St. Marcian of Syracuse
Feastday: June 14
Martyred bishop of Syracuse, Italy, called "the First Bishop of the West." Marcian is traditionally believed to have been sent to Syracuse, in Sicily by St. Peter, but documentation places him in the third century. The Jews of Syracuse threw Marcian from a tower.
St. Lotharius
Feastday: June 14
Death: 756
Benedictine bishop and founder of Saint-Loyer-des-Champs Monastery in the forest of Argentan, France. He served as bishop of Seez for more than three decades.
St. Joseph the Hymnographer
பாடலாசிரியர் புனிதர் ஜோசஃப்
துறவி/ பாடலாசிரியர்:
பிறப்பு: கி.பி. 816
சிசிலி
இறப்பு: ஏப்ரல் 3, 886
தெஸ்ஸலோனிக்கா
ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை
கிழக்கு கத்தோலிக்க திருச்சபைகள்
நினைவுத் திருநாள்: ஜூன் 14
பாடலாசிரியரான புனிதர் ஜோசஃப், ஒன்பதாம் நூற்றாண்டின் துறவியும், ஆன்மீக கவிஞரும், பாடலாசிரியருமாவார். “இனிமையான குரல் கொண்ட திருச்சபையின் பாடும் பறவை” என்று இவரை அறிந்தோர் கூறுவர்.
கி.பி. ஏறக்குறைய 816ம் ஆண்டு, சிசிலியிலுள்ள பக்தியுள்ள பெற்றோரான “புலோடினஸ்” மற்றும் “அகதா’வுக்கு” மகனாகப் பிறந்தார். சிசிலியின் மீதான அரேபிய படையெடுப்பின் காரணமாக, அவருடைய குடும்பம் சிசிலியை விட்டு புலம்பெயர முடிவெடுத்தனர்.
கி.பி. சுமார் 840ம் ஆண்டில், “தெஸ்ஸலோனிக்கா’வின்” ஆயர் இவரை ஒரு “குரு-துறவியாக” அருட்பொழிவு செய்வித்தார். ஒருமுறை “தெஸ்ஸலோனிக்கா” வந்த புனிதர் கிரகோரி, இவரது குணநலன்களால் ஈர்க்கப்பட்டு, இவரை “கான்ஸ்டன்டினோபில்” நகரிலுள்ள தமது “ஸ்டௌடியோஸ்” எனும் துறவியர் மடத்தில் சேர அழைத்தார். கி.பி. 841ம் ஆண்டு, திருத்தந்தை மூன்றாம் லியோ அவர்களின் அழைப்பைத் தொடர்ந்து ஜோசஃப், கிரகோரி அவர்களால் ரோம் அனுப்பப்பட்டார். ஆனால், அரேபிய கடல் கொள்ளைக்காரர்களால் வழியிலேயே மறித்து சிறை பிடிக்கப்பட்ட ஜோசஃப், “கிரேட்” எனும் கிரேக்க தீவில் அடிமையாக விற்கப்பட்டார்.
இவர் கிரேட் தீவில் அடிமைத்தளையில் இருக்கையில், புனிதர் நிக்கோலஸ் இவருக்கு காட்சியளித்தார். அவர், ஜோசஃபை பார்த்து, கடவுளின் பெயரில் பாடல் பாடு என்றார். ஜோசஃப் பாடியதும், “எழுந்து என்னைப் பின்தொடர்” என்று கூறிவிட்டு சென்றார். இதன்பின்னர், ஜோசஃபுக்கு விரைவில் விடுதலை கிடைத்தது. அவர் “கான்ஸ்டன்டினோபிள்” திரும்ப ஒரு வருட காலம் ஆனது.
கி.பி. 855ம் ஆண்டு, ஒரு துறவு மடத்தினை நிறுவி, மரித்துப்போன தமது வழிகாட்டியான புனிதர் கிரகோரியின் பெயரில் அர்ப்பணித்தார். இறைவன் புகழ்பாடும் பண்பாடித் திரிந்த ஜோசஃப், தமது எழுபது வயதில் மரித்தார்.
Feastday: June 14
Birth: 810
Death: 886
The most prolific of the Greek hymn writers. A native of Sicily, he was forced to leave his island in 830 in the wake of an invasion by the Arabs, journeying to Thessalonica and then to Constantinople. He abandoned the Byzantine capital in 841 to escape the severe Iconoclast persecution, but on his way to Rome he was captured by pirates and held for several years in Crete as a slave. Finally escaping, he returned to Constantinople and founded a monastery. For his ardent defense of the icons, he was sent into exile in the Chersonese. Joseph is credited with the composition of about one thousand canons. He should not be confused with Joseph of Thessalonica, brother of Theodore of Studium.
Saint Joseph the Hymnographer (Greek: Όσιος Ιωσήφ ο Υμνογράφος) was a Greek monk of the ninth century. He is one of the greatest liturgical poets and hymnographers of the Eastern Orthodox Church. He is also known for his confession of the Orthodox Faith in opposition to Iconoclasm.
As a poet he is often confused with Joseph, the Archbishop of Thessalonica and brother of Theodore the Studite, who were one generation older than he was, so that in many cases, attribution of specific hymns to him is uncertain.
Life
He was born around 816 AD in Sicily of devout parents, Plotinus and Agatha.[1] Joseph's family had to flee from Sicily due to the Arab invasion of the island.[2] According to the hagiographer Theophanes they went to Peloponnese. At the age of fifteen he was tonsured a monk at the Latomos Monastery of Thessalonica. About 840 the bishop of Thessalonica ordained him a hieromonk (priest-monk). While visiting Thessalonica the distinguished Gregory of Dekapolis was so impressed with Joseph, because of his rare character, that he invited him to join his Stoudios Monastery in Constantinople.
Iconodule mission to Rome
With the resurgence of Byzantine Iconoclasm under Leo V the Armenian and Theophilos, Joseph was sent by Gregory to Rome following an invitation of Pope Leo III in 841. While en route, Joseph was captured by slave-trading pirates and sold as a slave in Crete. In slavery St. Nicholas appeared to Joseph and asked him to sing in the name of God. Nicholas then said to him: "Arise and follow me!" Joseph found freedom soon after his vision. He could finally return to Constantinople after more than one year in slavery in Crete.[3] Theophanes is not clear, when Joseph returned to Constantinople, but he mentioned in one paragraph a triumphal return after the death of Theophilos and the restoration of the icons, but also after the recent death of Gregory of Decapolis.[4]
Monastic foundations
According to the temporal reconstruction of the early vitae by Daniel Stiernon, Joseph founded a monastery dedicated to his deceased mentor, Gregory of Dekapolis, in 855. Joseph started with an inclosure together with his and Gregory's disciple John at St. Antipas. After the latter's death in 850, he spent some years in a kind of sanctuary dedicated to St. John Chrysostom, where he continued his ascetic labors and attracted followers. Joseph transferred the relics taken from Gregory's corpse, together with those from their disciple named John,[5] and placed them in a sanctuary of his monastery's church dedicated to St. Bartholomew the Apostle.[6]
Exile and recognition as an anachorete and saint
In 858, he was exiled to the theme of Cherson after denouncing Caesar Bardas, brother of the Empress Theodora, for illicit cohabitation. Joseph returned again to Constantinople in 867, after Bardas had been assassinated.[7]
Through the favour of the Patriarch Ignatius I, he was appointed skeuophylax (keeper of the sacred vessels—i.e., the official responsible for the building containing the treasure of the church) in the Great Church of Constantinople. Joseph also stood high in the favor of Patriarch Photius the Great, the rival and successor of Ignatius, and accompanied Photius into banishment. He was among those who inspired the first missionaries to Russia.
He reportedly possessed the "gift of discernment" because of which Photius appointed him the spiritual father and confessor for priests, recommending him as, "A man of God, an angel in the flesh and father of fathers." He died 3 April 886 AD according to Theophanes.
Hymnography
Since Joseph's contribution to the Studites reform is often confused with the works of Joseph of Thessalonica, Theodore's brother, the exact attribution of poems "by Joseph" is still a controversial issue. Tomadakes (1971) has attributed 385 canons and 9 kontakia[8] of the menaion, 68 canons of the parakletike, 6 complete canons of the triodion and 34 triodes-tetraodes, 2 canons and 24 triodes-tetraodes of the pentekostarion to the Sicilian Joseph. He also created more than 6 canons and 13 stichera—so-called apokrypha which were not included in the new chant books of the sticherarion created by the Studites.[9] This attribution regards Joseph more or less as the author or even inventor of the Parakletike, but earlier sources which had been recently discovered, do not confirm this view, it rather reframes the question, how the repertoire was changed and re-ordered by Joseph's initiative.
Hagiography and veneration
Joseph the Hymnographer appears as well in Latin as in Greek hagiography.[10] The earliest Vita was written by Theophanes who followed Joseph in his monastery as hegoumenos.[11] There is a later synaxarion, probably of the 11th century, attributed to one John the Deacon whose exact identity is still a controversial matter.[12] Godfrey Henschen's edition of the synaxarion was reprinted at PG (105). A younger Vita was written by Theodore Pediasimos during the early Palaiologan period (early 14th century).[13]
The feast of Joseph the Hymnographer is celebrated on 3 April in the Greek tradition, on 4 April in the Slavic rite, and on 14 June in the calendar of saints of the Roman Catholic Church.
Blessed Francisca de Paula de Jesus Isabel
Also known as
Nha Chica; Nhá Chica of Baependi
Profile
Lay person of the diocese of Campanha, Brazil. Her mother died when the girl was 10, and she gave herself over to the care of the Blessed Virgin Mary. Never learned to read or write, never joined a congregation, but lived an impoverished, celibate life like a modern anchoress in Baependi, Brazil, devoting all her time and effort to the construction of a church dedicated to Mary.
Born
1810 in São João del Rei, Minas Gerais, Brazil
Died
• 14 June 1895 in Baependi, Minas Gerais, Brazil of natural causes
entombed in the church she helped build
• the smell of perfume reported at her tomb at the time of burial and again when it was opened in 1998
Beatified
• 4 May 2013 by Pope Francis
• beatification recognition celebrated by Cardinal Angelo Amato at the Santuário Nossa Senhora da Conceição em Baependi, Minas Gerais, Brazil
Saint Methodius of Constantinople
தூய முதலாம் மெதோடியஸ் (ஜூன் 14)
மெதோடியஸ், சிசிலியில் 788 ஆம் ஆண்டு ஒரு வசதியான குடும்பத்தில் பிறந்தார். கஷ்டம் என்றால் என்னவென்று அறியாமல் வளர்ந்த இவர், உயர்கல்வியைக் கற்று கான்ஸ்டான்டிநோபிளில் இருந்த மன்னரிடம் பணிபுரிவதற்காகச் சென்றார். இடையில் அவரை வழிமறித்த துறவி ஒருவர், இவ்வுலக வாழ்வின் நிலையாத் தன்மையையும் மறுஉலக வாழ்வின் பேறுபலன்களையும் எடுத்துச் சொன்னார். இதைக் கேட்ட மெதோடியஸ் எல்லாவற்றையும் துறந்துவிட்டு துறவியாக வாழத் தொடங்கினார்.
இந்த நேரத்தில் கான்ஸ்டான்டிநோபிளை ஆட்சிசெய்து வந்த ஐந்தாம் லியோ என்ற மன்னன், கிறிஸ்தவர்கள் சுரூப வழிபாடு செய்வதாக, அவர்களுக்கு எதிராக கலகத்தில் இறங்கினான்; பலரைக் கொல்லவும் திட்டமிட்டான். இதை எதிர்த்து அங்கு ஆயராக இருந்த நிக்கபோரஸ் தன்னுடைய கண்டனத்தைப் பதிவு செய்தார். இதனால் சினம் கொண்ட மன்னன் ஆயர் நிக்கபோரசை சித்ரவதை செய்யத் தொடங்கி அவரை ஆயர் பொறுப்பிலிருந்து நீக்கினான்.
இதைக் கேள்விப்பட்ட மெதோடியஸ், ஆயர் நிக்கபோரஸ் சார்பாக உரோமைக்குச் சென்று, திருத்தந்தையிடம் நடந்தது அனைத்தையும் எடுத்துச் சொன்னார். அதற்கு திருத்தந்தை அவரிடம், “கொடுங்கோலன் இறக்கும்வரை இங்கேயே இரு. அதன்பிறகு அங்கு போய்க்கொள்ளலாம்” என்று சொல்ல, மெதோடியஸ் மன்னன் இறக்கும்வரை அங்கே இருந்தார். 829 ஆம் ஆண்டு கொடுங்கோலன் ஐந்தாம் லியோ இறந்தான். எனவே மெதோடியஸ் தன்னுடைய சொந்த இடத்திற்குத் திரும்பினார்.
ஐந்தாம் லியோவைத் தொடர்ந்து மைக்கேல் அரியணையில் ஏறினான். அவன் தொடக்கத்தில் கிறிஸ்தவர்களிடம் நல்லதொரு உறவில்தான் இருந்தான். நாட்கள் செல்லச் செல்ல அவனும் கிறிஸ்தவர்கள் சிரூப வழிபாடு செய்வதாக அவர்களைக் கொடுமைப்படுத்தத் தொடங்கினான். அது மட்டுமல்லாமல், மெதோடியசை அக்ரிதா என்ற தீவுக்கு நாடுகடத்தவும் தொடங்கினான்.
மைக்கேல் இறந்தபிறகு, தியோபிலிஸ் என்பவன் ஆட்சிப் பொறுப்பில் அமர்ந்தான். அவன் தொடக்கத்தில் மெதோடியசிடம் நன்றாக இருந்தான், அவரைச் சிறையிலிருந்துகூட விடுவித்தான். ஆனால் அரேபியர்களுடன் நடந்த போரில் அவன் தோற்றுப் போனவுடன், “சிரூப வழிபாடு செய்பவர்களோடு கூட்டுச் சேர்ந்ததனால்தான் என்னுடைய இறைவன் எனக்கு போரில் தோல்வியைத் தந்துவிட்டார்” என்று அவன் மெதோடியசிடம் தரக்குறைவாகப் பேச, மெதோடியஸ், “நீ ஆண்டவரின் திருச் சிரூபங்களை அவமதித்துவிட்டாய், அதனால்தான் உனக்கு இந்த அழிவு நேர்ந்தது” என்றார். இதனால் கடும்சினமுற்ற தியோபிலிஸ் மெதோடியசை காரி உமிழ்ந்து, முகத்தில் குத்தினான். இன்னும் பல்வேறு விதமான இன்னல்களை அவருக்குக் கொடுத்தான். இதனால் மெதோடியசிறகு உடல் முழுவதும் காயங்கள் ஏற்பட்டன.
தியோபிலிசின் இறப்புக்குப் பிறகு மூன்றாம் மைக்கேல் ஆட்சிப் பொறுப்பை ஏற்றான். அவன் வயதில் சிறியவனாக இருந்ததால் அவனுடைய தாய் தியோடரா நாட்டை நிர்வாகம் செய்தார். அவள் கிறிஸ்தவர்கள்மீது மிகுந்த மதிப்பும் மரியாதையும் கொண்டிருந்தார். அதனால் கிறிஸ்தவர்கள் தங்களுடைய விருப்பம்போல் சிரூபங்களை வழிபடுவதற்கு அனுமதியளித்தாள். இதற்கிடையில் ஆயர் மன்றம் கூட்டப்பட்டது. அதில் மெதோடியஸ் ஏக மனதாக கான்ஸ்டான்டிநோபிளின் ஆயராகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார் மட்டுமல்லாமல் அந்த மன்றம் சிரூப வழிபாட்டை ஆதரித்தது. மெதோடியஸ் சில காலம் ஆயராகப் பணியாற்றிய பின் 847 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார்.
Profile
Educated in Syracuse, Sicily. While in Constantinople to seek a position at court, he felt the call to enter the religious life. Built a monastery and started a monastic community on the island of Chinos. Soon after finishing construction, Methodius was summoned by the Patriarch of Constantinople to help govern the diocese.
The Eastern Church was debating the use of icons in worship and as tools to bring the faithful closer to God. Methodius and the Patriarch of Constantinople worked against the iconoclasts, and together suffered nearly as much abuse as the images. They worked to unify and reconcile the sides. Methodius travelled to Rome, Italy to seek the Pope's help; during his absence, he was exiled. After seven years, he returned as Patriarch of Constantinople in 842, and continued to work for unity.
Born
8th century at Syracuse, Sicily
Died
847 of natural causes
Saint Caomhán of Inisheer
Profile
May have been related to Saint Kevin of Glendalough. Spiritual student of Saint Enda of Aran.
Born
Ireland
Died
• 6th century
• interred to the north-east of the remains of the stone church of Saint Caomhán
• his grave is known as Caomhán's bed
• it is an island tradition to spend the feast vigil praying at his grave; many miraculous cures have been reported from this vigil
Patronage
Inisheer, Ireland
Saint Protus of Aquileia
Also known as
Proto
Profile
Tutor and catechist to Saints Cantius, Cantian and Cantianilla of Aquileia. To escape the persecutions of Diocletian, he moved with the family to Aquileia, Italy. However, the authorities there quickly ordered them to sacrifice to idols; they refused. Martyr.
Died
beheaded in 304 at Aquae-Gradatae (modern San Canzian d'Isonzo) just outside Aquileia, Italy
Elisha the Prophet
Also known as
Alyasa, Elyesa, Eliseus, Elisja
Profile
Old Testament prophet of Israel on whom, by Divine command, fell the mantle of Elias the Prophet. Accompanied Elias until the latter was translated and his prophetical power was confirmed by many miracles, among them the raising of a child to life and the cure of the Syrian general Naaman of leprosy.
Died
8th-century BC
Saint Davnet
Also known as
Damhnat
Profile
Sixth century woman who early in life dedicated herself to God. Founded a monastery in the area of her village.
Born
Sliabh Beagh, parish of Tydavnet, County Monaghan, Ireland
Died
• Sliabh Beagh, parish of Tydavnet, County Monaghan, Ireland of natural causes
• an ornamental pilgrim's staff that is believed to have belonged to her has survived, and for generations was used as a lie-detector in her parish
Saint Valerius of Soissons
Also known as
Valerio
Profile
Lived at Soissons, Gaul (in modern France). May have been a missionary from Rome, Italy. Fled during the persecution of Diocletian, but was captured. When brought to court, he made a bold, public statement of faith. Tortured and martyred with Saint Rufinus.
Died
• beheaded c.287 at Bazoches, Gaul (modern France)
• a church was built over his grave
Blessed Constance de Castro
Profile
Born to the Spanish nobility. Married to Captain Rodrigo Diaz de Andrade. Widowed c.1245 when the captain died fighting the Moors in Granada. Franciscan tertiary, spending the rest of her days in prayer and pious devotions.
Born
13th century Lugo, Spain
Died
• 13th century Spain
• buried in the chapel of the Cross in the Franciscan monastery in Vivero, Spain
Saint Theopista
Profile
For preferring a life devoted to God over marriage to a young imperial Roman nobleman, she was martyred in the persecutions of Valerian.
Died
• 3rd century Rome, Italy
• interred in the catacombs of Priscilla
• relics moved to the church of Holy Maria of the Assumption at Monsampolo del Tronto, Italy in 1665 and enshrined under the altar of the Fraternity of the Holy Name of Jesus
Saint Rufinus of Soissons
Profile
Lived at Soissons, Gaul (in modern France). May have been a missionary from Rome, Italy. Fled during the persecution of Diocletian, but was captured. When brought to court, he made a bold, public statement of faith. Tortured and martyred with Saint Valerius.
Died
• beheaded c.287 at Bazoches, Gaul (modern France)
• a church was built over his grave
Blessed Fortunatus of Naples
Also known as
Fortunato
Profile
Bishop of Naples, Italy in the mid-4th-century. Fought to keep Arianism out of his diocese.
Died
• c.350 of natural causes
• relics translated to the Basilica Stefania of Naples, Italy in the mid-9th-century
Beatified
15 January 1841 by Pope Gregory XVI (cultus confirmation)
Saint Burchard of Meissen
Also known as
Burkhard
Profile
Benedictine monk at the monastery of Saint Emmeram in Regensburg, Bavaria, Germany. First bishop of Meissen, Germany in 968; he only served about a year. Established the Cathedral Chapter in Meissen.
Born
10th century Germany
Died
25 September 969 of natural causes
Saint Felix of Cordoba
Also known as
Felice
Profile
Born into a Berber family. Monk at Asturias, Spain. Monk at the double monastery of Tábanos. One of the first three martyrs of Cordoba, Spain, killed for their faith by order of the Moorish caliph.
Born
Alcalá, Spain
Died
beheaded in 853 in Cordoba, Spain
Blessed Peter de Bustamante
Profile
Joined the Mercedarians in Valladolid, Spain. His reputation for piety and devotion to the faith led to his being chosen bishop of Aghadoa, Ireland by Pope Benedict XII.
Died
1350 at Aghadoa, Ireland
Saint Anastasius of Cordoba
Also known as
Anastasio
Profile
Deacon of the church of Saint Acisclus in Cordoba, Spain. Monk at the double monastery of Tábanos. Priest. One of the first three martyrs of Cordoba, killed for their faith by order of the Moorish caliph.
Died
beheaded in 853 in Cordoba, Spain
Saint Gerold of Evreux
Also known as
Gerold of Fontenelle
Profile
Courtier to Blessed Charlemagne. Left court life to become a monk at the abbey of Fontenelle in Normandy, France. Bishop of Evreux, France in 787. Late in life he resigned his see and returned to life as a monk at Fontenelle.
Died
806 of natural causes
Saint Castora Gabrielli
Profile
Lay woman, married to Santuccio Sanfonerio, a lawyer at Sant'Angelo in Vado, Umbria, Italy. Franciscan tertiary. Widow. Noted for the sanctity she brought to her every day work.
Died
1391 of natural causes
Patronage
• difficult marriages
• widows
Blessed Walter Eustace
Additional Memorial
20 June as one of the Irish Martyrs
Profile
Layman of the archdiocese of Dublin, Ireland.
Born
Irish
Died
martryed on 14 June 1583 in Dublin, Ireland
Beatified
27 September 1992 by Pope John Paul II in Rome, Italy
Saint Digna of Cordoba
Also known as
Degna
Profile
Nun at the double monastery of Tábanos. One of the first three martyrs of Cordoba, Spain, killed for their faith by order of the Moorish caliph.
Died
beheaded in 853 in Cordoba, Spain
Saint Richard of Saint Vannes
Also known as
Gratia Dei (Thanks be to God) - a nickname based on a phrase he often used
Profile
Monk at the monastery of Saint Vannes, Verdun, France.
Died
1046 of natural causes
Saint Dogmael of Wales
Also known as
Docmael, Dogfael, Dogmeel, Dogwel, Toel
Profile
Monk at Dyfed, Wales, in Anglesey, Wales, and in Brittany in northern France.
Born
5th century
Died
6th century
Saint Elgar of Bardsey
Profile
Spent several years in captivity in Ireland. Hermit on the Isle of Badsey, Carnarvonshire, Wales.
Born
11th century Devonshire, England
Died
c.1100 of natural causes
Saint Cearan the Devout
Also known as
Ciaran the Devout
Profile
Abbot of Bellach-Duin (now Castle Kerrant), County Meath, Ireland.
Born
Irish
Died
870 of natural causes
Saint Etherius of Vienne
Also known as
Aetherius, Eterio, Ethère
Profile
Seventh-century bishop of Vienne, France.
Died
626 of natural causes
Saint Nennus of Arran
Also known as
Nenus, Nehemias, Nem
Profile
Seventh-century abbot of monasteries on the Isle of Arran and the Isle of Bute in Ireland.
Blessed Hartwig of Salzburg
புனித.ஹாட்விக்
ஆயர்
பிறப்பு
955
இறப்பு
14 ஜூன் 1023
இவர் ஜெர்மனி நாட்டிலுள்ள சால்ஸ்பூர்க் என்ற மறைமாநிலத்திற்கு ஆர்ச் பிஷப்பாக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். இவர் அரசர் 3ஆம் ஓட்டோ (Otto III) அவர்களுடன் நெருங்கிய நண்பராக இருந்தார். இதனால் தனது மறைமாநிலத்திற்கு தேவையான அனைத்து பொருளுதவிகளையும் அரசரிடமிருந்து பெற்று, தன் மறைமாநில மக்களின் வாழ்வில் ஒளியேற்றினார். 993 ஆம் ஆண்டில் சால்ஸ்பூர்க்கில், மறைமாநில பேராலயத்தை எழுப்பினார். பல பள்ளிகளையும், மறைமாநிலத்திற்கென்று சில நிறுவனங்களையும் கட்டினார். புனித பெனடிக்ட் சபைக்கென்று துறவற இல்லத்தையும் கட்டினார். இவர் காலரா போன்ற தொற்று நோய் உள்ள மக்களிடத்தில் பணியாற்றினார். அம்மக்களின் ஆன்ம வழிகாட்டியாக திகழ்ந்தார். இவரின் எளிமையான பணியாலும், வாழ்வாலும் பல நோயாளிகளின் மனிதர் என்னும் ஒளியேற்றி வாழ்வளித்தார். தொற்றுநோய் உள்ள மக்களிடையே பணியாற்றும் போது, அந்நோயால் தாக்கப்பட்டு இருந்தார். அவரால் கட்டப்பட்ட சால்ஸ்பூர்க் பேராலயத்தில் அவரின் உடல் அடக்கம் செய்யப்பட்டது. 1598இப்பேராலயமானது தீப்பிடித்து எரிந்ததால் அவரின் உடலை கண்டெடுக்க முடியாமல் போனது.
Profile
Archbishop of Salzburg, Austria for 32 years from 991 till his death.
Died
1023
Saint Cyriacus of Zeganea
Profile
Confessor of the faith in Zeganea, Laziqia (in modern Syria). No details of his life have survived.
Saint Mark of Lucera
Profile
Fourth-century bishop in southern Italy.
Died
c.328 of natural causes
Saint Quintian of Rhodez
Also known as
Quinctian
Profile
Bishop of Rhodez, France.
Saint Cyprien
Also known as
Cipriano
Profile
Martyr.
Saint Thecla
Profile
Martyr.
புனிதர் ஆல்பர்ட் சிமியேலோவ்ஸ்கி
(St. Albert Chmielowski)
மறைப்பணியாளர், நிறுவனர்:
(Religious and Founder)
பிறப்பு: ஆகஸ்ட் 20, 1845
இகொலோமியா, மலோபோல்ஸ்கி, போலந்து
(Igołomia, Małopolskie, Congress Poland)
இறப்பு: டிசம்பர் 25, 1916 (வயது 71)
க்ரகோவ், போலந்து அரசு
(Kraków, Kingdom of Poland)
ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
(Roman Catholic Church)
முக்திபேறு பட்டம்: ஜூன் 22, 1983,
திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல்
(Pope John Paul II)
புனிதர் பட்டம்: நவம்பர் 12, 1989
திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல்
(Pope John Paul II)
நினைவுத் திருநாள்: ஜூன் 17
பாதுகாவல்:
ஏழைகளின் ஊழியர்கள் (Servants of the Poor)
ஏழைகளின் ஊழிய சகோதரிகள் (Sisters Servants of the Poor)
பிரான்சிஸ்கன் மூன்றாம் நிலை சபை (Franciscan tertiaries)
வீரர்கள், தொண்டர்கள், சாகுபடி, பயணிகள், புலாவி (Puławy),
சோஸ்னோவிக் மறைமாவட்டம் (Diocese of Sosnowiec), ஓவியர்கள்
புனிதர் ஆல்பர்ட் சிமியேலோவ்ஸ்கி, ஒரு “ஒப்புக்கொள்ளப்பட்ட போலிஷ் மறைப்பணியாளர்” (Polish Professed Religious) ஆவார். இவர், “ஏழைகளின் ஊழியர்கள்” (Servants of the Poor) மற்றும் “ஏழைகளின் ஊழிய சகோதரிகள்” (Sisters Servants of the Poor) ஆகிய சபைகளை நிறுவியவருமாவார். ஜனவரி கிளர்ச்சியில் ஈடுபட்டிருந்த இவருக்கு காலில் ஏற்பட்ட பலத்த காயம் காரணமாக, இவர் தமது கால் ஒன்றினை இழக்க நேர்ந்தது. இதன் காரணமாக, தமது வாழ்நாள் முழுதும் ஒரு மரத்தினாலான ஒரு பொய்க் காலை பொருத்தியவாறே வாழ்ந்தார்.
பிரபலமான ஓவியராக மாறிய அவர், தமது ஓவியங்களை ஏழைகளின் நிலை வாழ்க்கைக்கு ஆதரவாக அர்ப்பணிப்பதற்காக அனைத்தையும் கொடுக்க முடிவு செய்வதற்கு முன்னர், தமது ஓவியங்களின் பெரும்பகுதியை கருப்பொருள்களாக ஆன்மீகத்தைப் பயன்படுத்தினார். தொடக்கத்தில் “இயேசுசபையில்” (Jesuits) இணைந்த அவர், பின்னர் அதனின்றும் வெளியேறி, “தூய ஃபிரான்சிசின் மூன்றாம் நிலை சபையில்” (Third Order of Saint Francis) இணைந்தார்.
“ஆதாம் ஹிலரி பெர்னார்ட் சிமியேலோவ்ஸ்கி” (Adam Hilary Bernard Chmielowski) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட இவர், “க்ரகோவ்” (Outskirts of Krakow) நகரின் புறநகரான “இகொலோமியா” (Iglomia) எனும் கிராமத்தில், கி.பி. 1845ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம், 20ம் நாளன்று, வசதிவைப்புள்ள உயர்குல தம்பதியரான “அடெல்பர்ட்” (Adelbert Chmielowski) மற்றும் “ஜோசஃபின்” (Josephine Borzyslawska) ஆகியோருக்குப் பிறந்த நான்கு குழந்தைகளில் மூத்த மகனாகப் பிறந்தார். ஆகஸ்ட் மாதம் 26ம் நாளன்று, இவருக்கு திருமுழுக்கு அளிக்கப்படவிருந்தது. ஆனால், அன்றைய காலக்கட்டத்தின் குழப்பமான கொந்தளிப்பு நிலை காரணமாக, திருமுழுக்கு சடங்கிற்காக எந்தவொரு குருவும் கிடைக்கவில்லை. ஆகவே, அவருக்கு முறையான திருமுழுக்கு, 1847ம் ஆண்டு, ஜூன் மாதம், 17ம் நாளன்று நடைபெற்றது.
தனது குழந்தை பருவத்தில் அவரும் அவரது உடன்பிறப்புகளும் பெற்றோரை இழந்தனர். இதன் காரணமாக, இவர்களது அத்தையான “பெட்ரோநெலா” (Petronela) இவர்களை கவனித்து வளர்த்தார். பிற்காலத்தில், தனது பெற்றோரின் தோட்டத்தை நிர்வகிப்பதற்காக தன்னை தயார் படுத்திக் கொள்ளும் காரணத்திற்காக, “புலாவி” (Puławy) நகரிலுள்ள பாலிடெக்னிக் கல்லூரியில் விவசாயம் கற்றார். போலிஷ் தேசியவாத கிளர்ச்சியில் பங்கெடுத்துக் கொண்டபின், அவர் ஒரு காலை இழந்த போதிலும், அரசியலில் முக்கியத்துவம் பெற்றார். கி.பி. 1863ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம், முதல் தேதியன்று, ஒரு ரஷ்ய கையெறிகுண்டு வெடித்ததில், அவரது குதிரைக் கொல்லப்பட்டதுடன், அவரது கால் துண்டாடப்படுமளவிற்கு சேதமடைந்தது. அவருக்கு ஒரு மரக்கால் பொருத்தப்பட்டது. தமது வாழ்க்கையை கடவுளுக்கும், போலிஷ் விடுதலைப் போருக்கும் அர்ப்பணித்தார். காயமடைந்த ஆதாம், ஒரு காட்டுப்பாதாளியின் அறைக்கு கொண்டு செல்லப்பட்டார். மயக்க மருந்து இல்லாமலேயே அவருக்கு அறுவை சிகிச்சை நடந்தேறியது. அறுவை சிகிச்சையால் ஏற்பட்ட தாங்கொண்ணா வலி வேதனைகளை அவர் கடவுளுக்கே ஒப்படைத்தார்.
கிளர்ச்சியாளர்களின் மீதான ஜார்ஜிய அதிகாரிகளின் (Czarist authorities) கடுமையான பதிலடி, ஆதாமை போலந்து (Poland) நாட்டை விட்டு வெளியேற வைத்தது. பெல்ஜியம் (Belgium) நாட்டிலுள்ள “கெண்ட்” (Ghent) என்ற நகரில் குடியேறிய அவர், அங்கே பொறியியல் கற்க தொடங்கினார். இந்த காலகட்டத்தில், தம்மில் ஓவியத்திலும் திறமை இருந்தது என்பதை அவர் கண்டுபிடித்தார். அதிலும் வளர்ச்சியடைய தொடங்கினார். ஓவியப் பயிற்சி மற்றும் பணிகளுக்காக “பாரிஸ்” (Paris) மற்றும் “மூனிச்” (Munich) நகரங்களுக்கு பயணித்த அவர், நிறைய நண்பர்களை சம்பாதித்தார்.
கி.பி. 1874ம் ஆண்டு, அவரால் தனது தாயகத்திற்குத் திரும்ப முடிந்தது. அங்கே அவர் புகழ்பெற்ற கலைஞராக “க்ராகோவில்” பணியாற்றினார். மற்றும், கி.பி. 1870ம் ஆண்டு முதல் 1885ம் ஆண்டு வரை ஒரு ஓவியராக பணியாற்றினார். அவர் 61 ஓவியங்களை மொத்தமாக தயாரித்தார். ஆனால் அவரது படைப்புகள் அவருக்கு வாங்கித் தந்த புகழ் அவருக்கு பிடிக்கவில்லை. ஒரு சந்தர்ப்பத்தில், மனச்சோர்வுக்காக அவர் மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்பட்டார். அவரது வலுவான அரசியல் நம்பிக்கைகள் மனிதனின் நிலைப்பாட்டிற்கும், மென்மையான, கருணையுள்ள ஆவியுடனான அவரது ஆர்வத்தையும் ஊக்கப்படுத்தியது. மேலும், இது ஏழைகளின் துன்பங்களை அவருக்கு உணர்த்தியது. தேவைப்படுகிறவர்களுக்கு உதவி செய்த அவர், க்ரகோவ் (Kraków) நகரிலுள்ள வீடற்றோருக்கான முகாம்களில் பணியாற்றினார்.
கி.பி. 1880ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதம், 24ம் தேதி, அவர் “ஸ்டாரா வைஸ்” (Stara Wies) கிராமத்திலுள்ள இயேசுசபையின் (Jesits) புகுமுக (Novitate) பயிற்சியில் இணைந்தார். பின்னர், ஒரு தியானத்தின்போது, ஒரு பயங்கரமான சோதனையை எதிர்கொண்டார். தமது முடிவுக்காக ஏக்கம் கொண்ட அவர், விரைவிலேயே நோய்வாய்ப்பட்டார். அவரது சகோதரர் ஸ்டானிஸ்லாவ் அவரை மீட்டெடுக்க வந்து, அவரை தனது வீட்டிற்கு அழைத்துச் சென்றார். அங்கு அவர் இயேசுசபைக்கு திரும்புவதில்லை என முடிவு செய்தார். விரைவிலேயே அவர் அசிசியின் தூய ஃபிரான்சிசின் மூன்றாம் நிலை சபையின் சட்டதிட்டங்களை கேள்வியுற்றார். அதன்பால் கவரப்பட்ட அவர், அந்த சபையில் சேர ஆர்வமானார்.
கி.பி. 1887ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம், 25ம் தேதியன்று, அசிசியின் தூய ஃபிரான்சிசின் மூன்றாம் நிலை சபையில் இணைந்தார். துறவு ஆடைகளைப் பெற்றுக்கொண்ட அவர், “ஆல்பர்ட்” (Albert) எனும் பெயரை தமது ஆன்மீகப் பெயராக ஏற்றுக்கொண்டார். கி.பி. 1888ம் ஆண்டு, தமது சத்தியப் பிரமாணங்களை ஏற்றுக்கொண்ட இவர், ஆகஸ்ட் மாதம், 25ம் நாளன்று, “ஏழைகளின் ஊழியர்கள்” (Servants of the Poor) எனும் சபையை நிறுவினார். பின்னர், கி.பி. 1891ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், 15ம் நாளன்று, “அருளாளர் மரியா ஜப்லோன்ஸ்கா” (Blessed Maria Jabłońska) என்பவருடன் இணைந்து, ஏற்கனவே உள்ள சபைக்கு இணையான, பெண்களுக்கான “அல்பர்ட்டைன் சகோதரியர்” (Albertine Sisters) எனும் சபையை நிறுவினார். இச்சபையினர், வீடற்றவர்களுக்கும் ஏழைகளுக்கும் உணவு மற்றும் தங்குமிடம் ஏற்பாடு செய்து தந்தனர்.
அவர் கார்மேல் கான்வென்ட்டில் (Carmelite Convent) சிறிது காலம் செலவிட்டார். விரைவிலேயே தமக்கு மிகவும் பிடித்த எழுத்தாளரான “புனிதர் சிலுவையின் ஜானின்” (Saint John of the Cross) பிரசுரங்களை நன்கு அறிந்திருந்தார். விரைவிலேயே அவர் கார்மேல் காண்வென்ட்டின் தலைவரான “புனிதர் ரபேல் காலினோஸ்கி” (Saint Raphael Kalinowski) அறிமுகமானார். அவர், ஆல்பர்ட்டை கார்மேல் சபையில் சேருமாறு வலியுறுத்தினார். ஆயினும், இவர் ஃபிரான்சிஸ்கன் சபையிலேயே நிலைத்து இருந்தார்.
வயிற்று புற்று நோயால் (Stomach Cancer) பாதிக்கப்பட்டிருந்த ஆல்பர்ட் சிமியேலோவ்ஸ்கி, கி.பி. 1916ம் ஆண்டின் கிறிஸ்து பிறப்பு தினத்தன்று மரித்தார். அவரது நிலை மோசமடைந்த காரணத்தால், அவர் டிசம்பர் 23ம் தேதியன்றே, “நோயில் பூசுதல்” (Anointing of the Sick) அருட்சாதனத்தைப் பெற்றார்.
