இன்றைய புனிதர்கள் நவம்பர் 23

  Saint Columbanus

துறவி கொலும்பான் Kolumban

பிறப்பு 

542, 

லைன்ஸ்டர் Leinster, அயர்லாந்து

இறப்பு 

23 நவம்பர் 615, 

போபியோ Bobbio, இத்தாலி

பாதுகாவல்: அயர்லாந்து, போப்பியோ, தீய ஆவியிடமிருந்து

இவர் தன் வயதில் துறவற மடத்தில் சேர்ந்து துறவு வாழ்வை மேற்கொண்டார். 560 ஆம் ஆண்டில் பாங்கோர் (Bangor) என்ற நகரில் துறவற சபை ஒன்றை நிறுவினார். பின்னர் இச்சபையை கொலும்பான் சிறந்த முறையில் வளர்த்தெடுத்தார். ஏறக்குறைய 30 ஆண்டுகள் இவர் பல்வேறு துறையில் பணியாற்றினார். நீண்ட காலம் ஆசிரியராகவும் இருந்தார். இவர் 590 ஆம் ஆண்டு தன்னுடன் 30 ஆண் துறவிகளை அழைத்துக்கொண்டு பாங்கோர் விட்டு வெளியேறி இங்கிலாந்திற்கு சென்றார். அங்கு போர்களில் பாதிக்கப்பட்ட மக்களுக்கென்று மீண்டும் துறவற சபை ஒன்றை நிறுவினார். 

இங்கிலாந்தில் புதிய சபைக்காக துன்பங்கள் பலவற்றை சுமந்தார். இருப்பினும் மனந்தளராமல் சிறந்த மறையுரையை ஆற்றி, பல இளைஞர்களை இறைவன்பால் ஈர்த்தார். அதன்பிறகு லுக்செயுல் (Luxeuil) என்ற இடத்தில் பல இளைஞர்களைக் கொண்டு மீண்டுமோர் துறவற சபையை தொடங்கினார். இவர் தான் சென்ற இடமெல்லாம் அந்நகரின் கலாச்சாரத்திற்கேற்றவாறு துறவற சபைகளின் ஒழுங்குகளை அமைத்துக்கொடுத்தார். மிக குறைந்த ஆண்டுகள் ஆயிரக்கணக்கான இளைஞர்கள் இவரின் சபையில் சேர்ந்து இறைப்பணியாற்றினர். 

இவர் தொடங்கிய சபைகள் நன்கு வளர்ச்சியடைந்தபின் புனித பெனடிக்ட் துறவற  ஒழுங்குகளை தான் தொடங்கிய அனைத்து சபைகளிலும் கடைபிடித்து வாழ வழிவகுத்துக் கொடுத்தார். தான் நிறுவிய துறவற சபைகளுக்காக கொலும்பான் அயராது உழைத்தார். அதன்பிறகு 613 ஆம் ஆண்டு நோயால் தாக்கப்பட்டார். இருப்பினும் தன் உடல் நோயைப்பற்றி கவலை கொள்ளாமல் ஜெர்மனியிலுள்ள போடன் சே (Boden See) வந்தடைந்தார். அங்கு சில காலம் மறைப்பணியாற்றியபின் தன்னுடன் அவரின் சபை சகோதரர் ஒருவரை அழைத்துக்கொண்டு இத்தாலி நாட்டிற்கு சென்று போபியோவில் மீண்டும் சபையை தொடங்கினார். இத்துறவற சபையே இவர் நிறுவிய கடைசி சபையானது. ஏறக்குறைய இரண்டு ஆண்டுகள் அங்கு வாழ்ந்தபின் காலமானார். மறைநூல்களையும் பண்டைய இலக்கியங்களையும் கற்றுத்தேர்ந்த இவர் தான் நிறுவிய சபைகளை இறைவனின் மகிமைக்காக அயராது உழைத்து உயர்த்தினார். கிறிஸ்துவ வாழ்விக்கும், துறவற வாழ்வுக்கும் மிகவும் பாராட்டபெற்றவராய் திகழ்ந்தார். 

Also known as 

• Columbanus of Luxeuil

• Columbanus of Bobbio

• Columba of...

• Columban of...

Additional Memorial

24 November (Benedictines and Ireland)

Profile

Well-born, handsome and educated, Columbanus was torn between a desire for God and easy access to the pleasures of the world. Acting on advice of a holy anchoress, he decided to withdraw from the world. His family opposed the choice, his mother going so far as to block the door. Monk at Lough Erne. He studied Scripture extensively, and wrote a commentary on the Psalms. Monk at Bangor under abbot Saint Comgall.

In middle age, Columbanus felt a call to missionary life. With twelve companions (Saint Attala, Columbanus the Younger, Cummain, Domgal, Eogain, Eunan, Saint Gall, Gurgano, Libran, Lua, Sigisbert and Waldoleno) he travelled to Scotland, England, and then to France in 585. The area, though nominally Christian, had fallen far from the faith, but were ready for missionaries, and they had some success. They were warmly greeted at the court of Gontram, and king of Burgundy invited the band to stay. They chose the half-ruined Roman fortress of Annegray in the Vosges Mountains for their new home with Columbanus as their abbot.

The simple lives and obvious holiness of the group drew disciples to join them, and the sick to be healed by their prayers. Columbanus, to find solitude for prayer, often lived for long periods in a cave seven miles from the monastery, using a messenger to stay in touch with his brothers. When the number of new monks over-crowded the old fortress, King Gontram gave them the old castle of Luxeuil to found a new house in 590. Soon after, a third house was founded at Fontaines. Columbanus served as master of them all, and wrote a Rule for them; it incorporated many Celtic practices, was approved by the Council of Macon in 627, but was superseded by the Benedictine.

Problems arose early in the 7th century. Many Frankish bishops objected to a foreign missionary with so much influence, to the Celtic practices he brought, especially those related to Easter, and his independence from them. In 602 he was summoned to appear before them for judgment; instead of appearing, he sent a letter advising them to hold more synods, and to concern themselves with more important things than which rite he used to celebrate Easter. The dispute over Easter continued to years, with Columbanus appealing to multiple popes for help, but was only settled with Columbanus abandoned the Celtic calender when he moved to Italy.

In addition to his problems with the bishops, Columbanus spoke out against vice and corruption in the royal household and court, which was in the midst of a series of complex power grabs. Brunehault stirred up the bishops and nobilty against the abbot; Thierry ordered him to conform to the local ways, and shut up. Columbanus refused, and was briefly imprisoned at Besançon, but he escaped and returned to Luxeuil. Thierry and Brunehault sent an armed force to force him and his foreign monks back to Ireland. As soon as his ship set sail, a storm drove them back to shore; the captain took it as a sign, and set the monks free.

They made their way to King Clothaire at Soissons, Neustria and then the court of King Theodebert of Austrasia in 611. He travelled to Metz, France, then Mainz, Germany, Suevi, Alamanni, and finally Lake Zurich. Their evangelization work there was unsuccessful, and the group passed on to Arbon, then Bregenz, and then Lake Constance. Saint Gall, who knew the local language best, took the lead in this region; many were converted to the faith, and the group founded a new monastery as their home and base. However, a year later political upheaval caused Columbanus to cross the Alps into Italy, arriving in Milan in 612. The Christian royal family treated him well, and he preached and wrote against Arianism and Nestorianism. In gratitude, the Lombard king gave him a tract of land call Bobbio between Milan and Genoa in Italy. There he rebuilt a half-ruined church of Saint Peter, and around it he founded an abbey that was to be the source for evangelization throughout northern Italy for centuries to come.

Columbanus always enjoyed being in the forests and caves, and as he walked through the woods, birds and squirrels would ride on his shoulders. Toward the end of his life came word that his old enemies were dead, and his brothers wanted him to come back north, but he declined. Knowing that his time was almost done, he retired to a cave for solitude, and died as he had predicted. His influence continued for centuries as those he converted handed on the faith, the brothers he taught evanglized untold numbers more, and his brother monks founded over one hundred monasteries to protect learning and spread the faith.

Miracles ascribed to Columbanus include -

• to obtain food for a sick brother monk, he cured the wife of the donor

• once when he was surrounded by wolves, he simply walked through them

• at one point he needed a cave for his solitary prayers; a bear lived there; when Columbanus asked, the bear left

• when he needed water in order to live in the cave, a spring appeared nearby

• when the Luxeuil Abbey granary ran empty, Columbanus prayed over it and it refilled

• he multiplied bread and beer for his community

• he cured several sick monks, who then got straight out of bed to reap the monastery's harvest

• gave sight to a blind man at Orleans

• he destroyed a vat of beer being prepared for a pagan festival by breathing on it

• when the monastery needed help in the fields, he tamed a bear, and yoked it to a plough

Born

543 at West Leinster, Ireland

Died

• 21 November 615 in a cave at Bobbio, Italy of natural causes

• interred at the abbey church of Bobbio

• miracles reported at his tomb

• relics re-interred in a new altar there in 1482

• altar and shrine were refurbished and the relics re-interred in the early 20th century

Patronage

• against floods

• Bobbio, Italy

• Missionary Society of Saint Columban

• motorcyclists

Pope Saint Clement I

✠ புனித முதலாம் கிளமெண்ட் ✠

( St. Clement I )

4ஆம் திருத்தந்தை :

(4th Pope)

பிறப்பு : கி. பி. முதலாம் நூற்றாண்டு

உரோமை, உரோமைப் பேரரசு

இறப்பு : மரபுப்படி 99 அல்லது 101

கெர்சொனேசுஸ் டாவுரிக்கா (இன்றைய கிரிமேயா, உக்ரேய்ன்)

புனித முதலாம் கிளமெண்ட், கத்தோலிக்க திருச்சபையால் நான்காம் திருத்தந்தையாகக் கருதப்படுகிறார். இவரை "ரோம் நகர் புனித கிளமெண்ட்" என்று அழைப்பதும் உண்டு. இவர் தொடக்க காலத் திருச்சபையின் தலைசிறந்த இறையியல் வல்லுநராய் இருப்பதால் "முதல் திருத்தூதுத் தந்தை" (Frist Apostolic Father) என்றும் அறியப்படுகிறார்.

முதலாம் கிளமெண்டின் வாழ்க்கை பற்றி அதிக விவரங்கள் தெரியவில்லை. கிளமெண்டு புனித பேதுருவிடமிருந்து திருப்பொழிவு பெற்றார்; முதல் நூற்றாண்டின் கடைசிப் பகுதியில் ரோமத் திருச்சபையின் தலைவர்களுள் ஒருவராகத் திகழ்ந்தார்.

தொடக்க காலத் திருச்சபை எழுத்தாளர்கள் பொதுவாக கிளமெண்டைப் புனித பேதுருவுக்குப் பின் மூன்றாம் அல்லது நான்காம் திருத்தந்தையாக வரிசைப்படுத்துகின்றனர். தெர்த்துல்லியன் கருத்துப்படி, கிளமெண்டு புனித பேதுருவுக்குப் பின் திருத்தந்தையாகப் பொறுபேற்றார். இக்குழப்பநிலை நிலவுவதற்கு ஒரு முக்கிய காரணம் முதல் நூற்றாண்டில் ஆயர் பதவி துல்லியமாக வரையறுக்கப்பட்டு, ஒரு மறைமாவட்டத்துக்கு ஒருவரே ஆயராக இருக்க முடியும் என்ற கருத்து தெளிவாக எழாததுதான்.

திருத்தந்தை முதலாம் கிளமெண்டின் எழுத்துப் படைப்பாக இன்று உள்ளது அவர் கொரிந்தியருக்கு எழுதிய மடல் ஆகும். அது சுமார் 96ல் எழுதப்பட்டது. புதிய ஏற்பாட்டைத் தவிர்த்து, தொடக்க காலத்தில் உருவான எழுத்துப் படையல்களுள் இதுவே மிக்க பழமையானது ஆகும். கொரிந்து திருச்சபைத் தலைவர்கள் சிலருக்கிடையே ஏற்பட்ட விவாதத்தைத் தொடர்ந்து அவர்களுள் சிலர் பதவி நீக்கப்பட்டனர். இச்சிக்கல் குறித்துத் தீர்ப்பு வழங்குவதாக கிளமெண்டின் மடல் உள்ளது. திருச்சபையில் "ஆயர்கள்" "திருத்தொண்டர்கள்" என்னும் திருப்பணியாளர்கள் திருத்தூதர்களால் நியமிக்கப்பட்டவர்கள் ஆதலால் அதிகாரம் கொண்டிருக்கிறார்கள் என்று கிளமெண்ட் எடுத்துக் கூறினார்.

கிளமெண்டின் கடிதம் திருச்சபைகளில் புதிய ஏற்பாட்டுக் கடிதங்கள் போலவே வாசிக்கப்பட்டது. ஆயர்கள் (மூப்பர்கள்) திருச்சபையில் திருத்தூதர்களிடமிருந்து வரும் அதிகாரத்தைக் கொண்டுள்ளனர் என்று வலியுறுத்திய முதல் வல்லுநர் கிளமெண்ட் தான்.

கிளமெண்ட் இரண்டாம் கடிதம் ஒன்றினையும் எழுதினார் என்றொரு மரபு உண்டு. ஆயினும் அண்மைக்கால அறிஞர்கள், அக்கடிதத்தை எழுதியவர் வேறொருவர் என்று கருதுகின்றனர்.

நான்காம் நூற்றாண்டின் அளவில் தொடங்கிய ஒரு மரபின்படி, கிளமெண்ட் ட்ரேஜன் மன்னன் காலத்தில் தம் கிறித்த நம்பிக்கையை முன்னிட்டுச் சிறையில் அடைக்கப்பட்டார். அங்கும் அவர் பிற சிறைக்கைதிகளுக்குக் கிறிஸ்துவின் செய்தியை அறிவித்தார். பின்னர் அவரை ஒரு நங்கூரத்தில் கட்டி கடலில் ஆழ்த்திக் கொன்றுவிட்டார்கள்.

பல கிறிஸ்தவ சபைகள் கிளமெண்டைப் புனிதராகப் போற்றுகின்றன. ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை, லூதரன் சபை, மற்றும் ஆங்கிலிக்கன் சபை அவரது விழாவை நவம்பர் 23ஆம் நாளும், கீழை மரபுவழித் திருச்சபைகள் சில நவம்பர் 24, வேறு சில நவம்பர் 25 ஆகிய நாள்களில் கொண்டாடுகின்றன.

புனித பவுல் பிலிப்பியருக்கு எழுதிய திருமுகத்தில் "கிளமந்து" என்னும் ஓர் உடனுழைப்பாளர் பற்றிப் பேசுகிறார் (பிலிப்பியர் 4:3). அவர் திருத்தந்தை கிளமெண்டாக இருக்கலாம் என்று கி.பி. 3 மற்றும் நான்காம் நூற்றாண்டு ஆசிரியர்கள் கருதுகிறார்கள். அவர்களுள் ஒரிஜென், யூசேபியஸ், ஜெரோம் போன்றோர் அடங்குவர்.

"திருத்தந்தையர் நூல்" (Liber Pontificalis) என்னும் பண்டைக்கால நூலின்படி, கிளமெண்ட் பேதுருவை அறிந்திருந்தார். கிரேக்க நாட்டில் ட்ரேஜன் மன்னனின் ஆட்சிக்கால மூன்றாம் ஆண்டில் (அதாவது கி.பி. 101இல்) இறந்தார்.

Also known as

• Clement of Rome

• Clemens Romanus

Profile

Convert, brought to Christianity either by Saint Peter or by Saint Paul. One of the Seventy Apostles. Consecrated as a bishop by Saint Peter the Apostle. Mentioned in Philippians 4:3. Fourth Pope. Apostolic Father. The Basilica of Saint Clement in Rome, Italy, one of the earliest parish churches in the city, is probably built on the site of Clement's home. Author of the Epistle to the Corinthians. His name occurs in the Canon of the Mass. Origen and Saint Jerome identify him as working with Saint Paul the Apostle. Martyred in the persecutions of Trajan.

Born

Rome, Italy

Papal Ascension

c.88

Died

• martyred c.101

• relics in the basilica of Saint Clement

Patronage

• boatmen, mariners, sailors, watermen

• marble workers

• sick children

• stonecutters

• Aarhus, Denmark, diocese of

• Dundee, Scotland

• Steenwijk, Netherlands

• Velletri, Italy

Representation

• anchor (miraculously freed when cast into the sea with an anchor bound to him)

• drowning man

• kneeling before an altar

Blessed Miguel Agustín Pro

Profile

Son of a mining engineer. From childhood he was known for high spirits and cheerfulness, and he grew up in a pious home. Born to privilege, he had great affinity for the poor and working classes. Victim of recurring stomach disorder. Jesuit novice at 20. Exiled during the Mexican Revolution, he continued his studies abroad.

Ordained in Belgium in 1925 at age 36, he returned to Mexico in 1926, a time when churches were closed, priests were in hiding, and persecution of the Church was government policy. Father Miguel used disguises to conduct an underground ministry, bringing the comfort of charity and the sacraments to the covert faithful.

Falsely accused in 1927 of a bombing attempt, Pro became a wanted man, was betrayed to the police, and without trial, he was sentenced to death. The photograph on this page was taken the day of his martyrdom. As he was about to be shot, he forgave his executioners, refused a blindfold, and died shouting "Long live Christ the King!" The government prohibited a public funeral, but the faithful lined the streets when his body passed.

Born

13 January 1891 at Guadalupe, Zacatecas, Mexico

Died

shot by firing squad on 23 November 1927 in Mexico City, Mexico

Beatified

25 September 1988 by Pope John Paul II

Blessed Enrichetta Alfieri

Also known as

• Sister Maria Angela

• Henrietta Alfieri

• prisoner 3209

• Mother of San Vittore

• Angel of San Vittore

• La Mamma di San Vittore

Profile

From childhood Enrichetta felt a call to religious life, and joined the Sisters of Charity of Saint Joan Antida Thouret on 20 December 1911. She worked as a kindergarten teacher in Vercelli, Italy, but was forced to quit when she developed Pott's disease, a form of tuberculosis of the spine, in 1917. On 25 February 1923 she was miraculously cured by a pilgrimage to Lourdes, France through the intercession of Mary Immaculate.

She recovered so completely that on 24 May 1923 Sisters Maria Angela was assigned to prison ministry at San Vittore Prison in Milan, Italy. Her work with the prisoners was a great success, and she became known as the Mother and Angel of San Vittore, and was named the superior of the Sisters there in 1939.

She was there when it became an SS headquarters and prison for Jews, priests, nuns and resistance workers who were fighting the Axis powers of World War II. She and the Sisters helped them by smuggling in supplies, smuggling out messages and working with Church authorities to intervene for the prisoners, saving many in the process. On 23 September 1944 a message from a prisoner was intercepted that was director to Enrichetta, and she was arrested for spying and sentenced to death or imprisonment in Germany. Church officials, including Blessed Alfredo Ildefonso Schuster, Archbishop of Milan, intervened for her, and she was transferred to the Sisters' house in Brescia, Italy where she wrote a memoir of her imprisonment. On 7 May 1945, at the end of the war, she was re-assigned to the San Vittore where she administered to prisoners of war - including the former jailers.

Born

23 February 1891 in Borgo Vercelli, Vercelli, Italy

Died

23 November 1951 in Milan, Italy of natural causes

Beatified

26 June 2011 by Pope Benedict XVI

Blessed Margaret of Savoy

Also known as

Margarita, Margherita, Marguerite

Profile

Born to the nobility, daughter of Amadeo of Savoy, Lord of Piedmont and titular Prince of Achaea, and Catherine of Geneva. Married to Theodore Paleologus, marquis of Montferrat on 17 January 1403. Widowed in 1418. Declined a marriage offer from Philip, Visconti of Milan. Influenced by Saint Vincent Ferrer, she became a Dominican tertiary. In 1426 she founded a house at Alba, Liguria and served as its Prioress. In 1451, 25 years later, she received papal approval for the congregation from Pope Eugene IV. She was subject to visions and ecstasies, and was a reputed miracle worker. Her later years were spent under a cloud of controversy as her house faced false charges of doctrinal irregularities, and she charges of being overly strict with her nuns.

Born

21 June 1382 at Pignerol, Italy

Died

• 23 November 1464 at Alba, Piedmont, Italy of natural causes

• re-interred at her monastery in 1481

Beatified

9 October 1669 by Pope Clement IX (cultus confirmed)

Saint Felicity of Rome

Also known as

Felicitas

Profile

Rich, noble widow. Mother of seven sons, all of whom were martyred - Alexander, Vitalis, Martial, Januarius, Felix, Philip and Silvanus.

Felicity was devoted to charity and caring for the poor. She was arrested for her faith and ordered to worship pagan gods; she refused. Her sons were arrested and given the same order; they refused. After a series of appeals, all of which were turned down, they were all ordered executed by emperor Antoninus. Felicity was forced to watch as her children were murdered one by one; after each one she was given the chance to denouce her faith. Martyr.

Died

• beheaded in 165 at Rome, Italy

• buried in the cemetery of Maximus beside the Via Salaria, Rome

• relics in Capuchin church at Montefiascone, Tuscany, Italy

Patronage

• against the death of children

• against sterility

• martyrs

• to have male children

• widows

• Badia di Cava, Italy, Abbey of

Saint Trudo of Hesbaye

Also known as

• Apostle of Hasbein

• Tron, Trond, Trudjen, Trudon, Trutjen, Truyen

Profile

Son of Blessed Adela. Related to the dukes of Austrasia. Benedictine monk under Saint Remaclus. Studied at the cathedral at Metz, France. Ordained by Saint Clodulf of Metz. Noted preacher. Built a church on the land around his family's home c.656, and had it blessed by Saint Theodard of Liege in the names of Saint Quintinus and Saint Remigius of Rheims. Evangelized the throughout the area of Hasbein, and as the converts grew he was forced to build a monastery which was later named for him. Founded a convent near Bruges, Belgium c.660. The assorted movements of his relics have led to several local lists having different dates for his memorial.

Born

7th century in Hasbein (Hasbeye), Brabant province

Died

• c.695 of natural causes

• buried in the church of Saint Quintinus and Saint Remigius that he had built

• relics translated in 880

• relics later hidden to save them from Norman incursions, and lost

• relics re-discovered in 1169

Saint Clement of Metz

Profile

Bishop of Metz, France; tradition says he was sent there as a missionary by Saint Peter the Apostle.

Legend says that when Clement arrived in Metz, the area was besieged by the Graoully, a large, poison-breathed serpent that lived in a local Roman amphitheatre with an army of snakes. Clement chased away the snakes and banished the Graoully by making the Sign of the Cross at them. This led to the conversion of the whole town.

Representation

• with a dragon

• raising a girl (often dressed as a princess) from the dead (refers to converting a king by bringing his daughter back to life)

• with a stag kneeling at his feet (refers to a stag hiding from hunters by runnning to him for sanctuary which convinced the hunters of Clement's holiness and led to their conversion)

Saint Amphilocus of Iconium

Also known as

Amfilokius, Amphilochius, Anfiloquio, Anfilochio

Profile

Cousin and friend of Saint Gregory Nazianus; close friend of Saint Basil the Great. Studied law and rhetoric in Constantinople, and taught rhetoic there. Bishop of Iconium (modern Konya, Turkey) in 374. Fought against heresies of Arianism, the Manichaeans and the Messalians. Attended the Council of Constantinople in 381. Presided over the synod in Sida, Pamphylia in 394. He wrote poetry in classical Greek, and his letters to Gregory and Basil have survived to today.

Born

339 in Cappadocia, Asia Minor (in modern Turkey)

Died

400 of natural causes

Saint Loëvan of Brittany

Also known as

Laouénan, Louénan, Lavan

Additional Memorials

• 23 January (in Brittany)

• 2nd Sunday in July (procession in Tréflaouénan, France)

Profile

Monk and then abbot of the monastery of Saint Tudwals of Tréguier in Brittany (in modern France) c.528 to c.564 from where he evangalized the region.

Born

early 6th century Britain

Died

• c.564 of natural causes

• relics enshrined in Tréflaouénan, France until the 16th century

• it became the custom to swear oaths involving credit and debt on the relics of Saint Loëvan

Patronage

Tréflaouénan, France

Saint Alexander Newski

Also known as

• Alexander Nevski

• Alexander Nevsky

Additional Memorials

• 30 August (translation of relics)

• 23 May (Russian Orthodox as one of the saints of Rostov and Yaroslavl)

Profile

Grand Duke of Novgorod and Kiev. He defeated the Swedes in battle on the River Neva; from that he derived his surname of Newski (Nevski). Defended his land against invading Tatars. Confessor of the faith.

Born

1219 in Vladimir, Russia

Died

• 1263 in Gorodetz, Russia

• relics at Saint Petersburg, Russia

Saint Cecilia Yu Sosa

Also known as

• Caecilia Yu So-Sa

• Jechillia Yu So-Sa

Additional Memorial

20 September as one of the Marytrs of Korea

Profile

Married lay woman in the apostolic vicariate of Korea. Mother of Saint Paul Chong Hasang and Saint Jung Hye. Martyr.

Born

1761 in Seoul, South Korea

Died

23 November 1839 in Bo-jeong Prison, Seoul, South Korea of injuries following repeated whippings

Canonized

6 May 1984 by Pope John Paul II

Saint Falitrus of Chabris

Also known as

Faletrius, Faletrus, Falier, Falère, Phaletrius, Phalier, Phalitrus

Profile

Pilgrim from Limoges, France to Jerusalem. Monk at Issoudun, France. Hermit at Chabris, France.

Born

latter 5th century Gaul (in modern France)

Died

• 525 of natural causes

• his tomb became a pilgrimage site and a place of healing for sick children

• relics burned by Huguenots

Patronage

sick children

Blessed Detlev of Ratzeburg

Also known as

• Detlev of Parkentin

• Detlef of...

Profile

Born to the nobility. Premonstratensian canon. Canon of the Premonstratensian monastery in Ratzeburg (in modern Germany). Bishop of Ratzeburg. Lived as a simple friar, but was known for his charity.

Born

14th century Mecklenburg (in modern Germany)

Died

23 November 1419 of natural causes

Blessed Felícitas Cendoya Araquistain

Also known as

Sister María Cecilia

Profile

Member of the Visitation Nuns. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

10 January 1910 in Azpeitia, Guipúzcoa, Spain

Died

23 November 1936 in Madrid, Spain

Beatified

10 May 1998 by Pope John Paul II

Saint Gregory of Girgenti

Also known as

Gregory of Agrigentum

Profile

Bishop of Girgenti, Italy. Wrote a commentary on the book of Ecclesiastes, which has survived, and was a noted Bible teacher, explaining the Scriptures in a plain way to plain people.

Born

Girgenti, Sicily, Italy

Died

c.638 of natural causes

Saint Adalbert of Casauria

Also known as

Adalbert of Monte Caramanico

Profile

Benedictine monk at Cassoria, Abruzzi, Italy. Worked for a while with Saint Guy of Casauria. Retired to live as a hermit on Mount Caramanico where he eventually founded the abbey of Saint Nicholas.

Died

c.1045 of natural causes

Saint Mustiola of Chiusi

Profile

Cousin of Emperor Claudius. Martyred with Saint Irenaeus of Chiusi for ministering to Christian prisoners, and burying martyrs.

Died

273 at Chiusi, Tuscany, Italy

Patronage

Chiusi, Italy

Saint Paulinus of Whitland

Also known as

• Paulinus of Wales

• Paulhen, Pewlin, Polin

Profile

Spiritual student of Saint Illtyd. Monk. Founded the monastery of Whitland in Wales and served as its abbot. Spritual teacher of Saint David of Wales and Saint Teilo of Llandaff.

Died

c.505

Saint Rachildis of Saint-Gall

Also known as

Richildis

Profile

Benedictine anchoress who lived walled up in a cell near Saint Wiborada, under obedience to the abbot of Saint Gall in Switzerland.

Died

c.946 of natural causes

Saint Sisinius of Cyzicus

Also known as

Sisinnio, Sisinio

Profile

Bishop. Tortured and martyred in the persecutions of Diocletian.

Died

stabbed with a sword in Cyzicus in the Hellespont in the early 4th century

Saint Lucretia of Mérida

Also known as

Lucrezia

Profile

Consecrated virgin. Martyred in a period of imperial Roman persecution.

Died

306 in Mérida, Spain

Saint Wilfetrudis of Nivelles

Profile

Niece of Saint Gertrude of Nivelles. Abbess of the abbey in Nivelles, Belgium.

Died

c.670

Saint Paternian of Fano

Profile

Fled into the mountains for a period to escape the persecutions of Diocletian. Bishop of Fano, Italy.

Died

c.343

Saint Severin of Paris

Also known as

Severino, Severinus

Profile

Sixth-century hermit who lived in a cell in Paris, France.

Blessed Guy of Casauria

Profile

Benedictine monk at Farfa. Abbot of Casauria, Italy.

Died

1045

Saint Faustina of Alexandria

Profile

Martyr.

Died

Alexandria, Egypt

Saint Augusta of Alexandria

Profile

Martyr.

Died

Alexandria, Egypt

இன்றைய புனிதர்கள் நவம்பர் 22

 Bl. Toros Oghlou David

Feastday: November 22

Death: 1895

Beatified: Pope John Paul II

Toros Oghlou David was a Franciscan and a Martyr of Armenia.

St. Tigridia

Feastday: November 22

Death: 925

 

Benedictine abbess. The daughter of Count Sancho Garcia of Castile, she entered the religious life at a convent near Burgos, Spain, which her father founded. She is especially venerated in Burgos.

St. Lucretia

Feastday: November 22

Death: 306

Virgin martyr of western Spain, who was put to death in Merida during the Roman persecutions

Bl. Dimbalac Oghlou Wartavar

Feastday: November 22

Death: 1895

Beatified: 3 October 1982 by Pope John Paul II

Dimbalac Oghlou Wartavar was a Franciscan and a Martyr of Armenia

Bl. Baldji Oghlou Ohannes

Feastday: November 22

Birth: 1960

Death: 1895

Beatified: 3 October 1982 by Pope John Paul II

A group of eight Franciscan martyred in the region of Mujuk-Dersi, Armenia by invading Islamic Turks who tortured them, demanded they convert, and murdered them when they did not conver

Blessed Tommaso Reggio

Profile

Son of Angela Pareto and the Marquis of Reggio. Tommaso felt a call to the priesthood at age 20; he studied and was ordained on 18 September 1841. Vice-rector of the seminary in Genoa, Italy at age 25. Rector of the seminary in Chiavari, Italy.

Helped found The Catholic Standard, the first Catholic newspaper. In 1865 the Standard and 25 other papers supported slates of Catholic candidates, hoping to found a Catholic political party. However, in 1874 Catholics were told they could not vote, and Father Tommaso closed the paper.

Bishop of Ventimiglia, Italy in 1877; the diocese was so poor, Tommaso had to travel to his parishes on a mule. He opened new parishes, organized three synods and liturgical revival, set up teaching programs. Prayed every night from 3 to 6 a.m., and never let anyone see him worry. Founded the Sisters of Saint Martha in 1878, a congregation devoted to caring for the poor.

Following an earthquake in 1887, he worked with the injured in the rubble, and ordered his priests to use all resources to help the displaced. Founded orphanages at Ventimiglia and San Remo, Italy to house, educate, and train children who had lost their families in the quake.

In 1892 he asked the Pope to relieve him of his duties; instead, on 11 July the Pope appointed him archbishop of Genoa, Italy. The city was politically complex and tense, but his humble, open, pious generosity won over many, and people in and out of the Church came to him with problems. Set up a network to help immigrants, worked for Catholic lay associations, supported limited work hours and complete days off for working people - radical notions in those days. He died while on pilgrimage with a group of other bishops and clergy.

Born

8 January 1818 at Genoa, Italy

Died

• afternoon of 22 November 1901 at Triora, Imperia, Italy of natural causes

• funeral held at the Cathedral of San Lorenzo, Genoa, Italy

Beatified

• 3 September 2000 by Pope John Paul II

• the beatification miracle involved the healing of Pabla Valdenegro Romero, a six-year-old girl, of Guillain-Barré Syndrome (polyradiculoneuritis), with albumin-cytological dissociation, ascending paralysis with cranial nerve involvement, quadriplegia, prolonged respiratory failure, two cardiac arrests, subcutaneous emphysema, and other infectious pulmonary complications in Valpariso, Chile, on 10 November 1985

Saint Cecilia

✠ புனிதர் செசிலியா ✠

(St. Cecilia)

கன்னியர் மற்றும் மறைசாட்சி:

(Virgin and Martyr)

பிறப்பு: கி.பி. இரண்டாம் நூற்றாண்டு

ரோம், இத்தாலி

(Rome, Italy)

இறப்பு: நவம்பர் 22, 230

சிசிலி

(Sicily)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

லத்தீன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Latin Catholic Church)

கிழக்கு கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Eastern Catholic Church)

ஆங்கிலிக்கன் திருச்சபை

(Anglican Church)

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

(Eastern Orthodox)

முக்கிய திருத்தலம்:

தூய செசிலியா தேவாலயம், ட்ரஸ்டேவெர், ரோம்

(Santa Cecilia in Trastevere, Rome)

பாதுகாவல்: 

பாசுரங்கள் (Hymns), இசைக்கலைஞர்கள், கவிஞர்கள், "ஒமாஹா பேராயம்" (Archdiocese of Omaha), அர்ஜென்ட்டினா (Argentina), “மர் டெல் ப்லடா” – ஒரு அர்ஜென்டினிய நகரம் (Mar del Plata – An Argentinian City), ஃபிரான்ஸ் (France)

புனிதர் செசிலியா, இசைக்கலைஞர்களின் பாதுகாவலர் ஆவார். தமது திருமணத்தின்போது, தமது மனதுக்குள் கடவுளிடம் பாடினார் என்று எழுதி வைக்கப்பட்டுள்ளது. திருப்பலியின்போது, பெயர் சொல்லி நினைவு கூறப்படும் (அன்னை கன்னி மரியாளைத் தவிர்த்து) ஏழு பெண்களுள் செசிலியாவும் ஒருவர் ஆவார்.

அவரது சரித்திர விவரங்கள் கற்பனையாக இருப்பதாகத் தோன்றினாலும், அவரது இருப்பு மற்றும் மறைசாட்சியம், ஒரு வரலாற்று உண்மை என்றே கருதப்படுகிறது. ரோம் நகரின் “டிரஸ்டேவியர்” (She is said to have been beheaded with a sword) பகுதியிலுள்ள, நான்காம் நூற்றாண்டில் நிறுவப்பட்ட, “தூய செசிலியா” (Santa Cecilia) எனும் ஒரு ஆதி கிறிஸ்தவ ரோமன் தேவாலயத்தின் பக்கத்திலயே செசிலியா வசித்துவந்ததாகவும் கூறப்படுகிறது. பல்வேறு இசையமைப்புகள் அர்ப்பணிக்கப்பட்டுள்ள புனிதர் செசிலியாவின் நினைவுத் திருநாள், நவம்பர் மாதம் 22ம் நாள் கொண்டாடப்படுகின்றது.

ரோம் நகரின் பிரப்புக்கள் குடும்பமொன்றினைச் சேர்ந்த பெண்ணான செசிலியா, தமது கணவரான “வலேரியன்” (Valerian), கணவரின் சகோதரரான “’டிபர்ஷியஸ்” (Tiburtius), மற்றும் “மேக்சிமஸ்” (Maximus) எனும் பெயர்கொண்ட ரோம சிப்பாய் ஆகியோர் “பேரரசர் அலெக்சாண்டர் செவெரஸ்” (Emperor Alexander Severus) காலத்தில், சுமார் கி.பி. 230ம் ஆண்டில் மறைசாட்சியராக மரித்தனர்.

ஓரு ரோமன் கத்தோலிக்க குடும்பத்தில் பிறந்து, கிறிஸ்துவுக்காக வாழ வேண்டுமென்று சிறுவயதிலிருந்தே விரும்பியவர் புனிதர் செசிலியா ஆவார். இளம் வயதிலேயே தன் கன்னிமையை கடவுளுக்கு அர்ப்பணம் செய்ததால் திருமணம் செய்துகொள்ள விரும்பவில்லை. ஆனால் இவரின் பெற்றோர் செசிலியாவை “வலேரியன்” (Valerian) என்ற “பாகன் இன பிரபுத்துவ” (Pagan Nobleman) இளைஞர் ஒருவருக்கு திருமணம் செய்ய நிச்சயம் செய்தனர். ஆனால் அதனை செசிலியா பெரிதாக கருதாமல் தன்னுடைய ஆன்மீக காரியங்களில் மட்டுமே கருத்தாக இருந்தார். வலேரியனுடன் திருமணம் செய்யவிருப்பதை வெறுத்தார். இருப்பினும் பெற்றோரை எதிர்த்து அவரால் ஒன்றும் செய்ய இயலாமல் தவித்தார்.

திருமண நாள் வந்தது. இவரின் பெற்றோர் இவருக்கு திருமண உடையை அணிவித்தபோது இதயம் வலித்தவராய், தன்னை முழுவதும் தன் மணவாளன் இயேசுவிடம் ஒப்படைத்து செபித்தார். பெற்றோர் இவரை கணவரிடம் ஒப்படைத்தபோது, தான் கடவுளிடம் கொடுத்த கற்பு என்னும் வார்த்தைப்பாட்டை உன்னிடம் இழக்கமாட்டேன் என்று உறுதியாக தெளிவாக கூறினார். தான் கடவுளுக்கு மட்டுமே சொந்தமானவள் என்பதை தைரியமாக எடுத்துக்கூறினார்.

அவள் தன் கணவனை நோக்கி, "கடவுளின் தூதர் ஒருவர் என் கற்புக்கு காவலராய் இருக்கிறார். எனவே, என்னுடைய கன்னிமைக்கு தீங்கிழைக்கக்கூடிய அல்லது கடவுளது கோபத்தை உம்மீது வரச்செய்யும்படியான எதையும் செய்ய நீர் முயற்சிக்கலாகாது" என்றாள்.

வலேரியன், செசிலியா சொல்வது உண்மையா என்பதை சோதிக்கும் நோக்குடன், "கடவுளின் அந்தத் தூதரை நான் பார்ப்பேனானால் இயேசு கிறிஸ்துவை விசுவசிப்பேன்" என்றார்.

செசிலியா அதை நிரூபிக்க வேண்டுமானால், வலேரியன் முதலில் திருத்தந்தை “அர்பனிடம்” (Pope Urban) சென்று திருமுழுக்குப் பெற்று வருமாறு கூறினார். செசிலியாவின் வார்த்தைகளுக்கு சம்மதித்து, அவரும் திருமுழுக்கு பெற்றார். அவர் திருமுழுக்கு பெற்ற நாளன்றே வானதூதர் ஒருவர் அவர் முன்னின்று செசிலியாவுக்கு ரோஜா மலர் கிரீடம் அணிவித்து வாழ்த்தியதைக் கண்டார். 

அதன்பின்னர் வலேரியன் செசிலியாவை அவரின் விருப்பப்படி வாழ விட்டுவிட்டார். செசிலியாவை நம்பினார். வலேரியன் தன் குடும்ப உறுப்பினர்கள் அனைவரையும் கத்தோலிக்க திருச்சபைக்கு மனமாற்றினார். அவர்கள் அனைவரும் மனமாற்றம் பெற்ற நாளிலிருந்து செசிலியாவிற்கு பணிந்து இரவும் பகலும் அவருக்கு பணிவிடை புரிந்தனர்.

செசிலியா, தான் மணந்த வலேரியனின் உதவியுடன் கடவுளின் அன்பை உணர்ந்து வாழ்ந்தார். ஏழைகளின் மீது இரக்கம் காட்டி, அனைவரையும் சமமாக அன்பு செய்தார். இறைவனை இரவும் பகலும் பாடல்களால் போற்றிப் புகழ்ந்தார். 

இவரின் பக்தியைக் கண்ட எதிரிகளில் ஒருவனான அரசு அதிகாரியான "டுர்சியஸ் அல்மசியஸ்" (Turcius Almachius) என்பவன் செசிலியாவை கூரிய குறுவாளால் மூன்றுமுறை அவரது கழுத்திலேயே குத்தினான். மரணத்தின் விளிம்பில் வீழ்ந்த செசிலியா, தம்மை தேவாலயத்திற்கு இட்டுச்செல்லுமாறு திருத்தந்தையிடம் வேண்டினார். அதன்பின் மூன்றே நாட்கள் உயிர்வாழ்ந்த செசிலியா மறைசாட்சியாக உயிர் துறந்தார். 

புனிதர் “கல்லிஸ்டஸ்” (Catacombs of St. Callistus) கல்லறை நிலத்தில் அடக்கம் செய்யப்பட்ட செசிலியாவின் உடல் 'ட்ரஸ்ட்டேவேர்" எனும் இடத்திலுள்ள "தூய செசிலியா” தேவாலயத்திற்கு (Church of Santa Cecilia in Trastevere) மாற்றப்பட்டது. கி.பி. 1599ம் ஆண்டில், அவரது உடல் அழிந்துபோகாமல் உறங்குவது போல் காணப்பட்டதாக கூறப்படுகிறது.

இவர் கிறிஸ்தவ பெண்கள் அனைவருக்கும் சிறந்ததோர் எடுத்துக்காட்டாக திகழ்ந்தார். கிறிஸ்துவின் மீது கொண்ட அன்புக்காக கன்னிமை காத்து வாழ்ந்தார். அவருக்காக மறைசாட்சியாகவும் மரித்தார்.

Also known as

Cecily, Cicilia

Profile

Cultivated young patrician woman whose ancestors loomed large in Rome's history. She vowed her virginity to God, but her parents married her to Valerian of Trastevere. Cecilia told her new husband that she was accompanied by an angel, but in order to see it, he must be purified. He agreed to the purification, and was baptised; returning from the ceremony, he found her in prayer accompanied by a praying angel. The angel placed a crown on each of their heads, and offered Valerian a favor; the new convert asked that his brother be baptised.

The two brothers developed a ministry of giving proper burial to martyred Christians. In their turn they were arrested and martyred for their faith. Cecilia buried them at her villa on the Apprian Way, and was arrested for the action. She was ordered to sacrifice to false gods; when she refused, she was martyred in her turn.

The Acta of Cecilia includes the following: "While the profane music of her wedding was heard, Cecilia was singing in her heart a hymn of love for Jesus, her true spouse." It was this phrase that led to her association with music, singers, musicians, etc.

Died

• martyred in the 3rd century

• suffocated for a while, and when that didn't kill her, she was beheaded

• her grave was discovered in 817, and her body removed to the church of Saint Cecilia in Rome

• the tomb was opened in 1599, and her body found to be incorrupt

Patronage

• Academy of Music, Rome, Italy

• for bodily purity

• composers

• luthiers

• martyrs

• music

• musicians

• musical instrument makers

• poets

• singers

• Albi, France, archdiocese

• Omaha, Nebraska, archdiocese of

• Valleyfield, Québec, diocese of

• Acquasparta, Italy

• Albi, France, city of

Blessed Anna Kolesárová

Also known as

Anka Kolesárová

Profile

Daughter of Ján "Hruska" Kolesár and Anna (née Kusnírová), she was born into a pious farming family and baptized at the age of one day. Anna's mother died when the girl was ten years old, and she did her best to run the household for her father and brother, Michal. When Russian soldiers were liberating her area of Slovakia from Nazi occupation near the end of World War II, local families hid from them due to their rough, violent reputation, and to avoid the combat that went on around their villages. On 22 November 1944, Anna was discovered by a drunken Red Army soldier who made her cook for him, and then demanded sex. She refused and ran to her father and brother, but was gunned down by the soldier. Martyr.

Born

14 July 1928 in Vysoká nad Uhom, diocese of Kosice, Czechoslovakia (in the modern Slovak Republic)

Died

• shot in the chest and the face with a rifle on 22 November 1944 in Pavlovce nad Uhom, Kosice, Slovak Republic

• buried in a shallow grave on the evening of the next day by her family who still had to spend most of their time in hiding due the combat around them

• re-buried and given proper funeral rites by Father Anton Lukác on 29 November 1944; he immediately begin conducting his own preliminary investigation into her Cause for Canonization

• during the period of Communist Czechoslovakia, mention of the incident and gatherings at her grave were prohibited

• since the fall of the Communist government, her grave has become a pilgrimage site for young people including the Catholic youth organization Domcek which is dedicated to her memory

Beatified

1 September 2018 by Pope Francis

Blessed Salvatore Lilli

Also known as

Salvatore of Cappadocia

Profile

Son of Vincenzo and Annunziata Lilli. Joined the Franciscans in 1870, making his vows on 6 August 1871. Studied at the Franciscan seminary in the Holy Lands. Ordained in Bethlehem on 6 April 1878. Missionary in Jerusalem for two years. Missionary to Marasco, Armenia in 1880. In addition to preaching the faith he built schools, clinics, and homes for the abandoned, and taught modern hygiene and sanitation in the remote villages. Worked endlessly with the sick during a cholera epidemic in 1891. Missionary to Mujuk-Deresa, Armenia in 1894. In 1895 the area was occupied by Islamic Turks who captured Salvatore and several fellow Franciscans. They were tortured and ordered to convert; they all refused. One of the Martyrs of Armenia.

Born

19 June 1853 at Cappadocia, Aquila, Italy

Died

stabbed with a lance on 22 November 1895 near the Zihun River in Mujuk-Dersi, Armenia (in modern Turkey)

Beatified

3 October 1982 by Pope John Paul II

Saint Pedro Esqueda Ramírez

Additional Memorial

21 May as one of the Martyrs of the Mexican Revolution

Profile

Priest. Vicar-general of the diocese of San Juan de los Lagos, Mexico. Discerning a need for religious education for children, he founded catechetical study centers. Martyr.

Born

29 April 1887 in San Juan de los Lagos, Jalisco, diocese of San Juan de los Lagos, Mexico

Died

• shot three times on 22 November 1927 in Teocaltitán, Jalisco, Mexico

• buried at the church of San Juan Bautista, San Juan de los Lagos, Jalisco, diocese of San Juan de los Lagos, Mexico

Canonized

21 May 2000 by Pope John Paul II

Blessed Francisco Lahoz Moliner

Also known as

Brother Bertrán Francisco

Profile

Baptized at the age of one day. Joined the Brothers of the Christian Schools at Cambrils, Spain on 10 August 1925, making his vows on 2 February 1929. Teacher and catechist of novices. Imprisoned and martyred in the Spanish Civil War.

Born

15 October 1912 in Campos, Teruel, Spain

Died

• 22 November 1936 in Picadero de Paterna, Valencia, Spain

• buried in a common grave in Valencia

Beatified

11 March 2001 by Pope John Paul II

Blessed Julián Torrijo Sánchez

Also known as

Brother Elías Julián

Profile

Baptized at the age of one day. Joined the Brothers of the Christian Schools in Cambrils, Spain on 13 November 1916. Teacher and youth minister at a series of schools beginning in 1920. Imprisoned and martyred in the Spanish Civil War.

Born

17 November 1900 in Torrijo del Campo, Teruel, Spain

Died

22 November 1936 in Picadero de Paterna, Valencia, Spain

Beatified

11 March 2001 by Pope John Paul II

Saint Philemon

Profile

First century Christian convert at Colossae, Phrygia, brought to the faith by Saint Paul the Apostle. Married to Saint Apphia. Subject of Paul's canonical Epistle to Philemon in which he asks Philemon to accept back the runaway slave Saint Onesimus, receiving him as a brother Christian; tradition says that he freed the slave. Martyred with Saint Apphia.

Died

stoned to death in the 1st century at Colossae, Phrygia

Saint Amphilochius of Iconium

Profile

Successful 4th-century lawyer who gave up the worldly life to live as a hermit. Bishop of Iconium. Worked with Saint Basil to govern the Church in Cappadocia. Friend of Saint Gregory of Nazianzen who wrote highly of him. Attended the Council of Constantinople in 381. Worked with Saint Jerome. Supported the theological teaching on the Divinity of the Holy Ghost. Opposed Macedonius. Presided over the Council at Sida in Pamphylia.

Saint Ananias of Arbela

Also known as

• Ananias of Erbel

• Ananio of...

Profile

Imprisoned, tortured and martyred in the persecutions of king Shapur II.

Died

• scourged and left for dead on the side of the road in 345 in Arbela, Persia (in modern Iran)

• found by local Christians and taken home where he he died the next day from his injuries

Blessed Ferran Llovera Pulgsech

Also known as

Father Ferran Maria

Profile

Carmelites of the Ancient Observance priest. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

19 March 1902 in Orfans, Girona, Spain

Died

22 November 1936 in Montjuïc, Barcelona, Spain

Beatified

28 October 2007 by Pope Benedict XVI

Saint Benignus of Milan

Also known as

Benigno

Profile

Educated in Rome, Italy. Archbishop of Milan, Italy c.470, serving during a period of barbarian invasion.

Died

c.477 in Milan, Italy of natural causes

Saint Apphia

Profile

Married to Saint Philemon. Martyr.

Died

stoned to death in the 1st century at Colossae, Phrygia

Saint Maurus of North Africa

Profile

Raised in a Christian family in North Africa. Immigrant to Rome, Italy. Martyred in the persecutions of Emperor Numerian.

Saint Deyniolen the Younger

Also known as

Daniel, Dayniol, Deiniol, Deyniolin

Profile

Abbot in Bangor Abbey in Wales.

Died

621

Saint Pragmatius of Autun

Also known as

Prammazio, Pragmazio

Profile

Bishop of Autun, France.

Died

c.520

Saint Stephen of Antioch

Profile

Martyr.

Died

Antioch, Pisidia (in modern Turkey)

Saint Sabinian the Abbot

Profile

Abbot of Moutier-Saint-Chaffre in the Diocese of Le Puy, France.

Died

c.720

Saint Mark of Antioch

Profile

Martyr.

Died

Antioch, Pisidia (in modern Turkey)

Saint Christian of Auxerre

Profile

Bishop of Auxerre, France.

Died

c.873

Martyrs of Armenia

Profile

A group of eight Franciscans martyred in the region of Mujuk-Dersi, Armenia (modern Turkey) by invading Islamic Turks who tortured them, demanded they convert, and murdered them when they did not. They were

• Baldji Oghlou Ohannes

• David Oghlou David

• Dimbalac Oghlou Wartavar

• Geremia Oghlou Boghos

• Khodianin Oghlou Kadir

• Kouradji Oghlou Tzeroum

• Salvatore Lilli

• Toros Oghlou David

Died

22 November 1895 in Mujuk-Dersi, Armenia (in modern Turkey)

Beatified

3 October 1982 by Pope John Paul II

Martyrs of England, Scotland, and Wales

Profile

85 English, Scottish and Welsh Catholics who were martyred during the persecutions by Protestants in the 16th and 17th centuries. They are commemorated together on 22 November.

• Blessed Alexander Blake • Blessed Alexander Crow • Blessed Antony Page • Blessed Arthur Bell • Blessed Charles Meehan • Blessed Christopher Robinson • Blessed Christopher Wharton • Blessed Edmund Duke • Blessed Edmund Sykes • Blessed Edward Bamber • Blessed Edward Burden • Blessed Edward Osbaldeston • Blessed Edward Thwing • Blessed Francis Ingleby • Blessed George Beesley • Blessed George Douglas • Blessed George Errington • Blessed George Haydock • Blessed George Nichols • Blessed Henry Heath • Blessed Henry Webley • Blessed Hugh Taylor • Blessed Humphrey Pritchard • Blessed John Adams • Blessed John Bretton • Blessed John Fingley • Blessed John Hambley • Blessed John Hogg • Blessed John Lowe • Blessed John Norton • Blessed John Sandys • Blessed John Sugar • Blessed John Talbot • Blessed John Thules • Blessed John Woodcock • Blessed Joseph Lambton • Blessed Marmaduke Bowes • Blessed Matthew Flathers • Blessed Montfort Scott • Blessed Nicholas Garlick • Blessed Nicholas Horner • Blessed Nicholas Postgate • Blessed Nicholas Woodfen • Blessed Peter Snow • Blessed Ralph Grimston • Blessed Richard Flower • Blessed Richard Hill • Blessed Richard Holiday • Blessed Richard Sergeant • Blessed Richard Simpson • Blessed Richard Yaxley • Blessed Robert Bickerdike • Blessed Robert Dibdale • Blessed Robert Drury • Blessed Robert Grissold • Blessed Robert Hardesty • Blessed Robert Ludlam • Blessed Robert Middleton • Blessed Robert Nutter • Blessed Robert Sutton • Blessed Robert Sutton • Blessed Robert Thorpe • Blessed Roger Cadwallador • Blessed Roger Filcock • Blessed Roger Wrenno • Blessed Stephen Rowsham • Blessed Thomas Atkinson • Blessed Thomas Belson • Blessed Thomas Bullaker • Blessed Thomas Hunt • Blessed Thomas Palaser • Blessed Thomas Pilcher • Blessed Thomas Pormort • Blessed Thomas Sprott • Blessed Thomas Watkinson • Blessed Thomas Whitaker • Blessed Thurstan Hunt • Blessed William Carter • Blessed William Davies • Blessed William Gibson • Blessed William Knight • Blessed William Lampley • Blessed William Pike • Blessed William Southerne • Blessed William Spenser • Blessed William Thomson •

Beatified

22 November 1987 by Pope John Paul II

இன்றைய புனிதர்கள் நவம்பர் 21

 கிறிஸ்து அரசர் பெருவிழா திருவழிபாட்டு ஆண்டின் இறுதி ஞாயிறு

கிறிஸ்து அரசர் பெருவிழா என்பது கத்தோலிக்க திருச்சபையிலும், மேலும் சில கிறிஸ்தவ சமயப் பிரிவுகளிலும் கொண்டாடப்படும் விழா ஆகும். இயேசு கிறிஸ்து அனைத்துலகின் அரசர்களுக்கெல்லாம் அரசர் என்ற மையப்பொருளில் சிறப்பிக்கப்படும் இவ்விழா, பொதுக் காலத்தின் இறுதி ஞாயிறன்று சிறப்பிக்கப்படுகிறது,

யோவானாகிய நான் விண்ணகம் திறந்திருக்கக் கண்டேன். அங்கே ஒரு வெண்குதிரை காணப்பட்டது. அதன்மேல் ஒருவர் அமர்ந்திருந்தார். அவரது தலைமேல் பல மணிமுடிகள் இருந்தன. இரத்தம் தோய்ந்த ஆடையை அவர் அணிந்திருந்தார். கடவுளின் வாக்கு என்பது அவரது பெயர். அரசர்க்கெல்லாம் அரசர், ஆண்டவர்க்கெல்லாம் ஆண்டவர் என்ற பெயர் அவருடைய ஆடையிலும் தொடையிலும் எழுதப்பட்டிருந்தது.என்று கிறிஸ்துவின் அரசத்தன்மை பற்றி திருவெளிப்பாடு நூல் குறிப்பிடுகிறது.

வரலாற்றுப் பின்னனி

 முதல் உலகப்போர் நடைபெற்றுக் கொண்டிருந்த நேரம். உலகம் அச்சுநாடுகள், நேச நாடுகள் என்று இரண்டாகப் பிளந்து அதிகாரப் போட்டி போட்டுக்கொண்டு மக்களை துன்புறுத்துக் கொண்டிருந்த நேரம். அம்மக்களுக்கு பணியாற்ற திருச்சபை Mgr.அம்புரோஸ்ராட்டி  என்பவரை அனுப்புகிறது. பின் ஆயராக, கர்தினாலாக உயர்த்தப்படுகிறார். அப்பொழுது இருந்த திருச்சபையின் மறைவுக்குப் பிறகு, திருத்தந்தையாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்படுகிறார்.(திருத்தந்தை 11ம் பயஸ்). போரின் துயரத்தையும், அரசர்களின் அதிகார போக்கையும் கண்டு அனுபவித்தவர், 1925ம் ஆண்டு                    குவாஸ்பிரிமாஸ் என்கிற சுற்று  மடலின் மூலம் கிறிஸ்துவை அரசாக அறிமுகம் செய்து, மற்ற அரசர்களுக்கெல்லாம் முன்னுதாரனமாக நிறுத்துகிறார்.

தேசியவாதம், மதச்சார்பின்மை போன்றவற்றின் வளர்ச்சிக்கு பதிலளிக்கும் விதமாக திருத்தந்தை 11ம் பயஸ், 1925ல் குவாஸ் ப்ரைமாஸ் (முதலாவது) என்ற சுற்றுமடல் வழியாக கிறிஸ்து அரசர் பெருவிழாவை நிறுவினார். அப்போது இவ்விழா, 'நம் ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்து அரசர்' (D. N. Jesu Christi Regis) என்ற பெயரில், அக்டோபர் கடைசி ஞாயிறன்று சிறப்பிக்கும் வகையில் நிறுவப்பட்டது. 1960ல் திருத்தந்தை 23ம் யோவான், இதை முதல் வகுப்பு விழாவாக மாற்றினார்.

1960ல் திருத்தந்தை 6ம் பவுல், தனது மோட்டு ப்ரொப்ரியோ (அவரது தூண்டுதலால்) என்ற சுற்றுமடல் வழியாக இவ்விழாவின் பெயரை, 'நம் ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்து அனைத்துலக அரசர்' (D. N. Iesu Christi universorum Regis) என்று மாற்றினார். மேலும், அவர் இவ்விழாவை திருவழிபாட்டு ஆண்டின் இறுதி ஞாயிறன்று பெருவிழாவாக கொண்டாடுமாறு ஆணையிட்டார்.

கத்தோலிக்க திருச்சபையில் திருத்தந்தை 6ம் பவுல் கற்பித்த விதத்திலேயே, இக்காலத்திலும் கிறிஸ்து அரசர் பெருவிழா கொண்டாடப்படுகிறது. பெருவிழாவுக்கு உரிய விதத்தில், திருவழிபாட்டில் வெள்ளை அல்லது பொன்னிற திருப்பலி உடை பயன்படுத்தப்படுகிறது.

முதலாவதாக கத்தோலிக்க திருச்சபையில் தோன்றிய இவ்விழா, தற்காலத்தில் ஆங்கிலிக்க ஒன்றியம், அமெரிக்க லூதரனியம் உள்ளிட்ட பல்வேறு கிறிஸ்தவப் பிரிவினராலும் கொண்டாடப்படுகிறது.

Bl. Frances Siedliska

✠ அருளாளர் மரிய ஃபிரான்சிஸ்கா சீட்லிஸ்கா ✠

(Blessed Maria Franciszka Siedliska)

மறைப்பணியாளர், "நாசரேத்தின் தூய குடும்பத்தின் சகோதரியர்" சபை நிறுவனர்:

(Religious and Founder of the Sisters of the Holy Family of Nazareth)

பிறப்பு: நவம்பர் 12, 1842

ரோஸ்கோவா வோலா, ர்ஸெக்ஸிகா, போலந்து காங்கிரஸ்

(Roszkowa Wola, Rzeczyca, Congress Poland)

இறப்பு: நவம்பர் 21, 1902 (வயது 60)

ரோம், இத்தாலி இராச்சியம்

(Rome, Kingdom of Italy)

வழிபடப்பட்டது:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

முக்திப்பேறு பட்டம்: ஏப்ரல் 23, 1989

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால்

(Pope John Paul II)

நினைவுத் திருநாள்: நவம்பர் 21

பாதுகாவல்: நாசரேத்தின் தூய குடும்ப சகோதரியர் சபை, போலந்து மிஷனரிகள்

"நல்ல மேய்ப்பர் இயேசுவின் மரியா" (Maria of Jesus the Good Shepherd) எனும் ஆன்மீகப் பெயர் கொண்ட அருளாளர் மரிய ஃபிரான்சிஸ்கா சீட்லிஸ்கா (Blessed Maria Franciszka Siedliska), போலந்து நாட்டின் மறைப்பணியாளரும், "நாசரேத்தின் தூய குடும்ப சகோதரியர்" (Sisters of the Holy Family of Nazareth) சபையின் நிறுவனரும் ஆவார்.

ஃபிரான்சிஸ்கா சிட்லிஸ்கா, கி.பி. 1842ம் ஆண்டு, நவம்பர் மாதம், 12ம் தேதி, போலந்து (Poland) நாட்டின், "ரோஸ்கோவா வோலா" (Roszkowa Wola) எனும் கிராமத்தில், யூத வம்சாவளியைச் (Jewish descent) சேர்ந்த "அடால்ஃப் ஆடம் சிட்லிஸ்கி" (Adolf Adam Siedliski) மற்றும் "செசிலியா மரியானா மொராவ்ஸ்கா" (Cecylia Marianna Morawska) ஆகியோருக்கு பிறந்த மூத்த குழந்தை ஆவார்.

தனது முதல் நற்கருணைக்கு அவரைத் தயார்படுத்திய வைராக்கியமுள்ள ஃபிரான்சிஸ்கன் கபுச்சின் குருவான "லியாண்டர் லென்ட்ஜியன்" (Leander Lendzian) என்பவரைச் சந்திக்கும் வரை - கி.பி. 1855ம் ஆண்டு, மே மாதம், 1ம் தேதி, முதல் தூய நற்கருணை வாங்கும்வரை, மறை விசுவாசத்தில் அதிக நாட்டமில்லாத, அக்கறையில்லாத குடும்பத்தின் தனியார்க் கல்வி பயின்றுவந்த இவர், முதன்முதலாக தன்னைக் கடவுளுக்கு அர்ப்பணிக்கத் தீர்மானித்தார்.

சிட்லிஸ்கா 1860ம் ஆண்டு, மறைப்பணியைத் தொடர விரும்பினார். ஆனால் அவரது பெற்றோர் இந்த யோசனையை எதிர்த்தனர். அவர் கன்னியாஸ்திரியாக மாறுவதை விட அவருடைய மரணத்தைப் பார்க்க விரும்புவதாக அவளுடைய தந்தை கூறினார். 1860இல் அவர் தனது பெற்றோருடன் சுவிட்சர்லாந்திற்கு (Switzerland) குடிபெயர்ந்தார். பின்னர், ப்ரூஷியா (Prussia) மற்றும் ஃபிரான்சுக்கு (France) சென்றார். 1865ல் இவர்களது குடும்பம் போலந்துக்கு திரும்புவதற்கு முன்பு, அவரது பலவீனமான உடல்நிலை காரணமாக, அவரது பெற்றோர் முரானோ (Murano) மற்றும் கேன்ஸ் (Cannes) நகரங்களில் அவருக்கு சிகிச்சை செய்விக்க வழிவகுத்தது.

கி.பி. 1870ம் ஆண்டு, அவரது தந்தையின் மரணத்தின் பின்னர், ஆன்மீக வாழ்க்கை எனும் அவரது கனவைத் தொடர்வதற்கான சுதந்திரம் அவருக்கு கிடைத்தது. கி.பி. 1870ம் ஆண்டு, "லுப்லின்" (Lublin) நகரிலுள்ள புனித ஃபிரான்சிஸின் மூன்றாம் நிலை சபையில் இணைந்தார்.

கி.பி. 1873ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 12ம் தேதி, "தந்தை லென்ட்சியன்" (Father Lendzian) வழிகாட்டுதலுடன், "அவள் அவ்வாறு செய்ய வேண்டும் என்பது கடவுளின் விருப்பம்" என்ற ஈர்க்கப்பட்டு, ஒரு ஆன்மீக சபையை நிறுவ ஊக்குவிக்கப்பட்டார். 1873ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம், 1ம் தேதி, திருத்தந்தை ஒன்பதாம் பயஸுடன் (Pope Pius IX) சிட்லிஸ்காவிற்கு ஒரு தனிப்பட்ட பார்வையாளர் சந்திப்பு வழங்கப்பட்டது. "அவரது யோசனை" அவருக்கு திருத்தந்தையின் அப்போஸ்தலிக்க ஆசீர்வாதத்தைப் பெற்றுத் தந்தது. அவர் கி.பி. 1875ம் ஆண்டு, திருவருகைக் காலத்தின் தொடக்கத்தில், ரோம் நகரில், தனது புதிய சபையை நிறுவினார்.

சிட்லிஸ்கா 1884ம் ஆண்டு, மே மாதம், 1ம் தேதி, கன்னியாஸ்திரியாக தனது புனித மறைப்பணியை மேற்கொண்டார். "நல்ல மேய்ப்பர் இயேசுவின் மரியா" (Maria of Jesus the Good Shepherd)) என்ற ஆன்மீகப் பெயரைப் ஏற்றார்.

இவருடைய சபை ஐரோப்பா (Europe) முழுவதும் வேகமாக பரவியது. அவர் கி.பி. 1885ம் ஆண்டு, ஜூலை மாதம், 4ம் தேதி, நியூயார்க் (New York Harbor) துறைமுகத்திற்கு வந்தார். 1885ம் ஆண்டு, ஜூலை மாதம், 6ம் தேதியன்று, பள்ளிகளைத் திறந்துவைக்க, சிகாகோ (Chicago) நகரில் இருந்தார். சிட்லிஸ்கா பதினொரு அருட்சகோதரிகளைத் தலைமை தங்கி, "டெஸ் ப்ளைன்ஸ்" (Des Plaines) நகரில் ஒரு சமூகத்தை நிறுவ வழிவகுத்தார், பின்னர் பத்து ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, ஆகஸ்ட் 1895ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம், "பிட்ஸ்பர்க்" (Pittsburgh) நகரில், ஒரு இல்லத்தை திறந்து வைத்தார். ரோம் நகரில் நடந்த பல்வேறு ஆன்மீகப் பயிற்சிகளுக்கு அவர் தலைமை தாங்கினார். பல மாநாடுகளை நடத்தினார். 29க்கும் மேற்பட்ட நிறுவனங்களுக்கு பல ஊக்கமளிக்கும் கடிதங்களை எழுதினார்.

அவர் 1892ம் ஆண்டு, பாரிஸ் (Paris) நகருக்கும், 1895ம் ஆண்டு, லண்டன் (London) நகருக்கும் பயணங்கள் மேற்கொண்டார். 1902ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம், 16ம் தேதி, பல விரிவான பயணங்களுக்குப் பிறகு அவர் ரோம் திரும்பினார். உடல்நலக்குறைவு காரணமாக மீண்டும் ஒருபோதும் அவர் வெளியேறவில்லை.

கடுமையான "பெரிட்டோனிட்டிஸ்" (Peritonitis) நோயால் பாதிக்கப்பட்டிருந்த சிட்லிஸ்கா, 1902ம் ஆண்டு, நவம்பர் மாதம், 21ம் தேதி, ரோம் நகரில் மரித்தார்.

Feastday: November 21

Birth: 1842

Death: 1902

Beatified: 23 April 1989 by Pope John Paul II

Blessed Franciszka (Frances) Siedliska (12 November 1842-21 November 1902), also known as Mother Mary of Jesus the Good Shepherd, was the founder of a Roman Catholic religious order of nuns, the Sisters of the Holy Family of Nazareth.

Maria Franciszka Siedliska (12 November 1842 – 21 November 1902), also known by her religious name Maria of Jesus the Good Shepherd, was a Polish Roman Catholic professed religious and the founder of the Sisters of the Holy Family of Nazareth.[1] In childhood Siedliska was indifferent to her faith but after a local priest had converted her she became aware of a call to the religious life which her parents opposed. However the death of her father in 1870 enabled her to pursue her vocation. In 1873 she decided to found a religious congregation that received the blessing of Pope Pius IX before being established during Advent in 1875.[2] Siedliska expanded her congregation from Rome to her native Poland and elsewhere, including Great Britain, France and the USA where she visited during her extensive travels.[3][4]

The beatification process for the late nun opened in 1941 under Pope Pius XII. She was declared a Servant of God, then confirmed as having led a life of heroic virtue. She was named Venerable on 29 April 1980 and in 1989 Pope John Paul II beatified her.

Life

Franciszka Siedliska was born on 12 November 1842, the eldest child of Szlachta members, Adolf Adam Siedliski and Cecylia Marianna Morawska, of Jewish descent, in Roszkowa Wola, Poland.[5]

She received a private education from governesses in a household indifferent to faith, until she met the zealous Franciscan Capuchin priest, Leander Lendzian, who prepared her for her First Communion on 1 May 1855 when she resolved to offer herself to God.[3] She had met the priest in Warsaw at an event her grandfather was hosting in November 1854. Siedliska wanted to pursue a religious vocation around 1860 but her parents opposed the idea. Her father said he would rather see her dead than become a nun.[1] In 1860 she moved with her parents to Switzerland then went on to Prussia and to France. Her frail health led her parents to seek treatment for her in Murano and Cannes before the family returned to Poland in 1865.[2]

The death of her father in 1870 allowed her the freedom to pursue her dream and she became part of the Third Order of Saint Francis in 1870 in Lublin.[1] On 12 April 1873 with guidance from Father Lendzian she was encouraged to found an order inspired by the notion that "it was God's will that she should do so". Siedliska was granted a private audience with Pope Pius IX on 1 October 1873 and "her idea" received his apostolic blessing; she founded her new congregation in Rome at the beginning of Advent in 1875.[3]

Siedliska made her solemn profession as a nun on 1 May 1884 and took the religious name of "Maria of Jesus, the Good Shepherd". The congregation spread at a rapid rate across Europe. She arrived in New York Harbor on 4 July 1885 and was in Chicago to open schools on 6 July 1885.[2][3] Siedliska led eleven sisters to found a community in Des Plaines, then opened a house in Pittsburgh a decade later, in August 1895. In Rome she presided over religious exercises and held conferences and wrote letters of encouragement to more than 29 foundations.[1] She travelled to Paris in 1892 and to London in 1895.[2] She returned to Rome after several extensive travels on 16 October 1902 and was never to leave again due to failing health.

Siedliska died in Rome on 21 November 1902 from acute peritonitis she had suffered for six days. Her remains were buried at Campo Verano on 24 November[4] and were relocated on 9 July 1953 to the order's motherhouse at 18 Via Machiavelli. On 29 September 1966 they were relocated again to the new generalate of the order at 400, Via Nazareth. Her order has numbered more than 1500 religious and ranges from places like Israel to Australia. Her order received a papal decree of praise from Pope Leo XIII on 1 September 1896 and then definitive papal approval from Pope Pius XI on 4 June 1923.[1] In 2005 there were 152 houses with 1490 religious but in 2015 the number fell to 1300.

Beatification

Her beatification process opened in Rome with an informative process that Cardinal Basilio Pompili inaugurated on 4 April 1922 and later closed in January 1928; testimonies were collected from Paris, London and from Chicago on account of her extensive missions to those places. Her writings received the approval of theologians on 27 November 1937 who determined that her spiritual writings did not contravene official doctrine. The formal introduction to the cause came under Pope Pius XII on 5 February 1941 and she received the title of Servant of God as a result. Cardinal Francesco Marchetti Selvaggiani oversaw the apostolic process from 6 June 1941 to 6 March 1946 with additional testimonies coming again from places she had visited in her lifetime. The Congregation for Rites validated the previous processes on 2 March 1952 and the Congregation for the Causes of Saints and their consultants met and approved her cause on 21 June 1979; the C.C.S. alone approved it later on 22 February 1980. Pope John Paul II confirmed her life of heroic virtue and named her Venerable on 29 April 1980.

The miracle needed for beatification was investigated in Warsaw in a diocesan process overseen by Cardinal Józef Glemp from 21 February to 9 June 1986. The C.C.S. validated this process in Rome on 21 November 1986 before a medical board approved it on 18 November 1987. Theologians also assented to this on 15 April 1988 as did the C.C.S. on 5 July 1988 before John Paul II gave the final approval needed for it on 1 September 1988. John Paul II beatified Siedliska on 23 April 1989.

St. Liberalis

Feastday: November 21

Death: 940

Liberalis, of Brive, France, left his native place to undertake a hidden life as a hermit in the Alps near Embrun. The clergy and people of Embrun came to recognize his great humility and other virtues, which led to his being chosen to become the city's bishop. Liberalis proved to be a most devoted pastor. His body is enshrined in a church of his native city of Brive, in the diocese of Tulle, which for centuries has commemorated him each year on November 21.

St. Albert of Louvain

Feastday: November 21

Birth: 1166

Death: 1192

Cardinal and knight, the son of Duke Godfrey III of Brabant and brother of Henry I, duke of Lorraine and Brabant. At the age of twelve he was made a canon of Liege, France, but resigned from that priestly honor at the age of twenty-one to become a knight of Count Baldwin V, an enemy of Brabant. Albert proposed going on a crusade but did not do so, instead resuming his clerical life. He became a canon again and then was named the bishop of Liege. His appointment did not please Count Baldwin, who had one of his own relatives in mind. He appealed to Emperor Henry VI, who deposed Albert and appointed Lothair to the see. In turn, Albert appealed to Rome, and Pope Celestine III declared his appointment valid. While in Rome, Albert was recommended to Reims, where he was ordained and made a cardinal by archbishop William of Reims. The baffle for political control of Liege continued, and in time took a deadly toll. On November 21 or 24, a group of knights from Emperor Henry's court approached Albert, who greeted them with his customary gentleness. As he turned to ask them their purpose, he was stabbed to death. Lothair was excommunicated and exiled for his role in the denial of Albert as the true bishop of Liege. Emperor Henry VI was forced to make public penance for the actions of his knights. Albert's body was taken to the cathedral of Reims, where it reposed until 1612. Then Archduke Albert of Austria had the remains transferred to the chapel of the new Carmelite convent he had founded in Brussels. In 1822, part of Albert's remains were given to the cathedral of Liege.

Learn to Pray the Rosary

Albert of Louvain (1166 – 24 November 1192) was a cardinal of the Catholic Church and the Prince-Bishop of Liège. He was canonized as a saint on 9 August 1613 and his feast falls on the date of his death.[1]

Biography

Albert de Louvain was born in 1166 as the second of two sons to Duke Godfrey III, Count of Leuven, and his first wife Margareta van Limburg. He was the brother of Henry I, Duke of Brabant.

Albert was educated at the cathedral school of Saint-Lambert in Liège. In 1187, when news of the fall of Jerusalem reached Liege, Albert resigned his offices, took the cross, and had himself knighted. The following year Cardinal Henry of Albano, restored his ecclesiastical status.[2]

In 1188, he became the Archdeacon of Liège and later received the subdiaconate in 1191. That same year he was elected Bishop of Liège and despite the fact that he had not reached the canonical age of 30, his appointment was widely approved. Gilbert of Mons, chancellor of Count Baldwin V of Hainaut, who attended the election, along with other princes and nobles, described the proceedings as a power struggle between Albert's brother Henry and Baldwin.[2]

His crosier.

Albert's appointment was opposed by Baldwin, who had a second group of canons elect his own relative, Albert de Rethel. Albert de Rethel was a maternal-uncle of Empress Constance who had planned to support him with the Emperor but had been captured by Sicilians earlier. As the election appeared to be in dispute, the Emperor supported Lothar of Hochstaden, provost of the church of St Cassius in Bonn and brother of Count Dietrich of Hochstaden.

Albert took the matter to Rome and appealed to Pope Celestine III. In May 1192, Pope Celestine III made Albert a cardinal, and ordained him in Rome as a deacon on 30 May 1192. He was then ordained to the priesthood on 19 September 1192 by Cardinal Guillaume de Champagne. He received episcopal consecration the next day and celebrated his first mass on 21 September in the Reims Cathedral.[3]

Albert met three German knights in 1192 who persuaded him to ride on horseback with them outside of Reims. Outside of the city they attacked Albert with their swords and struck him on the head which crushed his skull and caused him to fall, where they made sure they killed him prior to making an escape.[1][4] He was buried at the cathedral of Reims.[5]

Aftermath

The immediate reaction to the murder was an uprising of the princes of Lower Lorraine led by the dukes of Brabant and Limburg, brother and uncle respectively of the slain bishop. They formed a group that eventually came to include the archbishops of Cologne and Mainz and other princes, and laid waste the territory of Dietrich of Hochstaden. Faced with the hostility of the people of Leige, Bishop-elect Lothar fled to the imperial court. He was excommunicated by Pope Celestine. The assassins, including one Otto of Barenste, fled to the imperial court, where Henry seems to have taken no particular action against them. Historians are divided as to the part the Emperor may or may not have played in planning the murder of the Bishop Albert.

Canonization

The reputation of the holiness of Albert de Louvain soon spread after his death and was hailed as a martyr, thus, leading to the opening of his cause for canonization. Pope Paul V canonized him on 9 August 1613 and instituted his feast day as the date of his death.[1] His body reposed at Rheims until 1921, when it was moved to Brussels.

Sources

The Vita Alberti episcopi Leodiensis was probably written around 1194 or 1195 by an anonymous monk of Lobbes, from information supplied by Abbot Werrich, who knew Albert well. Although a panegyric for the murdered bishop, Raymond H. Schmandt considers it generally accurate. A different viewpoint is found in the Chronicon Hanoniense of Gislebert of Mons, written shortly after 1196

Blessed Clelia Merloni

Profile

The daughter of Gioacchino Merloni, a wealthy and influential industrialist, and Teresa Brandinelli; Clelia was baptized in the diocesan cathedral of Santa Croce in Forli, Italy when she was only a few hours old. Her mother died in 1864 when Clelia was only 3 years old; her maternal grandmother and her step-mother, Maria Giovanna Boeri who married Gioacchino in 1866, raised her to be a pious girl with a good education. Her father became so involved in succeeding in business that he became openly hostile to religion in general, joined the Freemasons, and became specifically anti–Catholic. He planned to have Clelia follow him into business, but she was drawn to religious life which led to family strife as he blamed the women in the family for turning Clelia against him. Clelia responded by praying for him and doing penance in reparation of her father‘s actions. He was reconciled to the faith before his death in 1885.

Freed from her family obligations, Clelia joined the Figlie di Santa Maria della Divina Provvidenza (Daughters of Holy Mary of the Divine Providence). In religious life, she felt a calling to start a congregation devoted to the Sacred Heart of Jesus, and eventually founded the Apostole del Sacro Cuore di Gesù (Apostles of the Sacred Heart of Jesus) in Viareggio, Italy on 30 May 1894. Internal disputes, including corruption and theft by Clelia's finance administrator, led to her leaving the order in 1896; the adminstrator was a priest, and Clelia refused to bring in civil authorities for fear of causing scandal and stirring up anti–Catholic sentiment. But on 10 June 1900, with the approval and support of Blessed Giovanni Battista Scalabrini, bishop of Piacenza, Italy, she returned to religious life, was accepted back into the Apostles, and helped set them up on their new work as missionaries to Brazil. Following the loss of support caused by the death of bishop Scalabrini in 1905, the internal strife in the Apostles erupted again, support of Clelia declined, and in 1911 she was replaced as Superior General by the Vatican. Clelia withdrew from public life, and in 1916 received dispensation to be released from her religious vows. However, late in life she requested to re-enter religious life, and on 7 March 1928 became a simple sister in the Apostles.

The Apostles, whose motto is "The Love of Christ Impels Us", continue their good work today with 1,200 sisters based in 195 houses in Italy, Switzerland, Brazil, Argentina, Chile, Uruguay, the United States, Mozambique, Benin, Albania, Taiwan and the Philippines, focusing primarily on education.

Born

10 March 1861 in Forli, Italy

Died

• 21 November 1930 in Rome, Italy of natural causes

• buried at Campo Verano cemetery in Rome

• following the destruction of the cemetery during World War II, Mother Clelia was re-interred in the chapel of the Motherhouse of the Apostles of the Sacred Heart of Jesus in Rome in 1945

Beatified

• 3 November 2018 by Pope Francis

• beatification recognition celebrated at the Basilica of Saint John Lateran in Rome, Italy, presided by Cardinal Giovanni Angelo Becciu

• the beatification miracle involved the cure of Brazilian physician Pedro Ângelo of Landry's paralysis or Guillian-Barré syndrome, in 1951; Ângelo had reached the point where he could barely swallow, and his condition was considered fatal; he was completely cured after a combination of prayer and drinking from a cup of water in which a relic of Merloni (a piece of fabric from her veil) had been placed

Our Lady of Quinche

Also known as

• La Pequeñita

• Virgen de Monte del Sol

• Virgin of the Rock

Profile

Devotion to the Blessed Virgin Mary in the image of a cedar statue in Quinche, Ecuador. About two foot tall, it was carved in 1586 by Don Diego de Robles, an artist who created many other images of Mary. He carved it on order from the Lumbici Indians, who were unable to pay for it at delivery. Diego traded the statue to the Oyacachi Indians in exchange for a large load of cedar for future projects.

Legend says that the vision of Our Lady appeared in a cave to some of the Oyacachi, promising to the protect their children; the image Diego brought for trade looked just like the lady in the vision. The Oyacachi asked Diego to stay and help them build a shrine for the statue; he declined and started home. His horse threw him as they crossed a bridge, and Diego was miraculously saved after he had prayed for Our Lady's intervention; he understood that this was a sign, went back to the Indians, and built an altar for the statue.

In 1604 the statue was moved to the local village of Quinche and a chapel was built for it. A new sanctuary was built in 1630 where the statue stayed until the church was destroyed in an earthquake in 1869. The church was re-built, and housed the image until moved to another new church in 1928; in 1985 the Vatican proclaimed the chapel to be a national sanctuary of Ecuador. Many miracles, especially healings, have been associated with the image, and there is a huge catalog of songs in several languages that have been written in devotion over the centuries.

Carved

1586 by Don Diego de Robles

Patronage

Ecuador

Presentation of the Blessed Virgin Mary

✞ அதி தூய கன்னி மரியாளை காணிக்கையாக அர்ப்பணித்தல் விழா ✞

(The Presentation of Our Lady)

திருவிழா நாள்: நவம்பர் 21

“அதிதூய கன்னி மரியாளைக் காணிக்கையாக அர்ப்பணித்தல் விழா” (The Presentation of the Blessed Virgin Mary) என மேற்கிலும் ~ “மிகவும் தூய இறையன்னை கோவிலுக்குள் நுழைந்தது” (The Entry of the Most Holy Theotokos into the Temple) என கிழக்கிலும் ~ அறியப்படுவது, நவம்பர் 21ம் நாள், கத்தோலிக்க திருச்சபை, மற்றும் கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபைகளில் கொண்டாடப்படும் கிறிஸ்தவ விழாவாகும்.

அன்னை மரியாளை ஆலயத்தில் ஒப்புக்கொடுத்ததாக புதிய ஏற்பாட்டில் எதுவும் சொல்லப்படவில்லையெனினும், திருமுறைப் பட்டியலைச் சேராத நூல்களில் இந்நிகழ்வு பற்றிய குறிப்புகள் உள்ளன.

குழந்தைப் பருவம் தொடர்பான யாக்கோபு நற்செய்தியில் (Gospel of James) இவ்வாறு வாசிக்கிறோம் :

"மரியாவின் பெற்றோராகிய “சுவக்கீன்” (Joachim), “அன்னா” (Anne) ஆகிய இருவரும் முதிர் வயதுவரை குழந்தைப்பேறு இல்லாமல் இருந்தனர். ஆயினும் அவர்கள் நம்பிக்கையோடு இறைவனிடம் மன்றாடி வந்தனர். வானதூதர் வழியாக மரியாளின் பிறப்பு இவர்களுக்கு அறிவிக்கப்பட்டது. மரியாளும் பிறந்தார். இதற்கு நன்றியாக, குழந்தை மரியாளை எருசலேம் ஆலயத்திற்கு அழைத்துச் சென்று அங்கு அவரை கடவுளுக்குக் காணிக்கையாக்கினார்கள். அதன்பிறகு மரியாள் தமது 12வது வயதுவரை ஆலயத்தில் இருந்தார்" என்று யாக்கோபு எழுதியுள்ளார். 

மரியாளின் பிறப்பு நற்செய்தியில் (Gospel of the Nativity of Mary), மரியாளின் மூன்றாம் வயதில் இந்த நிகழ்வு நடந்ததாக குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. மரியாள் ஆலயத்திலேயே கல்வி கற்றார், இறைவனின் அன்னையாகும் நிலைக்கு தன்னைத் தயாரித்தார் எனவும் இக்குறிப்புகளில் சொல்லப்பட்டுள்ளது. 

“பைசாண்டைன்” (Byzantines) பேரரசர் “முதலாம் ஜஸ்டீனியன்” (Emperor Justinian I) சிதைவுற்றுக் கிடந்த எருசலேம் ஆலயத்திற்கு அருகில் ஓர் ஆலயம் எழுப்பி, அதை கி. பி. 543ம் ஆண்டில் அதிதூய கன்னி மரியாளுக்கு அர்ப்பணித்தார். அதுமுதல் இவ்விழா கொண்டாடப்பட்டு வருகிறது. 

கி.பி. 614ம் ஆண்டில், “சசனியன் பேரரசின்” (Sasanian Empire) “பாரசீக பேரரசர்” (Persians) “இரண்டாம் கொஸ்ராவு” (Khosrau II), எருசலேமை முற்றுகையிட்டபோது இவ்வாலயம் இடிக்கப்பட்டாலும், மக்கள் இவ்விழாவைத் தொடர்ந்து கொண்டாடி வந்தார்கள். ஒன்பதாம் நூற்றாண்டு முதல் இத்தாலியின் தென் பகுதியில் இவ்விழா சிறப்பாகக் கொண்டாடப்பட்டது. 

இந்த விழாவை கி.பி. 1568ம் ஆண்டில் திருப்பலி புத்தகத்திலிருந்து திருத்தந்தை “ஐந்தாம் பயஸ்” (Pope Pius V) நீக்கினாலும், கி.பி. 1585ம் ஆண்டில் திருத்தந்தை “ஐந்தாம் சிக்ஸ்டஸ்” (Pope Sixtus V) இதனை மீண்டும் ரோமத் திருவழிபாடு நாள்காட்டியில் சேர்த்தார். 

அதிதூய கன்னி மரியாளை காணிக்கையாக அர்ப்பணித்தல் விழா நவம்பர் 21 ஆகும்!

About the Feast

Commemorates the presentation of the Blessed Virgin as a child in the Temple where, according to tradition, she was educated.

The feast originated in the Orient probably about the 7th century and is found in the constitution of Manuel Comnenus (1166) as a recognized festival. It was introduced into the Western Church in the 14th century, abolished by Pope Pius V, but re-established by Pope Sixtus V in 1585. Its observance by the Society of the Sacred Heart of Jesus as the day of their origin led to the devotion of Mater Admirabilis.

Among the many masters who have represented this subject are: Alberti, Fra Bartolommeo, Biagio, Agostino, Carracci, Cima da Conegliano, Cossa, Holbein the Elder, Palma, Piombo, Tintoretto and Titian.

Blessed Maria Franciszka Siedliska

Also known as

• Frances Siedliska

• Franciszka Siedliska

• Mother Mary of Jesus the Good Shepherd

Profile

Eldest daughter of Adolf Adam Siedliski and Cecilia Marianna Morawska, wealthy and aristocratic landowners in the part of Poland which was occupied by Russia. In her late teens, Franciszka felt the call to religious life, which was against her family wishes as they were very indifferent Catholics; her father said he would rather see her dead then lost to the cloister. Founded the Sisters of the Holy Family of Nazareth on 1 May 1884, taking the name Sister Mary of Jesus the Good Shepherd.

Born

12 November 1842 in Roszkowa Wola Castle, Rzeczyca, Poland

Died

21 November 1902 in Rome, Italy of natural causes

Beatified

23 April 1989 by Pope John Paul II

Saint Maurus of Cesena

Also known as

Maur, Mauro

Profile

Nephew of Pope John IX. Priest. Benedictine monk at Classe monastery, Ravenna, Italy. Abbot of Classe in 926. Bishop of Cesena, Italy in 934; he served for about 12 years.

Born

Rome, Italy

Died

• 21 November 946 in Cesena, Flaminia, Italy of natural causes

• buried in a marble tomb on Monte Spaziano, Italy next to a small cell where he would retreat for prayer and solitude

• his grave was lost for many years but accidentally re-discovered in the 11th century

• relics enshrined in the nearby Benedictine church

• relics re-discovered in 1470 and moved to the cathedral of Saint John the Baptist

• some relics enshrined in Ravenna, Italy

Blessed Nicholas Giustiniani

Profile

Born to the Venetian nobility. Benedictine monk at the monastery of San Niccolò del Lido in Venice, Italy in 1153. After all his brothers were killed in combat outside Constantinople in 1172, Nicholas received dispensation from Pope Alexander III to return to secular life. He married Anne Michieli, the daughter of a Venetian doge, and was father of nine. In 1179 Anne agreed to let him return to his calling to religious life, and he spent his remaining years at San Niccolò del Lido; a few years later, Anne became a nun at the convent of Saint Blaise near Venice.

Born

early 12th century Venice, Italy

Died

c.1180 of natural causes

Beatified

no formal beatification, but the subject of local veneration

Pope Saint Gelasius I

✠ புனிதர் முதலாம் கெலாசியஸ் ✠

(St. Gelasius I)

49ம் திருத்தந்தை:

(49th Pope)

பிறப்பு: கி.பி. 5ம் நூற்றாண்டு

ரோம ஆப்ரிக்கா அல்லது ரோம்

(Roman Africa or Rome)

இறப்பு: நவம்பர் 19, 496

ரோம், இத்தாலி அரசு

(Rome, Ostrogothic Kingdom)

நினைவுத் திருநாள்: நவம்பர் 21

ஆப்ரிக்கா நாட்டு கருப்பினத்தைச் சார்ந்த புனிதர் முதலாம் கெலாசியுஸ், கி.பி. 492ம் ஆண்டு, மார்ச் மாதம், 1ம் தேதி முதல், தமது மரணம் (19 நவம்பர் 496) வரை திருத்தந்தையாக ஆட்சி புரிந்தவராவார். 49ம் திருத்தந்தையான இவர், “பெர்பர்” இனத்திலிருந்து (Berber Origin) வந்த ரோம் நகரின் மூன்றாவது மற்றும் கடைசி ஆயரும் ஆவார். எழுத்தாளருமான இவரது படைப்பாற்றல் இவரை பண்டைய மற்றும் ஆரம்ப மத்திய காலத்தின் இடையே கூரான முனையாக வைத்திருந்தது என்பர். இவருக்கு முந்தைய திருத்தந்தை “மூன்றாம் ஃபெலிக்ஸ்” (Pope Felix III) இவரை பணியில் அமர்த்தினார். திருத்தந்தையர் ஆவணங்களை தயாரித்தல் மற்றும் பாதுகாத்தல் இவரது பணியாகும்.

இவர் மிக சிறு வயதில் குருவானார் என்று கூறப்படுகின்றது. 483ம் ஆண்டிலிருந்து திருத்தந்தை மூன்றாம் ஃபெலிக்ஸுக்கு ஆலோசகராக பணியாற்றியுள்ளார். இவர் மிக சிறந்த விதத்தில் திருத்தந்தைக்கும் அரசியல் தலைவர்களுக்கும் வழிகாட்டியுள்ளார். திறமையான, அர்த்தமுள்ள முடிவுகள் எடுப்பதில் இவர் வல்லவராக திகழ்ந்தார். இறையியலாளர்கள் பலர் இவரின் ஆலோசனையை நாடி வந்தனர். திருத்தந்தை மூன்றாம் ஃபெலிக்ஸ், கி.பி. 492ம் ஆண்டு மார்ச் மாதம் 1 ம் நாளன்று இறந்துவிடவே, கெலாசியுஸ் திருத்தந்தையாக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.

இவர் தழைத்தோங்கி இருந்த அரசர்களின் ஆட்சியை முறியடித்து திருச்சபையில் கடவுளுக்கு மட்டுமே முக்கியத்துவம் கொடுத்தார். கிறிஸ்துவின் நற்செய்திக்கு முதலிடம் கொடுத்தார். ஏழை மக்களின் வாழ்வுக்கென்று பல மையங்களை ஏற்படுத்தினார். திருச்சபை சொத்துகளில் நான்கில் ஒரு பகுதியை ஏழைகளுக்குப் பகிர்ந்துக் கொடுத்தார். 

இவர், தாம் வாழ்ந்து வளர்ந்த ஏழ்மையை என்றும் மறவாமல் இறுதிவரை வாழ்ந்தார். ஏழைகளுக்கென்று தன் ஆட்சியில் தனி இடம் ஒதுக்கினார். அம்மக்களின் ஈடேற்றத்திற்காக இரவும் பகலும் அயராது செபித்தார். இயேசு வாழக் கூறிய அன்பான வாழ்வை வாழ்ந்து மற்றவர்களுக்கு முன்னோடியாக திகழ்ந்தார். இவர் திருச்சபையில் பல சீர்த்திருத்தங்களைக் கொண்டு வந்தார். இவர் திருப்பலி பூசை புத்தகத்தை முதன்முதலில் அறிமுகப்படுத்திய பெருமைக்குரியவர் ஆவார். இவர் இறந்தபிறகு இவரது உடல் எங்கு அடக்கம் செய்யப்பட்டது என்பதை கண்டறிய இயலவில்லை.

Profile

Son of an African immigrant named Valerius. Priest. Pope. Known for his learning, charity, and sense of justice. Opposed the Acacian and Manichaean heresies. Came into conflict with the Patriarch of Constantinople over supremacy in Alexandria, Egypt and Antioch. Suppressed many of the Roman pagan festivals, and ordered the reception of the Eucharist under both species, settling the argument of the proper form for Communion. Wrote for liturgical sacramentaries, and some of his work appears in the Leonine Sacramentary.

Born

at Rome, Italy

Papal Ascension

1 March 492 at Rome, Italy

Died

21 November 496 at Rome, Italy of natural causes

Saint Maurus of Porec

Also known as

Also known as

• Maurus of Istria

• Maurus of Parenzo

• Maur, Mauro, Marino

Profile

Monk for 18 years. Pilgrim to Rome, Italy. Bishop of Porec, Istria. Martyred in the persecutions of Diocletian.

Died

• beheading c.300 of Porec, Istria

• buried in the cemtery outside the city

• interred in the church of Saint Maur in Proec c.500

• some relics transferred to Rome, Italy in the 7th century by Pope John IV, and now enshrined in the basilica of Saint John Lateran

Saint Agapius of Caesarea

Also known as

Agapio

Profile

Arrested three times during the persecutions of Diocletian, but released each time. On his fourth arrest he was imprisoned for two years, then offered his freedom if he would renounce Christianity; he declined. Martyr.

Born

Caesarea, Palestine

Died

• c.306

• chained to a convicted murdered and mauled by animals in the public amphitheatre

• still refusing to deny his faith, he was mauled by a bear

• still refusing to deny his faith, he was weighted with stones and drowned

Blessed Reyes Us Hernández

Profile

Married layman of the diocese of Quiché, Guatemala. He was very active in his local parish, and was murdered by government troops for it. Martyr.

Born

1939 in Macalajau, Uspantán, Quiché, Guatemala

Died

21 November 1980 in Macalajau, Uspantán, Quiché, Guatemala

Beatified

• 23 April 2021 by Pope Francis

• beatification recognition celebrated in Santa Cruz del Quiché, Guatemala

Blessed Eoin O'Mulkern

Also known as

• John Kieran

• John Mulcheran

Additional Memorial

20 June as one of the Irish Martyrs

Profile

Premonstratensian priest. Martyr.

Born

Irish

Died

21 November 1580 in Dublin, Ireland

Beatified

27 September 1992 by Pope John Paul II in Rome, Italy

Blessed Gelasius O'Cullenan

Additional Memorial

20 June as one of the Irish Martyrs

Profile

Cistercian priest. Martyr.

Born

Irish

Died

21 November 1580 in Dublin, Ireland

Beatified

27 September 1992 by Pope John Paul II in Rome, Italy

Saint Hilary of Vulturno

Profile

Benedictine monk. Abbot of San Vincenco, Volturno, Italy for 34 years, resurrecting the monastery as a center for learning and missions.

Born

at Matera, southern Italy

Died

c.1045 of natural causes

Saint Amelberga of Susteren

Also known as

Amalburga, Amalia, Amalberga

Profile

Benedictine nun. Abbess of Susteren Abbey.

Born

early 9th century

Died

c.900

Saint Digain

Also known as

Dygain

Profile

Born to the 5th-century nobility, the son of Constantine, a lord in Cornwall, England. The village of Llangernyw, Wales is named after him.

Saint Rufus of Rome

Profile

A 1st-century Christian greeted by name by Saint Paul the Apostle in the Epistle to the Romans 16:13.

Died

c.90

Saint Heliodorus of Pamphylia

Profile

Martyred in the persecutions of Aurelian.

Died

c.270 at Pamphylia

Saint Maurus of Verona

Profile

Bishop of Verona, Italy. Late in life he retired to become a hermit.

Died

c.600

Saint Clement

Profile

Martyr.

Died

martyred in Rome, Italy, date unknown

Saint Demetrius of Ostia

Profile

Martyr.

Died

Ostia, Italy, date unknown

Saint Celsus

Profile

Martyr.

Died

martyred in Rome, Italy, date unknown

Saint Honorius of Ostia

Profile

Martyr.

Died

Ostia, Italy, date unknown

Martyrs of Asta

Profile

Three Christians martyred together for their faith during the persecutions of Diocletian. The only details about them to survive are their names - Eutychius, Honorius and Stephen.

Born

Spanish

Died

c.300 at Asta, Andalusia, Spain