இன்றைய புனிதர்கள் பெப்ரவரி 06

 Martyrs of Nagasaki

மறைசாட்சியாளர் பவுல் மீகி மற்றும் தோழர்கள் Paul Miki und Gefährten SJ

பிறப்பு 

1565, 

சியோட்டோ Kyoto, ஜப்பான்

இறப்பு 

5 பிப்ரவரி, 

1597 நாகசாகி, ஜப்பான்

புனிதர்பட்டம்: 8 ஜூன் 1862, திருத்தந்தை 9 ஆம் பயஸ்

இவர் ஜப்பான் நாட்டில் வாழ்ந்த ஓர் கிறிஸ்தவ பெற்றோரின் மகனாகப் பிறந்தார். இவர் தனது 22 ஆம் வயதில் இயேசு சபையில் சேர்ந்தார். மிகச் சிறந்த மறையுரையாளரான இவர், ஜப்பான் நாட்டில் சிறப்பாக மறைப்பணியாற்றினார். 1587 ஆம் ஆண்டு சோகுண்டோயோடோமி ஹிடேயோஷி Shogun Toyotomi Hideyoshi என்பவர் இட்ட கட்டளையின் பேரில் இப்புனிதர் பிடிக்கப்பட்டு தனித்தீவிற்கு கொண்டுச் செல்லப்பட்டு சிறையிலடைக்கப்பட்டார். இருப்பினும் இவர் ஆற்றியப் பணி மக்களிடையே தீப்போல பரவியது. இவரின் தோழர்களும் மறைப்பணியை சிறப்பாக ஆற்றினர். கிறிஸ்தவ மக்கள் பெருகினர். இதனால் சோகுன் டோயோடோமி ஆத்திரமடைந்து 25 தோழர்களையும் பிடித்து சிறையிலடைத்தான். பின்னர் நாகசாகி நகருக்கு இழுத்துச் செல்லப்பட்டு சிலுவையில் அடித்து கொல்லப்பட்டார்கள்

Also known as

• Nagasaki Martyrs

• Saint Paul Miki and Companions

• Saint Peter Baptist and Companions

Profile

Twenty-six Franciscan and Jesuit missionaries and Japanese converts crucified together by order of Toyotomi Hideyoshi.

Following their arrests, they were taken to the public square of Meako to the city's principal temple. They each had a piece of their left ear cut off, and then paraded from city to city for weeks with a man shouting their crimes and encouraging their abuse. The priests and brothers were accused of preaching the outlawed faith of Christianity, the lay people of supporting and aiding them. They were each repeatedly offered freedom if they would renounce Christianity. They each declined.

• Saint Antony Deynan

• Saint Bonaventure of Miyako

• Saint Cosmas Takeya

• Saint Francis Blanco

• Saint Francis of Nagasaki

• Saint Francis of Saint Michael

• Saint Gabriel de Duisco

• Saint Gaius Francis

• Saint Gundisalvus Garcia

• Saint James Kisai

• Saint Joachim Saccachibara

• Saint John Kisaka

• Saint John Soan de Goto

• Saint Leo Karasumaru

• Saint Louis Ibaraki

• Saint Martin of the Ascension

• Saint Matthias of Miyako

• Saint Michael Kozaki

• Saint Paul Ibaraki

• Saint Paul Miki

• Saint Paul Suzuki

• Saint Pedro Bautista Blásquez y Blásquez

• Saint Peter Sukejiroo

• Saint Philip of Jesus

• Saint Thomas Kozaki

• Saint Thomas Xico

Died

• crucified on 5 February 1597 at Tateyama (Hill of Wheat), Nagasaki, Japan

• the Japanese style of crucifixion was to put iron clamps around the wrists, ankles and throat, a straddle piece was placed between the legs for weight support, and the person was pierced with a lance up through the left and right ribs toward the opposite shoulder

Canonized

8 June 1862 by Pope Pius IX

Blessed Alfonso Maria Fusco

Profile

Son of Giuseppina Schiavone and Aniello Fusco, the eldest of five children in a pious peasant family. The couple had been unable to have children until a visit to the relics of Saint Alphonsus Maria d' Liguori; there they received the message that they would have a son, name him Alfonso, and that he would led the life of a beati. Confirmed and received his first Communion at age seven, and at eleven he announced his intent to become a priest. Entered the seminary of Nocera dei Pagani on 5 November 1850. Ordained 29 September 1863.

Noted for his devotion to the liturgy, and as a gentle, paternal confessor. In September of 1878, he, Maddalena Caputo of Angri (Sister Crocifissa), and three young women formed what would become the Congregation of the Baptistine Sisters of the Nazarene, devoted to the care and education of poor orphans, abandoned children, and youth at risk; their first house was soon known as the Little House of Providence.

Along with the usual problems of more needs than resources, the new congregation faced serveral internal trials. False accusations were made about Father Alfonso, and Bishop Vitagliano tried to remove him as the congregation's director. The daughter house in Rome tried to break away from the congregation, even locking the doors to the house when Alfonso came to see them. At one point, Cardinal Respighi, Vicar of Rome, recommended that he resign for the good of the congregation. He was, however, vindicated in the end, remained as director, and saw the congregation through it's early, difficult years. Today they work in fifteen countries around the world.

Born

23 March 1839 in Angri, Salerno, diocese of Nocera-Sarno, Italy

Died

6 February 1910 in Angri, Salerno, Italy of natural causes

Beatified

7 October 2001 by Pope John Paul II

Saint Dorothy of Caesarea

செசாரியா_நகர்ப்_புனித_டாரத்தி (-321)

பிப்ரவரி 06

இவர் (#DorothyOfCaesarae)கப்பதோசியில் உள்ள செசாரியாவில் பிறந்தவர்.

சிறு வயது முதலே தன்னை ஆண்டவருக்கு அர்ப்பணித்து வாழ்ந்த இவரை உரோமை மன்னன் தியோகிளசியனிடம் ஆளுநராக இருந்த சாப்ரிகுஸ் என்பவன், உரோமைக் கடவுளுக்குப் பலி செலுத்தச் சொன்னான். அதற்கு இவர் மறுப்பபுத் தெரிவித்தது மட்டுமல்லாமல், ஆண்டவர்மீது கொண்ட நம்பிக்கையில் உறுதியாக இருந்ததால், அவன் இவரைப் பலவாறாகச் செய்தான்.

மேலும் உரோமை அரசாங்கத்தில் வழக்குரைஞராகப் பணியாற்றிய தியோபிளஸ் என்பவன் இவரிடம், "நீதான் இயேசுவின் மணவாட்டியாயகற்றே! அதனால் அவருடைய தோட்டத்திலிருந்து மலர் பறித்து வா" என்று எள்ளி நகையாடினான். இதற்கு இவர் எதுவும் பேசாமல் அமைதியாக இருந்தார்.

321 ஆம் ஆண்டு பிப்ரவரி திங்கள் 6 ஆம் நாள் இவர் கொல்லப்படுவதற்கு முன்பாகச் சிறுவன் ஒருவன் கையில் மலர்கள் மற்றும் பழங்களோடு வந்து, அவற்றை டோரத்தியைக் கேலி செய்த தியோபிளஸிடம் கொடுத்துவிட்டு மறந்தான். உண்மையில் சிறுவன் வடிவில் வந்தது வானதூதரே. இதையறிந்த தியோபிளஸ் மனம்மாறிக் கிறிஸ்துவை ஏற்றுக் கொண்டான். 

டோரத்தி கொல்லப்பட்ட சில நாள்களுக்குப் பிறகு தியோபிளசும் ஆண்டவர் மீது கொண்ட நம்பிக்கைக்காகக் கொல்லப்பட்டான்.

Also known as

Dora, Dorothea

Profile

Apochryphal martyr whose story has been beautifully told, and was popular for many years. Having made a personal vow of virginity, she refused to marry, or to sacrifice to idols. She was tried, tortured, and sentenced to death for her faith by the prefect Sapricius. The pagan lawyer Theophilus said to her in mockery, "Bride of Christ, send me some fruits from your bridegroom's garden." Before she was executed, she sent him, by a six-year-old boy who is thought to have been an angel, her headress which had the fragrance of roses and fruits. Seeing this gift, and the miraculous messenger who brought them, Theophilus converted, and was martyred himself. This story has been variously enlarged through the years. In some places, trees are blessed on her feast day because of her connection with a blooming, fruitful miracle.

Died

martyred 6 February 311 at Caesarea, Cappodocia during the persecution of Diocletian

Patronage

• brewers

• brides

• florists

• gardeners

• midwives

• newlyweds

• Pescia, Italy

Saint Amand of Maastricht

Also known as

• Apostle of Belgium

• Apostle of Flanders

• Amand of Belgium

• Amand of Elnone

• Amand of France

• Amandus, Amantius, Amatius

Profile

Lived some time as a hermit, then became a monk at age 20 at the Abbey of Saint Martin at Tours, France. When he took the cowl, his family tried to kidnap him to bring him home for “deprogramming”, but failed. Given a commission to wander and preach, he evangelized in France, Flanders, Carinthia, Gascony, and Germany, sometimes getting beaten by the locals for his trouble. Bishop of Maastricht, Netherlands in 649. Founded several monasteries and convents. Abbot of the monastery at Elnone-en-Pevele, France. Friend and spiritual director of Saint Humbert of Pelagius, and was assisted in his work by Saint Acharius. In his declining years he retired to Elnon Abbey, where he was the spiritual teacher of Saint Chrodobald of Marchiennes, and ended his days as a prayerful monk. His association with brewers and vintners and related fields comes from spending so much time preaching and teaching in beer-making and wine-making regions.

Born

c.584 at Poitou, France

Died

c.679 in the monastery at Elnone-en-Pevele (modern Saint-Amand-les-Eaux), France

Patronage

• against diseases of cattle

• against fever

• against paralysis

• against rheumatism

• against seizures

• against skin diseases

• against vision problems

• Boy Scouts

• bar staff, barkeepers, bartenders

• brewers

• grocers

• hotel keepers, innkeepers

• merchants

• pharmacists, druggists

• vinegar makers

• vine growers

• vintners

• wine-makers

• wine merchants

• 4 cities

Saint Pedro Bautista Blásquez y Blásquez

Also known as

• Peter Baptist Blasquez

• Pietro Battista Blasquez

Profile

Born to the Castillian nobility, Pedro studied at the University of Salamanca and then joined the Franciscans in 1542. Ordained a priest, he taught philosophy and theology, and served as superior of several Franciscan communities. Feeling a call to missionary work, in 1580 he was sent to Mexico where he founded several communities, and then in 1583 he was dispatched to the Philippines.

In 1593, to replace the work of Jesuits who had been expelled from the country in 1590, he and five other friars were sent to Japan where they lived in poverty, cared for lepers, preached the faith, and built schools, churches, convents and hospitals. Father Pedro became known as a miracle worker.

A number of parties, including Buddhist bonzes, European traders, and anti-western Japanese, pushed for a government persecution of these missionaries. The emperor began to fear that missionaries were a prelude to invasion by the West, and ordered them all imprisoned. Arrested in different places, they were all transferred to Nagasaki where they were abused and executed. His last known act was praying for his persecutors. One of the Martyrs of Nagasaki.

Born

1542 in San Esteban del Valle, Avila, Castille (in modern Spain)

Died

• crucified on 5 February 1597 on a hill in Nagasaki, Japan

• his body reported incorrupt after two months exposure to the elements

• local Christians reported seeing Father Pedro celebrating Mass long after his death

Canonized

8 June 1862 by Pope Pius IX

Patronage

• Caceres, Philippines, archdiocese of

• Japan

Saint Vaast of Arras

Also known as

Foster, Gaston, Gastone, Vaat, Vedast, Vedasto, Vedastus

Additional Memorial

• 2 January (discovery of relics)

• 7 February (enshrinement of relics)

• 15 July (translation of relics in Cambrai)

• 1 October (translation of relics)

Profile

Hermit. Worked with Saint Remigius to convert the Franks. Priest. Instructed King Clovis in the faith. His miraculous healing of the blind helped convince some of Clovis's pagan court of the power of God (and led to Vaast's patronage against eye trouble). First bishop of Arras, France in 499. Bishop of Cambrai, France c.510. On the night he died, the locals saw a luminous cloud ascend from his house, apparently carrying away Vaast's soul.

Born

c.453 at Limoges, France

Died

539-540 at Arras, France of natural causes

Patronage

• against eye diseases

• children

• children late learning to walk

• disabled people

• Arras, Boulogne and Saint-Omer, France, diocese of

Saint Mateo Correa-Magallanes

Also known as

Mateo Correa

Additional Memorial

21 May as one of the Martyrs of the Mexican Revolution

Profile

Attended the seminary at Zacatecas, Mexico on a scholarship, beginning 12 January 1881. Ordained on 20 August 1893. Parish priest, assigned to Concepcion de Oro, Mexico from 1898 to 1905. Close friend of the Pro-Juarez family, he baptized Humberto Pro, and gave First Communion to Blessed Miguel Pro. Re-assigned to Colotlan, Mexico from 1908 to 1910. Following the government's repression of the Church in 1910, he went into hiding. Assigned to Valparaiso, Mexico in 1926.

Arrested while en route to a sick call; when he saw the soldiers approaching, he quickly swallowed the host to prevent desecration. Accused of being part of the armed Cristero rebellion, he was jailed in Zacatecas, and then in Durango, Mexico. While in jail, he heard confessions from other prisoners. When the jail's commander, General Ortiz, demanded to know what the condemned men had said, Father Mateo refused. Martyred for being a priest, and for refusing to break the seal of the confessional.

Born

23 July 1866 at Tepechitlán, Zacatecas, Mexico

Died

shot on 6 February 1927 on the outskirts of Durango City, Durango, Mexico

Canonized

21 May 2000 by Pope John Paul II during the Jubilee of Mexico

Blessed Francesco Spinelli

 புனிதர் ஃபிரான்செஸ்கோ ஸ்பைனெல்லி 

குரு:

(Priest)

பிறப்பு: ஏப்ரல் 14, 1853

மிலன், லொம்பார்டி-வெனீஷியா இராச்சியம்

(Milan, Kingdom of Lombardy-Venetia)

இறப்பு: ஃபெப்ரவரி 6, 1913 (வயது 59)

ரிவோல்டா டி'அ்டா, கிரெமோனா, இத்தாலி இராச்சியம்

(Rivolta d'Adda, Cremona, Kingdom of Italy)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

முக்திப்பேறு பட்டம்: ஜூன் 21, 1992

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல்

(Pope John Paul II)

புனிதர் பட்டம்: அக்டோபர் 14, 2018

திருத்தந்தை ஃபிரான்சிஸ்

(Pope Francis)

நினைவுத் திருநாள்: ஃபெப்ரவரி 6

பாதுகாவல்:

ஆசிர்வதிக்கப்பட்ட அருட்சாதனத்தை ஆராதிக்கும் அருட்சகோதரியர் சபை

(Sisters Adorers of the Blessed Sacrament)

புனிதர் ஃபிரான்செஸ்கோ ஸ்பைனெல்லி, இத்தாலி நாட்டின் ரோமன் கத்தோலிக்க  திருச்சபையின் குருவும், "ஆசிர்வதிக்கப்பட்ட அருட்சாதனத்தை ஆராதிக்கும் அருட்சகோதரியர் சபை" (Sisters Adorers of the Blessed Sacrament) எனப்படும் சபையை நிறுவியவருமாவார். இவர், "புனிதர் கெல்ட்ரூட் காமன்சோலி"  (Saint Geltrude Comensoli) மற்றும் அருளாளர் "லுய்கி மரியா பலஸ்ஸோலோ" (Blessed Luigi Maria Palazzolo) ஆகியோரின் சமகாலத்தவராவார். மேலும், இவருக்கு காமன்சோலியுடன் முந்தைய ஒத்துழைப்பு இருந்தது. ஐவரும் காமன்சோலியும் இணைந்து "பெர்கமோ" (Bergamo) நகரில் ஒரு மத கல்வி நிறுவனத்தை நிறுவினார்கள். அதற்கு முன்னரே, இவர்களின் உறுப்பினர்களிடையே இரட்டை பிளவு காரணமாக, ஸ்பைனெல்லி தமது பணிகளை விட்டு விலக நேர்ந்தது.

கி.பி. 1853ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 14ம் நாளன்று, வடக்கு இத்தாலியின் "லொம்பார்டி" (Lombardy) பிராந்தியத்தின் தலைநகரான "மிலன்" (Milan) நகரில் பிறந்த ஃபிரான்செஸ்கோ ஸ்பைனெல்லிக்கு அவர் பிறந்த மறுதினம் திருமுழுக்கு தரப்பட்டது. அவர் தமது சிறு வயதில், தமது பெற்றோருடனும், உடன்பிறந்தோருடனும் மிலனிலிருந்து (Milan) "கிரெமோனா" (Cremona) நகருக்கு புலம்பெயர்ந்து சென்றனர். அவர், கி.பி. 1871ம் ஆண்டின் கோடை காலத்தில், "வர்கோ" நகரில், தமக்கிருந்த கடுமையான முதுகெலும்பு பிரச்சனைக்கு மருத்துவம் செய்து குணப்படுத்தினார். தனது குழந்தைப் பருவத்தில், ஏழை எளியவர்களுக்கும், நோய்வாய்ப்பட்டவர்களுக்கும் அடிக்கடி கிடைக்கும் சந்தர்ப்பங்களில் தமது அம்மாவுடன் சேர்ந்து, சக தோழர்களுக்கு பொம்மை நிகழ்ச்சிகளை நடத்திக் காட்ட விரும்பினார்.

அவரது ஆன்மீக வாழ்க்கைக்கான அழைப்புக்கு, அவரது தாயாரும், குருவாக இருந்த அவரது மாமா "பியேட்ரோ காக்ளியரொளி" (Pietro Cagliaroli) என்பவரும் அவருக்கு ஆதரவு அளித்தனர். பெர்கமோ நகரில் இறையியல் கற்கத் தொடங்கிய இவரை இவரது நண்பர் "அருளாளர் லுய்கி மரிய பலஸ்ஸோ"  (Blessed Luigi Maria Palazzolo) என்பவரும் ஊக்கப்படுத்தினார். கி.பி. 1875ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம், 14ம் தேதி, குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற்றார். விரைவிலேயே, திருத்தந்தை ஒன்பதாம் பயஸ் (Pope Pius IX) அவர்களின் பொது அழைப்பினை ஏற்று, யூபிலி ஆண்டு நிகழ்வுகளில் பங்கேற்க ரோம் நகர் பயணமானார்.

அங்கே, மரிய அன்னை பேராலயத்திற்கும் சென்ற ஸ்பைநெல்லி, அங்கிருந்த குழந்தை இயேசு கெபியினருகே, மறையுரைச் சிந்தனைகளில் ஆழ்ந்தார். அத்துடன், நற்கருணை ஆராதணையில் பெண்கள் ஈடுபடுவதாக இவர் கண்ட திருக்காட்சி, தாம் சொந்தமாக ஒரு சபையை நிறுவ இவருக்கு உந்துசக்தியாக விளங்கியது. ரோமிலிருந்து திரும்பியதும் ஒரு மாலை பள்ளியில் கல்விப் பணிகளை நடத்தினார்.

கி.பி. 1882ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 15ம் தேதி, பெர்கமோ (Bergamo) நகரில், புனிதர் கெல்ட்ருட் காமென்சோலி (Saint Geltrude Comensoli) உடன் இணைந்து "நற்கருணை அருட்சகோதரியார்" (Sacramentine Sisters) சபையை தொடங்கினார். இது, நற்கருணைக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்ட இச்சபை, நற்கருணை ஆராதனைப் பணிகளில் மட்டுமே ஈடுபடும். சபையின் முதல் கான்வென்ட், "வயா சான் அன்டோனினோ'வில்" (Via San Antonino) திறக்கப்பட்டது. நகரில் ஏற்பட்ட தொடர் பேரழிவுகள் மற்றும் நிதி நெருக்கடிகளின் காரணமாக, இந்த இல்லம் தோல்வியடைந்த காரணத்தால், கி.பி. 1889ம் ஆண்டு, மார்ச் மாதம், 4ம் தேதியன்று, அதை விட்டுவிட வேண்டிய கட்டாயம் ஸ்பைநெல்லிக்கு ஏற்பட்டது.

பெர்மாமோவில் நடந்ததை எண்ணி மன வேதனையடைந்த ஸ்பைநெல்லி, "கிரெமோனா" (Cremona) நகரிலுள்ள "ரிவோல்டா டி'அ்ட்டா" (Rivolta d'Adda) எனும் இடத்துக்கு வந்து சேர்ந்தார். அவரது குருத்துவ கடமைகளை நிறைவேற்றுவதற்காக கிரெமோனாவுக்கு வருமாறும், மறைமாவட்ட ஆயர் அவரை அழைத்திருந்தார். கி.பி. 1892ம் ஆண்டு, அவர், "ஆசிர்வதிக்கப்பட்ட அருட்சாதனத்தை ஆராதிக்கும் அருட்சகோதரியர் சபையை" (Sisters Adorers of the Blessed Sacrament) நிறுவினார். இச்சபைக்கு, பின்னாளில் கி.பி. 1897ம் ஆண்டு, "கிரெமோனா ஆயர்" (Bishop of Cremona) "கெரேமியா பொனோமெல்லி" (Geremia Bonomelli) அவர்களின் மறைமாவட்ட அங்கீகாரம் கிட்டியது.

ஃபிரான்செஸ்கோ ஸ்பைனெல்லி, கி.பி. 1913ம் ஆண்டு, ஃபெப்ரவரி மாதம், 6ம் தேதி மரித்தார்.

கி.பி. 1926ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 11ம் நாளன்று, இவரது சபைக்கு, திருத்தந்தை அவையின் பாராட்டுப் பத்திரம் வழங்கப்பட்டது. பின்னர், கி.பி. 1932ம் ஆண்டு, ஃபெப்ரவரி மாதம், 27ம் நாளன்று, திருத்தந்தை பதினோராம் பயஸ் (Pope Pius XI) முழு அங்கீகாரம் வழங்கினார். இவர்களது சபை, "அர்ஜென்ட்டினா" (Argentina) மற்றும் "செனெகல்" (Senegal) உள்ளிட்ட நாடுகளில் செயல்பாட்டில் உள்ளது. 2005ம் ஆண்டு கணக்கெடுப்பின்படி, மொத்தமிருந்த 59 இல்லங்களில், 436 மறைப்பணியாளர்கள் இருந்தனர்.

Profile

As a child, Francesco would put on puppet shows for other kids. With his mother, he would visit and help the poor and sick in his city. Francesco studied in Bergamo, Italy, and ordained as a priest in 1875. Later that year, while in Rome, Italy to celebate the Jubilee, he had a vision of women continually adoring the Blessed Sacrament. Back in Bergamo he began teaching in the seminary by day, running an evening school for the poor of his parish by night. On 15 December 1882 he realized the fulfillment of his vision when he helped found the Sisters Adorers of the Blessed Sacrament in Bergamo. Transferred to the diocese of Cremona, Italy on 4 April 1889 where the Sisters cotninue their work of adoring Christ in the Eucharist and in their care for their poor.

Born

14 April 1853 in Milan, Italy

Died

6 February 1913 in Rivolta d'Adda, Cremona, Italy of natural causes

Beatified

21 June 1992 by Pope John Paul II at the Marian Shrine of Caravaggio

Canonized

on 6 March 2018, Pope Francis promulgated a decree of a miracle obtained through the intercession of Blessed Francisco

Blessed Mary Teresa Bonzel

Also known as

• Aline Bonzel

• Maria Theresia

• Regina Christine Wilhelmine Bonzel

Profile

Franciscan tertiary by age 20. She wanted to enter religious life, but her family strongly opposed it. With eight other women she took the veil as part of the new community of Sisters of Saint Francis of Perpetual Adoration, and became its director, taking the name Mother Mary Teresa. By the time of her death the order had sisters all over the world, and had established schools, hospitals, and orphanages.

Born

17 September 1830 at Olpe, North Rhine-Westphalia, Germany as Aline Bonzel

Died

6 February 1905 at Olpe, North Rhine-Westphalia, Germany of natural causes

Beatified

• 10 November 2013 by Pope Francis

• the beatification recognition was celebrated at the cathedral of Paderborn, Germany with Cardinal Angelo Amato presiding

• her beatification miracle involved the cure of a four-year-old boy in Colorado Springs, Colorado

Saint Gundisalvus Garcia

 புனிதர் கொன்சாலோ கார்ஸியா 

(St. Gonzalo Garcia)

ஃபிரான்சிஸ்கன் சபையின் குருத்துவம் பெறாத பொதுநிலை சகோதரர் மற்றும் மறைசாட்சி:

(Franciscan Lay Brother and Martyr)

பிறப்பு: ஃபெப்ரவரி 5, 1557

வாசை, மும்பை, போர்ச்சுகீசிய இந்தியா

(Vasai, Mumbar, Portuguese India)

இறப்பு: ஃபெப்ரவரி 5, 1597

நாகசாகி, ஜப்பான்

(Nagasaki, Japan)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

முக்திபேறு பட்டம்: செப்டம்பர் 14, 1627

திருத்தந்தை எட்டாம் அர்பன்

(Pope Urban VIII)

புனிதர் பட்டம்: ஜூன் 8, 1862

திருத்தந்தை ஒன்பதாம் பயஸ்

(Pope Pius IX)

நினைவுத் திருநாள்: ஃபெப்ரவரி 6

முக்கிய திருத்தலங்கள்:

புனிதர் கொன்சாலோ கார்ஸியா ஆலயம், காஸ், வாசை

(St. Gonsalo Garcia Church, Gass, Vasai, India)

பாதுகாவல்:

ரோமன் கத்தோலிக்க உயர் மறைமாவட்டம், மும்பை

(Roman Catholic Archdiocese of Bombay, East Indian Community)

புனிதர் கொன்சாலோ கார்ஸியா, போர்ச்சுகீசிய இந்தியாவில் பிறந்து, ஜப்பான் நாட்டில் மறை சாட்சியாக மரித்த ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் இருபத்தாறு புனிதர்களுள் ஒருவர் ஆவார். இவர் ஒரு ஃபிரான்சிஸ்கன் பொதுநிலையினர் சகோதரர் (Franciscan Lay Brother) ஆவார். இந்தியாவில் பிறந்து, அருட்பொழிவு செய்யப்பட்ட முதல் புனிதரும் இவரேயாவார். மும்பை நகரின் வடக்கே, சுமார் முப்பது கிலோமீட்டர் தொலைவில் அமைந்துள்ள மேற்கத்திய கடற்கரை நகரான வாசை என்னுமிடத்தில் பிறந்தார். இவர் வாழ்ந்த அக்காலத்தில், அப்பகுதி போர்ச்சுகீசிய காலணித்துவ ஆட்சியின்கீழ் இருந்தது.

இவரது தந்தை ஒரு போர்ச்சுகீசிய படை வீரர் ஆவார். தாயார் “கொங்கண்” (Konkan) மொழி பேசும் ஒரு இந்தியப் பெண் ஆவார். இவர், ஜப்பான் ஃபிரான்சிஸ்கன் சபைத்தலைவரான புனிதர் பீட்டர் பாப்டிஸ்டின் வலக்கரமாக இருந்தார்.

"குன்டி ஸ்லாவுஸ் கார்ஸியா" எனும் இயற்பெயர் கொண்ட இவர், வாசையில் பணியாற்றிய 'செபஸ்தியோ கான்கால்வ்ஸ்' என்னும் இயேசு சபை குருவிடம் கல்வி பயின்றார். இயேசு சபையினரிடமே கி.பி. 1564 முதல் 1572 வரை எட்டு வருடம் பயின்றார். தனது 15ம் வயதில் குரு செபஸ்தியோவுடன் ஜப்பான் சென்றார். ஜப்பானிய மொழியை இவர் எளிதில் கற்றதால், அம்மக்களின் நன்மதிப்பைப் பெற்றார். இவர் அங்கிருந்து ஆல்கோ சென்று வணிகம் செய்தார். அது தென்கிழக்காசியா முழுவதும் பல கிளைகள் கொண்டு பரவியது.

இவரின் கனவான இயேசு சபை குருவாவது நிறைவடையாமலேயே இவர் ஃபிலிப்பைன்ஸ் நாட்டில் உள்ள மணிலாவுக்கு பொதுநிலை மறைப்பணியாளராய் சென்றார். அங்கே ஃபிரான்சிஸ்கன் சபைக் குருவான பீட்டர் பாப்டிஸ்டினால் தூண்டப்பட்டு அச்சபையில் பொதுநிலை சகோதரராக சேர்ந்தார். தொழு நோயாளர்களோடு அங்கே பணியாற்றினார். அப்போதே அவர் அச்சபையில் திருநிலைப்பாட்டினைப் பெற்றார்.

மே 26, 1592ல் ஃபிலிப்பைன்ஸ் நாட்டின் எசுபானிய ஆளுனரால் அரசு சார்பாக ஜப்பானுக்கு அனுப்பப்பட்டார். அங்கே நான்காண்டுகள் பணிபுரிந்த பின்னர், அப்போது ஜப்பானிய சர்வாதிகாரியால் ஆட்சி விரோதச் செயல்களில் ஈடுபட்டதாக குற்றம் சாட்டப்பட்டு அவர்கள் தங்கியிருந்த மியாகோ (கியோத்தோ) என்னும் இடத்திலிருந்த மடத்திலேயே 8 டிசம்பர் 1596 அன்று சிறைவைக்கப்பட்டார். சிலநாட்களுக்கு பின் மாலை செபம் செய்து கொண்டிருந்தபோது அவர்கள் கைது செய்யப்பட்டனர்.

ஜனவரி 3, 1597 அன்று கைது செய்யப்பட்ட 26 பேர்களுடைய இடது காதுகள் அறுத்தெறியப்பட்டன. அவற்றை கிறிஸ்தவர்கள் எடுத்து பாதுகாத்து வந்தனர்.

ஃபெப்ரவரி 5, 1597 அன்று அவர்களை சிலுவையில் அறைய ஆணை பிறப்பிக்கப்ப்பட்டது. சிலுவையில் அறையும் இடத்தை கார்சியா முதலில் அடைந்தார். அவர் முதலில் அங்கிருந்த ஒரு சிலுவையின் அருகில் சென்று, "இது எனக்கானதா?" என்றார். "இது இல்லை" என்று பதில் கூறி அவரை வேறு சிலுவையிடம் கூட்டிச்சென்றனர். சிலுவையை அடைந்ததும் முழந்தாள் பணிந்து அதனைத் தழுவினார். அவரோடு கைது செய்யப்பட்ட மற்றெல்லோரையும் சிலுவையில் அறைந்தார்கள். பின்பு அவரை இரண்டு ஈட்டி கொண்டு இதயத்தில் குத்தினர். இவர் சிலுவையில் சாகும்வரை இறை புகழ் பாடிக்கொண்டே இருந்தார். 

புனிதர் பட்டமளிப்பு:

கி.பி. 1927ல் கார்சியாவும் அவருடன் இரத்த சாட்சிகளானவர்களும் வணக்கத்திற்குரியவர்கள் என திருத்தந்தை எட்டாம் அர்பன் (Pope Urban VIII) அவர்களால் அறிவிக்கப்பட்டனர். ஜூன் 8, 1862 அன்று திருத்தந்தை ஒன்பதாம் பயஸ் (Pope Pius IX) அவர்களால் இவர்கள் அனைவரும் புனிதர்களாக அருட்பொழிவு செய்யப்பட்டது.

இவர் ஒரு போர்ச்சுகீசிய தந்தைக்கும், கொங்கண் தாய்க்கும் பிறந்தவராதலால் இவர் இந்தியப் புனிதராக கருதப்படுவதில்லை. இவர் கத்தோலிக்க திருச்சபையில் அதிகாரப்பூர்வ பட்டியலில் போர்ச்சுகீசிய புனிதராவார்.

Also known as

Gonsalo, Gonsalvo, Gonzalo, Gonçalo

Profile

His father was a Portugese soldier and immigrant to India, his mother an Indian convert. Gundisalvus grew up a Christian, and served as a lay catechist, working for the Jesuits. Successful businessman in Japan and Macao. Became an Alcantarine Franciscan lay brother in Manila in the Philippines in 1591. Returned to Japan with Saint Peter Baptist to act as interpreter. He stuttered when speaking Portuguese, but when arrested for his faith, he was flawless in Japanese when facing his judges. One of the Martyrs of Nagasaki.

Born

1556 at Bassein, Maharashtra, India

Died

crucified on 5 February 1597 at Nagasaki, Japan

Canonized

8 June 1862 by Pope Pius IX

Patronage

• Bombay, India, archdiocese of

• Bombay, India, city of

• East Indians

Saint Elian of Emesa

Also known as

• Elian of Homs

• Ellien, Julian

Profile

The son of a senior officer in the imperial Roman army, Elian trained as a physician. He was a convert to Christianity, baptized by Saint Silvanus of Emesa. He developed a reputation of healing by prayer as much as by medicine, and treated the poor sick for free. Caught ministering to Christians awaiting execution, Elian was ordered to renounce the faith; he refused. To change his mind, Elian was imprisoned and tortured for several months; when he still refused, he was executed by his father. Martyr.

Born

Emesa, Phoenicia (modern Homs, Syria)

Died

• nails driven into his hands, feet and head c.312

• in 432 a church was built on the site of his execution

• relics enshrined in a small chapel to the the right of the crypt in the church

Saint Brinolfo Algotsson

Also known as

Brynolf

Profile

Born to the nobility, the son of Algot Brynolfsson. Educated at the cathedral of Skara, Sweden, and in Paris, France where he heard lectures by Saint Thomas Aquinas; Brinolfo was noted all his life for his learning. Had an extensive background in theology and canon law. Dean of the Linköping chapter and bishop of Skara in 1278; he served for over 38 years. Active in the political life of the country, Brinolfo worked to ensure that the needs and teachings of the Church became part of public policy. He supported missionaries in Sweden. When his work ran afoul of the absolutist King Magnus Ladulas c.1288, Brinolfo was forced briefly into exile. Wrote on theology, church administration, and poetry for feasts and holy days.

Died

6 February 1317 in Skara, Sweden of natural causes

Canonized

• Saint Bridget of Sweden received a vision that revealed the holiness of Brinolfo

• c.1498 by Pope Alexander VI

Saint Mel of Ardagh

Also known as

Mael, Melchno, Melis

Profile

Son of Conis and Saint Darerca, one of their nineteen children. Brother of Saint Melchu. Nephew of Saint Patrick. Travelled with Patrick and helped evangelize Ireland. Ordained bishop of Ardagh, Ireland by Patrick. Reputed to have professed Saint Brigid of Ireland as a nun. He supported himself by working with his hands, and gave to the poor anything beyond the bare minimum.

Because Mel lived with his aunt, Lupait, and helped on her farm, slanderous gossip developed about their relationship. Patrick came to investigate. To prove that God was on their side, Mel and Lupait each prayed for help and then performed a miracle - Mel plowed up a live fish from the farm land, and Lupait packed around a live coal without being burned.

Born

British Isles

Died

c.489 of natural causes

Patronage

• Ardagh, Ireland, diocese of

• Ardagh and Clonmacnois, Ireland, diocese of

Saint Bonaventure of Miyako

Also known as

• Bonaventure of Maeco

• Bonaventure of Miako

Profile

Baptized as an infant, his mother died when he was a baby, and his step-mother sent him to be raised in a Buddhist monastery. When he was judged old enough, he was told about his background. To learn more, he visited the Franciscan convent at Kyoto. There he found a peace he had been looking for, and stayed to become a Franciscan tertiary. Catechist. One of the Martyrs of Nagasaki.

Born

at Kyoto, Japan

Died

crucified on 5 February 1597 at Nagasaki, Japan

Canonized

8 June 1862 by Pope Pius IX

Saint Guethenoc

Also known as

Guéhénec, Guéhenneuc, Guéhenocus, Guéneuc, Guennec, Guénoc, Guethenoc, Guéthénoc, Guéthnec, Gueveneux, Guézennec, Guinau, Guinnous, Guinou, Guithénoc, Guithern, Gwezheneg, Hinec, Ithizieux, Izinieux, Venec, Veneuc, Vennec, Venoc, Vinec, Wéthénoc, Wihenoc

Profile

Son of Saint Fragan and Saint Gwen; brother of Saint Jacut and Saint Gwenaloe. Spiritual student of Saint Budoc. With Jacut, he was driven from Britain to Brittany in the 5th century by invading Saxons.

Saint Ina of Wessex

Also known as

Ine, Ini, Im

Profile

King of Wessex (in modern England) from 688 to 726. Known as a great warrior, lawgiver and justice, he restored Glastonbury Abbey. Married to Saint Ethelburga of Wessex who helped shift his focus from earthly to spiritual concerns. In 726, Ina abdicated his throne, he and Ethelburga moved to Rome, Italy where he spent his remaining days as a penitential monk and prayful pilgrim to the tombs of the martyrs.

Born

in Wessex, England

Died

727 at Rome, Italy of natural causes

Saint Hildegund

Also known as

Hilda, Hildegundis

Profile

Born to the 12th-century German nobility, the daughter of Count Herman of Lidtberg. Countess, married to Count Lothair. Mother of three, one of whom died in his youth; the other two were Blessed Herman Joseph and Blessed Hadewych. Widowed, in 1178 she turned her castle at Meer, Germany, a former fortress, into a Premonstratensian convent. Against strong family opposition, she and her daughter joined the Order. Prioress of the convent.

Died

6 February 1183 of natural causes

Saint Antony Deynan

Also known as

• Antony Dainan

• Anthony, Antonius

Profile

Son of a Chinese father and Japanese mother. Altar boy. Educated by the Jesuits in Nagasaki and the Franciscans in Osaka. Franciscan tertiary. One of the Martyrs of Nagasaki at age 13.

Born

c.1583 at Nagasaki, Japan

Died

crucified on 5 February 1597 at Nagasaki, Japan

Canonized

8 June 1862 by Pope Pius IX

Saint Guarinus of Palestrina

Profile

Born to the Italian nobility. Priest. Canon of the catehdral of Bologna, Italy. Augustinian canon c.1104. Chosen bishop of Pavia, Italy c.1139, but adamantly refused the appointment, citing his inadequacy to the task. Elevated to cardinal-bishop of Palestrina in 1144 by Pope Lucius II.

Born

c.1080 in Bologna, Italy

Died

1159 of natural causes

Canonized

by Pope Alexander III

Blessed Angelus of Furci

Profile

Augustinian hermit. Studied at Paris, France. Taught theology at Naples, Italy. Preacher, known for his great learning. Refused multiple bishoprics.

Born

1246 at Furci, in the Abruzzi region, diocese of Chieti, Italy

Died

6 February 1327 at Naples, Italy

Beatified

20 December 1888 by Pope Leo XIII (cult confirmed)

Blessed Diego de Azevedo

Profile

Courtier to Prince Ferdinand. He was sent to escort the fiance' of the prince, but when Diego arrived he found that she had recently died. He heard Saint Dominic de Guzman preaching, and decided to give up court life for religious. He travelled with Saint Dominic and became one of the first Dominicans. Bishop of Osma, Spain in 1201.

Died

30 December 1207 of natural causes

Saint Relindis of Eyck

Also known as

• Relindis of Maaseik

• Renildis, Renula, Renule

Profile

She and her sister Herlindis were nuns in Valenciennes in northern France. An artist, Relindis was known for her painting and embroidery. Abbess in Maaseik, Belgium.

Died

c.750 in Tongres, Brabant, Astrasia (in modern Belgium) of natural causes

Saint Ethelburga of Wessex

Profile

Queen of Wessex (part of modern England) from 688 to 726, married to Saint Ina of Wessex. Late in life, Ina abdicated, and the couple moved to Rome, Italy where they spent their time caring for English pilgrims, and praying at the tombs of the saints.

Born

England

Died

Rome, Italy of natural causes

Saint Theophilus the Lawyer

Also known as

• Theophilus Scholasticus

• Theophilus of Caesarea

Profile

Pagan lawyer brought to the faith through a miracle received through the intervention of Saint Dorothy of Caesarea. Martyr.

Born

beheaded in 300 in Caesarea, Cappadocia (in modern Turkey)

Blessed Antimo of Urbino

Also known as

• Antimo of Saltara

• Antonio

Profile

Twin brother of Blessed Giovanni of Urbino. Franciscan tertiary. Hermit. Known for his life of penance, and as a miracle worker.

Died

1438 in Saltara, Pesaro, Italy

Blessed Teresa Fernandez

Profile

Founded and led the Mercedarian monastery of the Consolation in Lorca, Spain.

Died

Consolation monastery, Lorca, Spain of natural causes

Saint Jacut

Profile

Son of Saint Fragan and Saint Gwen; brother of Saint Guethenoc and Saint Gwenaloe. Spiritual student of Saint Budoc. With Guethenoc, he was driven from Britain to Brittany in the 5th century by invading Saxons.

Saint Melchu of Armagh

Profile

Son of Conis and Saint Darerca, one of their nineteen children. Brother of Saint Melchu. Nephew of Saint Patrick. Travelled with Patrick and helped evangelize Ireland. Ordained bishop of Armagh, Ireland by Patrick.

Born

British Isles

Saint Silvanus of Emesa

Also known as

Silvano

Profile

Bishop of Emesa, Phoenicia for 40 years. Martyred in the persecutions of Maximian.

Died

thrown to wild animals c.311 in Emesa, Phoenicia (modern Homs, Syria)

Saint Tanco of Werden

Also known as

Tancho, Tanchon, Tatta

Profile

Born

Ireland

Died

808

Saint Gerald of Ostia

Profile

Benedictine monk. Prior of Cluny Abbey. Bishop of Ostia, Italy. Papal legate to France, Spain and Germany. Imprisoned by the German emperor, Henry V.

Died

1077

Patronage

Velletri, Italy

Saint Mucius the Lector

Profile

Lector for bishop Saint Silvanus of Emesa, Phoenicia. Martyred with Silvanus during the persecutions of Maximian.

Died

thrown to wild animals c.311 in Emesa, Phoenicia (modern Homs, Syria)

Saint Luke the Deacon

Profile

Deacon for and martyred with Bishop Silvanus of Emesa, Phoenicia. Martyred in the persecutions of Maximian.

Died

thrown to wild animals c.311 in Emesa, Phoenicia (modern Homs, Syria)

Saint Antholian of Auvergne

Also known as

Antoliano, Anatolianus

Profile

Martyred in the persecutions of Valerian and Gallienus.

Died

c.265 in Auvergne, France

Saint Amand of Nantes

Also known as

Amandus, Amantius, Amatius

Profile

Founder and first abbot of the monastery at Nantes, France.

Died

7th century of natural causes

Saint Amand of Moissac

Also known as

Amandus, Amantius, Amatius

Profile

Founder and first abbot of the monastery of Moissac, France.

Died

644 of natural causes

Saint Mun of Lough Ree

Profile

Fifth-century bishop in Ireland, consecrated by his uncle, Saint Patrick. In later life he retired to live as a hermit on the island of Lough Ree, Ireland.

Saint Victorinus of Auvergne

Profile

Martyred in the persecutions of Valerian and Gallienus.

Died

c.265 in Auvergne, France

Saint Andrew of Elnone

Profile

Monk. Spiritual student of Saint Amandus of Maastricht at Elnone-en-Pevele, France. Abbot there.

Died

c.690

Saint Liminius of Auvergne

Profile

Martyred in the persecutions of Valerian and Gallienus.

Died

c.265 in Auvergne, France

Saint Cassius of Auvergne

Profile

Martyred in the persecutions of Valerian and Gallienus.

Died

c.265 in Auvergne, France

Saint Maximus of Auvergne

Profile

Martyred in the persecutions of Valerian and Gallienus.

Died

c.265 in Auvergne, France

Blessed Francesca of Gubbio

Profile

Franciscan tertiary.

Died

1360 of natural causes

Saint Saturninus

Profile

Martyr.

Saint Theophilus

Profile

Martyr.

Saint Revocata

Profile

Martyr.

இன்றைய புனிதர்கள் பெப்ரவரி 05

 St. Louis Ibachi

Feastday: February 5

Death: 1597

Martyr of Japan. A twelve year-old who served the Franciscan mission, Louis was crucified at Nagasaki, Japan, with twenty-five companions. He was canonized in 1867.

St. Leo Karasuma

Feastday: February 5

Death: 1597

Martyr of Japan and a Korean Franciscan tertiary. He was martyred in Nagasaki, Japan, receiving canonization in 1862.

St. Abraham

Feastday: February 5

Death: 345

A bishop of Arbela in Assyria who suffered martyrdom during the persecutions conducted by King Shapur II of Persia. He is recorded as being executed at a site called Telman.

St. Philip of Jesus

Feastday: February 5

Patron: of Mexico City

Birth: 1572

Death: 1597

Franciscan martyr in Japan. A Spaniard born in Mexico City, he entered the Franciscans at Puebla but then departed the order in 1589 to journey to the Philippines as a trader. In 1590, he repented and returned to the Franciscan fold. His superiors commanded him to sail back to Mexico to be ordained a priest and, while on the way, his ship was caught in a storm and driven into the waters of Japan. Landing in 1596, he was soon arrested and, with St. Peter Baptist, was put to death by crucifixion at Nagasaki. He was canonized in 1862.

For the 1949 Mexican film, see Philip of Jesus (film). For other people with similar names, see Philip (name).

Philip of Jesus (Spanish: Felipe de Jesús) was a Novohispanic Catholic missionary who became one of the Twenty-six Martyrs of Japan, the first Mexican saint and patron saint of Mexico City.[1]

Philip was born in Mexico City in 1572. Though unusually frivolous as a boy, he joined the Reformed Franciscans of the Province of St. Didacus, founded in Mexico by Peter Baptista, with whom he suffered martyrdom later. After some months in the Order, Philip grew tired of religious life, left the Franciscans in 1589, took up a mercantile career, and went to the Philippines, another Spanish colony, where he led a life of pleasure. Later he desired to re-enter the Franciscans and was again admitted at Manila in 1590.[2]

After some years it was determined that he was ready for ordination and sent to Mexico for this, since the episcopal see of Manila was vacant at that time, and thus no bishop was available locally to ordain him. He sailed on the San Felipe on 12 July 1596, but a storm drove the vessel upon the coast of Japan. The governor of the province confiscated the ship and imprisoned its crew and passengers, among whom were another Franciscan friar, Juan de Zamorra, as well as three other friars, two Augustinians and a Dominican. The discovery of soldiers, cannon and ammunition on the ship led to the suspicion that it was intended for the conquest of Japan, and that the missionaries were merely to prepare the way for the soldiers. This was also said, falsely and unwarrantably, by one of the crew, and it enraged the Japanese Taikō, Toyotomi Hideyoshi, generally called Taicosama by Europeans. In consequence, he commanded on December 8, 1596, the arrest of the Franciscans in the friary at Miako, now Kyoto, whither Philip had gone.[2]

The friars were all kept prisoners in the friary until December 30, when they were transferred to the city prison. There were six Franciscan friars, seventeen Japanese Franciscan tertiaries and the Japanese Jesuit Paul Miki, with his two native servants. The ears of the prisoners were cropped on January 3, 1597, and they were paraded through the streets of Kyoto; on January 21 they were taken to Osaka, and thence to Nagasaki, which they reached on February 5, 1597. They were taken to a mountain near Nagasaki city, "Mount of the Martyrs", bound upon crosses, after which they were pierced with spears.

Philip was beatified in 1627 by Urban VIII, and, with his companions, canonized 8 June, 1862, by Pius IX. He is the patron saint of the city of Mexico.

In 1949 a Mexican film Philip of Jesus portrayed his life and death. It was directed by Julio Bracho with the actor Ernesto Alonso playing Philip.

St. Gonsalo Garcia

Feastday: February 5

Patron: of the Roman Catholic Archdiocese of Bombay

Birth: 1556

Death: 1597

Saint Gonsalo Garcia (1556-1597) is a Roman Catholic saint from India. Born in the western coastal town of Vasai, an exurb of the city of Bombay, he preached from the Bassein fort during the time the town was under Portuguese colonial rule. The feast of St. Garcia has traditionally been held on the first Sunday nearest to the neap tide following Christmas in Vasai.

Gonsalo Garcia was born Gundi Slavus Garcia-- to a Portuguese father and a Canarese (resident of the Konkan coast) mother in Bassein, on February 5, 1557. He was the right hand of father St. Peter Baptist Superior of Franciscan mission in Japan. He was tutored by Fr. Sebastian Gonçalves, a Jesuit priest working in Vasai, in the college near Bassein fort. Garcia studied under the tutelage of the Jesuits for eight years from 1564 to 1572. Then, at the age of fifteen, Fr. Sebastian took Garcia to Japan. He soon managed to learn the language and since was seen as an affable person; he soon became popular in the local community as a catechist. He resigned and left to Alcao to set up trade. His business prospered and branches were opened in different locales in Southeast Asia.

Gonsalo's long cherished dream to be a Jesuit did not materialise and moved on to Manila in the Philippines as a lay missionary. In the Philippines, he was influenced by a Franciscan priest, Fr. Peter Baptista and soon joined the Seraphic Order as a lay brother. After working with the leprosy patients there he was formally ordained as a Franciscan as the Friars Minor at Manila.

On May 26, 1592, the Spanish governor in the Philippines sent Gonsalo on a diplomatic mission back to Japan along with Baptista. After working for four years, the Japanese shogun suspected the missionaries of sedition and were placed under house arrest in their monastery in Miaco (Kyoto) on 8 December 1596. A few days afterwards, when they were singing vespers, they were arrested, manacled and immured.

On January 3, 1597, the left ears of twenty-six confessors among them Garcia, were exscinded; but were then collected in reverence by the local Christians. On February 5, Garcia was crucified on Nagasaki Hills with twenty six of his companions. St. Garcia was the first to be extended on, and nailed to, the cross, which was then erected in the middle of those of his companions. Fr. Gonsalo, the first to arrive, went straight to one of the crosses and asked "Is this mine?". The reply was "It is not". Then he was taken to another cross, where he knelt down and embraced it. The others, one after another, started doing the same. "That was quite a sight, the way Br. Philip was embracing his cross. . . " comments one of the witnesses. [3] Two lances impaled his body through his heart. While being nailed, Garcia sang praises of God, earning him the martyr's title.

In 1627, Garcia and his fellow martyrs were declared as Venerable by Pope Urban VIII. The martyr's feast day occurs on Feb 5th and in 1629, their veneration was permitted throughout the Catholic Church. On June 8, 1862 Garcia was declared a saint by Pope Pius IX. The Gonsalo Garcia Church in Vasai was built in 1942 and renovated in 1957. A weeklong feast is celebrated there in February in his honour. The church is tallest church in Vasai[citation needed]. It was built by Msgr. Louise Caitan D'souza a Goan priest.

For other people named Gonzalo Garcia, see Gonzalo Garcia (disambiguation).

Gonsalo Garcia, O.F.M. (Portuguese: Gonçalo Garcia; 1556 – 5 February 1597),[1] was a lay brother of the Franciscans from Portuguese Bombay and Bassein in early modern India. He died a Christian martyr in the 16th-century Shogunate of Japan, and was canonised a saint along with his companions, the Twenty-six Martyrs of Japan.[1] He was born at Bassein (Vasai), Baçaim in the Indo-Portuguese era, an exurban town of the present-day Greater Bombay metropolis.

Saint Agatha of Sicily

 சிசிலியின் புனிதர் அகதா 

(St. Agatha of Sicily)

கன்னி மற்றும் மறைசாட்சி:

(Virgin and Martyr)

பிறப்பு: கி.பி. 231

கேட்டனியா அல்லது பலெர்மோ, சிசிலி

(Catania or Palermo, Sicily)

இறப்பு: கி.பி. 251

கேட்டனியா, சிசிலி

(Catania, Sicily)

ஏற்கும் சபை/ சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

(Eastern Orthodox Churches)

ஓரியண்ட்டல் மரபுவழி திருச்சபை

(Oriental Orthodoxy)

ஆங்கிலிக்கன் சமூகம்

(Anglican Communion)

நினைவுத் திருவிழா: ஃபெப்ரவரி 5

பாதுகாவல்:

கேட்டனியா (Catania), மோலிஸ் (Molise), மால்ட்டா (Malta), சேன் மரினோ (San Marino), ஸ்பெயின் நாட்டின் செகோவியா பிராந்தியத்திலுள்ள 'ஸமர்ரமல' என்னும் ஊர்ப்பஞ்சாயத்து (Zamarramala, a municipality of the Province of Segovia in Spain), மார்பக புற்று நோயாளிகள் (Breast cancer patients), மறைசாட்சிகள் (Martyrs), செவிலியர் (Wet Nurses), கலிபோர்னியாவின் தென்மேற்கு பிராந்தியத்திலுள்ள "பெல்" என்ற நகரை கண்டுபிடித்தவர்கள் (Bell-Founders), ரொட்டி செய்யும் தொழிலாளி (Bakers), தீ (Fire), பூகம்பம் (Earthquakes), "எட்னா" மலையின் வெடிப்புகள் (Eruptions of Mount Etna).

சர்ச்சைகள் (Controversy):

ரோமப் பேரரசர்களை வணங்க மறுத்தல்

(Rejection to worship Roman Emperors)

கட்டாயப்படுத்தப்பட்ட பாலியல் தொழில்

(Forced prostitution)

பாலியல் வன்கொடுமை, மற்றும் கன்னித்தன்மையை காத்துக்கொள்வதற்கான போர்

(Rape and conflict to maintain virginity)

புனிதர் அகதா, மறைசாட்சியாக மரித்த ஒரு கன்னியரும், கிறிஸ்தவ புனிதருமாவார். ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் திருப்பலியின்போது, கடவுளை அதிதூய அன்னை, அர்ச்சிஷ்ட்ட கன்னி மரியாளுடன் சேர்ந்து நினைவுகூறப்படும் ஏழு பெண்களில் இவரும் ஒருவர் ஆவார்.

பழங்கால கிறிஸ்தவ புராணத்தில், மிகவும் உயர்வாக போற்றப்படும் கன்னியராக மறைசாட்சியாக மரித்த பெண்களுள் புனிதர் அகதாவும் ஒருவர் ஆவார். கி.பி. 249ம் ஆண்டு முதல் 253ம் ஆண்டு வரையான காலகட்டத்தில், ரோமப் பேரரசை ஆண்ட பேரரசன் "டேசியஸ்" (Full Name - Gaius Messius Quintus Trajanus Decius) என்பவன் கிறிஸ்தவர்களுக்கெதிரான துன்புறுத்தல் மற்றும் சித்திரவதைகளை ஆரம்பித்து வைத்த முதல் பேரரசன் ஆவான். இவனது காலத்திலேயே புனிதர் அகதா, சிசிலியில் உள்ள “கேட்டனியா” (Catania) என்னும் இடத்தில் வைத்து, தமது மிக உறுதியான கிறிஸ்தவ விசுவாசத்திற்காக கொடூரமான முறையில் வதைக்கப்பட்டு கொல்லப்பட்டார்.

வசதிவாய்ப்புகளுள்ள குடும்பமொன்றில் பிறந்த அகதா, ஆன்மீகத்தில் ஈடுபாடு மிகக்கொண்டிருந்தார். தமது வாழ்வின் ஒவ்வொரு தருணங்களும் இறைவனால் தீர்மானிக்கப்பட்டவை என்ற தீவிர விசுவாசம் கொண்டிருந்தார். "ஜாகொபஸ் டி வொராஜின்" (Jacobus de Voragine) என்ற கிறிஸ்தவ சரித்திர ஆசிரியரின் (Legenda Aurea of 1288 AD) எனும் இலக்கியத்தின்படி, அகதா தமது கன்னிமையை இறைவனுக்கே அர்ப்பணித்தார். இவருக்கு பதினைந்து வயதானபோது, இவர்மீது மோகம் கொண்ட ரோமன் நிர்வாக அலுவலரான (Roman prefect) "குயின்ஷியானஸ்" (Quintianus) என்பவனை தீர்க்கமாக நிராகரித்தார். ஆத்திரம் கொண்ட குயின்ஷியானஸ், இவரை இவரது கிறிஸ்தவ விசுவாசத்துக்காக துன்புறுத்தினான். பின்னர், "அப்ரோடிசியா" (Aphrodisia) என்ற விபச்சார விடுதி நடத்துபவனிடம் அனுப்பினான்.

அவரை எளிதில் கையாள முடியாது என்பதை கண்டுகொண்ட குயின்ஷியானஸ், அகதாவை பயமுறுத்தினான். அவருடன் வாதிட்டான். இறுதியில் அவரை சிறையில் அடைத்தான். சிறையில் எண்ணற்ற சித்திரவதைகளுக்கு ஆளான அகதாவின் மார்பகங்களை குறடு போன்ற இடுக்கியால் அறுத்தனர். மேற்கொண்டும் அவனுக்கு மசியாத அகதா அவனுடன் வியக்கத்தக்க வகையில் வாதிட்டு தமது மனோபலம் மற்றும் உறுதியான பக்தியைக் காண்பித்தார்.

இறுதியில், அகதாவை கூறிய மரக்குச்சுகளினால் தீயிட்டு எரித்துக் கொள்ள தீர்ப்பிடப்பட்டது. ஆனால் அவரது விதி, அவரை ஒரு பூகம்பம் மூலம் இரட்சித்தது. மீண்டும் சிறையிலடைக்கப்பட்ட அகதாவுக்கு அப்போஸ்தலரான புனிதர் பேதுரு (St. Peter the Apostle) காட்சியளித்து அவரது மார்பக மற்றும் உடலிலிருந்த காயங்களை ஆற்றினார். புனிதர் அகதா சிறையிலேயே மரித்துப் போனார். "கட்டானியா" பேராலயம் (Catania Cathedral) இவர் பெயரில் அர்ப்பணிக்கப்பட்டதாகும்.

Also known as

• Agatha of Catania

• Agatha of Palermo

• Águeda...

Profile

We have little reliable information about this martyr, who has been honoured since ancient times, and whose name is included in the canon of the Mass. Young, beautiful and rich, Agatha lived a life consecrated to God. When Decius announced the edicts against Christians, the magistrate Quinctianus tried to profit by Agatha's sanctity; he planned to blackmail her into sex in exchange for not charging her. Handed over to a brothel, she refused to accept customers. After rejecting Quinctianus's advances, she was beaten, imprisoned, tortured, her breasts were crushed and cut off. She told the judge, "Cruel man, have you forgotten your mother and the breast that nourished you, that you dare to mutilate me this way?" One version has it that Saint Peter healed her. She was then imprisoned again, then rolled on live coals; when she was near death, an earthquake stuck. In the destruction that followed, a friend of the magistrate was crushed, and the magistrate fled. Agatha thanked God for an end to her pain, and died.

Legend says that carrying her veil, taken from her tomb in Catania, in procession has averted eruptions of Mount Etna. Her intercession is reported to have saved Malta from Turkish invasion in 1551.

Born

in prison at Catania or Palermo, Sicily (sources vary)

Died

martyred c.250 at Catania, Sicily by being rolled on coals

Patronage

• against breast cancer

• against breast disease

• against earthquakes

• against eruptions of Mount Etna

• against fire

• against natural disasters

• against sterility

• against volcanic eruptions

• bell-founders

• fire prevention

• jewelers

• martyrs

• nurses

• rape victims

• single laywomen

• torture victims

• wet-nurses

• Malta

• San Marino

• 64 cities in Belgium, Canada, France, Germany, Italy, Spain and the Netherlands

Blessed Elisabetta Canori Mora

Profile

Born to a wealthy Italian noble family, the daughter of Tommaso and Teresa Primoli. She married Cristoforo Mora on 10 January 1796. Cristoforo, a lawyer, was jealous, controlling, and became suspicious of Elisabetta's family ties; he finally became resentful, abusive, then cold and indifferent to her. Along the way they had four daughters, two of whom died in infancy. Cristoforo took up with another woman, spent the family funds on her, and finally deserted Elisabetta and the girls, leaving them in poverty. Elisabetta's health broke, she became very ill, and was finally compelled to sell inherited jewelry and her wedding dress to pay her bills. She dedicated herself to caring for her children, to prayer, and to a quiet ministry of caring for the sick and the poor, especially poor families. Trinitarian tertiary. Her reputation for holiness spread, as did a reputation for mystic experiences and miracles. Her prayers certainly achieved one amazing result - after her death, Cristoforo changed his life, joined in the Franciscans, and became a priest in Sezze, Italy.

Born

21 November 1774 in Rome, Italy

Died

• the night of 5 February 1825 in Rome, Italy

• buried at the Church of San Carlino alle Quattro Fontane, Rome

Beatified

24 April 1994 by Pope John Paul II

Saint Adelaide of Guelders

Also known as

• Adelaide of Vilich

• Adelaide of Bellich

• Alice, Adelheid, Adalheide

Profile

Daughter of Megingoz (Megengose), Count of Guelders. Joined the Ursuline convent at Cologne, Germany. Benedictine nun. Abbess of Villich, Germany. Abbess of Our Lady of the Capitol at Cologne. Both houses had been founded by her father. She insisted that the sisters in her houses study Latin so they would better understand the Mass. Noted for her charity to the poor. Counselor to the archbishop of Cologne.

Born

c.960 in Geldern, North Rhine-Westphalia, Germany

Died

• 5 February 1015 at Our Lady of the Capitol convent at Cologne, North Rhine-Westphalia, Germany of natural causes

• buried in Villich, Germany

Beatified

27 January 1966 by Pope Paul VI (cultus confirmation)

Patronage

against eye diseases

Saint Avitus of Vienne

Also known as

Alcimus Ecdicius

Profile

Son of Saint Isychius. Brother of Saint Apollinaris of Valence. Bishop of Vienne, France, succeeding his father. Fought Arianism, ransomed captives, and supported papal authority as the mainstay of religious unity. Brought King Saint Sigismund of Burgundy, and was well thought of personally not only by the Christians in his diocese but also the pagan Franks and Arian Burgundians. Presided over the Council of Epaon in 517. He wrote a long, elegant narrative poem describing original sin, expulsion from paradise, the Flood, and crossing of the Red Sea; Milton made use of it when writing Paradise Lost.

Born

c.451 in Auvergne, Vienne, Gaul (in modern France)

Died

• c.525 of natural causes

• relics at Vienne, France

Saint Bertulph of Renty

Also known as

Berton, Bertou, Bertoul, Bertulf, Bertulphe, Bertulphus

Profile

Convert as a young man in Flanders, Belgium. Managed a farm in Renty, France for Count Wambert for several years. Pilgrim to Rome, Italy. Parish priest in Renty. Founded and led a monastery nearby until his death.

Born

c.640 in eastern Europe

Died

• c.705 of natural causes

• relics enshrined at Harelbeke, Belgium

• relics interred in an iron chest at Saint Peter's Abbey, Ghent, Belgium

• relics stolen in 939 but located and returned by Count Arnulf of Flanders and Bishop Wigbert of Thérouanne

• relics destroyed by Huguenots in 1578

Patronage

against storms

Saint Genuinus of Sabion

Also known as

Genuino, Ingenium, Ingenuin, Ingenuino, Ingenuinus, Ingwin, Jenewein

Additional Memorial

13 May (translation of relics)

Profile

Bishop of Sabion, a small town of the Italian Tyrol that has since disappeared. Attended the Synod of Marano in 588.

Born

6th century

Died

• c.605 in Sabiona, Italy of natural causes

• relics transferred to the main altar in the cathedral in Bressanone, Italy

Patronage

• mines

• miners

• diocese of Bolzano-Bressanone, Italy

• diocese of Brixen, Italy

Saint Albinus of Brixen

Also known as

• Albinus of Säben-Brixen

• Albinus of Bressanone

• Albuin, Albuino, Albuinus

Profile

Born to the nobility, the son of Blessed Agatha Hildegardis of Carinthia and Count Paul, Margrave of Carinthia. Bishop of Sabion, South Tyrol (in modern Italy) in 975, a see that was moved to Brixen, Italy.

Born

10th century Carinthia, Austria

Died

• 5 February 1005 in Brixen, Italy

• relics transferred to the cathedral in Bressanone, Italy in 1141

Patronage

• Bressanone, Italy

• Brixen, Italy, city of

• Brixen, Italy, diocese of

Saint Calamanda of Calaf

Profile

Young woman martyred in the persecutions of Diocletian. A number of other stories have been attached to her including that she was one of the companions of Saint Ursula or that her father killed her for refusing an arranged marriage, but these are apparently stories in search of a character that were simply stuck on her later.

Born

Calaf or Anoia, Catalonia, Spain

Died

• arms hacked off so that she bled to death in 303 in Calaf, Spain

• buried in the church of San Jaume in Calaf

Canonized

Pope Urban V (cultus confirmation)

Patronage

• against drought

• Calaf, Spain

Saint Agatha Hildegard of Carinthia

Also known as

Liharda

Profile

Lay woman, married to Count Paul of Carinthia (part of modern Austria. He was a jealous man who abused her for years before her prayers and devotion converted him to the faith and changed his ways. Mother of Saint Albinus of Brixen. Widow. Venerated in Carinthia as a model wife.

Born

Austrian

Died

1024 of natural causes

Saint Luca di Demenna

Also known as

Luca d'Armento

Profile

Monk in Sicily. When the Muslim Saracens invaded the region, he moved from house to house to avoid them. Founded the monastery of Saints Elias and Anastasio, Carbone, Italy and served as its first abbot. Luca based his approach to the monastic life on the Greek monks.

Born

10th century Sicily, Italy

Died

• 5 February 995 in the monastery of Saints Elias and Anastasio in Carbone, Italy of natural causes

• buried in the monastery church

Saint Jes¨s Méndez-Montoya

Also known as

Ges¨ Méndez

Additional Memorial

21 May as one of the Martyrs of the Mexican Revolution

Profile

Priest in the diocese of Morelia, Mexico. During the persecutions of the Mexican Revolution, he hid in the villages of the peasants, living with the poorest, teaching catechism. Musician and music teacher. Martyr.

Born

10 June 1880 in Tarímbaro, Michoacán, Mexico

Died

shot three times on 5 February 1928 in Valtierrilla, Guanajuato, Mexico

Canonized

21 May 2000 by Pope John Paul II

Saint Anthony of Athens

Also known as

Antonius

Profile

A slave purchased by a series of Muslims, each of which tried (and failed) to convert him from Christianity. One of them finally falsely denounced him as having converted to Islam and then back to Christianity, which was a capital offense. Martyr.

Born

Athens, Greece

Died

• the executioner tapped him lightly on the neck several times in hopes that Anthony would denounce Christianity; he wouldn't

• beheaded in 1777 in Constantinople

Saint Kichi Franciscus

Also known as

• Caius Francis

• Gaius Francis

Profile

Layman soldier. Convert. Franciscan tertiary. When soldiers came to arrest the Franciscan friars, he insisted he was a Christian, too; they took him, and he shared their fate. Martyr.

Born

Kyoto, Japan

Died

crucified on 5 February 1597 at Nagasaki, Japan

Canonized

8 June 1862 by Pope Pius IX

Saint Dominica of Shapwick

Also known as

Drusus

Profile

Irish princess. Following a pilgrimage to Rome, Italy, she was murdered with her brother, Saint Indract, and six others by heathen Saxon brigands. Because they were on a holy journey, and were killed by non-Christians, contemporaries considered them martyrs. Later legends swell the number of her martyred companions to 100.

Born

Irish

Died

• c.710 at Shapwick, England

• relics at Glastonbury, England

Saint Indract

Profile

Irish prince, noted for gentleness and piety. Following a pilgrimage to Rome, Italy, he was murdered with his sister, Saint Dominica, and six others by heathen Saxon brigands; because they were on a holy journey, and were killed by non-Christians, contemporaries considered them martyrs. Later legends incorrectly make Indract a friend of Saint Patrick, and swell the number of his martyred companions to 100.

Born

Irish

Died

• c.710 at Shapwick, England

• relics at Glastonbury, England

Blessed Françoise Mézière

Additional Memorial

21 January as one of the Blessed Martyrs of Laval

Profile

Lay woman in the diocese of Laval, France. Martyred in the French Revolution.

Born

25 August 1745 in Mézangers, Mayenne, France

Died

5 February 1794 in Laval, Mayenne, France

Beatified

19 June 1955 by Pope Pius XII at Rome, Italy

Saint Gabriel de Duisco

Profile

Convert, brought to the faith by Saint Gundisalvus Garcia. Franciscan tertiary. Catechist. Martyr.

Born

c.1578 at Ise, Japan

Died

crucified on 5 February 1597 at Tateyama (Hill of Wheat), Nagasaki, Japan

Canonized

8 June 1862 by Pope Pius IX

Blessed John Morosini

Profile

Benedictine monk at Cuxá, Catalonian Pyranees. Founded the monastery of San Giorgio Maggiiore in Venice, Italy c.982, and served as its first abbot.

Born

at Venice, Italy

Died

1012 of natural causes

Beatified

never formally beatified, and there is no evidence of popular cultus, but always referred to as beatus

Saint Agricola of Tongres

Also known as

Agricolus, Agricolaus

Additional Memorial

15 May as one of the Bishops of Maastricht

Profile

Bishop of Tongres, Belgium in 384.

Born

4th century Netherlands

Died

• early morning of 18 July 401 of natural causes

• buried in the church of Our Lady in Huy, Belgium

Blessed Primo Andrés Lanas

Also known as

Trinidad

Profile

Monk. Member of the Hospitallers of Saint John of God. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

7 February 1877 in Maeztu, Alava, Spain

Died

5 February 1937 in Madrid, Spain

Beatified

13 October 2013 by Pope Francis

Saint Vodoaldus of Soissons

Also known as

Vodale, Voel, Vodalis, Vodalus

Profile

Missionary from the British Isles to France. Hermit beside Saint Mary's convent at Soissons, France. Known as a miracle worker.

Born

Irish or Scottish

Died

725 near Soissons, France of natural causes

Saint Saba the Younger

Profile

Brother of Saint Macarius. Monk. Worked with his brother to spread the monastic life through the Calabria and Lucania regions of Italy during a time when Muslim Saracen invaders were disrupting religious life.

Died

995 in the monastery of San Cesario, Rome, Italy

Saint Modestus of Carinthia

Also known as

Modestus of Salzburg

Profile

Benedictine monk. Spiritual student of Saint Virgilius at Salzburg, Austria. Bishop of Carinthia, Austria, and largely responsible for the region's evangelization.

Died

c.722 of natural causes

Saint Buo of Ireland

Profile

Monk. Missionary to the Norwegians on Iceland and the Faroe Islands.

Born

Irish

Died

c.900 of natural causes

Saint Isidore of Alexandria

Profile

Martyr.

Born

Egyptian

Died

Alexandria, Egypt

Saint Fingen of Metz

Profile

Monk. Abbot. Known for restoring old monasteries.

Born

10th century Ireland

Died

c.1005

Martyrs of Pontus

Profile

An unknown number of Christians who were tortured and martyred in assorted painful ways in the region of Pontus (in modern Turkey) during the persecutions of Maximian.

இன்றைய புனிதர்கள் பெப்ரவரி 04

 St. Rembert

Feastday: February 4

Death: 888

Benedictine bishop. Born near Bruges, Flanders, Belgium, he entered the monastery of Turholt. Rembert assisted St. Ansgar in his missionary labors in Scandinavia, and succeeded him as bishop of Hamburg Bremen, Germany, in 865, with jurisdiction over Denmark, Sweden, and parts of Germany. Rembert devoted himself to evangelizing the Slays and ransoming Christian captives. Aside from his notable missionary efforts among the Scandinavians, he wrote a remarkable biography of St. Ansgar.

St. John Stone

Feastday: February 4

Death: 1539

John Stone - Augustinian martyr, one of the Forty Martyrs of England and Wales. He was a friar at Canterbury who denied the Supremacy Act of King Henry VIII (r. 1509-1547) and was arrested and executed by being hanged, drawn, and quartered at Canterbury.

John Stone was an English Augustinian friar who was executed, probably in December 1539; he was canonized in 1970 by Pope Paul VI. He was a doctor of theology from Canterbury.

St. Andrew Corsini

Feastday: February 4

Patron: of Invoked against riots and civil disorder

Birth: 1302

Death: 1374

Carmelite miracle worker and papal legate. He was born in Florence on November 30, 1302, a member of the powerful Corsini family. Wild in his youth, Andrew was converted to a holy life by his mother and became a Carmelite monk. He studied in Paris and Avignon, France, returning to his birthplace. There he became known as the Apostle of Florence. He was called a prophet and miracle worker. Named as the bishop of Fiesole in 1349, Andrew fled the honor but was forced to accept the office, which he held for twelve years. He was sent by Pope Urban V to Bologna to settle disputes between the nobles and commoners, a mission he performed well. Andrew died in Fiesole on January 6, 1373. So many miracles took place at his death that Pope Eugenius IV permitted the immediate opening of his cause.

Andrea Corsini (30 November 1302 – 6 January 1373 or 1374[2][3]) was an Italian Catholic prelate and professed member from the Carmelites who served as the Bishop of Fiesole from 1349 until his death.[4]

Corsini led a wild and dissolute life until a rebuke from his mother moved him to go to the Santa Maria del Carmine church where he resolved to join the Carmelites as a priest and friar. He exercised various roles in the order, until reluctantly he accepted his episcopal position. In order to accept that position, he imposed greater mortifications upon himself than that required by the order, and dedicate himself to the plight of the poor.[5]

Devotion to the late bishop became so profound after his death that miracles were reported at his tomb.[6] The longstanding and popular devotion to Corsini led to Pope Eugene IV confirming his beatification on 21 April 1440 and Pope Urban VIII canonizing him as a saint on 22 April 1629.[2][7]

Early life

Andrew Corsini was born in Florence on 30 November 1302 into the noble and illustrious Corsini family,[8] one of twelve children born to Nicholas Corsini and Peregrina (some sources suggest Gemma) degli Stracciabende. He was named in honor of Saint Andrew whose feastday it was.[6] Before his birth, his parents dedicated him to God, under the protection of the Blessed Virgin.[9]

He was wild in his youth; extravagance and vice were normal to him and it pained his devout mother. His parents severely rebuked him for his behavior, and he resolved to amend his ways and try to live up to their expectations. He went to the Carmelite monastery at the Santa Maria del Carmine church to consider what course to take and despite the entreaties of his dissolute friends, decided to become a friar.[9]

Carmelite friar

Corsini joined the Carmelites in Florence in 1318 for his novitiate and began a life of great mortification. He was ordained to the priesthood in 1328 and said his first Mass in a hermitage so as to avoid the customary family celebrations.[8] Corsini began preaching in Florence, and was then sent for his studies to the University of Paris and later to Avignon, where he resided in with his cousin Cardinal Pietro Corsini. He returned to Florence in 1332 and was chosen as prior of his convent.[9] He became known as the "Apostle of Florence". In 1348 he was appointed as the order's Tuscan Provincial during the General Chapter meeting in Metz.

Bishop

On 13 October 1349, Pope Clement VI appointed him Bishop of Fiesole. Upon learning of this appointment, the reluctant Corsini went into hiding.[5] An inscription on his tomb states that "he was snatched from the Carmel to the church and the miter of Fiesole". This perhaps gave rise to the legend that he fled, and that a child discovered him at the charterhouse at Enna, and he later accepted the nomination as bishop as the result of a vision.

He redoubled his austerities as bishop, wearing a hair shirt and sleeping on a bed of vine-branches. At Fiesole, just northeast of Florence, he gained a reputation as a peacemaker between rival political factions and for his care of the poor. Pope Urban V sent him to Bologna as a papal legate to heal the breach between the nobles and the people.[6] "His family connections made him acceptable to the nobility and his life of poverty endeared him to the poor and he did succeed in bringing peace."[8]

Corsini appointed two vicars to aid him in governing his diocese, and enforced discipline amongst the diocesan priests.[5] A number of miraculous healings were attributed to his intercession.[10]

It was reported that in 1372 or 1373,[3] as he celebrated Midnight Mass on Christmas Eve, that the Blessed Virgin appeared to him and told him he would leave this world on the Three Kings' feast. It came to pass that he fell ill on Christmas night and died as foretold, on 6 January 1373 or 1374.[3][11] His remains were moved to Florence in the evening of 2 February 1374 and were later found to be incorrupt upon exhumation in 1385. The location of his burial was damaged in 1771 but his remains were left undisturbed.

Veneration

Miracles so multiplied at his death that Pope Eugene IV permitted a public devotion to him, although it was not confirmed until later.[10] Pope Eugene IV beatified Andrew Corsini on 21 April 1440. Among the miracles attributed to Corsini's intervention was the Florentine victory over the Milanese at the Battle of Anghiari on 29 June 1440. Petitions were lodged in 1465 and 1466 to Pope Paul II requesting the canonization, and the pope appointed a commission to investigate the matter, though it came to no conclusion. Pope Urban VIII canonized Corsini on 22 April 1629.[2]

In 1675 after his canonization the members of the Corsini house had the Corsini Chapel built in the Carmelite church of Santa Maria del Carmine as a more suitable resting place for his remains. Pope Clement XII - born Lorenzo Corsini - erected in the Roman Basilica of Saint John Lateran a magnificent chapel dedicated to his kinsman.[5]

In 1702 or 1703 a statue in his honor was commissioned and placed along the colonnade in Saint Peter's Square.

St. Vulgis

Feastday: February 4

Death: 760

Benedictine abbot and bishop. He served as abbot of a monastery in Hainault, Belgium, and also governed the surrounding regions.

Saint Joseph of Leonessa

 லியோநெஸ்சா நகர் புனிதர் ஜோசஃப் 

(St. Joseph of Leonessa)

கபுச்சின் துறவி மற்றும் மறைசாட்சி:

(Capuchin Friar and Martyr)

பிறப்பு: கி.பி. 1556

லியோநெஸ்சா, இத்தாலி

(Leonessa, Italy)

இறப்பு: ஃபெப்ரவரி 4, 1612

அமட்ரைஸ், இத்தாலி

(Amatrice, Italy)

ஏற்கும் சமயம்:  

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

புனிதர் பட்டம்: கி.பி. 1746 

திருத்தந்தை பதினான்காம் பெனடிக்ட்

(Pope Benedict XIV)

நினைவுத் திருவிழா: ஃபெப்ரவரி 4

லியோநெஸ்சாவின் புனிதர் ஜோசஃப், ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் புனிதரும் மறைசாட்சியுமாவார். இத்தாலியின் இருபது பிரதேசங்களில் ஒன்றான மத்திய தீபகற்ப பகுதியான (Central Peninsular Section), அந்நாளைய “ஊம்ப்ரியா” (Umbria) (தற்போதைய “லாஸியோ” - Lazio) எனும் பிரதேசத்தின் “லியோநெஸ்சா” எனும் சிறு நகரில் பிறந்தவர் ஆவார். தமது குழந்தை பருவத்தில் இருந்தே அவர் மனதில் ஒரு குறிப்பிடத்தக்க சமய வளைவைக் காட்டினார் என்று கூறப்படுகிறது. அவர், அடிக்கடி சிறு திருப்பலிபீடங்களை எழுப்பவும், அவற்றின் முன்பு ஜெபத்தில் அதிக நேரம் செலவழிக்கவும் பயன்படுத்தினார். பெரும்பாலும் அவர் தம் தோழர்களையும் ஒன்றுசேர்த்து, அவர்களையும் அவருடன் ஜெபம் செய்ய தூண்டுவார்.

ஒரு சிறுவனாக, வெள்ளிக்கிழமைகளில் தூய இரட்சகரின் தோழமைக் கூட்டுறவுக்காக ஒரு ஒழுங்குமுறை கட்டமைப்பை ஏற்படுத்தினார். இவருடைய கல்வி கற்றலை ஏற்றிருந்த இவரது தாய்மாமன், தக்க வயதில் இவருக்கு திருமணம் முடித்து வைக்க காத்திருந்தார். ஆனால், தமது பதினாறு வயதில் விஷ ஜூரத்தால் பாதிக்கப்பட்ட ஜோசஃப், அதிலிருந்து மீண்டபோது, தமது பாதுகாவலரான தாய்மாமனிடம் இதுபற்றி சம்பாஷிக்காமலே “ஃபிரான்சிஸ்கன் சபையின் சீர்திருத்த சபையான கபுச்சின்” (Capuchin reform of the Franciscan Order) சபையில் இணைந்தார். அவர் தமது துறவற “புகுமுகப் பயிற்சியை” (Novitiate) “அசிசியின்” (Assisi) அருகிலுள்ள “கர்செரெல்லா” (Carcerelle) எனுமிடத்திலுள்ள துறவு மடத்தில் செய்தார்.

ஒரு துறவியாக, அவர் தாமிருந்த விரதங்களில் குறிப்பிடத்தக்கவராயிருந்தார்.

கி.பி. 1587ம் ஆண்டு, ஜோசஃப், தமது சபையின் தலைவரால் அந்நாளைய “ரோமன்/ பைசான்டைன்” (Roman/Byzantine) தலைநகரான “காண்ஸ்டன்டினோபில்” (Constantinople) நகரில் சிறைபிடிக்கப்பட்டிருந்த கிறிஸ்தவர்களுக்கு ஊழியம் செய்வதற்காக அங்கே அனுப்பினார். “காண்ஸ்டன்டினோபில்” வந்து சேர்ந்த அவரும் அவரது தோழர்களும், “கலாட்டா” (Galata district) மாவட்டத்தில், “பெனடிக்டைன்” (Benedictine monks) துறவியரால் கைவிடப்பட்ட ஒரு வீட்டில் தங்கினார்கள். உண்மையில் அது, “தூய பெனடிக்ட் உயர்நிலை பள்ளி” (St. Benedict high school) ஆகும். அங்கே தங்கியிருந்த துறவியரின் வறுமை நிலையானது உள்ளூர் துருக்கியரின் கவனத்தை ஈர்த்தது. அவர்கள் குழுக்களாக புதிய மிஷனரிகளைக் காணச்சென்றனர். “ஓட்டோமான் பேரரசின்” கடற்படையின் (Ottoman Empire's Navy) சேனலில் உள்ளே சிறைபிடிக்கப்பட்டிருந்த கிறிஸ்தவர்களிடம் அவர் ஊழியம் செய்வதில் மிகவும் கவனமாக இருந்தார். ஒவ்வொரு நாளும் அவர் பிரசங்கிப்பதற்காக நகரத்திற்குள் சென்றார். ஒருநாள், அவர் கைது செய்யப்பட்டு சிறையில் தள்ளப்பட்டார். ஆனால், “வெனிஷியன்” (Venetian agent) முகவர் தலையீட்டின் பேரில் விடுதலை செய்யப்பட்டார்.

கடைசியில். “ஒட்டோமோ” பேரரசின் (Ottoman Empire) பேரரசர், “சுல்தான் மூன்றாம் முராத்” என்பவருக்கு முன்னர் பிரசங்கிக்க அரண்மனையில் நுழைய முயன்றார். ஆனால் பிடிபட்ட அவர், மரண தண்டனைக்கு ஆளானார். கறிக் கடைகளில் தோலுரிக்கப்பட்ட ஆடுகளை தொங்கவிடுவதைப் போல, அவரது வலது கை மற்றும் காலில் இரும்பு கொக்கிகளால் குத்தி மூன்று நாட்கள் தொங்க விடப்பட்டிருந்தார். அதிசயிக்கும் விதமாக, அவர் ஒரு தேவதூதனால் விடுவிக்கப்பட்டதாக புராணங்கள் கூறுகின்றன.

இத்தாலிக்குத் திரும்பிய அவர், தம்முடன் கிரேக்க பேராயர் ஒருவரையும் உடன் அழைத்து வந்தார். ரோம் வந்து சேர்ந்ததும், அப்பேராயர், திருத்தூதுப் பணிகளுக்கு ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டு, திருச்சபைக்கு ஒப்புரவாக்கப்பட்டார். ஜோசப் இப்போது தன்னுடைய சொந்த மாகாணத்தில் வீட்டு ஊழியத்திற்கான பணிகளை எடுத்துக்கொண்டார். சில சமயங்களில் ஒரு நாளில், ஆறு அல்லது ஏழு முறை பிரசங்கித்தார். கி.பி. 1600ம் யூபிலி ஆண்டில், மத்திய இத்தாலியின் “ஊம்ப்ரியா” (Umbria) மாகாணத்தின் “டெர்னி” (Province of Terni) பிராந்தியத்திலுள்ள “ஒற்றிகோலி” (Otricoli) எனும் சிறு நகரத்தில், தவக்கால மறையுரைகளை நிகழ்த்தினார். ரோம் நகரம் பயணிக்கும் யாத்திரிகர்கள் அந்நகரம் வழியாகவே பயணித்தனர். ஜோசஃப், அவர்களுக்கு உணவு மற்றும் நீர் ஆகியன ஏற்பாடு செய்து கொடுத்தார். யாத்திரீகர்களின் தலைமுடி வெட்டியும், அவர்களது ஆடைகளை துவைத்தும் கொடுத்தார். “பெரூஜியா” (Province of Perugia) பிராந்தியத்தின் “டோடி” (Todi) எனும் நகரில் உள்ள ஓர் சிறு நிலத்தில் தமது கைகளாலேயே விவசாயம் செய்தார். அங்கே விளைந்தவற்றை ஏழைகளுக்கு கொடுத்தார்.

கி.பி. 1612ம் ஆண்டு, மத்திய இத்தாலியின் (Central Italy) “வடக்கு லாசியோ” (Northern Lazio) மாகாணத்தின் “ரியேட்டி” பிராந்தியத்திலுள்ள (Province of Rieti) “அமட்ரைஸ்” (Amatrice) எனும் நகரில் ஜோசஃப் மரணமடைந்தார்.

Also known as

• Eufranio Desiderio

• Joseph Desideri

• Joseph of Leonissa

Profile

Third of eight children born to John Desideri, a wool merchant, and Serafina Paolini. His parents died when the boy was 12 years old, and he was raised and educated by his uncle Battista Desideri, a teacher in Viterbo, Italy. Desideri arranged a marriage for Eufranio with a local noble family, but the young man felt a call to religious life. Worry over his vocation, and fear of hurting his uncle, made Eufranio sick; he returned to Leonessa, Italy to recover. There he met, and was greatly impressed by, a group of Capuchin monks. When Eufranio told his uncle of his desire to join them, Desideri insisted that he continue his studies.

Eufranio agreed, and moved to Spoleto, Italy to do so, but kept in contact with the monks. Following a novitiate year in which the monks did everything to test and dissuade the young man, he joined the Capuchin Franciscans on 8 January 1573 at age 18, taking the religious name Joseph. Suffered through several self-imposed austerities including fasting three days a week and sleeping on bare boards. Ordained at Amelia, Italy on 24 September 1580. Preacher throughout the regions of Umbria, Lazio and Abruzzi regions of Italy. Father Joseph once converted an entire band of 50 highway bandits, who then showed up as a group for his Lent sermons.

Missionary to Muslim Pera near Constantinople (modern Istanbul, Turkey), receiving his commision on 1 August 1587. Chaplain for 4,000 Christian galley slaves. He often offered to take the place of some slave who was being worked to death, but the authorities never accepted. Ministering to prisoners in a remote camp, he once got home late, and was forced to sleep outside the walls of his assigned area; he was charged with being a spy for being in the wrong place, and spent a month in jail. He preached to any who would listen, brought lapsed Christians back to the Church and converted Muslims. Worked with prisoners during a plague outbreak.

Joseph repeatedly sought an audience with the Sultan; he planned to ask for a decree of religious freedom. His forceful methods led to his being arrested and condemned to death for trespassing on royal property. Hung by hooks over a smoky fire for three days, he was freed (legend says by an angel), and returned to Italy, in autumn 1589.

There he resumed his vocation of wandering preacher to small villages throughout the country. Preached to and for the poor, and spread the teachings of the Council of Trent. Helped establish hospitals, homeless shelters, and food banks. Ministered in prisons, to the sick, and the poor. With his crucifix in hand, he would wade into gang fights and brawls, praying, and preaching peace and good sense.

Born

8 January 1556 at Leonessa, Umbria, Italy as Eufranio Desiderio

Died

Saturday 4 February 1612 at Umbria, Italy of cancer and post-operative problems from surgery for that cancer

Canonized

29 June 1746 by Pope Benedict XIV

Patronage

Leonessa, Italy

Saint John de Brito

 புனிதர் அருளானந்தர் 

(St. John De Britto)

மறைசாட்சி:

(Martyr)

பிறப்பு: மார்ச் 1, 1647

லிஸ்பன், போர்ச்சுகல்

(Lisbon, Portugal)

இறப்பு: ஃபெப்ரவரி 4, 1693

ஓரியூர், தமிழ் நாடு, இந்தியா

(Oriyur, Tamil Nadu, India)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Catholic Church)

அருளாளர் பட்டம்: ஆகஸ்ட் 21, 1853

திருத்தந்தை ஒன்பதாம் பயஸ்

(Pope Pius IX)

புனிதர் பட்டம்: ஜூன் 22, 1947

திருத்தந்தை பன்னிரண்டாம் பயஸ்

(Pope Pius XII)

முக்கிய திருத்தலங்கள்:

புனித அருளானந்தர் ஆலயம்,

ஓரியூர்

நினைவுத் திருவிழா: ஃபெப்ரவரி 4

பாதுகாவல்:

போர்ச்சுகல், சிவகங்கை ரோமன் கத்தோலிக்க மறைமாவட்டம்

(Portugal, Roman Catholic Diocese of Sivagangai)

புனிதர் ஜான் டி பிரிட்டோ (புனிதர் அருளானந்தர்), போர்ச்சுகல் நாட்டைச் சேர்ந்த இயேசு சபை குருவும், மறைசாட்சியும் ஆவார். இவர் "போர்ச்சுகலின் புனித பிரான்சிஸ் சேவியர்" என்றும் அழைக்கப்படுகிறார்.

வாழ்க்கைச் சுருக்கம்:

ஜான் டி பிரிட்டோ ஒரு புகழ் பெற்ற போர்ச்சுகீசிய குடும்பத்தில் பிறந்தார். தந்தை, பிரேசிலின் ஆளுநராக இருந்து இறந்தவர். கி.பி. 1662ம் ஆண்டில் இயேசு சபையில் இணைந்து கொயிம்பிரா பல்கலைக்கழகத்தில் கல்வி கற்றார். கி.பி. 1673ம் ஆண்டில் மதப் போதனைக்காக தென்னிந்தியாவில் மதுரை நகருக்கு வந்து சேர்ந்தார். தனது பெயரை தமிழில் அருளானந்தர் என மாற்றினார். பின்னர் அவர் ஐரோப்பாவுக்குத் திரும்பி, கி.பி. 1683ம் ஆண்டு, லிஸ்பன் திரும்பினார். இரண்டாம் பேதுரோ மன்னர் அவரை நாட்டிலேயே தங்குமாறு வேண்டியும், அவர் மீண்டும் 24 புதிய சமயப் பிரசாரகர்களுடன் கி.பி. 1690ம் ஆண்டு, மதுரை சென்றார்.

மதுரையில் பிரிட்டோ ஐரோப்பிய ஈடுபாடுகளற்ற இந்தியக் கத்தோலிக்கத் திருச்சபையை நிறுவ முயற்சிகள் எடுத்தார். இதற்காக அவர் உள்ளூர் மொழிகளை நன்கு கற்றறிந்தார்.. இந்து சமய நடைமுறைகளைப் பின்பற்றி புலால் உண்ணாமை, மது அருந்தாமை போன்ற வழக்கங்களைப் பின்பற்றினார். கத்தோலிக்க சமய நெறிகளை பாமர மக்களுக்கு புரியும்படியாக அவர்களுக்கு எடுத்துரைத்தார். "இராபர்ட் தெ நோபிலி" இம்முறையையே தனது மதப்பிரசாரங்களுக்குப் பயன்படுத்தினார்.

கிழவன் சேதுபதியும் அருளானந்தரும்:

ராணி மங்கம்மாள் காலத்தில் மறவர் சீமைக்கும், மதுரை அரசுக்கும் நல்லுறவு அறுந்து போயிருந்தது. மறவர் சீமையின் தலைமை கிழவன் சேதுபதியிடம் இருந்தது. கிழவன் சேதுபதி கிறிஸ்தவர்களுக்கு விரோதமாய் இருந்தார். அவ்வேளையில் மறவர் சீமையிலே சமயப் போதகம் செய்து வந்த ஜான் பிரிட்டோவினால் ஏராளமான மறவர் சாதியினர் கிறிஸ்தவம் தழுவிக் கொண்டிருந்தனர். இதனால் பிரிட்டோவை ஊரை விட்டு வெளியேறச் சொன்னார் சேதுபதி. கிறிஸ்தவ சமயத்தைத் தழுவியவர்களில் முதன்மையானவர் தடியத்தேவன் என்பவர். தடியத்தேவன் கிறிஸ்தவர்களின் உதவியோடு தலைமையைக் கைப்பற்றி விடுவானோ என்ற அச்சம் சேதுபதிக்கு இருந்தது.

முனி எனும் கிராமத்தில் ஜான் பிரிட்டோ தங்கி இருந்தபோது கி.பி. 1693ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், 8ம் நாள் பிற்பகலில் மேலும் மூவருடன் சேர்த்துக் கைது செய்யப்பட்டார். நான்கு பேர்களும் கைகளில் விலங்கிடப்பட்டு இரும்புச் சங்கிலிகளால் ஒன்றாகப் பிணைக்கப்பட்டு கயிறு கொண்டு குதிரையின் சேணத்தில் கட்டி இழுத்துச் செல்லப்பட்டனர். ஜனவரி மாதம், 11ம் நாள் ராமநாதபுரம் கொண்டு செல்லப்பட்டார்.

ஜனவரி மாதம், 31ம் நாள் பாம்பாற்றங்கரையில் உள்ள உறையூருக்கு கொண்டு வரப்பட்டார். சிறையில் கி.பி. 1693ம் ஆண்டு, ஃபிப்ரவரி மாதம், 3ம் தேதி அவர் எழுதிய கடிதத்தில் பின்வருமாறு எழுதப்பட்டிருந்தது:

"ஜனவரி மாதம், 28ம் நாள், என்னை விசாரித்து ரங்கநாதத் தேவன் முன்னிலையில் கொல்லப்பட வேண்டும் எனத் தீர்ப்பு கூறப்பட்டது. கிறிஸ்தவர்களிடமிருந்து என்னைப் பிரித்து, அரசரின் சகோதரராகிய உறையூர் தேவனிடம் அனுப்பி வைத்தனர். கால தாமதமின்றி என்னைக் கொன்று விடுமாறு அவனுக்கு ரகசிய உத்தரவும் அனுப்பப்பட்டது. இங்கு நான் ஜனவரி 31ம் தேதி வந்து சேர்ந்தேன். பொறுமையின்றி நான் மரணத்தை எதிர் நோக்கி இருக்கின்றேன். அதுவே என்னுடைய லட்சியத்தை நிலை நிறுத்தக் கூடியது. இதுவரை நான் செய்துவந்த பணிகளுக்குக் கைமாறாக என் உயிரைத் தியாகம் செய்யக்கூடிய பொன்னான சந்தர்ப்பம் இப்போது வந்துவிட்டது. என் மீது சுமத்தப்பட்ட குற்றமெல்லாம் ஆண்டவனைப் பற்றிப் பிரச்சாரம் செய்ததும், விக்கிரக ஆராதனையைத் தடுத்ததுமே. வீரர்கள் என்னையே கவனித்துக் கொண்டிருக்கின்றனர். இதற்கு மேல் என்னால் எழுதுவது முடியாது..."

கி.பி. 1693ம் ஆண்டு, ஃபெப்ரவரி மாதாம், 4ம் நாள், கொலையாளிகள் பிரிட்டோவை கோட்டைக்கு எதிரில் உள்ள குன்றுக்கு அழைத்துச் சென்று தலையைத் துண்டித்தனர்.

Also known as

• Apostle of Madura

• John de Britto

• Jean, João

Profile

Born to the Portugese nobility, and a favourite of Don Pedro, king of Portugal. Son of the governor of Brazil. Jesuit at age 15. Studied at the University of Coimbra. Priest.

Against the strenuous objections of his family, he volunteered for the missions in India in 1673, and was sent to Madura. There he studied the complex Indian caste system, and found that most converts belonged to the lowest caste. He realized that for Christianity to have a lasting influence in India, higher caste members must also convert. Worked at Malabar, Tanjore, Marava, and Madura. He established himself as an Indian ascetic, a Pandara Suami, lived as they lived, dressed in saffron cloak and turban, and held retreats in the wilderness in southern India where interested Indians could visit him.

In time he was accepted as a Suami, his reputation grew, and though the locals would sometimes torture him, he converted as many as 10,000. Appointed superior of the mission in 1685. Among them was a prince whom he told to give up his wives. One of the wives, the niece of the rajah, had John imprisoned and tortured for a month, but being a religious man was no crime, so he was released.

His success in converting Indians to Christianity brought on the ire of the Brahmins, the highest Indian caste, and they decided to kill him. John and his catechists were imprisoned, tortured, and ordered to leave the country. When he refused, the rajah ordered John executed. At the execution site, he knelt in prayer, and the rajah's order was read. The executioner hesitated; John told him, "My friend, I have prayed to God. On my part, I have done what I should do. Now do your part." He did.

Born

1 March 1647 at Lisbon, Portugal

Died

dismembered and beheaded 4 February 1693 at Oreiour, India

Canonized

22 June 1947 by Pope Pius XII

Patronage

• Portugal

• Sivagangai, India, diocese of

Saint Jane of Valois

 வலாய்ஸ் நகர் புனிதர் ஜோன் 

(St. Joan of Valois)

அருட்சகோதரி/ நிறுவனர்:

(Nun and Religious Foundress)

பிறப்பு: ஏப்ரல் 23, 1464

நோஜென்ட்-லெ-ரோய், ட்ரக்ஸ் இராச்சியம்

(Nogent-le-Roi, County of Dreux)

இறப்பு: ஃபெப்ரவரி 4, 1505 (வயது 40)

பர்கெஸ், பெர்ரி - இராச்சியம்

(Bourges, Duchy of Berry)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை (Roman Catholic Church)

(மரியாளின் விண்ணேற்பின் அருட்சகோதரியர்)

(Sisters of the Annunciation of Mary)

முக்திப்பேறு பட்டம்: ஜூன் 18, 1742

திருத்தந்தை பதினான்காம் பெனடிக்ட்

(Pope Benedict XIV)

புனிதர் பட்டம்: மே 28, 1950

திருத்தந்தை பன்னிரெண்டாம் பயஸ்

(Pope Pius XII)

நினைவுத் திருநாள்: பிப்ரவரி 4

புனிதர் ஜோன், ஃபிரான்ஸ் நாட்டின் அரசன் (King of France) பதினோராம் லூயிஸின் (Louis XI) இரண்டாவது மகளாவார். ஓர்லியன்ஸ் பிரபுவான (Duke of Orléans) லூயிஸுக்கு (Louis) திருமண நிச்சயம் செய்யப்பட்டார். இவர்களது திருமணம், கி.பி. 1476ம் ஆண்டு, நடைபெற்றது. இவரது சகோதரரும், ஃபிரான்ஸ் நாட்டின் அரசனுமான (King of France) எட்டாம் சார்லஸின் (King Charles VIII) மரணத்தின் பின்னர், இவரது கணவர் அரசனாக முடி சூட்டிக்கொண்டதும், இவர்களது திருமணம் செல்லாது என்று அறிவித்தான்.

ஃபிரான்ஸ் நாட்டின் அரசன் (King Louis XI of France) பதினோறாம் லூயிஸுக்கும், அவரது இரண்டாம் மனைவியான "சார்லட்" (Charlotte of Savoy) ஆகியோருக்குப் பிறந்த இரண்டாம் மகளான ஜோன், அரசன் எட்டாம் சார்லஸ் (King Charles VIII of France) மற்றும் "அன்னி" (Anne of France) ஆகியோரின் சகோதரியாவார். இவர் பிறந்து சிறிது காலத்திலேயே, இவரை அப்போதைய ஓர்லியன்ஸ் பிரபுவும், பின்னாளில் ஃபிரான்ஸ் நாட்டின் அரசனான "பன்னிரெண்டாம் லூயிஸுக்கு" (King Louis XII of France) திருமணம் செய்து வைப்பதாக ஒரு ஒப்பந்தத்தில் கையெழுத்திட்டார். அப்போது அவருக்கு வயது இரண்டு.

அரச பணிகளின் காரணமாக அடிக்கடி வெளியே சென்றுவந்த அரசன் லூயிஸ், தமது மகள்கள் ஜோன் மற்றும் அன்னி ஆகிய இருவரையும் தமக்கு மிகவும் நம்பிக்கையான அரச உயர் அதிகாரியான (Baron) "ஃபிரான்கொயிஸ் டி லினியெர்ஸ்" (François de Linières) மற்றும் அவரது மனைவியான "அன்னி டி குலன்" (Anne de Culan) ஆகியோரிடம் பாதுகாப்பாக ஒப்படைத்துச் செல்வார். குழந்தைப்பேறு இல்லாத ஃபிரான்கொயிஸ் தம்பதியருக்கு இக்குழந்தைகளை மிகவும் பிடித்துப் போனதால், மிகவும் அக்கறையுடனும் பாசமாகவும்  அவர்களை பார்த்துக்கொண்டனர். சிறுமிகளின் கல்வியையும் பொறுப்பேற்றுக்கொண்ட அவர்கள், அவர்களுக்கு கவிதைகள், கணிதம், ஓவியம் மற்றும் எம்பிராய்டரி (Embroidery) ஆகியனவையும் கற்பித்தனர்.

உண்மையான, விசுவாசமுள்ள கத்தோலிக்கர்களாய் விளங்கிய அத்தம்பதியர், அவர்களுடைய குடும்ப உறுப்பினர்களிடையே நம்பிக்கைக்கு உறுதியான ஆதாரமாக விளங்கினர். ஜோனுடைய இளம் வயதில் ஒருமுறை, அவர்களது தந்தை அவரிடம், "உனக்கு வேண்டிய ஒப்புரவாளர் ஒருவரின் பெயரைச் சொல்லு" என்றார். அவர் சிறிது சிந்திக்காமல், தமக்கு மிகவும் அறிந்திருந்த "ஜீன் டி லா ஃபோண்டெய்ன்" (Jean de La Fontaine) எனும் துறவியின் பெயரைச் சொன்னார். அவர், அக்காலத்தில் மத்திய ஃபிரான்சின் ஒரு பெரும் நகரான "அம்போய்ஸ்" (Amboise) என்னுமிடத்திலிருந்த ஃபிரான்சிஸ்கன் துறவு மடத்தின் (Franciscan friary) பாதுகாவலராயிருந்தார். ஜோனின் விருப்பத்தை ஏற்றுக்கொண்ட அரசன், அதே துறவியை அப்பதவிக்கு நியமனம் செய்தார். துறவியானவர், அவர்களுக்கு இடையேயான தூரம் அதிகம் இருந்தபோதிலும், இளவசியின்  ஒப்புரவு வாக்குமூலம் கேட்பதற்காக, வழக்கமாக பயணம் செய்வார். செபம் செய்வதில் வலுவான மகிழ்ச்சியை உருவாக்காத தொடங்கியிருந்த ஜோன், கோட்டையின் சிற்றாலயத்தில் வெகு நேரம் செலவிடவும் தொடங்கினார். அவர்களை வளர்ந்துவந்த உயர் அதிகாரி, ஜோனுக்கு ஆதரவு அளித்ததுடன், மோசமான கால நிலையிலும், கோட்டையிலிருந்து இலகுவாக சிற்றாலயம் நடந்து செல்ல ஒரு நடைபாதை கட்டிக் கொடுத்தார். துறவியின் வழிநடத்துதலின்படி, அவர் ஃபிரான்சிஸ்கன் மூன்றாம் நிலை (Third Order of St. Francis) சபையில் சேர்ந்தார்.

கி.பி. 1471ம் ஆண்டு, இராச்சியத்தின் அமைதிக்காக, இராச்சியம் முழுதும் "அருள்நிறை மரியே வாழ்க" எனும் மங்கள மந்திரத்தை செபிப்பதை வழக்கமாகக்கொள்ளுமாறு உத்தரவிட்டார். மங்கள மந்திரம் செபிப்பதில் வலுவான ஓட்டுதல் கொண்டிருந்த ஜோன், அர்ச்சிஸ்ட அன்னை கன்னி மரியாளிடமிருந்து ஒரு தீர்க்கதரிசன முன்னறிவித்தலைப் பெற்றிருந்த அதே வருடத்தில்தான் அன்னையை கௌரவிக்கும் விதமாக, அன்னையின் பெயரிலேயே ஒரு ஆன்மீக சமூக சபையை தாம் நிறுவியாதாக பின்னாளில் எழுதி வைத்தார்.

கி.பி. 1473ம் ஆண்டு, அரசன் லூயிஸ், தனது மகள்களுக்கான திருமண ஒப்பந்தத்தில் கையெழுத்திட்டார். கி.பி. 1476ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதம், எட்டாம் தேதி, தமது பன்னிரெண்டு வயதில் ஜோன், ஓர்லியன்ஸ் பிரபுவான (Duke of Orléans) இளம் லூயிஸுக்கு திருமணம் செய்து வைக்கப்பட்டார். இளம் லூயிஸுக்கு ஜோனை திருமணம் செய்துகொள்வதில் விருப்பமில்லை. ஜோன் சற்றே ஊனமுற்றவர் என்ற காரணத்தாலும், அவர் மலட்டுத்தன்மை உள்ளவராக இருக்கலாம் என்ற அனுமானம் காரணத்தாலும், இளம் லூயிஸுக்கு இது கட்டாயத் திருமணம் ஆயிற்று. இளம் லூயிஸ் கட்டாய திருமணத்தில் கோபமடைந்தார். அவர், தமது புதிய மனைவியை நடத்திய விதத்தில் இது பிரதிபலித்தது.

கி.பி. 1483ம் ஆண்டு, அரசன் லூயிஸ் இறந்துவிட்டார். அவருடைய மகன் சார்லஸ் அவருக்குப் பின் ஆட்சிக்கு கட்டிலுக்கு வந்தார். ஆனால் அவர் இன்னும் சிறுவனாக இருந்த காரணத்தால், அவரது சகோதரி "அன்னி டி பியூஜுவ்" (Anne de Beaujeu), இராச்சியத்தின் ஆட்சி பொறுப்பை (Regent ) பெற்றார். கி.பி. 1484ம் ஆண்டு, பிரபு இளம் லூயிஸ், இராச்சியத்திற்கு எதிராக தொடர் இராணுவப் பிரச்சாரங்களை ஆரம்பித்தார். கி.பி. 1488ம் ஆண்டுவரை தொடர்ந்த இது, இறுதியில் அரச படைகள் இவரை கைதுசெய்யும் வரை நீடித்தது. இந்த காலகட்டத்தில், அவருக்கு சட்டவிரோதமாக "மைக்கேல் டி பஸ்ஸி" (Michel de Bussy) எனும் குழந்தை பிறந்தது. பிற்காலத்தில், அக்குழந்தை "பௌர்க்ஸ் ஆயராக" (Bishop of Bourges) நியமிக்கப்பட்டார். இளம் லூயிஸ் சிறையில் இருந்த காலத்தில், அவரது ஆதிக்கத்துக்கு உட்பட்ட (இத்தாலிய (Italy) நகங்களான "மிலன்" (Milan) மற்றும் "அஸ்டி" (Asti) உள்ளிட்ட) பிராந்தியங்களின் நிர்வாகப் பொறுப்பை ஜோன் ஏற்றிருந்தார். ஜோன், தனது கணவன் தமது குணங்களை இழந்துவிட்டார் என்று கற்பனை செய்துகொண்டு, தனது துன்பங்களைக் குறைப்பதற்கும், அவரை விடுதலை செய்வதற்குமான பணிகளில் தன்னை ஈடுபடுத்திக்கொண்டார். கி.பி. 1491ம் ஆண்டு, பிரபு இளம் லூயிஸ் விடுதலை செய்யப்பட்டார். ஆனாலும் சில வருட காலத்திலேயே அவர் அரசன் சார்லசுடன் இணைந்து இத்தாலியில் தனது இராணுவப் பிரச்சாரம் செய்ய கிளம்பினார்.

கி.பி. 1498ம் ஆண்டு, அரசு ஆட்சிப் பொறுப்பிலிருந்த ஜோனின் சகோதரன் அரசன் எட்டாம் சார்லஸ் (King Charles VIII) எதிர்பாராத விதமாக மரித்ததும், அரியணையில் அமர்ந்த லூயிஸ், தமக்கும் ஜோனுக்கும் நிகழ்ந்த திருமணத்தை செல்லாது என்று அறிவிக்கக்கோரி திருத்தந்தையிடம் விண்ணப்பித்தான். அத்துடன், மரித்த மன்னன் எட்டாம் சார்லஸின் விதவையான "அன்னியை" (Anne of Brittany) மறுமணம் செய்துகொண்டால், அன்னியின் ஆதிக்கத்திலுள்ள "பிரிட்டனி" (Duchy of Brittany) பிராந்தியத்தையும் ஃபிரான்ஸின்  இராச்சியத்துடன் இணைத்துக்கொள்ளலாம் என்ற பேராசையில் அதற்கும் விண்ணப்பித்தான்.

திருத்தந்தையரவையில் நிகழ்ந்த நீண்ட வாத பிரதிவாதங்களின் பின்னர், லூயிஸ் தரப்பு தோற்று, ஜோனின் தரப்பு வெற்றிகொள்ளும் நிலை  வந்தது.ஆனால்,  நிர்ப்பந்தகளுக்கு  திருத்தந்தை ஆறாம் அலெக்ஸாண்டர், (Pope Alexander VI) லூயிஸ்  தரப்புக்கு சாதகமாக தீர்ப்பளித்தார். லூயிசுக்கும் ஜோனுக்கும் இடையே நடந்த திருமணத்தை இரத்து செய்தும் தீர்ப்பளித்தார்.

திருத்தந்தையால் நியமிக்கப்பட்ட விசாரணை கவுன்சில் (Commission of Investigation), லூயிஸின் ஒப்புதல் இல்லாத காரணத்தால், ஜோன் உடனான திருமணம் தவறானது என்றும், அவர்கள் கணவன் மனைவியாக நடந்துகொள்ளாத காரணத்தாலும் அது தொடரவேண்டிய அவசியம் இல்லை என்றும் தமது அறிக்கையை திருத்தந்தையிடம் அளித்தது. ஆகவே, அவர் அரசிக்கு எதிராக தீர்ப்பளித்தார். கி.பி. 1498ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 15ம் தேதி, இவர்களது திருமண ரத்து அறிவிக்கப்பட்டது. தனியே ஒரு பக்கமாய் அடியெடுத்து வைத்த ஜோன், தமது முன்னாள் கணவனுக்காக செபிப்பதாக கூறினார். "பெர்ரி" பிராந்தியத்துக்கு (Duchess of Berry) கோமாட்டியாக நியமிக்கப்பட்ட ஜோன், "பெர்ரியின்" (Berry)  தலைநகரான "பௌர்ஜெஸில்" (Bourges) ஓய்வுபெற சென்றார்.

புதிய இடத்தில் குடியேறிய ஜோன், தமது ஆன்மீக குருவும் இயக்குனருமான "அருளாளர் கேப்ரியல் மேரி" (Blessed Gabriel Mary, O.F.M) என்பவரிடம் தம்மை துறவற வாழ்வுக்கு முழுமையாக ஒப்புக்கொடுத்தார். ஜோனின் இம்முயற்சியில் அவர் ஜோனுக்கு ஆதரவு அளித்தார். அவர் ஆசிர்வதிக்கப்பட்ட கன்னி மரியாளின் விண்ணேற்பு சபைக்கான திட்டமிடலைத் தொடங்கினார். இது "எளிய கிளாரா" (Poor Clares) சபையின் ஒரு சுயாதீனமான கிளையாக நிறுவப்பட்டது. சபை உறுப்பினர்களுக்கான, இவரால் எழுதப்பட்ட  வாழ்க்கை நெறிமுறை சட்டதிட்டங்கள், கி.பி. 1502ம் ஆண்டு, ஃபெப்ரவரி மாதம், 12ம் தேதி, திருத்தந்தை அலெக்ஸாந்தர் அவர்களால் அங்கீகரிக்கப்பட்டது. முதல் மடாலயத்தின் கட்டுமானப் பணிகள் அடுத்த வருடம் தொடங்கப்பட்டது. கி.பி. 1504ம் ஆண்டு, "பெந்தகோஸ்து" (Pentecost Sunday) எனப்படும் தூய ஆவி திருவிழா தினத்தன்று, ஜோன் மற்றும் கேப்ரியல் மேரி ஆகியோர், இந்த விதிமுறைகளை பின்பற்றுவதற்காக தனியார் பொறுப்புக்களை மேற்கொண்டனர். அதன்மூலம், தங்களை சபையின் இணை நிறுவனர்களாக (Co-Founders of the Order) நிலைநிறுத்தினர். அதே வருடம், நவம்பர் மாதம், 21ம் நாளன்று, அன்னை மரியாளை ஆலயத்தில் அர்ப்பணிக்கும் விழா (Feast of the Presentation of Mary) அன்று, ஜோன் மற்றுமுள்ள பெண்கள், பகிரங்கமாகவும் சட்டபூர்வமாகவும் தங்களை சபைக்கு ஒப்புக்கொடுத்தனர்.

கி.பி. 1505ம் ஆண்டு, ஃபெப்ரவரி மாதம், 4ம் தேதி, ஜோன் நித்திய அமைதியில் மரித்தார்.

Also known as

• Jéhanne de France

• Jeanne de Valois

• Joan of France

• Joan of Valois

• Duchess of Berry

• Queen Jane

• Queen Joanna

Profile

Born a princess, the daughter of King Louis XI of France and Charlotte of Savoy. Cousin of Blessed Louise of Savoy. Deformed at birth and sickly through her life, she early developed a devotion to Our Lady, and the praying of the Angelus. Married at age 9 for political reasons to Louis, Duke of Orleans. Believing it her duty, she developed tender feelings for him, prayed for him, and praised him to others; when he because King Louis XII, he had their marriage anulled by Pope Alexander VI. Made Duchess of Berry (in modern France) which province she ruled. With her Franciscan spiritual advisor Blessed Gabriel Mary, she founded the Order of the Annonciades or Order of the Annunciation of the Blessed Virgin Mary, whose chief rule was to imitate the virtues of Mary as described in the Bible.

Born

1464

Died

4 February 1505 at Bourges, France

Canonized

28 May 1950 by Pope Pius XII (her Cause had been submitted in 1614)

Saint Aventinus of Troyes

Also known as

Aventin, Aventine

Profile

Almoner for Saint Lupus of Troyes and Saint Camelianus of Troyes; legend says that his wine barrel never ran dry. Hermit in a place now known as Saint-Aventin, France in his honour. People and animals sought refuge with him - animals hiding from hunters, people from their temptations.

Born

Bourges, France

Died

• c.538 of natural causes

• relics destroyed during the French Revolution

Saint Gilbert of Sempringham

Profile

Son of the wealthy Norman knight Jocelin. When Gilbert showed no signs of becoming a soldier, his father exiled him to Paris, France to study. Gilbert returned to England as a master of arts, and opened a school for the children of the poor in Sempringham, paying special attention to training in religion. His father provided him a living from the rents on part of his lands in Sempringham and Tirington, but Gilbert redistributed most of this to the poor. Clerk in the household of bishop Robert Bloet of Lincoln, England. Ordained at age 40. When his parents died in 1130, Gilbert returned to the manor and began to spend his inheritance by founding Benedictine and Augustinian monasteries, and by providing for the poor. He drew up rules for an order of nuns later known as the Gilbertines, the only order founded on a rule designed by an Englishman, and which eventually grew to 26 houses before being suppressed in the persecutions of King Henry VIII. Gilbert was the target of slander, once accused of helping the exiled Saint Thomas Becket, which accusation landed him in prison. When he was 90 years old, some of Gilbert's lay brothers revolted against his authority, but Pope Alexander III supported Gilbert. He became blind in his old age, put aside all rule of the lands and the orders, devoted himself to prayer and the communal life, and lived to be over 100 years old.

Born

1083 at Sempringham, Lincolnshire, England

Died

1189-1190 at Sempringham, England of natural causes

Canonized

1202 by Pope Innocent III

Blessed Rabanus Maurus

Also known as

• Hrabanus Maurus

• Maurus Magnentius Rabanus

• Reabanus Maurus

• Rhabanus Maurus

Profile

He grew up in the abbey in Fulda, Germany. Spiritual student of Saint Alcuin of Tours and Saint Eigil. Benedictine monk. Headmaster of the abbey school. Deacon. Priest. Abbot. Bishop of Mainz, Germany. Noted for his charity, feeding up to 300 poor people at his house each day. Promoted the education of the clergy. Wrote bible commentaries, homilies, poetry, including one that praised and preserved the memory of Saint Frederick of Utrecht.

Born

776 at Mainz, Germany

Died

• 4 February 856 at Winkel, Germany of natural causes

• buried in the monastery of Saint Alban at Mainz, Germany

• relics were transferred to Halle, Germany by Archbishop Albrecht of Brandenburg

Saint Theophilus the Penitent

Profile

Archdeacon and treasurer of the church in Adana, Cilicia (in modern Turkey). Offered the bishopric of Adana, he declined, saying he was not adequate to the task. Due to slander accusing him of theft of church funds, the new bishop removed him from his position. In anger, Theophilus signed a pact with a demon to avenge himself on the bishop and regain his position. When he came to his senses, he begged for the help of Our Lady who intervened, recovered the pact, and tore it up. The pact was burned in the public square, and this legend has figured in many dramas since, including Goethe's Faust.

Died

c.538

Saint Nicholas Studites

Profile

As a young man Nicholas studied at the Studius monastery in Constantinople, and became a monk at age 18. He was exiled during the years of the iconoclast persecutions. Abbot of his house upon his return. When emperor Michael replaced Saint Ignatius of Constantinople with Photius as patriarch of Constantinople, Nicholas openly opposed him, and was sent again into exile. When emperor Basil restored Ignatius as patriach in 858, Nicholas returned to his monastery. However, by this point he was feeling the weight of his years, and spent his remaining days as a simple monk.

Born

in Sydonia, Crete

Died

863 at Studius monastery, Constantinople of natural causes

Saint Modan

Also known as

Maden, Maudan

Profile

Son of a chieftain. Monk at Dryburgh Abbey in 522 where he gave himself over to prayer 7 to 8 hours a day. Preacher at Stirling, Falkirk, and along the Forth in Scotland. Reluctant abbot at Dryburgh Abbey. In his later years he retired to become a hermit at Dumbarton, Scotland. Legend says that he would be requested during dry seasons; he would stick his staff in the ground and a spring of water would emerge; he would then go straight back to his hermitage.

Born

Ireland

Died

• 6th century at Dumbarton, Scotland of natural causes

• relics at Saint Modan's church, Rosneath, Scotland

Saint Isidore of Pelusium

Profile

Hermit. Monk. Abbot. Theologian. Priest. In his desert monastic life, he tried to imitate the life and mission of Saint John the Baptist. A prolific correspondent, he wrote over 10,000 known letters, many with advice, encouragement and theological thought; over 2,000 have survived. Held in high regard by Saint Cyril of Alexandia.

Born

c.375 at Alexandria, Egypt

Died

c.449-450

Blessed Dionisio de Vilaregut

Also known as

Dionysius de Vilaregut

Profile

Born to the nobility. Mercedarian monk at the convent of San Eulalia, Montpellier, France. Exceptionally pious, even for a man in religious life. In 1239 he worked with Blessed Alfonso de Meneses to rescue prisoners in the cities of Jativa and Granada; together they freed 316 people held as slaves by the Moors.

Blessed Alfonso de Meneses

Also known as

Alphonse de Meneses

Profile

Born to the nobility. Mercedarian friar at the convent of San Eulalia, Montpellier, France. Exceptionally pious, even for a man in religious life. In 1239 he worked with Blessed Dionisio de Vilaregut to rescue prisoners in the cities of Jativa and Granada; together they freed 316 people held as slaves by the Moors.

Blessed John Speed

Also known as

• John Spence

• one of the Martyrs of England and Wales

• one of the Durham Martyrs

Profile

Layman. Martyred for befriending and protecting Catholic priests, including Saint John Boste, during the persecutions of Elizabeth I.

Born

at Durham, England

Died

4 February 1594 at Durham, England

Beatified

15 December 1929 by Pope Pius XI

Saint Phileas of Alexandria

Also known as

• Phileas of Thmuïs

• Fileas...

Additional Memorial

26 November (Eastern calendar)

Profile

Bishop of Thmuïs, Egypt. Imprisoned in Alexandria, Egypt for his faith. Martyred with approximately 600 Christians in the persecution of Maximian Galerius.

Born

Egyptian

Died

c.311 in Alexandria, Egypt

Saint Obitius

Profile

Knight. He narrowly escaped drowning, and during the experience he had a vision of Hell which changed his life. He became a Benedictine monk at Brescia, Italy doing penance and working for the nearby Benedictine convent.

Born

in Brescia, Italy

Died

c.1204 of natural causes

Beatified

1900 by Pope Leo XIII (cultus confirmed)

Saint Filoromus of Alexandria

Also known as

Philoromus

Additional Memorial

26 November (Eastern calendar)

Profile

Martyred with approximately 600 Christians in the persecution of Maximian Galerius for objecting to the harsh treatment of Saint Phileas of Alexandria.

Died

c.311 in Alexandria, Egypt

Saint Liephard of Cambrai

Also known as

Léoffort, Leoffortus, Liefard, Lieffardus, Lietfardus, Lietphardus, Lifardus, Liffardus, Liphard, Liphardus, Luitwardus

Profile

Bishop. Travelled with King Caedwalla on pilgrimage to Rome, Italy. Martyred on the return trip to England.

Born

England

Died

640 near Cambrai, France

Saint Aventinus of Chartres

Profile

Born to the French nobility. Brother of Saint Solemnis of Chartres. Bishop of Chateaudun, France. Bishop of Chartres, France from c.511. Supported the Acts of the Council of Orleans.

Died

• c.520 of natural causes

• relics re-interred in 1853

Saint Aldate of Gloucester

Also known as

• Aldate of Caer Loew

• Aldad, Eldad, Eldadus, Eldate

Profile

Bishop of Gloucester, England. He rallied his flock and fellow citizens to resist invasion by pagans from western Britain.

Born

Britain

Died

5th century

Saint Eutychius of Rome

Profile

Martyred in the persecutions of Diocletian.

Died

starved and then thrown into a well in the early 4th century along the Appian Way outside Rome, Italy

Saint Cuanna of Lismore

Also known as

Cuona, Cuannachaeus

Profile

Seventh century bishop of Lismore, Ireland. Monk. Abbot at Cuannach, Ireland. Abbot of Connacie, Ireland.

Saint Nithard

Profile

Benedictine monk at New Corbie Abbey, Saxony (in modern Germany). Worked with Saint Ansgar, preaching to pagans in Scandinavia. Martyred by pagan Swedes.

Died

845

Saint Vulgis of Lobbes

Profile

Benedictine monk. Abbot of Lobbes Abbey, Belgium. Bishop in the Hainault region of Belgium.

Died

c.760 of natural causes

Saint John of Irenopolis

Profile

Bishop of Irenopolis, Asia Minor (in modern Turkey). Attended the Council of Nicaea in 325. Worked against Arianism.

Saint Vincent of Troyes

Profile

Evangelizing bishop of Troyes, France from c.536 until his death.

Died

c.546 of natural causes

Saint Aquilinus of Fossombrone

Profile

Third century martyr.

Died

martyred at Fossombrone, Italy

Saint Gelasius of Fossombrone

Profile

Third century martyr.

Died

martyred at Fossombrone, Italy

Saint Donatus of Fossombrone

Profile

Third century martyr.

Died

martyred at Fossombrone, Italy

Saint Geminus of Fossombrone

Profile

Third century martyr.

Died

martyred at Fossombrone, Italy

Saint Magnus of Fossombrone

Profile

Third century martyr.

Died

martyred at Fossombrone, Italy

Saint Firmus of Genoa

Profile

Martyr.

Died

Genoa, Italy

Saint Themoius

Also known as

Themius

Profile

Martyr.

Martyrs of Perga

Profile

A group of shepherds martyred in the persecutions of Decius. The only details we have about them are the names - Claudian, Conon, Diodorus and Papias.

Died

c.250 in Perga, Asia Minor (in modern Turkey)

Jesuit Martyrs of Japan

Profile

A collective memorial of all members of the Jesuits who have died as martyrs for the faith in Japan.

Profiled Jesuit Martyrs of Japan

• Blessed Ambrose Fernandez

• Blessed Antony Ixida

• Blessed Augustine Ota

• Blessed Baltasar de Torres Arias

• Blessed Camillus Costanzo

• Blessed Charles Spinola

• Blessed Diego Carvalho

• Blessed Dionysius Fugixima

• Blessed Francisco Pacheco

• Blessed Giovanni Battista Zola

• Blessed Gundisalvus Fusai Chozo

• Blessed Ioannes Kisaku

• Blessed Iulianus Nakaura

• Blessed Jerome de Angelis

• Blessed John Baptist Machado de Tavora

• Blessed Michaël Tozo

• Blessed Paulus Shinsuke

• Blessed Petrus Rinsei

• Blessed Simon Yempo

• Blessed Vincentius Kaun

• Saint James Kisai

• Saint John Soan de Goto

• Saint Paul Miki

• Saint Paul Suzuki