இன்றைய புனிதர்கள் அக்டோபர் 22

 St. Mary Salome

கலிலேயா நகர் சலோமி Salome von Galiläa

சலோமி செபதேயுவின் மனைவி. அப்போஸ்தலர் அருளப்பர் மற்றும் யாக்கோபின் தாய். இவர் பெயர் லூக்கா, மத்தேயு, மார்க் ஆகிய மூன்று நற்செய்தியிலும் இடம்பெறுகின்றது. எருசலேமில் சிலுவையின் அடியில் நின்ற பெண்களில் இவரும் ஒருவராவார். இயேசுவின் உயிர்ப்பு திங்களன்று, இயேசுவின் காலியான கல்லறையை சென்று பார்த்தவர்களில் இவரும் உடன் இருந்தார்.

Feastday: 

24 April (Roman Catholic)

22 October (Roman Catholic)

3 August (Eastern Orthodox, Eastern Catholic & Lutheran Church–Missouri Synod)

Sunday of the Myrrhbearers (Eastern Orthodox & Eastern Catholic)

Death: 1st century

One of the "Three Marys" who served Christ. She was the mother of St. James the Great and St. John, and was the wife of Zebedee. Mary Salome witnessed the Crucifixion and was among the women who were at the burial place on the day of the Resurrection.

Not to be confused with Salome, the daughter of Herodias, who asked for the head of John the Baptist on a platter.

This article is about the character in the gospels. For other uses, see Salome (disambiguation).

Eastern Orthodox icon of the two Marys and Salome at the Tomb of Jesus (Kizhi, 18th century).

Crucifixion, from the Buhl Altarpiece, 1490s. Salome is one of the two leftmost women with a halo.

In the New Testament, Salome was a follower of Jesus who appears briefly in the canonical gospels and in apocryphal writings. She is named by Mark as present at the crucifixion and as one of the women who found Jesus's tomb empty. Interpretation has further identified her with other women who are mentioned but not named in the canonical gospels. In particular, she is often identified as the wife of Zebedee, the mother of James and John, two of the Twelve apostles.[1] In medieval tradition Salome (as Mary Salome) was counted as one of the Three Marys who were daughters of Saint Anne, so making her the sister or half-sister of Mary, mother of Jesus

In Mark 15:40–41, Salome is named as one of the women present at the crucifixion who also ministered to Jesus: "There were also women looking on afar off: among whom was Mary Magdalene, and Mary the mother of James and of Joses; and Salome who also followed Him and ministered to Him when he was in Galilee. And many other women who followed Him to Jerusalem."(15:40–41, King James Version) The parallel passage of Matthew 27:56 reads thus: "Among which was Mary Magdalene, and Mary the mother of James and Joses, and the mother of Zebedee's children." The Catholic Encyclopedia (1913) concludes that the Salome of Mark 15:40 is probably identical with the mother of the sons of Zebedee in Matthew; the latter is also mentioned in Matthew 20:20, in which she petitions Jesus to let her sons sit with him in Paradise.[4]

In John, three, or perhaps four, women are mentioned at the crucifixion; this time they are named as Jesus' "mother, and his mother's sister, Mary the wife of Cleophas, and Mary Magdalene." (John 19:25 KJV) A common interpretation identifies Salome as the sister of Jesus' mother, thus making her Jesus' aunt.[1] Traditional interpretations associate Mary the wife of Cleophas (the third woman in the Gospel of John) with Mary the mother of James son of Alphaeus (the third woman in the Gospel of Matthew).

In the Gospel of Mark, Salome is among the women who went to Jesus' tomb to anoint his body with spices. "And when the sabbath was past, Mary Magdalene, and Mary the mother of James, and Salome, had bought sweet spices, that they might come and anoint him." (Mark 16:1 KJV) They discovered that the stone had been rolled away, and a young man in white then told them that Jesus had risen, and told them to tell Jesus' disciples that he would meet them in Galilee. In Matthew 28:1, two women are mentioned in the parallel passage: Mary Magdalene and the "other Mary" – identified previously in Matthew 27:56 as Mary the mother of James and Joses.

The canonical gospels never go so far as to label Salome a "disciple" ("pupil" mathētēs), and so mainstream Christian writers usually describe her as a "follower" of Jesus per references to the women who "followed" and "ministered" to Jesus (Mark 15:41). However, feminist critiques have argued that the mainstream tradition consistently underplays the significance of Jesus's female supporters.[5]

In non-canonical works

See also: Apocrypha

The Gospel of Thomas found at Nag Hammadi mentions among the "disciples" of Jesus (the Greek expression "apostles" does not appear) two women, Salome and Mary Magdalene (referred to simply as "Mary", The name might also denote Salome's mother Mary[citation needed], the sister of Elizabeth and Anne who is the mother of Christ's mother Mary. Thus Salome's mother Mary[citation needed] would be Jesus' great aunt, the sister of his grandmother Anne and aunt of his mother.[citation needed])

The Diatessaron, which is part of the Ante-Nicene Fathers collection, separates Salome and the mother of the sons of Zebedee as two distinct persons, contrary to tradition that identify them. "And there were in the distance all the acquaintance of Jesus standing, and the women that came with Him from Galilee, those that followed Him and ministered. One of them was Mary Magdalene; and Mary the mother of James the little and Joses, and the mother of the sons of Zebedee, and Salome, and many others which came up with Him unto Jerusalem." (Diatessaron 52:21–23)

The controversial Secret Gospel of Mark, that was referred to and quoted in the Mar Saba letter ascribed by his modern editors[6] to Clement of Alexandria, contains a further mention of Salome which is not present in the canonical Mark at 10:46. Clement quotes the passage in his letter: "Then he came into Jericho. And the sister of the young man whom Jesus loved was there with his mother and Salome, but Jesus would not receive them." The lines complete a well-known lacuna in Mark as the text currently stands.

In the non-canonical Greek Gospel of the Egyptians (2nd century), Salome appears again as a disciple of Jesus. She asks him how long death would hold sway, and he says to her, "So long as women bring forth, for I come to end the works of the female." To this Salome replies, "Then I have done well in not bringing forth." It would appear from this text that there was an early tradition that Salome the disciple was childless, and possibly unmarried.

In the Gospel of Thomas there is a reference to Jesus reclining on a couch and eating at a table that belonged to Salome and being asked by her: "Who are you sir, that you have taken your place on my couch and eaten from my table?" Jesus answers: "I am he who is from the One, and the things that belong to the Father have been given to me." Salome replies, "But I am your disciple", and Jesus answers, "When the disciple is united he will be filled with light, but if he is divided he will be filled with darkness."

A 2nd-century Greek, Celsus, wrote a True Discourse attacking the Christian sects as a threat to the Roman state. He described the variety of Christian sects at the time he was writing, c. AD 178, as extremely broad. His treatise is lost, but quotes survive in the attack written somewhat later by Origen, Contra Celsum ("Against Celsus"): "While some of the Christians proclaim [that] they have the same god as do the Jews, others insist that there is another god higher than the creator-god and opposed to him. And some Christians teach that the Son came from this higher god. Still others admit of a third god – those, that is to say, who call themselves gnostics – and still others, though calling themselves Christians, want to live according to the laws of the Jews. I could also mention those who call themselves Simonians after Simon, and those naming themselves Helenians after Helen, his consort. There are Christian sects named after Marcellina, Harpocratian Christians who trace themselves to Salome, and some who follow Mariamne and others who follow Martha, and still others who call themselves Marcionites after their leader, Marcion."

In the early Christian texts, there are several other references to "Salome". A Salome appears in the infancy gospel attached to the name of James the Just, the Protevangelion of James, ch. XIV:

"14 And the midwife went out from the cave, and Salome met her. 15 And the midwife said to her, "Salome, Salome, I will tell you a most surprising thing, which I saw. 16 A virgin has brought forth, which is a thing contrary to nature." 17 To which Salome replied, "As the Lord my God lives, unless I receive particular proof of this matter, I will not believe that a virgin has brought forth."

18 Then Salome went in, and the midwife said, "Mary, show yourself, for a great controversy has arisen about you." 19 And Salome tested her with her finger. 20 But her hand was withered, and she groaned bitterly, 21 and said, "Woe to me, because of my iniquity! For I have tempted the living God, and my hand is ready to drop off."

That Salome is the first, after the midwife, to bear witness to the Miraculous Birth and to recognize Jesus as the Christ, are circumstances that tend to connect her with Salome the disciple. By the High Middle Ages this Salome was often (but not always) identified with Mary Salome in the West, and therefore regarded as the believing midwife

Pope Saint John Paul II

 புனிதர் இரண்டாம் ஜான் பவுல் 

264ம் திருத்தந்தை:

(264th Pope)

பிறப்பு: மே 18, 1920

வாடோவிஸ், போலந்து குடியரசு

(Wadowice, Republic of Poland)

இறப்பு: ஏப்ரல் 2, 2005 (வயது 84)

அப்போஸ்தலர் அரண்மனை, வாடிகன் நகரம்

(Apostolic Palace, Vatican City)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

முக்திபேறு பட்டம்: மே 1, 2011

திருத்தந்தை பதினாறாம் பெனடிக்ட்

(Pope Benedict XVI)

புனிதர் பட்டம்: ஏப்ரல் 27, 2014

திருத்தந்தை ஃபிரான்சிஸ்

(Pope Francis)

பாதுகாவல்:

“க்ரகோவ்” உயர்மறைமாவட்டம்” (Archdiocese of Kraków)

உலக இளைஞர் நாள் (இணை பாதுகாவல்) (World Youth Day (Co-Patron)

உலக குடும்பங்களின் சந்திப்பு 2015 (இணை பாதுகாவல்) (World Meeting of Families 2015 (Co-Patron)

இளம் கத்தோலிக்க குடும்பங்கள் (Young Catholics Families)

“ஸ்விட்னிகா” (தென்மேற்கு போலந்து நாட்டின் “சிலேசியா” (Silesia) பிராந்தியத்திலுள்ள நகரம்) (Świdnica)

நினைவுத் திருவிழா: அக்டோபர் 22

1978ம் ஆண்டு திருத்தந்தையாக பதவியேற்ற இரண்டாம் ஜான் பவுல், தமது முதல் திருப்பலியின் மறையுரையில் உலக கத்தோலிக்கர்களை நோக்கி, பின்வருமாறு அறைகூவல் விடுத்தார்.:

“கிறிஸ்துவுக்காக கதவுகளை அகலத் திறந்து வையுங்கள்” (Open wide the doors to Christ).

வாழ்க்கைக் குறிப்பு:

1920ம் ஆண்டு மே 18ம் தேதி போலந்தின் “வாடோவிஸ்” (Wadowice) நகரில் பிறந்த “கரோல் ஜோசெஃப் வோஜ்டிலா” (Karol Józef Wojtyła) என்ற இயற்பெயர் கொண்ட திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல் அவர்களது தந்தை பெயர், “கரோல் வோஜ்டிலா” (Karol Wojtyła) ஆகும். தாயாரின் பெயர், “எமிலியா” (Emilia Kaczorowska) ஆகும். தமது பெற்றோருக்குப் பிறந்த மூன்று குழந்தைகளில் இரண்டாவதாகப் பிறந்தவர். இவரது மூத்த சகோதரியான “ஓல்கா” (Olga) இவர் பிறப்பதற்கு முன்னரே மரித்துப்போனார். பள்ளி ஆசிரியையான இவரது தாயார் “எமிலியா”, 1929ம் ஆண்டு, குழந்தைப் பிறப்பின்போது மரித்தார். மருத்துவரான தமது ஒரே சகோதரர் “எட்மண்டை” (Edmund) 1932ல் இழந்தார். “போலிஷ்” இராணுவ (Polish Army) அதிகாரியான இவரது தந்தை 1941ம் ஆண்டு, மாரடைப்பால் இறந்தார். ஜெர்மனிய நாசிகளின் ஆக்கிரமிப்பால் போலந்தில் பல்கலைக்கழகம் 1939ல் மூடப்பட்டது. எனவே ஜெர்மனிக்கு நாடு கடத்தப்படுவதைத் தவிர்க்கும் நோக்கத்திலும் தனது பிழைப்புக்காகவும் முதலில் சுண்ணாம்புக்கல் அகழ்விடத்திலும் பின்னர் சொல்வாய் நகரில் வேதித் தொழிற்சாலையிலும் வேலை செய்தார். இரண்டாம் உலகப் போருக்குப் பின்னர் கல்வியை மீண்டும் தொடர்ந்து 1946ம் ஆண்டில் குருத்துவம் பெற்றார். உடனடியாக ரோம் நகருக்கு அனுப்பப்பட்ட இவர், இறையியலில் முனைவர் பட்டம் வென்றார். பின்னர் போலந்து திரும்பிய அருட்தந்தை வோஜ்டிலா, தத்துவத்தில் முனைவர் பட்டம் வென்றார். பின்னர், “லூப்ளின் பல்கலையில்” (University of Lublin) கற்பிக்க ஆரம்பித்தார்.

1958ம் ஆண்டு, கம்யூனிஸ்ட் அதிகாரவர்க்கத்தினர், அருட்தந்தை வோஜ்டிலாவை “க்ராகோவ்” (Kraków) மறைமாவட்டத்தின் துணை ஆயராக நியமனம் செய்ய அனுமதித்தனர். 1964ம் ஆண்டு, க்ராகோவ் பேராயராகவும், 1967ம் ஆண்டு, கர்தினாலாகவும் உயர்த்தப்பட்டார்.

1978ம் ஆண்டு அக்டோபர் 16ல் திருத்தந்தையாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட கர்தினால் கரோல் ஜோசெஃப் வோஜ்டிலா, அச்சமயம் இரண்டாம் ஜான் பால் என்ற பெயரைத் தெரிவு செய்தார்.

திருத்தந்தை புனிதர் இரண்டாம் ஜான் பவுல், கத்தோலிக்க திருச்சபையின் 264வது திருத்தந்தை ஆவார். இவர் 26 ஆண்டுகள், 168 நாட்கள் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் தலைவராக பணியாற்றினார். இதுவரை பணியாற்றிய திருத்தந்தையர்களில் போலந்து நாட்டைச் சேர்ந்த முதலாவது திருத்தந்தை இவராவர். மேலும் கி.பி. 1520ம் ஆண்டுக்கு பின்னர் இத்தாலியர் அல்லாத ஒருவர் திருத்தந்தையானதும் இதுவே முதல் தடவையாகும். இவர் 1978ம் ஆண்டு, அக்டோபர், 16ம் நாள், பதவியேற்றார். வரலாற்றில் நீண்ட காலம் இப்பதவியில் இருந்தவர்களில் இரண்டாம் இடம் பிடித்தவர் இவராவார்.

இவர் 1340 பேருக்கு அருளாளர் பட்டமும், 483 பேருக்கு புனிதர் பட்டமும் அளித்துள்ளார். இது, இவருக்கு முன், ஐந்து நாற்றாண்டுகளாக இருந்த எல்லா திருத்தந்தையர்களின் கூட்டு எண்ணிக்கையை விட அதிகமாகும். இவர் கி.பி. 20ம் நூற்றாண்டின் மிக முக்கிய தலைவர்களுல் ஒருவராக போற்றப்படுகின்றார். தம் 26 ஆண்டு ஆட்சிகாலத்தில் இவர் 129 நாடுகளுக்கு பயணம் செய்துள்ளார். தம் தாய்மொழியான போலியம் மட்டுமல்லாமல் இத்தாலியம், ஃபிரெஞ்சு, ஜெர்மன், ஆங்கிலம், எசுப்பானியம், போர்த்துக்கீசம், உக்குரேனிய மொழி, ரஷ்யன், குரோவாசிய மொழி, எஸ்பெராண்டோ, பண்டைய கிரேக்கம் (Ancient Greek) மற்றும் இலத்தீன் மொழிகள் இவருக்குத் தெரிந்திருந்தன.

திருத்தந்தை, ரோம் நகரிலுள்ள “பிரதான யூதர் வழிபாட்டுத் தலம்” (அ) “வழிபாட்டுக் கூடத்திற்கும்” (Main Synagogue), “எருசலேமின் மேற்கு சுவர்” (Western Wall in Jerusalem) என்றழைக்கப்படும் யூதர்கள் பாரம்பரியமாக வெள்ளிக்கிழமைகளில் பிரார்த்தனை செய்து வரும் “ஏரோதுவின்” ஆலயத்தின் (Herod's temple) தளத்துக்கும் வருகை தந்தார். கத்தோலிக்கர்களின் தலைமையகமான வாடிகனுக்கும் இஸ்ரேலுக்கும் இடையே இராஜதந்திர உறவுகளை ஏற்படுத்தினார். கத்தோலிக்க-முஸ்லீம் உறவுகளை மேம்படுத்திய திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல், 2001ம் ஆண்டு, “சிரியா” (Syria) நாட்டின் தலைநகரான “டமாஸ்கஸில்” (Damascus) உள்ள மசூதிக்கும் வருகை தந்தார்.

ரோம் மற்றும் உலகெங்குமுள்ள கத்தோலிக்கர் மற்றும் பிற கிறிஸ்தவ மக்களிடையே கொண்டாட்டங்களை நிகழ்த்திய சிறப்பு ஜூபிளி ஆண்டான 2000, “ஜான் பவுல்” பணிக்காலத்தின் ஒரு முக்கிய நிகழ்வு ஆகும். “மரபுவழி திருச்சபைகளுடனான” (Orthodox Churches) உறவுகள் கணிசமாக முன்னேறியது.

1979ம் ஆண்டில், திருத்தந்தையின் போலந்து நாட்டு வருகை, அங்கே ஒற்றுமை இயக்கம் வளரவும், பத்து வருடங்களின் பின்னர் மத்திய மற்றும் கிழக்கு ஐரோப்பாவில் கம்யூனிசம் தகர்க்கப்படவும் காரணமாயிருந்தது. உலக இளைஞர் தினத்தை (World Youth Day) தொடங்கிய திருத்தந்தை, அதன் கொண்டாட்டங்களுக்காக பல்வேறு நாடுகளுக்கு விஜயம் தந்தார். அவர், “சோவியத் யூனியன்” (Soviet Union) மற்றும் “சீனா” (China) ஆகிய நாடுகளுக்கு விஜயம் செய்ய மிகவும் ஆர்வமாயிருந்தார். ஆனால், அந்நாடுகளிலுள்ள அரசுகள், அதனைத் தடுத்தன. இவரது திருத்தந்தையர் பணிக்காலத்தைய புகைப்படங்களில் மிகவும் நினைவுகூறத்தக்கது, இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் தம்மை படுகொலை செய்ய முயன்ற “மெஹ்மெத் அலி அக்கா” (Mehmet Ali Agca) என்பவருடன் 1983ம் ஆண்டு அவர் நேருக்கு நேர் நடத்திய பேச்சுவார்த்தைகளின்போது எடுக்கப்பட்ட புகைப்படங்களாகும்.

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுலின் 27 வருட பணிக்காலத்தில், அவர் கத்தோலிக்க ஆயர்களுக்கு 14 சுற்றறிக்கைகளை (Encyclicals) எழுதியிருந்தார். ஐந்து புத்தங்கங்களையும் எழுதியிருந்தார்.

தமது வாழ்க்கையின் இறுதி ஆண்டுகளில் “பார்கின்சன் நோய்” (Parkinson’s disease) எனப்படும் நடுக்கம், தசை இறுக்கம், மற்றும் மெதுவாக, துல்லியமற்ற, இயக்கங்களுடைய நரம்பு மண்டலத்தின் முற்போக்கான நோயால் பாதிக்கப்பட்டிருந்த திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல், தமது அன்றாட நடவடிக்கைகள் சிலவற்றை குறைத்துக்கொள்ள கட்டாயப்படுத்தப்பட்டார்.

தூய பேதுரு சதுக்கத்தில் (St. Peter’s Square) நடந்த இறுதிச் சடங்கு திருப்பலிக்காக காத்திருந்த மக்கள் கூட்டத்திடையே, அப்போதைய கர்தினால்களின் கல்லூரியின் தலைவரான “கர்தினால் ஜோசஃப் ரட்சிங்கர்” (Cardinal Joseph Ratzinger) – பின்னால் திருத்தந்தையுமான “பதினாறாம் பெனடிக்ட்” (Pope Benedict XVI) பின்வருமாறு பேசினார்.:

“நோயினால் பாதிக்கப்பட்டிருந்த திருத்தந்தை, தமது வாழ்க்கையின் இறுதி உயிர்த்தெழுதல் ஞாயிறு (Easter Sunday) தினத்தன்று, அப்போஸ்தலர் மாளிகையின் ஜன்னலருகே மீண்டுமொருமுறை வந்து வாட்டிகன் நகருக்கும் உலகத்துக்கும் ஆசீர் தந்ததை நாம் யாரும் மறக்க இயலாது. இன்று, நமது அன்பான திருத்தந்தை தமது வீட்டின் ஜன்னலில் நின்றவாறு, நம்மைப் பார்த்து ஆசீர்வதிக்கிறார் என்பதில் உறுதியாக இருக்கிறோம். ஆமாம், திருத்தந்தையே, எங்களை ஆசீர்வதியுங்கள். உங்கள் அன்பான ஆத்மாவை, ஒவ்வொரு நாளும் உம்மை வழிநடத்திய கடவுளின் தாய், உன் தாயிடம் நாங்கள் ஒப்படைத்து விடுகிறோம். அவர் இனி உம்மை தமது மகனும், எங்கள் ஆண்டவராகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் மகிமைக்காக உம்மை வழிநடத்துவாராக. ஆமென்.”

அருளாளர் பட்டம்:

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல் இறந்த சிறிது காலத்திற்குள்ளேயே அவருக்குப் புனிதர் பட்டம் அளிப்பதற்கான விசாரணை தொடங்கியது. வழக்கமாக இவ்வகையான விசாரணை தொடங்குவது ஒருவரது இறப்புக்குப் பின் ஐந்து ஆண்டுகள் கழித்தே தொடங்கும். ஆனால், இரண்டாம் ஜான் பவுலை விரைவில் புனிதராகக் காண பொதுமக்கள் விரும்பியதைத் தொடர்ந்து திருத்தந்தை “பதினாறாம் பெனடிக்ட்” (Pope Benedict XVI) அந்த விசாரணை உடனடியாகத் தொடங்க ஆணையிட்டு, ஐந்து ஆண்டு கால தாமதம் வேண்டாமென்று விதிவிலக்கு அளித்தார்.

திருத்தந்தை பதினாறாம் பெனடிக்ட், 2009ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 19ம் நாள் திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுலை வணக்கத்திற்குரியவர் என்று அறிவித்தார். ஃபிரான்ஸ் நாட்டைச் சார்ந்த ஒரு கன்னியர், இரண்டாம் ஜான் பவுலை நோக்கி மன்றாடியதைத் தொடர்ந்து “பார்க்கின்சன் நோயிலிருந்து” திடீரென குணம் பெற்றதை ஆராய்ந்த வாட்டிகன் பேராயம், அந்நிகழ்ச்சி இறையருளால் நிகழ்ந்ததே என்று அறிக்கையிட்டதைத் தொடர்ந்து, திருத்தந்தை பதினாறாம் பெனடிக்ட் 2011ம் ஆண்டு, மே மாதம், முதல் நாளன்று திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுலை அருளாளர் நிலைக்கு உயர்த்தினார்.

புனிதர் நிலைக்கு உயர்த்தப்படுதல்:

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுலுக்கு அருளாளர் பட்டம் அளிக்கப்பட்ட சில மணி நேரம் சென்ற உடனேயே, அவருடைய பரிந்துரையின் பயனாக ஒரு புதுமை நிகழ்ந்ததாக செய்தி வந்தது. “கோஸ்டாரிக்கா” (Costa Rican) நாட்டு “ஃபுளோரிபெத் மோரா” (Floribeth Mora) என்ற பெண்மணிக்கு ஏற்பட்ட மூளை இரத்த அழற்சி, திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுலை நோக்கி மன்றாடியதன் விளைவாக, அற்புதமான விதத்தில் மறைந்ததாகவும், அதற்கு மருத்துவர்களால் விளக்கம் தர இயலவில்லை என்றும் செய்தி வெளியானது. இந்த நிகழ்வை ஆய்ந்த வாட்டிகன் பேராயம், அதை ஒரு புதுமை என்று அறிக்கையிட்டது.

திருத்தந்தை “ஃபிரான்சிஸ்” (Pope Francis) அவர்கள், 2014ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 27ம் நாள், திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுலுக்கு புனிதர் பட்டம் அளித்தார்.

Also known as

• Karol Wojtyla

• Juan Pablo II

• John Paul the Great

Profile

For many years Karol believed God was calling him to the priesthood, and after surviving two nearly fatal accidents, he responded to the call. He studied secretly during the German occupation of Poland, and was ordained on 1 November 1946. In these years he came to know and practice the teachings of Saint Louis Marie Montfort and Saint John of the Cross. Earned his Doctorate in theology in 1948 at the Angelicum in Rome, Italy.

Parish priest in the Krakow diocese from 1948 to 1951. Studied philosophy at the Jagiellonian University at Krakow. Taught social ethics at the Krakow Seminary from 1952 to 1958. In 1956 he became a professor at the University of Lublin. Venerable Pope Pius XII appointed Wojtyla an auxiliary bishop in Krakow on 4 July 1958. Servant of God, Pope Paul VI appointed him Archbishop of Krakow on 30 December 1963.

Wojtyla proved himself a noble and trustworthy pastor in the face of Communist persecution. A member of the prepatory commission, he attended all four sessions of Vatican II; is said to have written Gaudium et spes, the document on the Church in the Modern World. He also played a prominent role in the formulation of the Declaration on Religious Freedom. Following the Council, Pope Paul VI, appointed Karol Wojtyla cardinal on 26 June 1967.

In 1960 he published Love and Responsibility. Pope Paul VI, delighted with its apologetical defense of the traditional Catholic teaching of marriage, relied extensively on Archbishop Wojytla's counsel in writing Humanae Vitae. In 1976 he was invited by Pope Paul VI to preach the lenten sermons to the members of the Papal Household.

In 1978, Archbishop Wojtyla became the first non-Italian pope since Adrian VI. He took the name of his predecessors (John, Paul, John Paul) to emphasize his desire to continue the reforms of Vatican II.

John Paul II is the most traveled pope in history, having visited nearly every country in the world which would receive him. As the Vicar of Christ he has consecrated each place that he has visited to the Blessed Virgin Mary. On 13 May 1983 he went to Fatima to consecrate the world to the Immaculate Heart of Mary. He later repeated the consecration of the world to Mary in union with all the Bishops of the Catholic Church, in fulfillment of Our Lady's promises at Fatima.

In 1995, Pope John Paul II began a lengthy catechisis on the Blessed Virgin Mary during his weekly Angelus addresses, culminating with his instruction on Our Lady's active participation in the Sacrifice of Calvary. This active participation of Our Lady at Calvary is called the co-redemption. Already in 1982 and 1985 he had used the term "corredemptrix" in reference to Our Lady in public addresses. This is significant, for he is the first Pope to do so since Pope Benedict XV at whose prayer Our Lady came to Fatima to reveal Her Immaculate Heart. Since the time of Pope Benedict XV, this terminology was under review by the Holy See; the present Pope's usage is a confirmation of this traditional view of Mary's role in salvation history.

Born

18 May 1920 as Karol Wojtyla at Wadowice, Poland

Papal Ascension

16 October 1978

Died

2 April 2005 at Rome, Italy of natural causes

Beatified

• 1 May 2011 by Pope Benedict XVI at Rome, Italy

• the beatification miracle involved the cure from Parkinson's disease of a man in France

Canonized

• 27 April 2014 by Pope Francis

• the canonization miracle involved the healing of a Costa Rican woman who suffered from a brain aneurysm

Patronage

• World Meeting of Families 2015

• World Youth Days

Saint Abercius Marcellus

Also known as

• Abercius of Geropoli

• Abercius of Hieropolis

Profile

Resident of Phrygia Salutaris. Bishop of Hierapolis (an area of modern southwestern Turkey). Active missionary in his region. He was imprisoned for a period as a threat to civil order for opposing paganism. At age 72 he was summoned to Rome, Italy to exorcise a demon from Lucilla, daughter of Emperor Marcus Aurelius; he succeeded, and then returned to his see. He composed his own epitaph, making references of traditions still practised today.

A Greek hagiographer used the exorcism incident as a jumping off point to write a biography of Abercius. Lacking material and details, the writer included incidents from the lives of other saints, and when that ran out, he added plain fiction. Some have considered Abercius to be fictional, and much scholarship has been required to prove his existence and extract the few facts about him that we know.

Died

c.200 of natural causes

Canonized

• Pre-Congregation

• venerated by the Greek Church since the 10th century

Representation

• Apollo

• bishop destroying a statue of Apollo

• crozier

• performing an excorcism on a girl or young woman

• with his crozier brought to him by an angel

Saint Mellon

Also known as

Mallone, Mallonous, Melanius, Mello, Mellonin, Mellouns, Mellonius

Profile

A pagan, Mellon travelled to Rome, Italy to bring tribute to the emperor from the British Isles. While making a sacrifice to the god Mars, he heard Pope Saint Stephen I preaching nearby. He soon after converted to Christianity, and was baptized by Stephen. He sold his property, gave it to the poor, studied further, and was ordained. He and Pope Stephen received a vision of an angel telling Mellon to evangelize the area of Rouen in modern France. First bishop of Rouen. Healer and miracle worker.

Born

• near Cardiff, Wales

• the district is now called Saint Mellon's

Died

11 November 314 of natural causes

Readings

Mellonin take this staff, under the which thou shalt rule and govern the city of Rouen, for all the people there is of God, and all ready to thy service and commandment, and, notwithstanding that it is far from hence, and that the way is to thee right grievable, because thou knowest not the country, nevertheless thou oughtest not to doubt no thing, for Jesu Christ shall ever keep thee under the shadow of his wings. - an unnamed angel to Saint Mellon, as described in The Golden Legend

Saint Alodia of Huesca

Profile

Sister of Saint Nunilo of Huesca, she was born to a Muslim father and Christian mother, and was raised Christian. When her father died, her mother married another Muslim man who persecuted the girls, imprisoned them, and turned them over to die during the persecution of Abdur Rahman II. Martyr.

Born

Huesca, Spain

Died

beheaded at Huesca, Spain in 851

Patronage

• child abuse victims

• martyrs

• people ridiculed for their piety

• runaways

• unmarried lay-women

Saint Nunilo of Huesca

Profile

Sister of Saint Alodia of Huesca, she was born to a Muslim father and Christian mother, and was raised Christian. When her father died, her mother married another Muslim man who persecuted the girls, imprisoned them, and turned them over to die during the persecution of Abdur Rahman II. Martyr.

Born

Huesca, Spain

Died

beheaded at Huesca, Spain in 851

Patronage

• child abuse victims

• martyrs

• people ridiculed for their piety

• runaways

• unmarried lay-women

Blessed Esclaramunda of Majorca

Also known as

• Esclaramunda of Foix

• Esclarmonde, Esclarmonda

Profile

Daughter of Count Roger IV of Foix and Brunisenda Cardona. Queen of Majorca, married to King James II of Majorca (in modern Spain) on 1 September 1275. Joined the Mercedarians at San Pedro de Amer in 1291, and became a great protector and benefactor of the Order.

Born

1255

Died

1315 in Perpignan, Spain of natural causes

Representation

crown, scepter

Saint Lupenzius

Profile

Monk. Abbot of the Basilica of Saint-Privat-de-Javols, Chalons, Neustria (in modern France). Tortured and murdered when falsely accused of criticizing Queen Brunechilde.

Died

• beheaded c.584 at Ponthion sur Vitry-le-Francois, Marne, France

• head and body thrown into the river Marne

• body secretly recovered and given proper burial

• his grave became known for miraculous healing

• re-interred in the cathedral of Soissons, France, date unknown

• relics destroyed with the cathedral caught fire in 1667

Patronage

children

Saint Moderan of Rennes

Also known as

• Moderan of Berceto

• Moderamnus, Moderanno, Moderano, Modran, Moran

Profile

Benedictine, monk. Bishop of Rennes, France in 703. Pilgrim to Rome, Italy in 720. In his later years he resigned his see to become a hermit monk at the abbey of Berceto, Italy.

Born

Rennes, France

Died

• c.730 at Parma, Italy of natural causes

• relics enshrined in Rennes, France

Patronage

Berceto, Italy

Saint Philip of Adrianople

Also known as

Filippo

Profile

Deacon to Saint Hermes of Adrianople. During the persecutions of Diocletian, Saint Hermes and Saint Philip were ordered by governor Basso to close their church and turn over all scriptures and other documents, and all altar furnishings. When Hermes explained that he had no authority to do so, the two were imprisoned, flogged and executed. Martyr.

Died

burned to death in Adrianople, Thrace

Saint Benedict of Macerac

Also known as

• Benedict of Massérac

• Benito...

Profile

Monk. Abbot at Petras. Hermit at Macerac, diocese of Nantes, France. His holiness and wisdom attacted so many spiritual students that he founded a Columban monastery for them.

Born

Greece

Died

• 845 in the diocese of Nantes, Brittany (in modern France)

• relics enshrined at the abbey of Redon

Saint Symmachus of Capua

Also known as

Símaco, Simbrico, Simmaco, Simmio, Simo

Profile

Born to a distinguished imperial Roman senatorial family. Bishop of Capua, Italy in 430. Founded the basilica of Santa Maria Maggiore which survived the Saracens invasion and became the core of the rebuilt city.

Born

late 4th century

Died

c.449 of natural causes

Patronage

Santa Maria Capua Vetere, Italy

Saint Donatus of Fiesoli

Also known as

Donat, Donagh

Profile

Pious and well-educated poet and scholar. While on pilgrimage to Rome, Italy in 816 with Andrew the Scot he was stopped in Tuscany and was compelled to become bishop of Fiesoli, Italy. Known his solicitous hospitality to pilgrims.

Born

Irish

Died

874

Saint Bertharius of Monte Cassino

Profile

Born to the royal house of France. Monk at Monte Cassino Abbey. Abbot there in 856. Murdered by invading Saracens while at prayer. Martyr.

Born

c.810

Died

22 October 823 at Monte Cassino Abbey in Italy

Canonized

26 August 1727 by Pope Benedict XIII (cultus confirmation)

Saint Hermes of Adrianople

Also known as

Ermete

Profile

Bishop of Heraclea. During the persecutions of Diocletian, Saint Hermes and Saint Philip were ordered by governor Basso to close their church and turn over all scriptures and other documents, and all altar furnishings. When Hermes explained that he had no authority to do so, the two were imprisoned, flogged and executed. Martyr.

Died

burned to death in Adrianople, Thrace

Saint Leothadius of Auch

Also known as

Leotaldo, Léothade

Profile

Born to the Frankish nobility. Monk. Abbot of Moissac Abbey in France in 670. Bishop of Auch, France in 691. KDied while travelling as part of a delegation to Charles Martel.

Born

7th century Gaul (in modern France)

Died

• 718 in Burgundy (in modern France of natural causes

• relics enshrined in the cathedral of Auch, France

Saint Cordula

Also known as

Kordula

Profile

One of the companions of Saint Ursula. When she saw the tortures being inflicted on her friends, she hid, but the next day, ashamed of her cowardice, she came out of hiding and proclaimed her Christianity. Martyr, the last of the group.

Died

453 in Cologne, Germany

Saint Apollo of Bawit

Profile

Hermit in Thebes in Egypt for 40 years. Monk. Abbot of Bawit in Hermopolis, a house of 500 monks. Left the monastic life to oppose the decrees of Julian the Apostate.

Born

316 in Egypt

Died

395 of natural causes

Saint Valerius of Langres

Profile

Deacon in the early Church in the area of Langres, France. Worked with Saint Desiderius of Langres. Martyred by area pagans.

Died

beheaded on 22 October 411 near Besancon, France

Saint Ingbert

Also known as

Ingebert, Ingobert, Ingobertus

Profile

Hermit near modern Saint Ingbert, Saarland, Germany, a town named for him.

Died

c.650 of natural causes

Representation

hermit with a cross in front of a cave

Saint Heraclius the Martyr

Profile

Soldier who witnessed the martyrdom of Saint Alexander and companions, and was so moved, he converted and died with them. Martyr.

Died

beheaded

Saint Nunctus of Mérida

Also known as

Nancto, Noint, Nuncto

Profile

Monk. Abbot of a monastery near Mérida, Spain. Murdered by robbers of his house. Martyr.

Died

668

Saint Philip of Fermo

Profile

Bishop of Fermo, Italy. Martyred in the persecutions of Aurelian.

Died

• c.270 in Fermo, Italy

• relics enshrine in the cathedral of Fermo, Italy

Saint Alexander the Martyr

Profile

Missionary bishop in imperial Rome. Ordered to sacrifice to pagan idols, he refused. Martyr.

Died

beheaded

Saint Maroveus of Precipiano

Profile

Monk at Bobbio, Italy. Founded Precipiano Abbey near Tortona, Italy.

Died

c.650

Saint Mark of Jerusalem

Profile

First Gentile bishop of Jerusalem c.135, serving for over 20 years. Martyr.

Died

156

Saint Nepotian of Clermont

Profile

Bishop of Clermont, France in 386.

Died

c.388

Saint Verecundus of Verona

Profile

Bishop of Verona, Italy.

Died

522

Saint Rufus of Egypt

Profile

An ascetic hermit in the desert of 5th century Egypt.

Martyrs of Heraclea

Profile

A group of four clerics in Heraclea (modern Marmara Ereglisi, Turkey) who were arrested in the persecutions of Diocletian. They were imprisoned, abused and ordered to turn over all the scriptures that they had hidden from authorities; they refused, and were executed together. Martyrs. - Eusebius, Hermes, Philip and Severus.

Died

burned at the stake in 304 in Adrianople (modern Edirne, Turkey)

Martyred in the Spanish Civil War

Thousands of people were murdered in the anti-Catholic persecutions of the Spanish Civil War from 1934 to 1939. I have pages on each of them, but in most cases I have only found very minimal information. They are available on the CatholicSaints.Info site through these links:

• Blessed Estanislao García Obeso

• Blessed Germán Caballero Atienza

• Blessed José Menéndez García

• Blessed Josep Casas Lluch

• Blessed Luis Minguel Ferrer

• Blessed Victoriano Ibañez Alonso

Also celebrated but no entry yet

• Lucia Bartolini Rucellai

இன்றைய புனிதர்கள் அக்டோபர் 21

 Bl. Nicolas Barre

Feastday: October 21

Birth: 1621

Death: 1686

Beatified: Pope John Paul II

Nicolas Barré (October 21, 1621 - May 31, 1686) was a priest and founder of the Community of the Sisters of the Child Jesus, was beatified in 1999.

Nicolas was born October 21, 1621 in Amiens, his parents were wealthy merchants, who had five children he was the eldest. Nicolas was baptized at Saint-Germain December 17, 1621.

He was educated by the Jesuits, but at 19, he joined the Minims, founded by St. Francis of Paola. He took his vows in 1641 and was ordained priest in 1645.

From 1645 to 1655, he assumed the office of professor of theology and librarian at the convent in the Place Royale in Paris (now Place des Vosges).

But in 1655, his health deteriorating, Nicolas Barré was sent to Amiens, where he recovered, before leaving for Rouen.

There, from 1659 to 1675, he worked for the education of poor children, with a few girls who are organizing to be fully available to their educational mission. In 1662 opened a school in Sotteville-lčs-Rouen, and the Father Barre establishes a first community gathering women who had helped him in his efforts. These are the first Sisters of Providence of Rouen.

In 1675, he returned to Paris where he continued his foundation for popular schools and communities, such as Charitable Mistresses of the Holy Child Jesus, also known as the Ladies of Saint-Maur. He was the adviser of St. John Baptist de La Salle, to whom he enjoined to give up his property and live with poor school teachers to be successful as the first master charitable successful with girls. "

He died May 31, 1686 in Paris.

St. Maichus

Feastday: October 21

A Syrian hermit, captured by the Saracens and sold as a slave. Malchus told St. Jerome that he was born in Nisibia. He was one of the recluses at Khalkis, near Antioch. and set out with a caravan to return home. The caravan was captured by marauding Bedouins, and he was taken prisoner. While a captive, Malchus was forcibly married to a young woman who was already married. They lived as brother and sister until fleeing into the region of caves. While hunting them, their master was killed by a lioness. Malchus went back to Khalkis, and the woman, unable to find her true husband, became a hermitess. Malchus later went to Maronia where he was honored by St. Jerome.

 

St. John of Bridlington

Feastday: October 21

Patron: women in difficult labour; fishermen

Birth: 1319

Death: 1379

Augustinian prior and patron of women who face difficult labors. He was born John Thwing in Bridlington, Yorkshire, England, in 1319, and became a student at Oxford. Joining the Augustinians at Bridlington, he served as prior for seventeen years until his death. He was canonized in 1401.

John Twenge (Saint John of Bridlington, John Thwing, John of Thwing, John Thwing of Bridlington) (1320–1379) is an English saint of the 14th century. In his lifetime he enjoyed a reputation for great holiness and for miraculous powers. St John of Bridlington was commended for the integrity of his life, his scholarship, and his quiet generosity. He was the last English saint to be canonised before the English Reformation.

Life

Born in 1320 in the village of Thwing on the Yorkshire Wolds, about nine miles west of Bridlington,[1] he was of the Yorkshire family Twenge, which during the English Reformation would supply two Roman Catholic priest-martyrs, and was also instrumental in establishing the Institute of the Blessed Virgin Mary at Bar Convent, York.

John was educated at a school in the village from the age of five, completing his studies at Oxford University. He then entered the Augustinian Canons Regular community of Bridlington Priory. He carried out his duties with humility and diligence, and was in turn novice master, almsgiver, preacher and sub-prior. He became Canon of the Priory in 1346 and was eventually elected Prior in 1356. John initially declined out of humility, but after being re-elected, probably in 1361, he took on the duties of Prior in January 1362.[1] He served as Prior for 17 years before his death on 10 October 1379.

Miracles attributed to him

In his lifetime he enjoyed a reputation for great holiness and for miraculous powers. Reputedly on one occasion he changed water into wine. On another, five seamen from Hartlepool in danger of shipwreck called upon God in the name of His servant, John of Bridlington, whereupon the prior himself appeared to them in his canonical habit and brought them safely to shore. The men left their vessel at the harbour and walked to the Monastery where they thanked John in person for saving their lives.[1]

The Vision of William Staunton (British Library Manuscripts, Royal 17.B.xliii and Additional 34,193) recounts William's visit to St Patrick's Purgatory where he sees both purgatory and the earthly paradise and is conducted through the otherworld by St John of Bridlington and St Ive (of Quitike).[2]

Death and canonisation

After his death from natural causes, the fame of the supposed miracles brought by his intercession spread rapidly through the land. Alexander Neville, Archbishop of York, charged his suffragans and others to take evidence with a view to his canonisation, 26 July 1386. Richard le Scrope, Archbishop of York 1398–1405, assisted by the bishops of Durham and Carlisle, officiated at a solemn translation of his body, 11 March 1404, de mandato Domini Papae.[3] This pope, Boniface IX, shortly afterwards canonised him. The canonisation had been doubted and disputed; but the original Bull was unearthed in the Vatican archives by T. A. Twemlow, who was engaged in research work there for the British government.

At the English Reformation, Henry VIII was asked to spare the magnificent shrine of the saint, but it was destroyed in 1537. The nave of the church, restored in 1857, is all that now remains of Bridlington Priory. The saint's feast is observed by the canons regular on 9 October.[3]

Veneration

Window at All Saints, Thwing (1950s)

St John of Bridlington was commended for the integrity of his life, his scholarship, and his quiet generosity. He was the last English saint to be canonised before the English Reformation. King Henry V attributed his victory at Agincourt to the intercession in heaven of this Saint John and of Saint John of Beverley. Women in difficult labour may pray to St John of Bridlington as their patron saint[4] and he is also associated with the local fishing industry.

At All Saints Church, Thwing, there is a window showing St John of Bridlington and St Cecilia. There is a St John Street in Bridlington named after him, an old thoroughfare linking the "Old Town" that grew up around Bridlington Priory with the quayside community of fishermen and traders. At St Andrew's Church, Hempstead, Norfolk, a wooden panel showing John of Bridlington depicts him holding a fish and in episcopal robes, though he never served as bishop

St. Dasius

Feastday: October 21

Death: 303

Martyr with Gaius, Zoticus, and companions at Nicomedia.There were fifteen soldiers in this group

Saint Ursula

மறைசாட்சி ஊர்சுலா 

St.Ursula

நினைவுத்திருநாள் : அக்டோபர் 21

பிறப்பு : இங்கிலாந்து (?)

இறப்பு : 3 அல்லது 4 ஆம் நூற்றாண்டு, கொலோன்

பாதுகாவல்: கொலோன் மறைமாவட்டம், இளைஞர்கள், ஆசிரியர்கள், அமைதியான மரணம்

ஊர்சுலா ஆங்கிலேயர் அரசர் குடும்பத்தில் பிறந்தவர். சிறுபிள்ளையாக இருக்கும்போதே, துறவிகளுக்குரிய வார்த்தைப்பாடுகளை எடுத்தார். ஆனால் இவரின் தந்தை, செல்வந்தர் ஒருவருக்கு திருமணம் செய்து வைக்க நிச்சயம் செய்தார். ஆனால் ஊர்சுலாவின் இதயம் இறைவனையே நாடியது.

இவர் ஒருமுறை கடலில் பயணம் செய்யும்போது, பலத்த காற்று ஏற்பட்டது. அப்போது தான் சென்ற கப்பலை, கொலோன் நகரை நோக்கி செல்ல ஊர்சுலா கூறவே கப்பலானது கொலோன் நகரை வந்தடைந்தது. அப்போது அழகு வாய்ந்த ஊர்சுலா ஹீனன்கொனிஷ் (Hunnenkönig) என்பவரால் கவரப்பட்டார்.

ஆனால் அவ்வரசனின் விருப்பத்திற்கிணங்க ஊர்சுலா மறுத்தார். இதனால் அவனால் கொலை செய்யப்பட்டதாக வரலாறு கூறுகின்றது. 1106 ஆம் ஆண்டில் இவரின் புனிதப்பொருட்கள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டு, இவரின் பெயரில் உள்ள ஆலயத்தில் வைக்கப்பட்டுள்ளதாகவும் கூறப்படுகின்றது.

செபம்:

நல்ல ஆயனாம் இறைவா! ஊர்சுலா என்ற பெயரை தாங்கியுள்ள அனைவரையும் ஆசீர்வதியும். நல்ல உடல் உள்ள நலன்களை கொடுத்து, வாழ்வை ஆசீர்வதித்து இப்புனிதரின் வழியாக உம் ஆசீர்வாதங்களை நீர் பொழிந்து வழிநடத்த வேண்டுமென்று இறைவா உம்மை மன்றாடுகின்றோம்

Profile

Legendary princess, the daughter of a Christian British king and Saint Daria. She travelled Europe in company of either 11 or 11,000 fellow maidens; the 11,000 number probably resulted from a misreading of the term "11M" which indicated 11 Martyrs, but which a copyist took for a Roman numeral. Ursula and her company were tortured to death to get them to renounce their faith, and old paintings of them show many of the women being killed in various painful ways. Namesake for the Ursuline Order, founded for the education of young Catholic girls and women.

There are other saints closely associated with Ursula and her story –

travelling companions who were martyred with her

• Agnes of Cologne

• Antonia of Cologne

• Calamanda of Calaf

• Cesarius of Cologne

• Cordula

• Cunigunde of Rapperswil

• Cyriacus of Cologne

• Fiolanus of Lucca

• Ignatius of Cologne

• James of Antioch

• Mauritius of Cologne

• Martha of Cologne

• Odilia

• Pontius of Cologne

• Sulpitius of Ravenna

• Vincent of Cologne

travelling companion, but escaped the massacre

• Cunera

led by a dove to the lost tomb of Ursula

• Cunibert of Cologne

her mother

• Daria

Died

21 October 238 in Cologne, Germany

Patronage

• British Virgin Islands

• Catholic education (especially of girls)

• Cologne, Germany

• holy death

• students, school children

• teachers, educators

• University of Paris

Blessed Charles of Austria

Also known as

• Charles of Habsburg

• Carlo d'Austria

• Karl I von Österreich

• Karl IV von Österreich

Profile

Son of Archduke Otto and Princess Maria Josephine of Saxony; great-nephew of Emperor Francis Joseph I. A stigmatic nun prophesied that he would be the victim of attacks and great suffering. A group of people were specifically assigned to pray for him at all times; after his death this group formed the League of Prayer of the Emperor Charles for the Peace of the Peoples (Gebetsliga Kaiser Karl für den Völkerfrieden), which became an ecclesiastically recognized prayer group in 1963. He received a strong Catholic education, and developed a strong devotion to the Holy Eucharist and the Sacred Heart of Jesus. Married Princess Zita of Bourbon and Parma on 21 October 1911. They had eight children over the next ten years.

With the assassination of Archduke Francis Ferdinand on 28 June 1914, the trigger for World War I, Charles became heir presumptive to the throne of the Austro-Hungarian Empire. On the death of Emperor Francis Joseph on 21 November 1916, Charles became Emperor of Austria; crowned apostolic king of Hungary on 30 December 1916. He saw his crown as a way to implement Christian charity and social reform. He worked for peace, for an end to the war, and was the only leader to support Pope Benedict XV's peace effort. After the war, Charles was exiled to Switzerland in March 1919. Trying to prevent the rise of Communism in Central Europe, he tried twice in 1921 to return to power, but since he refused to be the cause of civil war, he finally gave up. Since he considered his office a mandate from God, he never abdicated his throne or title, but he was exiled to the island of Madeira, Portugal and spent his remaining days in prayerful poverty. His widow, princess Zita, dressed in black and lived in mourning her remaining 67 years.

Born

17 August 1887 in Persenbeug Castle, Melk, Lower Austria

Died

1 April 1922 at Funchal, Madeira, Portugal of pneumonia

Beatified

• 3 October 2004 by Pope John Paul II

• his beatification miracle involved the cure of metastatic breast cancer in a Baptist women from Kissimmee, Florida

Blessed Giuseppe Puglisi

Also known as

Pino Puglisi

Profile

Son of Carmelo and Giuseppa Fana Puglisi, a cobbler and a seamstress. Ordained on 2 July 1960 as a priest in the archdiocese of Palermo, Italy. Parish priest in the areas of Settacannoli, Romagnolo, Vadessi, Godrano and Brancaccio in Italy. Confessor of the Basilian sisters Figlie di Santa Macrina. Taught at a number of schools from 1962 to 1993. Worked with youth in the poorest areas of his assignments, and helped teach anyone who would listen about the reforms of Vatican II that were designed to revilatize the involvement of the laity. Worked in Godrano to end bloody vendettas, and reconciled families broken by violence. Member of the Presenza del Vangelo. Vice-rector of the seminary in Palermo on 9 August 1978; director of diocesan vocations on 24 November 1979 and of the region on 5 February 1986. The work he did in schools, with vocations and in the neighborhoods proved a model for later teachers who work from the Christian point of view. Worked with groups of nuns, priests and lay people to improve living conditions and to denouce crime and the collusion of elected officials with organized crime. He received a series of threats, and was murdered at home by the mafia for his work. Martyr.

Born

15 September 1937 in Brancaccio, Palermo, Italy

Died

• 15 September 1993 at piazzale Anita Garibaldi 3, Palermo, Italy

• buried in the chapel

Beatified

• 25 May 2013 by Pope Francis

• beatification recognition celebrated at the Stadio Renzo Barbera, Palermo, Italy by Cardinal Salvatore De Giorgi

Saint Wendelin

புனித_வென்டலின் (554-617)

அக்டோபர் 21

இவர் ஸ்காட்லாந்து நாட்டின் இளவரசர். இவரது தந்தை ஸ்காட்லாந்தை ஆண்டு வந்த ஃபோர்சதோ, தாய் அயர்லினா என்பவர் ஆவர்.

தனக்கு மறைக்கல்வி கற்றுக்கொடுத்த ஆயர் வழியாக இறைவன்மீது மிகுந்த பற்றுக்கொண்டு வாழ்ந்த இவர், ஒருநாள் எல்லாவற்றையும் துறந்துவிட்டு, கால்நடையாகவே புனித நாடுகளுக்குச் சென்றார்‌. 

574 ஆம் ஆண்டு உரோமைக்கு வந்த இவர், அங்கிருந்த திருத்தந்தை முதலாம் பெனடிக்டைச் சந்தித்து அவரிடம் ஆலோசனை கேட்டார். அவர் சொன்ன ஆலோசனை பேரில் இவர் ஒரு துறவியாக வாழத் தொடங்கினார்.

இதற்குப் பிறகு இவர் மக்கள் கொடுத்த உணவை உண்டு, அவர்கள் நடுவில் போதித்தும், இறைவேண்டல் செய்தும் வந்தார். இப்படிப்பட்ட நேரத்தில் ஒருவர் இவரிடம், "கையும் காலும் நன்றாகத்தானே இருக்கின்றன, பிறகு எதற்கு அடுத்தவரிடம் இரந்து உண்கிறாய்?" என்று கேட்டார். இதனால் இவர் ஒரு பெரிய பணக்காரரின் தோட்டத்தில் தோட்ட வேலைகளைச் செய்து, அதிலிருந்து கிடைத்த ஊதியத்தில் உண்டு வந்தார்.

நாள்கள் மெல்ல நகர்கையில் தோட்ட வேலையிலேயே முழு நாளும் கழிந்ததால், இவரால் இறைவனிடம் வேண்டுவதற்கு நேரம் ஒதுக்க முடியாமல் போனது. இதனால் இவர் தோட்ட வேலையை விட்டுவிட்டு, ஒருவருடைய ஆடுகளை மேய்க்கத் தொடங்கினார். இப்பொழுது இவருக்கு இறைவனிடம் வேண்டுவதற்கு மிகுதியான நேரம் கிடைத்தது.

இவ்வாறு இவர் தான் செய்த இறைவேண்டலின் மூலம் இறைவனோடு ஒன்றித்திருக்க முடிந்ததால், இறைவார்த்தையை மக்களுக்கு நல்ல முறையில் எடுத்துரைக்க முடிந்தது. பலரும் இவருடைய போதனையைக் கேட்க ஆவலோடு வந்தார்.

இப்படி இறைவேண்டலுக்கும் இறைவார்த்தையை எடுத்துரைப்பதற்கும் சிறந்ததோர் எடுத்துக்காட்டாக விளங்கிய இவர் 617 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார்.

Also known as

Wendel, Wendolinus, Wendelinus

Profile

Prince of Scotland, the son of King Forchado and Queen Irelina. Educated by the local bishop, Wendelin decided to abandon life in the royal family, and devote himself to God. Dressed as a pilgrim, Wendelin left his castle home in the middle of the night, and left the worldly life behind.

Pilgrim to many holy sites, reaching Rome, Italy in 574. During an audience with Pope Benedict I, the pope told him to follow his desire for a life with God. Lived for a while in Einsidel, Germany. Hermit in the forest wilderness of Westerich.

During a trip to the shrines in Trier, Germany, he reportedly met a wealthy highwayman. The thief admonished Wendelin for begging when he was so obviously capable of earning his living. He then worked for the thief as a swineherd until he found there was no time for his prayers. He transferred to work tending cattle, Wendelin again had time for prayer. However, the herd he tended grew so fast that he soon found himself again over-worked. This time he was transferred to tending sheep, traditionally a job for children or older men as it was less physically demanding. Even when his flock grew large, he still had time for prayer. Legend says that God transferred Wendelin and his flocks back to the old hermitage many times, and then brought them back in the evening.

Hermit near Trier in 590. Abbot in Tholey, Germany in 597.

Born

554 in Scotland

Died

617 at Tholey, Germany of natural causes

Saint Laura of Saint Catherine of Siena

 புனிதர் லாரா 

(St. Laura of Saint Catherine of Siena)

மறைப்பணியாளர்/ நிறுவனர்:

(Religious and Founder)

பிறப்பு: மே 26, 1874

ஜெரிகோ, அன்டியோகுயியா, ஐக்கிய கொலம்பியாவின் மாகாணங்கள்

(Jericó, Antioquía, United States of Colombia)

இறப்பு: அக்டோபர் 21, 1949 (வயது 75)

பெலென்சிடோ, மெடெல்லின், அன்டியோகுயியா, கொலம்பியா

(Belencito, Medellín, Antioquía, Colombia)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

முக்திபேறு பட்டம்: ஏப்ரல் 25, 2004

திருத்தந்தை ஜான் பவுல்

(Pope John Paul II)

புனிதர் பட்டம்: மே 12, 2013

திருத்தந்தை ஃபிரான்சிஸ்

(Pope Francis)

நினைவுத் திருநாள்: அக்டோபர் 21

பாதுகாவல்:

இன பாகுபாடு காரணமாக பாதிக்கப்பட்டவர்கள்

அனாதைகள்

மரியாவின் மாசற்ற இருதயம் சபை (Congregation of Missionary Sisters of Immaculate Mary)

புனித சியன்னா நகர கேதரீனாவின் மறைபணியாளர் சகோதரிகள் சபை (Congregation of  Saint Catherine of Siena)

புனிதர் சியன்னா நகர கத்ரீனாவின் லாரா, ஒரு கத்தோலிக்க அருட்சகோதரி ஆவார். 1914ம் ஆண்டு, இவர் மரியாவின் மாசற்ற இதயம் (Congregation of Missionary Sisters of Immaculate Mary), மற்றும் புனித சியன்னா நகர கேதரீனாவின் மறைபணியாளர் சகோதரிகள் (Congregation of  Saint Catherine of Siena) என்னும் துறவற சபைகளை நிறுவினார். இவர் பழங்குடி இனத்தவர்களின் உரிமைக்காக பாடுபட்டார். தென் அமெரிக்க பெண்களுக்கு இவர் ஒரு சிறந்த எடுத்துக்காட்டாக கருதப்படுகின்றார். 

“மரிய லாரா டி ஜீசஸ் மொன்டோயா யி உபெகுயி” (María Laura de Jesús Montoya Upegui) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட இவர், கொலொம்பியாவின் (Colombia) “ஜெரிகோ” (Jericó) நகரில் பிறந்தார். இவரது தந்தையாரின் பெயர், "ஜுவான் டி லா க்ரூஸ் மோன்டோயா" (Juan de la Cruz Montoya) ஆகும். தாயாரின் பெயர், "டோலோரெஸ் ஊபேகுய்" (Dolores Upegui) ஆகும். இவரது பெற்றோருக்குப் பிறந்த மூன்று குழந்தைகளில் இவர் இரண்டாம் குழந்தை ஆவார்.

கி.பி. 1876ம் ஆண்டு நடந்த கொலம்பிய உள்நாட்டுப் (Colombian Civil War) போரின்போது, அவரது தந்தை கொல்லப்பட்டார். அதன் விளைவாக குடும்பத்தினர் ஏழ்மை நிலைக்குத் தள்ளப்பட்டனர். இதன் காரணமாக அவர் தாய்வழி தாத்தா பாட்டியுடன் வாழ அனுப்பப்பட்டார். கி.பி. 1881ம் ஆண்டு, நிலையற்ற பொருளாதார நிலை காரணமாக, அருட்சகோதரியான அவருடைய சித்தி "மரியா டி ஜீஸஸ் உபேகுய்" (María de Jesús Upegui) நிர்வகித்து வந்த அனாதை இல்லத்திற்கு அனுப்பப்பட்டார்.

கி.பி. 1890ம் ஆண்டு, தமது பதினாறு வயதில், ஆசிரியர் பயிற்சி பள்ளியில் சேர்த்து விடப்பட்டார். "அமால்ஃபி" (Amalfi) மற்றும் "மெடேல்லின்" (Medellín) ஆகிய நகரங்களில் கல்வி கற்றார். கி.பி. 1886ம் ஆண்டு, நோயுற்ற அத்தை ஒருவரைப் பராமரிப்பதற்காக அவரது பண்ணையொன்றில் வந்து வசிக்க ஆரம்பித்தார். அங்கேதான், தாம் ஒரு மறைப்பணியாளராக வேண்டிய விருப்பம் இவருக்கு தோன்ற ஆரம்பித்தது. கி.பி. 1893ம் ஆண்டு, மொண்டோயோ, ஆசிரியர் பயிற்சி பட்டம் பெற்றார்.

கி.பி. 1908ம் ஆண்டு, அவர் “உராபா” (Uraba) மற்றும் “சரார்” (Sarare) பிராந்தியங்களில் உள்ள மக்களுடன் இணைந்து பணியாற்றினார், அங்கே, "இந்தியர்களின் படைப்புகள்" (Works of the Indians) எனும் அமைப்பு நிறுவப்பட்டது. மொண்டோயோ, கார்மேல் சபை கன்னியாஸ்திரியாக ஆக விரும்பினார். ஆனால், கிறிஸ்துவின் அன்பை இதுவரை சந்தித்திராத மக்களுக்கு கிறிஸ்துவின் நற்செய்தியை அறிவிக்கும் ஆசையும் ஆர்வமும் அவருள் எழுந்ததை உணர்ந்தார். மொண்டோயோ, தற்போதுள்ள இனப் பாகுபாடுகளை நீக்கி, கிறிஸ்துவின் அன்பையும் போதனைகளையும் அவர்களிடம் கொண்டு வர தம்மையே அர்ப்பணிக்க விரும்பினார்.

கி.பி. 1917ம் ஆண்டு, மே மாதம், 14ம் நாளன்று, “மரியாளின் மாசற்ற இருதயம் சபை” (Congregation of Missionary Sisters of Immaculate Mary) மற்றும் “புனித சியன்னா நகர கேதரீனாவின் மறைபணியாளர் சகோதரிகள் சபை” (Congregation of  Saint Catherine of Siena) ஆகிய இரண்டு சபைகளை நிறுவினார். நான்கு சக பெண்களுடன் “மெடல்லின்” (Medellín) நகரை விட்டு கிளம்பி, “டபெய்பா” (Dabeiba) நகரில் ஆதிவாசி இந்தியர்களுடன் வாழ சென்றார்.

இவர்களது புதிய சபைகளுக்கு “சாண்டா ஃபே டி அன்டோனியா” (Bishop of Santa Fe de Antioquia) மறைமாவட்ட ஆயரின் ஆதரவு இருந்தபோதிலும் பிற கிறிஸ்தவ குழுக்களின் விமர்சனங்களுக்கு உள்ளானது.

நீண்டகாலம் நோயால் பாதிக்கப்பட்டிருந்த மோண்டோயா, 1949ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம், 21ம் தேதியன்று, கொலம்பியாவில் உள்ள “மெடல்லின்” (Medellín) நகரில் இறந்தார். நோய் காரணமாக, இவரது வாழ்க்கையின் கடைசி பத்து வருடங்கள், சக்கர நாற்காலியிலேயே கழிந்தது. தற்போது அவரது சபைகள், மொத்தம் பத்தொன்பது அமெரிக்கா, ஆப்பிரிக்கா, ஐரோப்பிய நாடுகளில் செயல்படுகிறது.

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல் 2004ம் ஆண்டு, இவருக்கு அருளாளர் பட்டம் அளித்தார். 2013ம் ஆண்டு, மே மாதம், 12ம் நாளன்று, திருத்தந்தை ஃபிரான்சிஸ் இவருக்கு புனிதர் பட்டம் அளித்தார்.

Also known as

• Laura Montoya y Upegui

• María Laura de Jesus Montoya Upegui

Profile

Educated at the Holy Spirit School in Amalfi, Colombia, and in Medellín, Colombia. Teacher. Beginning in 1908, she worked as missionary to the natives in the Uraba and Sarare regions. Founded the Works of the Indians and the Congregation of Missionary Sisters of Immaculate Mary and of Saint Catherine of Siena who minister to the poor throughout South America. Known for her defense of Indian rights, and as a strong role model for South American girls.

Born

26 May 1874 in Jerico, Antioquía, Colombia as Laura Montoya y Upegui

Died

21 October 1949 in Medellín, Colombia of natural causes

Beatified

• 25 April 2004 by Pope John Paul II

• the beatification miracle involved the 1994 cure of an 86 year old woman with uterine cancer

Canonized

Sunday 12 May 2013 by Pope Francis

Saint Malchus of Syria

Also known as

• Malchus of Chalcis

• Malchus of Maronia

Profile

Only child of a farming family. Worked as a shepherd, spending his time in the field in prayer. His family hoped he would marry, but Malchus felt a call to the religious life and slipped away from home and became a monk; he lived as a vegetarian, eating only dates, cheese and milk. When Malchus' father died, he left the monastery against his abbot's orders to return home and help his family. On the road he and a group of pilgrims were kidnapped by Saracen raiders and sold into slavery. He was forced to marry another slave, but converted her to Christianity, and the two lived as brother and sister. They eventually escaped, returning to Malchus' old monastery where they lived the religious life; Malchus was often called on to tell his story as a lesson about disobeying your abbot. Legend says that while they were on the road to the monastery, the escaped slaves were protected by a lion.

Born

near 4th century Antioch, Syria

Died

c.390

Saint Finian Munnu

Also known as

• Finian of Taghmon

• Finian Mundus

• Finian of Tech Munnu

• Fintan, Finton, Munnin

Profile

Member of the noble Ui Neill clan. Monk and spiritual student of Saint Columba and Saint Seenell at Cluain Inis, Ireland for 18 years. He moved to Iona Abbey in Scotland, but found Saint Columba had left a prophecy that Finian was to be turned away as he was destined to found another house. Founded Taghmon (Tech Munnu) monastery, County Wexford, Ireland, and served as its first abbot. Attended the Magh Lene Synod in 630 where he defended Celtic liturgical practices against the Latin. In his later years he was afflicted with a terrible skin disease, possibly a form of leprosy, and was known for the patient, uncomplaining way he bore it. There are several churches in Scotland that have his name, possibly because of the evangelization work by the monks his house who thought so highly of him.

Born

Ireland

Died

c.635 of natural causes

Blessed Peter of Città di Castello

Also known as

• Peter Capucci

• Preacher of Death

Profile

Joined the reformed Dominican priory of Cortona, Italy at age 15. Ordained in Cortona. Known for his deep life of prayer, penance and contemplation. Noted preacher, often on the theme of contemplating your own death, preaching with a skull in his hand.

Born

1390 at Città di Castello, Italy

Died

21 October 1445 of natural causes

Beatified

by Pope Pius VII (cultus confirmed)

Saint Hilarion of Gaza

 புனிதர் ஹிலாரியன் 

(St. Hilarion)

மடாதிபதி/ துறவி:

(Abbot/ Anchorite)

பிறப்பு: கி.பி. 291

தபத்தா, சிரியாவின் தென் காஸா, பாலஸ்தீனம்

(Thabatha, South of Gaza in Syria, Palaestina)

இறப்பு: கி.பி. 371

சைப்ரஸ்

(Cyprus)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

கீழ் ஆர்த்தோடாக்ஸ் திருச்சபைகள்

(Eastern Orthodox Churches)

காப்டிக் திருச்சபை

(Coptic Church)

நினைவுத் திருநாள்: அக்டோபர் 21

புனித ஹிலாரியன், தமது வாழ்வின் பெரும்பகுதியை பாலைவனங்களில் கழித்த துறவி ஆவார். இவர், புனித வனத்து அந்தோனியாரை (St. Anthony the Great) முன்னுதாரணமாகக் கொண்டு அவரை பின்பற்றியவர் ஆவார்.

இவரைப் பற்றின தகவல்களின் மூல ஆதாரம் “புனித ஜெரோம்” (St. Jerome) அவர்களின் எழுத்துக்களே ஆகும். சுமார் 390ல், பெத்தலகேமில் ஜெரோம் அவர்களால் ஹிலாரியனின் சரிதம் எழுதப்பட்டது. அதன் பொருளானது, ஹிலாரியன் எங்ஙனம் தமது துறவு வாழ்வினை அர்ப்பணித்தார் என்பதேயாகும்.

ஹிலாரியன், “சிரிய பாலஸ்தீனத்திலுள்ள” (Syria Palaestina) “காஸாவின்” தென் பகுதியிலுள்ள (South of Gaza) “தபத்தா” (Thabatha) எனுமிடத்தில் “பேகன்” (Pagan) இன பெற்றோருக்குப் பிறந்தவர் ஆவார்.

சிறுவன் ஹிலாரியனின் பெற்றோர், தங்களின் மகனைக் கல்வியில் சிறந்தவனாக்க விரும்பி, அக்காலத்தில் கல்விக்குச் சிறந்து விளங்கிய எகிப்து நாட்டின் அலெக்சாந்திரியாவிலுள்ள (Alexandria) இலக்கணகர்த்தா ஒருவரிடம் அணியிலக்கணம் கற்க அனுப்பினர். அங்குச் சென்ற ஹிலாரியனுக்கு அந்நகரின் திரையரங்குகளும், கேளிக்கை விளையாட்டுகளும், ஆடம்பரமான நண்பர்களும் கவர்ச்சியளிக்கவில்லை. ஆனால் அந்நகரின் கிறிஸ்தவர்களின் வாழ்க்கைமுறை அச்சிறுவனை ஈர்த்தது. இவர், அலெக்சான்றியாவிலுள்ள ஒரு இலக்கணவாதியிடம் "அணியிலக்கணம் மற்றும் வாக்கு வன்மை" சம்பந்தமான பாடங்களை வெற்றிகரமாக கற்றுத் தேர்ந்தார். இவர், அலெக்சான்றியாவில் மனம் மாறி, கிறிஸ்தவ மதத்தினை தழுவியதாக தெரிகிறது. பின்னர் ஆலயங்களுக்கு தொடர்ந்து செல்ல ஆரம்பித்தார். புனித ஜெரோம் அவர்களின்படி, இவர் மிகவும் ஒல்லியான, ஆரோக்கியமற்ற உடல்வாகினை கொண்டிருந்தார்.

துறவு வாழ்வின் தொடக்கம்:

புனித ஜெரோம் அவர்கள் எழுதிய சரித்திரத்தின்படி, புனித வனத்து அந்தோனியார், "அவர்களுடைய பெயர் எகிப்தின் எல்லா இன மக்களின் நாவில் இருக்கும்" என்று சொன்னதைக் கேட்டறிந்த ஹிலாரியன், தமது பதினைந்தாம் வயதில் எகிப்தியப் பாலைநிலத்தில் கடும் தவ வாழ்க்கை வாழ்ந்த தூய வனத்து அந்தோணியார் பற்றி எல்லாரும் வியந்து பேசுவதைக் கேட்டார். எனவே புனித வனத்து அந்தோனியாருடன் சேர்ந்து இரண்டு மாதங்கள் வாழ முடிவெடுத்து பாலைநிலம் சென்றார் ஹிலாரியன். ஆனால், புனித வனத்து அந்தோனியாரின் ஆசிரமமானது, நோய்கள் தீர வேண்டியும், பேய் பசாசுகளை ஓட்ட வேண்டியும் வரும் மக்களால் பரபரப்பாகவே இயங்கியது. இதனால், ஹிலாரியன் சில துறவியர்களுடன் தமது ஊரான "தபத்தா" திரும்பினார். அதே சமயம், அவரது பெற்றோர் மரித்துப் போகவே, அவர் தமக்கு சேர வேண்டிய சொத்துக்களை தமது சகோதரர்களுக்கும் ஏழைகளுக்கும் பகிர்ந்தளித்துவிட்டு துறவு வாழ்வினைத் தொடர வேண்டி பாலைவனம் திரும்பினார்.

"மஜோமா"வின் (Majoma) தென்மேற்குப் பகுதியிலுள்ள “காஸா” நகரின் துறைமுக (Gaza) பகுதிக்கு சென்றார். ஒரு பக்கம் கடலும், மறுபக்கம் சதுப்பு நிலத்தையும் கொண்ட அவ்விடம் வழிப்பறிக் கொள்ளையர்கள் நிறைந்தது. இது குறித்து அவரது நண்பர்கள் அவரை எச்சரித்தனர். ஆயினும் அங்கு குச்சிகளால் ஒரு சிறு குடிசை அமைத்து புனித வனத்து அந்தோணியார் போல் கடும் தவ வாழ்வு வாழத் தொடங்கினார் ஹிலாரியன். அடிக்கடி இடத்தை மாற்றினார். இவரிடம் ஒரேயொரு மயிராடையும், புனித வனத்து அந்தோணியார் கொடுத்த தோலாலான ஒரு மேலங்கியுமே இருந்தன.

தினமும் கதிரவன் மறைந்த பின்னர் 15 காய்ந்த அத்திப்பழங்களை மட்டுமே சாப்பிட்டார். சாத்தானின் பிடியிலிருந்து பலரை விடுவித்தார். மேலும் பல புதுமைகளையும் செய்தார். மக்களும் கூட்டம் கூட்டமாய் அவரிடம் வரத் தொடங்கினர். இதனால் தனிமையை நாடி கி.பி. 360ல் மீண்டும் எகிப்து சென்றார். அங்கு புனித வனத்து அந்தோணியார் வாழ்ந்த இடங்களைத் தரிசித்தார். பின்னர் அலெக்சாந்திரியாவுக்கு அருகிலுள்ள “ப்ரூச்சியம்” (Bruchium) சென்றார். ஆனால் ஜூலியன் என்பவர், கிறிஸ்தவத்துக்கு எதிராகக் கிளம்பி இவரைக் கைது செய்ய முயற்சித்தான். இதனால் லிபியப் பாலைநிலம் சென்றார். பின்னர் சிசிலி சென்று, “பச்சினம்” (Pachinum) என்ற இடத்திற்கு அருகில் நீண்ட காலம் கடும் தவ வாழ்வு வாழ்ந்தார். இதற்கிடையே, இவரின் முந்தைய சீடரான “ஹெஸிச்சியஸ்” (Hesychius) இவரைத் தேடி அங்கு வந்தார்.

துறவி ஹிலாரியன் அவர்களைத் தேடி மீண்டும் மக்கள் வரத் தொடங்கினர். இதனால் தனிமையை நாடி குரோவேஷியா நாட்டின் “டல்மாஷியா” (Dalmatia) எனுமிடத்திலுள்ள “எபிடாரஸ்” (Epidaurus) சென்றார். இறுதியில் “சைப்ரஸ்” (Cyprus) சென்று தனிமையான குகை ஒன்றில் வாழ்ந்து கி.பி. 371ம் ஆண்டில் இறந்தார் ஹிலாரியன். இத்தூயவரின் நினைவுத் திருவிழா அக்டோபர் மாதம், 21ம் தேதி ஆகும்.

Profile

Raised in a pagan family. Converted to Christianity while studying at Alexandria, Egypt as a teenager. Studied with Saint Anthony the Great in the Egyptian desert in 306. He then gave away his wealth, and introduced the eremitical life in the Gaza region of Palestine. Supported himself by weaving baskets. Founded several monasteries in Palestine. Noted for his ascetic life; for years he ate but 15 figs a day. Miracle worker whose fame attracted unwanted crowds; to escape the people, including his most dedicated student Saint Hesychius, the notoriety, and the persecutions of Julian the Apsotate, he lived on Mount Sinai, in Egypt, in Sicily, in Dalmatia, on Paphos, and Cyprus.

Born

c.291 at Gaza, Palestine

Died

• 371 at Cyprus of natural causes

• relics at Majuma, Palestine

Saint Celina of Meaux

Profile

Born to the nobility, she was drawn to religious life; this desire was intensified when she met Saint Genevieve. Her fiance opposed the choice. Celina fled to the local cathedral with Saint Genevieve; its doors opened to admit them, closed behind them, and could not be opened again until the fiance and Celina's family agreed to her choice. She spent the rest of her life as a prayerful nun devoted to works of charity.

Died

• c.480 of natural causes

• buried in Meaux, France

• relics hidden during the anti-Christian persecutions of the French Revolution

• relics re-enshrined in the cathedral of Meaux

Saint Petrus Yu Tae-Ch'ol

Also known as

• Peteuro Yu Dae-Jeol

• Peter Yu Tae-Ch'ol

Additional Memorial

20 September as one of the Martyrs of Korea

Profile

Imprisoned, tortured and martyred at the age of 13 for his faith.

Born

1826 in Ipjeong, South Korea

Died

strangled on 21 October 1839 in Seoul, South Korea

Canonized

6 May 1984 by Pope John Paul II

Blessed Hilarion of Moglena

Profile

Monk. Bishop of the Moglena region of western Macedonia. Fought the heresies Manichaeism and Messalianism.

Died

• 21 October 1164 of natural causes

• re-interred in Trnovo, Bulgaria c.1205

• relics enshrined at the Church of the Forty Martyrs in 1230

• the church was later converted to a mosque, and the location of the relics is unknown

Blessed Sancho of Aragon

Profile

Born a prince, the fourth son of Blessed James I, King of Aragon. Turning from worldly ways, he joined the Mercedarians, receiving the habit from Saint Peter Nolasco. Archbishop of Toledo, Spain. Saracens cut off his hand with the ring of his office, and then martyred him for not losing his faith.

Born

1238

Died

stabbed through the neck in 1275

Saint Viator of Lyons

Additional Memorial

2 September (translation of relics)

Profile

Lector and catechist at the cathedral of Lyons, France. Spiritual student of and assistant to Saint Justus of Lyons. Hermit in the deserts near Alexandria, Egypt from 381 until his death.

Born

4th century France

Died

• c.390 at Skete, Egypt

• relics enshrined in the church of the Machabees in Lyons, France

Patronage

Viatorians

Saint Berthold of Parma

Also known as

Bertoldo

Profile

Born to Anglo-Saxon parents who had fled England at the Norman Conquest of 1066. Saintly lay brother at the monastery of Saint Alexander.

Born

Parma, Italy

Died

^• c.1101

• relics at the Saint Alexander monastery

Blessed Iulianus Nakaura

Also known as

Giuliano, Julian

Profile

Jesuit priest. Martyr.

Born

c.1567 in Nakaura, Nagasaki, Japan

Died

21 October 1633 in Nishizaka, Nagasaki, Japan

Beatified

24 November 2008 by Pope Benedict XVI

Saint Asterius

Also known as

Astericus

Profile

Priest under Pope Callistus, whom he secretly buried, and for which act he was killed by order of Emperor Alexander Severus. Martyr.

Died

• drowned in the Tiber River at Ostia, Italy

• body recovered and buried in Ostia

• relics enshrined in the cathedral in Ostia

Saint Zoticus of Nicomedia

Also known as

Zotico

Profile

One of a group of 15 Christian soldiers who were tortured and martyred in the persecutions of Diocletian.

Died

thrown from a boat to drown at sea c.303 at the imperial residence at Nicomedia on the Black Sea

Saint Dasius of Nicomedia

Also known as

Dasio

Profile

One of a group of 15 Christian soldiers who were tortured and martyred in the persecutions of Diocletian.

Died

thrown from a boat to drown at sea c.303 at the imperial residence at Nicomedia on the Black Sea

Saint Caius of Nicomedia

Also known as

Gaius

Profile

One of a group of 15 Christian soldiers who were tortured and martyred in the persecutions of Diocletian.

Died

thrown from a boat to drown at sea c.303 at the imperial residence at Nicomedia on the Black Sea

Saint Condedus

Also known as

Condé, Condède

Profile

Hermit at Fontaine-de-Saint-Valéry, France. Monk at Fontenelle Abbey. Evangelist who worked from an island in the Seine near Caudebec.

Born

in England

Died

c.690

Saint Gebizo

Profile

Beedictine monk at Monte Cassino in 1076. Spiritual student of Saint Desiderius who was later Pope Victor III. Sent to Croatia by Pope Saint Gregory VII to crown King Zwoinimir.

Born

at Cologne, Germany

Died

c.1087 of natural causes

Blessed Gundisalvus of Lagos

Profile

Augustinian monk. Renowned preacher.

Born

at Lagos, Portugal

Died

1422 of natural causes

Beatified

1778 by Pope Clement XIV (cultus confirmed)

Blessed Imana of Loss

Also known as

Himmanna, Imaina, Imaine

Profile

Cistercian Benedictine nun. Abbess at Salzinnes, Namur, France. Abbess at Flines, diocese of Cambrai, France.

Died

1270 of natural causes

Saint Agatho the Hermit

Also known as

• Agatho of Egypt

• Agathon...

Profile

Fourth-century hermit, monk and abbot in the Egyptian desert. He was one of the leaders in the early monastic movement.

Saint Letizia

Also known as

Laetitia, Leticia, Letycie

Profile

No details have survived.

Died

relics enshrined in Ayerbe, Spain

Saint Cilinia

Also known as

Celina, Céline

Profile

Blind. Mother of Saint Principius of Soissons and Saint Remigius of Rheims.

Died

c.458 in Laon, France of natural causes

Saint Hugh of Ambronay

Profile

Benedictine monk. Abbot of Ambronay Abbey, diocese of Belley, France.

Born

9th century

Died

10th century

Saint Maurontus of Marseilles

Profile

Abbot of Saint Victor Abbey at Marseilles, France. Bishop of Marseilles c.767.

Died

c.804

Saint Severinus of Bordeaux

Also known as

Seurin, Severino

Profile

Bishop of Bordeaux, France c.405.

Died

c.420

Saint Tuda of Lindisfarne

Profile

Monk in Ireland. Bishop of Lindisfarne, England.

Died

664 of plague

Saint Zaira

Profile

Martyred by Moors.

Died

10th century Spain

இன்றைய புனிதர்கள் அக்டோபர் 20

 Bl. Oleksa Zaryckyj

Feastday: October 20

Birth: 1912

Death: 1963

Beatified: Pope John Paul II

Oleksa Zaryckyj was born October 17, 1912 in the village of Bilco, region of Ukraine in Lviv (Lvov). In 1931 he entered the seminary in Lviv and five years after he was ordained to the priesthood by Metropolitan Sheptytsky as a diocesan priest of the Archeparchy of Lviv of the Ukrainians. In 1948 he was captured by the Bolsheviks and was sentenced to ten years in prison and deported to Karaganda in Kazakhstan. Released early in 1957, Oleksa Zaryckyj was appointed Apostolic Administrator of Kazakhstan and Siberia, but did not have time to receive episcopal consecration. Shortly after he was re-interned in concentration camp Dolinka near Karaganda, where he died a martyr of the faith October 30, 1963. He was beatified by Pope John Paul II June 27, 2001, along with 24 other victims of the Soviet regime of Ukrainian nationality.

Athanasius Schneider, ORC (born Anton Schneider on 7 April 1961) is a Catholic prelate, serving as the Auxiliary Bishop of Astana in Kazakhstan. He is a member of the Canons Regular of the Holy Cross of Coimbra. He is known for championing the pre-Vatican II liturgical traditions and practices of the Church and for protesting certain current policies, including some associated with Pope Francis.

Saint Cornelius the Centurion

Profile

Centurion of the Roman cohort stationed at Caesarea, Palestine in the early 1st century. A Roman pagan, he received the Holy Spirit while listening to the preaching of Saint Peter the Apostle; he sent for Peter who baptized the entire family. He was the first known Gentile convert to Christianity, and the baptism of his whole household points to the first century use of infant baptism. First bishop of Caesarea.

Readings

Now in Caesarea there was a man named Cornelius, a centurion of the Cohort called the Italica, devout and God-fearing along with his whole household, who used to give alms generously to the Jewish people and pray to God constantly. One afternoon about three o'clock, he saw plainly in a vision an angel of God come in to him and say to him, "Cornelius." He looked intently at him and, seized with fear, said, "What is it, sir?" He said to him, "Your prayers and almsgiving have ascended as a memorial offering before God. Now send some men to Joppa and summon one Simon who is called Peter. He is staying with another Simon, a tanner, who has a house by the sea." When the angel who spoke to him had left, he called two of his servants and a devout soldier from his staff, explained everything to them, and sent them to Joppa.

The next day, while they were on their way and nearing the city, Peter went up to the roof terrace to pray at about noontime. He was hungry and wished to eat, and while they were making preparations he fell into a trance. He saw heaven opened and something resembling a large sheet coming down, lowered to the ground by its four corners. In it were all the earth's four-legged animals and reptiles and the birds of the sky. A voice said to him, "Get up, Peter. Slaughter and eat." But Peter said, "Certainly not, sir. For never have I eaten anything profane and unclean." The voice spoke to him again, a second time, "What God has made clean, you are not to call profane."e This happened three times, and then the object was taken up into the sky.

While Peter was in doubt about the meaning of the vision he had seen, the men sent by Cornelius asked for Simon's house and arrived at the entrance. They called out inquiring whether Simon, who is called Peter, was staying there. As Peter was pondering the vision, the Spirit said [to him], "There are three men here looking for you. So get up, go downstairs, and accompany them without hesitation, because I have sent them." Then Peter went down to the men and said, "I am the one you are looking for. What is the reason for your being here?" They answered, "Cornelius, a centurion, an upright and God-fearing man, respected by the whole Jewish nation, was directed by a holy angel to summon you to his house and to hear what you have to say."g So he invited them in and showed them hospitality. The next day he got up and went with them, and some of the brothers from Joppa went with him.

On the following day he entered Caesarea. Cornelius was expecting them and had called together his relatives and close friends. When Peter entered, Cornelius met him and, falling at his feet, paid him homage. Peter, however, raised him up, saying, "Get up. I myself am also a human being." While he conversed with him, he went in and found many people gathered together and said to them, "You know that it is unlawful for a Jewish man to associate with, or visit, a Gentile, but God has shown me that I should not call any person profane or unclean. And that is why I came without objection when sent for. May I ask, then, why you summoned me?" Cornelius replied, "Four days ago at this hour, three o'clock in the afternoon, I was at prayer in my house when suddenly a man in dazzling robes stood before me and said, 'Cornelius, your prayer has been heard and your almsgiving remembered before God. Send therefore to Joppa and summon Simon, who is called Peter. He is a guest in the house of Simon, a tanner, by the sea.' So I sent for you immediately, and you were kind enough to come. Now therefore we are all here in the presence of God to listen to all that you have been commanded by the Lord."

Then Peter proceeded to speak and said, "In truth, I see that God shows no partiality. Rather, in every nation whoever fears him and acts uprightly is acceptable to him. You know the word [that] he sent to the Israelites as he proclaimed peace through Jesus Christ, who is Lord of all,k what has happened all over Judea, beginning in Galilee after the baptism that John preached, how God anointed Jesus of Nazareth with the holy Spirit and power. He went about doing good and healing all those oppressed by the devil, for God was with him.m We are witnesses of all that he did both in the country of the Jews and (in) Jerusalem. They put him to death by hanging him on a tree. This man God raised (on) the third day and granted that he be visible, not to all the people, but to us, the witnesses chosen by God in advance, who ate and drank with him after he rose from the dead.n He commissioned uso to preach to the people and testify that he is the one appointed by God as judge of the living and the dead. To him all the prophets bear witness, that everyone who believes in him will receive forgiveness of sins through his name."

While Peter was still speaking these things, the holy Spirit fell upon all who were listening to the word. The circumcised believers who had accompanied Peter were astounded that the gift of the holy Spirit should have been poured out on the Gentiles also, for they could hear them speaking in tongues and glorifying God. Then Peter responded, "Can anyone withhold the water for baptizing these people, who have received the holy Spirit even as we have?"q He ordered them to be baptized in the name of Jesus Christ. Then they invited him to stay for a few days. - Acts 10:1-49

Saint Maria Bertilla Boscardin

 புனிதர் மரியா பெர்டில்லா போஸ்கார்டின் 

அருட்சகோதரி மற்றும் செவிலியர்:

(Nun and Nurse)

பிறப்பு: அக்டோபர் 6, 1888

பிரெண்டோலா, வெனேடோ, இத்தாலி

(Brendola, Veneto, Italy)

இறப்பு: அக்டோபர் 20, 1922 (வயது 34)

ட்ரெவிஸோ, இத்தாலி

(Treviso, Italy)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

முக்திபேறு பட்டம்: ஜூன் 8, 1952

திருத்தந்தை பன்னிரெண்டாம் பயஸ்

(Pope Pius XII)

புனிதர் பட்டம்: மே 11, 1961

திருத்தந்தை இருபத்துமூன்றாம் ஜான்

(Pope John XXIII)

முக்கிய திருத்தலம்:

விசென்ஸா, வெனடொ, இத்தாலி

(Vicenza, Veneto, Italy)

நினைவுத் திருநாள்: அக்டோபர் 20

புனிதர் மரியா பெர்டில்லா போஸ்கார்டின், முதலாம் உலகப் போரின்போது, விமானப்படை தாக்குதல்களினால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கும், நோயுற்ற சிறார்களுக்கும் தன்னலமற்ற சேவையாற்றுவதில் உன்னத முத்திரை பொறித்த இத்தாலி நாட்டு கத்தோலிக்க அருட்சகோதரியும் செவிலியருமாவார். பின்னாளில், இவர் ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபையினால் புனிதராக அருட்பொழிவு செய்விக்கப்பட்டு, கௌரவிக்கப்பட்டார்.

ஆரம்ப வாழ்க்கை:

“அன்னா ஃபிரான்செஸ்கா போஸ்கார்டின்” (Anna Francesca Boscardin) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட இவர், இத்தாலி நாட்டின் “வெனேடோ” (Veneto) பிராந்தியத்தின் “பிரெண்டோலா” (Brendola) எனும் நகரில் பிறந்தவர். இவரது பெற்றோர் விவசாய குடும்பத்தினைச் சேர்ந்தவர்கள் ஆவர். இவரது தந்தையான “ஆன்ஜெலோ போஸ்கார்டின்” (Angelo Boscardin), பின்னாளில் தமது மகள் மரியா பெர்டில்லா’வின் முக்திபேறு பட்டமளிக்கும் முன்னேற்பாட்டு செயல்முறை நடவடிக்கைகளின்போது, தாம் ஒரு பொறாமை குணமுள்ளவரென்றும், அடிக்கடி மது அருந்திவிட்டு, மகளை அடிக்கும் வன்முறையாளரென்றும் சாட்சியமளித்தார்.

குழந்தைப் பருவத்திலேயே குடும்பத்திற்காக வயல்வெளிகளில் வேலை செய்ய வேண்டியிருந்த காரணத்தால், தொடர்ந்து பள்ளிக்கு செல்ல இயலாதவராய் இருந்தார். பள்ளிக்கு சென்ற காலத்தில் கூட, அருகாமையிலுள்ள ஒரு வீட்டின் பணிப்பெண்ணாக பணி புரிந்தார். அவரால் குறிப்பிட்ட அளவு திறமைகளை காட்ட இயலவில்லை. குறிப்பாக, அவர் ஒரு புத்திசாலி பெண் இல்லை என்று கருதப்பட்டார். மேலும், பெரும்பாலும் அவர் பிறரின் நகைச்சுவையின் இலக்காக இருந்தார். இவையுள்ளிட்ட இவரது மந்தமான தன்மைக்காக, உள்ளூர் மதகுரு, இவரை வாத்து என்று கிண்டல் வார்த்தைகளால் அழைப்பார்.

அக்காலத்தில், பொதுவாக புதுநன்மை அருட்சாதனம் வாங்குவதற்கான வயது பன்னிரெண்டாகும். ஆனா இவர் தமது எட்டு வயதிலேயே புதுநன்மை அருட்சாதனம் வாங்க அனுமதிக்கப்பட்டார். இவர் தமது பங்கு மக்களின் “மரியாளின் குழந்தைகள் சங்கம்” என்னும் அமைப்பில் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டிருந்தார். மரியா பெர்டில்லாவின் பங்குத்தந்தை இவருக்கு மறைக்கல்வி புத்தகமொன்றினை (Catechism) பரிசாக இவருக்கு அளித்திருந்தார். இவர் மரித்தபோது, அவர் அணிந்திருந்த துறவற சீருடைப் பையில் அப்புத்தகம் இருந்தது.

விசென்ஸா (Vicenza):

இவரது வழக்கமான மந்தத் தன்மை காரணமாக இவர் சேருவதற்காக விண்ணப்பித்திருந்த துறவற சபை ஒன்று இவரை நிராகரித்தது. பின்னர், 1904ம் ஆண்டு, விசென்ஸா நகரின் “தூய இருதயத்தின் மகள்கள்” (Daughters of the Sacred Heart) அமைப்பின் “புனித டோரதி’யின் ஆசிரியைகளின்” (Teachers of Saint Dorothy) உறுப்பினராக மரியா பெர்டில்லா ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டார். அங்கே வைத்துதான் “மரியா பெர்டில்லா” எனும் பெயரை ஏற்றுக்கொண்டார்.

தம்மைப்பற்றிய முந்தைய விமர்சனங்களை ஏற்கனவே மனதிற்குள் உள்வாங்கியிருந்த பெர்டில்லா, “புகுநிலை துறவியரின் தலைவியிடம்” (Novice-mistress), “என்னால் எதையும் செய்ய முடியாது; நான் எதற்கும் லாயக்கில்லாத பெண்; நான் ஒரு வாத்து; எனக்கு கற்பியுங்கள்; நான் ஒரு புனிதையாக வேண்டும்.” என்று அடிக்கடி சொல்வார். பெர்டில்லா, அந்த துறவு மடத்தில், ஒரு சமையலறை பணிப்பெண்ணாகவும், துணி துவைக்கும் பணிப்பெண்ணாகவும் மூன்று வருடங்கள் பணியாற்றினார்.

ட்ரெவிஸோ (Treviso) :

பின்னர், ட்ரெவிஸோ நகரிலுள்ள, அவர்களது சபையின் கீழுள்ள நகரசபை மருத்துவமனையில் செவிலியர் கல்வி கற்பதற்காக பெர்டில்லா அனுப்பப்பட்டார். பயிற்சிக் காலத்திலேயே ஒருமுறை இவர் சமையலறை பணிக்கு அனுப்பப்பட்டார். எப்படியும் பயிற்சியை முடித்த பெர்டில்லா, மருத்துவமனையின் சிறுவர்கள் வார்டில், “டிப்தீரியா” (Diphtheria) எனப்படும் தொண்டை அழற்சி நோய் பாதித்த நோயாளிகளுக்கு சேவை செய்ய அனுப்பப்பட்டார். “கேபர்ட்டோ” போரின் (Battle of Caporetto) பேரழிவினைத் தொடர்ந்து, ட்ரெவிஸோ (Treviso) நகரம் விமான தாக்குதலுக்கு உள்ளானபோது, அம்மருத்துவமனை இராணுவத்தின் கட்டுப்பாட்டின் கீழே வந்தது. மிகவும் மோசமாக பாதிக்கப்பட்டிருந்த நோயாளிகளுக்கு பெர்டில்லா ஆற்றிய நிகரற்ற சேவை இராணுவத்தால் கவனிக்கப்பட்டு வந்தது.

பெர்டில்லாவின் இத்தகைய அர்ப்பணிப்புமிக்க சேவைகள், உள்ளூரிலுள்ள ஒரு இராணுவ மருத்துவமனை நிர்வாகத்தின் கவனத்தை ஈர்த்தது. எப்படியும் அருட்சகோதரி பெர்டில்லாவின் சேவையை பாராட்ட மனமில்லாத அவருக்கு மேலுள்ள அருட்சகோதரியர், அவரை மீண்டும் சலவைப் பணிக்கு அனுப்பினார்கள். தொடர்ந்து நான்கு மாதங்கள் அதே சலவைப் பணியில் இருந்த பெர்டில்லா, அவரது தலைமை சகோதரியால் அங்கிருந்து மாற்றப்பட்டு, மருத்துவமனையின் குழந்தைகள் தனிமை வார்டுக்கு மாற்றப்பட்டார். அதன்பின்னர், விரைவிலேயே அவரது ஏற்கனவே நலிவடைந்திருந்த உடல் நலம், மேலும் மோசமானது. ஏற்கனவே பல ஆண்டுகளாக அவரது உடலிலிருந்த ஒரு கட்டியானது, மேலும் முற்றி, அறுவை சிகிச்சை வரை கொண்டுபோனது. நடந்த அறுவை சிகிச்சையில் அவர் பிழைக்கவில்லை. 1922ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம் இருபதாம் தேதி, 34 வயதான அருட்சகோதரி மரியா பெர்டில்லா போஸ்கார்டின் மரித்தார்.

Also known as

• Ann Francis Boscardin

• Anna Francesca Boscardin

• Maria Bertilla

Profile

Born to a poor peasant family headed by Angelo Boscardin who, by his own account, was a violently abusive drunk. Anna had little education, was simple and innocent, and was considered mentally slow; referred to as the goose (as in, "silly as a..."). Worked as a house servant in her youth. Joined the Sisters of Saint Dorothy, Daughters of the Sacred Heart at Vincenza, Italy in 1904, taking the name Bertilla. After working in the convent's kitchen and laundry, she trained as a nurse in 1907.

Assigned to the hospital in Treviso, Italy, a facility managed by the Sisters of Saint Dorothy. Sister Maria worked in the children's ward, becoming a great favorite for her simple, gentle way with the young patients. She cared for wounded Italian soldiers during World War I, and was noted by local authorities for staying with patients in 1917 while the area was being bombed. A supervisor, angry at Bertilla's growing reputation, reassigned her to the hospital laundry. Her congregation's mother-general heard of this vindictive treatment, and transferred Bertilla back to nursing, making her the supervisor of the children's ward in 1919.

Born

6 October 1888 at Brendola, Italy as Anna Francesca Boscardin

Died

• 20 October 1922 of cancer at Treviso, Italy

• many healing miracles reported at her tomb

Canonized

• 11 May 1961 by Pope John XXIII

• the crowds gathered for the recognition included family members and an unknown number of her patients

Saint Acca of Hexham

Additional Memorial

19 February (translation of relics)

Profile

Grew up in the household of Saint Bosa of York, and became his spiritual student, aide, and travelling companion. Benedictine monk. Close friend of and chaplain to Saint Wilfrid, and accompanied him on trips to the continent. Friend of the Venerable Bede, who dedicated some of his writings to Acca. Abbot of Saint Andrews at Hexham, England in 709, nominated by Saint Wilfrid just before that holy man died. Bishop of Hexham.

Built churches, and re-outfitted the principal church at Hexham. Had a beautiful singing voice, and encouraged the revival of vocal music in British liturgy. First English prelate to appeal to Vatican in a dispute. Believed the Church in England needed to be more like Rome in liturgical form. Bible scholar with a large theological library who supplied information for Bede's Ecclesiastical History.

Political intrigues led to king Ceolwulf of Northumbria being kidnapped in 731, and forced to enter a monastery. Ceolwulf's supporters later restored him to the throne, and Acca was exiled, which probably indicates his involvement in the coup. Some records imply that he fled west, and was appointed bishop of Whithorn.

Born

c.660 in Northumbria, England

Died

• 20 October 742 at Whithorn, Galloway, Scotland of natural causes

• buried beside the east wall of Hexham Cathedral between two huge stone crosses decorated with vines and tendrils, which survive to today and can be seen in the abbey church

• relics translated in the late 10th century, in 1154, and in 1240

Patronage

learning

Blessed James of Strepar

Profile

Born to the Polish nobility. Franciscan. Guardian of the Franciscan friary in Lviv, Poland. Defended mendicant friars from attacks by secular clergy. Was especially close to the Orthodox community in the area, and worked to reduce tensions between them and Catholic Christians. Vicar-general of Franciscan missions in western Russia, he worked and preacher to revitalize the faithful, and promoted devotion to Mary. Helped organized the Travellers for Christ c.1360, a group of Franciscan and Dominican friars who lived and traveller together to conduct parish missions. Archbishop of Halicz, Galacia in 1392; he served for 19 years, all the while continuing to wear his Franciscan habit, travel on foot, and live as a friar. He built religious houses, schools, hospitals and churches, and brought Polish priests to his diocese to staff his new institutes. Worked with the Polish parliment on practical, secular matters to improve the lot of the people.

Born

c.1350 in Galacia, Poland

Died

• 1 June 1411 at Lviv, Poland (in modern Ukraine) of natural causes

• buried in the Franciscan church in Lviv

Beatified

1791 by Pope Pius VI (cultus confirmed)

Saint Artemius Megalomartyr

Also known as

• Artemios of Antioch

• Artemois the Greatmartyr

• Challita, Shallita

Profile

Noted soldier and military leader under Emperor Constantine the Great. Imperial prefect (viceroy) of Egypt and Duke of Alexandria, appointed by Emperor Constantius; he used his position to spread the faith. During the reign of Julian the Apostate, Artemius became a fanatical Arian heretic, hunting and persecuting monks, nuns and bishops, including Saint Athanasius. However, through prayer and the horror of the persecutions, Artemius converted to orthodox Christianity, supported the faith, and turned on pagans, including Julian. He was accused by heathens of destroying idols, arrested, taken to Antioch, tortured and martyred.

Died

• beheaded in 363 in Antioch

• buried by local Christians in Antioch

• relics later transferred to Constantinople

Saint Maximus of Aquila

Also known as

• Maximus of Aveia

• Massimo...

Profile

Raised in a pious family, Maximus became a zealous deacon at Aveia, Italy. He aspired to the priesthood, but his open and unapologetic Christianity led to him being imprisoned, tortured and executed during the persecutions of Decius. Martyr.

Born

c.228 in Aveia, Italy

Died

• thrown off a cliff in Aveia, Italy c.250

• relics transferred to Civitas Sancti Maximi (modern Forcona, Italy), date unknown; know to have been there in 10 June 956

• relics enshrined in the cathedral in Aquila, Italy in 1256

• relics destroyed by an earthquake in 1703

Patronage

Aquila, Italy

Saint Andrew of Crete

Also known as

Andrea il Calibita

Profile

Eighth-century hermit on Crete. When the Byzantine Emperor Constantine Copronymus published his edict against venerating icons, Andrew went to Constantinople and denounced the iconoclast heresy so forcefully that he was taken before the emperor himself. Martyr.

Born

Crete

Died

• tortured and flogged to death c.763 in Constantinople

• body thrown off the city walls into the garbage dump

Saint Caprasius of Agen

 புனிதர் காப்ரஸியஸ் 

கிறிஸ்தவ மறைசாட்சி:

(Christian martyr)

பிறப்பு: ---

இறப்பு: கி.பி. 303

அகென்

(Agen)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

நினைவுத் திருநாள்: அக்டோபர் 20

புனிதர் காப்ரஸியஸ், ஒரு கிறிஸ்தவ மறைசாட்சியாகவும் நான்காம் நூற்றாண்டின் புனிதராகவும் அருட்பொழிவு செய்யப்பட்டவர் ஆவார். அவருடன் தொடர்புடைய மிகுதிகள் ஐந்தாம் நூற்றாண்டில் “அகென்” (Agen) என்னும் இடத்தில் கண்டுபிடிக்கப்பட்டன.

பதினான்காம் நூற்றாண்டின் இலக்கியவியலாளர் “அல்பன் பட்லர்” (Alban Butler) என்பவர், அவரை “அகென்” (Agen) மறை மாவட்டத்தின் முதல் ஆயர் என எழுதியிருக்கின்றார். அவருடைய எழுத்துக்களே புனிதர் காப்ரஸியஸ் பற்றிய ஒரே நிரூபணம் ஆகும்.

புனிதர் காப்ரஸியஸி'ன் வழிபாடு ஒன்பதாம் நூற்றாண்டில் “புனிதர் ஃபெய்த்” (Saint Faith) எனும் புனிதருடனும், “அகென்” மறை மாவட்டத்துடன் தொடர்புடைய “அல்பெர்ட்டா” (Alberta of Agen) என்பவருடனும் தொடர்புடையதாக இருந்தது. “புனிதர் ஃபெய்த்” (Saint Faith), புனிதர் காப்ரஸியஸி'ன் தாய் மாமனாக அறியப்படுகின்றார். காப்ரஸியஸி'ன் வழிபாடு, அவரது சகோதரர்கள் எனப்பட்ட “பிரைமஸ்” மற்றும் “ஃபெலிகன்” (Primus and Felician) ஆகியோருடனும் தொடர்புடையதாக இருந்தது.

“பிரேஃபெக்ட் டாசியன்” (Prefect Dacian) என்பவனால் கிறிஸ்தவர்கள் துன்புறுத்தப்பட்ட போது, காப்ரஸியஸ் “அகென்” மறை மாவட்டத்தின் அருகாமையிலுள்ள “மாண்ட்-செயின்ட்-வின்சன்ட்” (Mont-Saint-Vincent) எனும் இடத்திற்கு தப்பித்து ஓடிப்போனார். அங்கே, “புனிதர் ஃபெய்த்” (Saint Faith), “அடால்ப் மலையில்” (Atop the hill) துன்புறுத்தப்பட்டு கொல்லப்பட்டதை கண்டார்.

அல்பெர்ட்டா (Alberta), காப்ரஸியஸ், அவருடைய தாயார் (புனித காப்ரஸியஸி'ன் சகோதரி), காப்ரஷியஸி'ன் சகோதரர்கள் எனப்படும் “பிரைமஸ்” மற்றும் “ஃபெலிக்கன்” (Primus and Felician) ஆகிய அனைவருக்கும் மரண தண்டனை அளிக்கப்பட்டது. அனைவரும் தலை துண்டிக்கப்பட்டு மரித்தனர்.

Also known as

Caprasio

Profile

Tried to hide out in the hills near his home during the persecutions of Diocletian, but the courage shown by Saint Faith led Caprasius to openly proclaim his own Christianity. Martyr.

Born

Agen, France

Died

beheaded in 303

Saint Lucas Alonso Gorda

Also known as

Father Lucas of the Holy Spirit

Profile

Dominican priest. Martyr.

Born

18 October 1594 in Carracedo de Vidriales, Zamora, Spain

Died

20 October 1633 in Nishizaka, Nagasaki, Japan

Canonized

18 October 1987 by Pope John Paul II

Saint Aderald

Profile

Archdeacon. Pilgrim to Palestine where he was imprisoned by Saracens for his faith. He returned to France with a number of relics of the saints. Built the Holy Sepulchre Abbey at Samblières, France.

Born

Troyes, France

Died

1004 in Troyes, France of natural causes

Saint Bernard of Bagnorea

Also known as

• Bernard of Castro

• Bernard of Vulcia

Profile

Bishop of Vulcia, Italy. Moved the diocese to Ischia de Castro.

Born

Bagnorea, Italy

Died

c.800

Saint Adelina

Also known as

Adeline

Profile

Grand-daughter of William the Conqueror. Sister of Saint Vitalis. Benedictine nun. Abbess of the convent of La Blanche, Moriton, Normandy, a house her brother had founded.

Died

1125 of natural causes

Saint Barsabias

Also known as

Barsabas

Profile

Monk. Abbot. Martyred with eleven of his monks in the persecutions of King Shapur II.

Born

Persian

Died

342 near the ruins of Persepolis (in modern Iran)

Blessed Gundisalvus of Silos

Also known as

Gonzalo

Profile

Benedictine monk at Silos, Old Castile (Spain) under Saint Dominic of Silos.

Died

c.1073 of natural causes

Saint Vitalis of Salzburg

புனித விட்டாலிஸ் 

( St. Vitalis of Salzburg )

நினைவுத்திருநாள்; அக்டோபர் 20

சால்ஸ்பூர்க் நகர் ஆயர் :

பிறப்பு : 7ம் நூற்றாண்டு

இறப்பு : 20 அக்டோபர் 730 சால்ஸ்பூர்க் Salzburg, ஆஸ்திரியா

பாதுகாவல் : குழந்தைகள், கர்ப்பிணி பெண்கள்

புனித விட்டாலிஸ், தனது இளம் வயதிலிருந்தே மறைப்பணியாளராக வேண்டுமென்று ஆசைக்கொண்டார். இவர் சால்ஸ்பூர்க் ஆயர் ரூபர்ட் (Rubert) என்பவரிடம் கல்வி கற்றார். பிறகு ஆயர் ரூபர்ட் 27ம் நாள் மார்ச் 718ம் ஆண்டு இறந்துவிடவே, அவருக்கு பிறகு, அவரின் ஆசிரியர் பதவியை விட்டாலிஸ் (Vitalis) ஏற்றார்.

12 ஆண்டுகள் தொடர்ந்து அப்பணியை செய்தார். அதன்பிறகு விட்டாலிஸ் சால்ஸ்பூர்க்கில் ஆயர் பதவியை ஏற்றார். ஆயர் ரூபர்ட் பெரிய மறைபரப்பு பணியாளராக வேண்டுமென்று ஆசைக்கொண்டார். ஆனால் விட்டாலிஸ் அவ்விருப்பத்தை தன் பணியின் வழியாக நிறைவேற்றினார். இவர் சால்ஸ்பூர்க்கில் புகழ் வாய்ந்த மறைபரப்பு பணியாளராக திகழ்ந்தார்.

செபம் :

ஆற்றல் மிக்க இறைவா! 

குழந்தை பருவத்திலிருந்தே உம்மீது ஆர்வம் கொண்டு வாழ புனித விட்டாலிசை தூண்டினீர். உமது இறைத்திட்டத்தை அவரில் நிறைவேற்றினீர். இன்று எம்மை நீர் தயையுடன் கண்ணோக்கியருளும். உமது அன்பால் நாங்கள் தூண்டப்பட்டு என்றும் உம்பணியில் ஆர்வம் கொண்டு செயல்பட நீர் அருள்புரிய வேண்டுமென்று இறைவா உம்மை மன்றாடுகின்றோம்.

Profile

Monk. Spiritual student of Saint Rupert of Salzburg. Abbot of Saint Peter's Abbey in Salzburg, Austria. Archbishop of Salzburg from 717 to 745.

Died

745

Saint Leopardo of Osimo

Also known as

Leopardus

Profile

First bishop of Osimo, Italy, serving in the 5th century.

Patronage

archdiocese of Ancona-Osimo, Italy

Saint Usthazanes

Profile

Monk. Abbot in Persia. Tortured and executed with twelve of his brother monks during the persecutions of Sapor. Martyr.

Died

beheaded in 341 at Ishtar, Persia

Saint Sindulf of Rheims

Also known as

Sindulphus

Profile

Hermit in Aussonce, France.

Born

Gascony, France

Died

660

Saint Irene

Profile

Nun in Portugal, possibly at Santarem where her memory is especially revered. Died fighting off a rape attempt.

Died

c.653

Saint Martha of Cologne

Profile

Martyr. May have been part of the group that travelled with Saint Ursula.

Died

Cologne, Germany

Saint Aidan of Mayo

Profile

Eighth-century bishop of Mayo, Ireland.

Died

768

Saint Saula of Cologne

Profile

Martyr.

Died

Cologne, Germany

Saint Bradan

Also known as

Bradano

Profile

Saint venerated on the Isle of Man.

Saint Orora

Also known as

Crora

Profile

Saint venerated on the Isle of Man.

Also celebrated but no entry yet

• Jakob Kern