St. Alnoth
இவர் (#St_Alnoth) இங்கிலாந்து நாட்டைச் சார்ந்தவர்.
புனித வெர்பர்க்கின் துறவு மடத்தில் ஆடு, மாடு மேய்ப்பவராகத் தன் வாழ்க்கையைத் தொடங்கிய இவர், தூய்மைக்கும் பொறுமைக்கும் மிகச் சிறந்த எடுத்துக்காட்டாக விளங்கினார்.
பின்பு இவர் ஸ்டோவ் (Stowe) என்ற இடத்திற்குச் சென்று, ஒரு துறவியைப் போன்று இறைவேண்டலுக்கும் நோன்பிற்கும் ஒறுத்தலுக்கும் மிகுந்த முக்கியத்துவம் கொடுத்து வாழ்ந்தார்.
ஒருமுறை கொள்ளையர்கள் இருவர், இவரிடம் இருப்பதை அபகரித்து விட்டுப் போகலாம் என்று இவரிடம் வந்தனர்; ஆனால் அவர்கள் இருவரும் இவரிடம் எதுவும் இல்லாததைக் கண்டு இவரைக் கொலை செய்தனர்.
இவர் கொல்லப்பட்ட ஆண்டு கி.பி 700 ஆகும்
Feastday: November 25
Death: 700
Herder and hermit, mentioned in the life of St. Werburga. Alnoth tended cows on the lands of St. Werburga's monastery at Weedon, in Northhampton, England. He was badly used by a local official, earning a reputation for holiness and patience. Alnoth retired from active life and became a hermit. Two robbers accosted him in his hermitage, slaying him. He is honored locally as a martyr, and his tomb at Stowe, near Bubrook in Northhampton, became a popular shrine for pilgrims.
Ælfnoth or Alnoth (died 700) was an English hermit and martyr. Little is known of his life, though he is mentioned in Jocelyn's life of Saint Werburgh as a pious neatherd at Weedon, who bore with great patience the ill-treatment of the bailiff placed over him, and who afterwards became a hermit in a very lonely spot, where he was eventually murdered by two robbers. On this ground he was honoured as a martyr; and there was some concourse of pilgrims to his tomb at Stowe near Bugbrooke in Northamptonshire. Ælfnoth is not mentioned in any surviving early calendars; his feast was later kept on 27 February or on 25 November.
Saint Catherine of Alexandria
அலெக்சாண்ட்ரியா நகர புனிதர் கேதரின்
(St. Catherine of Alexandria)
கன்னியர்/ இளவரசி/ மறைசாட்சி:
(Virgin, Princess and Martyr)
பிறப்பு: கி.பி. 287
அலெக்சாண்ட்ரியா, ரோமன் எகிப்து
(Alexandria, Roman Egypt)
இறப்பு: கி.பி. 305 (வயது 17–18)
அலெக்சாண்ட்ரியா, எகிப்து
(Alexandria, Egypt)
ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
(Roman Catholic Church)
மரபுவழி திருச்சபை
(Orthodox Church)
ஓரியண்ட்டல் மரபுவழி திருச்சபை
(Oriental Orthodoxy)
ஆங்கிலிக்கன் சமூகம்
(Anglican Communion)
லூதரன் திருச்சபை
(Lutheranism)
முக்கிய திருத்தலம்:
செயின்ட் கேதரின் துறவற மடம்
(Saint Catherine's Monastery)
நினைவுத் திருநாள்: நவம்பர் 25
பாதுகாவல்:
திருமணமாகாத பெண்கள், எதிர்த்து வாதிடுபவர்கள், சக்கரத்துடன் வேலை செய்யும் கைவினைஞர்கள் (குயவர்கள், நெசவாளர்கள்), இறக்கும் மக்கள், கல்வியாளர்கள், பெண்கள், நீதிபதிகள், கத்தி தீட்டுபவர்கள், வழக்கறிஞர்கள், நூலகர்கள், நூலகங்கள், பாலிஹோல் கல்லூரி (Balliol College), மாஸ்ஸி கல்லூரி (Massey College), மணமாகாத இளம் பெண், ஆலை உரிமையாளர்கள், தொப்பி தயாரிப்பாளர்கள், செவிலியர், தத்துவவாதிகள், சாமியார்கள், அறிஞர்கள், பள்ளிக் குழந்தைகள், செயலர்கள், தட்டச்சர், மாணவர்கள், இறையியலாளர்கள், ஓவியேடோ பல்கலைக்கழகம் (University of Oviedo), பாரிஸ் பல்கலைக்கழகம் (University of Paris), செஜ்டன் (Żejtun), மால்ட்டா (Malta), ஸுர்ரியேக் (Żurrieq), பக்பிலாவோ (Pagbilao), கியூசொன் (Quezon), ஃபிலிப்பைன்ஸ் (Philippines), கர்கர் நகரம் (Carcar City), செபு (Cebu), கடேரிணி (Katerini), கிரேக்கம் (Greece)
“அலெக்சாண்ட்ரியா நகர புனிதர் கேதரின்” (Saint Catherine of Alexandria) என்றும், “சக்கரங்களின் புனிதர் கேதரின்” (Saint Catherine of the Wheel) என்றும் அழைக்கப்படும் இப்புனிதர், “மகா மறைசாட்சிப் புனிதர் கேதரின்” (The Great Martyr Saint Catherine) என்றும் அழைக்கப்படுகிறார். மரபுகளின்படி, கிறிஸ்தவ புனிதரும், கன்னியருமான இவர், நான்காம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் அரசாண்ட ரோம பாகனிய பேரரசரான “மேக்சன்ஷியஸ்” (Pagan Emperor Maxentius) என்பவரது ஆட்சிக்காலத்தில் மறைசாட்சியாக மரித்தவர் ஆவார்.
இவரது சுயசரிதத்தின்படி, இளவரசியும், குறிப்பிடப்படும்படியான அறிஞருமான இவர், தமது பதினான்கு வயதில் கிறிஸ்தவ சமயத்திற்கு மனம் மாறினார். நூற்றுக்கணக்கான பாகன் இன மக்களை கிறிஸ்தவர்களாக மனம் மாற்றிய இவர், தமது பதினெட்டு வயதில் மறைசாட்சியாக கொல்லப்பட்டார். அவரது தியாகத்தை தொடர்ந்து 1,100 ஆண்டுகளுக்கு பின்னர் தோன்றிய புனிதர் “ஜோன் ஆஃப் ஆர்க்” (Saint Joan of Arc), தமக்கு காட்சியளித்ததும், ஆலோசனைகள் கூறியதுவும் புனிதர் கேதரினே என்று அடையாளம் கண்டுகொண்டார்.
கேதரினம், பாரம்பரிய கதைகளின்படி, கி.பி. 286–305 ஆண்டு காலத்தில் ஆண்ட ரோமப் பேரரசர் (Roman Emperor) “மேக்சிமியன்” (Maximian) காலத்தில், எகிப்திய அலெக்சான்றியாவின் (Egyptian Alexandria) ஆளுநராக (Governor) இருந்த “கான்ஸ்டஸ்” (Constus) என்பவரது மகள் ஆவார். சிறு வயதிலிருந்தே கல்வியில் ஆர்வம் காட்டி கற்றுவந்த இவருக்கு காட்சியளித்த, குழந்தை இயேசுவை ஏந்தி வந்த அன்னை கன்னி மரியாள், கேதரினை கிறிஸ்தவராக மனம் மாறுமாறு அறிவுறுத்தினார்.
பேரரசர் “மேக்சன்ஷியஸ்” (Emperor Maxentius) கிறிஸ்தவர்களை துன்புறுத்த தொடங்கியபோது, கேதரின் பேரரசரை அணுகி, அவரது கொடுமைகளுக்காக அவரைக் கடிந்துகொண்டார். ஐம்பது சிறந்த பாகன் இன தத்துவவாதிகளையும் (Pagan Philosophers), திறமையான பேச்சாளர்களையும் (Orators) அழைத்த பேரரசர், கேதரினுடன் பொது விவாதத்தில் ஈடுபட உத்தரவிட்டார். அவர்கள் கேதரினுடைய கிறிஸ்தவம் சார்பான வாதங்களை தமது திறமையான வாதங்களால் நிராகரிப்பார்கள்; தப்பென்று எடுத்துக்காட்டுவார்கள் என்று எதிர்பார்த்தார். ஆனால், கேதரின் அவரது எதிர்பார்ப்புகளை பொய்யாக்கினார். அவரை எதிர்த்து அவர்களால் ஜெயிக்க இயலவில்லை. கேதரின் தம்மை எதிர்த்தவர்களை தமது சொற்பொழிவால் வெற்றிகொண்டார். அவர்களில் பெரும்பாலானோர் தம்மை கிறிஸ்தவர்களாக சாற்றினர். அவர்களனைவரும் பேரரசனால் கொல்லப்பட்டனர்.
கேதரினை பிடித்து கசையால் அடித்து சிறையிலிட்டனர். குறுகிய கால வேளையில், அவரைக் காண இருநூற்றுக்கும் மேற்பட்டோர் சிறைச் சாலைக்கு வந்தனர். அவர்களை, பேரரசனின் மனைவியும், ரோமப் பேரரசியுமான (Empress of the Romans) “வலேரியா மேக்சிமில்லா” (Valeria Maximilla) ஒருவர். அவர்களனைவரும் கிறிஸ்தவர்களாக மனம் மாறினார்கள். தொடர்ந்து, அவர்களனைவரும் மறைசாட்சியர்களாக கொல்லப்பட்டனர்.
கொடூரமான துன்புறுத்தல்களால் அழகியும் புத்திசாலியுமான இளவரசி கேதரினை வசப்படுத்த இயலாத “பேரரசர் மேக்சன்ஷியஸ்” (Emperor Maxentius) திருமண ஆசை காட்டினான். அவனை புறங்கையால் நிராகரித்த புனிதர், தமது மணவாளன் இயேசுவே என்று சாற்றினார். தமது கன்னிமையை அவருக்கே அர்ப்பணிப்பதாகவும் அறிவித்தார். ஆத்திரமடைந்த பேரரசன், உடைந்த சக்கரத்தின் மீது கேத்தரினை கட்டி கொள்ளுமாறு கட்டளையிட்டான். ஆனால், கேதரின் அச்சக்கரத்தை தொட்டதுமே அது மேலும் உடைந்து தகர்ந்து போனது. இறுதியில், கேதரின் தலை வெட்டப்பட்டு படுகொலை செய்யப்பட்டார்.
Also known as
Katherine, Ekaterina, Katharina, Katarina
Profile
Apocryphal. Born to the nobility. Learned in science and oratory. Converted to Christianity after receiving a vision. When she was 18 years old, during the persecution of Maximinus, she offered to debate the pagan philosophers. Many were converted by her arguments, and immediately martyred. Maximinus had her scourged and imprisoned. The empress and the leader of the army of Maximinus were amazed by the stories, went to see Catherine in prison. They converted and were martyred. Maximinus ordered her broken on the wheel, but she touched it and the wheel was destroyed. She was beheaded, and her body whisked away by angels.
Immensely popular during the Middle Ages, there were many chapels and churches devoted to her throughout western Europe, and she was reported as one of the divine advisors to Saint Joan of Arc. Her reputation for learning and wisdom led to her patronage of libaries, librarians, teachers, archivists, and anyone associated with wisdom or teaching. Her debating skill and persuasive language has led to her patronage of lawyers. And her torture on the wheel led to those who work with them asking for her intercession. One of the Fourteen Holy Helpers.
While there may well have been a noble, educated, virginal lady who swayed pagans with her rhetoric during the persecutions, the accretion of legend, romance and poetry has long since buried the real Catherine.
Died
beheaded c.305 in Alexandria, Egypt
Saint Peter of Alexandria
Profile
Suffered in the persecution of Decius, but survived. Renowned for his knowledge of science and the Bible. Head of the catechetical school at Alexandria, Egypt. Bishop of Alexandria in 300. Opposed extreme Origenism. May have been the first to deal with the Arian heresy.
During the Diocletian persecution, Peter fled the area with many of his flock. Criticized by many for being lenient and forgiving to Christians who had renounced their faith during the persecutions. However, when a rogue bishop usurped Peter's position, the Meletian schism broke out in his clergy, and Peter had to return from hiding to deal with it. Peter excommunicated Meletius and convened a synod of bishops to condemn the schism. His writings were used in the Council of Ephesus and the Council of Chalcedon.
Bishop Peter was martyred with Father Dio, Father Ammonius, and Father Faustus, three of his priests, in the persecutions of Gaius Valerius Galerius Maximinus. As he was the last Christian martyred in Alexandria by civil authorities, the Coptic Church calls him "the seal and complement of the martyrs".
Born
at Alexandria, Egypt
Died
• martyred in 311 at Alexandria, Egypt
• initially buried in an Alexandria martyr's cemetery
• most relics later enshrined in a church at Grasse, France
Blessed Beatrice d'Ornacieux
Also known as
• Beatrice di Ornacieu
• Beatrice of Eymeu
• Beatrix...
Additional Memorial
• 27 November (diocese of Grenoble, France)
• 13 February (diocese of Valence, France)
Profile
In 1273, at the age of thirteen, Beatice joined the Carthusians at the Charterhouse of Parménie, France. In 1301, she and two others, Luisa Alleman of Grésivaudan and Margherita di Sassenaye, were sent to found the monastery of Eymeu in the diocese of Valance, France. Noted for her devotion to the Passion of Christ, offering herself to suffer for others and as penance for the world. Said to have driven a nail through her left hand to help realize the sufferings of the Crucifixion.
Born
c.1260 in Ornacieu, Dauphine (in the southeastern area of modern France
Died
• 25 November 1303 at the monastery of Eymeu, Valence (in modern France) of natural causes
• re-interred in Parménie, France
• re-interred in the Olivetan sanctury there in 1901
• relics enshrined in the church of Rancurel
Beatified
15 April 1869 by Pope Pius XI (cultus confirmation)
Blessed Elizabeth Achler
Also known as
• Elizabeth Acheer
• Elizabeth Achlin
• Elizabeth Bona von Reute
• Elizabeth den Gode
• Elizabeth of Reute
• Elizabeth the Good
• Elizabeth the Recluse
• Elizabeth von Reute
• Betha, Elisabeth, Elsbeth
Additional Memorial
9 December (Franciscans)
Profile
Born poor, the daughter of John and Anne Achler. Franciscan tertiary at age 14, but found it hard to lead a religious life while living with her parents. At age 17 she joined four other tertiaries in a community in Reute, Germany; she lived there the rest of her life. For most of her life she was subject to ecstasies, and received visions of heaven, hell and purgatory. Stigmatist whose wounds hurt constantly, but which bled on Fridays and during Lent. Had the gift of inedia, eating nothing but the Eucharist for long periods.
Born
25 November 1386 at Waldsee, Wurttemberg, Swabia, Germany
Died
• 25 November 1420 at Reute, Germany of natural causes
• buried in the church at Reute
Beatified
19 July 1766 by Pope Clement XIII (cultus confirmed)
Patronage
Swabia, Germany
Saint Petrus Yi Ho-yong
Also known as
Peteuro, Pietro, Peter
Additional Memorial
20 September as one of the Martyrs of Korea
Profile
Brother of Saint Agatha Yi So-sa. Layman catechist in the apostolic vicariate of Korea. Imprisoned for four years, regularly beaten, several bones broken, and he eventually died from his mistreatment. One of the earliest of the Martyrs of Korea.
Born
1803 in Icheon, Gyeonggi-do, South Korea
Died
25 November 1838 in Seoul Prison, South Korea of abuse received in prison
Canonized
6 May 1984 by Pope John Paul II
Blessed Beatrix of Ornacieux
Also known as
Beatrice
Additional Memorial
27 November in the diocese of Grenoble, France
Profile
Carthusian nun. Founded a Carthusian house at Eymieux, France. Known for her devotion to the Passion of Christ; said to have driven a nail through her left hand to help realize the sufferings of the Crucifixion.
Born
c.1260 in Ornacieu, France
Died
c.1306 at the monastery at Eymieux, France of natural causes
Beatified
15 April 1869 by Pope Pius IX (cultus confirmed)
Saint Moses of Rome
Profile
May have been of Jewish ancestry. Imperial Roman citizen. Priest. Noted preacher. Adamant opponent of the heresy of Novatianism. Correspondent with Saint Cyprian at the beginning of the persecutions of Decius. After the execution of Pope saint Fabian under Emperor Decius, he administered the Church with the help of the priests and bishops who were in Rome. Helped reconcile repentant apostates who were sick and about to die. Imprisoned for nearly a year for his faith. Martyr.
Born
Rome, Italy
Died
c.251 from terrible conditions in prison
Saint Mercurius of Caesarea
Also known as
Mercury
Profile
Scythian Christian soldier who distinguished himself against the barbarian invaders of the Roman empire, and gained the notice of Decius. However, he refused to sacrifice to the pagan god Artemis, and so was tortured and executed. Some versions of his story include angelic visions and messages received in dreams, but his being a soldier and martyr is all we really know.
Died
• beheaded c.250 Caesarea, Cappadocia
• relics enshrined in several churches in southern Italy
Saint Audentius of Milan
Also known as
Audenzio
Profile
Born to the imperial Roman nobility, and a sentator from Milan. When visited Saint Julius of Novara on the island of Orta he was so taken by Julius' obvious holiness that he gave him moral, spiritual and financial support in his evangelization work.
Died
• c.400 of natural causes
• buried on Isola San Giulio, Italy next to Saint Julius
Patronage
Pettenasco, Italy
Blessed Ekbert of Muensterschwarzach
Also known as
Egbert, Eckbert, Ekkbert
Profile
Monk at Gorze. Abbot of Mönsterschwarzach, Bavaria, Germany.
Born
c.1010
Died
1075 of natural causes
Saint Imina of Würzburg
Also known as
Imma, Immina
Profile
Daughter of Duke Hedan II of Thuringia. Donated Marienburg castle in Würzburg, Germany to Bishop Burkhard, and retired from public life to become a nun. Abbess at Karlburg, Franconia.
Born
c.700 at Würzburg, Germany
Died
752 of natural causes
Blessed Adalbert of Caramaico
Profile
Benedictine monk at Casauria, Abruzzi, Italy. He retired to live as a hermit in the Caramaico mountain area near Chieti, Italy. There he attracted so many would-be spiritual students that he founded the Saint Nicholas monastery for them.
Died
c.1045 of natural causes
Blessed Conrad of Heisterbach
Also known as
Konrad
Profile
Soldier. Ministered to the margraves of Thuringia until he was about 50 years old. He then became a Cistercian monk at Heisterbach Abbey in western Germany.
Died
c.1200 at Heisterbach Abbey, Germany of natural causes
Blessed Jacinto Serrano López
Profile
Dominican priest. Martyred in the Spanish Civil War.
Born
30 July 1901 in Urrea de Gaén, Teruel, Spain
Died
25 November 1936 in Híjar, Teruel, Spain
Beatified
11 March 2001 by Pope John Paul II
Blessed Santiago Meseguer Burillo
Profile
Dominican priest. Martyred in the Spanish Civil War.
Born
1 May 1885 in Híjar, Teruel, Spain
Died
25 November 1936 in Híjar, Teruel, Spain
Beatified
11 March 2001 by Pope John Paul II
Saint Erasmus of Antioch
Also known as
Elme
Profile
Priest. Bishop in Syria. During a period of persecution of Christians, he fled to Mount Linanus and lived as a hermit for 17 years. Martyred in the persecutions of Licinius.
Born
Antioch, Syria
Died
Antioch, Syria
Saint Alanus of Lavaur
Also known as
Alain, Ala
Profile
Seventh century founder and abbot of the monastery of Lavaur in Gascony (in modern France).
Died
• 7th century of natural causes
• relics preserved in the hospice of the house he founded
Blessed Garcia of Arlanza
Profile
Soldier. Monk. Abbot of Arlanza monastery, Burgos, Spain in 1039. Friend and counsellor of King Ferdinand I of Castile.
Born
at Quintanilla, Old Castile (in modern Spain)
Died
c.1073 of natural causes
Saint Marculo of Numidia
Also known as
Marcolo
Profile
Bishop. Murdered for his faith by a man named Macario in the reign of emperor Constantine. Martyr.
Died
thrown from a rock in 347 in Numidia
Saint Jucunda of Reggio Aemilia
Profile
Spiritual student of Saint Prosper of Reggio. Nun.
Born
Reggio Aemilia, Italy
Died
466 of natural causes
Saint Bernold of Ottobeuren
Profile
Benedictine monk and priest of Ottobeuren in Bavaria, Germany. Known in his day as a "wonder worker".
Died
c.1050 of natural causes
Blessed Guido of Casauria
Profile
Benedictine monk at Farfa, Italy. Abbot of the monastery at Casauria, Abruzzi, Italy.
Died
c.1045 of natural causes
Saint Maurino of Agen
Also known as
Maurin, Maurinus
Profile
Sixth century evangelist in the rural areas of Agen, Aquitaine (in modern France). Martyr.
Martyrs of Africa
Profile
A group of 13 Christians murdered together for their faith in Africa, date unknown. The only details to have survived are their names - Claudian, Cyprian, Donatus, Felix, Januarius, Julian, Lucian, Marcian, Martialis, Peter, Quirianus, Victor and Vitalis.
கர்தினால் சார்லஸ் மார்டியல் அல்லெமாண்ட் லவிகேரீ Charles-Martial-Allemand Lavigerie
பிறப்பு
31 அக்டோபர் 1825,
பயோன்னே Bayonne, பிரான்சு
இறப்பு
25 நவம்பர் 1892,
அல்ஜீரியா
இவர் குருவாக திருநிலைப்படுத்தப்பட்டு பேராசிரியராக பணியாற்றினார். 1863 ஆம் ஆண்டு நான்சி (Nancy) என்ற மறைமாவட்டத்திற்கு ஆயராக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். பின்னர் 1867 ல் அல்ஜீரியாவிற்கு பேராயராக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். பின்னர் 1882 ல் கர்தினாலாக உயர்த்தப்பட்டார். பின்னர் ஆப்ரிக்காவில் மறைபரப்புப் பணியை ஆற்றச் சென்றார். பின்னர் 1886 ல் "வெள்ளை அருள்தந்தையர்" (Weißen Vater) என்ற பெயரிலும் "வெள்ளை அருள்சகோதரிகள்" (Weißen Schwestern) என்ற பெயரிலும் சபை ஒன்றை நிறுவினார்.
இவர் ஆப்ரிக்காவில் முஸ்லீம் இன மக்களிடையே தன் மறைபரப்பு பணியை ஆற்றினார். ஆப்ரிக்காவின் பல்வேறு நகரங்களில் மறைபரப்பு மையங்களை நிறுவினார். பின்னர் மால்டாவில் Malta மறைக்கல்வி நிறுவனம் ஒன்றையும் நிறுவினார். பின்னர் 12 நவம்பர் 1890 ல் மறைப்பணீயை பரப்புவதற்காக அல்ஜீரியாவிற்கு வரவழைக்கப்பட்டார். அங்கு இவர் கார்த்தாகோவில் Karthago இருந்த பேராலயத்தில் பணிபுரிந்துவந்தார். பல இளைய பெண்களுக்கு வழிகாட்டி துறவியாக்கினார்.
St. Lavigerie, Charles Martial Allemand (1825-1892)
Charles Martial Allemand Lavigerie, Cardinal Archbishop of Algiers and Carthage, Primate of Africa, missionary founder and anti-slavery campaigner, was born near Bayonne in the Basque region of southern France. After his schooling, he studied theology at Saint Sulpice in Paris. In 1854, after priestly ordination and further studies, he was appointed professor of church history in the university of the Sorbonne, Paris. In 1860, as director of the work for oriental schools, he travelled to Lebanon and Syria to administer relief to Christians there, following the massacre by the Druses. During this journey he met the exiled Algerian leader, Abd el Kader, and was impressed by his humanity and Islamic culture. He also developed an interest in churches of the eastern rites and became aware of the twin threats to their existence of Muslim pressure and Catholic Latinization. On his return, he joined the staff of the Vatican as an auditor of the Roman Rota. At this time he also made the acquaintance of Daniel Comboni and his ideas for the regeneration of Africa.
In 1863 he was appointed Bishop of Nancy, France and was placed in line for the important archiepiscopal see of Lyons. However, he declined this prestigious appointment, and asked instead for the colonial see of Algiers, to which he was appointed archbishop in 1867. Algeria had become a French colony in 1830, and under Napoleon III was designated an “Arab Kingdom.” Although the French authorities discouraged proselytism among Muslims, Lavigerie made it clear that he had come to serve the whole population of Algeria and that his ultimate aim was to evangelize the entire continent of Africa. To this end he founded the Society of Missionaries of Africa (White Fathers) in 1868 and the Missionary Sisters of Our Lady of Africa (White Sisters) in 1869. After difficult beginnings, these international missionary societies attracted large numbers of recruits in France, Belgium, Holland, Germany and Canada. Lavigerie established orphanages and schools for the child victims of successive famines in Algeria. In 1868 he was appointed Apostolic Delegate to the Sahara and Sudan by Pope Pius IX and ten years later was entrusted by Pope Leo XIII with the evangelization of sub-Saharan Africa. In 1878 he started a seminary in Jerusalem for Catholic students of the Greek Melchite rite, but his ambition to halt Latinization by himself becoming Latin Patriarch of Jerusalem was not realized.
From 1878 his missionaries established themselves in the Great Lakes region of Eastern Africa and, after his death, in the French territories of West Africa. Created a Cardinal in 1882, Lavigerie revived the ancient see of Carthage, with the title Primate of Africa, when the French annexed Tunisia. Throughout 1888 Lavigerie conducted a personal campaign against slavery in the capitals of Europe. In this campaign he made known the heart-rending experiences of slavery witnessed by his missionaries in equatorial Africa. The campaign resulted in the anti-slavery conferences of Brussels and Paris. At the request of Pope Leo XIII, Lavigerie pronounced the celebrated “Toast of Algiers” in 1890 in order to rally support for the French republican government. In doing this he forfeited the considerable support he was receiving from traditional French Catholics. Lavigerie was a passionate and far-sighted humanitarian, never far from controversy, but possessing a strong faith in the ability of African Christians to carry out the effective evangelization of their continent.
