இன்றைய புனிதர்கள் ஜனவரி 25

 Conversion of Saint Paul

பவுலின் மனமாற்ற விழா 

அக்காலத்தில் சவுல் சீறியெழுந்து எழுந்து ஆண்டவருடைய சீடர்களை கொன்றுவிடுவதாக அச்சுறுத்தி வந்தார். ஆண் பெண்களை கொன்றுவிட அனுமதிபெற்று தமஸ்கு நோக்கி வரும்வழியில், தீடீரென வானத்தில் ஓர் ஒளி அவரை ஆட்கொண்டது. அவர் தரையில் விழ "சவுலே, சவுலே ஏன் என்னை துன்புறுத்துகின்றாய்?" என்று ஒர் குரல் தொடர்ந்து கேட்டது. அதற்கு அவர் "ஆண்டவரே நீர் யார்?" எனக் கேட்டார். இயேசு மறுமொழியாக "நீ துன்புறுத்தும் இயேசு, நானே!, உடனே நீ நகருக்குள் செல்! நீ என்ன செய்ய வேண்டும் என்று உனக்கு அறிவிக்கப்படும்" என்று கூறினார். அக்குரலை உடனிருந்தவர்களும் கேட்டனர். ஆனால் வியப்பில் ஆழ்ந்தனர். சவுல் எழுந்தபோது கண்கள் திறந்திருந்தும் எதனையும் காணும் திறனை இழந்திருந்தார். உடனிருந்தவர்கள் அவரது கைகளை பிடித்து தமஸ்கு நகருக்கு அழைத்து சென்றார்கள். அங்கே மூன்று நாள் பார்வையற்று இருந்தார். எதுவும் உண்ணவும் குடிக்கவுமில்லை.

அந்நகரில் அனனியா என்ற சீடர் இருந்தார். ஆண்டவர் அவரிடம், “நீ எழுந்து நேர்த்தெரு என்னும் சந்துக்குப் போய் அங்கே தர்சு நகர சவுல் தேடு. அவர் ஒரு காட்சியை கண்டுள்ளார். அக்காட்சியில் அனனியா என்பவர் வந்து சவுல் பார்வையடைய வேண்டுமென்று தமது கைகளை அவர் மீது வைப்பதாக காட்சி கண்டுள்ளார்” என்று கூறினார். அதற்கு அனனியா “அவன் கிறிஸ்துவர்களை அழிக்க கங்கனம் கட்டித்திரிபவன் ஆயிற்றே” என்று கூற, ஆண்டவர் “நீ அங்கு செல், என் மீட்பு பணியை உலகெங்கும் பறைசாற்றிட தேர்ந்து கொண்டவரே அவர்! எனது கருவியாக செயல்படுவார். பிற இனத்தாருக்கும் அரசர்களுக்கும், இஸ்ரயேல் மக்களுக்கும் இயேசுவின் பெயரை எடுத்துரைக்கும் கருவியே! என்றார். என் பொருட்டு அவர் எத்துன்பம் அடைய வேண்டும் என்பதும் அவருக்கு காட்டுவேன்” என்றார்.

உடனே அனனியா நகருக்குச் சென்று தூய ஆவியால் ஆட்கொள்ளப்பட்டு, ஆண்டவர் பெயரால் அவர் மீது கைகளை வைக்க தூய ஆவியின் ஒளி கீற்றுக்கள் அவரது விழிகளை திறக்கச் செய்து அதிலிருந்து செதில்கள் விழுந்தன. மீண்டும் சவுல் பார்வை பெற்றவராய் ஆண்டவரின் ஒளியை பெற்று கிறிஸ்துவின் கருவியாக மாறினார்.

வாழ்க்கை வரலாறு

இன்று நாம் பவுலடியாரின் மனமாற்றப் பெருவிழாவைக் கொண்டாடுகிறோம். அதனால் தூய பவுலைப் பற்றி ஒருசில உண்மைகளை அறிந்துகொள்வோம்.

தூய பவுல் கி.பி. 9 ஆம் ஆண்டளவில் யூதாவின் பன்னிரு குலங்களில் ஒன்றான பெஞ்சமின் குலத்தில் பிறந்தார். இவரது யூதப் பெயர் சவுல். இன்றைய துருக்கி நாட்டின் பகுதியான சிலிசியா மாநிலத்தின் உரோமைக் குடியிருப்பான தர்சு நகரத்தில் இவரது குடும்பம் வாழ்ந்து வந்தது. செல்வமும் செல்வாக்கும் பெற்றிருந்த இவரது குடும்பத்திற்கு உரோமைக் குடியுரிமையும் இருந்தது. இவர் இளமையிலிருந்தே யூதச் சட்டங்களையும் நெறிமுறைகளையும் கற்றறிந்தார். உலகப் பொதுமொழியாயிருந்த கிரேக்கத்தையும் கற்றுத் தெளிந்தார். பின்னர் எருசலேம் சென்று, புகழ்பெற்ற கமாலியேல் என்னும் யூத ரபியிடம் கல்வி பயின்றார். யூதக் கோட்பாடுகளைக் கில்லேல் என்பவரது விளக்கங்களைத் தழுவிக் கடைப்பிடிக்கும் பரிசேயர் சமயப் பிரிவின் ஆர்வமிக்க உறுப்பினராக இருந்தார். இயேசு வாழ்ந்த காலத்தில் இவர் பாலஸ்த்தீனாவில் இருந்திருக்கலாம் எனக் கூற இடம் உண்டு.

இப்படிப்பட்டவர் யூத மதத்தின்மீது இருந்த பற்றினால் கிறிஸ்தவர்களை அதிகமாகத் துன்புறுத்தத் தொடங்கினார். ஸ்தேவானைக் கல்லெறிந்து கொல்வதற்கு இவர் உடன்பட்டிருந்தார் என்று திருத்தூதர் பணிகள் நூலிலே நாம் வாசிக்கின்றோம் (திப8:1). ஒருமுறை கிறிஸ்தவர்களைத் துன்புறுத்துவதற்காகத் தமஸ்கு நகருக்குச் செல்லும் வழியில்தான் ஆண்டவராகிய இயேசு அவரைத் தடுத்து ஆட்கொள்கிறார். அவரை புறவினத்தாருக்கு நற்செய்தி அறிவுக்கும் கருவியாக ஏற்படுத்துகிறார்.

தூய பவுல் ஆண்டவர் இயேசுவின் நற்செய்தியை அறிவிக்க மூன்று திருத்தூதுப் பயணங்களை மேற்கொண்டார் என்று சொல்லப்படுகின்றது. முதல் நற்செய்திப் பயணத்தைக் கி.பி. 46-48 ஆண்டுகளில் மேற்கொண்டு, சைப்பிரசுக்கும் சின்ன ஆசியா நாட்டுப் பகுதிகளுக்கும் சென்று திருச்சபையை நிறுவினார் (திப 13,14; 2 திமொ 3:11). கி.பி. 49 ஆம் ஆண்டில் எருசலேம் பொதுச்சங்கத்தில் கலந்துகொண்டு பிற இனத்தாரிடையே தூய ஆவி செயல்படுதலைப் பற்றி எடுத்துரைத்துத் தமது பணிக்குச் சங்கத்தின் ஒப்புதலைப் பெற்றுக் கொண்டார் (திப15; கலா 2:3-9). கி.பி. 50-52க்கு உட்பட்ட காலத்தில் பவுல் தமது இரண்டாவது நற்செய்திப் பயணத்தை மேற்கொண்டு, தாம் ஏற்கனவே நிறுவிய சபைகளை வலுப்படுத்தினார். பின்னர் மாசிதொனியா, அக்காயா பகுதிகளுக்குச் சென்று நற்செய்தியை அறிவித்து, அங்கும் திருச்சபைகளை நிறுவினார் (திப 15-18). கி.பி. 53-57 வரை மூன்றாம் நற்செய்திப் பயணத்தின்போது கலாத்தியா, பிரிகியா, கொரிந்து, மாசிதோனியா, இல்லிரிக்கம் ஆகிய இடங்களுக்குச் சென்று திருப்பணி ஆற்றினார்.

அதன்பிறகு எபேசு நகரை மையமான பணித்தளமாகக் கொண்டு பவுல் செயல்பட்டார். அங்குச் சிறைப்பட்டார். அக்காலத்தில் அவர் சில சிறைக்கூட மடல்களை எழுதியிருக்கலாம். பின் கி.பி. 58 ஆண்டு எருசலேமில் கைதானார். கி.பி. 60 வரை செசரியாவில் சிறைப்பட்டிருந்தார். உரோமைப் பேரரசர் சீசரே தமக்குத் தீர்ப்பளிக்க வேண்டும் என்று பவுல் கேட்டுக்கொண்டதால் உரோமைக்கு அனுப்பப் பெற்றார். அங்கு போகும் வழியில் கப்பல் அழிவுற நேரிட்டதால் மால்தா தீவினருக்கு நற்செய்தி அறிவிக்கும் வாய்ப்பைப் பெற்றார். பின்பு பவுல் உரோமை வந்தடைந்து இரு ஆண்டுகள் வீட்டுக் கைதியாகவே இருந்துகொண்டு நற்செய்தி அறிவித்து வந்தார். பின்பு பவுல் விடுதலை பெற்று ஸ்பெயின் நாட்டுக்குச் சென்றிருப்பார் என நம்ப இடமிருக்கிறது. மீண்டும் கி.பி. 60 ஆம் ஆண்டு கைதுசெய்யப்பட்டு நீரோ மன்னன் காலத்தில் பவுல் மரண தண்டனை பெற்றார் என மரபு கூறுகிறது.

Article

The great Apostle Paul, named Saul at his circumcision, was born at Tarsus, the capital of Cilicia, and was by privilege a Roman citizen, to which quality a great distinction and several exemptions were granted by the laws of the empire. He was early instructed in the strict observance of the Mosaic law, and lived up to it in the most scrupulous manner. In his zeal for the Jewish law, which he thought the cause of God, he became a violent persecutor of the Christians. He was one of those who combined to murder Saint Stephen, and in the violent persecution of the faithful, which followed the martyrdom of the holy deacon, Saul signalized himself above others. By virtue of the power he had received from the high priest, he dragged the Christians out of their houses, loaded them with chains and thrust them into prison. In the fury of his zeal he applied for a commission to take up all Jews at Damascus who confessed Jesus Christ, and bring them bound to Jerusalem, that they might serve as examples for the others. But God was pleased to show forth in him His patience and mercy. While on his way to Damascus, he and his party were surrounded by a light from heaven, brighter than the sun, and suddenly struck to the ground. And then a voice was heard saying, "Saul, Saul, why dost thou persecute me?" And Saul answered, "Who art thou, Lord?" and the voice replied, "I am Jesus whom thou dost persecute." This mild expostulation of our Redeemer, accompanied with a powerful interior grace, cured Saul's pride, assuaged his rage, and wrought at once a total change in him. Wherefore, trembling and astonished, he cried out, "Lord, what wilt Thou have me to do?" Our Lord ordered him to arise and to proceed on his way to the city, where he should be informed of what was expected from him. Saul, arising from the ground, found that though his eyes were open, he saw nothing. He was led by hand into Damascus, where he was lodged in the house of a Jew named Judas. To this house came by divine appointment a holy man named Ananias, who, laying his hands on Saul, said, "Brother Saul, the Lord Jesus who appeared to thee on thy journey, hath sent me that thou mayest receive thy sight, and be filled with the Holy Ghost." Immediately something like scales fell from Saul's eyes, and he recovered his eyesight. Then he arose, and was baptized; he stayed some few days with the disciples at Damascus, and began immediately to preach in the synagogues that Jesus was the Son of God. Thus a blasphemer and a persecutor was made an apostle, and chosen as one of God's principal instruments in the conversion of the world.

Reflection - Listen to the words of the "Imitation of Christ," and let them sink into your heart: "He who would keep the grace of God, let him be grateful for grace when it is given, and patient when it is taken away. Let him pray that it may be given back to him, and be careful and humble, lest he lose it."

Blessed Henry Suso

Also known as

• Heinrich Seuse

• Heinrich von Berg

• Henrik Seuse

• Amandus

• Servant of the Eternal Wisdom

Additional Memorial

15 February (Dominicans)

Profile

Born to the German nobility. Joined the Dominicans at age 13. Known as a mystic. Served as prior at several houses. Theological student of Meister Eckhart in Cologne, Germany from 1322 to 1325. Taught in Constance, Switzerland. Spent years imprisoned in a dungeon due to slander and his association with Meister Eckhart, a controversial figure in his day. Great spiritual writer, using the pen name Amandus. Noted preacher in Switzerland and the area of the Upper Rhine. Spiritual advisor to Dominicans and the spiritual community called Gottesfreunde

Given to great austeries, Henry owned a half-length, tight-fitting, coarse undergarment equipped with 150 sharp brass nails, the points facing inward; he used it as his night shirt. After 16 years of this, an angel appeared to him on Pentecost Sunday and whispered that God wanted him to discontinue this practice; he threw his shirt into the Rhine.

Born

21 March 1295 at Uberlingen, Germany as Heinrich von Berg

Died

25 January 1366 at Ulm, Germany of natural cause

Beatified

1831 by Pope Gregory XVI

Blessed Antonio Migliorati

Additional Memorial

29 January (Augustinians)

Profile

Son of Simpliciano Migliorati, a farmer whose family had little wealth but great faith. Inspired by the life and work of Saint Nicholas of Tolentino, Antonio joined the Augustinians. Priest. Sacristan of the Augustinian church in Tolentino, Italy, the church that housed the tomb of Saint Nicholas, for twelve years beginning c.1385; he lived in a nearby monastery. Pilgrim to the shrine of Saint Nicholas of Myra. Travelling preacher throughout southern Italy beginning c.1397. Noted for his zeal for the faith, his devotion to the poor, and as a miracle worker. In 1400 he returned to his hometown of Amandola, Ascoli Piceno, Italy where he worked to build an Augustinian monastery and church; originally named for Saint Augustine of Hippo, it was later renamed in honor of Blessed Antonio himself who led it for many of his remaining 50 years there.

Born

17 January 1355 in Amandola, Ascoli Piceno, Italy of natural causes

Died

• 25 January 1450 in the Saint Augustine monastery Amandola, Ascoli Piceno, Italy of natural causes

• buried in the monastery graveyard with his brother Augustinians

• enshrined in a wooden ark in the monastery church in 1453

• re-enshrined in a wooden sarcophagus in 1641

• shrine damaged and body desecrated in 1798 by anti–Christian forces in the French Revolution

• re-enshrined in a marble sacrophagus in 1897

• a gold crown was placed on his head in 1899

• his incorrupt body is still on display in the same church

Beatified

• by 1460, his memorial was a civic holiday in Amandola, Italy

• 11 July 1759 by Pope Clement XIII (cultus confirmation)

• Pope Leo XIII granted a plenary indulgence to visitors to the shrine on 20 April 1890

Saint Dwynwen

Also known as

Dwyn, Donwen, Donwenna, Dunwen

Profile

Beautiful, pious and virtuous daughter of the 5th century Welsh king, Brychan of Brecknock. A certain Maelon fell in love with her, and wished to marry her. Though Dwynwen returned his love, her heart was set on becoming a nun, and she rejected him. She dreamt she was given a sweet drink which saved her from his attentions, but which turned the poor young man to ice. Realising that Maelon couldn't help his love for her, she prayed that he be restored to life, that all lovers should find happiness, and that she never have the desire for marriage. Dwynwen became a nun and lived on Llanddwyn Island on the western coast of Ynys Mon (Anglesey), an area accessible only at low tide.

Her well, a fresh-water spring called Ffynnon Dwynwen, became a wishing well and place of pilgrimage, particularly for lovers because of the story above. The tradition grew that the eel in the well could foretell the future for lovers - ask questions and watch which way they turn. Women would scatter breadcrumbs on the surface, then lay her handkerchief on water's surface; if the eel disturbed it, her lover would be faithful. All this led to her connection with animals, which eventually led to the tradition that her intercession could heal injured animals.

There are churches dedicated to her in Wales and Cornwall. In recent years, her feast day has become increasingly popular among the Welsh with cards being sent just as on Valentine's Day, and her well continues to be a place of pilgrimage; there's a tradition that if the fish in the well are active when a couple visits, it's the sign of a faithful husband.

Died

c.460 of natural causes

Patronage

• lovers (especially Welsh)

• sick animals

Blessed Antoni Swiadek

Also known as

Antoni Witek

Additional Memorial

12 June as one of the 108 Polish Martyrs of World War II

Profile

The son of Wladyslaw and Wladyslawa Swiadek; his father was a wheelwright. After studying at the seminary in Poznan, Poland, he was ordained a priest in the archdiocese of Gniezno, Poland on 10 June 1933. He was noted for his piety, determination and hard work. Pastor, youth minister, military chaplain and Boy Scout leader at the Saint Stanislawa Biskupa i Meczennika parish in Bydgoszcz, Poland.

When the Germans invaded Poland in September 1939, Father Antoni volunteered as military chaplain to the Polish army. When his division was defeated, he served as chaplain to Polish prisoners of war until he was returned to Bydgoszcz. There he concentrated on young people, preparing children for their First Communion, and ignoring Nazi regulations that required all liturgy be celebrated in German. Arrested in July 1942 for his continued loyalty to the Church and his parishioners, he was sentenced to forced labour in the Dachau concentration camp, and worked until he died. Martyr.

Born

27 March 1909 in Pobiedziska, Wielkopolskie, Poland

Died

• 25 January 1945 at the Dachau concentration camp, Oberbayern, Germany of typhus

• he died with a rosary in his hand

• buried in a mass grave near the village of Deutenhofen, Germany

Beatified

13 June 1999 by Pope John Paul II at Warsaw, Poland

Blessed Teresa Grillo Michel

Also known as

• Maddalena Parvopassau

• Maria Antonia

Profile

Youngest of five children born to Giuseppe and Maria Antonietta Parvopassau. Her father was the head physician at the Civil Hospital of Alessandria, Italy, but died when the girl was still very small. Maddalena attended school in Turin, Italy, and then in a boarding school in Lodi, Italy run by the Ladies of Lorreto. At 18 she returned to Alessandria where she married Captain Giovanni Michel on 2 August 1877. In the next few years they lived in the Italian cities of Caserta, Acireale, Catania, Portici and Naples.

Captain Giovanni died of sunstroke during a parade in Naples in 1891, and Teresa sank into a deep depression. However, with the spiritual guidance of her cousin, Monsignor Prelli, she made a recovery and decided to devote herself to helping the poor. She first used her own home to shelter them, but the numbers soon out-stripped the house, and in 1893, with much opposition of her family, she sold it to buy an large old building which she rebult and renamed Little Shelter of Divine Providence. Other local women were attracted to her work, and on 8 January 1899 she and eight of her co-workers officially founded the Congregation of the Little Sisters of Divine Providence. She spent the rest of her life, 45 years, working to spread the Congregation and its mission to the poor. Today they have houses throughout Italy, Brazil and Argentina, running nurseries, orphanages, schools, hospitals, and homes for the elderly.

Born

25 September 1855 in Spinetta Marengo, Alessandria, Italy as Maddalena Parvopassau

Died

25 January 1944 in Alessandria, Italy of natural causes

Beatified

24 May 1998 by Pope John Paul II

Saint Ananias of Damascus

Profile

A Christian in Damascus, Syria, Ananias received a vision of Jesus in which he was ordered to find Saul (aka Paul the Apostle). Ananias found Saul, blind and staggering into the city after his encounter with Christ on the road. He cured Saul of the blindness, baptized him into the faith, supported him while he prepared, and helped him begin his missionary work. Ananias evangelized in Damascus, then went on his own mission to Eleutheropolis. Martyr.

Died

1st century in Eleutheropolis, a now-ruined village in Palestine

Readings

There was a disciple in Damascus named Ananias, and the Lord said to him in a vision, "Ananias."

He answered, "Here I am, Lord."

The Lord said to him, "Get up and go to the street called Straight and ask at the house of Judas for a man from Tarsus named Saul. He is there praying, and (in a vision) he has seen a man named Ananias come in and lay (his) hands on him, that he may regain his sight."

But Ananias replied, "Lord, I have heard from many sources about this man, what evil things he has done to your holy ones in Jerusalem. And here he has authority from the chief priests to imprison all who call upon your name."

But the Lord said to him, "Go, for this man is a chosen instrument of mine to carry my name before Gentiles, kings, and Israelites, and I will show him what he will have to suffer for my name."

So Ananias went and entered the house; laying his hands on him, he said, "Saul, my brother, the Lord has sent me, Jesus who appeared to you on the way by which you came, that you may regain your sight and be filled with the Holy Spirit." Immediately things like scales fell from his eyes and he regained his sight. - Acts 9:10-18a

Saint Poppo

ஸ்டாப்லோ நகர் துறவி போப்போ 

பிறப்பு 

978, 

டெய்ன்சே Deynze, பெல்ஜியம்

இறப்பு 

25 ஜனவரி 1048, 

மார்கீனெஸ் Marchiennes, பெல்ஜியம்

இவர் நீதிபதிக்கான படிப்பை கற்றார். இவர் 1000 ஆம் ஆண்டு புனித நாட்டிற்கு புனிதப் பயனம் ஒன்றை மேற்கொண்டார். அங்கிருந்து மீண்டும் உரோம் சென்றடைந்தார். அப்போது புனித பேதுரு மற்றும் புனித பவுலின் கல்லறையை சந்தித்தார். அதன்பிறகு அங்கிருந்து ரைம்ஸிற்கு Reims திரும்பி 1005 ஆம் ஆண்டு செயிண்ட் தீயரி St.Thierry என்றழைக்கப்பட்ட துறவற மடத்தில் சேர்ந்தார். அம்மடத்தில் சேர்ந்து 3 ஆண்டுகள் கழித்து அங்கிருந்து செயிண்ட் வான்னே St.Vanne என்ற இடத்திலிருந்த இல்லத்திற்கு மாற்றப்பட்டார். அப்போது புகழ்வாய்ந்த துறவி ரிச்சர்ட் அவர்களிடமிருந்து துறவற வாழ்விற்கு தேவையான சில பயிற்சிகளைப் பெற்றார். 

அச்சமயத்தில் ரிச்சர்ட் ஏறக்குறைய 20 துறவற இல்லங்களை கட்டினார். அவ்வில்லங்கலை கண்காணிக்கும் பொறுப்பை ரிச்சர்ட், போப்போவிற்கு வழங்கினார். போப்போ தன்னிடம் வழங்கிய பணிகளை மிக நேர்மையாக திறம்பட ஆற்றினார். இதன் பயனாக இன்னும் 17 துறவற இல்லங்களை கவனிக்கும் பொறுப்பும் வழங்கப்பட்டது. இவர் தன்னிடம் ஒப்படைக்கப்பட்ட அனைத்துப் பணிக்கும் ஒழுங்குகளை அமைத்து தானும் அதைக்கடைபிடித்து வாழ்ந்தார். உண்மையுள்ள ஊழியனாக எளிமையான வாழ்வை வாழ்ந்தார்.

Also known as

Popon, Poppone

Profile

Born to the Belgian nobility, the son of Tizekinus and Adalwif. His was a pious family; when Poppo was grown, his mother became a nun. Career soldier. Pilgrim to the Holy Lands in 1000, and then to Rome, Italy. While on the road late one night, a flame suddenly lit over his head, and his lance radiated a brilliant light. Poppo took this as a sign of the Holy Spirit, and started considering a religious vocation. Monk at the Saint Theirry monastery at Rheims, France in 1005.

Beginning in 1008 he worked with Abbot Richard of Saint-Vanne to restore order and religious observance to several houses. Prior of the monastery of Saint Vaast in Arras, France in 1013. Prior at Vasloges, France in 1016. Abbot-general for a large group of houses in Lotharingia (in modern France, Germany and Switzerland) in 1020. Abbot of Stavelot-Malmédy in Belgium in 1021.

The monastic revival he led spread to other houses, including Hautmont, Marchiennes, Saint Maximinus of Trier in Germany, and Saint Vaast in Arras in France. He practiced severe personal asceticism, cared nothing for literature, and lacked organization, but managed to bring order and devotion to his houses, earning the love of his brothers and the laity. Unofficial counselor to emperor Saint Henry II on matters of faith, politics, and diplomacy.

Born

978 at Flanders, Belgium

Died

25 January 1048 at Marchiennes, France of natural causes

Blessed Francesco Zirano

Also known as

• Francesco Cirano

• Francesco Cyrano

Profile

Member of the Friars Minor Conventuals, making his profession in 1580. Priest, ordained in 1586. In 1599 he received authorization from Pope Clement VIII to collect funds to ransom Christians who were enslaved and held for ransom by Muslims in North Africa. On 20 August 1602 he arrived in Algiers, Algeria where anti-Christian sentiment was building due to an impending war between Algiers and the kingdom of Cuco; Cuco had the backing of Catholic Spain. On 1 January 1603, following a battle won by the king of Cuco, Father Francesco was dispatched to the Spanish court to take back news; he was betrayed to local Algerian soldiers who captured him and sent him to Algiers in chains. On the morning of 25 January 1603 he received notice that he was condemned to death for being a Christian, but could receive a pardon if he converted to Islam; he declined. Martyr.

Born

c.1564 in Sassari, Italy

Died

flayed alive on 25 January 1603 in Algiers, Algeria

Beatification

• 12 October 2014 by Pope Francis

• beatification recognition celebrated at Sassari, Sardinia, Cardinal Angelo Amato presiding

Blessed Manuel Domingo y Sol

 அருளாளர் மேனுவல் டொமிங்கோ 

குரு/ நிறுவனர்:

பிறப்பு: ஏப்ரல் 1, 1836

டோர்டோஸா, டர்ரகோனா, ஸ்பெயின் அரசு

இறப்பு: ஜனவரி 25, 1909 (வயது 72)

டோர்டோஸா, டர்ரகோனா, ஸ்பெயின் அரசு

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

முக்திபேறு பட்டம்: மார்ச் 29, 1987

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால்

நினைவுத் திருநாள்: ஜனவரி 25

பாதுகாவல்:

திருத்தந்தை ஸ்பேனிஷ் கல்லூரி (Pontifical Spanish College), 

இயேசுவின் மாசற்ற இருதயத்தின் மறைமாவட்ட பணியாளர் குருக்கள் (Diocesan Labour Priests of the Sacred Heart of Jesus)

அருளாளர் மேனுவல் டொமிங்கோ, ஒரு ஸ்பேனிஷ் ரோமன் கத்தோலிக்க குரு ஆவார். இவர், ரோம் நகரிலுள்ள “திருத்தந்தையர் ஸ்பேனிஷ் கல்லூரி” (Pontifical Spanish College), மற்றும் “இயேசுவின் மாசற்ற இருதயத்தின் மறைமாவட்ட பணியாளர் குருக்கள்” (Religious Order of the Diocesan Labour Priests of the Sacred Heart of Jesus) சபை ஆகியவற்றின் நிறுவனரும் ஆவார். இவர் ஒரு இளம் குருவாகையால், இளம்பருவத்தினரின் ஈடுபாட்டிற்காக ஒரு விளையாட்டு அரங்கினையும் நாடக அரங்கினையும் கட்டினார்.

வாழ்க்கை:

கி.பி. 1836ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், முதல் தேதி, ஸ்பெயின் நாட்டின் "டோர்டோஸா" (Tortosa) என்னுமிடத்தில், தமது பெற்றோரின் பன்னிரண்டு குழந்தைகளில் கடைசி குழந்தையாகப் பிறந்த அருளாளர் மேனுவல் டொமிங்கோ, அதே மாதத்திலேயே திருமுழுக்கும் பெற்றார்.

கி.பி. 1851ம் ஆண்டு, தமது ஊரிலேயே குருத்துவ கல்வியை ஆரம்பித்த இவர், கி.பி. 1860ம் ஆண்டு, ஜூன் மாதம், இரண்டாம் தேதி, குருத்துவம் பெற்றார். பின்னர், "வலன்ஸியா கல்லூரிக்கு" (Valencia college) உயர் கல்விக்காக சென்ற இவர், கி.பி. 1865ம் ஆண்டு, "இறையியல் தகுதிச்சான்று" (Licentiate in Theology) பெற்றார். 1865ம் ஆண்டு, தமது பழைய கல்லூரியிலேயே பேராசிரியராக கற்பித்தார்.

கி.பி. 1873ம் ஆண்டு, குளிர்கால ஃபெப்ரவரி மாதத்தின் ஒருநாள் மேனுவல், இறையியல் மாணவரான "ரமோன் வலேரோ" (Ramón Valero) என்பவரைச் சந்தித்தார். " கி.பி. 1868ம் ஆண்டு புரட்சியின்போது" (1868 revolution) அவர் கற்ற "டோர்டோஸா கல்லூரி" (Tortosa seminary) இடிக்கப்பட்டதை அறிந்து வருந்தினார். இச்சம்பவம் இவரது மனதை தொட்டது. இதன்காரணமாக மேனுவல், கி.பி. 1873ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதத்தில் இறையியல் மாணவர்களுக்காக "புனித ஜோசப் இல்லம்" ("Saint Joseph's House") தொடங்கி வைத்தார். கி.பி. 1879ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 11ம் தேதி, "தேவாலயப் பணிகளுக்கான புனித ஜோசப் கல்லூரி" ("College of Saint Joseph for Ecclesiastical Vocations") என்ற கல்லூரியை நிறுவி தொடங்கினார். கி.பி. 1892ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், முதல் தேதி, "திருத்தந்தையரின் ஸ்பேனிஷ் கல்லூரியை" (Pontifical Spanish College) ரோம் நகரில் நிறுவி தொடங்கி வைத்தார்.

மேனுவலின் முயற்சிகளைப் வரவேற்கவும் பாராட்டவும் செய்த திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் லியோ, (Pope Leo XIII) அவருக்கும் அவரது பிற இறையியல் மாணவர்களுக்கும் தங்குவதற்கான வசதிகளை அளிக்க உத்தரவிட்டார். இவரது கல்லூரிக்கு, "திருத்தந்தையருக்கான" (Pontifical) என்ற கௌரவம், திருத்தந்தை பத்தாம் பயஸ் (Pope Pius X) அவர்கள் காலத்திலேயே வழங்கப்பட்டது.

மேனுவல், இயேசுவின் மாசற்ற திரு இருதய குருக்களின் பணிகள் சபை" (The Diocesan Labour Priests of the Sacred Heart of Jesus) என்றொரு சபையையும் கி.பி. 1883ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், 29ம் நாள், நிறுவினார். இச்சபைக்கான மறைமாவட்ட ஒப்புதல் கி.பி. 1886ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், முதல் தேதியன்று, அளிக்கப்பட்டது. கி.பி. 1898ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம் முதல் தேதியன்று, திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் லியோ (Pope Leo XIII) அவர்கள், "திருத்தந்தையர் பாராட்டுப் பத்திரம்" (Papal Decree of Praise) அளித்தார்.

அருளாளர் மேனுவல் டொமிங்கோ கி.பி. 1909ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், 25ம் நாளன்று மரித்தார். அவரது மரணத்தின் பிறகு, கி.பி. 1927ம் ஆண்டு, மார்ச் மாதம், 19ம் நாளன்று, அவர் நிறுவிய "இயேசுவின் மாசற்ற திருஇருதய குருக்களின் பணிகள் சபைக்கு" திருத்தந்தை “பதினொன்றாம் பயஸ்” (Pope Pius XI) அவர்கள் ஒப்புதல் வழங்கினார். இச்சபை, தற்போது “போர்ச்சுகல்” (Portugal) மற்றும் “ஜனநாயக காங்கோ குடியரசு” (The Democratic Republic of Congo) ஆகிய நாடுகளில் இயங்குகிறது.

Profile

One of twelve children in his family, Manuel entered the diocesan seminary in Tortosa, Spain at age 15. Ordained a priest in the diocese of Tortosa on 9 July 1860. He served at different times as parish priest, catechist, seminary teacher, spiritual director, preacher, mission director, and confessor to three cloistered convents. He dedicated himself to working with labourers, especially the young, and later with seminarians who were struggling just to live while studying. He studied theology at the University of Valencia from 1862 to 1865. He founded the House of Joseph to help foster and support priestly vocations and seminarians; within a few years it was helping hundreds of young men, and its success led to the formation of the Diocesan Laborer Priests of the Sacred Heart of Jesus (Fraternity of Worker Priests) in 1881. Founded the Spanish College of Saint Joseph in Rome, Italy in 1892 which has trained thousands of priests.

Born

1 April 1836 in Tortosa, Tarragona, Spain

Died

25 January 1909 in Tortosa, Spain of natural causes

Beatified

29 March 1987 by Pope John Paul II

Blessed Archangela Girlani

Also known as

Eleanor Girlani

Profile

Drawn to religious life from an early age, Eleanor planned to become a Benedictine nun. However, when she left for the convent her horse refused to move. She took this as a sign, and joined the Carmelites at Parma, Italy in 1478, taking the name Archangela. Prioress at Parma and at Mantua. Had a special devotion to the Holy Trinity, and the gifts of ecstasy, levitation, and miracles.

Born

1460 at Trino, Italy as Eleanor Girlani

Died

25 January 1495 at Mantua, Italy of natural causes

Beatified

1 October 1864 by Pope Pius IX (cultus confirmed)

Saint Praejectus of Clermont

Also known as

Preietto, Preils, Prejectus, Prest, Prie, Priest, Prix, Proietto, Projectus, Pry

Profile

Born to the nobility. Studied under Saint Genesius of Clermont. Priest. Bishop of Clermont, France from 666 to 676. Founded monasteries, hospitals, and churches. Worked with Saint Reol of Rheims, Saint Agilbert of Paris, Saint Amarinus of Clermont, and Saint Ouen of Rouen. Killed by a man named Agritius who held Praejectus responsible for the arrest and execution of Hector, lord of Marseilles (in modern France). Considered a martyr immediately after his death, but his murder does not seem to have been related to his faith.

Born

625 in Auvergne, France

Died

• stabbed to death on 25 January 676 at Volvic, France

• most relics enshrined in Flavigny Abbey, Flavigny-sur-Ozerain, France in 760

• some relics translated to Saint-Prix, France in 1278

Patronage

Randazzo, Sicily

Blessed Guardato di Belforte Piceno

Profile

Born to the nobility, a member of the Reguardati family. He was early drawn to life as a religious hermit.

Born

• c.1360 in Visso, Italy

• relics enshrined under the altar of the Madonna in the church of San Eustachius

Died

25 January 1425 in Belforte del Chienti, Italy of natural causes

Beatified

on 8 January 1514 Pope Leo X granted an indulgence to those who visit the chapel with the relics of Blessed Guardato

Saint Auxentius of Epirus

Profile

A furrier in Constantinople by trade. He joined the Turkish navy, but was forced to jump ship and return to Constantinople when he was accused of having been a Muslim who had renounced that faith. There he worked on a small fishing boat until the day he was spotted by some of the sailors from his old ship. He was arrested, and when he insisted that he was a Christian and would remain one, he was executed. Martyr.

Born

1690 at Epirus, Greece

Died

beheaded in 1720 in Constantinople (modern Istanbul, Turkey)

Saint Palaemon of Thebaid

Also known as

Palamon, Palemon

Profile

During the persecutions of Diocletian, he sought refuge in the deserts of Upper Egypt, and became one of the earliest Egyptian desert hermits. Friend and spiritual director of Saint Pachomius of Tabenna. Worked to develop the spiritual lives of other desert hermits by bringing them together; this was part of the foundation of Christian monasticism.

Died

325 at Tabennisi, Egypt

Representation

• old hermit carding fleece

• with Saint Pachomius of Tabenna

Saint Publius of Zeugma

Profile

Son of a fourth-century senator in Zeugma on the River Euphrates (in modern Turkey). When he came of age, Publius sold his estate and possessions, gave the proceeds to help the poor, and went to live as a hermit. He eventually attracted a number of would-be students and formed then into a community of monks. The diet and living conditions for he and his brother were extremely poor and harsh by choice, but they hated laziness and worked endlessly at their devotions and at charity to others.

Saint Apollo of Heliopolis

Also known as

• Apollo of Hermopol

• Apollo of Thebais

Profile

Hermit for 40 years in the desert around Thebes during which time his reputation for holiness attracted many disciples. At age 80 he founded a community of monks in Hermopol, Egypt, a house that eventually grew to 500, and he served as its first abbot. Noted miracle worker.

Born

early 4th century Egypt

Died

395 of natural causes

Blessed Emilia Fernéndez Rodríguez de Cortés

Profile

Married lay woman in the diocese of Almería, Spain. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

13 April 1914 in Tíjola, Almería Spain

Died

25 January 1939 at the Gachas-Colorés prison, Almería Spain

Beatified

25 March 2017 by Pope Francis

Saint Bretannion of Tomi

Profile

Bishop of Tomi, Scythia (modern Constanta, Romania). He opposed Arianism for which he was exiled by Emperor Valens; the people of Tomi forced the emperor to restore him to his see.

Died

380 of natural causes

Saint Maximinus of Antioch

Profile

Member of the imperial guard of Julian the Apostate. When Julian issued orders prohibiting the veneration of the relics of saints, Maximinus and Saint Juventius protested; they were arrested, scourged, and martyred. Saint John Chrysostom wrote their eulogy.

Died

beheaded in 363 at Antioch, Syria

Saint Juventius of Antioch

Profile

Member of the imperial guard of Julian the Apostate. When Julian issued orders prohibiting the veneration of the relics of saints, Juventius and Saint Maximus protested; they were arrested, scourged, and martyred. Saint John Chrysostom wrote their eulogy.

Died

beheaded in 363 at Antioch, Syria

Saint Amarinus of Clermont

Also known as

Marinus

Profile

Benedictine monk. Friend of Saint Praejectus of Clermont. Abbot of a monastery in the archdiocese of Clermont, France. The valley of Saint Amarian in Alsace, France, is named in his honor. Martyr.

Died

676

Saint Agileus of Carthage

Also known as

Agleus, Agilaeus

Profile

Martyr. Saint Augustine preached a sermon in his honour.

Born

African

Died

• c.300 in Carthage in North Africa

• relics later translated to Rome, Italy

Saint Joel of Pulsano

Profile

Spiritual student of Saint John of Matera. Benedictine monk. Helped found and eventual master-general of the Benedictine house of Saint Mary, Pulsano, Italy.

Died

1185 of natural causes

Blessed Michael de Plagis

Profile

Mercedarian monk at the monastery of Messina, Italy.

Died

1619

Saint Artemas of Pozzuoli

Profile

Teenaged martyr.

Died

• martyred at Pozzuoli, Italy

• tradition says he was stabbed to death by his pagan school classmates using their iron pens

Saint Eochod of Galloway 

Also known as

Apostle of the Picts of Galloway, Scotland

Profile

Spiritual student of Saint Columba, and of the twelve chosen by him to evangelize northern Britain.

Saint Racho of Autun

Also known as

Ragnobert of Autun

Profile

First bishop of Autun, France.

Died

660 of natural causes

Saint Donatus the Martyr

Profile

Martyr.

Saint Sabinus the Martyr

Profile

Martyr.

Saint Agape the Martyr

Profile

Martyr.

இன்றைய புனிதர்கள் ஜனவரி 24

 Saint Francis de Sales

புனிதர் ஃபிரான்சிஸ் டி சலேஸ் 

ஜெனீவா நகர ஆயர்/ மறைவல்லுநர்:

பிறப்பு: ஆகஸ்ட் 21, 1567

சாடேயு டி சலேஸ், சவோய், தூய ரோம பேரரசு

இறப்பு: டிசம்பர் 28, 1622 (அகவை 55)

லியோன்ஸ், லியோன்னைஸ், ஃபிரான்ஸ் அரசு

ஏற்கும் சபை: 

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

ஆங்கிலிக்கன் சமூகம்

நினைவுத் திருவிழா: ஜனவரி 24

முக்திப்பேறு பட்டம்: ஜனவரி 8, 1661

திருத்தந்தை ஏழாம் அலெக்சாண்டர்

புனிதர் பட்டம்: ஏப்ரல் 8, 1665

திருத்தந்தை ஏழாம் அலெக்சாண்டர்

பாதுகாவல்: 

ரொட்டி செய்பவர் (Baker); ஓரிகன் (Oregon); 

சின்சினாட்டி (Cincinnati); எழுத்தாளர்கள் (Writers); 

செய்தியாளர்கள் (Journalists); கொலம்பஸ் (Columbus); 

ஓஹியோ (Ohio); காது கேட்காதவர்கள் (Deaf people); 

கல்வியாளர் (educators); அபிங்டன் (Upington); 

தென் ஆப்பிரிக்கா (South Africa); வில்மிங்டன் (Wilmington); 

டெலவெயர் (Delaware); செய்தியாளர் (Catholic press); 

பாவ மன்னிப்பாளர் (Confessors) 

கிறிஸ்து அரசர் பேரரசு குருவின் கல்வி நிலையம் (The Institute of Christ the King Sovereign Priest)

முக்கிய திருத்தலங்கள்: 

அன்னசி, ஹௌட்-சவோய், ஃபிரான்ஸ்

புனிதர் ஃபிரான்சிஸ் டி சலேஸ், ஜெனீவா நகரின் ஆயரும், ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் புனிதரும் ஆவார். இவர் சீர்திருத்தத் திருச்சபையினரை மீண்டும் கத்தோலிக்க திருச்சபையோடு சேர்க்க அரும்பாடுபட்டார். இவர் ஒரு சிறந்த மறை சொற்பொழிவாளர். இவரின் புத்தகங்கள், குறிப்பாக "Introduction to the Devout Life" மற்றும் "Treatise on the Love of God" ஆகியன, ஆன்மீக உருவாக்கம் மற்றும் ஆன்மீக வழிகாட்டலுக்கு பெரிதும் பயன்படுகின்றன.

இளமைக் காலம்:

கி.பி. 1597ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம், 21ம் நாள், ஃபிரான்ஸ் நாட்டில் உள்ள “சவோய்” (Savoy) குடும்பத்தில் பிறந்த இவரது தந்தையார், "ஃபிரான்காய்ஸ் டி சலேஸ்" (François de Sales) ஆவார். தாயார், "ஃபிரான்காய்ஸ் டி சியோன்னஸ்" (Françoise de Sionnaz) ஆவார். இவரது திருமுழுக்குப் பெயர் "ஃபிரான்சிஸ் பொனவென்ச்சுரா" (Francis Bonaventura) ஆகும்.

இவர், தமது பெற்றோருக்குப் பிறந்த ஆறு குழந்தைகளுள் முதல் குழந்தை ஆவார். இவருடைய தந்தையார், இவர் எதிர்காலத்தில் சிறந்ததோர் நீதிபதியாக வரவேண்டும் என்ற எண்ணத்தில், இவருக்கு அருகேயிருந்த நகரத்தில் உயர்தர கல்வி அளிக்கப்பட ஏற்பாடு செய்தார். எட்டு வயதில், அன்னேசி நகரிலுள்ள கப்புச்சின் கல்லூரியில் (Capuchin college in Annecy) கல்வி பயின்றார்.

கல்வி:

கி.பி. 1583ம் ஆண்டு, பாரிஸ் நகரில் உள்ள, இயேசு சபையின் கல்வி நிறுவனமான "காலேஜ் டி கிலர்மோண்டில்" (Collège de Clermont) "சொல்லாட்சி" மற்றும் "மனிதநேயம்" ஆகியவற்றில் உயர் கல்வி கற்க சென்றார்.

கி.பி. 1584ம் ஆண்டு, இறையியலில் விதி அல்லது நியதி பற்றின ஒரு விவாதத்தில் கலந்துகொண்டார். அப்போது, தான் கண்டிப்பாக நரகத்திற்கு செல்வது உறுதி என எண்ணி மிகவும் வருந்தினார். அதனால் ஏற்பட்ட துக்கத்தினால் கி.பி. 1586ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், உடல் நலம் குன்றியது. கி.பி. 1587ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், தெற்கு ஃபிரான்ஸில் உள்ள ஆலயம் ஒன்றிற்கு திருப்பயணம் மேற்கொண்டார். அங்கே, "கருநிற மடோன்னா" (Black Madonna) என்றழைக்கப்படும் அர்ச்சிஷ்ட "மீட்பு" அன்னை கன்னி மரியாளின் (Our Lady of Good Deliverance) திருச்சொரூபத்தின் முன்னே செபம் செய்தார். கடவுளுக்கு தன் வாழ்வினை அர்ப்பணிக்க முடிவு செய்தார். தம்மை இறை அன்னைக்கு ஒப்புக் கொடுத்தார். கடவுள் அன்பாய் இருகின்றார் என விவிலியம் கூறுகின்றது; ஆதலினால், அவரிடம் முழு நம்பிக்கை வைத்து அவர் காட்டும் பாதையில் செல்ல தீர்மானித்தார்.

கி.பி. 1592ம் ஆண்டு, சட்டம் மற்றும் இறையியல் துறைகளில் முனைவர் பட்டத்தை பதுவா பல்கலைக்கழகத்தில் பெற்றார். இங்கே தான் தனக்கு இறை அழைத்தல் இருப்பதாக முதன் முதலில் உணர்ந்தார். படிப்பு முடிந்ததும், உடனே வீடு திரும்பாமல், இத்தாலியின் "லொரெட்டோ" (Loreto) என்னுமிடத்திலுள்ள மரிய அன்னை திருத்தலத்திற்க்கு திருப்பயணம் சென்றார்.

மனித நேயம், சொல்லாட்சிக் கலை, இறையியல், மற்றும் சட்டம் படித்தப் பின்னர், தன் தந்தை பார்த்து வைத்திருந்த செல்வந்தக் குடும்பப்பெண்ணை மணக்காமல் குருவாக தீர்மானித்தார். அப்போதய ஜெனீவா நகர ஆயரின் அழைப்பை ஏற்று, கி.பி. 1593ம் ஆண்டு, குருமடத்தில் சேர்ந்து, குருத்துவம் பெற்று, அம்மறைமாவட்ட தேவாலயத்தில் பணிபுரிந்தார்.

ஆயராக:

கி.பி. 1517ம் ஆண்டு, கிறிஸ்தவச் சீர்திருத்த இயக்கம் ஆரம்பமானதிலிருந்து, சுவிட்சர்லாந்தில் உள்ள ஜெனீவா நகரின் கத்தோலிக்க ஆயர்கள் ஃபிரான்ஸில் உள்ள அன்னெசி என்னும் இடத்தில் தங்கியிருந்தனர், ஃபிரான்சிஸ் பேராலயத்தில் பணிசெய்து கொண்டுருந்ததால், சவாய் நகரில் இருந்த சீர்திருத்தத் திருச்சபையினரிடமும் மறை பரப்பலானார், இவரின் முயற்ச்சியால் பலரும் கத்தோலிக்கத்திற்க்கு திரும்பலாயினர்.

இவர் ரோம் நகரம் மற்றும் பாரிஸ் நகருக்கு பயணம் செய்து திருத்தந்தை எட்டாம் கிளமெண்ட் மற்றும் ஃபிரெஞ்ச் அரசன் ஆறாம் ஹென்றியும் உடன்பாடு செய்ய வைத்தார்.

கி.பி. 1602ம் ஆண்டு, ஜெனீவா ஆயரின் இறப்புக்குப் பின், ஃபிரான்சிஸ் டி சலேஸ் புதிய ஆயராக அருட்பொழிவு செய்யப்பட்டார். இவரின் ஆயத்துவ பணியின்போது, எல்லோரும் இவரை சிறந்த மறையுரையாளராகவும், ஏழை எளியவரின் நண்பராகவும் கண்டனர். இவரின் புத்தகங்களில் இவரின் ஃபிரெஞ்ச், இத்தாலிய மற்றும் இலத்தீன் மொழிகளின் புலமை வெளிப்பட்டது.

கி.பி. 1610ம் ஆண்டு, ஜூன் மாதம், ஆறாம் தேதி, "புனித ஜேன் ஃபிரான்சிஸ் டி சான்ட்டலுடன்" (St. Jane Frances de Chantal) இணைந்து, "மாதா மிணவுதல் சபை" (Order of the Visitation of Holy Mary) என்னும் பெயரில், பெண்களுக்கான துறவர சபையினை நிறுவினார். இவர், "புனித பிலிப் நேரியின் சொற்பொழிவுக்கலை சபை" (Oratory of St. Philip Neri) என்ற பெயரில் ஆண்களுக்கான ஒரு சிறு சபையையும் தோற்றுவித்தார்.

கி.பி. 1622ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், "சவோயின் பிரபு முதலாம் சார்லஸ் இம்மானுவலின்" (Charles Emmanuel I, Duke of Savoy) பரிவாரங்களுடன் பயணித்துக்கொண்டிருந்த ஃபிரான்சிஸ் டி சலேஸ், "லியொன்" (Lyon) சென்று சேர்ந்ததும், "விசிட்டேன்டைன் துறவு மடத்தின்" (Visitandine monastery) தோட்டக்காரரின் குடிலில் ஓய்வெடுப்பதற்காக தங்கினார். டிசம்பர் மாதம், 28ம் தேதி, மாரடைப்பால் பாதிக்கப்பட்ட இவர், இறைவனடி சேர்ந்தார்.

இறப்புக்குப் பின்:

திருத்தந்தை ஏழாம் அலெக்சாண்டர், ஃபிரான்சிஸ் டி சலேஸுக்கு கி.பி. 1661ம் ஆண்டு, அருளாளர் பட்டமும், நான்கு வருடத்துக்கு பின் புனிதர் பட்டமும் அளித்தார். கி.பி. 1877ம் ஆண்டு, திருத்தந்தை ஒன்பதாம் பயஸ், இவரை திருச்சபையின் மறைவல்லுநராக பிரகடணம் செய்வித்தார்.

இவரின் நினைவுத் திருவிழா நாள் ஜனவரி 24 ஆகும்.

Also known as

• Francis of Sales

• Gentle Christ of Geneva

• the Gentleman Saint

• Franz von Sales

Profile

Born in the castle of Château de Thorens to a well-placed Savoyard family, the eldest of twelve children born to François de Boisy and Françoise de Sionnz. His parents intended that Francis become a lawyer, enter politics, and carry on the family line and power. He studied at La Roche and Annecy in France, taught by Jesuits. Attended the Collège de Clermont in Paris, France at age 12. In his early teens, Francis began to believe in pre-destination, and was so afraid that he was pre-emptorily condemned to Hell that he became ill and eventually was confined to bed. However, in January 1587 at the Church of Saint Stephen, he overcame the crisis, decided that whatever God had in store for him was for the best, and dedicated his life to God.

Studied law and theology at the University of Padua, Italy, and earned a doctorate in both fields. He returned home, and found a position as Senate advocate. It was at this point that he received a message telling him to "Leave all and follow Me." He took this as a call to the priesthood, a move his family fiercely opposed, especially when he refused a marriage that had been arranged for him. However, he pursued a devoted prayer life, and his gentle ways won over the family.

Priest. In 1593 he was appointed provost of the diocese of Geneva, Switzerland, a stronghold of Calvinists. Preacher, writer and spiritual director in the district of Chablais. His simple, clear explanations of Catholic doctrine, and his gentle way with everyone, brought many back to the Roman Church. He even used sign language in order to bring the message to the deaf, leading to his patronage of deaf people.

Bishop of Geneva in 1602. He travelled and evangelized throughout the Duchy of Savoy, working with children whenever he could. Friend of Saint Vincent de Paul. He turned down a wealthy French bishopric to continue working where God had placed him. With Saint Jeanne de Chantal he helped found the Order of the Visitation . A prolific correspondent, many of his letters have survived.

The value of his writings led to his being declared a Doctor of the Church by Pope Blessed Pius IX in 1877, and a patron of writers and journalists by Pope Pius XI in 1923. The Salesians of Don Bosco, the Oblates of Saint Francis de Sales, and the Missionaries of Saint Francis de Sales are named in his honour as is the Saint François Atoll in the Seychelles Islands.

Born

21 August 1567 at Château de Thorens, Savoy (part of modern France)

Died

• 28 December 1622 at Lyon, France of natural causes

• buried at the basilica of the Visitation, Annecy, France

• his heart was preserved as a relic at Lyon

• during the French Revolution his heart was was moved to Venice, Italy

Canonized

19 April 1665 by Pope Alexander VII

Patronage

• against deafness

• authors, writers (proclaimed on 26 April 1923 by Pope Pius XI)

• Catholic press

• confessors

• deaf people

• journalists (proclaimed on 26 April 1923 by Pope Pius XI)

• teachers, educators

• Champdepraz, Aosta, Italy

• 8 dioceses

Representation

• bald man with a beard wearing the robes of a bishop while holding a book, and with his heart pierced with thorns

• bald man with a beard wearing the robes of a bishop while holding a picture of the Virgn Mary

• crown of thorns

• heart of Jesus

Blessed Giuseppe Giaccardo

Also known as

Father Timoteo

Additional Memorial

19 October (Pauline Congregations)

Profile

Oldest of five children born to farm workers Stefano and Maria Cagna; his mother was devoted to Our Lady of the Rosary. When financial troubles hit, his father worked as a butcher and sacristan, and Giuseppe spent his early years in a house adjacent to his parish church; at one point he served as an altar boy for Blessed Giacomo Alberione, his future superior. Giuseppe early felt a call to the priesthood, and began his studies in October 1908; he was known as an exceptional student in seminary, but would not talk about it. Drafted into the army on 22 January 1915, he worked in a medical unit and later said that the locations of his military assignments put a severe test to his vows of chastity. He was released from service on 7 January 1916 due to chronic anemia, and returned to seminary where he spent his spare time tutoring other students.

Father Alberione wanted the young seminarian to work with him in his new Society of Saint Paul, but Giuseppe was informed that he could only remain a cleric if he stayed in seminary. He joined the Society on 7 April 1917, trained and supervised student printers, edited and proofread books and periodicals, all the while continuing his studies. Ordained on 19 October 1919, the first professed priest in the Society. He made his profession within the Society on 30 June 1920, taking the name Timoteo in honour of the disciple of Saint Paul the Apostle. He preached retreats, heard confessions, and each Sunday walked the 8 miles to Benevello, Italy to celebrate Mass for the parish there. He earned a degree in theology, with honours, from the College of Saint Thomas in Geona, Italy on 12 November 1920.

As the Society continued to grow, so did Father Timoteo's work load. He was noted within the Society for spreading the word of the Faith and of the Church's stance against the Facism that was coming to power in Italy; he was also known for his lack of administrative and financial skills, which often put him at odds with Father Alberione and dealing with overdue bills. Still, his devotion was so powerful that Father Alberione assigned Father Giuseppe to found the Society's first house in Rome, Italy; Pope Pius XI jumped for joy at the news. On 15 January 1926, Father Giuseppe and 14 students opened a small print shop in Rome, and began work on twelve diocesan weekly publications. Father Timoteo and his crew lived in a renovated warehouse with limited plumbing and no chapel. With no other priests to assist him, Father Timoteo served as house superior, father figure, spiritual director of both his house and the newly arrived group of Daughters of Saint Paul, house treasurer, and supervisor of the printing work they all did. They were perpetually short of money, and his work never ended, but visitors noted the serenity and dedication that pervaded the living and working areas.

In July 1927, Don Giaccardo managed to purchase a old vineyard from the Benedictines; the barn was transformed into a chapel, the winery to print shop, and the farm house into improved quarters for the Society; it became a central point for training, study and spiritual formation of new members of the Society. Father Giuseppe was made superior in Rome in 1932. On 10 June 1936, the old vineyard was designated the mother-house of the Society, and Don Giaccardo its superior; he laboured at task for the next decade, which were his most active years, and the period when the house was most know for its piety, observance and community. He worked with about 500 students and seminarians in Alba, Italy during this period, and kept his community together during the privations of World War II. Celebrated Mass every Friday at the mother house of the Pauline Sisters. He carried a small edition of the epistles of Saint Paul, and consulted them frequently for wisdom in dealing with his community; falsehoods saddened him, he would lose sleep to pray for Society members who had a conflict, he saw all history as being centered on Christ, and encouraged members of the Society to use all forms of media to spread the Faith.

Born

13 June 1896 in Narzole, Cuneo, Italy as Giuseppe Domenico Vincenzo Giaccardo

Died

• 24 January 1948 in Rome, Italy of leukemia

• his funeral was conducted in the apse of the Basilica of Saint Paul in Rome

• relics enshrined in the crypt of the sanctuary of Mary, Queen of the Apostles since 1966

Beatified

22 October 1989 by Pope John Paul II

Blessed Paula Gambara Costa

Also known as

Countess Costa

Additional Memorial

23 January (diocese of Brescia, Italy)

Profile

Born to the nobility, the eldest of seven children born to Giampaolo Gambara and Taddea Caterina Martinengo. In her youth, Paula showed an affinity to a quiet and devout life, felt a call to religious orders, and spent her spare time spent in prayer and spiritual reading. However, in the autumn of 1485 she was given in an arranged marriage to the Lodovico Antonio Costa, Count of Benasco, Piedmont in modern Italy. Mother of Giovanni Francesco in 1488; she celebrated by distributing large amounts of food to the poor. Lodovico was a philaderer who enjoyed the worldly life, the party life, hunting, feasting, and was abusive and contempuous with Paula for her pious life and her devotion to the poor; his mistress moved into the castle to live with them both in 1494, and soon after Paula began suffering severe migraines. She discussed the matter with her confessor and spiritual director, Blessed Angelo of Chiavasso, and decided to make the conversion of Lodovico the focus of her spiritual life, joining the Franciscan tertiaries in 1491, suffering the abuse of both her husband and their servants, and putting the needs of the poor and the sick above her own. Miracles are reported where bread given to the poor would multiply, and barrels of drink that her husband emptied would suddenly refil. Her prayers were finally answered in 1504 when Lodovico had a conversion, received a miraculous healing at the grave of Blessed Angelo Carletti, and became a penitent man; Paula began wearing her Franciscan habit in public instead of under her gowns as she had done until then. Widowed in late 1504, Paula devoted her remaining years to God and charity, which included financing the re-building of some area convents and monasteries.

Born

3 March 1463 in Verola Alghise (modern Verolanuova), Brescia, Duchy of Milan (in modern Lombardy, Italy)

Died

• 24 January 1515 in Binaco, Duchy of Milan (in modern Lombardy, Italy) of a fever

• buried in a church outside the walls of convent of Rocchetta that she had helped re-build

• the church was destroyed in 1536 during a war between Francis I and Charles V, and Paula's was re-interred in the nearby castle

• relics later enshrined in an urn in a chapel built by the Counts of Costa in the Franciscan monastery of Bene Vagienna

Beatified

14 August 1845 by Pope Gregory XVI (cultus confirmation)

Patronage

• difficult marriages

• married couples

• tertiaries, especially Franciscans

• victims of adultery

• widows

Representation

noble woman giving her shoes to a poor woman in winter (an incident from Blessed Paula's life that led to a lot of abuse at home)

Blessed Marie Poussepin

Profile

Daughter of a stocking manufacturer, Marie was raised in a pious household and educated by her mother and the local parish priest. Her mother died when Marie was 22, at which point she took over running the house and raising her younger siblings. When her father died in 1683 she took over his business, modernizing it by bringing in machinery to do work previously done by hand; Marie learned to run all the machines, trained her employees, and set up one of the first support networks of benefits them. She joined the Dominican tertiaries in 1690, and began transferring business responsibility to her brother Charles. President of the local Confraternity of Charity, an affiliate of the Society of Saint Vincent de Paul in 1693 and 1694, and began caring for people in her home. In 1695 she moved to Sainville, France where she founded a house that would become the Sisters of the Presentation of the Blessed Virgin (Dominicans of the Presentation of the Blessed Virgin; the community received legal recognition in 1724, diocesan approval in 1738, and they continue their good works today.

Born

14 October 1653 in Dourdan, Essone, France

Died

24 January 1744 in Sainville, Eure-et-Loir, France of natural causes

Beatified

20 November 1994 by Pope John Paul II

Blessed Marcolinus Amanni

Also known as

• Marcolinus of Forli

• Marcolino Amannai da Forli

• Mark the Mute

• Marcolino...

Profile

Marcolinus joined the Dominican in Forli, Emilia, Italy at the age of ten, and lived under their Rule for 70 years. He was known for his simple life, his love of quiet and solitude, his service to the poor and children, his life of prayer, and his ability to counsel and re-invigorate the faith of his brothers. He supported the reform work of Blessed Raymond of Capua.

Brother Marcolinus had a great devotion to the Blessed Virgin Mary, and carried a picture of her with him at all times. There are reports of people who heard him in conversation with Mary – and they report hearing both sides of the conversation. Legend says that when Marcolino died an angel in the form of a beautiful child walked through the streets announcing the death, disappearing afterwards.

Born

1317 in Forli, Emilia, Italy

Died

• 24 January 1397 in Forli, Emilia, Italy of natural causes

• buried in the cathedral in Forli

Beatified

9 May 1750 by Pope Benedict XIV (cultus confirmation)

Saint Manchán of Lemanaghan

Also known as

• Manchán mac Silláin

• Mainchín, Manach, Manchianus

Profile

His mother was Mella, his father Sillán, son of Conall, descendant of Rudraige Mór of Ulster. Monk. Spiritual student of Saint Ciarán at Clonmacnoise. Founded a monastery to the west of Lemanaghan, Ireland, c.645 on land obtained by Saint Ciarán from the king of Connacht. The monastery has a healing well that came from a spring that opened when Manchán, out of water, struck a rock; there was also a separate cell where his mother retired. In addition to the contemplative life he led at the monastery, he evangelized the people around it, teaching scripture, being a spiritual teacher to any who would listen, and caring for the poor where he could. Poet.

Died

• 664 of plague

• relics enshrined in the church at Boher, County Offaly, Ireland in a reliquary created in 1130

Patronage

Liath Mancháin (modern Lemanaghan), County Offaly, Ireland

Saint Felician of Foligno

Additional Memorial

20 October (translation of relics to Minden, Germany)

Profile

Spiritual student of Pope Saint Eleutherius during his missionary days. Priest. Consecrated bishop of Foligno, Italy by Pope Victor I in Rome c.204; he was the first bishop given the pallium as symbol of his office. For a time, Felician was the only bishop in northern Italy. Ordained Saint Valentine of Terni as priest. Arrested, tortured and martyred at age 94 in the persecutions of Decius, dying en route to a triumph for Decius.

Born

c.158 in Foligno, Italy

Died

• c.250 just outside of Foligno, Italy

• a chapel was built over his grave

• the chapel later replaced by a church

• relics transferred to Metz, France on 4 October 970

• some relics translated to Minden, Germany

• some relics returned to Foligno in 1673 and 1674

Patronage

Foligno, Italy

Representation

• old bishop with a hook and tongs

• old bishop with holes bored through his feet and hands

Saint Babylas of Antioch

அந்தியோக்கியா நகர் புனிதர் பேபிலாஸ் 

அந்தியோக்கியா ஆயர்/ மறைசாட்சி:

பிறப்பு: ---

இறப்பு: கி.பி. 253

ஏற்கும் சமயம்:

கத்தோலிக்க திருச்சபை

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

முக்கிய திருத்தலம்: கிரெமோனா (Cremona)

நினைவுத் திருநாள்:

ரோமன் கத்தோலிக் திருச்சபை = ஜனவரி 24

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை = செப்டம்பர் 4

கிழக்கு கத்தோலிக்க திருச்சபை = செப்டம்பர் 4

அந்தியோக்கியா நகர் புனிதர் பேபிலாஸ், "பேரரசர் டேசியஸ்" (Emperor Decius) காலத்தில், சிறைச் சாலையில் மரித்த "அந்தியோக்கியா ஆயர்" (Bishop of Antioch) ஆவார்.

அவர், "பேரரசர் மூன்றாம் கோர்டியன்" (Emperor Gordian III) ஆட்சிக் காலத்தில் (238-244), "ஆயர் ஜெபினஸ்" (Bishop Zebinus) என்பவரின் பின்வந்த, அந்தியோக்கியாவின் (Antioch) பன்னிரெண்டாம் ஆயர் ஆவார். கி.பி. 250ம் ஆண்டு முதலான "டேசியன் துன்புறுத்தல்கள்" (Decian persecution) காலத்தில், கிறிஸ்தவ விசுவாசத்தில் அவரளித்த உறுதியான வாக்குமூலம் காரணமாக, சிறையில் தள்ளப்பட்டு, துன்புறுத்தப்பட்டு மரித்தார். பின்னர் அவர் மறைசாட்சியாக (Martyr) வணங்கப்பட்டார்.

முக்கிய ஆதிகால கிறிஸ்தவ திருச்சபை தந்தையும் (Important Early Church Father), கான்ஸ்டான்டிநோபிள் பேராயருமான (Archbishop of Constantinople) "ஜான் கிறிசோஸ்டம்" (John Chrysostom) என்பவர் ஆயர் பேபிலாஸ் பற்றி எழுதிய போதனைகளின்படி, ஆயர் பேபிலாஸ் கிறிஸ்தவ மக்களால் மிகவும் விரும்பப்பட்ட ஆயர் ஆவார்.

ஒரு நாள் "பாகன் பேரரசன் நுமேரியன்" (Pagan Emperor Numerian) ஒரு இளம் பெண்ணை விக்கிரகங்களுக்கு பலியிடும்படி உத்தரவிட்டான். ஒரு அரசனின் மகளான அப்பெண், ஒரு போரில் பிணையாக நிறுத்தப்பட்டாள். இந்த குற்றச் செயலுக்குப் பின்னர், அவன் கத்தோலிக்கர்களை கேலி செய்வதற்காக, அந்தியோக்கியா பேராலயத்தினுள் நுழைய சென்றான். பேராலயத்தில் நுழைவாயிலில் அவனை தடுத்து நிறுத்திய பேபிலாஸ், அவனை நோக்கி, "தூய்மையற்ற, திமிர்த்தனமான மனிதனே, திரும்பிப் போ. நீ இங்கே நுழையாலாகாது." என்றார். வெறுப்பு நிரம்பிய நுமேரியனுக்கு இது பெரும் அவமானமாகப் போனது.

பின்னர், பேபிலாஸ் மற்றும் அவரது மூன்று சீடர்களையும் கைது செய்த நுமேரியன், விசாரணை என்ற பெயரில் அவர்களை அவமதித்தான். அவர்களில் ஒருவரான ஒரு துறவியைப் பார்த்து பரிகசித்து, "உங்கள் கடவுளின் பாடசாலையின் உங்கள் எஜமானரான முட்டாள்களுக்கு சுவாரஸ்யமான விஷயங்களை கற்பிக்க வேண்டும் என்று நான் நினைக்கிறேன்" என்றான். அதற்கு ஆயர் அவர்கள், "ஆமாம், ஞானத்தையும் சத்தியத்தையும் பிள்ளைகளுக்கு நான் கற்பிக்கிறேன். முட்டாள்களுக்காக, அவர்கள் என் பள்ளியில் கலந்து கொள்ளவில்லை; இல்லையென்றால் நீயும் அங்கே இருந்திருப்பாய்" என்றார்.

ஆயர் பேபிலாஸின் மூன்று சீடர்களையும் சித்திரவதை செய்த நுமேரியன், ஆயரிடம் சென்று, குழந்தைகளுக்கு இத்தகைய முட்டாள்தனத்தை கற்பிக்கும் எஜமானே, நான் சொல்வதை கேளுங்கள், இந்த நேரத்தில் நீங்கள்  தோற்றுவிட்டீர்கள். ஏனெனில் உங்கள் மூன்று மாணவர்களும் எங்கள் தெய்வங்களுக்கு பலியாகச் செலுத்தப்படவுள்ளனர் என்றான்.

தேவனுடைய மனுஷன் தமது கடுமையான பார்வையை அவனிடம் உறுதிப்படுத்தி பதிலளித்தார்: "நீ வெட்கமின்றி, பொய் சொல்கிறாய். நீ இயல்பாகவே இதை செய்கிறாய். ஏனென்றால், நீ பிசாசின் மகன், பொய்யில் சிறந்தவன்" என்றார்.

பேரரசன் நுமேரியன் அவருக்கு மரண .தண்டனையளித்தான்

Also known as

Babila

Profile

Bishop of Antioch in 240. In 244 he refused entrance to liturgical services to emperor Philip the Arabian, due to the emperor having murdered his predecessor; he ordered him to take his place among the penitents by the church door, which the emperor did. During the persecutions of Decius, Babylas made an unwavering confession of faith in public; he was thrown into prison. Martyr.

Died

• of abuse and mistreatment in prisons c.260

• Babylas buried in his chains to symbolize his love and loyalty to God

• Caesar Gallus built a church at Daphne near Antioch in honor of Babylas, and his relics enshrined there

• Julian the Apostate consulted an oracle of Apollo near the shrine Babylas; when he received no answer, Julian blamed it on the proximity of the saint, and had the relics returned to their original burial site

• relics taken to Cremona, Italy in the middle ages

Blessed William Ireland

Also known as

• William Ironmonger

• William Iremonger

Profile

Eldest son of William Ireland of Crofton Hall, Yorkshire, England and Barbara Eure of Washingborough, Lincolnshire, England. Studied at English College, Saint Omer, France. Joined the Jesuits at Watten, Belgium in 1655; made his profession and was ordained in 1673. Confessor to a Poor Clare convent at Gravelines, France. Sent to England in 1677 where he used the name William Ironmonger and ministered to covert Catholics. Jesuit procurator of the province. Arrested on 28 September 1678 and falsley accused of complicity in the Titus Oates Plot. Martyr.

Born

1636 in Lincolnshire, England

Died

hanged in 24 January 1679 at Tyburn, London, England

Beatified

15 December 1929 by Pope Pius XI

Blessed Luigj Prendushi

Profile

Studied in colleges and seminaries of Piedmont, Italy and Sarvano Skarnafacio. Ordained as a priest of the diocese of Sapë, Albania on 12 March 1921. Parish priest in Ipeshkvninë, Albania. Accused by the Communist government of being a spy for the Vatican, he was arrested on 8 December 1946, imprisoned, abused and finally executed in public as a lesson to anyone who intended to stay true to Christianity.

Born

24 January 1896 in Shkodrë, Albania

Died

24 January 1947 in Shelqet, Shkodrë, Albania

Beatified

• 5 November 2016 by Pope Francis

• beatification celebrated at the Square of the Cathedral of Shën Shtjefnit, Shkodër, Albania, presided by Cardinal Angelo Amato

Saint Sabinian of Troyes

Also known as

Sabiniano, Sabinianus, Savinian, Savinien

Profile

Brother of Saint Sabina of Troyes. Raised a pagan. Disillusioned with his life in Samos, he travelled to Gaul where he met and was converted by Saint Patroclus of Troyes. After Patroclus's martyrdom, Sabinian took up his teacher's work, preaching and baptizing in the area of the Seine. Martyred in persecutions of Marcus Aurelius.

Born

at Samos, Greece

Died

tortured and beheaded c.275 at Rilly near Troyes, France

Representation

• man with his throat pierced by a sword

• with Saint Sabina of Troyes

• with Saint Patroclus of Troyes

Saint Eusebia of Milas

புனித_யூசேப்பியா (-479)

ஜனவரி 24

இவர் (#EusebiaOfRome) உரோமையைச் சார்ந்தவர்.

சிறுவயதிலேயே தன்னை ஆண்டவருக்கு அர்ப்பணித்து வாழ்ந்த இவரைப் பலரும் பெண் கேட்டு வந்தனர். இவரோ அவர்களுக்கு மறுப்புத் தெரிவித்துவிட்டு, சின்ன ஆசியாவிற்குச் (தற்போதைய துருக்கி)  சென்று துறவற வாழ்க்கை வாழத் தொடங்கினார்.

இவரது தூய வாழ்க்கையைப் பார்த்துவிட்டுப் பலரும் இவரைத் தேடி வந்தனர். அவர்களுக்கு இவர் நோய் நொடிகளிலிருந்து நலமளித்தார். 

இவ்வாறு பல்வேறு வல்ல செயல்களைச் செய்து, பலரையும் கிறிஸ்துவுக்குள் கொண்டு வந்த இவர், 497 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார்.

Also known as

• Eusebia of Mylasa

• Eusebia of Rome

• Eysèbios, Ksenija, Xenia

Profile

Feeling a call to religious life, Eusebia declined several marriage proposals and finally moved to Milas, Caria in Asia Minor (in modern Turkey), taking the name Xenia, and living as a pious lay woman. No details about her life have survived, but she is reported to have been a miracle worker.

Born

5th century Rome, Italy

Saint Julian Sabas the Elder

Profile

Hermit in a cave in Mesopotamia on the banks of the Euphrates near Edessa, and then on Mount Sinai. Legend says he ate only once a week. Ministered to and encourged Christians persecuted by Julian the Apostate. Enemies proclaimed that Julian was a follower of Arianism. He travelled to Antioch in 372, made several public speeches against the heresy - then returned to his cave where he lived the rest of his life. A brief biography of Julian was written by Saint John Chrystostom.

Born

Mesopotamian

Died

377 of natural causes

Blessed Francesc de Paula Colomer Prísas

Also known as

Brother Pacià Maria of Barcelona

Profile

Franciscan Capuchin friar. Murdered by Marxists in the Spanish Civil War.

Born

29 April 1916 in Barcelona, Spain

Died

24 January 1937 in Cerdanyola, Barcelona, Spain

Beatified

• 21 November 2015 by Pope Francis

• celebrated at the cathedral of Santa Creu i Santa Eulàlia, Barcelona, Spain presided by Cardinal Angelo Amato

Blessed John Grove

Profile

Layman. Servant of Blessed William Ireland and other Jesuits in London, England. Arrested on 28 September 1678, accused of having received £1500 to help in the Titus Oates Plot. Served time with Blessed Thomas Pickering. Martyr.

Died

hanged on 24 January 1679 at Tyburn, London, England

Beatified

15 December 1929 by Pope Pius XI

Saint Exuperantius of Cingoli

Also known as

Esuperanzio

Profile

Fifth century bishop of Cingoli, Italy.

Born

North Africa

Patronage

• against plague

• Cingoli, Italy, diocese of

• Macerata-Tolentino-Recanati-Cingoli-Treia, Italy, diocese of

Saint Suranus of Sora

Profile

Abbot of a monastery at Sora, Italy. When the Lombards invaded the region, Suranus gave away all the goods of the monastery to refugees. When the Lombards reached the monastery and found nothing left to plunder, they murdered Suranus for spite. Martyr.

Died

murdered by Lombard invaders c.580 at his monastery in Sora, Italy

Saint Bertrand of Saint Quentin

Also known as

Bertram, Bertran, Ebertram

Profile

Benedictine monk. Friend and spiritual student of Saint Bertinus. Aide to Saint Omer. Missionary in northern France and Flanders, Belgium. Abbot of Saint Quentin abbey.

Died

7th century of natural causes

Saint Artemius of Clermont

Also known as

Arthemius

Profile

Imperial Roman legate. While on his way to Spain on an mission, he fell ill and settled in Clermont, France. There his sanctity was so obvious that he was chosen bishop.

Died

396 of natural causes

Saint Macedonius Kritophagos

Profile

Hermit in Syria. Called Kriptophagus (the barley eater) as he ate nothing but moistened grain for 40 years. Healer in Syria, Phoenicia, and Cilicia using prayer and holy water.

Saint Supporina of Clermont

Profile

Holy woman whose relics are enshrined in the church of Saint Artemius in Clermont, France. No details of her life have survived.

Saint Vera of Clermont

Profile

Holy woman whose relics are enshrined in the church of Saint Artemius in Clermont, France. No details of her life have survived.

Saint Guasacht

Profile

Son of Maelchu, the man who "owned" Saint Patrick when he was enslaved. Converted by Saint Patrick. Helped to evangelize Ireland. Bishop of Granard, Ireland.

Saint Epolonius

Profile

Spiritual student of Saint Babylas. Martyred in the persecutions of Decius.

Died

c.260 of abuse and mistreatment in prison

Saint Prilidian

Profile

Spiritual student of Saint Babylas. Martyred in the persecutions of Decius.

Died

c.260 of abuse and mistreatment in prison

Saint Timothy of Antioch

Profile

Spiritual student of Saint Babylas of Antioch. Martyr.

Saint Urban the Martyr

Profile

Student of Saint Babylas. Martyr.

Died

of abuse and mistreatment in prison c.260

Saint Agapius of Antioch

Profile

Spiritual student of Saint Babylas of Antioch. Martyr.

Saint Projectus

Profile

Martyr.

Saint Thyrsus

Profile

Martyr.

Martyrs of Podlasie

Also known as

Martyrs of Pratulin

Profile

Podlasie is an area in modern eastern Poland that, in the 18th-century, was governed by the Russian Empire. Russian sovereigns sought to bring all Eastern-rite Catholics into the Orthodox Church. Catherine II suppressed the Greek Catholic church in Ukraine in 1784. Nicholas I did the same in Belarus and Lithuania in 1839. Alexander II did the same in the Byzantine-rite Eparchy of Chelm in 1874, and officially suppressed the Eparchy in 1875. The bishop and the priests who refused to join the Orthodox Church were deported to Siberia or imprisoned. The laity, left on their own, had to defend their Church, their liturgy, and their union with Rome.

On 24 January 1874 soldiers entered the village of Pratulin to transfer the parish to Orthodox control. Many of the faithful gathered to defend their parish and church. The soldiers tried to disperse the people, but failed. Their commander tried to bribe the parishioners to abandon Rome, but failed. He threaten them with assorted punishments, but this failed to move them. Deciding that a show of force was needed, the commander ordered his troops to fire on the unarmed, hymn-singing laymen. Thirteen of the faithful died, most married men with families, ordinary men with great faith.

We know almost nothing about their lives outside of this incident. Their families were not allowed to honour them or participate in the funerals, and the authorities hoped they would be forgotten. They were

• Anicet Hryciuk

• Bartlomiej Osypiuk

• Daniel Karmasz

• Filip Geryluk

• Ignacy Franczuk

• Jan Andrzejuk

• Konstanty Bojko

• Konstanty Lukaszuk

• Lukasz Bojko

• Maksym Hawryluk

• Michal Wawryszuk

• Onufry Wasyluk

• Wincenty Lewoniuk

Died

• shot on 14 January 1874 by Russian soldiers in Podlasie, Poland

• buried nearby without rites by those soldiers

Beatified

6 October 1996 by Pope John Paul II

Martyrs of Asia Minor

Profile

A group of Christians martyred together for their faith. The only details to survive are four of their names - Eugene, Mardonius, Metellus and Musonius.

Died

burned at the stake in Asia Minor

Also celebrated but no entry yet

• Our Lady of Damascus

• Our Lady of Tears