இன்றைய புனிதர்கள் பெப்ரவரி 15

 Blessed Michal Sopocko

Profile

Michal began his studies at the seminary in Vilnius, Lithuania in 1910, and was ordained a priest in 1914. Parish priest in Vilnius, and military chaplain in World War I from 1914 to 1918, assigned to Vilnius and to Warsaw, Poland. He earned his doctorate in theology in 1926. Spiritual director of the seminary in Vilnius. Professor of pastoral theology at Stefan Batory University in Vilnius in 1928. Beginning in mid-1933, he became the spiritual director and confessor of Saint Faustina Kowalska. He arranged for Eugeniusz Kazimirowski to paint the Divine Mercy image in 1934, in 1935 began preaching on the Divine Mercy, and in 1936 wrote the first booklet about it. From 1942 to 1944, Father Michal was one of many who went into hiding to avoid the occupying Nazi forces. Founded the Zgromadzenie Sióstr Jezusa Milosiernego (Sisters of Merciful Jesus) based on the Divine Mercy messages received by Saint Faustina. In 1959 the Vatican forbade the Divine Mercy devotion and censured Sopocko, but in 1965 Archbishop Karol Wojtyla of Kraków, Poland (future Pope John Paul II) re-opened the investigation of the vision and messages which led to the reversal of the ban and censure in 1978. During the period of the re-investigation, Father Michael wrote the four-volume Milosierdzie Boga w dzielach Jego (Mercy of God in His works).

Born

1 November 1888 in Juszewszczyzna, Ashmyany, Poland

Died

• 15 February 1975 in Bialystock, Poland of natural causes

• buried in Bialystock

• re-interred in the Church of Divine Mercy in Bialostoczek, Poland in 1988

Beatified

• 28 September 2008 by Pope Benedict XVI

• beatification celebrated at the Square of the Sanctuary of the Divine Mercy in Bialystok, Poland by Cardinal Angelo Amato

Patronage

Bialystok, Poland

Saint Claude de la Colombiere

புனிதர் கிளாடி டி லா கொலொம்பியெர் 

அருட்பணியாளர், குரு, ஒப்புரவாளர்:

பிறப்பு: ஃபெப்ரவரி 2, 1641

புனித சிம்போரியன்-டி'ஓஸோன், டௌஃபின், ஃபிரான்ஸ் அரசு

இறப்பு: ஃபெப்ரவரி 15, 1682 (வயது 41)

பாரே-லி-மோனியல், பர்கண்டி, ஃபிரான்ஸ் அரசு

ஏற்கும் சமயம்:

கத்தோலிக்க திருச்சபை (இயேசு சபை)

முக்திபேறு பட்டம்: ஜூன் 16, 1929

திருத்தந்தை பதினோறாம் பயஸ்

புனிதர் பட்டம்: மே 31, 1992

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால்

முக்கிய திருத்தலம்:

இயேசுசபை தேவாலயம், பாரே-லெ-மோனியல், சவோனே-ஏட்-லோய்ர், ஃபிரான்ஸ்

பாதுகாவல்:

இயேசுவின் திருஇருதய பக்தி

நினைவுத் திருநாள்: ஃபிப்ரவரி 15

இன்றைய புனிதராக நினைவுகூறப்படும் புனிதர் "கிளாடி டி லா கொலொம்பியெர்" இயேசு சபையைச் சார்ந்தவர் என்பதால், இயேசு சபையைச் சேர்ந்த துறவியர் மற்றும் குருக்களுக்கு இன்றைய தினம் ஒரு விஷேச தினமாகும். கிளாடி தமது சிநேகிதியும் ஆன்மீக துணையுமான "புனிதர் மார்கரெட் மேரி அலகோக்யூ'வுடன்" (Saint Margaret Mary Alacoque) இணைந்து இயேசுவின் திருஇருதய பக்தியை பரப்பும் முயற்சியில் ஈடுபட்டிருந்தார். ஆகவே, இயேசுவின் திருஇருதயத்தின்பால் தீவிர பக்தி கொண்டுள்ளோர்க்கும் இன்றைய தினம் ஒரு விஷேட தினமாகும்.

இவர் ஒரு இயேசு சபை குருவும், அருட்பணியாளரும், ஒப்புரவாளரும், துறவறம் சார்ந்த எழுத்தாளருமாவார்.

1641ம் ஆண்டு, ஃபிரான்ஸ் அரசின் (Kingdom of France) பண்டைய "டௌஃபின்" (Province of Dauphiné) பிராந்தியத்தில் பிறந்த கிளாடியின் தந்தை "பெர்ட்ரான்ட்" (Bertrand de la Colombière) ஒரு பத்திர சான்றளிக்கும் அலுவலர் ஆவார். தாயாரின் பெயர், "மார்கரெட்" (Margaret Coindat) ஆகும். இவர்களது குடும்பம் விரைவிலேயே அருகாமையிலுள்ள நகரான "வியன்னா"வுக்கு (Vienne) புலம்பெயர்ந்து சென்றது. அங்கே கிளாடி தமது ஆரம்ப கல்வியை தொடங்கினார்.

1658ம் ஆண்டு, தமது பதினேழாம் வயதில் கிளாடி "அவிக்னான்" (Avignon) என்ற இடத்திலுள்ள இயேசு சபையின் துறவறப் புகுநிலையில் (Novitiate) இணைந்தார். துறவறப் புகுநிலை கல்வியை இரண்டு வருடங்களில் முடித்த கிளாடி, உயர் கல்வியையும் அதே நகரிலேயே தொடங்கினார். அதன் பின்னர், தமது பிரதிநிதித்துவத்தை அதே கல்லூரியில் இலக்கணம் மற்றும் இலக்கியம் ஆகியனவற்றை கற்பிப்பதில் ஈடுபடுத்தினார்.

"கிளேர்மான்ட்" (College de Clermont) கல்லூரியில் இறையியல் கற்பதற்காக 1666ம் ஆண்டு, கிளாடி பாரிஸ் நகர் அனுப்பப்பட்டார். அங்கே இறையியல் படிப்பை பூர்த்தி செய்ததும் குருத்துவ அருட்பொழிவு செய்யப்பட்டார். பின்னர் முதன்முதலாக "லியான்" (Lyon) நகரிலுள்ள இவரது முன்னாள் பள்ளியில் கற்பிக்க பணி நியமனம் பெற்றார். அதன்பின்னர், அவர் இயேசு சபையின் மறை பரப்பும் குழுவினருடன் இணைய அறிவுறுத்தப்பட்டார். அங்கேதான் அவரது பிரசங்கிக்கும் திறனும் வலிமையையும் வெளிப்பட்டது.

1676ம் ஆண்டு கிளாடி, அப்போதைய இங்கிலாந்து, ஸ்காட்லாந்து மற்றும் அயர்லாந்து நாடுகளின் அரசியான (Queen consort of England, Scotland and Ireland) “மேரி” (Mary of Modena) என்பவரின் போதகராக இங்கிலாந்து நாட்டுக்கு அனுப்பப்பட்டார். ஃபிரான்ஸ் நாட்டிலிருந்தது போலவே இங்கேயும் திறமையான மறை போதகராகவும், ஒப்புரவாளராகவும் செயல்பட்டார். பல சிரமங்களை எதிர்கொண்ட போதிலும், “மார்கரெட் மேரி அலாக்கோவை” (St. Margaret Mary Alacoque) கடிதங்கள் மூலம் வழிகாட்டினார். கிளாடியின் வைராக்கியமான பணிபுரியும் திறனும், இங்கிலாந்தின் பருவநிலையும் சேர்ந்து கிளாடியின் உடல்நிலையை மோசமாக்கின. அவர் மிகவும் பலவீனமடைந்ததுடன் சுவாசக் கோளாறு நோய்களால் பாதிக்கப்பட்டார். இதன்காரணமாக, அவரது பணிகள் இங்கிலாந்து நாட்டில் முடிவுக்கு வந்தன.

1678ம் ஆண்டு, நவம்பர் மாதம், ஃபிரான்ஸ் நாட்டுக்கு திரும்பிச் செல்ல அழைக்கும் உத்தரவுக்காக காத்திருந்த வேளையில், சட்டென அவர் கைது செய்யப்பட்டு சிறையில் தள்ளப்பட்டார். ஆங்கிலேய அரசுக்கு எதிராக திருத்தந்தை சார்பாக சதி புரிவதாக குற்றம் சாட்டப்பட்டார். கத்தோலிக்க எதிர்ப்பு வெறியார்களால் பிடிக்கப்பட்டு கடுமையான நிலைமைகளில் சிறைப்படுத்தப்பட்டார். இதன்காரணமாக இவரது ஆரோக்கியம் மேலும் சீர்கெட்டது.

ஃபிரான்ஸ் மன்னர் பதினான்காம் லூயிஸின் (King of France, Louis XIV) தலையீட்டால் மரண தண்டனையின்றி தப்பிய கிளாடி, உடனடியாக 1679ம் ஆண்டு, ஃபிரான்ஸுக்கு நாடு கடத்தப்பட்டார். சிறை வாழ்க்கையின் கோர பிடியினால் மோசமாக பாதிக்கப்பட்டிருந்த கிளாடி ஃபிரான்ஸ் திரும்பினார்.

தமது வாழ்க்கையின் கடைசி இரண்டு வருடங்களை "லியோன்" (Lyon) நகரில் செலவிட்ட கிளாடி, இரத்த ஒழுக்கு (Hemorrage) காரணமாக 1682ம் ஆண்டு, ஃபெப்ரவரி மாதம், 15ம் நாளன்று மரணமடைந்தார்.

திருத்தந்தை ஃபிரான்சிஸ் அவர்கள், கடவுளின் அன்புக்கும் இரக்கத்துக்கும் மிக அழகாக முக்கியத்துவம் தருபவர் என்பதாலும், கிளாடி ஒரு சக இயேசு சபையினராகவும், இயேசுவின் திருஇருதய பக்தியை தீவிரமாக பரப்பியவர் என்பதாலும் கிளாடி அவருக்கு மிகவும் விசேடமானவர் எனலாம். மற்றும், கடவுளின் அன்புக்கும், இரக்கத்துக்கும் முக்கியத்துவம் தருவது இவ்விருவரின் சிறப்புப் பண்பாகும்

Also known as

Claudio, Claudius

Profile

Born to the French nobility, Claude early felt a call to religious life. Educated at Jesuit college in Lyons, France. Priest. Taught humanities at Avignon, France. Continued his studies in Paris, France. Tutor. Preached against Jansenism, advocating dedication to the Sacred Heart of Jesus. Joined the Jesuits in 1659. Spiritual director of Saint Margaret Mary of Alocoque.

Chaplain to Mary Beatrice d'Este, the Duchess of York. He converted many Protestants through the example of his holy life. Due to rumours of "Popish plots" against the king and the re-establishment Catholicism, Claude was imprisoned, accused of being part of the Titus Oates Plot. It was only by the efforts of Louis XIV, who had recommended him for the assignment, that he was not martyred. Banished from England. His health had been ruined by his time in prison, and he returned to Paray to die. The day after his death, Saint Margaret received supernatural assurance that Claude needed no prayers, as he was in already heaven. He is considred a "dry" martyr, having suffered every abuse for the faith except death.

Born

2 February 1641 at Saint-Symphorien d'Ozon, Rhône, France

Died

15 February 1682 at Paray-le-Monial, Saône-et-Loire, France of hemoptysis (coughing up blood)

Canonized

31 May 1992 by Pope John Paul II in Rome, Italy

Patronage

• toy makers

• turners

Saint Sigfrid of Sweden

Also known as

• Apostle of Sweden

• Sigfrid of Vaexjoe

• Sigfrid of Växjö

• Sigfrid of Wexlow

• Sigfried, Siegfried

Profile

Priest at York and/or Glastonbury in England. Monk. Evangelized in Norway, Sweden, Denmark. Brought King Olaf of Sweden to the faith. While Sigfrid was away on a mission, his three nephews (Saint Winaman, Saint Unaman, and Saint Sunaman), who had come to help with the work in Sweden, were beheaded by pagan raiders. Sigfrid returned, recovered their heads, and claimed they could talk, a claim that terrorized the pagans. King Olaf decided to execute the murderers, but Sigfrid spoke against capital punishment and the killers were spared. Olaf then ordered them to pay a large fine, but Sigfrid refused the blood money, and thus achieved such a moral high ground that his mission work became even more successful.

Born

at Glastonbury, England

Died

c.1045 at Vaexjoe, Sweden

Canonized

by Pope Adrian IV

Patronage

• Sweden

• Götaland, Sweden

Saint Onesimus the Slave

Also known as

Onesimo

Profile

Slave of the Colossian Christians Saint Philemon and Saint Apphia. Committed a theft and fled from punishment to Rome where he hid with Saint Paul the Apostle. Paul converted him, then sent him home carrying the canonical Letter to Philemon. He was freed.

Died

c.90

Blessed Gregorio Díez Blanco

Profile

Baptized on the day he was born, and Confirmed in 1903. As a young man, he moved to Barcelona, Spain and worked for a tram company. Married to Paulina Díez Anidobro, and the father of four. Paulina died on 24 March 1930, and Gregorio’s sister, Blessed Camila Díez Blanco, moved in to help with the children. Friend of Blessed Eliseo Moradillo García. When the Spanish Civil War began, Gregorio sheltered any religious who were hiding from anti–Catholic forces, and drew the attention of those forces when he tried to obtain the release of some religious brothers from Sant Feliu prison. This ministry led to his arrest and martyrdom with Eliseo and Camila.

Born

24 December 1899 in Nidáguila, Burgos, Spain

Died

15 February 1937 in Barcelona, Spain

Beatified

• 10 November 2018 by Pope Francis

• beatification celebrated in the Basilica of Sagrada Familia in Barcelona, Spain, presided by Cardinal Giovanni Angelo Becciu

Saint Walfrid

Also known as

Galfrido, Gualfredo, Gualfredus, Qualfredo, Qualfredo della Gherardesca, Valfred, Vilfrid, Walfridus, Wilfrido, Walfredo

Profile

Eldest of five children in a wealthy family. Properous married layman, a solid citizen, and father of five sons and a daughter. With their children grown, he and his wife, Thesia, each felt called to religious life. Walfrid and two married friends, Fortis and Gunduald, founded the Benedictine monastery of Palazzuolo, and a nearby convent for their wives and Walfrid's daughter. Walfrid served as abbot of the house, and the monastery was soon home to 60 monks.

Walfrid's son later entered the monastery, became a priest, had a terrible lapse of behavior and faith, reconciled with the monastery and the Church, and served as the second abbot. Gundual's son enterd the monastery, served as third abbot, and wrote a biography of Walfrid.

Born

8th century Pisa, Italy

Died

• 15 February 765 at Palazuollo, Italy of natural causes

• buried nearby with his wife, Thesia

Canonized

1861 by Pope Blessed Pius IX (cultus confirmed)

Saint Jovita

தூய ஃபாஸ்டினுஸ் மற்றும் தூய ஜோவிட்டா

படைப்பு முழுவதற்கும் அவர் தம் இரக்கத்தை வெளிப்படுத்தினார் (சீஞா 16:16)

ஃபாஸ்டினுஸ் மற்றும் ஜோவிட்டார் இருவரும் இத்தாலியில்,  லம்பார்தேயில் உள்ள ப்ரசியா என்னும் இடத்தைப் பிறப்பிடமாகக் கொண்டவர்கள். உடன் பிறந்த சகோதரர்கள். முதலாமவர் குருவாக இருந்தார் .இரண்டாமரோ திருத்தொண்டராக இருந்தார். பாரம்பரியத் தகவல்களின்படி இருவருமே தீவிரமாக நற்செய்தியைப் போதித்து கிறிஸ்துவை மற்றவர்கள் அறியச் செய்வதில் முனைப்புக் காட்டினார்கள் என்பது தெரிகிறது.

கிறிஸ்தவர்களைக் கொன்றழித்து ஆனந்தம் அடைந்த அரசர்களை மகிழ்விக்க ஆளுநர்களும் கங்கனம் கட்டிச் செயல்பட்டார்கள். அப்படியான ஆளுநர்களுள் ஒருவரான ஜூலியன் இச்சகோதரர்கள் இருவரையும் கைது செய்தான் .துன்புறுத்தி குதூகலித்தான். ப்ரசியாவிலிருந்து பிலான் நகருக்கும் அங்கிருந்து உரோமைக்கும், பிறகு நேப்பிள்ஸ் பகுதிக்கும் மீண்டும் ப்ரசியாவுக்கும் இருவரையும் கட்டி இழுத்துச் சென்றான். 

அப்போது யதார்த்தமாக அந்தப்பக்கமா வந்து பேரரசர் அட்ரியன் இருவரைப் பற்றியும் விசாரித்தான் .இதைக் குறித்து, அப்போது பேரரசன் அட்ரியனுடன் ப்ரசியாவுக்கு வந்திருந்த புனித கலாசெருஸ் எழுதியுள்ளார் .இவர் ப்ரசியாவைத் தாய் மண்ணாகவும், பேரரசர் அட்ரியன் அரசவையில் அதிகாரியாகவும் இருந்தவர்.

விசாரணையின்போது சூரியனை வணங்கும்படி கட்டளை பிறப்பித்தான் பேரரசன் . அதை மறுத்து, "உலகிற்கு ஒளிதர சூரியனைப் படைத்த இறைவனைத் தவிர வேறொன்றையும் வணங்க மாட்டேன் " என்று ஃபாஸ்டினுஸ் துணிச்சலுடன் பதிலுரைத்தார். 

தாங்கள் நிறுத்தி வைக்கப்பட்டிருந்த இடத்திற்கு முன்பாக இருந்த சிலை ஒளிரும் படி வடிவமைக்கப்பட்டிருந்ததைக் கவனித்த ஜோவிட்டா "விண்ணகத்திலிருந்து ஆட்சி செய்யும் இறைவனையே நாங்கள் வணங்குகிறோம். அவரை சூரியனைப் படைத்தார். நீங்களும் இந்த சிலையும் கருகிப்போவீர்கள். இதை வணங்கும் அனைவருக்கும் அவமானமே வந்து சேரும்" என்று ஒளிபடைத்த கண்ணினனாக முழங்கினார்.

உடனேயே அச்சிலை கறுத்துப்போனது. அங்கு நின்றிருந்த பூசாரிகளை அனுப்பி சிலையைச் சுத்தம் செய்யும்படி அரசன் கட்டளையிட்டான். பயந்து நடுங்கி தயங்கியபடியே அவர்கள் சென்றார்கள். சென்று அச்சிலையைத் தொட்டதும் அது சாம்பல் போல உதிர்ந்து விழுந்தது.

கோபத்தின் உச்சத்திற்குப் போன பேரரசன் பசியோடும் பட்டினியோடும் வளர்க்கப்பட்டிருந்த சிங்கங்களுக்கு இரையாக்கு வதற்காக அதன் குகைகளுக்கு இருவரையும் இழுத்துச் செல்ல கட்டளையிட்டான் . அதன்படியே வீரர்கள் செய்தார்கள். குகையின் கதவுகள் திறக்கப்பட்டன. சிங்கங்கள் பாய்ந்து வந்தன. பாய்ந்து வந்த சிங்கங்கள் அவர்கள் முன் மண்டியிட்டு பணிந்து நின்றன. இதை நேரில் பார்த்த புனித கலாசெருஸ் உண்மைக் கடவுளை நம்பித் தன்னோடு 12 ஆயிரம் மக்களைச் சேர்த்துத் திருமுழுக்குப் பெற்ற கிறிஸ்தவரானார்.

பிறகு இருவரையும் சிறையில் அடைத்து உணவும், நீரும் கொடுக்காது பட்டினி போட்டு கொல்லத் தயாரானார்கள். சிறையில் இருந்தபோது வானதூதர்கள் வந்து இருவரையும் திடப்படுத்தினார்கள். பயம் போக்கி மகிழ்ச்சி அளித்தார்கள் .அந்த அறை முழுவதும் நிறைந்திருந்த ஒளியைப் பார்த்த எண்ணற்றோர் கத்தோலிக்க கிறிஸ்தவர்கள் ஆனார்கள். நிறைவில் இருவரும் தலை வெட்டப்பட்டு மறைசாட்சி ஆனார்கள். இது 120 ஆம் ஆண்டில் நடந்தது.

தங்கள் நாட்டின் முதன்மைப் பாதுகாவலராக வைத்த இவர்களிடம் மன்றாடுவதுடன், இவர்களின் புனிதப் பொருள்களையும் ப்ரசியா மக்கள் பாதுகாத்து வருகிறார்கள். 

ஒளிரும் இறைவனின் திரு முக தரிசனத்தை படைப்பு அனைத்திலும் தேடுவோர் அவை சொல்லும் வாழ்விற்கான இறை நற்செய்தியைக் கண்டுகொள்ள முடியும்.

Profile

Born to the nobility in 2nd century Italy, the younger brother of Saint Faustinus. Deacon. Zealous preacher in Brescia, Milan, Rome, and Naples. Tortured and martyred in the persecution of Emperor Hadrian.

While their cultus is ancient and widespread, recent scholarship indicates that the story of Jovinus and Faustinus was a pious fiction mistaken for a biography.

Born

• at Brescia, Lombardy, Italy

• Credera Rubbiano, Italy

Died

• with his brother, he was thrown to the lions, but the animals refused to touch the men

• beheaded in 120 at Brescia, Italy

• relics reported in Brescia, Rome, Verona, and Bologna

Patronage

• Brescia, Italy, city of

• Brescia, Italy, diocese of

• Credera Rubbiano, Italy

• Magreta, Italy

Saint Quinidius of Vaison

Also known as

Quinidio, Quinis

Profile

Known in his youth as an excellent student. Studied theology at Lerins Abbey. Travelling preacher through the areas of Avignon, Brignoles, Besse, Gonfaron in France, converting many. Hermit in Aix-en-Provence, France. Arch-deacon and then bishop of Vaison, France in 570; he spent much of his time as bishop ministering to people in the street, caring for children, the elderly, and people who were sick or neglected.

Born

early 6th century in Vaison-la-Romaine, Vaucluse (in modern France)

Died

• c.579 in Vaison-la-Romaine, France of natural causes

• relics enshrined in a in Gonfaron in the late 6th century

• the chapel was destroyed in the religious wars of the 16th century

• relics enshrined in a new chapel built by the Trinitarians in 1634

Saint Faustinus

Profile

Born to the nobility in 2nd century Italy, the older brother of Saint Jovinus. Priest. Zealous preacher in Brescia, Milan, Rome, and Naples. Tortured and martyred in the persecution of Emperor Hadrian.

While their cultus is ancient and widespread, recent scholarship indicates that the story of Jovinus and Faustinus was a pious fiction mistaken for a biography.

Born

at Brescia, Lombardy, Italy

Died

• with his brother, he was thrown to the lions, but the animals refused to touch the men

• beheaded in 120 at Brescia, Italy

• relics reported in Brescia, Rome, Verona, and Bologna

Patronage

• Brescia, Italy, city of

• Brescia, Italy, diocese of

• Credera Rubbiano, Italy

• Magreta, Italy

Blessed Camila Díez Blanco

Profile

Baptized on the day she was born, and Confirmed in 1892. In March 1930 she moved in with her recently widowed brother, Blessed Gregorio Díez Blanco, raise his four children. When the Spanish Civil War began, Camila and Gregorio sheltered religious who were hiding from anti–Catholic forces. Friend of Blessed Eliseo Moradillo García. On 15 February 1937, a group of militiamen raided her home, detained and later executed Camila, Eliseo and Gregorio. Martyr.

Born

14 September 1889 in Nidáguila, Burgos, Spain

Died

15 February 1937 in Barcelona, Spain

Beatified

• 10 November 2018 by Pope Francis

• beatification celebrated in the Basilica of Sagrada Familia in Barcelona, Spain, presided by Cardinal Giovanni Angelo Becciu

Blessed Juan Alonso Fernández

Profile

Juan joined the Missionaries of the Sacred Heart in 1953, making his perpetual vows on 8 September 1958. Ordained a priest on 11 June 1960, he was sent to serve in Guatemala. Missionary to Indonesia from 1963 to 1965. Returning to Guatemala, he founded the parish of San Maria Regina in the town of Lancetillo, and served there until he was seized, tortured and murdered by government forces. Martyr.

Born

28 November 1933 in Cuérigo, Asturias, Spain

Died

shot three times in the head on 15 February 1981 in La Barranca, Quiché, Guatemala

Beatified

• 23 April 2021 by Pope Francis

• beatification recognition celebrated in Santa Cruz del Quiché, Guatemala

Saint Euseus of Serravalle-Sesia

Also known as

Euseo

Profile

Shoemaker in the area of 13th – 14th century Serravalle-Sesia, Italy who lived as a prayerful hermit.

Died

• 14th century, year unknown, at home in Serravalle-Sesia, Vercelli, Italy of natural causes

• his death was discovered when people going to the last day of Carnavale, Whit Monday, saw three lilies blooming above his hermit‘s hut in winter, considered it miraculous and investigated what was happening there

• he was buried at his hut, and a church was soon built over his grave

Patronage

• cobblers, shoemakers

• Serravalle-Sesia, Italy

Blessed Acacio Calleja Santamaría

Also known as

Brother Acacio María

Profile

Baptized at the age of 2 days. Member of the Congregation of Saint Peter ad Vincula, making his profession in 1934 in Marseille, France. Studied humanities and philosophy in Barcelona, Spain. Known for his love of his vocation and his care for the students he taught. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

7 May 1915 in Yudego, Burgos, Spain

Died

15 February 1937 in Barcelona, Spain

Beatified

• 10 November 2018 by Pope Francis

• beatification celebrated in the Basilica of Sagrada Familia in Barcelona, Spain, presided by Cardinal Giovanni Angelo Becciu

Blessed Ricardo Guerra-Villazan

Also known as

Brother Albino

Profile

Baptized at the age of three days. Member of the Congregation of Saint Peter ad Vincula, making his novitiate in Marseille, France and his profession in 1931. After studies in Barcelona, Spain, he received a degree in theology. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

14 September 1913 in Arenillas de Riupisuerga, Burgos, Spain

Died

shot on 15 February 1937 in Barcelona, Spain

Beatified

• 10 November 2018 by Pope Francis

• beatification celebrated in the Basilica of Sagrada Familia in Barcelona, Spain, presided by Cardinal Giovanni Angelo Becciu

Blessed Eliseo Moradillo García

Profile

Baptized at the age of six days, Eliseo and his family moved often in his childhood as his father worked for the railroad and was constantly transferred. Friend of Blessed Camila Díez Blanco and Blessed Gregorio Díez Blanco. He was in their home on 15 February detained and later executed. Martyr.

Born

10 September 1906 in Celada del Camino, Burgos, Spain

Died

15 February 1937 in Barcelona, Spain

Beatified

• 10 November 2018 by Pope Francis

• beatification celebrated in the Basilica of Sagrada Familia in Barcelona, Spain, presided by Cardinal Giovanni Angelo Becciu

Blessed Ángel de la Iglesia Ociña

Profile

Baptized on the day he was born. Joined the Congregation of Saint Peter ad Vincula in 1926 in Marseille, France, making his profession on 11 October 1931. Studied at and received a degree in theology in Barcelona, Spain in 1936. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

1 October 1913 in Nidáguila, Burgos, Spain

Died

15 February 1937 in Barcelona, Spain

Beatified

• 10 November 2018 by Pope Francis

• beatification celebrated in the Basilica of Sagrada Familia in Barcelona, Spain, presided by Cardinal Giovanni Angelo Becciu

Blessed Angelus de Scarpetti

Also known as

• Angelus of Borgo San Sepolcro

• Angelus of Sansepolcro

• Angelo...

Profile

Augustinian friar c.1254. Fellow student with Saint Nicholas of Tolentino. Missionary to England where he preached and built monasteries. Known as a miracle worker. He once intervened on behalf of a man condemned to death; the authorities ignored him, and executed the man; Angelus then promptly brought the man back to life.

Born

at Borgo San Sepolcro (modern Sansepolcro), Italy

Died

c.1306 at Borgo San Sepolcro (modern Sansepolcro), Italy

Beatified

27 July 1921 by Pope Benedict XV

Saint Berach of Kilbarry

Also known as

• Berach of Cluain

• Berach of Termonbarry

• Barachias, Barry, Berachius

Profile

Brother of Saint Midabaria. Raised by his uncle, Saint Freoch. Spiritual student of Saint Kevin of Glendalough. Built a church and monastery at Cluain Coirpthe, also known as Termonbarry or Kilbarry, Ireland. Believed to be a martyr. His crosier is in the Dublin Museum.

Died

martyred in 595

Patronage

Kilbarry, Ireland

Blessed Pere Vallmitjana Abarca

Profile

Priest. Member of the Benedictine Subiaco Congregation. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

19 May 1875 in Barcelona, Spain

Died

15 February 1937 in Cerdanyola, Barcelona, Spain

Beatified

• 13 October 2013 by Pope Francis

• beatification celebrated in Tarragona, Spain

Saint Georgia

புனித_ஜார்ஜியா (-500)

பிப்ரவரி 15

இவர் (#StGeorgia) பிரான்சில் பிறந்தவர்.‌ சிறுவயது முதலே தன்னை ஆண்டவருக்கு அர்ப்பணித்து வாழ்ந்த இவர், தன் வாழ்வின் பெரும் பகுதியை கோயிலிலேயே செலவழித்து, இறைவேண்டலில் நிலைத்திருந்தார்.

இவர் மூப்படைந்து இறந்தபோது, எங்கிருந்த வந்த புறாக்கள் கூட்டம், இவரது இறுதிப் பயணத் திருப்பலி நடந்த கோயில் உச்சியில் அமர்ந்து கொண்டு, திருப்பலி நிறைவேறும் வரை அங்கேயே இருந்தது.

இதைப் பார்த்துவிட்டு மக்கள் இவர் உண்மையாகவே‌ இறைவனின் அன்புக்குரியவர் என்று நெஞ்சார இறைவனைப் போற்றிப் புகழ்ந்தார்கள்.

Also known as

Giorgia

Profile

Nun. Anchoress near Clermont, France.

Died

• c.500

• legend says that a flock of doves followed her funeral procession to the tomb and then stood watch over it the rest of the day

Blessed Antonio Marini

Profile

Mercedarian friar. He earned a doctorate in theology from the University of Paris. Blessed Antonio was noted for his combination of learning and piety.

Died

at the Santa Eulalia monastery in Montpellier, France of natural causes

Saint Columban of Ghent

Profile

Hermit who lived in the cemetery of the abbey of Saint Bavo in Ghent, Belgium from 957 until his death.

Born

possibly Ireland

Died

• 959 at the Saint Bavon abbey in Ghent, Belgium

• buried in front of the Saint Andrew altar in the Blessed Virgin Mary chapel of the abbey

Saint Farannan of Iona

Profile

Monk of Iona Abbey. Spiritual student of Saint Columba of Iona. Eventually retired to live as a cave hermit at All-Farannan (modern Allernan), in Sligo, Ireland.

Born

6th century Ireland

Died

c.590 in Sligo, Ireland

Patronage

Allernan, Ireland

Saint Joseph of Antioch

Also known as

Josippus

Profile

Deacon. Hymnist. Martyred with seven others whose names have not come down to us during the iconoclast persecutions of emperor Theophilus.

Born

Syria

Died

Antioch, Syria

Saint Severus of Abruzzi

Also known as

Severo

Profile

Priest in the Abruzzi region of Italy. Saint Gregory the Great writes that Severus brought a man back from the dead long enough to receive communion and unction.

Died

c.530

Saint Decorosus of Capua

Also known as

Decoroso

Profile

Bishop of Capua, Italy for 30 years. Assisted at and supported the Council of Rome in 680.

Died

695 of natural causes while at the altar of his church

Saint Agape of Terni

Also known as

Agapes, Agapia

Profile

Spiritual student of Saint Valentine of Terni, and part he led of women devoted to religious life. Martyr.

Died

martyred c.273 in Terni, Italy

Saint Craton

Profile

Professor of rhetoric and philosophy. Convert, brought to the faith by Saint Valentine of Terni. Martyred with his wife and family, none of whose names have survived.

Died

c.273 in Rome, Italy

Saint Sunaman of Sweden

Profile

Nephew of Saint Sigfrid. Monk. Missionary to Sweden with Sigfrid. Martyred by pagans.

Died

c.1040 in Sweden

Saint Winaman of Sweden

Profile

Nephew of Saint Sigfrid. Monk. Missionary to Sweden with Sigfrid. Martyred by pagans.

Died

c.1040 in Sweden

Saint Unaman of Sweden

Profile

Nephew of Saint Sigfrid. Monk. Missionary to Sweden with Sigfrid. Martyred by pagans.

Died

c.1040 in Sweden

Saint Dochow

Also known as

Dochau, Dogwyn

Profile

Immigrated to Cornwall where he founded a monastery. May have become a bishop; records are inconclusive.

Born

Wales

Died

c.473

Saint Faustus of Monte Cassino

Profile

Sixth-century Benedictine monk at Monte Cassino Abbey. Spiritual student of Saint Benedict of Nursia.

Saint Druthmar of Corvey

Profile

Monk at Lorsch. Abbot of Corvey Abbey in 1014.

Died

1046

Saint Eusebius of Asehia

Profile

Fifth century hermit in Asehia, Syria.

Martyrs of Antioch

Profile

A group of Christians murdered together. We know the names of five of them - Agapev, Baralo, Isicio, Joseph and Zosimus.

Martyrs of Passae

Profile

A group of Christians murdered for their faith in the diocese of Saint Valetine in Terni, Italy. We know nothing else about them but the names Castulus, Lucius, Magnus, and Saturninus.

Died

273 in Passae, Italy

Martyrs of Prague

Profile

Franciscan Friars Minor martyred together by a mob led by Lutherans.

• Antonín of Prague

• Bartolomeo Dalmasoni

• Bedrich Bachstein

• Christoffel Zelt

• Didak Jan

• Emmanuel of Prague

• Gaspare Daverio

• Giovanni Bodeo

• Girolamo degli Arese

• Jakob of Prague

• Jan of Prague

• Juan Martínez

• Klemens of Prague

• Simon of Prague

Died

• Shrove Tuesday 15 February 1611 at the Church of Our Lady of the Snows in Prague, Czech Republic

• bodies dumped nearby but given Christian burial on 19 February 1611 in the monastery

• re-interred in the side chapel of the church in 1616

Beatified

13 October 2012 by Pope Benedict XVI

Also celebrated but no entry yet

• Our Lady of Paris

இன்றைய புனிதர்கள் பெப்ரவரி 14

 St. Maro

Born Unknown

Syria Prima

(modern Syria)

Died 410 AD[1]

Kalota, Syria Prima

Venerated in Catholic Church (especially Maronite Church)

Eastern Orthodox Church

Feast February 14 (Eastern Orthodox Church)[2]

February 9 (Maronite Church)[3][4]

St. Maro chose a solitary abode not far from the city of Cyrrhus in Syria, and there in a spirit of mortification, he lived mainly in the open air. He had indeed a little hut covered with goatskins to shelter him in case of need, but he very seldom made use of it. Finding the ruins of the heathen temple, he dedicated it to the true God, and made it his house of prayer. St. John Chrysostom, who had a great regard for him, wrote to him from Cucusus, the place of his banishment, and, recommending himself to his prayers, begged to hear from him as often as possible. Maro was a disciple of St. Zebinus. He drew great crowds by his spiritual wisdom. He trained many hermits and monks and founded three monasteries. It is believed the Maronites take their name from Bait-Marun monastery near the source of the Orantes river, where a church was erected over his tomb. His feast day is February 14th.

"Maroun" redirects here. For other people with the name, see Maroun (name).

Maron, also called Maroun or Maro (Syriac: ܡܪܘܢ, Mārūn; Arabic: مارون; Latin: Maron; Greek: Μάρων), was a 4th-century Syrian[5] Syriac Christian hermit monk in the Taurus Mountains whose followers, after his death, founded a religious Christian movement that became known as the Syriac Maronite Church, in full communion with the Holy See and the Catholic Church.[6] The religious community which grew from this movement are the modern Maronites.

Saint Maron is often portrayed in a black monastic habit with a hanging stole, accompanied by a long crosier staffed by a globe surmounted with a cross. His feast day in the Maronite Church is February 9.

Life

Maron, born in what is now modern Syria, in the middle of the 4th century, was a priest who later became a hermit, retiring to the Taurus Mountains in the region of Cyrrhus, near Antioch. His holiness and miracles attracted many followers, and drew attention throughout the empire. John Chrysostom wrote to him around AD 405 expressing his great love and respect, and asking Maron to pray for him.[4] Maron and Chrysostom are believed to have studied together in the great Christian learning center at Antioch, which at the time was the third largest city in the Roman Empire.[3]

Maron embraced a life of quiet solitude in the mountains north-west of Aleppo.[7] He was known for his simplicity and his extraordinary desire to discover God's presence in all things.[3]

Maron is considered the Father of the spiritual and monastic movement now called the Maronite Church.[4]

Monastic spirituality

Maron's way was deeply monastic with emphasis on the spiritual and ascetic aspects of living. For Maron, all was connected to God and God was connected to all. He did not separate the physical and spiritual world and actually used the physical world to deepen his faith and spiritual experience with God.[4] He was able to free himself from the physical world by his passion and fervour for prayer and enter into a mystical relationship of love with God.

He lived his life in the open air next to a temple he had transformed to a church. He spent his time in prayer and meditation exposed to the forces of nature such as sun, rain, hail and snow. Theodoret of Cyrrhus wrote that this was a new type of asceticism that soon enjoyed wide acceptance in Syria and Lebanon. His Religious History, written around AD 440, mentions fifteen men and three women who followed this practice, many of them trained or guided by Maron.[7]

Missionary

Saint Maron was a mystic who started this new ascetic-spiritual method that attracted many people in Syria and Lebanon to become his disciples. Accompanying his deeply spiritual and ascetic life, he was a zealous missionary with a passion to spread the message of Christ by preaching it to all he met. He sought not only to cure the physical ailments that people suffered, but had a great quest for nurturing and healing the "lost souls" of both non-Christians and Christians of his time.

This missionary work came to fruition when in the mountains of Syria, Saint Maron was able to convert a temple into a Christian church in Kafr Nabu.[3][8] This was to be the beginning of the conversion to Christianity in Syria which would then influence and spread to Lebanon. After his death in the year 410 in Kalota,[9] his spirit and teachings lived on through his disciples.

His burial place is a debated issue. Some Lebanese sources, such as Giuseppe Simone Assemani and Maronite bishop Yusef al-Dibs believed he was buried in Arethusa or modern-day al-Rastan along the Orontes River in Syria, while others, like Jesuit priest Henri Lammens, have claimed he is buried in Brad village to the north of Aleppo.[10]

The Maronite movement reached Lebanon when Saint Maron's first disciple, Abraham of Cyrrhus, who was called the Apostle of Lebanon, realized that there were many non-Christians in Lebanon and so he set out to convert them to Christianity by introducing them to the way of Saint Maron.[7] William of Tyre, chronicling his arrival in the region of Lebanon during the crusades, writes of the Maronites that they took their name from a certain Maro, whose heresies (described as monothelitism) they followed for "almost five hundred years", but which they recanted at the time of William's report. Though William of Tyre's indictment of "Maro and his followers" as monothelite heretics has resulted in controversy among scholars, in all probability he was mistakenly referring to a Maro from Edessa instead of the fourth-century St. Maro.[11] Maronite historians argue that they have always remained in full communion with Rome.[12] Saint Maron's feast day is celebrated on February 9.[13]

Veneration

Saint Maron was known for his gift for healing.

Saint Cyril

புனிதர்கள் சிரில் மற்றும் மெதோடியஸ் 

ஆயர்கள்/ ஒப்புரவாளர்கள் (Bishops/ Confessors)

அப்போஸ்தலர்களுக்கு நிகரானவர்கள் (Equals to the Apostles)

ஐரோப்பாவின் பாதுகாவலர்கள் (Patrons of Europe)

அடிமைகளின் அப்போஸ்தலர்கள் (Apostles to the Slavs) 

பிறப்பு :

சிரில் : 826 அல்லது 827 

மெதோடியஸ் : 815

தெசலோனிக்கா, பைஸான்தீனிய பேரரசு (தற்போதைய கிரேக்க நாடு)

இறப்பு :

சிரில் : ஃபெப்ரவரி 14, 869

ரோம் (Rome) 

மெதோடியஸ் : ஏப்ரல் 6, 885

வெலெராட், மொராவியா

ஏற்கும் சமயம் :

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை (Roman Catholic Church)

மரபுவழி திருச்சபை (Orthodox Church)

ஆங்கிலிக்கன் சமூகம் (Anglican Communion)

லூதரன் திருச்சபை (Lutheran Church) 

பாதுகாவல் :

ரோமன் கத்தோலிக்க மற்றும் மரபுவழி திருச்சபைகளுக்கிடையேயான ஒற்றுமை

ஐரோப்பா (Europe),

பல்கேரியா (Bulgaria),

"மசெடோனியா" குடியரசு (Republic of Macedonia),

"செக்" குடியரசு (Czech Republic),

"ஸ்லோவேகியா" (Slovakia),

"ல்ஜூப்ல்ஜனா" உயர்மறை மாவட்டம்

புனிதர்கள் சிரில் மற்றும் மெதோடியஸ் ஆகிய இரு சகோதரர்களும் "பைஸன்டைன்" (Byzantine) நாட்டின் கிறிஸ்தவ இறையியலாளர்களும், மறை பரப்பாளர்களுமாவர். அவர்களின் நற்பணிகள் மூலம், அனைத்து அடிமைகளின் கலாச்சார வளர்ச்சியிலும் மேம்பாடு பெற்றனர். இதன் காரணமாகவே, இவர்களிருவரும், "அடிமைகளின்அப்போஸ்தலர்" என்று போற்றப்பட்டனர். 

தற்போதைய கிரேக்க நாடான "பைஸன்டைன்" (Byzantine) நாட்டில் பிறந்த இவர்களிருவரினதும் தந்தை பெயர் "லியோ" (Leo) ஆகும். "மரியா" (Maria) இவர்களது தாயார் ஆவார். லியோ மற்றும் மரியாவுக்கு பிறந்த ஏழு குழந்தைகளில் சிரில் கடைக்குட்டி ஆவார். சிரிலின் இயற்பெயர் "காண்ஸ்டன்டைன்" (Constantine) ஆகும். இவர் தமது மரணத்தின் சிறிது காலத்தின் முன்னே ரோம் நகரில் துறவறம் பெற்றபோது, சிரில் என்னும் மதப் பெயரை ஏற்றுக்கொண்டார். 

"மைக்கேல்" (Michael) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட மெதோடியஸ், துருக்கி நாட்டின் வடமேற்கு பிராந்தியத்திலுள்ள "மைசியன் ஒலிம்பஸ்" (Mysian Olympus) என்னுமிடத்தில் துறவறம் பெற்றபோது, தமது மதப் பெயராக "மெதோடியஸ்" எனும் பெயரை ஏற்றுக்கொண்டார். 

சிரிலுக்கு பதினான்கு வயது நடக்கையில் அவர்களது தந்தையார் மரணமடைந்தார். அந்நிலையில், பேரரசின் முதலமைச்சர்களுள் ஒருவராயிருந்த "தியோக்டிஸ்டோஸ்" (Theoktistos) என்பவர் அவர்களின் பாதுகாவலரானார். அவரே அவர்களது கல்விக்கும் உதவி புரிந்தார். இவர்கள் இருவரும் சிறப்பான முறையில் கல்வியைப் பூர்த்தி செய்தனர். சிரில், தமக்கு கிடைத்த ஆளுநர் பதவியை புறக்கணித்தார். ஆனால் அதே வேளையில் அவரது சகோதரரான மெதோடியஸ் "ஸ்லாவிக்" (Slavic) மொழி பேசும் மக்கள் வசிக்கும் பிராந்தியத்தில் அப்பதவியை ஏற்றுக்கொண்டார். 

சிரில், ஒரு துறவு மடத்தில் இணைந்தார். அவரது சகோதரர் மெதோடியஸ், சிறிது காலம் அரசு பதவியில் பணியாற்றிய பிறகு துறவு மடத்தில் இணைந்தார். 

"மொராவியா" (Duke of Moravia) பிராந்திய பிரபு, கிழக்குப் பிராந்திய பேரரசன் மைக்கேலிடம் (Eastern Emperor Michael) ஜெர்மன் ஆட்சியாளர்களிடமிருந்து அரசியல் சுதந்திரமும் திருச்சபை சுயாட்சியும் (Ecclesiastical Autonomy) கேட்டபொழுது, சிரில் மற்றும் மெதோடியஸ் ஆகிய இருவரின் வாழ்வில் திட்டவட்டமான மாற்றம் உண்டாகியது. அவர்கள் மறைப் பணியை ஏற்றுக்கொண்டனர். 

சிரிலுடைய முதல் பணி, கிழக்கு விதிமுறைகள் அமலிலிருந்த அப்பிராந்தியத்தில் ஒரு புதிய எழுத்துக்களை கண்டுபிடித்தலாயிருந்தது. பின்னர், அவருடைய சீடர்கள் சிரில்லிக் எழுத்துக்களை (Cyrillic alphabet) உருவாக்கினர். அவர்கள் சுவிசேஷங்கள், துதிப்பாடல், பவுல் எழுதிய கடிதங்கள் மற்றும் வழிபாட்டு புத்தகங்கள் ஆகியனவற்றை இணைந்து "ஸ்லாவோனிக்" (Slavonic) மொழியில் மொழிமாற்றம் செய்தனர். ஸ்லாவோனிக் வழிபாட்டு முறையையும் உருவாக்கினர். மிகவும் சரளமாக அவர்கள் பிரசங்கித்த முறையானது, ஜெர்மன் மதத்தவரிடையே எதிர்ப்பை உருவாக்கித் தந்தது. அப்போதைய ஜெர்மன் ஆயர், ஸ்லாவிக் ஆயர்களையும் குருக்களையும் (Slavic bishops and priests) அருட்பொழிவு செய்ய மறுத்தார். 

இதன் காரணமாக சிரில் ரோமுக்கு மேல்முறையீடு செய்தார். ரோம் நகருக்கு பயணித்த சிரிலும், மெதோடியஸும் 'திருத்தந்தை இரண்டாம் அட்ரியான்' (Pope Adrian II) தமது புதிய கண்டுபிடிப்பான "சிரில்லிக் எழுத்துக்களை" (Cyrillic alphabet) அங்கீகரித்தது கண்டு அகமகிழ்ந்தனர். ரோம் நகரில் துறவறம் பூண்ட சிரில், நீண்ட காலம் வாழ இயலாமல் ஐம்பதே நாட்களில் மரணமடைந்தார். 

மெதோடியஸ் தமது மறை பணிகளை மேலும் பதினாறு வருடங்களுக்கு தொடர்ந்தார். அவர் ஸ்லாவிக் மக்களுக்கு திருத்தந்தையின் பிரதிநிதியாக செயல்பட்டார். புதிய ஆயர் ஒருவரை அருட்பொழிவு செய்தார். 

"பவேரியன் ஆயர்கள்" (Bavarian bishops) பலரது முன்னாள் அதிகார வரம்பிலிருந்த பகுதிகள் நீக்கப்பட்டதால், அவர்கள் மெதோடியஸுக்கு எதிராக பல குற்றச்சாட்டுப் புயலைக் கிளப்பினர். இதன் பயனாக, ஜெர்மன் பேரரசன் லூயிஸ் (Emperor Louis the German) மெதோடியசை மூன்று ஆண்டுகளுக்கு நாடு கடத்தினான். திருத்தந்தை எட்டாம் ஜான் (Pope John VIII) அவரை விடுவித்தார். 

ஃபிராங்கிஷ் (Frankish) மொழி பேசும் குருக்களின் தொடர்ந்த தொந்தரவு, வெந்த புண்ணில் வேல் பாய்ச்சியது போன்று இருந்தது. அவர்கள் தொடர்ந்து மெதோடியஸின் மேலே மதங்களுக்கு எதிரான குற்றச்சாட்டுக்களை சுமத்தினர். தம்மைக் காத்துக்கொள்ளவும், தமது கண்டுபிடிப்பான ஸ்லாவோனிக் வழிபாட்டு முறையின் பயன்பாட்டினை நிலைநிறுத்தவும், மெதோடியஸ் ரோம் நகர் பயணித்தார். மீண்டும் தம்மை அவர் நிரூபித்தார். 

அதன்பின்னர், மெதோடியஸ் ஜுர வேகத்தில், எட்டே மாத காலத்தில் மொத்த திருவிவிலியத்தையும் "ஸ்லாவோனிக்" (Slavonic) மொழியில் மொழிபெயர்த்தார். 885ம் ஆண்டின் தவக்காலமான ஏப்ரல் மாதம், புனித செவ்வாய்க்கிழமையன்று (6ம் தேதி), தமது தேவாலயத்திலேயே மெதோடியஸ் மரணமடைந்தார். அவர் மரிக்கும்போது அவரது சீடர்கள் அவரைச் சுற்றியிருந்தனர். 

மெதோடியஸின் மரணத்தின் பின்னரும் அவரது எதிர்ப்பாளர்கள் தொடர்ந்து எதிர்த்தே வந்தனர். சிரில் மற்றும் மெதோடியஸ் சகோதரர்களின் பணி "மொராவியா" (Moravia) நாட்டில் முடிவுக்கு வந்தது. அவர்களது சீடர்கள் சிதறிப்போயினர். ஆனால் இந்த வெளியேற்றங்கள் சிரில் - மெதோடியஸ் சகோதரர்களின் ஆன்மீக, வழிப்பாட்டு, மற்றும் கலாச்சார பணிகளை "பல்கேரியா", "போஹெமியா" மற்றும் "தென் போலந்து" (Bulgaria, Bohemia and Southern Poland) ஆகிய நாடுகளில் பரப்புவதில் சாதகமான விளைவைத் தந்தன. "மொராவியா" (Moravia) நாட்டின் பாதுகாவலர்களான இவர்கள் விசேடமாக, "செக்" மற்றும் ஸ்லோவாக்" கத்தொலிக்கராலும் (Catholic Czechs, Slovaks), "குரோஷியர்களாலும்" (Croatians), "செர்பிய" மற்றும் "பல்கேரிய" (Orthodox Serbians and Bulgarians) மரபுவழி திருச்சபையினராலும் புனிதராக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டனர். சிரில் - மெதோடியஸ் சகோதரர்கள் நீண்ட கால விருப்பமான "கிழக்கு மற்றும் மேற்கு" திருச்சபைகளின் ஒன்றிப்பிற்காக சிறப்பாக பணியாற்றியிருந்தனர். 

1980ம் ஆண்டு, திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால் (Pope John Paul II) இச்சகோதரர்களை ஐரோப்பிய நாடுகளின் (புனிதர் பெனடிக்டுடன்) இணை பாதுகாவலர்களாக நியமித்தார்.

Also known as

• Apostle of Bulgaria

• Apostle of the Slavs

• Apostle of the Southern Slavs

• Constantin

• Constantine the Philospher

• Constantine

• Cyril the Philosopher

• Equal of the Apostles

• Slavorum Apostoli

Additional Memorials

• 27 July as one of the Apostles of Bulgaria

• 6 April (Velehrd, Moravia)

Profile

Brother of Saint Methodius. Born to the Greek nobility; his family was connected with the senate of Thessalonica, and his mother Maria may have been Slavic. Studied at the University of Constantinople, and taught philosophy there. Deacon. Priest. Librarian at the church of Santa Sophia. Monk, taking the name Cyril. Sent with Methodius by the emperor in 861 to convert the Jewish Khazars of Russia, a mission that was successful, and which allowed him to learn the Khazar's language. In 863, sent with Methodius to convert Moravians in their native tongue. Though some western clergy opposed their efforts and refused to ordain their candidates for the priesthood, they did good work. Developed an alphabet for the Slavonic language that eventually became what is known today as the Cyrillic. After initial criticism for their use of it, the brothers achieved approval of the Liturgy in the Slavonic language. May have been bishop, but may have died before the consecration ceremony.

Born

827 at Thessalonica, Greece as Constantin

Died

14 February 869 at Rome, Italy of natural causes

Patronage

• against storms

• ecumenism

• Slavic peoples (given in 1863 by Pope Pius IX

• unity of the Eastern and Western Churches

• Bohemia

• Bosnia

• Bosnia-Herzegovina

• Bulgaria

• Carinthia, Austria

• Carniola

• Circassia

• Croatia

• Czech Republic

• Czechoslovakia

• Dacia

• Dalmatia

• Europe (given in 1980 by Pope John Paul II)

• Khazaria

• Krain

• Krajna

• Kranjska

• Moravia

• Pannonia

• Russia

• Silesia

• Slovenia

• Yugoslavia

• Ljubljana, Slovenia, archdiocese of

• Maribor, Slovenia, archdiocese of

• Saints Cyril and Methodius of Toronto, Ontario, diocese of

• Brno, Czechia, city of

Representation

• with Saint Methodius

• Oriental monk holding a church with the help of Methodius

• surrounded by Bulgarian converts

• wearing a long philosopher's coat

Saint Methodius

Also known as

• Apostle of Bulgaria

• Apostle of the Slavs

• Apostle of the Southern Slavs

• Equal of the Apostles

• Slavorum Apostoli

Additional Memorials

• 27 July as one of the Apostles of Bulgaria

• 6 April (Velehrd, Moravia)

Profile

Brother of Saint Cyril. Born to the Greek nobility. Studied at the University of Constantinople, and taught philosophy there. Priest. Sent with Cyril by the emperor in 861 to convert the Jewish Khazars of Russia, a mission that was successful, and which allowed him to learn the Khazar's language. In 863, he was sent with Cyril to convert Moravians in their native tongue. Though some western clergy opposed their efforts and refused to ordain their candidates for the priesthood, they did good work. Helped develop an alphabet for the Slavonic language that eventually became what is known as the Cyrillic today. After initial criticism for their use of it, they achieved approval of the Liturgy in the Slavonic language. Bishop. Evangelized in Moravia, Bohemia, Pannonia, and Poland. Baptized Saint Ludmilla and Duke Boriwoi. Archbishop of Velehred (in the modern Czech Republic), but deposed and imprisoned in 870 due to the opposition of German clergy with his work. Often in trouble over his use of Slavonic in liturgy, some claiming he preached heresy; repeatedly cleared of charges. Translated the Bible into the Slavonic languages. Pioneered the use of local and vernacular languages in liturgical settings.

Born

826 at Thessalonica, Greece

Died

6 April 885 at Moravia (modern Czech Republic)

Patronage

• against storms

• ecumenism

• Slavic peoples (given in 1863 by Pope Pius IX

• unity of the Eastern and Western Churches

• Bohemia

• Bosnia

• Bosnia-Herzegovina

• Bulgaria

• Carinthia, Austria

• Carniola

• Circassia

• Croatia

• Czech Republic

• Czechoslovakia

• Dacia

• Dalmatia

• Europe (given in 1980 by Pope John Paul II

• Khazaria

• Krain

• Krajna

• Kranjska

• Moravia

• Pannonia

• Russia

• Silesia

• Slovenia

• Yugoslavia

• Ljubljana, Slovenia, archdiocese of

• Maribor, Slovenia, archdiocese of

• Saints Cyril and Methodius of Toronto, Ontario, diocese of

• Brno, Czechia, city of

Representation

• with Saint Cyril

• Oriental bishop holding up a church with Saint Cyril

• Oriental bishop holding a picture of the Last Judgement

Saint Valentine of Rome

புனிதர் வேலண்டைன் 

ஆயர் மற்றும் மறைசாட்சி:

பிறப்பு: கி.பி. 176

டேர்னி 

இறப்பு: பிப்ரவரி 14, 273

ரோம் 

ஏற்கும் சமயம்:

கத்தோலிக்க திருச்சபை

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

ஆங்கிலிக்கன் ஒன்றியம்

லூதரனியம்

நினைவுத் திருவிழா: பிப்ரவரி 14 

சித்தரிக்கப்படும் வகை:

பறவைகள்; ரோஜா மலர்கள்; முடக்குவாதம் அல்லது வலிப்பு வந்த ஒரு குழந்தையோடு; ஆயரின் தலை வெட்டப்படுவது போல; வாள் ஏந்திய குருவாக; சூரியனோடு; குருடரை குணமாக்குவது போல 

பாதுகாவல்:

திருமண உறுதி, மயக்கம், தேனீ வளர்ப்பு, திருமணம், காதல், கொள்ளைநோய், வலிப்பு நோய், முடக்குவாதம். 

புனிதர் வேலண்டைன் என்பவர், மூன்றாம் நூற்றாண்டின் பரவலாக அறியப்படும் ரோம புனிதர் ஆவார். உலகின் பல நாடுகளில் இவரின் விழா நாளான பிப்ரவரி 14ம் நாள், "வேலண்டைன் தினம்" என இவரின் பெயரால் அழைக்கப்பட்டு, காதலர்கள் மற்றும் காதலுக்கான நாளாகக் கொண்டாடப்படும் வழக்கம் நடுக்காலம் முதலே உண்டு. 

இவரின் பெயர், மற்றும் இவர் ரோம் நகரின் வடக்கு பகுதியில் உள்ள ஃபிலாமினியாவில் பிப்ரவரி 14ம் நாளன்று கொல்லப்பட்டார் என்பதையும் தவிர இவரைப்பற்றிய வேறெந்த தகவல்களுக்கும் நம்பத்தகுந்த சான்றுகள் இல்லை. 

புனிதர் வேலண்டைன் என்று ஒரு புனிதரா, அல்லது அதே பெயரில் இரு புனிதர்கள் உள்ளனரா என்பதும் உறுதியற்றதாக உள்ளது. இவரின் வரலாற்றை எழுதிய பலர் தரும் தகவல்கள் நம்ப முடியாததாகவும் பின்னர் சேர்க்கப்பட்டவைகளாகவும் இருக்கலாம். 

இந்த காரணங்களுக்காக இவரின் விழா நாள் 1969ல் திருத்தப்பட்ட உலகளாவிய கத்தோலிக்க திருச்சபையின் பொது நாள்காட்டியில் இடம்பெறவில்லை. ஆனாலும் "பிப்ரவரி 14 அன்று ஃபிலாமினியாவில் வழியாக மில்வியான் பாலத்திற்கு அருகில் கொல்லப்பட்ட மறைசாட்சி வாலெண்டினுஸ்" என்னும் பட்டத்தில் கத்தோலிக்க திருச்சபையினால் தனித்திருச்சபைகளின் வணக்கத்திற்காய் அதிகாரப்பூர்வமாக அங்கீகரிக்கப்பட்ட புனிதர்களில் பட்டியலில் இவரின் பெயர் உள்ளது.

Profile

Priest in Rome, possibly a bishop. Physician. Imprisoned for giving aid to martyrs in prison, and while there converted the jailer by restoring sight to the jailer's daughter. While Valentine of Terni and Valentine of Rome sometimes have separate entries in martyrologies and biographies, most scholars believe they are the same person.

There are several theories about the origin of Valentine's Day celebrations that relate to love and sentiment. Some believe the Romans had a mid-February custom where boys drew the names of girls in honour of the sex and fertility goddess, Februata Juno; pastors "baptised" this holiday, like some others, by substituting the names of saints such as Valentine to suppress the practice. Others maintain that the custom of sending Valentines on 14 February stems from the belief that birds begin to pair on that date; by 1477 the English associated lovers with the feast of Valentine because on that day "every bird chooses him a mate." The custom of men and women writing love letters to their Valentine started on this day. Other "romance" traditions have become attached to this feast, including pinning bay leaves to your pillow on Valentine's Eve so that you will see your future mate that night in your dreams.

Died

• beaten and beheaded c.269 at Rome, Italy

• buried on the Flaminian Way outside Rome

• relics later translated to the Church of Saint Praxedes

Patronage

• affianced, betrothed or engaged couples

• against epilepsy

• against fainting

• against plague

• apiarists, bee keepers

• greeting card manufacturers

• greetings

• happy marriages

• love

• lovers

• travellers

• young people

• Brendo, Italy

• Bussolengo, Italy

Representation

• birds

• roses

• bishop with a crippled or epileptic child at his feet

• bishop with a rooster nearby

• bishop performing a wedding

• bishop refusing to adore an idol

• bishop being beheaded

• priest bearing a sword

• priest holding a sun

• priest giving sight to a blind girl

Saint Juan García López-Rico

Also known as

• Giovanni Battista della Concezione

• Giovanni Garcia Xixon

• John Baptist de la Concepción Garcia

• Juan Bautista Rico

• Juan Bautista de la Concepción

• Juan García Gijón

• Juan García Xixón

• Juan Rico

Additional Memorial

15 February (diocese of Ciudad Real, Spain and diocese of Córdoba, Spain)

Profile

Fifth of eight children born to Xixón and Isabel García Marcos López-Rico; three of his siblings entered religious orders. As a child he was so drawn to follow the example of the saints that he nearly starved himself and endangered his health trying to live an ascetic life. At the age of 15 he met Saint Teresa of Avila which left him with a fascination with the Carmelites. He studied with the Carmelites in Almodóvar, Spain, and then at seminaries in Baeza and Toledo. Juan joined he Trinitarians on 28 June 1580, and made his profession on 29 June 1581. Ordained to the priesthood in 1585. On 20 August 1599 he received approval from Pope Clement VIII to begin a reformation of the Trinitarians; he based his efforts on the example of Saint Teresa of Avila and the original Rule of the Order which required six hours of prayer a day. In addition to reforming existing houses, he founded more monasteries that followed this new, invigorated form. Prolific writer on theology.

Born

10 July 1561 in Almodóvar del Campo, Ciudad Real, Spain

Died

14 February 1613 in Córdoba, Spain of nephritis

Canonized

25 May 1975 by Pope Paul VI

Saint Modestinus of Avellino

Also known as

• Modestinus of Mercogliano

• Modestin, Modestino

Additional Memorial

10 June (re-internment of relics)

Profile

Born to the nobility of Asia Minor. Bishop of Antioch, Turkey in 302, working with Saint Fiorentinus and Saint Flavianus. Imprisoned in the persecutions of Diocletian, he was miraculously freed and fled to Italy. There he was imprisoned for his faith in Locri, Italy by the local governor, but was released after he healed the governor‘s daughter through prayer; the governor and his family converted to Christianity. Evangelist in the area of Avellino, Italy, thought to have been led by Michael the Archangel to the places that most needed his preaching; reported to have convered 4,000 in one area. Imprisoned and martyred in persecutions of Maximian.

Born

c.245 in Antioch (modern Turkey)

Died

• burned to death by being wrapped in heated armor on 14 February 311 in Mercogliano, diocese of Avellino, Italy

• relics re-discovered 1166–1167 during a construction project led by Bishop William of Avellino

• relics re-interred in the crypt of the cathedral of Avellino on 10 June 1167

Canonized

• Pre-Congregation

• at the request of Bishop Francis of Avellino, in 1308 Pope Clement V granted an indulgence to those who made a pilgrimage to their shrine

Patronage

• Avellino, Italy, city of (given in 1220 by Ruggiero of Avellino)

• Avellino, Italy, diocese of (given in 1220 by Ruggiero of Avellino)

• Mercogliano, Italy

Saint Fiorentinus of Avellino

Also known as

• Fiorentinus of Mercogliano

• Fiorentino

Additional Memorial

10 June (re-internment of relics)

Profile

Priest in Antioch, Turkey, led by Saint Modestinus of Avellina. Imprisoned for his faith in the persecutions of Diocletian, he fled to Italy. There he was again imprisoned and martyred in persecutions of Maximian.

Died

• burned to death by being wrapped in heated armor on 15 February 311 in Mercogliano, diocese of Avellino, Italy

• relics re-discovered 1166–1167 during a construction project led by Bishop William of Avellino

• relics re-interred in the crypt of the cathedral of Avellino on 10 June 1167

Canonized

• Pre-Congregation

• at the request of Bishop Francis of Avellino, in 1308 Pope Clement V granted an indulgence to those who made a pilgrimage to their shrine

Patronage

• Avellino, Italy, city of (given in 1220 by Ruggiero of Avellino)

• Avellino, Italy, diocese of (given in 1220 by Ruggiero of Avellino)

• Mercogliano, Italy

Saint Flavianus of Avellino

Also known as

• Flavianus of Mercogliano

• Flaviano

Additional Memorial

10 June (re-internment of relics)

Profile

Deacon in Antioch, Turkey, serving Saint Modestinus of Avellina. Imprisoned for his faith in the persecutions of Diocletian, he fled to Italy. There he was again imprisoned and martyred in persecutions of Maximian.

Died

• burned to death by being wrapped in heated armor on 15 February 311 in Mercogliano, diocese of Avellino, Italy

• relics re-discovered 1166–1167 during a construction project led by Bishop William of Avellino

• relics re-interred in the crypt of the cathedral of Avellino on 10 June 1167

Canonized

• Pre-Congregation

• at the request of Bishop Francis of Avellino, in 1308 Pope Clement V granted an indulgence to those who made a pilgrimage to their shrine

Patronage

• Avellino, Italy, city of (given in 1220 by Ruggiero of Avellino)

• Avellino, Italy, diocese of (given in 1220 by Ruggiero of Avellino)

• Mercogliano, Italy

Saint Nostrianus of Naples

Also known as

Nostrian, Nostrien, Nostriano

Additional Memorial

16 August (discovery of relics; date set in 1619)

Profile

Fifteenth bishop of Naples, Italy, in the mid-5th century, serving for 17 years. Fought against the spread of the Arian, Manichean and Pelagian heresies in his diocese. Helped hold his people together and adhering to the faith during a period of barbarian invasion of the aging Roman empire, and helped support the civic life of the city of Naples. Gave refuge to Christians, including Saint Gaudiosus of Abitina and Saint Quodvultdeus of Carthage, who fled Carthage after it fell to the Vandals.

Died

• between 452 and 465 (records vary) of natural causes

• buried in the catacombs of San Gaudioso in Naples, Italy

• relics enshrined in the church of San Gennaro all'Olmo in Naples in the 10th century in a marble urn under the high altar

• relics re-discovered and re-enshrined on 16 August 1612

• relics re-enshrined in the church of Saints Philip and James in Naples in 1865

Canonized

2 May 1878 by Pope Leo XIII (cultus confirmation)

Blessed Vicente Vilar David

Profile

Youngest of eight children. Educated by the Piarists, and studied engineering in Valencia, Spain. Married to Isabel Rodes Reig, the main witness to his life and martyrdom, and who died in 1993. Spread a Christian outlook and morality among his peers, and known for charity to the poor. He worked as an industrial engineer in the family ceramics firm, and held several important municipal posts in which he put the Church's social teaching into practice. Always involved in parish activities and Catholic youth groups. Against the anti-religious sentiment of 1930's Spain, he worked to save persecuted priests and religious. As he was taken away to his martyrdom for supporting his faith, his wife said, "See you tomorrow!", and he answered, "Until tomorrow or in heaven!". Those who've studied his case believe he had a cause for canonization based solely on his life, not just his martyrdom.

Born

28 June 1889 at Manises, Valencia, Spain

Died

shot on 14 February 1937 in Manises, Valencia, Spain

Beatified

1 October 1995 by Pope John Paul II

Saint Derien of Brittany

Also known as

Derhen, Derchen, Derc'hen, Derrien

Profile

Seventh century knight from the British Isles. Pilgrim to the Holy Lands. Several churches in Brittany, France are named in his honour as he is considered one of the British who brought Christianity to the region.

Legend says that on his return from the Holy Lands, travelling with Néventer of Brittany, the two knights rescued Riok, the two-year-old son of the Count Élorn, from a dragon; Derien defeated the monster by making the Sign of the Cross over it, then using his sash as a leash to drag the animal to the English Channel at Pontusval, France where he ordered it to drown itself. Élorn refused to convert to Christianity, but offered them lands as a reward; they asked for just enough land to build a church.

As dragon slaying usually refers to killing off pagan practices or demonic worship, this legend may refer to Derien healing the nobleman’s child – there is a tradition in the area of asking for his intercession for sick children, and of a well, formerly dedicated to a pagan god but now dedicated to Derien, whose waters could be used to heal children.

Born

British Isles

Saint Valentine of Terni

Profile

Ordained by Saint Felician of Foligno. Consecrated bishop of Terni, Italy by Pope Victor I, c.197. Noted evangelist, miracle worker and healer, he was much loved by his flock. Imprisoned, tortured, and beheaded by order of the prefect Placid Furius during the persecution of Aurelius. He was murdered in secret and at night to avoid riots and revenge by the people of Terni. Some scholars believe that he and Saint Valentine of Rome are the same person.

Born

c.175 at Terni, Italy

Died

• on the Via Flaminia between Rome and Terni, Italy

• exhumed and re-interred outside the walls of Terni by his spiritual students

Patronage

• Altivole, Italy

• Luint, Ovaro, Italy

• Terni, Italy

• Terni-Narni-Amelia, Italy, diocese of

Saint Fortunata of Baucina

Also known as

Fortunata of Rome

Additional Memorial

2nd Sunday of September (patronal feast for the town of Baucina, Italy)

Profile

Young woman who converted to Christianity in her teens. Imprisoned for her faith by Imperial Roman troops, she was tortured and eventually executed when she refused to renounce Christianity. Martyr.

Born

c.182 in Palestrina, Rome, Italy

Died

• October 200 in Rome, Italy

• buried in the Saint Ciriaca catacombs of Rome

• relics transferred to Baucina, Italy on 29 January 1750; they arrived on 14 February 1750, and were enshrined in the church of the Collegio di Maria

• relics re-enshrined in an urn in 1840

Patronage

Baucina, Italy (declared on 9 April 1870 due to the level of devotion by local Christians)

Saint Auxentius of Bithynia

Profile

Career soldier and equestrian guard of Emperor Theodosius the Younger, he was known to preach to his fellow guards. He eventually left the service to become a hermit on Mount Oxia near Constantinople. Accused and cleared of Eutychianistic heresy. Archimandrite in Bithynia. Active in the Council of Chalcedon. Hermit on Mount Sinope (Skopas) near Chalcedon. Many were attracted to his austerity, holiness, counsel, and teaching; a community of nuns formed at Trichinarion near his mountain.

Born

at Syria

Died

14 February 473 at Mount Skopas of natural causes

Saint Abraham of Harran

Also known as

Abraames of Harran

Profile

Syrian hermit. Hoping to bring the faith to a village at Mount Lebanon, he set up shop as a fruit seller; the people were willing to buy his fruit, but abused him when he started to preach. He converted them by borrowing money to pay their taxes, which kept them out of prison, finally convincing them of the goodness of Christians. He worked to pay the debt, taught them for three years, found a priest to minister to them, then returned to solitude. Chosen bishop of Harran in Mesopotamia. Greatly influenced Theodosius the Younger, who carried that influence to the throne when he became emperor.

Died

c.422 of apparent natural causes at Constantinople while visiting the emperor

Saint Antoninus of Sorrento

Also known as

• Antoninus of Campagna

• Antoninus Cacciottolo

• Antoninus the Abbot

• Antonino...

Profile

Benedictine monk. Forced by war to leave his monastery, he was first a hermit, then abbot at Saint Agrippinus and teacher of the people of Sorrento, Italy.

Born

Campagna, Italy

Died

830 of natural causes

Patronage

• Campagna, Italy

• Sorrento, Italy

Representation

Benedictine monk holding a standard on a city wall

Saint Eleuchadius of Ravenna

Also known as

Eleucadio

Profile

Convert, brought to the faith by Saint Apollinaris of Ravenna who then ordained him a deacon. Bishop of Ravenna, Italy in 100; legend says he was chosen when a dove rested over his head, which was taken as a sign of the Holy Spirit descending on him.

Born

Greece

Died

• 14 February 112 of natural causes

• relics later enshrined in Pavia, Italy

Saint Alexandra of Egypt

Profile

To avoid the temptations of the world, around the age of 20 Alexandra walled herself up in a crypt in Alexandria, Egypt and spent 10 years as an anchoress, doing penance, praying, accepting meals through a slot in the wall, and giving spiritual advice to visitors.

Born

latter 4th century in Alexandria, Egypt

Died

late 4th century in Alexandria, Egypt of natural causes

Saint Louans of Chinon

Also known as

Lupance, Lupantius

Profile

Seventh century monk at the Abbey of Saint Mesmin near Orleans, France. Feeling a need for solitude with God, he retired to live as a hermit on the banks of the river Vienne near Chinon, France. Reported to have the gift of healing by prayer. A 12th century abbey dedicated to him was built on the site of his hermitage.

Saint Paulian of Le Puy

Also known as

Paolino, Pauliano, Paulien

Profile

Sixth century bishop of the Le Puy area of Gaul (modern Le Puy-en-Velay, France) based in the city of Ruessium (modern Saint-Paulien).

Saint Zeno of Rome

Also known as

Zenone

Profile

Martyr.

Died

• Rome, Italy

• in the cemetery of Praetextatus on the Appian Way outside Rome

Blessed Vincent of Siena

Profile

Franciscan friar, serving in the Order for 22 years. Travelled and worked with Saint Bernadine of Siena.

Died

1442

Blessed Antonia of Siena

Profile

15th century Franciscan tertiary who lived in the Santa Maria Nuova monastery in Ancona, Italy.

Born

Siena, Italy

Died

c.1455 of natural causes

Saint Felicula of Rome

Profile

Martyr.

Died

Rome, Italy

Saint Theodosius of Vaison

Profile

Bishop of Vaison, France.

Died

554

Saint Vitale of Spoleto

Profile

Martyr.

Died

Spoleto, Umbria, Italy

Saint Conran of Orkney

Profile

Bishop of the Orkney Islands, Scotland.

Saint Vitalis of Rome

Profile

Martyr.

Died

Rome, Italy

Martyrs of Terni

Profile

Three Christians who gave proper burial to Saint Valentine of Terni. Martyred in the persecutions of Aurelius. We know little more that their names - Apollonius, Ephebus, and Proculus

Died

273 in Terni, Italy

Twenty Mercedarians of Palermo

Profile

A group of twenty Mercedarians who, when an unspecified plague struck Palermo, Italy, volunteered to nurse the sick. They contracted the plague themselves, and died as martyrs of charity.

• Adriano Calabrò

• Andrea Schiafino

• Batilani Marsalio

• Bonaventura Palmerio

• Gaspare de Ortega

• Gaspare Fajolo

• Giovanni Battista de Sartis

• Giovanni Battista Mansa

• Giovanni Ruiz

• Giovanni Zorita

• Giuseppe Latona

• Michele de la Rosa

• Pietro Nolasco

• Pietro Salanitro

• Pietro Salino

• Stefano Marchesi

• Vincenzo Bonello

• Vincenzo Calderon

• Vincenzo Carrenzo

• Vincenzo Salanitro

Martyrs of Alexandria

Profile

A group of Christians murdered in various ways for their faith in Alexandria, Egypt. We know the names and a few details about 16 of them - Agatho, Agatone, Ammonio, Ammonius, Antonius, Bassiano, Bassianus, Cirione, Cyrio, Dionysius, Dionysius, Lucio, Moses, Moses, Proto, and Tonione.

Also celebrated but no entry yet

• Our Lady of Pellevoisin

• Our Lady of Bourbourg

• Elisabeth of Pomerania

• Valentine of Udine