Blessed Notburga
புனிதர் நோட்புர்கா
பணியாட்கள் மற்றும் விவசாயிகளின் பாதுகாவலர்:
பிறப்பு: கி.பி. 1265
இறப்பு: செப்டம்பர் 13, 1313
ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
முக்கிய திருத்தலம்:
ஈபென் அருகிலுள்ள தூய ரூபெர்ட்
நினைவுத் திருவிழா: செப்டம்பர் 14
பாதுகாவல்: பணியாட்கள் மற்றும் விவசாயிகள்
புனிதர் நோட்புர்கா, மேற்கு ஆஸ்திரியாவிலுள்ள (Western Austria) “டைரோல்” (Tyrol) மாநிலத்தைச் சேர்ந்த கத்தோலிக்க புனிதர் ஆவார். “ரட்டேன்பர்க் நகர நோட்புர்கா” (Notburga of Rattenberg) அல்லது “ஈபென் நகர நோட்புர்கா” (Notburga of Eben) ஆகிய பெயர்களாலும் அழைக்கப்படும் இவர், பணியாட்கள் மற்றும் விவசாயிகளின் பாதுகாவல் புனிதராவார்.
ரேட்டன்பேர்க்கின் பிரபுவான ஹென்றியின் (Count Henry of Rattenberg) வீட்டில் சமையல் பணி செய்துவந்த இவர், அங்கே மீதமாகும் உணவு வகைகளை ஏழை எளியவர்க்கு தருவதை வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தார். ஆனால் அவளுடைய எஜமானியான ஓட்லியா, மீதமுள்ள எந்த உணவையும் பன்றிகளுக்கு தரும்படி கட்டளையிட்டார். தமது பணியைத் தொடர, நோர்புர்கா தனது சில உணவுகளை, குறிப்பாக வெள்ளிக்கிழமைகளில் சேமிக்க ஆரம்பித்தார். அதனை ஏழைகளுக்கு எடுத்துச் சென்று கொடுத்தார்.
இவரது வரலாற்று ஆசிரியரின் கூற்றின்படி, ஒருநாள் இவரது எஜமானன் இவர் கொண்டுசெல்லும் பொருட்களை காண்பிக்க சொன்னார். இவர் திறந்து காட்டியதும், அங்கே திராட்சை ரசம் (Wine) மற்றும் புளிக்காடிக்குப் (Vinegar) பதிலாக குப்பை இருந்தது. நோட்புர்காவின் நடவடிக்கைகள் காரணமாக, ஒட்டிலியா அவரை பணி நீக்கம் செய்தார். ஆனால் விரைவில் ஆபத்தான நோயில் விழுந்தார். ஒரு தாதியாக அவருக்கு சேவை செய்த நோட்புர்கா, அவரை நல்மரணத்திற்கு ஆயத்தம் செய்தார்.
அதன்பிறகு, “ஈபென் அம் அச்சென்சீ” (Eben am Achensee) எனும் நகரிலுள்ள ஒரு விவசாயியிடம் பணி செய்த நோட்புர்கா, ஞாயிற்றுக் கிழமைகளிலும், பண்டிகை தினங்களிலும் அதற்கு முன்தினம் மாலை வேளைகளில் மட்டும் ஆலயத்துக்குச் செல்ல அனுமதிக்கப்பட்டிருந்தார். ஒரு நாள் மாலை வேளை, அவரது எஜமானன், அவரை வயல் வேலைகளில் தொடர்ந்து வேலை செய்யும்படி வற்புறுத்தினார். வேதனையுற்ற அவர், தமது அரிவாளை உயரே எரிந்து, "எனக்கும் உமக்கும் இடையேயுள்ள பிரச்சினையை என்னுடைய இந்த அரிவாள் நியாயந்தீர்க்கும்" என்று சொன்னார். உடனே, அவரது அந்த அரிவாள், அந்தரத்தில் அப்படியே நின்றது.
இதற்கிடையில், இவருடைய முன்னாள் எஜமானனான பிரபு ஹென்றி, பல்வேறு கஷ்டங்களை அனுபவித்திருந்தார். இவற்றிற்கெல்லாம் காரணம், தாம் நோட்புர்காவை வேலையிலிருந்து நீக்கியதேயாகும் என்று நம்பினார். ஆகவே, அவர் நோட்புர்காவை மீண்டும் பணியமர்த்தினார். தமது மரணம் வரை அங்கேயே பணியாற்றிய நோட்புர்கா, தமது மரணத்தின் சற்று முன்பு தமது எஜமானனிடம், தாம் மரித்ததும், தமது சடலத்தை இரண்டு எருதுகள் பூட்டிய ஒரு மாட்டுவண்டியில் வைத்து, எருதுகள் எங்கே வண்டியை இழுத்துச் சென்று நிற்கின்றனவோ, அங்கேயே தம்மை அடக்கம் செய்யுமாறு வேண்டினார். அதுபோலவே அவர் மரித்ததும் அவரது சடலத்தை எருதுகள் பூட்டிய ஒரு மாட்டுவண்டியில் வைத்து விட்டனர். எருதுகள் வண்டியை “ஈபென்” (Eben) நகரிலுள்ள “தூய ரூபெர்ட்” (St. Rupert) சிற்றாலயத்துக்கு இழுத்துச் சென்று நின்றன. நோட்புர்கா அங்கேயே அடக்கம் செய்யப்பட்டார்.
Also known as
• Notburga of Eben
• Notburga of Tyrol
• Notburga of Rattenberg
• Noitburgis
Profile
Born to a peasants family. Worked as a kitchen maid at the house of Count Henry of Rattenberg at age 18. The count's wife, Ottilia, ordered Notburga to feed leftover food to the house swine; she gave it to the poor instead. Warned about her behavior, Nortburga fed the leftovers to the pigs, and gave much of her own food to the poor. Ottilia saw this as a form of disobedience, and dismissed her.
Worked as a servant for a farmer in Eben am Achensee, Austria. However, when her the lady Ottilia died, the count re-hired her, and she spent the rest of her life as a servant in his house. Worked with the poor. Miracle worker.
Miracle stories are an integral part of Notburga's life -
Her master once saw her leaving the house with something bundled in her apron. Thinking he had caught her disobeying the order to not give away food, he demanded to see what she carried. To keep her out of trouble, the food and wine had turned into wood shavings and vinegar.
When she took the job with the peasant farm family in Eben am Achensee, Notburga made it a condition that she be allowed to skip her chores in order to attend Mass on Saturday night and on the eve of feast days. On one of these occasions, the farmer tried to get her to keep working. Notburga said she would let her sickle decide the matter, and threw it into the air. The sickle hung suspended in the air, and Notburga went to church.
Shortly before her death, Notburga told Count Henry to place her corpse on a wagon drawn by two oxen, and to bury her wherever the oxen would stop on their own. The animals drew the wagon to the chapel of Saint Rupert, where she was buried.
Born
c.1265 at Rattenberg in Tyrolean Austria
Died
• 16 September 1313 of natural causes
• miracles reported at her shrine at Eben in the Tyrolese mountains
Beatified
27 March 1862 by Pope Pius IX (cultus confirmed)
Saint Albert of Jerusalem
எருசலேம் நகர புனிதர் ஆல்பர்ட்
ஆயர்:
பிறப்பு: கி.பி. 1149
குவால்டியெரி, இத்தாலி
இறப்பு: செப்டம்பர் 14, 1214
அக்ரெ, எருசலேம் அரசு
ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
நினைவுத் திருநாள்: செப்டம்பர் 14
கத்தோலிக்க நியதிகளின் வழக்குரைஞரான ஆல்பர்ட், கி.பி. 1204 முதல் தமது மரணம் வரை எருசலேமின் முதுபெரும் இலத்தீன் தலைவராக பணியாற்றினார்.
இத்தாலி நாட்டின் “குவால்டியெரி” (Gualtieri) எனுமிடத்தின் ஓர் உன்னத குடும்பத்தில் பிறந்த இவர், சட்டமும் இறையியலும் பயின்றார். திருச்சிலுவை (Holy Cross) சபையில் குருவானார். கி.பி. 1184ம் ஆண்டில் இத்தாலி நாட்டிலுள்ள போப்பியோ (Bobbio) என்ற மறை மாவட்டத்திற்கு ஆயராக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.
பின்னர் கி.பி. 1205ம் ஆண்டு எருசலேமில் உள்ள கிறிஸ்தவ மக்களின் பொறுப்பாளராகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். அங்கு அம்மக்களின் நலன்களுக்காக அயராது உழைத்தார். அந்நாட்டில் கிறிஸ்தவ மக்கள் அரசரின் கீழ் அடிமைகளாக அமர்த்தப்பட்டிருந்தனர். கி.பி. 1187ம் ஆண்டு, பேரரசரிடமிருந்து அம்மக்களை விடுவித்து, விடுதலை வாழ்வை வழங்கினார். அன்றிலிருந்து எருசலேம் கிறிஸ்தவர்கள் அமைதியாக வாழ்ந்தனர்.
சில ஆண்டுகளில் மீண்டும் அம்மக்கள் முஸ்லீம்களின் கைகளில் அகப்பட்டனர். ஆல்பர்ட் அம்மக்களை மீண்டும் முஸ்லீம்களிடமிருந்து விடுவித்து சுதந்திரத்துடன் அமைதியாக வாழ வழிவகுத்தார்.
தூய ரோம பேரரசர் “பிரடெரிக் பப்பரோஸ்ஸா” (Holy Roman Emperor Frederick Barbarossa) என்பவர் திருச்சபையில் கலகம் ஏற்படுத்தினார். அப்போதிலிருந்து ஆல்பர்ட், அரசனிடம் தொடர்பு கொண்டார். பேரரசருக்கும் திருத்தந்தை “மூன்றாம் கிளமெண்ட்டிற்கும்” (Pope Clement III) இடையே தகராறு ஏற்பட்டது. இதனால் இவர்கள் இருவரின் நடுவிலும் சமாதானப் புறாவாக ஆல்பர்ட் இருந்தார். பேரரசரை அன்பான, அமைதியான மனிதனாக மாற்றினார்.
ஆல்பர்ட் பிறகு தன் இருப்பிடத்தை அக்கோ (Akko) என்ற இடத்திற்கு மாற்றினார். அங்கு கார்மேல் என்றழைக்கப்பட்ட மலை ஒன்று இருந்தது. அம்மலையில் துறவற மடங்களைக் கட்டினார். துறவிகள் தனித்தனி குகைகளிலும், செல்களிலும் தங்கி செப வாழ்வில் ஈடுபட ஏற்பாடு செய்தார். கி.பி. 1209ம் ஆண்டு துறவியர்கள் கடைபிடிக்க ஒழுங்குகளை எழுதினார். அவ்விதங்களின்படி, துறவிகளை வாழ ஊக்கமூட்டினார். கடுமையான விரதமிருந்து செபிக்க தூண்டினார். இறைச்சி உண்பதை குறைத்தார். அமைதியை கடைபிடித்து வாழ வற்புறுத்தினார். மிக மிகக் கடுமையான ஒழுங்குகளை கடைபிடிக்க துறவிகளை தூண்டினார்.
கி.பி. 1254ம் ஆண்டு திருத்தந்தை 4ம் இன்னொசெண்ட் அவர்கள், இவர் எழுதிய ஒழுங்குகளை, கார்மேல் சபைத்துறவிகள் கடைபிடித்து வாழ, அதிகாரப்பூர்வமாக அனுமதி அளித்தார். பின்னர் ஆல்பர்ட் பாலஸ்தீனாவில் நடைபெற்ற லேடெரன் என்றழைக்கப்பட்ட பொது சங்கக் கூட்டத்தில் கலந்துகொள்ள அழைக்கப்பட்டார். அப்போது அங்கிருந்தவர்களில் சிலர், இவருக்கெதிராக சதித்திட்டங்களை தீட்டினர். அவர்களின் சதித்திட்டத்தால் அக்கூட்டத்திலேயே கொலை செய்யப்பட்டார். உயிருக்கு போராடியபோது மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்பட்டார். அங்கிருந்து வெளியேறியபின் புனித திருச்சிலுவை திருநாளன்று இறைவனடி சேர்ந்தார்.
Also known as
• Albert Avogadro
• Albert of Acre
Profile
Born to a wealthy and promininent noble Italian family. Well educated, especially in theology and law. Ordained, he served as canon to Holy Cross Abbey in Mortara, Italy. Abbey prior. Bishop of Bobbio, Italy in 1184. Bishop of Vercelli, Italy. Mediated disputes between Pope Clement III and Frederick Barbarossa, and for his efforts was named Prince of the Empire. Papal legate to Northern Italy. Negotiated peace between Parma and Piacenza in 1199. Helped formulate the Rule for Saint Borcard and his hermits. This Rule later was adopted as the Rule for the Carmelites, and thus Albert is considered a co-founder of the order. Patriarch of Jerusalem in 1205 under Pope Innocent III, a position that generally led to conflict with the Muslims, and martyrdom. Since his lands were wholly in the hands of Saracens, he established his see city at Akka (Acre). Held the office nearly ten years. Well known for his involvement in both state and church matters, and as a peacemaker to the Frankish factions in his see. Summoned to serve in the General Council of the Lateran, but murdered before he could attend.
Born
1149 at Parma, Italy as Albert Avogadro
Died
• stabbed to death in the Church of Saint John of Acre on 14 September 1215 while part of the procession of the feast of the Exaltation of the Holy Cross
• killed by a disgruntled hospital administrator he had been forced to fire
Feast of the Exaltation of the Holy Cross
திருச்சிலுவை மகிமை விழா
312 ஆம் ஆண்டு, அக்டோபர் 20 ஆம் நாள், உரோமையை ஆண்டுவந்த கொன்ஸ்டன்டின் என்ற மன்னன் மாஜென்சியஸ் என்ற மன்னனோடு போர்தொடுக்கச் சென்றான். அவ்வாறு அவன் எதிரி நாட்டுப் படையோடு போர்தொடுக்கச் செல்லும்போது சிலுவை பொறித்த கொடிகளை ஏந்திச் சென்றான். இதனால் அவன் அந்தப் போரில் வெற்றிபெற்றான். அதன் நிமித்தமாக கிறிஸ்தவ மதத்தை அரசாங்க மதமாக அறிவித்தான்.
இது நடந்து 13 ஆம் ஆண்டுகள் கழித்து, கொன்ஸ்டன்டின் மன்னனின் தாயார் தூய ஹெலனா என்பவர் எருசலேம் நகருக்குப் புனித பயணம் மேற்க்கொண்டார். அவர் கல்வாரி மலைக்குச் சென்று, அகழ்வாராட்சியில் ஈடுபட்டபோது, அங்கே மூன்று சிலுவைகள் இருப்பதைக் கண்டார். இந்த மூன்று சிலுவைகளில் எது இயேசு கிறிஸ்து அறையப்பட்ட சிலுவை என்ற குழப்பம் ஏற்பட்டது. எனவே, அவர் ஒரு கைசூம்பிய மனிதனை அழைத்து, அந்த மூன்று சிலுவைகளையும் தொடுமாறு சொன்னார். உடனே அம்மனிதன் மூன்று சிலுவைகளையும் தொட்டபோது, அதிலிருந்த ஒரு சிலுவையிலிருந்து ஆற்றல் வெளிப்பட அம்மனிதருடைய கை குணமடைந்தது. இதைப் பார்த்த தூய ஹெலனா அந்த திருச்சிலுவையை உரோமை நகருக்குத் தூக்கிகொண்டு வந்து, ஆலயம் ஒன்றைக் கட்டி எழுப்பி, அதில் திருச்சிலுவை வைத்தார். அவர் திருச்சிலுவையை உரோமையில் உள்ள ஆலயத்தில் நிறுவிய நாள் 326 ஆம் ஆண்டு, செப்டம்பர் 14 ஆம் நாள். அன்றிலிருந்து திருச்சிலுவை உயர்த்தப்பட்ட நாள் விழாவாகக் கொண்டாடப்பட்டு வருகின்றது.
அதன்பிறகு 614 ஆம் ஆண்டு, பெர்சிய மன்னன் சொஸ்ரோஸ் (Chosroas) என்பவன் உரோமை நகரின் மீது படையெடுத்துச் சென்று, திருச்சிலுவையை தூக்கிச் சென்றான். இதனைக் கேள்விப்பட்ட ஹெரக்லியுஸ் என்று மன்னன் 628 ஆம் ஆண்டு, பெர்சியா நாட்டின்மீது படையெடுத்துச் சென்று, திருச்சிலுவையை மீட்டுக்கொண்டு வந்தான். திருச்சிலுவையை மீட்டுக்கொண்டு வரும்போது அதனை ஆடம்பரமாக அலங்கரித்து, தூக்கிப்பார்த்தான். அவனால் ஒரு அடிகூட நகர்த்த முடியவில்லை. அப்போது அங்கிருந்த ஆயர், “இயேசு சுமந்து வந்த சிலுவை எளிமையின் அடையாளம், அதனை நீ ஆடம்பரமாக தூக்கிப் பார்த்தால் எப்படி நகரும்” என்று சொன்னார். இதைக் கேட்ட அரசன், தாழ்ச்சியோடு திருச்சிலுவையை தூக்கினான். இப்போது திருச்சிலுவை எளிதாக நகர்ந்தது. பின்னர் அவன் திருச்சிலுவையை உரோமை நகரில் உள்ள ஆலயத்தில் போய் நிறுவினான்.
இப்படியாக திருச்சிலுவைக்கு வணக்கம் செலுத்தும் வழக்கம் திருச்சபை முழுவதும் படிப்படியாக வளர்ந்தது. 1970 ஆம் ஆண்டு வரை இவ்விழா திருச்சிலுவை உயர்த்தப்பட்ட நாள் என்றே கொண்டாடப்பட்டு வந்தது. 1970 ஆம் ஆண்டுக்குப் பிறகு இவ்விழா திருச்சிலுவையின் மகிமை விழா என்ற பெயரில் கொண்டாடப்பட்டு வருகின்றது.
அவமானத்திற்கு உரிய சிலுவைமரணம் அல்லது சிலுவைச்சாவு என்பது நாட்டைக் காட்டிக்கொடுத்தவர்களுக்கும் துரோகிகளுக்கும் தான் கொடுக்கப்பட்டது. இப்படிப்பட்ட கொடிய தண்டனைமுறை தொடக்கத்தில் பொனிசியர்களால் கண்டுபிடிக்கப்பட்டு, நடைமுறைப்படுத்தப்பட்டு வந்தது. அதன்பிறகுதான் உரோமையர்கள் அவர்களிடமிருந்து இப்படிப்பட்ட தண்டனைமுறையை எடுத்துக்கொண்டு, தங்களுக்கு எதிராக செயல்பட்டவர்களுக்குக் கொடுத்தார்கள். இயேசு ஒரு பாவமும் அறியாதவர்; ஒரு குற்றமும் செய்யாதவர். அப்படிப்பட்டவருக்கு சிலுவைச் சாவு தண்டனையாகக் கொடுக்கப்பட்டது. ஆனாலும் அவர், அவமானமாகக் கருத்தப்பட்ட சிலுவையை, தன்னுடைய மரணத்தினால் வெற்றியின் சின்னமாக மாற்றுகின்றார். ஆகவே, சிலுவை என்பது அவமானத்தின் சின்னம் கிடையாது. மாறாக, அது வெற்றியின் சின்னம் என்பதை இயேசு தன்னுடைய மரணத்தினால் நிரூபிக்கின்றார்.
Also known as
• Feast of the Holy Cross
• Feast of the Triumph of the Cross
About the Feast
The feast was celebrated in Rome before the end of the 7th century. Its purpose is to commemorate the recovering of that portion of the Holy Cross which was preserved at Jerusalem, and which had fallen into the hands of the Persians. Emperor Heraclius recovered this precious relic and brought it back to Jerusalem on 3 May 629.
Saint Peter of Tarentaise
Profile
Joined the Benedictine Cistercians at Bonneveaux, France at age 20 along with his father and two brothers. Monk. First abbot of Tamie Abbey in the Tarentaise Mountains where he built a hospice for travellers. Reluctant archbishop of Tarentaise, France c.1142. He worked to reform the diocese, removing corrupt clergy, supporting dedicated priests, caring for the poor, promoting education, and revitalizing the faith and church involvement of all his flock. Started the custom of May Bread - free bread and soup distributed throughout the mountain region; the tradition continued for centuries until ended by the anti-Catholic French Revolution. In 1155 Peter disappeared only to be found hiding out as a lay brother in a Cistercian abbey in Switzerland; he had badly missed the simple life of a pious monk, but agreed to return to his duties as a bishop. Advisor to popes, kings and laity, he defended papal rights in France, and worked to bring peace between King Louis VII of France and Prince Henry II of England.
Born
1102 at Saint-Maurice-l'Exil, France
Died
1174 at Bellevaux Abbey, France of natural causes
Canonized
1191 by Pope Celestine III
Saint Jean-Gabriel-Taurin Dufresse
Profile
Entered the Society of Foreign Missions of Paris seminary in 1774, and ordained on 17 September. Missionary to Szechuan, China in 1775. Imprisoned for six months in 1784 during a government persecution of Christians. He was re-assigned to Macao, but return to the Chinese missions in 1788. Titular bishop of Thabraca and co-adjutor Vicar Apostolic of Se-Ciuen, China on 24 July 1798; he succeeded to the Vicar Apostolic on 15 November 1801. Spent the next 15 years in constant danger during the persecution of Christians and foreigners. Betrayed to the Chinese authorities by a scared native Christian. Martyr.
Born
8 December 1750 at Ville-de-Lezoux, diocese of Clermont, Puy-de-Dôme, France
Died
• beheaded in 14 September 1815 at Chengdu, Sichuan, China
• head attached to a pole and his body left exposed for three days as a warning to others, then buried by local Christians
Canonized
1 October 2000 by Pope John Paul II
Saint Aelia Flaccilla
Also known as
Plakilla
Profile
Her family was of Spanish descent, and she may have been the daughter of Claudius Antonius, Prefect of Gaul. Married to Emperor Theodosius the Great c.376. Mother of Arcadius, roman emperor of the east, and Honorius, roman emperor of the west; a daughter, Pulcheria, died in childhood. Zealous supporter of the Nicene Creed. Considered a pillar of the Church and model of Christian virtue by Saint Gregory of Nyssa.
Died
c.385 of natural causes
Blessed Claude Laplace
Profile
Priest in the diocese of Moulins, France. Imprisoned on a ship in the harbor of Rochefort, France and left to die during the anti-Catholic persecutions of the French Revolution. One of the Martyrs of the Hulks of Rochefort.
Born
15 November 1725 in Bourbon-Lancy, Saône-et-Loire, France
Died
14 September 1794 aboard the prison ship Deux-Associés, in Rochefort, Charente-Maritime, France
Beatified
1 October 1995 by Pope John Paul II
Blessed Raimundo of Moncada
Profile
Born to the Spanish nobility, Raimondo was a knight who fought against the invading Saracen Moors to defend Christians. Friend of Saint Peter Nolasco who received him into the Mercedarians as a lay knight on 10 August 1218, the founding of the Order. Known as a soldier with a life of deep prayer and meditation.
Born
late 12th century Spain
Saint Maternus of Cologne
கொலோன் நகர் புனிதர் மட்டெர்னஸ்
“டிரையர்” மற்றும் “கொலோன்” மறைமாவட்டங்களின் ஆயர்:
பிறப்பு: ----
இறப்பு: நான்காம் நூற்றாண்டு
ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை
நினைவுத் திருநாள்: செப்டம்பர் 14
“மட்டெர்னஸ்” (Maternus) என்றும், “இரண்டாம் மட்டெர்னஸ்” (Maternus II) என்றும் அழைக்கப்படும் இவர், ஒரு கத்தோலிக்க புனிதராவார். இவர், “டிரையர்” (Trier) மறை மாவட்டத்தின் மூன்றாம் ஆயரும், “கொலோன்” (Cologne) மறை மாவட்டத்தின் முதலாம் ஆயருமாவார். “டோன்கெரென்” (Tongeren) மற்றும் “கொலோன்” (Cologne) மறைமாவட்டங்கள் இவரால் தோற்றுவிக்கப்பட்டதாகும்.
இவர், டிரையர் (Trier) மறைமாவட்டத்தின் முதலாம் ஆயரான புனிதர் “யூச்சரியஸ்” (Saint Eucharius) அவர்களை பின்பற்றியவர் ஆவார்.
ஒருமுறை, நமது முதலாம் திருத்தந்தை புனிதர் பேதுரு அவர்கள், புனித யூச்சரியஸ் அவர்களையும், அவருடன் “வலேரியஸ்” (Valerius) என்ற திருத்தொண்டரையும், துணைத் திருத்தொண்டரான மட்டெர்னசையும் “கௌல்” (Gaul) என்ற இடத்துக்கு மறை போதனை செய்வதற்காக அனுப்பினார். அவர்கள், கிழக்கு ஃபிரான்ஸின் கலாச்சார மற்றும் வரலாற்றுப் பிராந்தியமான “அல்சாக்” (Alsace) எனும் பிராந்தியத்திலுள்ள “ரைன்” (Rhine) மற்றும் “எல்லேலும்” (Ellelum) ஆகிய இடங்களுக்கு வந்து சேர்ந்தபோது, மட்டெர்னஸ் இறந்து போனார். அவருடன் துணைக்கு சென்ற இருவரும் உடனடியாக திரும்பி, திருத்தந்தை பேதுரு அவர்களிடம் மரித்துப் போன மட்டெர்னசை உயிர்ப்பித்துத் தருமாறு மன்றாடினார்கள். புனிதர் பேதுரு அவர்களும், உடனடியாக தமது ஊழியர்களை புனிதர் யூச்சரியஸ் அவர்களுடன் அனுப்பி வைத்தார். நாற்பது நாட்கள் கல்லரையிலிருந்த மட்டெர்னஸ் உயிர்த்தெழுந்தார். பின்னர், பெரிய எண்ணிக்கையில் பிற இனத்தவர்கள் மனமாற்றம் செய்விக்கப்பட்டனர்.
“அல்சாக்” பிராந்தியங்களில் பல ஆலயங்களை நிறுவிய இம்மூவரும், அங்கிருந்து கிளம்பி, “டிரையர்” (Trier) சென்றனர். அங்கே, அதி வேகமாக மறை பரப்புப் பணிகள் நடந்தன. யூச்சரியஸ், அங்கேயே தமது மறைபரப்புப் பணிகளின் தலைமை இல்லத்தை அமைத்துக்கொண்டார்.
சுமார் இருபத்தைந்து வருடங்கள் ஆயராக பணியாற்றிய யூச்சரியஸ், டிசம்பர் மாதம் 8ம் தேதி மரித்துப்போனார். சுமார் பதினைந்து வருடங்கள் “வலேரியஸுக்கு” (Valerius) உதவியாக இருந்த மட்டெர்னஸ், அவரையும் தாண்டி “டிரையர்” மாகாணத்தின் ஆயராக பதவியேற்று சுமார் நாற்பது வருடங்கள் பணியாற்றினார். “வலேரியஸுக்கு” (Valerius) உதவியாக இருந்த காலத்திலேயே “கொலோன்” (Cologne” மற்றும் ““டோன்கெரென்” (Tongeren) ஆகிய இரு மறைமாவட்டங்களைத் தோற்றுவித்தார்.
மட்டெர்னஸ், கொலோன் நகர் ஆயர்களில் மிகச் சிறந்த முதல் வரலாற்று ஆயர் என்ற பெருமையை பெற்றவர். 313ம் ஆண்டு ரோம் நகரில் நடந்த ஆயர்கள் கூட்டத்தில் முதன்முதலில் பங்கெடுத்தவர். நற்செய்தியை பரப்புவதில் அதிக ஈடுபாடு காட்டினார். நற்செய்தியை நிலைநாட்ட பெரும்பாடுபட்டார். பல இன்னல்களை அடைந்தார். ரோமில், புனித பேதுருவிற்குப் பிறகு, நற்செய்தியை பரப்புவதில், அதிகம் ஆர்வம் காட்டியவர் இவர் என்று கூறப்படுகின்றது.
Also known as
Maternal, Materno
Profile
Early bishop of Cologne, Germany. Fought against the Donatist heresy. Old legend says he was born in Palestine and sent to the Cologne region by Saint Peter the Apostle, but he worked centuries later.
Born
Trier, Germany
Died
c.325 in Cologne, Germany
Blessed Pedro Bruch Cotacáns
Also known as
Brother Anastasio Pedro
Profile
Professed religious in the Brothers of the Christian Schools (De La Salle Brothers). Martyred in the Spanish Civil War.
Born
30 June 1869 in Girona, Spain
Died
14 September 1936 in Madrid, Spain
Beatified
13 October 2013 by Pope Francis
Saint Crescentius of Rome
Profile
Son of Saint Euthymius. At age 11, during the persecutions of Diocletian, he was arrested, tortured and martyred for the crime of being Christian.
Died
c.300 in Rome, Italy
Saint Cormac of Cashel
Profile
Friend of Saint Columba. First bishop of Cashel, Ireland. Wrote a glossary of the Irish language. The Psalter of Cashel he compiled survives to today.
Born
836
Died
908
Blessed Antonio Rondon
Profile
Mercedarian missionary to the Araucani people of Chile. Noted for his pious life, his success in bringing the Araucani to the faith, as a miracle worker, and for living to the age of 102.
Saint Caerealis
Profile
Imperial Roman soldier. Married to Saint Sallustia. Convert to Christianity, instructed in the faith by Pope Saint Cornelius. Martyred in the persecutions of Decius.
Died
251 in Rome, Italy
Saint Sallustia
Profile
Married to Saint Caerealis. Convert to Christianity, instructed in the faith by Pope Saint Cornelius. Martyred in the persecutions of Decius.
Died
251 in Rome, Italy
Saint Crescentian of Carthage
Saint Crescentian of Carthage was a martyr who is venerated in the Catholic Church. He is said to have been a young man who was martyred during the persecutions of Christians by the Roman Emperor Valerian in 258 AD.
The details of Crescentian's life and martyrdom are not well-known. However, it is said that he was arrested along with several other Christians and brought before the proconsul. They were ordered to offer sacrifices to the Roman gods, but they refused. They were then tortured and executed.
Crescentian is remembered for his courage and his steadfast faith in Christ. He is a patron saint of young people and of those who are persecuted for their faith. His feast day is celebrated on September 14.
Saint Odilard of Nantes
Also known as
Odilardo
Saint Odilard of Nantes was the bishop of Nantes in Brittany, France, from around 515 to 527. He was a native of Brittany and was known for his piety and his dedication to his flock.
Odilard was a monk at the abbey of Redon before being elected bishop of Nantes. He was a strong advocate for the poor and the marginalized, and he worked to improve the lives of the people of his diocese. He was also a great builder, and he is credited with founding several churches and monasteries in Nantes.
Odilard died in 527 and was buried in the cathedral of Nantes. He is considered a saint by the Catholic Church and his feast day is celebrated on September 14
Profile
8th century bishop of Nantes, France.
Saint Generalis of Carthage
Saint Generalis of Carthage is a martyr who is venerated in the Catholic Church. He is said to have been a young man who was martyred during the persecutions of Christians by the Roman Emperor Valerian in 258 AD.
The details of Generalis' life and martyrdom are not well-known. However, it is said that he was arrested along with several other Christians and brought before the proconsul. They were ordered to offer sacrifices to the Roman gods, but they refused. They were then tortured and executed.
Generalis is remembered for his courage and his steadfast faith in Christ. He is a patron saint of young people and of those who are persecuted for their faith. His feast day is celebrated on September 14.
Died
martyed c.258 in North Africa
Saint Rosula of Carthage
Saint Rosula of Carthage was a Christian virgin and martyr who was killed during the persecutions of Christians by the Roman Emperor Valerian in 258 AD. She was a young woman who lived in Carthage, Tunisia. She was arrested for her faith and was tortured and executed.
According to the Martyrologium Romanum, Rosula was arrested along with her companion Crescentinnus. They were brought before the proconsul and ordered to offer sacrifices to the Roman gods. They refused, and they were tortured. Rosula was beaten with clubs and had her hair torn out. Crescentinnus was burned with hot irons.
Despite the torture, Rosula and Crescentinnus remained steadfast in their faith. They were eventually executed by being beheaded. Their bodies were thrown into the sea, but they were later recovered and buried.
Saint Rosula is remembered for her courage and her steadfast faith in Christ. She is a patron saint of young women and of those who are persecuted for their faith. Her feast day is celebrated on September 14.
Died
martyed c.258 in North Africa
Saint Victor of Carthage
Saint Victor of Carthage. He was a priest who was martyred in Carthage, Tunisia, in 259 AD during the persecutions of the Roman Emperor Valerian.
Victor was a follower and disciple of Cyprian of Carthage, the bishop of Carthage. He was arrested along with Montanus, Lucius, Flavian, Julian, Victoricus, Primolus, Rhenus, and Donatian. They were all tortured and executed for refusing to offer sacrifices to the Roman gods.
Victor is remembered for his courage and his steadfast faith in Christ. He is a patron saint of prisoners and those who are persecuted for their faith
Died
martyed c.258 in North Africa
