இன்றைய புனிதர்கள் பெப்ரவரி 22

 Chair of Peter

திருத்தூதர் பேதுருவின் தலைமைப் பீடம்

விழா (22-02-2021) 

புனித பேதுருவின் தலைமைப் பீடம்

தலைமை திருத்தூதரான பேதுரு, அந்தியோக்கு நகரில் நற்செய்திப் பணியாற்றிக்கொண்டிந்தபோது அந்நகரின் ஆளுநராக இருந்த தியோப்பிலிஸ் என்பவன் பேதுருவைக் கைதுசெய்து சிறையில் அடைத்தான். சிறையில் இருந்த பேதுருவுக்கு அவன் சரியாக தண்ணீர், உணவு கூடக் கொடுக்கவில்லை. இதனால் அவர் மிகவும் கஷ்டப்பட்டார். அப்போது அவர் வானத்தை அண்ணார்ந்து பார்த்து வேண்டினார், “இயேசுவே! என் தலைவரே! எனக்கு எதற்கு இத்தகைய கொடிய தண்டனை?” .அதற்கு ஆண்டவர் இயேசு அவருக்கு இவ்வாறு பதிலுரைத்தார். “பேதுரு! நான் உன்னை ஒருபோதும் கைவிட்டுவிடமாட்டேன் என்று உனக்குத் தெரியாதா?, சிறுது பொறுத்திருந்து பார். எல்லாமே நல்லதாகவே நடக்கும்”.

இந்நேரத்தில் பேதுரு கைது செய்யப்பட்டு சிறையில் அடைக்கப்பட்டிருக்கிறார் என்ற செய்தியைக் கேள்விப்பட்ட பவுல் அந்தியோக்கியா நகர் ஆளுநரைச் சந்தித்து, “நீங்கள் சிறை பிடித்து வைத்திருக்கும் மனிதர் சாதாரண மனிதர் கிடையாது. அவர் இறை மனிதர். அவரால் இறந்துபோன உங்களது மகனை உயிர்த்தெழ வைக்க முடியும்” என்றார். இதைக் கேட்டு ஆச்சரியப்பட்ட ஆளுநன் தியோப்பிலிஸ், “ஒருவேளை நீ சொல்வது உண்மையானால், நான் அவரை விடுதலை செய்து அனுப்புவேன்” என்றான். பின்னர் பவுல் ஆளுநனோடு சிறைகூடத்திற்கு வந்து, பேதுருவை இறந்த ஆளுநனின் மகனை உயிர்பெற்றழச் செய்யும்படி கேட்டுக்கொண்டார். அதற்கு பேதுரு, “அது எப்படி என்னால் முடியும்?” என்று சொல்ல, “இறைவனை வேண்டிவிட்டு காரியத்தில் இறங்கு, எல்லாம் உன்னால் முடியும்” என்றார். பவுல்.

உடனே பேதுரு இறைவனிடம் உருக்கமாக வேண்டிவிட்டு, பதினான்கு ஆண்டுகளுக்கு முன்பாக இறந்துபோன ஆளுநனின் மகனை உயிர்த்தெழச் செய்தார். இதைக் கண்டு பிரமித்துப் போன ஆளுநன், பேதுருவை விடுதலைசெய்ததோடு மட்டுமல்லாமல், அந்தியோக்கு நகரில் இருந்த மக்கள் அனைவரையும் ஆண்டவரில் நம்பிக்கை கொள்ளச் செய்தான். மேலும் நகரின் மையத்தில் ஒரு பெரிய ஆலயம் கட்டி, அதன் நடுவே ஓர் அரியணையை நிறுவி, அதில் பேதுருவை அமரச் செய்தான். இவ்வாறு அந்தியோக்கு நகரில் இருந்த மக்கள் அனைவரும் பேதுரு பேசுவதை கேட்கக்கூடிய அளவில் அந்த அரியணையை நிறுவினான். அங்கே பேதுரு ஏழு ஆண்டுகள் நற்செய்திப் பணியாற்றினார். பின்னர் அவர் உரோமைக்குச் சென்று நற்செய்தி அறிவித்து மறைசாட்சியாக கிறிஸ்துவுக்காக தன்னுடைய இன்னுயிரைத் துறந்தார். ( பேதுருவின் தலைமைப்பீடம் தொடர்பாக சொல்லப்படும் ஒரு தொன்மம்)

வரலாற்றுப் பின்னணி

இன்று நாம் பேதுருவின் தலைமைப் பீட விழாவைக் கொண்டாடுகின்றோம். இந்த நாளில் ஆண்டவர் இயேசு பேதுருவுக்குக் கொடுத்த ஆட்சியுரிமையை, அதிகாரத்தை சிறப்பாக நினைவுகூர்ந்து பார்க்கின்றோம்.

நற்செய்தியில் ஆண்டவர் இயேசு பேதுருவிடம், “உன் பெயர் பேதுரு. இந்தப் பாறையின் மேல் என் திருச்சபையைக் கட்டுவேன். பாதாளத்தின் வாயில்கள் அதன்மேல் வெற்றிகொள்ளா. விண்ணரசின் திறவுகோல்களை நான் உன்னிடம் தருவேன். மண்ணுலகில் நீ தடை செய்வது விண்ணுலகிலும் தடை செய்யப்படும். மண்ணுலகில் நீ அனுமதிப்பது விண்ணுலகிலும் அனுமதிக்கப்படும்” என்கிறார் (மத் 16: 18 -19). இவ்வார்த்தைகளைக் கொண்டு, இயேசு கிறிஸ்து பேதுருவை திருச்சபையின் தலைவராக ஏற்படுத்தி அதனைக் கட்டிக்காக்கின்ற எல்லாப் பொறுப்புகளையும் கொடுத்துவிட்டார் என நாம் புரிந்துகொள்ளலாம்.

நற்செய்தியின் இன்னும் ஒருசில இடங்களிலும் இயேசு, பேதுருவின் தலைமைப் பொறுப்பை வலியுறுத்திக் கூறுகின்றார். “சீமோனே! சீமோனே! நான் உனது நம்பிக்கை தளராதிருக்க உனக்காக மன்றாடினேன். நீ மனந்திரும்பியபின் உன் சகோதரர்களை உறுதிபடுத்து” என்று வார்த்தைகளிலும் (லூக் 22:32), “என் ஆடுகளை பேணி வளர்” என்ற வார்த்தைகளிலும் இது மிகத் தெளிவாக வெளிப்படுகிறது. ஆகவே, பேதுருவை ஆண்டவர் இயேசு திருச்சபையின் தலைவராக ஏற்படுத்தி, அதனை கட்டிகாட்டும் எல்லாப் பொறுப்புகளையும் அவருக்கும் அவர் வழிவரும் திருத்தந்தையர், மற்றும் ஆயர்களுக்கும் கொடுத்திருக்கிறார் என நாம் புரிந்துகொள்ளலாம்.

பேதுரு தனக்குக் கொடுக்கப்பட்ட அதிகாரத்தை சிறப்பாக செயல்படுத்தினார் என்பதையும் நாம் விவிலியத்தின் பல பகுதிகளிலிருந்தும் வாசிக்கின்றோம். மக்கள் அனைவரும் கூடியிருந்தபோது பேதுருதான் எல்லார் சார்பாகவும் பேசுகின்றார் (திப 2). அதேபோன்று பேதுரு ஆண்டவர் இயேசுவிடமிருந்து வல்லமையையும் அதிகாரத்தையும் பெற்றிருக்கிறார் என்பதை அவரால் ஆகும் வல்ல செயல்கள் வழியாகக் காண முடிகின்றது. இயேசு எப்படி இறந்தவர்களை உயிர்பித்தாரோ அது போன்று பேதுருவும் இறந்த தபித்தா என்ற பெண்மணியை உயிர்பிக்கின்றார். இயேசுவின் நிழல்பட்ட நோயாளிகள் எப்படி குணமடைந்தார்களோ அதுபோன்று பேதுருவின் நிழல் பட்ட நோயாளிகள் குணமடைந்தார்கள். இவ்வாறு பேதுரு, தான் ஆண்டவர் இயேசுவிடமிருந்து அதிகாரத்தை வல்லமையைப் பெற்றுகொண்டவர் என்பதை வெளிபடுத்தினார்.

பேதுருவின் தலைமைப்பீடத்திற்குக் அல்லது அவரது அதிகாரத்திற்கு மரியாதை செலுத்தக்கூடிய மரபு தொடக்கக் காலத்திலிருந்தே இருந்திருந்திருக்கிறது என்பதை அந்தியோக்கு நகர இஞ்ஞாசியாரின் எழுத்துக்களிலிருந்து நாம் கண்டுகொள்ளலாம். அவர் பேதுருவுக்கும் அவருக்குப் பின்னால் வந்த திருத்தந்தையர்களுக்கும் தகுந்த மரியாதை செலுத்தினார். அதேபோன்று லியோன்ஸ் நகர எரேனியுசும் இதற்கு தகுந்த மரியாதை செலுத்தினார் என நாம் அறிகின்றோம்.

சுருக்கமாகச் சொல்லவேண்டுமானால் பேதுருவின் தலைமை என்பது குருத்துவத்திற்கும் குருமரபினருக்கும் நாம் எந்தளவுக்கு மரியாதை செலுத்துகிறோம் என்பதைக் குறித்துக் காட்டுவதாக இருக்கின்றது.

---JDH---தெய்வீக குணமளிக்கும் இயேசு /திண்டுக்கல்.

Article

The feast of the Chair of Saint Peter in general about the formation of the Church when Christ said, “You are Peter and on this rock I will build my Church.” It has been celebrated at Rome, Italy from the early days of the Christian era on 18 January, in commemoration of the day when Saint Peter held his first service in Rome. The feast of the Chair of Saint Peter at Antioch, commemorating his foundation of the See of Antioch, has also been long celebrated at Rome, on 22 February. At each place a chair (cathedra) was venerated which the Apostle had used while presiding at Mass. One of the chairs is referred to about 600 by an Abbot Johannes who had been commissioned by Pope Gregory the Great to collect in oil from the lamps which burned at the graves of the Roman martyrs. One of these phials, preserved in the cathedral treasury of Monza, Italy, had a label reading, "oleo de sede ubi prius sedit sanctus Petrus" (oils from the chair where Saint Peter first sat). The Mass for both feast days is the same; the Collect is as follows:

"Oh, God, who, together with the power of the keys of the kingdom of heaven, didst bestow on blessed Peter Thy Apostle the pontificate of binding and loosing, grant that by the aid of his intercession we may be released from the yoke of our sins."

The image is a portable chair preserved at the Vatican and believed to be a chair used by Saint Peter, the extant testimony referring to it dating from the 2nd century.

Readings

He who deserts the chair of Peter, upon whom the Church was founded, does he trust himself to be in the Church? - Saint Cyprian, Bishop of Carthage and Martyr, De Catholicae Ecclesiae Unitate, 251

Saint Margaret of Cortona

† இன்றைய புனிதர் †

(ஃபிப்ரவரி 22)

✠ கார்ட்டோனா நகர் புனிதர் மார்கரெட் ✠

(St. Margaret of Cortona)

நோயாளிகளின்பால் இரக்கம் கொண்டவர், நிறுவனர்:

(Tender of Sick and Foundress)

பிறப்பு: கி.பி. 1247

டுஸ்கனி, இத்தாலி

(Tuscany, Italy)

இறப்பு: ஃபெப்ரவரி 22, 1297

கொர்டோனா, இத்தாலி

(Cortona, Italy)

ஏற்கும் சமயம்:

மூன்றாம் நிலை புனித ஃபிரான்சிஸ் சபை, ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Third Order of St. Francis, Roman Catholic Church)

புனிதர்பட்டம்: மே 16, 1728

திருத்தந்தை 13ம் பெனடிக்ட்

(Pope Benedict XIII)

பாதுகாவல்:

மயக்குதலுக்கெதிராக (Against Temptations), பொய்யாக குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்கள் (Falsely Accused People), வீடற்றவர்கள் (Homeless People),

பித்துப்பிடித்த நிலை (Insanity), பெற்றோரை இழப்பு (Loss of Parents), மன நோய் (Mental Illness), மன நோயாளிகள் (Mentally Ill People), தாதிகள் (Midwives),

செய்த பிழைக்கு மனம் வருந்தும் பெண்கள் (Penitent Women), தனியாகவுள்ள தாய்மார்கள் (Single Mothers), தமது பக்திக்காக பரிகாசம் செய்யப்பட்டவர்கள் (People Ridiculed for their Piety), திருந்திய விபச்சாரிகள் (Reformed Prostitutes), பாலியல் மயக்குதல் (Sexual Temptation), பொதுநிலைப் பெண்கள் (Single Laywomen), மூன்றாம் குழந்தைகள் (Third Children)

நினைவுத் திருநாள்: ஃபெப்ரவரி 22

புனிதர் மார்கரெட், இத்தாலி நாட்டைச் சேர்ந்த “மூன்றாம் நிலை புனித ஃபிரான்சிஸ் சபையைச்” (Third Order of St. Francis) சேர்ந்த துறவி ஆவார்.

இவர், "ச்சியுசி" (Diocese of Chiusi) மறை மாவட்டத்தின் அருகேயுள்ள "லாவியானோ" (Laviano) என்ற சிறிய நகரிலே விவசாய குடும்பத்தில் பிறந்தவர் ஆவார். இவருக்கு ஏழு வயதாகையில் இவரது தாயார் மரித்துப் போனார். தந்தை மறுமணம் செய்துகொண்டார். வளர்ப்புத் தாயாரின் சிறு அன்பிலே அடங்காத, தன்னிச்சையான, பொறுப்பற்ற பெண்ணாக மார்கரெட் வளர்ந்தார்.

இவருக்கு பதினேழு வயதாகையில், "வாலியானோ" (Valiano) நகரின் பிரபுவான "கூக்ளியேமோ" (Gugliemo di Pecora) என்பவரின் மகனான இளைஞனை சந்தித்தார். அந்த இளைஞனுடன் வீட்டை விட்டு ஓடிப் போனார். விரைவிலேயே தாம் "மான்டேபல்சியானோ" (Montepulciano) என்ற இடத்தினருகேயுள்ள ஒரு கோட்டை அரண்மனையில் குடியிருத்தப்பட்டிருப்பதை உணர்த்த மார்கரெட், தாம் அங்கே அவ்விளைஞனின் மனைவியாக வாழவில்லை என்பதை உணர்ந்தார். பிறர் எவரையும் சந்திக்கவோ பேச அனுமதிக்கப்பட்டிருக்கவில்லை. இருந்தாலும் அவனது மனைவி என்ற நினைப்பே அவரை இதற்காகவெல்லாம் பொறுத்துக்கொள்ள வைத்தது. பல சமயங்களில், விரைவில் அவரை திருமணம் செய்துகொள்வதாக வாக்களித்திருந்தான். ஆனால், அப்படி ஒரு நாள் வரவேயில்லை. இருந்தும், சுமார் பத்து வருடங்கள் இவ்வாறு அவனுடன் வாழ்ந்த மார்கரெட் அவனுக்கு ஒரு ஆண் குழந்தையை ஈன்று கொடுத்தார்.

ஒருநாள், வெளியே சென்றிருந்த மார்கரெட்டின் காதலன் திரும்பி வரவில்லை. அவனுடன் சென்றிருந்த அவனுடைய பிரியமான வேட்டை நாய் மட்டும் அவனில்லாமலேயே திரும்பி வந்தது. எச்சரிக்கை அடைந்த மார்கரெட்டை அவனுடைய வேட்டை நாய் காட்டுக்குள் அழைத்துச் சென்றது. அங்கே, அவனுடைய உயிரற்ற உடலையே காணக் கிடைத்தது.

இந்த அதிர்ச்சி மார்கரெட்டை செப மற்றும் தப வாழ்வில் ஈடுபட வைத்தது. தமது காதலன் தமக்கு தந்திருந்த பரிசுப்பொருட்களை அங்கேயே விட்டு விட்டு, தமது மகனை மட்டும் அழைத்துக்கொண்டு அவர் தமது தந்தையின் இல்லம் சென்றார். ஆனால், அவரது வளர்ப்புத் தாயார் அவரை ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை. மனம் வெறுத்துப்போன மார்கரெட், தமது மகனுடன் "கார்ட்டோனா" (Cortona) எனும் இடத்திலுள்ள ஃபிரான்சிஸ்கன் (Franciscan Friars) துறவு மடம் சென்று தஞ்சமடைந்தார். அங்கே, அவரது மகன் ஒரு துறவியானார். மார்கரெட் புலால் உணவு வகைகளைத் தவிர்த்து, காய்கறி மற்றும் ரொட்டி போன்றவற்றையே உண்டு வாழ்ந்தார்.

மூன்று வருட சோதனை காலத்தின் (Probation) பின்னர், கி.பி. 1277ம் ஆண்டு, புனித ஃபிரான்ஸிசின் மூன்றாம் நிலை துறவு சபையில் (Third Order of Saint Francis) இணைந்தார். புனிதர் ஃபிரான்சிசை முன்மாதிரியாகக் கொண்ட மார்கரெட், அன்றாட உணவுக்கும் வாழ்வாதாரத்துக்கும் பிச்சை எடுத்து உண்டார்.

"கார்ட்டோனா'வில்" (Cortona) செப தப வாழ்க்கையை மேற்கொண்ட மார்கரெட் நோயுற்ற, வீடற்ற மற்றும் ஏழைகளுக்காக அங்கேயே ஒரு மருத்துவமனையை உருவாக்கினார். அம்மருத்துவமனையின் செவிலியர்க்காக "மூன்றாம் நிலை சகோதரிகள் சபை" (Congregation of Tertiary Sisters) என்றொரு அமைப்பினை நிறுவினார். அவர், "இரக்கத்தின் அன்னை" (Our Lady of Mercy) என்றொரு சபையையும் நிறுவினார். அதன் உறுப்பினர்களும் மருத்துவமனையின் நோயாளிகளுக்கு சேவை செய்வதிலேயே ஈடுபடுத்தப்பட்டனர்.

ஒருநாள், செபம் செய்துகொண்டிருந்த மார்கரெட்டின் காதுகளில், "நீ என்ன விரும்புகிறாய் எளிய சிறு பெண்ணே?" (What is your wish, poverella ("little poor one?”) என்றொரு கேள்வி அசரீரியாகக் கேட்டது. அதற்கு பதிலாக, "ஆண்டவர் இயேசுவே, நீரன்றி வேறெதுவும் எனக்கு வேண்டாம்" என்று பதிலளித்தார்.

பல சந்தர்ப்பங்களில், மார்கரெட் பொது விவகாரங்களில் பங்கேற்றார். இரண்டு முறை தெய்வீக கட்டளைகளைப் பின்பற்றி, ஒரு இளவரசனைப் போல சொகுசு வாழ்க்கை வாழ்ந்த “அரேஸோவின் ஆயர்” (Bishop of Arezzo) “குகிலியேமோ உபெர்டினி பஸ்ஸி” (Guglielmo Ubertini Pazzi) என்பவருக்கேதிராக சவால் விட்டார்.

சில காலத்தின் பின்னர் பாழ்பட்டுப்போன அன்றைய "புனித பாசில்" (Church of St Basil) தேவாலயத்திற்குச் (தற்போது – தூய மார்கரிட்டா தேவாலயம் - Santa Margherita) சென்ற மார்கரெட், மீதமுள்ள தமது காலத்தை அங்கேயே செலவிட்டார். பின்னர், கி.பி. 1297ம் ஆண்டு, ஃபெப்ரவரி மாதம், 22ம் நாள், மரணமடைந்தார்.

Profile

Farmer's daughter. Her mother died when Margaret was seven years old, and her step-mother considered the girl a nuisance. Margaret eloped with a young nobleman from Montepulciano, bore him a son, and lived as his mistress for nine years. In 1274 he was murdered by brigands, and his body dumped in a shallow grave.

Margaret saw the incident as a sign from God. She publicly confessed to the affair, and tried to return to her father's house; he would not accept her. She and her son took shelter with the Friars Minor at Cortona. Still young and attractive, Margaret sometimes had trouble resisting temptation, but each incident was followed by periods of deep self-loathing. To make herself unappealing to local young men, she once tried to mutilate herself, but was stopped by a friar named Giunta.

She earned her keep by tending to sick women. She later began caring for the sick poor, living on alms, asking nothing for her services. She became a Franciscan tertiary in 1277. Margaret developed an deep and intense prayer life, and was given to ecstacies during which she received messages from heaven.

In 1286 Margaret received a charter to work with the sick poor. She gathered others of like mind, and formed them into a community of tertiaries. They were later given the status of a congregation, and called the Poverelle (Poor Ones). With them she founded a hospital at Cortona. Margaret preached against vice of all sorts to any who would listen. She developed a great devotion to the Eucharist and Passion, and prophesied the date of her own death.

Though she worked for those in need, and though the poor sought her help and advice, the calumny of her earlier life followed her the rest of her days, and she was forever the target of local gossips.

Born

1247 at Loviano, Tuscany, Italy

Died

22 February 1297 at Cortona, Italy of natural causes

Canonized

16 May 1728 by Pope Benedict XIII

Patronage

• against insanity or mental illness

• against sexual temptation

• against temptations

• falsely accused people

• hoboes, tramps

• homeless people

• against the death of parents

• mentally ill people

• midwives

• penitent women

• people ridiculed for their piety

• reformed prostitutes

• single laywomen

• tertiaries

• Arezzo-Cortona-Sansepolcro, Italy, diocese of

• Cortona, Italy, diocese of

• Cortona, Italy

Blessed Richard Henkes

Profile

One of eight children in the family of a stone mason. His mother taught the children religion, and would sprinkle them with holy water each night before bed. Attracted to the idea of mission work, Richard joined the Pallotines in 1919. Spiritual student of the Servant of God Joseph Kentenich. Ordained to the priesthood on 6 June 1925 in the diocese of Limburg, Germany. Teacher in several Pallottine and Schoenstatt schools beginning in 1926. In 1927 he diagnosed with tuburculosis, and collapsed from exhaustion; there was thought to transfer him to South Africa for his health, but he was considered too sick to surive such a trip. By 1928 he was somewhat recovered, and insisted on resuming teaching. In 1931 he was assigned to schools in Upper Silesia.

A skilled and popular preacher and retreat leader, Richard was known for condemning the ideology and actions of the Nazis, especially the murder of disabled people and others considered an unproductive burden on society. He was arrested for this on 7 March 1937 in Roppach, Germany, but was warned and released. Father Richard became an indirect collaborator with the Resistance, and spoke so forcefully and so often against the Nazis that his superiors began to worry that the Nazis would retaliate against the school where Richard taught. He was arrested again on 8 April 1943 in Branitz, Germany for making political statements, and was imprisoned first at Ratibor, Germany, and then in the Dachau concentration camp where he was forced to do manual labour for the SS, and where he would remain the rest of his life. He became friends with fellow prisoner and future Cardinal, Josef Beran, who taught Father Richard the Czech language so he could help minister to imprisoned Czechs. When typhoid broke out in the camp, Father Richard volunteer to minister to the sick until he contracted the illness himself. Martyr.

Born

26 May 1900 in Ruppach, diocese of Limburg, Westerwald, Germany

Died

• 22 February 1945 in cell block 17 of the Dachau concentration camp, Germany of typhoid he had contracted while caring for fellow prisoners

• body cremated

• ashes smuggled out of the camp and given Christian burial in Limburg, Germany on 7 June 1945

• ashes re-interred in Limburg in 1990

Venerated

21 December 2018 by Pope Francis (decree of martyrdom)

Beatified

• 15 September 2019 by Pope Francis

• the beatification recognition was celebrated at the Cathedral of Sankt–Georg in Limburg, Germany with Cardinal Kurt Koch as chief celebrant

Blessed Émilie d'Oultremont d'Hoogvorst

Also known as

• Émilie d'Oultremont van der Linden d'Hooghvorst

• Marie of Jesus

• Mary of Jesus

Profile

Born to the nobility, the daughter of Count d'Emile Oultremont de Wégimont a de Warfusée, a diplomat who represented King Leopold I to the Vatican. From childhood émilie had a great devotion to the Eucharist and the Sacred Heart of Jesus; she later developed a great admiration of Saint Ignatius of Loyola. Married to Victor van der Linden, Baron d'Hooghvorst in 1837. Mother of two boys and two girls. She sought out Jesuits for spiritual guidance. Widowed in 1847. When her sons entered college in France, she decided to move, too.

On 8 December 1854, the day the dogma of Mary's Immaculate Conception was proclaimed, émilie experienced a profound spiritual experience and announced she was going into religious life. With a small group of young women, she founded the Institutum a Maria Reparatrice (Sisters of Mary Reparatrix) on 1 May 1857 in Strasbourg, France. On 2 May 1858 Emilie made her vows, taking the name Mary of Jesus. Soon after her daughters joined the Sisters, which caused even more turmoil in her family; few had supported her entering religious life, and many complained that the girls had followed only for her mother's sake.

In 1859 Mother Marie received a request for help from Jesuit missionaries in Madras, India. The Sisters expanded to India in 1860, England in 1862, Belgium in 1863, Mauritius in 1866, France, Italy, Ireland, Spain, and then Jerusalem in 1888. The mother house was relocated from Strasbourg to Rome, Italy.

Born

11 October 1818 in Wegimont near Liège, Belgium

Died

• 22 February 1878 at the home of her son Adrien in Florence, Italy of natural causes

• buried in the church of Saint Bonaventure in Rome, Italy

Beatified

12 October 1997 by Pope John Paul II

Blessed Isabella of France

Also known as

Isabel of France

Additional Memorial

• 31 August (Franciscans)

• 8 November as one of the Saints of the Diocese of Evry

Profile

Born a princess, the daughter of King Louis VIII of France and Blanche of Castile; sister of Saint Louis IX; aunt of Saint Louis of Tolouse. Declined a marriage offer from the German emperor in order to found a Poor Clare convent at Longchamps near Paris, France where she lived as a nun, though without taking vows. Circa 1259, Pope Alexander IV approved a Rule Isabella had written for what became the Order of the Humble Handmaidens of the Blessed Virgin Mary.

Born

March 1225

Died

• 22 February 1270 at the abbey of Longchamp, France of natural causes

• buried at the abbey in Longchamp

• exhumed after nine days and found incorrupt

• exhumed in 4 June 1637

Beatified

1521 by Pope Leo X (cultus confirmation)

Patronage

sick people

Representation

crown at her feet

Saint Maximian of Ravenna

Also known as

Maximianus

Profile

Bishop of Ravenna, Italy in 546 by Pope Vigilius with the support of Emperor Justinian; the choice was initially so unpopular that the Maximian had to live outside the city walls for a while. Built the basilica of Saint Vitalis, and either built or renovated many other churches. Commissioned a number of illuminated manuscripts, and made sure that the text were updated with the most authoritative versions. May have been the first Latin bishop to use the title archbishop.

Born

499 in Pola, Istria (modern Pula, Croatia

Died

556 of natural causes

Saint Limnaeus

Profile

Fifth-century cave hermit near Cyrrhus (in modern Syria). Spiritual student of Saint Thalassius. Spiritual student of Saint Maro. Lived in a small stone hut on a hill top, and talked to would-be students through a small hole; they came so frequently that he built a house on the hill top for them to stay. A noted healer, he built two houses for the blind, and induced any would-be spiritual students to contribute to care for the poor and lame.

Saint John the Saxon

Profile

Monk in France. Invited by King Alfred of England to restore faith and learning to the English abbeys ravaged by the Danes. Abbot of Athelingay. Murdered in a church at night by two French monks who were under his guidance, but rebelled against it. Considered a martyr as his death was caused by working for the Faith.

Born

in Saxony (part of modern Germany)

Died

895

Saint Papias of Hierapolis

Profile

Second century Apostolic Father. Friend of Saint Polycarp of Smyrna. Bishop of Hierapolis, Phrygia (in modern Turkey). Author of lengthy commentaries on the life, teaching, and works of Jesus; they survive only in fragments.

Died

early 2nd century

Saint Athanasius of Nicomedia

Profile

Born wealthy but preferred the life of a poor hermit. Monk and then abbot at the monastery of Saints Peter and Paul near Nicomedia, Bithynia (modern Izmit, Turkey). Flogged, imprisoned and exiled during the iconoclastic persecutions of Emperor Leo V. Supported Saint Theodore Studites.

Born

Constantinople

Died

c.818

Blessed Diego Carvalho

Also known as

Didacus, James

Profile

Jesuit priest. Missionary to Japan. Martyred with 60 companions by being exposed to the cold for days.

Born

c.1578 in Coimbra, Portugal

Died

martyred by exposure on 22 February 1624 at Sendai, Miyagi, Japan

Beatified

7 May 1867 by Pope Blessed Pius IX

Saint Baradates of Cyrrhus

Also known as

Baradatas, Baradatus

Profile

Hermit in a tiny shack in Cyrrhus, Syria; he wore animal skins, lived on whatever came to hand, and spent every possible moment in prayer. Emperor Leo I of Constantinople wrote to Baradates for his thoughts on the Council of Chalcedon in 451.

Died

c.460

Blessed Miguel Facerías Garcés

Profile

Member of the Claretians. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

22 February 1861 in Perarrua, Huesca, Spain

Died

22 February 1937 in at Caseta de Alboquers, Barcelona, Spain

Venerated

21 December 2016 by Pope Francis

Blessed Mohammed Abdalla

Profile

Mercedarian friar at the convent of San Lazzaro in Zaragoza, Spain. Known for his personal piety and outlook that saw the hand of God in all things.

Born

African

Blessed Angelus Portasole

Also known as

Angelo Portasole

Profile

Dominican. Bishop of Iglesias, Sardinia, Italy in 1330.

Born

c.1296 in Perugia, Italy

Died

1334 on Ischia, Naples, Italy

Saint Raynerius of Beaulieu

Also known as

Raynier of Beaulieu

Profile

Monk at Beaulieu Abbey near Limoges, France.

Died

c.967

Saint Aristion of SalamisProfile

One of Jesus's 72 disciples. Preached in Cyprus. Martyr.

Died

martyred in the Battle of Salamis in Cyprus

Saint Paschasius of Vienne

Also known as

Paschase

Profile

Bishop of early 4th-century Vienne, France.

Died

312

Saint Gurnin

Also known as

Gurmin, Gurminn

Profile

Irish nun. She is mentioned in the Tallagh and Donegal martyrologies, but no details of her life have survived.

Saint Thalassius

Profile

Fifth-century cave hermit near Cyrrhus (in modern Syria). Spiritual teacher of Saint limnaeus. Known for his personal piety and holiness.

Saint Elwin

Also known as

Allan, Alleyn, Elwyn

Profile

Missionary who worked with Saint Breaca in Cornwall.

Born

Ireland

Saint Abilius of Alexandria

Profile

Third bishop of Alexandria, Egypt c.84.

Died

c.98

Martyrs of Arabia

Profile

A memorial for all the unnamed Christians martyred in the desert and mountainous areas south of the Dead Sea during the persecutions of Emperor Valerius Maximianus Galerius.

இன்றைய புனிதர்கள் பெப்ரவரி 21

 St. Peter the Scribe

Feastday: February 21

Death: 743

Ma

rtyr. A Christian scribe in Palestine, Peter was caught in the Islamic invasion of the region and was ultimately murdered by the Arab conquerors from Damascus.

St. Wulfric

Feastday: February 20

Birth: 1080

Death: 1154

Wulfric (d. 1154) + hermit and miracle worker. Born at Compton Martin, near Bristol, England, he became a priest and was excessively materialistic and worldly. After meeting with a beggar, he underwent a personal conversion and became a hermit at Haselbury; Somerset, England. For his remaining years, he devoted himself to rigorous austerities and was known for his miracles and prophecies. While he was never formally canonized, Wulfric was a very popular saint during the Middle Ages, and his tomb was visited by many pilgrims. Feast day: February 20.

Saint Wulfric, otherwise Wulfric of Haselbury (c. 1080 – 20 February 1154) was an anchorite and miracle worker in Wiltshire and Somerset, England, frequently visited by King Stephen. His feast day is 20 February.

Life

Wulfric was born at Compton Martin,[1] ten miles south of Bristol. After becoming a priest, he at first exercised his ministry at Deverill, near Warminster. At this stage, apparently, he was much addicted to hunting, with both hawks and hounds. A chance conversation with a beggar, however, converted him to more godly pursuits, and he moved back to Compton Martin as parish priest.[2]

In the year 1125 Wulfric came to St Michael and All Angels Church in Haselbury Plucknett, Somerset. He wished to spend the rest of his life as an anchorite, withdrawn from the world, living in a cell adjacent to the church.[3] This cell stood on the cold northern side of the chancel where the vestry is now. Although he apparently failed to obtain episcopal permission for this move, he was supported by the Cluniac monks at Montacute.[2] Sir William FitzWalter had a great respect for his saintly neighbour; he sent provisions to him and visited him from time to time. Wulfric numbered among his intimate friends Osbern, the village priest; William, a lay brother of Forde Abbey; and Brichtric, who seems to have joined him as a disciple or attendant.[4]

Soon people came to him for guidance and blessing. During the reigns of kings Henry I and Stephen, Wulfric exercised a powerful influence, not only in his own neighbourhood, but also at court.[4] Henry I was informed, correctly, that he would shortly die, while King Stephen was chastised for the evils of his government.[2] Wulfric is said to have received the gifts of prophecy and healing and was involved in many miraculous happenings. He became known as a healer of body, mind and spirit for all those who sought him out.

According to Abbot John of Forde Abbey, Wulfric lived alone in these simple quarters for 29 years, devoting much of his time to reading the Bible and praying. In keeping with the ideals of medieval spirituality, he adopted stern ascetic practices: he deprived himself of sleep, ate a frugal meatless diet, spent hours reciting the psalms sitting in a bath of cold water, and wore a hair shirt and heavy chain-mail tunic.[5]

One of the most influential anchorite priests of medieval England, he died in his cell on 20 February 1154.[5] At his death, a scuffle occurred in and around St. Michael's between black-robed Norman Cluniac monks from Montacute and common folk from Haselbury and Crewkerne who had been summoned by Osbern, the priest of Haselbury. The monks maintained that providing food for the anchorite, which they had done for many years, gave them a claim to the holy man's mortal remains. But the locals forced them to withdraw and Wulfric was buried in his cell by the bishop of Bath who had visited him at his death-bed.[4] For security reasons, Osbern moved Wulfric's remains twice, until they came to rest somewhere near the west end of the church, "...in a place known only to himself and God".[5]

Legacy

In July 2009 The Wulfric Festival was held at the parish churches of St Michael and All Angels at Haselbury and St Martin's at North Perrott, being three days of classical, folk, jazz and West gallery music, all in aid of the restoration of the two churches.

Saint Peter Damian

† இன்றைய புனிதர் †

(ஃபெப்ரவரி 21)

✠ புனிதர் பீட்டர் டமியான் ✠

(St. Peter Damian)

கர்தினால்-ஆயர், மறைவல்லுநர்:

(Cardinal, Doctor of the Church)

பிறப்பு: கி.பி. 1007

ரவேன்னா, வடக்கு இத்தாலியின் எமிலியா-ரொமாக்னா பிராந்தியம்

(Ravenna, Emilia-Romagna region of Northern Italy)

இறப்பு: ஃபெப்ரவரி 22, 1072

ஃபயேன்சா, ரவேன்னா, வடக்கு இத்தாலியின் எமிலியா-ரொமாக்னா பிராந்தியம்

(Faenza, Province of Ravenna, Emilia-Romagna region of Northern Italy)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

நினைவுத் திருவிழா: ஃபெப்ரவரி 21

புனிதர் பீட்டர் டமியான், ஒரு சீர்திருத்த டொமினிக்கன் துறவியும், திருத்தந்தை ஒன்பதாம் லியோ (Pope Leo IX) காலத்தில் ரோமின் புறநகரின் “ஓஸ்தி” (Ostia) மறைமாவட்ட கர்தினால்-ஆயருமாவார். “டான்டே” (Dante) எனும் பிரபல இத்தாலிய கவிஞர், இவரை “புனிதர் அசிசியின் பிரான்சிஸு’க்கு” (Saint Francis of Assisi) முன்னோடியாகக் கருதி தனது புனைவு நூலில் இவர் விண்ணகத்தில் மிக உயரிய இடத்தில் இருப்பதாக கவிதை புனைந்துள்ளார். இவர், 1823ம் ஆண்டு, திருச்சபையின் மறைவல்லுநர் என அறிவிக்கப்பட்டார்.

கி.பி. சுமார் 1007ம் ஆண்டு, வடக்கு இத்தாலியின் எமிலியா-ரொமாக்னா பிராந்தியத்திலுள்ள ரவென்னா நகரிலுள்ள பிரபல ஆனால் ஏழைக் குடும்பத்தில் கடைக்குட்டியாக பிறந்த இவர், சிறுவயதிலேயே அனாதரவானார். ஆரம்பத்தில் இவரை தத்தெடுத்த சகோதரர்களில் ஒருவரால் மிகவும் கொடுமைப் படுத்தப்பட்டார்.

சொந்த சகோதரர் புறக்கணித்ததால், ஏழ்மையிலிருந்து தப்பி, ரவென்னா (Archpriest of Ravenna) மறைமாவட்டத்தின் குருவாக இருந்த தமது இன்னொரு சகோதரரான “டமியானஸ்” (Damianus) என்பவரிடம் அடைக்கலம் புகுந்தார். அவர் பீட்டர் டமியானை நல்ல கல்விக் கூடங்களுக்கு அனுப்பி கல்வி கற்க செய்தார். அதன் காரணமாக, பீட்டர் ஒரு பேராசிரியராக உயர்ந்தார். அவர் மிகவும் ஒழுக்க சீலராக இருந்தார். கடுமையான உழைப்புடன், ஜெபிப்பதற்கென்று பல மணிநேரம் செலவிட்டார்.

விரைவிலேயே அவர் பேராசிரியர் பணியை விட முடிவு செய்ததுடன், அவேல்லானா'விலுள்ள ஃபோன்டே எனும் இடத்திலுள்ள புனித ரோமுவால்டின் வின் ஆசீர்வாதப்பர் சீர்திருத்த சபையில் (Benedictines of the reform of St. Romuald at Fonte Avellana) சேர்ந்து முழுநேர ஜெப வாழ்வில் இணைய முடிவு செய்தார். அங்கே இரண்டு துறவியர் இருந்தனர். பீட்டர் உறக்கத்தை குறைத்துக் கொண்டு, அதிக நேரம் ஜெபிப்பதில் மிகவும் ஆர்வமாயிருந்தார். அதன் காரணமாக, அவர் தூக்கமின்மை (Insomnia) நோயால் பாதிக்கப்பட்டார். அவர், தமது ஆரோக்கியத்திற்காக, ஜெபிக்காத வேளைகளில் திருவிவிலியம் படிப்பதில் செலவிட்டார்.

ஆசீர்வாதப்பர் சீர்திருத்த சபையின் மடாதிபதி தமது மரணத்தின்போது, பீட்டரை தமது மடத்துக்கு தலைவராக நியமித்தார். பீட்டர், மேலும் ஐந்து துறவியரை அங்கு சேர்த்தார். அவர், தமது சகோதரர்களையும் தனிமை மற்றும் ஜெப வாழ்வுக்கு ஊக்கப்படுத்தினார்.

ரோமிலுள்ள இரண்டு ஆசிரமங்களுக்கும் அரசு அலுவகங்களுக்குமிடையே இருந்த பிரச்சனைகளை தீர்த்து வைத்தார்.

அவர் கடுமையாக உழைத்து, "தன் சுய நலனுக்காக கிறிஸ்தவ ஆலயங்களின் புனிதப் பொருள்களைப் பயன்படுத்தும்" (Simony) முறையை ஒழித்தார். தமது கத்தோலிக்க குருக்கள் கடின பிரம்மச்சரியத்தைக் கடைபிடிக்க ஊக்குவித்தார். மறைமாவட்ட குருமார்கள் ஒன்றாக வசிக்கவும், ஜெபம் மற்றும் மத காரியங்களில் ஈடுபடவும் வற்புறுத்தினார். பழமையான ஒழுக்கத்தை மீட்டார். வறுமை மீறல், தேவையற்ற பயணங்கள், மற்றும் சொகுசு வாழ்க்கை முறையைக் கண்டித்தார்.

அவர், 'பெசான்கான் ஆயரு'க்கு (Bishop of Besancon) எழுதிய ஒரு கடிதத்தில், அங்குள்ள தேவாலய அலுவலகத்தில் இறை பாடல் பாடுபவர்கள், பாடல் பாடுகையில் அமர்ந்திருந்ததாக குறை கூறினார்.

அவர், பல கடிதங்கள் எழுதியுள்ளார். அவற்றில் சுமார் 170 கடிதங்கள் நடப்பிலுள்ளன. நம்மிடையே இன்றும் அவர் எழுதிய சுமார் 53 மத சொற்பொழிவுகள், ஏழு உயிர்ப்புகள் மற்றும் சுயசரிதங்கள் உள்ளன.

அவர் தமது எழுத்துக்களில் கோட்பாடுகளைவிட, கதைகள் மற்றும் மேற்கோள்களுக்கு அதிக முக்கியத்துவம் தந்தார். அவர் எழுதிய வழிப்பாட்டு அலுவலக சந்தங்கள் லத்தீன் மொழியில் அவரது திறமைக்கு சான்றாகும்.

டான்டே அலிகியேரி, இவரை புனித அசிசியின் ஃபிரான்சிசுக்கு முன்னோடியாகக் கருதி, தனது புனைவு நூலில் இவர் விண்ணகத்தில் மிக உயரிய இடத்தில் இருப்பதாக கவிதை புனைந்துள்ளார்.

அவர், தம்மை ஒஸ்டியா மாகான கர்தினால்-ஆயர் (Cardinal-Bishop of Ostia) பதவிலிருந்து விடுவிக்குமாறு அடிக்கடி கேட்டுகொண்டார். இறுதியாக, இரண்டாம் அலெக்சாண்டர் (Alexander II) அவரை விடுவித்தார். பீட்டர் தமியான் மீண்டும் ஒரு துறவியாகியதில் பெரும் மகிழ்ச்சியடைந்தார். ஆனால், அவர் திருத்தந்தையின் தூதராக பணிபுரிய இப்போதும் அழைக்கப்பட்டார்.

ஒருமுறை, தனக்களிக்கப்பட்ட ஒரு பணியை முடித்துவிட்டு 'ரவேன்னா'விலிருந்து (Ravenna) திரும்புகையில் ஜூரத்தால் பாதிக்கப்பட்டார். துறவிகள் சூழ்ந்திருக்க, கி.பி. 1072ம் ஆண்டு, ஃபெப்ரவரி மாதம் 22ம் நாளன்று, அவர் உயிர் துறந்தார்.

புனிதர் பட்டம்:

இவரை கத்தோலிக்க திருச்சபையின் மறைவல்லுநர் என திருத்தந்தை பன்னிரண்டாம் லியோ (Pope Leo XII) கி.பி. 1823ம் ஆண்டில் அறிவித்தார். இவரின் நினைவுத் திருவிழா நாள் ஃபெப்ரவரி மாதம், 21ம் நாளாகும்.

இவருக்கு முறைப்படி புனிதர் பட்டமளிப்பு நிகழவில்லை என்பது குறிக்கத்தக்கது. இவரின் இறப்பு முதலே இவருக்கு மக்கள் வணக்கம் செலுத்தி வந்துள்ளனர். இவரது உடல் அடக்கம் செய்யப்பட்ட இடத்திலிருந்து ஆறு வெவ்வேறு இடங்களுக்கு மாற்றப்பட்டு தற்போது ஃபயேன்ஸா (Cathedral of Faenza) மறைமாவட்ட முதன்மைப் பேராலயத்தில் உள்ளது.

Also known as

Peter Damiani

Profile

Youngest child in a large but impoverished family of local nobility. Orphaned young, Peter was sent to live with a brother who mistreated him and forced him to work as a swine-herd. A pious boy, Peter was eventually sent to live with another brother, Damian, a priest in Ravenna, Italy; Peter was so grateful that he took the name Damian. Well educated in Ravenna, in Faenza and in Parma Italy. Professor. He was known for his life of strict austerity.

Around 1035, Peter gave up teaching to retire from the world and become a Benedictine monk. His health suffered, especially when he tried to replace sleep with prayer. He was forced to spend time in recovery; he used it to study Scripture, and when he was healthy, he was assigned to teach his brother monks and then the public. Economus of Fonte-Avellana; prior of the house in 1043, a post in which he served for the rest of his life. He expanded the monastery, greatly improved its library, and founded sister hermitages in San Severino, Gamugno, Acerata, Murciana, San Salvatore, Sitria, and Ocri. Friend of the future Pope Saint Gregory VII.

Attended a synod in Rome in 1047, and encouraged Pope Gregory VI to support a revitalization of Church zeal and clerical discipline. Wrote Liber Gomorrhianus, which described the vices of priests, mainly in their concern with worldly matters, with money, and the evil of simony. Created cardinal-bishop of Ostia on 30 November 1057. Fought simony. Tried to restore primitive discipline among priests and religious who were becoming more and more worldly. Strongly opposed anti-pope Benedict X. Legate to Milan for Pope Nicholas II in 1059; worked there with Saint Ariald the Deacon and Saint Anselm of Lucca. Supported Pope Alexander II.

A prolific correspondent, he also wrote dozens of sermons, seven biographies (including a one of Saint Romuald), and poetry, including some of the best Latin of the time. He tried to retire to live as a simple monk, but was routinely recalled as papal legate, called upon to make peace between arguing monastic houses, clergymen, and government officials, etc. Declared a Doctor of the Church in 1828.

Born

1007 at Ravenna, Italy

Died

• 22 February 1072 of fever at Ravenna, Italy while surrounded by brother monks reciting the Divine Office

• immediately buried in the in the monastery church; there were concerns that others would try to obtain his relics

• cultus developed almost immediately after his death

• relics moved several times, and since 1898 has been in the Chapel of Saint Peter Damian in the catherdral of Faenza, Italy

Canonized

1823 by Pope Leo XII (cultus confirmation)

Patronage

Faenza, Italy

Saint Robert Southwell

Additional Memorials

• 25 October as one of the Forty Martyrs of England and Wales

• 29 October as one of the Martyrs of Douai

Profile

Raised in a piously Catholic family. Educated at Douai and at Paris, France. Joined the Jesuits in 1580. Prefect of studies in the English College at Rome, Italy. Ordained in 1584. Returned to England in 1586 to minister to covert Catholics, working with Henry Garnett. Chaplain to Ann Howard, wife of Saint Philip Howard, in 1589. Wrote a number of pamphlets on living a pious life. Arrested in 1595 for the crime of being a priest. Repeatedly tortured in hopes of learning the location of other priests. He was so badly treated in prison that his family petitioned for a quick trial, knowing that his certain death would be better than the conditions in which he was housed. He spent three years imprisoned in the Tower of London, and was tortured on the rack ten times; between abuses he studied the Bible and wrote poetry. He was finally tried and convicted for treason, having admitted that he administered the Sacraments. Martyr.

Born

1561 in Horsham Saint Faith, Norfolk, England

Died

• hanged, drawn and quartered on 21 February 1595 in Tyburn, London, England

• while hanging, he repeatedly made the sign of the cross

• onlookers tugged at his legs to help him die quicker

Canonized

25 October 1970 by Pope Paul VI

Works

• A Short Rule of Good Life

• Epistle of Comfort

• Humble Supplication to Queen Elizabeth

• Mary Magdalen's Tears

• The Burning Babe

• Triumphs over Death

Blessed Noël Pinot

Also known as

Natalis, Natale

Profile

Ordained in 1771, he served for several years as assistant pastor at different parishes. Parish priest at Saint Aubin, Louroux-Beconnais, France in 1788, with a special ministry with the sick.

In the French Revolution, he was required to take an oath of loyalty to the new government, an oath that was opposed to Church principles. Noel refused, and was ordered to abandon his parish, to come no closer to it than eight miles for at least two years. He left, then returned in secret, and ministered clandestinely to his flock. Some of his brother priests took the civil oath, but Noel convinced several of them to renouce it, and return their loyalty to the Church.

In 1793, a counter-revolution began in western France; when these forces won some victories, Pinot returned to openly ministering to his flock. However, the forces of the Revolution began to win again, and Pinot became a wanted man. Captured by government soldiers while preparing for Mass, he was imprisoned for twelve days; sentenced to death for refusing to take the oath, and encouraging others to do so.

Born

19 December 1747 at Angers, Maine-et-Loire, France

Died

• guillotined on 21 February 1794 at Angers, Maine-et-Loire, France

• he wore his Mass vestments to execution, and died reciting the opening words of the Mass

Beatified

21 October 1926 by Pope Pius XI

Blessed Thomas Pormort

Also known as

Thomas Whitgift

Additional Memorial

• 22 November as one of the Martyrs of England, Scotland, and Wales

• 29 October as one of the Martyrs of Douai

Profile

Educated at Cambridge University. Studied at the seminary in Rheims, France in 1581, and then, beginning in 1582, in Rome, Italy. Ordained in 1587. Worked with Bishop Owen Lewis in the diocese of Cassano, Italy. Prefect of studies at the Swiss college in Milan, Italy on 25 April 1590. He returned to England, travelling under the name Whitgift, and was arrested on 25 July 1591 in London for the crime of being a priest, but he escaped. Arrested again a couple of months later, he was imprisoned, racked and tortured for months. Convicted on 8 February 1592 of the crime of treason for being a priest and conferring reconciliation to an Englishman. Martyr.

Born

c.1560 in Little Limber, Lincolnshire, England

Died

hanged on 20 February 1592 at Saint Paul's Churchyard, London, England on a gibbet erected next to the shop of the man who's confession he was accused of hearing

Beatified

22 November 1987 by Pope John Paul II

Blessed Caterina Dominici

Also known as

• Anna Caterina

• Maria Enrichetta

• Maria Henrich Dominici

• Mother Maria Enrica Dominici

Profile

Member of the Sisters of Saint Anne for 44 years, entering in November 1850 and taking the name Sister Mary Henrietta. Worked tirelessly with cholera people during and outbreak in 1854. Novice mistress for several years. Served 33 years as Superior General of her congregation. Friend and advisor to Saint John Bosco.

Born

10 October 1829 in Borgo Salsasio, Carmagnola, Turin, Italy

Died

21 February 1894 in Turin, Italy of natural causes

Beatified

7 May 1978 by Pope Paul VI

Saint Eustathius of Antioch

Also known as

• Eustathius the Great

• Eustacius, Eustatius

Profile

Noted for his learning and personal piety, and his eloquence in the defense of Christianity. Bishop of Beroea, Syria. Bishop of Antioch (modern Antakya, Turkey) c.324. Fought Arianism. Assisted at the General Council of Nice. Exiled by Emperor Constantine the Great for his opposition to Arianism. His De Engastrimytho contra Origenem, an essay on the Witch of Endor, has survived.

Born

c.270 at Sida, Pamphylia (in modern Turkey)

Died

• c.337 at Philippi, Macedonia of natural causes

• relics transferred to Antioch in 482

Blessed Eleanora

Also known as

Eleonora

Profile

Daughter of Count Raymond IV of Provence. Married King Henry III of England on 14 January 1236 at the age of ten. Queen of England. Widowed in 1273 after 37 years of marriage. Benedictine nun abbey of Amesbury, England on 3 July 1276. Known throughout her life as a pious and prayerful woman.

Born

1222 in Provence, France

Died

25 June 1291 at the Benedictine abbey of Amesbury, England of natural causes

Beatified

no formal beatification; popular devotion began at her death and continues

Blessed Claudio di Portaceli

Profile

Mercedarian friar. Commander of the house of Carcassonne, France. In 1318 he went on the road as a pilgrim to collect alms to ransom Christians held in slavery in Muslim controlled territories. His pilgrim's staff had a flag with the image of Our Lady of Mercy, a slave kneeling at her feet, and the words "Haec est coeli door" ("this is heaven’s door"). He travelled to north Africa in 1330 to redeem those Christians. Cardinal of Santa Pudenziana. Miracle worker.

Born

France

Saint Germanus of Granfield

ஜெர்மானுஸ் Germanus von Münster OSB

பிறப்பு 

610,

டிரியர் Trier, ஜெர்மனி

இறப்பு 

21 பிப்ரவரி 675

இவர் ஓர் செல்வந்தர் குடும்பத்தில் பிறந்தவர். ஆயர் மோடால்டூஸ் Modaldus என்பவரால் வளர்க்கப்பட்டார். இவரின் பெற்றோர் இறந்தபிறகு அனைத்து குடும்ப பொறுப்புகளை ஏற்க வேண்டிய சூழல் ஏற்பட்டது. அப்போது இவரின் வயது 17. இருப்பினும் இவர் தனது சொத்துக்கள், உடைமைகள் அனைத்தையும் ஏழைக்களுக்கு பகிர்ந்தளித்துவிட்டு அவ்வூரிலிருந்து புனித ஆசீர்வாதப்பார் சபையில் சேர்ந்தார். 

பின்னர் இவர் தான் பிறந்த ஊரிலிருந்து லுக்சேயுல் Luxsuil என்ற இடத்திற்கு மாற்றப்பட்டார். அங்குதான் இவர் தனது குருத்துவ பட்டத்தைப் பெற்றார். இவர் 640 ஆம் ஆண்டு முன்ஸ்டரிலும், சுவிட்சர்லாந்திற்கு அருகிலும் துறவற இல்லங்களைத் தொடங்கினார். 35 வருடங்களுக்கும் மேலாக இவரே அவ்வில்லங்களை வழிநடத்தினார். இவர் தன்னுடனிருந்த ராண்டோவால்டு Randoald என்றழைக்கப்பட்ட சகோதரருடன் இணைந்து, மிக அமைதியான வழியில் பல பணிகளை ஆற்றினார். இதையறிந்த அரசர் ஒருவன் இவர்களை பழிவாங்க திட்டமிட்டான். அவ்வரசனின் கொடூரச் செயலால் இருவரையும் கொலைச் செய்தான். இவர்களின் உடல் அங்கிருந்த பங்கு ஆலயம் ஒன்றில் அடக்கம் செய்யப்பட்டது.

Also known as

German

Profile

Born to a wealthy senatorial family; educated by Saint Modoald of Trier. Spiritual student of Saint Arnulf of Metz. Monk of Münster-Granfel Abbey. Monk of Remiremont Abbey. Monk of Luxeuil Abbey. Spiritual student of Saint Waldebert. Priest. Abbot of Granfield Abbey, Val Moutier, Switzerland where he worked with Saint Randoald. Martyred for interceding with local authorities on behalf of the poor.

Born

Trier, Germany

Died

c.677

Martyrs Uchibori

Profile

Three Japanese laymen, all brothers, all sons of Paulus Uchibori Sakuemon, one a teenager, one only five years old, and all martyred for their faith in the persecutions in Japan. We know little more about them but the names Antonius, Balthasar and Ignatius.

Died

21 February 1627 in Shimabara, Nagasaki, Japan

Beatified

24 November 2008 by Pope Benedict XVI

Saint Pepin of Landen

#புனித_பெபின் (575-646)

பிப்ரவரி 21

இவர் (#StPepinOfLanden) பெல்ஜியத்தைச் சார்ந்தவர்.

இவரது குடும்பமே 'புனிதர்களின் குடும்பம்' என்றால் அது மிகையல்லை. ஏனெனில், இவரது மனைவி ஜடா, இவரது பிள்ளைகள் கெர்ட்ரூத், பெக்கா என யாவருமே பின்னாளில் புனிதர்களாக உயர்ந்தவர்கள். 

ப்ராபன்ட் (Brabant) என்ற இடத்தின் மன்னரான இவர் மக்கள் நடுவில் அமைதியையும் உண்மையையும் நேர்மையையும் நிலைநாட்டினார்.

இவர் திருஅவையின் வளர்ச்சிக்குப் பெரிதும் பாடுபட்டார். நற்செய்தி அறிவிப்புப் பணிக்குத் தன்னால் இயன்ற உதவிகளைச் செய்தார்.

இப்படிப்பட்டவர் 646 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார்.

Also known as

Pippin

Profile

Duke of Brabant. Married to Saint Ida of Nivelles. Father of Saint Gertrude of Nivelles and Saint Begga of Ardenne. Described as "a lover of peace and the constant defender of truth and justice".

Born

575

Died

c.646 at Landen, Brabant, Belgium of natural causes

Saint Severian of Scythopolis

Also known as

Severianus

Profile

Bishop of Scythopolis (in modern north-east Israel). Murdered by a band of soldiers led by a heretical Eutychian monk. Martyr.

Died

452 or 453 (records vary)

Saint Paterius of Brescia

Profile

Monk. Friend and spiritual student of Pope Saint Gregory the Great. Bishop of Brescia, Italy. Prolific writer.

Died

606

Saint Gundebert of Sens

Also known as

Gondelbert, Gumbert, Gumbertus, Gundelbert, Gundelbertus

Profile

Bishop of Sens, France. Around 660 he retired from the office, lived as a hermit in the Vosges region of France, and founded the Benedictine monastery of Saint Peter in Senones.

Died

c.676

Saint Peter Mavimenus

Profile

Martyred by Muslims for supporting Christianity and denigrating Islam.

Died

c.737 in Damascus (in modern Syria)

Readings

Whoever does not embrace the Christian and Catholic faith is lost, like your false prophet Mahomet. – Saint Peter

Saint George of Amastris

Profile

Hermit on Mount Sirik; monk at Bonyssa; bishop of Amastris (modern Amasra, Turkey). Successfully defended Amastris city during Saracen attacks.

Born

at Kromna near Amastris on the Black Sea

Died

c.825 of natural causes

Saint Valerius of San Pedro de Montes

Profile

Benedictine monk and then abbot of the monastery San Pedro de Montes in Galicia, Spain. He left several ascetic writings.

Born

7th-century Astorga, Spain

Died

695

Saint Ercongotha

Also known as

Ercongota

Profile

Born a princess, the daughter of King Erconbert of Kent (part of modern England) and Saint Saxburgh of Ely. Nun at Faremoutiers-en-Brie where her aunt, Saint Ethelburgh, was abbess.

Died

660

 

Saint Randoald of Granfield

Profile

Monk. Prior of Granfield Abbey, Val Moutier, Switzerland. Martyred for interceding with local authorities on behalf of the poor.

Died

c.677

 

Saint Severus of Syrmium

Profile

The only one of a group of 62 martyrs whose name has come down to us.

Died

mid-3rd century in Syrmium, Pannonia (modern Sremska Mitrovica, Serbia)

 

Saint Avitus II of Clermont

Profile

Bishop of Clermont, Auvergne, France from 676 until his death.

Died

689

Saint Daniel of Persia

Profile

Persian Christian martyred in the persecutions of King Shapur II.

Died

344

Saint Verda of Persia

Profile

Persian Christian martyred in the persecutions of King Shapur II.

Died

344

Saint Felix of Metz

Profile

Third bishop of Metz, France; served for over 40 years in the 2nd century.

 

Martyrs of Sicily

Profile

Seventy-nine Christians martyred together in the persecutions of Diocletian.

Died

c.303 on Sicily

Martyrs of Hadrumetum

Profile

A group of 26 Christians martyred together by Vandals. We know little more than eight of their names - Alexander, Felix, Fortunatus, Saturninus, Secundinus, Servulus, Siricius and Verulus.

Died

c.434 at Hadrumetum (modern Sousse, Tunisia)

இன்றைய புனிதர்கள் பெப்ரவரி 20

 St. Basil

Feastday: February 20

with Theodosius, martyred in Alexandria

St. Sadoth

Feastday: February 20

Death: 345

Martyr who was put to death with 128 fellow Christians in Persia, also called Schadost. Sadoth was the metropolitan of Seleucia-Ctesiphon, Persia, and he attended the Council of Nicaea in 325. He headed the Christian community during the severe persecution of the Church in Persia under the Sassanid Persian ruler Shapur II. Arrested with many other believers, Sadoth and eight of his flock were cruelly imprisoned at Bei-Lapat and tortured prior to execution; Sadoth was beheaded.

St. Jacinta Marto

† இன்றைய புனிதர் †

(ஃபெப்ரவரி 20)

✠ புனிதர்கள் ஜசிந்தா மற்றும் ஃபிரான்சிஸ்கோ மார்ட்டோ ✠

(Saints Jacinta and Francisco Marto)

பிறப்பு:

ஜசிந்தா:மார்ச் 11, 1910

ஃபிரான்சிஸ்கோ மார்ட்டோ: ஜூன் 12, 1908

ஃபாத்திமா, போர்ச்சுகல் அரசு

(Fátima, Kingdom of Portugal)

இறப்பு:

ஜசிந்தா: ஃபெப்ரவரி 20, 1920

ஃபிரான்சிஸ்கோ மார்ட்டோ: ஏப்ரல் 4, 1919

ஃபாத்திமா, போர்ச்சுகல் அரசு

(Fátima, Kingdom of Portugal)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

முக்திபேறு பட்டம்: மே 13, 2000

ஜெபமாலை அன்னை பேராலயம், ஃபாத்திமா, போர்ச்சுகல்

(Basilica of Our Lady of the Rosary, Fátima, Portugal)

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால்

(Pope John Paul II)

புனிதர் பட்டம்: மே 13, 2017

ஜெபமாலை அன்னை பேராலயம், ஃபாத்திமா, போர்ச்சுகல்

(Basilica of Our Lady of the Rosary, Fátima, Portugal)

திருத்தந்தை ஃபிரான்சிஸ்

(Pope Francis)

முக்கிய திருத்தலம்:

ஜெபமாலை அன்னை பேராலயம், ஃபாத்திமா, போர்ச்சுகல்.

(Basilica of Our Lady of the Rosary, Fátima, Portugal)

பாதுகாவல்:

உடல் நோய்கள் (Bodily ills), பிடிபட்டவர்கள் (Captives),

தமது பக்திக்காக பரிகசிக்கப்பட்ட மக்கள் (People Ridiculed for their Piety), சிறைக்கைதிகள் (Prisoners), நோயாளிகள் (Sick People), நோய்களுக்கெதிராக (Against Sickness)

நினைவுத் திருநாள்: ஃபெப்ரவரி 20

அருளாளர் ஜசிந்தா, அருளாளர் ஃபிரான்சிஸ்கோ மார்ட்டோவின் சகோதரி ஆவார். இவர்களும், இவர்களது உறவினரான 'லூசியா சாண்டோசும்' (Lúcia Santos) (1907–2005) போர்ச்சுகீசிய நாட்டின் அளிஜஸ்ட்ரேல் எனும் இடத்திற்கு சமீபமுள்ள ஃபாத்திமா எனும் ஊரைச் சேர்ந்தவர்களாவர். (Aljustrel near Fátima, Portugal).

இவர்கள், ஒரு தேவதை தமக்கு கி.பி. 1916ல் மூன்றுமுறை காட்சியளித்ததாகவும், கி.பி. 1917ல், பலமுறை அன்னை மரியாள் தமக்கு காட்சியளித்ததாகவும் அறிவித்தனர். இதன் விளைவாக, ஃபாத்திமா (Fátima) என்ற ஊர், உலகின் மிகவும் பிரபலமான கிறிஸ்தவ புனித யாத்திரிக திருத்தலமாக மாறிப்போனது.

வாழ்க்கை :

ஃபிரான்சிஸ்கோவும் ஜசிந்தாவும், போர்த்துகீசிய கிராமமொன்றின் மிகவும் சாதாரண குடிமக்களாகிய "மானுவல்" மற்றும் "ஒலிம்பியா மார்ட்டோ" (Manuel and Olimpia Marto) ஆகியோரது குழந்தைகளாவர். குழந்தைகளிருவரும் கல்வி கற்கவில்லையெனினும் வாய்வழி அறிவிலும் பாரம்பரியத்திலும் உயர் அறிவுள்ளவர்கள். லூசியாவின் ஞாபகப்படி, ஃபிரான்சிஸ்கோ சாந்தமான மனநிலை கொண்டவர். சற்றே இசையின்பால் ஆர்வம் கொண்டவர். அதே வேளையில், ஜசிந்தா மிகவும் அன்பான சிறுமியாகவும், இனிய பாடும் குரல் கொண்டவராகவும் இருந்தார். நடனமும் அவருக்கு கைவந்ததாக இருந்தது.

ஃபிரான்சிஸ்கோ, உலகத்தின் பாவங்களுக்காக இயேசு ஆறுதல் தருவதாக கருதி, தனிமையில் ஜெபிக்கும் வழக்கம் கொண்டவராக இருந்தார்.

ஜசிந்தாவோ, தாம் கண்ட மூன்றாவது காட்சியில், திகிலூட்டும் நரகத்தின் ஒரு காட்சியைக் கண்டதாகவும், அதனால் தாம் மிகவும் பாதிக்கப்பட்டதாகவும் கூறினார். மற்றும், அன்னை மரியாள் குழந்தைகளிடம் கூறியபடி, தவம் மற்றும் தியாகம் ஆகியவையே பாவிகளை இரட்சிக்க தேவை என்ற ஆழ்ந்த நம்பிக்கை கொண்டுள்ளதாகவும் கூறினார்.

இதன்படி, மூன்று சிறுவர்களும், முக்கியமாக - ஃபிரான்சிஸ்கோவும், ஜசிந்தாவும் கடுமையான செப முயற்சியில் ஈடுபட்டனர்.

திருக்காட்சி :

சகோதர்களான ஃபிரான்சிஸ்கோவும், ஜசிந்தாவும் தமது உறவினரான லூசியாவுடன் இணைந்து ஆடுகளை விளைச்சல் நிலங்களில் மேய்க்கும் பணியைச் செய்தனர். கி.பி. 1916ல், ஒரு தேவதை தமக்கு பலமுறை காட்சியளித்ததாக கூறினர்.

பின்னாளில், தாம் எழுதிய செபத்தின் பல வார்த்தைகள் அந்த தேவதை கற்றுத் தந்ததே என்று லூசியா கூறினார்.

மூன்று சிறுவர்களுக்கும் அன்னை மரியாளின் முதலாவது திருக்காட்சி, 1917ம் வருடம், மே மாதம் 13ம் தேதி அருளப்பட்டதாக கூறினர். அப்போது, ஃபிரான்சிஸ்கோவுக்கு ஒன்பது வயதும், ஜெசிந்தாவுக்கு ஏழு வயதும் ஆகியிருந்தது.

அன்னை மரியாளின் முதல் திருக்காட்சியின் போது, அன்னை அந்த சிறுவர்களிடம், ஜெபமாலை ஜெபிக்கும்படியும், தியாகங்கள் செய்யும்படியும், அவற்றை பாவிகளின் மனம் திரும்புதலுக்காக ஒப்புக் கொடுக்கும்படியும் கூறினார். மேலும், அடுத்து வரும் ஆறு மாதங்களுக்கு, பிரதி மாதம் பதின்மூன்றாம் தேதி, அதே இடத்துக்கு வருமாறும் கூறினார்.

நோயும் மரணமும் :

உடன்பிறப்புகள் இருவரும், 1918ம் ஆண்டு ஐரோப்பா முழுதும் உண்டாகும் பெரும் காய்ச்சல் நோயால் பாதிக்கப்பட்டார்கள். 1918ம் ஆண்டு அக்டோபர் மாதம், அன்னை மரியாள் அச்சிறுவர்களுக்கு முன் தோன்றி, விரைவில் அவர்களை தாம் பரலோகத்திற்கு எடுத்துக்கொள்ளப் போவதாக கூறினார். 

சிறுவர்கள் இருவரும், அவர்களுக்கு திருக்காட்சி அளித்த தேவதை கூறியபடியே பல மாதங்கள் தேவாலயத்திற்கு நடந்து சென்று நற்கருணை ஆராதனையில் பங்கு பெற்றனர். மேலும், மணிக்கணக்கில் தலைகீழாக நின்றும், நெடுஞ்சாண்கிடையாக கிடந்தும் ஜெபமாலை ஜெபித்தனர்.

ஏப்ரல் 3, 1919 அன்று, ஃபிரான்சிஸ்கோ மருத்துவமனையில் சிகிச்சை பெற்றும் நலமடையாமல் அடுத்த நாள் வீட்டில் இறந்தார்.

ஜசிந்தா ஒரு மருத்துவமனையிலிருந்து இன்னொரு மருத்துவமனைக்கு கொண்டு செல்லப்பட்டும் சிகிச்சை பலனளிக்கவில்லை. அவரது விழா எலும்புகள் இரண்டு சீழ் பிடித்த காரணத்தால் அறுவை செய்யப்பட்டு அகற்றப்பட்டன. ஜெசிந்தாவின் இதயம் பலவீனம் காரணமாக அவருக்கு மயக்க மருந்து கொடுக்கப்படாமலேயே அறுவை நடந்தது. அதன் காரணமாக, அவர் எண்ணற்ற வலி - வேதனை அனுபவித்தார். ஆனால், அந்த வலியும் வேதனைகளும் பாவிகள் மனம் திரும்ப உதவும் என்றார்.

ஃபெப்ரவரி 19, 1920 அன்று, ஜசிந்தா தமக்கு "பாவமன்னிப்பு" வழங்கிய மருத்துவமனை அருட்தந்தையிடம், தமக்கு "நற்கருணை" வழங்குமாறும், "நோயில்பூசுதல்" வழங்கும்படியும் கேட்டுக்கொண்டார். காரணம், அவர் மறுநாள் இரவு மரணமடைய போவதாக கூறினார். ஆனால், அந்த அருட்தந்தையோ, ஜெசிந்தாவின் நிலை அவ்வளவு ஒன்றும் மோசமாக இல்லை என்றும், மறுநாள் வருவதாகவும் கூறிச் சென்றார். ஆனால் மறுநாள் ஜசிந்தா மரணமடைந்தார். அருட்தந்தை சொன்னது போல அவரால் செய்ய இயலவில்லை.

ஜசிந்தா தமது மரணத்திற்கு சிறிது நாட்களுக்கு முன்னர் பனிரெண்டே வயதான லூசியாவிடம் (Lúcia Santos) இயேசு மற்றும் மரியன்னையின் திருஇருதயங்களைப் பற்றி பேசிக் கொண்டிருக்கையில் பின்வருமாறு கூறினார் :

"மக்களிடம் எதையும் மறைக்காமல் கூறு; கடவுள் நமக்கு மாசற்ற அன்னையின் திருஇருதயம் மூலமாக காட்சியளித்துள்ளார்; இறைவனின் திருஇருதயம், அன்னை மரியாளின் மாசற்ற இருதயம் போற்றப்பட வேண்டுமென்று விரும்புகிறது. சமாதானத்துக்காக அன்னை மரியாளின் மாசற்ற இருதயத்திடம் வேண்டிக்கொள்ளுமாறும், ஜெபிக்கும்படியும் இறைவன் கட்டளை இட்டுள்ளார். காரணம், சமாதானம் வழங்கும் பணி, அன்னையிடமே வழங்கப்பட்டுள்ளது."

ஃபிரான்சிஸ்கோ மற்றும் ஜசிந்தா இருவரின் உடல்களும் ஃபாத்திமா அன்னை பேராலயத்தில் அடக்கம் செய்யப்பட்டுள்ளன.

1951ம் ஆண்டு, ஜசிந்தாவின் முகம் அழியாமல் காணப்பட்டது; ஆனால், ஃபிரான்சிஸ்கோவின் முகம் சிதைந்து போய் காணப்பட்டது.

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால் அவர்களால், 2000ம் ஆண்டு, மே மாதம், 13ம் நாளன்று, அருளாளர்களாக அருட்பொழிவு செய்விக்கப்பட்ட சகோதரர்களிருவரும், பதினேழு வருடங்கள் கழித்து அதே நாளில் (2017) திருத்தந்தை ஃபிரான்சிஸ் அவர்களால் புனிதர்களாக அருட்பொழிவு செய்விக்கப்பட்டனர்.

Feastday: February 20

Patron: of bodily ills; captives; people ridiculed for their piety; prisoners; sick people; against sickness

Birth: 1910

Death: 1920

Beatified: May 13, 2000, Basilica of Our Lady of the Rosary, Fatima, Portugal, by Pope John Paul II

Canonized: May 13th 2017, Basilica of Our Lady of the Rosary, Fatima, Portugal by Pope Francis

Francisco Marto (June 11, 1908 - April 4, 1919) and his sister Jacinta Marto (March 11, 1910 - February 20, 1920), also known as Blessed Francisco Marto and Blessed Jacinta Marto, together with their cousin, Lúcia dos Santos (1907-2005) were the children from Aljustrel near Fátima, Portugal, who said they witnessed three apparitions of an angel in 1916 and several apparitions of the Blessed Virgin Mary in 1917. Their reported visions of Our Lady of Fátima proved politically controversial, and gave rise to a major centre of world Christian pilgrimage.

The youngest children of Manuel and Olimpia Marto, Francisco and Jacinta were typical of Portuguese village children of that time. They were illiterate but had a rich oral tradition on which to rely, and they worked with their cousin Lúcia, taking care of the family's sheep. According to Lúcia's memoirs, Francisco had a placid disposition, was somewhat musically inclined, and liked to be by himself to think. Jacinta was affectionate if a bit spoiled, and emotionally labile. She had a sweet singing voice and a gift for dancing. All three children gave up music and dancing after the visions began, believing that these and other recreational activities led to occasions of sin.

Following their experiences, their fundamental personalities remained the same. Francisco preferred to pray alone, as he said "to console Jesus for the sins of the world". Jacinta was deeply affected by a terrifying vision of Hell reportedly shown to the children at the third apparition. She became deeply convinced of the need to save sinners through penance and sacrifice as the Virgin had reportedly instructed the children to do. All three children, but particularly Francisco and Jacinta, practiced stringent self-mortifications to this end.

On May 13, 2000, both Francisco and Jacinta were beatified and on May 13, 2017, on the 100th Anniversary of Fatima, Francisco Marto was canonized by Pope Francis.

St. Francisco Marto

Feastday: February 20

Patron: of bodily ills; captives; people ridiculed for their piety; prisoners; sick people; against sickness

Birth: June 11, 1908

Death: April 4, 1919

Beatified: May 13, 2000, Basilica of Our Lady of the Rosary, Fatima, Portugal, by Pope John Paul II

Canonized: May 13, 2017 by Pope Francis

Francisco Marto (June 11, 1908 - April 4, 1919) and his sister Jacinta Marto (March 11, 1910 - February 20, 1920), also known as Saint Francisco Marto and Saint Jacinta Marto, together with their cousin, Lúcia dos Santos (1907-2005) were the children from Aljustrel near Fátima, Portugal, who witnessed three apparitions of an angel in 1916 and several apparitions of the Blessed Virgin Mary in 1917. Their reported visions of Our Lady of Fátima proved politically vcontroversial and gave rise to a major centre of world Christian pilgrimage.

The youngest children of Manuel and Olimpia Marto, Francisco and Jacinta were typical of Portuguese village children of that time. They were illiterate but had a rich oral tradition on which to rely, and they worked with their cousin Lúcia, taking care of the family's sheep.

According to Lúcia's memoirs, Francisco had a placid disposition, was somewhat musically inclined, and liked to be by himself to think. Jacinta was affectionate if a bit spoiled, and emotionally labile. She had a sweet singing voice and a gift for dancing. All three children gave up music and dancing after the visions began, believing that these and other recreational activities led to occasions of sin.

Following their experiences, their fundamental personalities remained the same. Francisco preferred to pray alone, as he said, "to console Jesus for the sins of the world". Jacinta was deeply affected by a terrifying vision of Hell reportedly shown to the children at the third apparition. She became deeply convinced of the need to save sinners through penance and sacrifice as the Virgin had reportedly instructed the children to do. All three children, but particularly Francisco and Jacinta, practiced stringent self-mortifications to this end.

In August 1918, just as World War I was ending, Francisco and his sister both contracted influenza. Just eight months later, Francisco knew his time was coming. He asked to receive the Hidden Jesus in Holy Communion. He died the next morning and was buried in a little cemetery in Fatima. He was later transferred to the Sanctuary at Cova da Iria.

On May 13, 2000, both Francisco and Jacinta were beatified and on May 13, 2017, on the 100th Anniversary of Fatima, Francisco Marto was canonized by Pope Francis.

தூய பாத்திமா அன்னை என்ற பெயர், போர்ச்சுக்கல் நாட்டின் பாத்திமா நகரில் 1917 மே 13 முதல் 1917 அக்டோபர் 13 வரை லூசியா சான்டோஸ், ஜெசிந்தா மார்த்தோ, பிரான்சிஸ்கோ மார்த்தோ என்ற மூன்று சிறாருக்கு அன்னை மரியா அளித்த காட்சியின் அடிப்படையில் அவருக்கு வழங்கப்படுகின்ற பெயராகும்.[1] இந்த உலகின் பல்வேறு இடங்களில் மரியன்னை அளித்த காட்சிகளில் சிறப்பு வாய்ந்ததாக பாத்திமா நகர் காட்சியும் விளங்குகிறது. இரண்டாம் உலகப் போர், ரஷ்ய நாட்டின் மனமாற்றம் ஆகியவை பற்றி பாத்திமா அன்னை வழங்கிய முன்னறிவிப்புகள் அப்படியே பலித்ததால், பாத்திமா காட்சி மிகவும் பிரபலம் அடைந்தது.[2] பாத்திமா அன்னையின் திருவிழா மே 13ந்தேதி கொண்டாடப்படுகிறது,

1916ஆம் ஆண்டு வசந்த காலத்தில், போர்ச்சுக்கல் நாட்டின் பாத்திமா பகுதியில் ஆடுகளை மேய்த்துக் கொண்டிருந்த சிறுவர்களான லூசியா சான்ட்டோஸ், ஜெசிந்தா மார்த்தோ, பிரான்சிஸ்கோ மார்த்தோ ஆகியோருக்கு முன்பாக ஒரு வானதூதர் தோன்றி, தன்னை சமாதானத்தின் தூதர் என்று அறிமுகம் செய்தார். மேலும் அவர், "நான் போர்ச்சுக்கல் நாட்டின் காவல் தூதர், நீங்கள் பாவிகளுக்காக செபிக்க வேண்டும்" என்றும் சிறார் மூவரிடமும் கூறினார்.

1917 மே 13ந்தேதி, அதே வானதூதர் மீண்டும் சிறார் மூவர் முன்னும் தோன்றிய வானதூதர் கையில் நற்கருணையை ஏந்தி இருந்தார். அவரது கையில் இரசக் கிண்ணமும், அதன் மேலே அந்தரத்தில் மிதந்தவாறு நற்கருணை அப்பமும் காட்சி அளித்தன. நற்கருணையில் பிரசன்னமாகி இருக்கும் இயேசு கிறிஸ்துவிடம் கூறுமாறு பின்வரும் செபத்தை வானதூதர் அவர்களுக்கு கற்றுக்கொடுத்தார்.

“என் கடவுளே,

நான் உம்மை விசுவசிக்கிறேன், நான் உம்மை ஆராதிக்கிறேன்,

நான் உம்மை நம்புகிறேன், நான் உம்மை நேசிக்கிறேன்.

உம்மை விசுவசிக்காதவர்களுக்காகவும், உம்மை ஆராதிக்காதவர்களுக்காகவும்,

உம்மை நம்பாதவர்களுக்காகவும், உம்மை நேசிக்காதவர்களுக்காகவும்

உம்மிடம் மன்னிப்பு கேட்கின்றேன்.”

இறுதியாக, “இயேசு மற்றும் அன்னை மரியாவின் இதயங்கள் நம் மன்றாட்டுகளுக்கு செவி கொடுக்கக் காத்திருக்கின்றன” என்று கூறி வானதூதர் அவர்கள் முன்னிருந்து மறைந்தார்.

மரியாவின் காட்சிகள்

பாத்திமாவில் 3 சிறாருக்கு அன்னை மரியாவின் காட்சி

அந்த தூதர் மறைந்தவுடன் சிறிது நேரத்தில், சிறார்கள் ஆடு மேய்த்துக் கொண்டிருந்த கோவா டா இரியாவின் ஒரு புதர் செடியின் மீது ஒளிமயமான ஒரு மேகம் வந்து இறங்கியது.[3] அந்த மேகத்தின் மேல் அன்னை மரியா தோன்றி காட்சி அளித்தார். லூசியா சான்டோஸ், ஜெசிந்தா மார்த்தோ, பிரான்சிஸ்கோ மார்த்தோ ஆகிய மூன்று பேரும் அந்த காட்சியைக் கண்டனர்.

மரியன்னை அவர்களிடம், "நான் செபமாலை அன்னை" என்று தன்னை அறிமுகம் செய்து கொண்டார். மேலும், அந்த மூன்று சிறாரும், தொடர்ந்து ஒவ்வொரு மாதமும் 13ந்தேதி அதே இடத்திற்கு வர வேண்டும் என்று மரியா கட்டளை இட்டார். ஜூலை 13ந்தேதி, அன்னை மரியா காட்சி அளித்தபோது சிறுவர்களுக்கு நரகத்தின் கொடிய வேதனைகளைக் காண்பித்தார். "பாவிகள் மனம் திரும்ப செப, தவ முயற்சிகளை மேற்கொள்ள வேண்டும்" என்றும் மரியன்னை அறிவுறுத்தினார்.

பாத்திமாவில் நிகழ்ந்த சூரியனின் அற்புதத்தை வெளியிட்ட இலுஸ்ட்ராக்கோ போர்ச்சுக்யூசா செய்தித்தாள், நாள்: 29 அக்டோபர் 1917.

மக்கள் நரகத்தில் விழாமல் இருக்க, "ஓ என் இயேசுவே! எங்கள் பாவங்களை மன்னியும். நரக நெருப்பிலிருந்து எங்களை மீட்டருளும். எல்லாரையும் விண்ணகப் பாதையில் நடத்தியருளும். உமது இரக்கம் யாருக்கு அதிகம் தேவையோ, அவர்களுக்கு சிறப்பாக உதவி புரியும்" என்ற செபத்தை செபிக்குமாறு மரியா கற்றுக்கொடுத்தார்.[5] காட்சியை உறுதிப்படுத்தும் வகையில் அக்டோபர் 13ந்தேதி சூரியனில் ஓர் அதிசயம் நிகழும் என்றும் அவர் முன்னறிவித்தார்.

ஆகஸ்ட் மாதம் 13ந்தேதி, லூசியா, ஜெசிந்தா, பிரான்சிஸ்கோ மூவரும் அதிகாரிகளால் விசாரணைக்காக அழைத்துச்செல்லப்பட்டனர். எனவே அன்றைய தினத்துக்கு பதிலாக, மரியாவின் விண்ணேற்பு நாளான ஆகஸ்ட் 15ந்தேதி சிறார் மூவரும் அன்னையின் காட்சியைக் கண்டனர்.[3] மக்கள் பலரும் அன்னையின் அற்புதத்தைக் காண இச்சிறாரைப் பின்தொடர்ந்தனர்.

மேலும் அன்னை தனது காட்சிகளின்போது, மனிதரின் தீய நடத்தையையும் இறைவனின் கோபத்தையும் வெளிப்படுத்தினார். மரியா காட்சி அளித்த வேளையில் நிகழ்ந்து கொண்டிருந்த முதல் உலகப் போர் விரைவில் முடியப் போவதாகவும், மக்கள் தொடர்ந்து பாவம் செய்தால் அதைவிடக் கொடிய உலகப் போர் மூளும் என்றும் அன்னை எச்சரிக்கை செய்தார். வானில் காரணமின்றி தோன்றும் ஓர் ஒளியே அந்த போருக்கு அடையாளமாக இருக்கும் என மரியன்னை முன்னறிவிப்பு செய்தார்.

கிறிஸ்தவர்கள் செபித்தால் மக்களிடையே (குறிப்பாக ரஷ்யாவில்) மனமாற்றம் நிகழும் என்றும், கிறிஸ்துவை அறியாதவர்கள் விரைவில் மனம் திரும்புவார்கள் என்றும் அன்னை மரியா மொழிந்தார். தலை வணங்கி கடவுளிடம் மன்னிப்புக் கேட்குமாறும், கிறிஸ்துவின் திருச்சிலுவை முன் மண்டியிட்டு செபிக்குமாறும் மரியன்னை அறிவுறுத்தினார். "இறுதி காலத்தில் மக்கள் கடவுளின் கட்டளைகளை மதிக்காமல் நடப்பர், மக்களிடையே மனக்கசப்பும் வெறுப்பும் நிலவும், மனிதர்கள் உலகையே அழிக்கும் பயங்கர ஆயுதங்களைக் கண்டுபிடிப்பர்" என்றும், "இயற்கை சக்திகளால் சிறிது சிறிதாக அழிவுகள் ஏற்பட கடவுள் அனுமதிப்பார். குளிர்ந்த இரவில் ஏற்படும் கொடிய நிலநடுக்கத்திற்கு பின் உலகத்தில் பேரழிவுகள் தொடங்கும், கடவுளுக்கு விருப்பமான மக்கள் மட்டுமே அதில் தப்பி பிழைப்பர்" என்றும் அன்னை மரியா கூறினார்.

1917 அக்டோபர் 13ந்தேதி, அன்னையின் காட்சியைக் காண சுமார் 70 ஆயிரம் பேர் கூடி இருந்ததாக நம்பப்படுகிறது.[6] அப்போது வானில் வியத்தகு அதிசயங்கள் தோன்றின. வானில் இருந்து பல வண்ணங்கள் தோன்றி மக்கள் மேல் ஒளிர்ந்தன. பெரிய மழைப் பெய்த வேளையிலும் அன்னை மரியா காட்சி அளித்த புதரும் 3 சிறார்கள் இருந்த இடமும் மட்டும் உலர்ந்தே காணப்பட்டன. மக்கள் பலரும் அன்னை தோன்றிய ஒளிரும் மேகத்தைக் கண்டனர். அப்போது அவர் சிறாரிடம், "மக்கள் செபிக்க வேண்டும்; பாவத்தினால் கடவுளின் உள்ளத்தை புண்படுத்தக்கூடாது" என்று மிகவும் வலியுறுத்தி கூறினார். மக்களின் மனமாற்றத்திற்காக செபமாலை செபிக்கப்பட வேண்டுமென்றும், இறுதியில் தனது மாசற்ற இதயம் வெற்றி பெறும் என்றும் மரியன்னை மொழிந்தார்.

சூரியனின் அற்புதம் நிகழ்ந்தபோது, சூரியன் மக்களின் கண்களுக்கு குளிர்ந்த நிலவு போன்று தோன்றியது. அது பம்பரம் போல சுழன்றவாறு, சிறிது நேரம் குடிகாரனை போல அங்கும் இங்கும் தள்ளாடியது. இவற்றை அங்கிருந்த அனைவரும் பார்த்தனர். இந்த செய்தி போர்ச்சுக்கல் நாட்டு பத்திரிகைகள் அனைத்திலும் நிழற்படங்களுடன் வெளிவந்தது.

மூன்று இரகசியங்கள்

லூசியா சான்டோஸ், பிரான்சிஸ்கோ மார்ட்டோ, ஜெசிந்தா மார்ட்டோ, 1917.

முதல் இரகசியம்: அன்னை மரியா பாத்திமாவில் காட்சி அளித்தபோது, மக்கள் பாவத்தில் இருந்து மனந்திரும்பவில்லை என்றால் மீண்டும் ஓர் உலகப் போர் தோன்றும் என்றும், காரணமின்றி இரவு வானில் தோன்றும் ஓர் ஒளியே அதற்கு அடையாளமாக இருக்கும் என்றும் கூறினார்.[7][8] அன்னை முன்னறிவித்த அந்த ஒளி, 1938 ஜனவரி 25ந்தேதி வானில் தோன்றி, பூமியின் வட அரைக்கோளம் முழுவதும் ஒளிர்ந்தது.[7][8] அதைத் தொடர்ந்து இரண்டாம் உலகப் போர் மூண்டது.

இரண்டாம் இரகசியம்: அன்னை மரியா பாத்திமாவில் காட்சி அளித்தபோது ரஷ்யா தனது மாசற்ற இதயத்திற்கு ஒப்புக்கொடுக்கப்பட வேண்டுமென்றும், ரஷ்யா கம்யூனிசக் கொள்கைகளில் இருந்து மனந்திரும்ப கிறிஸ்தவர்கள் அனைவரும் செபிக்க வேண்டுமென்றும் கேட்டுக்கொண்டார். திருத்தந்தை 12ம் பயஸ் முதலில் உலகத்தையும், 1952 ஜூலை 7ந்தேதி சாக்ரோ வெர்ஜென்ட்டே (Sacro Vergente) என்ற தனது திருத்தூது மடல் வழியாக ரஷ்யாவையும் மரியாவின் மாசற்ற இதயத்துக்கு அர்ப்பணித்தார். 1984ல் திருத்தந்தை 2ம் ஜான் பால் உலகத்தை மீண்டும் மரியாவின் மாசற்ற இதயத்துக்கு அர்ப்பணித்தார். 1990களில் ரஷ்யா கம்யூனிசக் கொள்கைகளில் இருந்து மனந்திரும்பியது.

மூன்றாம் இரகசியம்: அன்னை மரியா பாத்திமாவில் காட்சி அளித்தபோது, இறுதி காலத்தில் மக்கள் கடவுளை மறந்து தீய வழிகளில் ஆர்வமாக இருப்பார்கள் என்றும், தீவிரவாதமும், வன்முறைகளும், பயமும் அதிகரிக்கும் என்றும்,[10] கத்தோலிக்க திருச்சபையும் திருத்தந்தையும் அதிகம் துன்புற வேண்டியிருக்கும் என்றும், கடவுள் பல்வேறு துன்பங்களை உலகில் அனுமதிப்பார் என்றும், உண்மை கடவுள் மீது உறுதியான நம்பிக்கை கொள்வோர் அழிவில் இருந்து தங்களை காத்துக்கொள்வர் என்றும், இறுதியில் தனது மாசற்ற இதயம் வெற்றிபெறும் என்றும் அறிவித்தார்.

இந்த இரகசியங்கள் லூசியா சான்டோசின் குறிப்புகளின்படி, கத்தோலிக்க திருச்சபையால் வெளியிடப்பட்டன. இரகசியங்களின் செய்தி சில வேளைகளில் வேறுவிதமாகவும் கூறப்படுகிறது. இந்த மூன்று இரகசியங்களைத் தவிர மற்றும் சில செய்திகளையும் அன்னை வழங்கினார். ஜெசிந்தாவும், பிரான்சிஸ்கோவும் சிறு வயதிலேயே இறந்துவிடுவர் என்றும், தனது செய்தியைப் பரப்ப லூசியா பல ஆண்டுகள் உயிரோடு இருப்பார் என்றும் மரியன்னை முன்னறிவித்திருந்தார். அதுவும் அவ்வாறே நிகழ்ந்தது.

1981 மே 13ந்தேதி பாத்திமா அன்னையின் திருவிழா அன்று, திருத்தந்தை 2ம் ஜான் பால் அலி ஆக்கா என்ற துருக்கிய இளைஞனால் துப்பாக்கியால் சுடப்பட்டபோது, தான் அன்னையின் கரங்களால் பாதுகாக்கப்பட்டதை உணர்ந்ததாக அவர் கூறினார். அவரது உடலில் பாய்ந்த துப்பாக்கித் தோட்டா, பின்பு பாத்திமா அன்னையின் கிரீடத்தில் பதிக்கப்பட்டது. திருத்தந்தை 2ம் ஜான் பால் துப்பாக்கியால் சுடப்பட்ட இந்த சம்பவம், பாத்திமாவின் மூன்றாவது இரசியத்தின் நிறைவேறுதலாக கருதப்படுகிறது.

பாத்திமா பேராலயம்

பாத்திமா அன்னை பேராலயம், போர்ச்சுக்கல்.

லூசியா, ஜெசிந்தா, பிரான்சிஸ் ஆகியோர் மரியாவின் காட்சிகளை கண்ட நாட்கள் முதலே, பாத்திமா காட்சிகளின் உண்மைத் தன்மையை ஆய்வு செய்யும் பணியைத் திருச்சபை அதிகாரிகள் மேற்கொண்டு வந்தனர். மேலும் 1917 அக்டோபர் 13ந்தேதி காட்சியின்போது, நிகழ்ந்த சூரியனின் அற்புதத்தை எழுபதாயிரம் மக்கள் கண்டது இந்த காட்சியின் உண்மைத்தன்மைக்கு மேலும் வலுசேர்த்தது. பாத்திமா காட்சிகளுக்கு பிறகு, கத்தோலிக்க திருச்சபை மக்களிடையே புனித வாழ்வு மலர பல்வேறு செப, தவ முயற்சிகளை மேற்கொண்டது. செபமாலை செபிக்கும் ஆர்வத்தை கிறிஸ்தவர்களிடையே அதிகரித்தது.

பல்வேறு விசாரணைகளுக்கு பின்பு, 1930 அக்டோபர் மாதத்தில் பாத்திமா காட்சிகளின் உண்மைத்தன்மை திருச்சபையால் உறுதிசெய்யப்பட்டது. திருத்தந்தை 11ம் பயஸ், பாத்திமா அன்னையின் வணக்கத்திற்கு அனுமதி வழங்கினார். இதன் மூலம் பாத்திமா நகர், அன்னை மரியாவின் பக்தர்கள் வந்து செல்லும் புனித இடமாக மாறியது.

அதன் பிறகு அன்னை மரியா காட்சி அளித்த புதரின் அருகில் மரியாவின் பெயரில் பெரிய ஆலயம் ஒன்று கட்டி எழுப்பப்பட்டது. வானதூதர் காட்சி அளித்த இடத்தில் நினைவு சிற்பமும், மரியன்னை காட்சி அளித்த இடத்தில் நினைவு சிற்றாலயமும் அமைக்கப்பட்டுள்ளன. ஆண்டுதோறும் உலகெங்கும் இருந்து இலட்சக்கணக்கான திருப்பயணிகள் பாத்திமா அன்னை பேராலயத்தை நாடிச் செல்கின்றனர்.

திருத்தந்தை 2ம் ஜான் பால் பாத்திமாவுக்கு மூன்றாவது முறையாக திருப்பயணம் மேற்கொண்டபோது, 2000 மே 13 அன்று ஜெசிந்தா மார்ட்டோ, பிரான்சிஸ்கோ மார்ட்டோ ஆகியோருக்கு அருளாளர் பட்டம் வழங்கினார்.[11] 2010 மே 13ந்தேதி திருத்தந்தை பதினாறாம் பெனடிக்ட் பாத்திமா பேராலயத்தை நேரில் தரிசித்து, அன்னை மரியாவிடம் செபித்தார்

Blessed Stanislawa Rodzinska

Also known as

• Julia Rodzinska

• Giulia Rodzinska

• Mother of Orphans

• Apostle of the Rosary

• Sister Maria Julia

• Mother Maria Julia

• prisoner P40992

Additional Memorial

12 June as one of the 108 Martyrs of World War II

Profile

Second of five children born to Michael Rodzinska and Marianna (née Sekuly). Michael was the church organist, led the parish choir and worked at a local bank. They were a poor but pious family, and though Marianna’s family was wealthy, they refused to help. Marianna died when Stanislawa was eight years old, and the family fortunes deteriorated further as Michael had trouble working and caring for the children; he died of pneumonia when Stanislawa was ten. From that point, she and her sister grew up in a Dominican orphanage.

Stanislawa loved the Dominican Sisters so much that she joined them in 1916 in Tarnobrzegu-Wielowsi, Poland, taking the name Sister Maria Juliana and made her profession on 5 August 1924. She served as an exceptional and much loved teacher at Dominican orphanages for 22 years. Superior of the Dominican house in Vilnius, Lithuania in 1934, and ran the orphanage; she became known as the Mother of Orphans for her tireless care of the children, and as an Apostle of the Rosary. She was awarded by the secular government of Vilnius for her work.

However, the government seized the school and orphange, took over running both, and dissolved the monastery; the now homeless and unemployed Dominican sisters where taken in by some local Vincentian sisters. Mother Maria Julia and her sisters tried to support themselves doing odd jobs, but the Nazis invaded, the economy tanked, and the Church effectively went into hiding. Clergy, monks and sisters were arrested, imprisoned or executed, teaching Polish culture was made illegal, so everything about Mother Julia was now against the laws of the invaders. She continued to covertly teach children catechism and regular school studies, and worked to keep elderly priests from starving after they were kicked out into the streets by the Nazis.

Mother Julia was arrested by the Gestapo on 12 July 1943 for her work, and was imprisoned for a year in solitary confinement in a cement cell in the Lukiškes Prison in central Vilnius; it was too small and cramped for her to stretch out. She did not break, however, and continued doing her spiritual exercises. In July 1944 she was loaded into a cattle car and shipped to the Stutthof concentration camp where she was tortured, starved and abused; she responded by forming prayer groups and shared what food she received. She contracted a fatal case of typhus while nursing infected Jewish female prisoners. Martyr.

Born

16 March 1899 in Nawojowa, Malopolskie, Poland

Died

20 February 1945 in a Nazi prison camp in Sztutowo (a.k.a. Stutthof), Pomorskie, occupied Poland of typhus

Beatified

• 13 June 1999 by Pope John Paul II

• she was the only Dominican women included in the 108 Martyrs of World War II

Saint Eucherius of Orleans

Also known as

Eucher

Profile

Born to the nobility, Eucherius was a very pious in youth, and highly educated; legend says that his pregnant mother had a dream of an angel who told her that her unborn son would be a holy bishop, and blessed them both. He took the cowl in Jumièges, Normandy, France in 714. When his uncle Suaveric, bishop of Orleans, France, died, the clergy and faithful asked for Eucherius as his replacement. Eucherius fought the appointment, but finally agreed c.721.

He was an active, evangelizing bishop who often visited the monasteries in his diocese. When Charles Martel confiscated Church property to finance his war against the Saracens, Eucherius protested. After his victory, Martel exiled the reluctant bishop to Cologne, Germany. There he was greeted enthusiastically, even receiving the position of distributor of the governor's alms. He was then exiled to Hesbaye in modern Belgium where he retired to the monastery of Sint-Truiden.

Born

at Orleans, France

Died

• 20 February 743 at the monastery of Sint-Tuiden in Belgium of natural causes

• relics enshrined on 11 August 880

• relics re-enshrined on 11 August 1169

Blessed Pietro of Treia

Profile

Born to the wealthy nobility, from an early age Pietro had a devotion to the Archangel Gabriel and was drawn to religious life. As a young man, he turned his back on his wealth and the world, being first a Celestine, and then joining the Franciscan Friars Minor. He spent his life travelling the region of the Marches of Ancona in Italy, staying in various Franciscan monasteries, dividing his time between zealous, eloquent preaching and contemplative prayer. At the convent at Forano, Italy, he received a vision of the Blessed Virgin Mary placing the Child Jesus into the arms of brother Franciscan friar Saint Conrad of Offida. Pietro went into ecstacies in prayer, and at the Ancona monastery was seen to levitate. He had the gift of moving sinners to return to the confessional and to God.

Born

1214

Died

19 February 1304 at the Franciscan convent of Sirolo, Italy

Beatified

11 September 1793 by Pope Pius VI (cultus confirmation)

Saint Leo of Catania

#புனித_லியோ (720-789)

பிப்ரவரி 20

இவர் (#StLeoOfCatania) இத்தாலியில் உள்ள ராவென்னாவில் பிறந்தவர்.

அறிவில் சிறந்தவரான இவர் கடானியா நகரின் ஆயரானார். இது குறித்து பராம்பரியமாகச் சொல்லப்படுகின்ற செய்தி ஒன்று உண்டு. அது என்னவெனில், கடானியா நகரில் ஆயரில்லாமல் இருக்க, வானதூதர் ஒருவர் எல்லாருடைய கனவிலும் தோன்றி, லியோவைச் சுட்டிக்காட்ட, மக்கள் அனைவரும் இவரை ஆயராக ஏற்றுக் கொண்டார்கள் என்பதுதான்.

இவர் ஆயரான பின்பு, மறைமாவட்டத்தில் இருந்த குறிசொல்பவர்களை விரட்டியடித்தார். திரு உருவங்களை வணங்கக் கூடாது என்று கட்டளையை இவர் ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை. இதனால் இவருக்குக் கடுமையான எதிர்ப்பு வந்தது. அதற்கெல்லாம் அஞ்சாமல் இவர் தனது முடிவில் மிக உறுதியாக இருந்தார். 

ஆகையால் சிசிலியின் ஆளுநர் இவரைக் கைது செய்து, நாடு கடத்தினார். அங்கு இவர் தனிமையில் இறைவனிடம் வேண்டிக் கெண்டே இருந்தார். ஏழைகளிடம் மிகுந்த அன்பு கொண்டிருந்த இவர், 789 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார்.

Also known as

• Leo the Wonderworker

• Leo the Thaumaturge

Profile

Learned priest in Ravenna, Italy, and then in Reggio Calabria, Italy. Bishop of Catania, Italy; legend says that an angel appeared in dreams to the people in Catania to point them to Leo. He fought to suppress blasphemous magicians that people in his diocese saw as an alternative to the Church. Leo opposed the iconoclasm ordered by the Byzantine Empire; the governor of Sicily ordered his arrest for this stance, and the bishop spent time in the mountains in exile, living as a cave hermit. Known always for his care for the poor.

Born

720 in Ravenna, Italy

Died

20 February 789 of Etna, Italy natural causes

Patronage

• Longi, Sicily, Italy

• Rometta, Sicily, Italy

• Saracena, Sicily, Italy

• Sinagra, Sicily, Italy

Saint Wulfric of Haselbury

Also known as

Ulfrick, Ulric, Ulrich

Profile

Though a priest, Wulfric led a worldly life, interested more in hunting and parties with local nobles that in tending to his flock. For unspecified reasons he suddenly realized the error of his ways and repented. Some say it was due to a chance encounter with a beggar; others that he was suddenly moved by recitating the Lavabo verse: "I will wash my hands among the innocent." Determined to change his life, he retired to live as a hermit near Hazelbury, Somerset, England. He received the gift of prophecy. Counselor to King Henry I and King Stephen. Copied and bound books, and crafted items for use in the Mass. Some orders have tried to claim that Wulfric was a member, but he never joined any.

Born

at Bristol, England

Died

1154 of natural causes

Saint Eleutherius of Tournai

Also known as

Eleuthere of Tournai

Profile

Evangelized the Franks. Bishop of Tournai, Belgium. Fought Arianism. Martyr.

Born

456 at Tournai, western Belgium

Died

• murdered by Arian heretics in 532 while leaving his church in Tournai, western Belgium

• relics re-discovered in 897 in Blandain, Belgium

• relics transferred to Tournai in the mid-11th century

• relics re-enshrined in the cathedral at Tournai in the mid-13th century

Saint Colgan

Also known as

• Chief Scribe of the Scots

• Colchu

• Colgan of Clonmacnoise

• Colgan the Wise

• Colgu

Profile

Brother of Saint Foila. Friend and teacher of Blessed Alcuin. Abbot of Clonmachnoise, Offaly, Ireland. Many of his spiritual students spread out across France, becoming influential teachers in imperial schools.

Died

c.796 of natural causes

Saint Bolcan of Derken

Also known as

Olcan

Profile

Baptized by Saint Patrick. Studied in Gaul. Bishop of Derkan, northern Ireland. Bolcan's school there was one of the best equipped in the island.

Died

• c.480 of natural causes

• relics preserved at Kilmore, Ireland

Saint Tyrannio of Tyre

Also known as

Tirannione, Tyrannion

Profile

Bishop of Tyre, Phoenicia (modern Sur, Lebanon). Martyred in the persecutions of Diocletian.

Died

torn by iron hooks in 310 in Antioch (modern Antakya, Turkey)

Saint Amata of Assisi

Profile

Niece of Saint Clare of Assisi. Friend of Saint Dominic de Guzman. After a misspent youth, Amata was miraculously healed by her aunt Clare, and became a Poor Clare nun herself.

Died

c.1250 of natural causes

Saint Serapion of Alexandria

Profile

Tortured and martyred in the persecutions of Decius for permitting Christian worship in his home.

Died

thrown out of an upper story window of his house c.248 in Alexandria, Egypt

Saint Eleutherius of Constantinople

Also known as

Eleuterio, Eleuthere

Profile

Bishop in Constantinople. Martyr.

Saint Zenobius of Antioch

Profile

Physcian. Priest in Sidon. Martyred in the persecutions of Diocletian.

Died

310 in Antioch (modern Antakya, Turkey)

Saint Nilus of Tyre

Profile

Bishop in Egypt. Tortured and martyred in the persecutions of Diocletian.

Died

c.304 in Tyre, Phoenicia (modern Sur, Lebanon)

Saint Peleus of Tyre

Profile

Bishop in Egypt. Martyred in the persecutions of Diocletian.

Died

c.304 in Tyre, Phoenicia (modern Sur, Lebanon)

Saint Silvanus of Emesa

Profile

Bishop of Emesa, Syria. Martyred in the persecutions of Diocletian.

Died

c.304 in Emesa, Syria

Saint Falco of Maastricht

Profile

Bishop of Maastricht, Netherlands from 495 till his death.

Died

512 of natural causes

Saint Valerius of Couserans

Profile

First bishop in Couserans, France.

Saint Pothamius of Cyprus

Profile

Martyr.

Died

Cyprus

Saint Nemesius of Cyprus

Profile

Martyr.

Died

Cyprus

துறவி ஜோர்டன் மாய் Jordan Mai OFM

பிறப்பு 

1 செப் 1866, 

பவர், ஜெர்மனி

இறப்பு 

20 பிப்ரவரி 1922, 

டோர்முண்ட் Dortmund, ஜெர்மனி

இவர் 1894 ஆம் ஆண்டு புனித பிரான்சிஸ்கன் சபையில் சேர்ந்து குருவானார். பின்னர் 1904 ஆம் ஆண்டு தனது இறுதி வார்த்தைப்பாட்டைப் பெற்றார். அதன்பிறகு ஒப்புரவு அருட்சாதனத்தை வழங்கும் பொறுப்பை ஏற்றார். 1922 ஆம் ஆண்டு பங்கு ஒன்றில் பணிபுரிய டோர்ட்முண்டிற்கு அனுப்பப்பட்டார். அப்போது ஜனவரி மாதம் 22 ஆம் நாள் அவர் பங்கிலிருந்த துறவற இல்ல ஆலயத்திலிருந்த பலிப்பீடத்தை திருடர்கள் திருடி சென்றனர். அப்போது அவர் கடவுளை நோக்கி கண்ணீர் விட்டு மன்றாடினார். பின்னர் தன்னுடன் இருந்த மற்ற சகோதரர்களிடம் இன்னும் ஒரு மாதத்தில் நான் இறந்துவிட நேரிடும் என்று கூறினார், அவர் உரைத்தப்படியே அடுத்த ஒரு மாதத்தில் உயிர் துறந்தார். இவரின் உடல் துறவற இல்லத்திலிருந்த கல்லறையிலேயே புதைக்கப்பட்டது. பிறகு 1950 ஆம் ஆண்டு டோர்ட்முண்டில் முத்திபேறுபட்ட தயாரிப்பு விழா தொடங்கப்பட்டது. அப்போது அவ்விழாவில் ஏறக்குறைய 1,00,000 மக்கள் கலந்துகொண்டு ஆடம்பர் திருப்பலி நிறைவேற்றப்பட்டது. ஒவ்வொரு ஆண்டும் இவரின் நினைவுநாளில் ஏராளமான மக்கள் டோர்ட்முண்டிலுள்ள பிரான்சிஸ்கன் துறவற இல்லத்திற்கு வந்து திருப்பலியில் கலந்து கொண்டு பல அதிசயங்களைக் காண்கின்றனர்.