Bl. Angelo of Chivasso
Feastday: April 12
Birth: 1411
Death: 1495
Image of Bl. Angelo of ChivassoAs a child, Angelo Carletti, of Chivasso, Italy, was discovered by his mother in the middle of the night kneeling before his crucifix, devoutly kissing it. Years later, working as a magistrate, Angelo remained faithful to a personal regimen of prayer and visits to the sick, sustained by devotion to the Passion of Christ and the Blessed Virgin Mary. Following his mother's death, Angelo became an Observant Franciscan priest. He preached across the countryside of Italy's Piedmont region, seeking out the most remote villages. In addition to serving as the Observant Franciscans' vicar general, Father Angelo authored a major work of moral theology, the Summa Angelica. At the age of eighty, he undertook the challenge of preaching to the Waldensians, a heretical sect that denied the pope's authority over the Church, as well as the doctrine of purgatory. His efforts won the conversions of many Waldensians and the return to the faith of numerous fallen-away Catholics. Having always befriended the poor, Father Angelo asked to spend the end of his life begging alms for the needy.
Blessed Angelo Carletti di Chivasso was a noted moral theologian of the Order of Friars Minor; born at Chivasso in Piedmont, in 1411; and died at Coni, in Piedmont, in 1495.
His name in Latin is usually given as Angelus de Clavasio (Clavasium being the Latin name of his birthplace). This form is preserved in bibliographic usage.
Life
Antonio Carletti was born in 1411 to a noble family of Chivasso, Italy, near Turin.[1] He attended the University of Bologna, where he received the degree of Doctor of Civil and Canon Law, and served as a magistrate in the Court of Chiavasso. He was appointed to the Senate by the Marquis of Monferrato Gian Giacomo. It was probably at the age of thirty that he entered the Order of Friars Minor at Santa Maria del Monte in Genoa, taking the name Angelo. There he met Francesco della Rovere, who was later to become Pope Sixtus IV.
In 1467 he accompanied Fra Pietro da Napoli, who had been charged by the Vicar General to reorder the Franciscan province of Austria.[2]
In 1472 he was chosen to fill the office of Vicar-General of that branch of the Order then known as the Cismontane Observance, founded by Bernadine of Siena.[3] He held that office again in 1478, in 1485 and in 1490. He founded the monasteries of Saluzzo, Mondovì and Pinerolo; and preached in Mantua, Genoa, Cuneo, Susa, Monferrato and Turin at the court of Charles I, Duke of Savoy. He also served as a spiritual counselor for Catherine of Genoa and Blessed Paola Gambara.
Apostolic Nuncio
In 1480 the Ottoman Empire under Mehmed II took possession of Otranto, and threatened to overrun and lay waste the area. Angelo was appointed Apostolic Nuncio by Pope Sixtus IV, and commissioned to preach a crusade against the invaders. While the residents of Otranto held out under siege, Mehmed II died and the Turkish forces retired from the Italian peninsula.[3]
Again, in 1491, he was appointed Apostolic Nuncio and Commissary by Innocent VIII, conjointly with the Bishop of Mauriana, and reached a peaceful agreement between Catholics and Waldensians.[3]
Angelo Carletti di Chivasso died on April 11, 1495 at the convent of St. Anthony at Cuneo.[2]
Writings
Summa Angelica, 1511 (Fondazione Mansutti, Milano).
In theology he is considered a major adherent of Scotism. His works are given by Wadding in the latter's "Scriptores Ordinis Minorum". The most noted of these is the "Summa de Casibus Conscientiae", called after him the "Summa Angelica". The basis of this work was a "Summa Confessorum" by John Rumsik, O. P., Lector of Freiburg (d. 1314), which was then arranged alphabetically by Bartholomew of San Concordio who also added material on canon law.[4] The first edition of di Chivasso's "Summa Angelica" appeared in the year 1486,[5] and from that year to the year 1520 it went through 31 editions, 25 of which are preserved in the Royal Library at Munich.
The "Summa" is divided into 659 articles arranged in alphabetical order and forming what would now be called a dictionary of moral theology. The most important of these articles is the one entitled "Interrogationes in Confessione". It serves, in a way, as a dictionary of moral theology and was found very useful for confessors.[1] Judging the character of the work of Bl. Angelo as a theologian from this, his most important contribution to moral theology, one is impressed with the gravity and fairness that characterized his opinions throughout. The "Summa" is a valuable guide in matters of conscience and approaches closely, in the treatment of the various articles, to casuistic theology as this science is now understood, hence the title of the work, "Summa de Casibus Conscientiae".
Martin Luther considered it a symbol of Catholic orthodoxy and had it publicly burned in the public square outside Wittenberg's Elster Gate on December 10, 1520 together with the Bull of Excommunication Exsurge Domine, the Corpus of Canon Law, and Johann Eck's "Chrysopassus".[1]
Summa angelica de casibus conscientiae, 1487
Editions
Summa angelica de casibus conscientiae. Chivasso: Jacobinus Suigus, de Suico. 1486.[6]
Summa angelica de casibus conscientiae (in Latin). Venezia: Giorgio Arrivabene. 1487.
Veneration
On April 14, 1753, Pope Benedict XIII beatified Angelo Carletti,[7] giving official approval to the cult that had for long been paid to Angelo, especially by the people of Chivasso and Coni. The latter chose him as their special patron. His feast is kept on 12 April. He is celebrated in his native Chivasso, with an old country fair each year at the end of August.
Saint Teresa of the Andes
† இன்றைய புனிதர் †
(ஏப்ரல் 12)
✠ லாஸ் ஆண்டிஸ் நகர புனிதர் தெரசா ✠
(St. Teresa of Los Andes)
மறைப் பணியாளர்:
(Religious)
பிறப்பு: ஜூலை 13, 1900
சாண்டியாகோ, சிலி
(Santiago, Chile)
இறப்பு: ஏப்ரல் 12, 1920 (வயது 19)
லாஸ் ஆண்டிஸ், வால்பரைசோ, சிலி
(Los Andes, Valparaíso, Chile)
ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருத்தலம்
(Roman Catholic Church)
முக்திபேறு பட்டம்: ஏப்ரல் 3, 1987
திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல்
(Pope John Paul II)
புனிதர் பட்டம்: மார்ச் 21, 1993
திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல்
(Pope John Paul II)
முக்கிய திருத்தலம்:
லாஸ் ஆண்டிஸ் நகர தெரேசாவின் திருத்தலம்
(Shrine of Saint Teresa of Los Andes)
நினைவுத் திருநாள்: ஏப்ரல் 12
பாதுகாவல்:
நோய்களுக்கெதிராக, நோயாளிகள், இளைஞர்கள், சாண்டியாகோ (Santiago), லாஸ் ஆண்டிஸ் (Los Andes)
“லாஸ் ஆண்டிஸ் நகர இயேசுவின் புனிதர் தெரேசா” (Saint Teresa of Jesus of Los Andes) என்றும், “லாஸ் ஆண்டிஸ் நகர புனிதர் தெரேசா” (Saint Teresa of Los Andes) என்றும் அழைக்கப்படும் இப்புனிதர், தென் அமெரிக்க நாடான (South American country) சிலி குடியரசைச் (Republic of Chile) சார்ந்த, ஒரு கார்மேல் சபையின் மறைப் பணியாளராவார்.
“ஜூவானா என்ரிகுவெட்டா ஜோசெஃபினா டி லாஸ் சக்ரேடோஸ் கொரஸோன்ஸ் ஃபெர்னாண்டஸ் சோலார்” (Juana Enriqueta Josefina de los Sagrados Corazones Fernández Solar) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட இப்புனிதர், சுருக்கமாக “ஜுவானா ஃபெர்னாண்டஸ் சோலார்” (Juana Fernández Solar) என்றும் அழைக்கப்பட்டார்.
“சிலி” (Chile) நாட்டின் தலைநகரான “சாண்டியாகோ” (Santiago) நகரின் உயர்குடி குடும்பமொன்றில் 1900ம் ஆண்டு பிறந்த ஜுவானா’வின் தந்தை, “மிகுவேல் ஃபெர்னாண்டஸ் ஜரா” (Miguel Fernández Jara) ஆவார். இவரது தாயாரின் பெயர், “லூசியா சோலார் டி ஃபெர்னாண்டஸ்” (Lucia Solar de Fernández) ஆகும். இவரது பெற்றோருக்குப் பிறந்த ஆறு குழந்தைகளில் இவர் நான்காவது குழந்தை ஆவார்.
கி.பி. 1907ம் ஆண்டு முதலே, “திருஇருதய சபையின்” (Sacred Heart order) ஃபிரெஞ்ச் அருட்சகோதரியர் (French nuns) நிர்வகித்துவந்த பள்ளியில் கல்வி கற்ற ஜுவானா, தமது பதினெட்டு வயதுவரை அங்கேயே கல்வி கற்றார். கி.பி. 1914ம் ஆண்டு, தமது பதினான்கு வயதிலேயே தம்மை கடவுளுக்கு அர்ப்பணிப்பதற்காக கார்மேல் சபையில் இணைய முடிவு செய்தார். 1915ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், எட்டாம் தேதி, தமது முதல் உறுதிப்பாடுகளை ஏற்றுக்கொண்ட இவர், தொடர்ந்து அதனை வழக்கமாக ஏற்றுக்கொண்டார். இயற்கையாகவே பக்தி மார்க்கத்தில் ஈடுபாடு கொண்டிருந்த ஜுவானா, தமது இயற்கைக்கு மாறாக, பிடிவாதமும் கோப குணமும் கொண்டிருந்தார். சில சமயங்களில் தன்னிலை மறக்குமளவுக்கு மனநிலையும் கொண்டிருந்தார்.
ஒரு குறிப்பிட்ட சந்தர்ப்பத்தில், ஜுவானாவின் கோப குணத்தால் கோபம் கொண்டிருந்த அவளுடைய சகோதரி “ரெபெக்கா” (Rebeca) ஜுவானாவை கன்னத்தில் அறைந்துவிட்டார். முகம் சிவந்துபோன ஜுவானா, தமது சகோதரியை வேகமாக அருகே இழுத்து, பின்னர் அவரது கன்னத்தில் முத்தமிட்டார். இதனால் குழம்பிப்போன ரெபெக்கா, அவரை துரத்திப்போய், “இங்கிருந்து நீ வெளியேறிவிடு. நீ எனக்கு தந்தது யூதாவின் முத்தமாகும் (kiss of Judas)” என்றார்.
தமது பதின்மூன்று வயதில், “கடுமையான குடல்வாலழற்சி” (Acute Appendicitis) நோயால் பாதிக்கப்பட்டார். சிறுவயது முதலே பாடல், நடனம் ஆகியவற்றில் ஈடுபாடு கொண்டிருந்த இவருக்கு டென்னில் மற்றும் “croquet” எனப்படும் புல் வெளியில் விளையாடப்படும் மரப்பந்தாட்டம் ஆகியவையும் பிடித்திருந்தது. நீச்சல் அறிந்திருந்த அவரால், பியானோ மற்றும் ஹார்மோனியம் பயன்படுத்த முடிந்தது. 1916ம் ஆண்டில் அவர் ஆன்மீக பயிற்சிக்கான ஒரு தியானத்தில் ஈடுபட்டார்.
1919ம் ஆண்டு, மே மாதம், ஏழாம் தேதி, அவர் “லாஸ் ஆண்டிஸ்” (Los Andes) நகரிலுள்ள கார்மேல் (Discalced Carmelites) சபையில் புகுமுக துறவியர் பயிற்சியில் (novitiate) இணைந்தார். அச்சமயத்தில், அவருக்கு “இயேசுவின் தெரேசா” (Teresa of Jesus) எனும் ஆன்மீக பெயர் அளிக்கப்பட்டது. அதே வருடம் அக்டோபர் மாதம், 14ம் தேதி, அவர் கார்மேல் சபையின் சீருடைகளைப் பெற்றுக்கொண்டார்.
தமது குறுகிய வாழ்க்கையின் முடிவை நோக்கி பயணித்த இப்புதிய கன்னியாஸ்திரி, தமது திருத்தூதுப் பணியை கடிதங்கள் எழுதுவதன் மூலம் தொடங்கினார். அதில் அவர் தமது ஆன்மீக வாழ்க்கை அனுபவங்களை மற்றவர்களுடன் பகிர்ந்து கொண்டார். ஆனால், விரைவிலேயே “டைஃபஸ்” (Typhus) என அழைக்கப்படும் தீவிர அக்கி போன்ற தீப்பொறி காய்ச்சல் நோயால் பாதிக்கப்பட்டார். 1920ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், இரண்டாம் நாளன்று, பெரிய வெள்ளியன்று (Good Friday), அந்நோய் அபாயகரமானதாகக் கண்டறியப்பட்டது மற்றும் அது மோசமாகிவிட்டது.
ஜுவானாவுக்கு தமது இருபது வயது பூர்த்தியடைய இன்னும் மூன்று மாதங்களே இருந்தன. அத்துடன், அவரது துறவற பயிற்சி நிறைவேறி தமது முழு பிரமான உறுதிப்பாடுகளை ஏற்க இன்னும் மூன்று மாதங்களே இருந்தன. 1920ம் ஆண்டு, உயிர்த்தெழுந்த திருவிழாவின் (Easter) மறுதினம், ஏப்ரல் மாதம், ஐந்தாம் நாளன்று, ஜுவானா தமது இறுதி அருட்சாதனங்களைப் பெற்றுக்கொண்டார். ஏப்ரல் மாதம், 12ம் நாளன்று, மாலை 7:15 மணியளவில், ஜுவானா மரித்தார்.
† ஜெபம்:
இயேசுவின் புனிதர் தெரசாவே! இளம் பிராயத்திலேயே உமது மனம் இறைவன்பால் ஈர்த்ததே! இம்மண்ணுலகில் மிகக் குறுகிய ஆயுட்காலத்தை கொண்டிருந்தாலும், மிக நேரிய வாழ்வை வாழ்ந்தவரே! எங்கள் இளைஞர்கள் மற்றும் இளம் பெண்கள் சினம் என்னும் குணத்தை அறவே அகற்றவும், குறிப்பாக நோயுற்ற சிறுவர் சிறுமியர்களின் நோய் முற்றிலும் நீங்கி அவர்கள் பரிபூரண சுகம் பெறவும் எல்லாம் வல்ல இறைவனிடம் தொடர்ந்து மன்றாடுமாறு உம்மை வேண்டுகிறோம். ஆமென்! †
Also known as
• Juanita Fernandez Solar
• Teresa de los Andes
• Teresa of Jesus of the Andes
Additional Memorial
13 July (Carmelites)
Profile
Born to an upper class family. From her adolescence Teresa was devoted to Christ. Greatly influenced by the autobiography of Saint Thérèse de Lisieux. She entered the monastery of the Discalced Carmelite nuns at Los Andes on 7 May 1919, and was given the name Teresa of Jesus. A model for young people. The first Chilean and the first member of the Teresian Carmel in Latin America to be beatified.
Born
13 July 1900 at Santiago, Chile as Juanita Fernandez Solar
Died
12 April 1920 at the Carmelite convent at Los Andes, Chile of typhus
Beatified
• 3 April 1987 at Santiago, Chile by Pope John Paul II
• her brother, Luis, attended the beatification
Canonized
21 March 1993 by Pope John Paul II
Patronage
• against bodily ills
• against illness
• against sickness
• sick people
• young people in general
Saint Joseph Moscati
Also known as
• Giuseppe Mario Carolo Alphonse Moscati
• Joseph Mario Charles Alphonse Moscati
Additional Memorial
16 November (translation of relics)
Profile
Seventh of nine children born to a prominent family, the son of Francsco Moscati, a lawyer and magistrate who served as an altar server whenever possible, and Rosa de Luca dei Marchesi di Roseto, whose family was Italian nobility. Giuseppe's family moved to Naples, Italy when the boy was four years old; he made his First Communion at age eight, Confirmation at ten. Friend of Blessed Bartolo Longo and Blessed Caterina Volpicelli. Received his doctorate from the University of Naples in 1903. Worked at and served as administrator of a hospital for the incurable while continuing to study and do medical research. Assisted in the preparation for and recovery from the eruption of Mount Vesuvius on 8 April 1906, but refused any recognition for the work. Led the work to stop cholera in Naples. Member of the Royal Academy of Surgical Medicine in 1911, and received a doctorate in physiological chemistry. Directed several hospitals and medical societies, and was one of the first to experiment with the use of insulin for diabetes. Tried to enlist in the army in World War I, but was refused and instead ran a hospital for the wounded; personally treated almost 3,000 soldiers. He healed (sometimes miraculously), taught at numerous universities and hospitals, and supported the poor and outcast; could sometimes diagnose a patient's illness and prescribe for it without having seen the patient. Knew when and how to use a patient's faith and the sacraments to effect a cure. First modern physician to be canonized.
Born
25 July 1880 at Benevento, Italy as Giuseppe Mario Carolo Alphonse Moscati
Died
• around 3pm on 12 April 1927 of a stroke in his office in Naples, Italy while taking a break between patients
• buried in the cemetery of Poggio Reale, Naples
• in 1920 he was re-intered in the church of Gesù Nuovo, Naples
Canonized
• 25 October 1987 by Pope John Paul II
• his canonization miracle involved curing a young ironworker who was dying of leukemia; the patient's mother dreamed of a doctor wearing a white coat; she later identified his as Moscati when shown a photograph of him; soon after her son was cured
Patronage
• bachelors
• people rejected by religious orders
• physicians
Saint David Uribe-Velasco
Also known as
David Uribe
Additional Memorial
21 May as one of the Martyrs of the Mexican Revolution
Profile
Son of Juan Uribe Ayal and Victoriana Velasco Gutierrez, the seventh of eleven children in an inevitably poor family. Baptized on 6 January 1889. Entered seminary at Chilapa in 1903 at age 14; excellent student. Sub-deacon in 1910, deacon in 1911, and ordained on 2 March 1913.
Parish priest at Buenavista de Cuéllar. Secretary to Bishop Antonio Hernandez Rodriguez of Tobasco. In 1914 David and the bishop were ordered to relocate to Chilapa, Guerrero ahead of the anti-religious violence that was sweeping the country; their ship sank, but David, the bishop, and four others survived. Parish priest at Zirandaro, but Zapatista uprisings forced him to return to Chilapa. Parish priest at Buenavista de Cuéllar, Telotlsapan and Iguala in Guerrero. Had a devotion to Our Lady of Tepeyac.
On 30 July 1926, as a matter of public safety, the bishops of Mexico ordered a halt to public worship, and for churches to close; David, reluctant but obedient, accepted the order, but later returned covertly to his pastoral duties. Arrested by the military on 7 April 1927, and taken to Cuernavaca. Offered freedom if he would become a bishop in the schismatic church that was subservient to the government; he declined. He wrote his will on 11 April 1927, and the next day was driven to a remote location near San Jose Vidal, Morales. He prayed for himself and his executioners, gave them his belongings, promised to pray for them in the next life, and was martyred.
Born
29 December 1888 at Buenavista de Cuellar, Guerrero, Mexico
Died
shot in the back of the head on 12 April 1927 near San Jose Videl, Morelia, Mexico
Canonized
21 May 2000 by Pope John Paul II during the Jubilee of Mexico
Readings
I forgive all my enemies, and I ask God and whoever I have offended to forgive me. - from the last will and testament from Saint David
Saint Zeno of Verona
Also known as
Zen, Zenón, Zénon, Zenone
Additional Memorials
• 21 May (translation of relics; Verona, Italy; Cerea, Italy)
• 6 December (episcopal consecration)
• last Sunday in May (Vermezzo, Italy)
• 18 June (Rolo, Italy)
• 16 August (Bolbeno, Italy; Montecastello, Italy)
• 2 September (Naturno, Italy)
• 8 September (Finale Emilia, Italy)
• 9 December (Cassano d'Adda, Italy; Lugagnando Val d'Arda, Italy; Maclodio, Italy; Onigo Pederobba, Italy; San Zeno Naviglio, Italy)
Profile
Bishop of Verona, Italy from 362 until his death. Noted preacher. Opposed Arianism and welcomed many refugees from North Africa who were fleeing persecution by Arians. Many of his written sermons have survived to today. Involved in bringing the relics of Saint Firmus and Saint Rusticus to Verona. Legend says he was stolen at birth and briefly replaced by a demonic changling. Possibly martyred in the persecutions of Gallienus.
Born
c.300 at Mauretania near Algiers, North Africa
Died
12 April 371
Patronage
• anglers
• children learning to speak
• children learning to walk
• fishermen
• newborn babies
• diocese of Verona, Italy
• 41 cities
Saint Alferius of La Cava
Also known as
• Alferius Abbate
• Alferius the Abbot
• Adalfere, Adalfericus, Adalferius, Alfere, Alferio, Allerius, Alpherius
Profile
Member of the noble Pappacarbone family. Ambassador for Duke Gisulf of Salerno, Italy. When he fell seriously ill at the abbey of Chiusa, Italy, he made the common promise to God that if he lived, he would enter religious life. When he recovered, he became a monk at Cluny, France, training under Saint Odilo of Cluny. Duke Gisulf recalled him to Salerno to reform the monasteries in his region.
Alferius met with little success, and in 1011 he became a hermit on Mount Fenestra near Salerno. His reputation for holiness and wisdom spread, and he attracted students. He selected twelve, and founded the Benedictine abbey Holy Trinity of La Cava under the Cluniac rule. The abbey became the motherhouse for scores of others in the region; this network of houses became a powerful force for civilization and religion in Sicily and southern Italy, and twelve of the motherhouse abbots have been beatified to date. Alferius lived to be 120, governing the abbey till the day he died; on that day, he celebrated Mass, and washed the feet of his brothers, including the future Pope Blessed Victor III.
Born
930 at Salerno, Italy
Died
Holy Thursday 1050
Beatified
1893 by Pope Leo XIII (cultus confirmed)
Blessed Andrew of Montereale
Also known as
Andrea
Additional Memorial
18 April (Augustinians)
Profile
Joined the Augustinians at age 14 in Montereale, Italy. Priest. Travelling preacher in Italy and France, known for his learning and personal holiness. Studied theology in Rimini, Padua, Ferrara and Siena in Italy. Reformed Augustinian monasteries in Umbria, Italy. Chosen Augustinian provincial in 1453 and 1471. In his later years he retired to the Augustinian monastery at Montereale.
Born
c.1403 in Mascioni, Campotosto, Italy
Died
• 18 April 1479 at the Augustinian monastery of Montereale, Italy of natural causes
• interred in the Augustianian Friars Church in Montereale
Beatified
18 February 1764 by Pope Clement XIII (cultus confirmed)
Patronage
Montereale, Italy
Saint Sabas the Lector
Also known as
• Sabas the Goth
• Saba, Sabbas, Sava, Savo, Savva
Profile
Goth. Lector in a church in what is now Romania. Captured by heathen Goths, he refused to eat food that had been sacrificed to idols. He and several others were martyed for this.
Born
334 in an area of modern Wallachia, Romania
Died
• tortured to death on 12 April 372
• body tied to a stone and thrown into the river Mussovo
• relics recovered by Saint Sansala
Patronage
• lectors
• torture victims
Pope Saint Julius I
† இன்றைய புனிதர் †
(ஏப்ரல் 12)
✠ புனிதர் முதலாம் ஜூலியஸ் ✠
(St. Julius I)
35ம் திருத்தந்தை:
(35th Pope)
பிறப்பு: தெரியவில்லை
ரோம் நகரம், மேற்கத்திய ரோமப் பேரரசு
(Rome, Western Roman Empire)
இறப்பு: ஏப்ரல் 12, 352
ரோம் நகரம், மேற்கத்திய ரோமப் பேரரசு
(Rome, Western Roman Empire)
நினைவுத் திருவிழா: ஏப்ரல் 12
திருத்தந்தை முதலாம் ஜூலியஸ் (Pope Julius I) கத்தோலிக்க திருச்சபையில் ரோம் நகர ஆயராகவும், திருத்தந்தையாகவும் கி.பி. 337ம் ஆண்டு, ஃபெப்ரவரி மாதம், 6ம் தேதி முதல் 352ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 12ம் நாள்வரை இறை பணி செய்தார். இவர் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் 35ம் திருத்தந்தை ஆவார். ஆரியன் கிழக்கு ஆயர்கள் (Arian Eastern Bishops) மீது பாப்பரசருக்குள்ள அதிகாரத்தை உறுதிப்படுத்துவதில் இவர் பெற்ற வெற்றி குறிப்பிடத்தக்கது. ஆண்டவர் இயேசுவின் பிறந்த நாளை டிசம்பர் 25 என்று குறித்து, விழாக் கொண்டாட முடிவு செய்தவரும் இவரே என்று வரலாற்றாசிரியர்கள் கருதுகின்றனர்.
ரோம் நகரில் பிறந்த இவர், திருத்தந்தை மாற்கு (Pope Mark) இறந்த நான்கு மாதங்களுக்குப் பிறகு திருத்தந்தைப் பதவிக்குத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.
கிறிஸ்து பற்றிய கொள்கையை விளக்குதல் :
இவரது பதவிக் காலத்தின்போது, இயேசு கிறிஸ்துவின் இறைத்தன்மை பற்றிய விவாதம் தொடர்ந்து நிகழ்ந்து கொண்டிருந்தது. அதாவது, இயேசு கிறிஸ்து இறைத்தன்மை கொண்டவர், கடவுளின் மகன் என்று நிசேயா சங்கம் கி.பி. 325ல் அறிவித்திருந்தது. ஆனால் ஆரியுஸ் (Arius) என்பவர் இக்கொள்கையை ஏற்க மறுத்து, இயேசு கடவுளின் படைப்புகளில் மிகச் சிறந்தவரே தவிர கடவுள் தன்மை கொண்டவரல்ல என்று போதித்தார். இவ்வாறு அடிப்படைக் கொள்கை பற்றி ஐயம் எழுப்பப்பட்டதால், திருச்சபைக்குள் குழப்பம் ஏற்பட்டிருந்தது.
ஆரியுசின் ஆதரவாளர்கள் மேற்கு ரோம மன்னராக இருந்த காண்ஸ்டன்ஸ் என்பவருக்கும் திருத்தந்தை முதலாம் ஜூலியசுக்கும் தங்கள் நிலையை விளக்கி உரைக்க தூதுவர்களை அரசின் கீழைப்பகுதியாக இருந்த காண்ஸ்டாண்டிநோபுளில் இருந்து அனுப்பி வைத்தனர். ஆரியுசின் கொள்கையைக் கடுமையாக எதிர்த்ததன் காரணமாக காண்ஸ்டாண்டிநோபுளின் ஆயர் அத்தனாசியுசு ஏற்கெனவே நாடு கடத்தப்பட்டிருந்தார். அவரை நாடுகடத்தியது சரியே என்று ஆரியுசின் ஆதரவாளர்கள் வாதாடினர்.
திருத்தந்தை முதலாம் ஜூலியஸ், அத்தனாசியுசுக்குத் தம் ஆதரவைத் தெரிவித்து, இரு தரப்பினரும் ஒன்றுகூடிப் பேச வேண்டும் என்று முடிவு செய்து ஒரு சங்கத்தைக் கூட்ட முயன்றார். ஆனால், ஆரியுசின் ஆதரவாளர்கள் அச்சங்கத்தில் பங்கேற்க மறுத்து விட்டனர்.
இரண்டாம் முறையாக நாடு கடத்தப்பட்ட அத்தனாசியுசு உரோமைக்கு வந்தார். அவரே காண்ஸ்டாண்டிநோபுளின் முறையான ஆயர் என்று திருத்தந்தை ஜூலியஸ் தாம் கூட்டிய சங்கத்துக்குத் தலைமை தாங்கி அறிவித்தார். இந்த முடிவைக் கீழைச் சபையான காண்ஸ்டாண்டிநோபுள் பகுதியைச் சார்ந்த ஆயர்களுக்கு அறிவித்து, முதலாம் ஜூலியஸ் கடிதம் அனுப்பினார். அதில், திருச்சபையில் கருத்து வேறுபாடு ஏற்பட்டபோது தம்மோடு தொடர்பு கொள்ளத் தவறியதற்காக ஜூலியஸ் அந்த ஆயர்களைக் கடிந்து கொண்டார். (Epistle of Julius to Antioch, c. xxii).
அதன் பின் சார்திக்கா நகரில் ஒரு சங்கம் கூட முதலாம் ஜூலியஸ் ஏற்பாடு செய்தார். அச்சங்கமும் ஆரியுஸ் போதித்த கொள்கையைக் கண்டித்தது. முதலாம் ஜூலியஸ் எடுத்த முடிவுகள் சரியே என்று உறுதிப்படுத்தியது.
முதலாம் ஜூலியஸ் கட்டிய ஆலயங்கள்:
திருத்தந்தை முதலாம் ஜூலியஸ் உரோமையில் இரு பேராலயங்களைக் கட்டினார்.
ஒன்று, டைபர் நதிக்கரையில் அமைந்த மரியா கோவில் (Santa Maria in Trastevere).
மற்றொன்று, பன்னிரு திருத்தூதர்கள் கோவில்.
இறப்பும் திருவிழாவும்:
முதலாம் ஜூலியஸ் கி.பி. 352ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 12ம் நாள் உயிர் துறந்தார். அவருக்குப் பின் பதவி ஏற்றவர் திருத்தந்தை லிபேரியஸ் (Pope Liberius) ஆவார்.
கத்தோலிக்க திருச்சபையில் திருத்தந்தை முதலாம் ஜூலியஸ் ஒரு புனிதராகக் கருதப்படுகிறார். அவருடைய நினைவுத் திருவிழா, அவர் இறந்த நாளாகிய ஏப்ரல் 12ம் நாள் கொண்டாடப்படுகிறது.
Also known as
Jules I
Profile
Son of Rusticus. Elected 35th pope in 337. Built several churches in Rome. Confirmed the right of bishops to appeal to the Vatican for redress of wrongs. Fought Arianism, and supported Saint Athanasius the Great against the Arians. Ordered that the Eastern Church should celebrate Christmas on 25 December instead of combining it with Epiphany on 6 January. Considered the founder of the Vatican Archives as he ordered that all official acts be preserved.
Born
at Rome, Italy
Papal Ascension
6 February 337
Died
12 April 352 of natural causes
Saint Basil of Parion
Also known as
• Basilios of Parion
• Basileios of Parion
• Basil of Parium
Profile
Bishop of Parion, Mysia (an area of modern Turkey) during the reign of Emperor Leo Isaureren. Defended the use of icons and images during the iconoclasm heresy, refused to sign and abide by imperial iconoclast orders, would not have contact with heretics, and prohibited them coming to his diocese. His opposition to the authorities led to renunciations, abuse, torture and years of ministering to the faithful on the run and in secret.
Saint Erkemboden of Thérouanne
Also known as
Arkembode, Erchembod, Erchembodone, Erkembode
Profile
Travelling from Ireland to the continent to become a missionary, Erkemboden's companions were murdered and he decided to stop at the monastery of Saint-Omer in France. He became a monk and then abbot there. Bishop of Thérouanne, France for 26 years.
Born
Ireland
Died
714 of natural causes
Saint Damian of Pavia
Profile
Born to the Italian nobility. Known for both his learning and his piety. Bishop of Pavia, Italy in 680. He became an outspoken opponent of Monothelitism, and was known for his ministry to the poor and sick; reported to have healed a leper by a kiss. Acted as peacemaker between the Byzantine Emperor and the Lombards.
Born
Lombardy, Italy
Died
• 710 of natural causes
• interred in the cathedral of Pavia, Italy
Saint Artemón of Caesarea
Profile
Elderly Christian man who was ordered to sacrifice to Roman gods. When Artemón refused, he was dragged to the temple of Asclepius and again ordered to sacrifice; when they released him, he attacked the statues and destroyed several before being captured. Tortured and martyred.
Died
martyed in Caesarea, Asia Minor
Blessed Peter of Montepiano
Profile
Vallombrosan monk. Abbot of the San Virgilio Abbey in Brescia, Italy. Late in life he retired to live as a hermit in Montepiano, Tuscany, Italy.
Died
1098 in Montepiano, Tuscany, Italy of natural causes
Saint Constantine of Gap
Also known as
Constantius
Profile
First bishop of Gap, France. Attended the Council of Orange in 519. Fought against the Arian heresy.
Died
529 of natural causes
Blessed Lorenzo of Belem
Profile
14th-century member of the Order of Saint Jerome. Monk at the monastery of Belem in Lisbon, Portugal. Priest. His personal piety made him a much sought after confessor.
Saint Tetricus of Auxerre
Profile
Abbot of Saint Germanus Abbey, Auxerre, France. Bishop of Auxerre by popular acclamation.
Died
murdered in his sleep in 707
Saint Vissia of Fermo
Profile
Consecrated virgin martyred in the persecutions of Decius.
Died
martyred c.250 in Fermo, Italy
Patronage
Fermo, Italy
Saint Wigbert
Profile
Spiritual student of Saint Egbert in Ireland. Spent two years as a missionary in Friesland (in modern Netherlands).
Born
England
Died
690 in Ireland
Saint Florentin of Arles
Also known as
Florentine
Profile
First abbot of Holy Apostles Abbey in Arles, France.
Saint Victor of Braga
Profile
Catechumen martyred in the persecutions of Diocletian.
Died
c.300 in Braga, Portugal
Saint Acutina
Also known as
Agutina
Profile
One of a group of 79 Christians martyred together.
