இன்றைய புனிதர்கள் ஏப்ரல் 27

 St. Lawrence Huong

Feastday: April 27

Death: 1856

Martyr of Vietnam. He was a native priest, beheaded during the anti-Christian persecution. Lawrence was canonized in 1988 by Pope John Paul II.

Bl. Osanna of Cattaro

Feastday: April 27

Patron: of Kotor, Montenegro

Birth: 1493

Death: 1565

Image of Bl. Osanna of CattaroCatherine Cosie, of Komani, Montenegro, was the daughter of Greek Orthodox parents. As a young girl, she worked as a shepherdess. She is said to have experienced visions of the Child Jesus and of Christ on the cross that induced her to ask her mother to take her to a Catholic church in order to venerate images of the Savior there. Subsequently, with her parent's approval, Catherine took a job as a maid for a Catholic family in the city of Kotor (Cattaro). In this environment, she eventually became a Catholic herself. Several years later, Catherine heard a sermon on Good Friday that led her to become an anchoress in a cell adjoining one of Kotor's churches. Thereafter, she became a Third Order Dominican, taking the name Osanna. She experienced further visions of Christ in the different mysteries of his life, from his infancy to his resurrection and ascension. Afflicted by demonic manifestations, Osanna defended herself by making the sign of the cross and by invoking the name of Jesus. At the end of a final illness borne with heroic patience, she repeatedly uttered the name of Jesus before breathing her last.

Osanna of Cattaro (Serbian Cyrillic: Озана Которска, romanized: Ozana Kotorska; 25 November 1493 – 27 April 1565) was a Catholic visionary and anchoress from Cattaro. She was a teenage convert from Orthodoxy[4] of Serbian descent from Montenegro.[5] She became a Dominican tertiary and was posthumously venerated as a saint in Kotor. She was later beatified in 1934.

Life

Osanna was born in the village of Relezi[2][5] in Zeta to an Eastern Orthodox priestly family named Kosić and was baptized "Jovana" in that tradition.[6][7] Her father was priest Pero Kosić and her uncle was Marko Kosić, a monk with the name of "Makarije" who later became Eastern Orthodox Bishop of Zeta. Her grandfather Aleksa Kosić and her great grandfather Đuro Kosić were also Orthodox priests. She was a shepherdess in her youth, and developed the habit of spending her solitary hours in prayer. A story says that one day while watching the flocks, she saw a child lying asleep on the grass. Attracted by its beauty, she went to pick up the baby, but it disappeared, leaving Osanna with a feeling of great loneliness.[3]

Osanna continued to witness these apparitions. When she was 14 years old, her visions began to be followed by an odd desire to travel to the coastal Venetian town of Cattaro in Albania Veneta (Bay of Kotor, modern-day Montenegro), where she felt she could pray better. Her mother did not understand, and grudgingly arranged a position for Osanna as a servant to the wealthy Catholic Bucca family, who allowed the girl as much time as she wished for church visits. In Cattaro, Osanna abandoned Eastern Orthodoxy and converted to Roman Catholicism, and took the name Katarina (Catherine Cosie).[3][4] Osanna learned to read and write during her free time. She read religious books in both Latin and Italian, especially the Bible.[2]

In her late teens, Osanna felt a call to live the life of an anchoress. Though she was considered very young for such a calling, her spiritual director had her walled up in a cell built near Saint Bartholomew's church in Cattaro. It had a window through which Osanna could hear Mass, and another window to which people would occasionally come to ask for prayers or give food. Katarina made the customary promises of stability and the door was sealed.[3]

After an earthquake destroyed her first hermitage, she moved to a cell at Saint Paul's church, and became a Dominican tertiary, taking the name Osanna in memory of Blessed Osanna of Mantua. She would follow the Dominican Rule for the last 52 years of her life. A group of Dominican sisters took up residence near her, consulting her for guidance, and came to consider her their leader. Osanna soon had so many followers that a convent was founded for them.[4]

In her tiny cell, it is said that Osanna received many visions. These included the Christ as an infant, the Blessed Virgin Mary, and several saints. Once the Devil appeared to her in the form of the Blessed Virgin and told her to modify her penances. By obedience to her confessor, Osanna managed to penetrate this disguise and vanquish this enemy.[3][4]

A convent of sisters founded at Cattaro regarded her as their foundress because of her prayers, although she never actually saw the place. When the city was attacked on August 9, 1539 by Khair ad-Din Barbarossa, and Cattaro was threatened, the citizens of Cattaro ran to her for help.[2] They credited their deliverance to her prayers and counsel. Again, her prayers were credited to saving them from the plague.[3]

Veneration

The incorrupt body of Osanna was kept in the Church of St. Paul until 1807, when the French Army converted the church into a warehouse. Her body was then brought to the Church of St. Mary. The people of Kotor venerated her as a saint. In 1905, the process for her beatification began in Kotor and was successfully completed in Rome. In 1927, Pope Pius XI approved her cultus,[2] and in 1934, she was formally beatified.[4]

Over the course of her life, the people of Kotor came to call her "the trumpet of the Holy Spirit" and the "teacher of mysticism." People from all walks of life came to her for advice, and she interceded particularly for peace in the town and among feuding families. Therefore, she was also called "the Virgin Reconciler" and the "Angel of Peace.

Saint Zita of Lucca

† இன்றைய புனிதர் †

(ஏப்ரல் 27)

✠ லூக்கா நகர் புனிதர் ஸிட்டா ✠

(St. Zita of Lucca)

கன்னியர்:

(Virgin)

பிறப்பு: கி.பி. 1212

லூக்கா நகரின் அருகேயுள்ள மொன்ஸக்ரட்டி, இத்தாலி

(Monsagrati, Near Lucca, Italy)

இறப்பு: ஏப்ரல் 27, 1272 (வயது 59-60)

லூக்கா, இத்தாலி

(Lucca, Italy)

ஏற்கும் சமயம்: 

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

புனிதர் பட்டம்: கி.பி. 1696

முக்கிய திருத்தலம்:

சேன் ஃப்ரேடியானோ பேராலயம், லூக்கா

(Basilica di San Frediano, Lucca)

நினைவுத் திருநாள்: ஏப்ரல் 27

பாதுகாவல்: 

வீட்டுப் பணியாளர்கள், தொலைந்துபோன சாவி,

பாலியல் வன்முரைக்காளானவர்கள், தமது பக்திக்காக இழிவுபடுத்தப்பட்ட மக்கள், 

திருச்சபையின் திருமணமாகாத பொதுநிலைப் பெண்கள் (Single Laywomen), லூக்கா எனும் இத்தாலிய நகரம் (Italian City of Lucca)

புனிதர் ஸிட்டா ஒரு இத்தாலிய நாட்டு ரோமன் கத்தோலிக்க புனிதரும், அருட்சகோதரியும் ஆவார்.

இத்தாலியின் லூக்கா (Lucca) நகரின் அருகேயுள்ள "மோன்சக்ரட்டி" (Monsagrati) என்னும் கிராமத்தில் பிறந்த இவர், தமது பன்னிரெண்டாம் வயதிலேயே வீட்டுப் பணிப்பெண்ணாக பணியமர்த்தப்பட்டார். நீண்ட காலமாக அவர் ஒரு பணிப்பெண்ணாக கொடுமைப்படுத்தப்பட்டார். கடினமான பணிகள் அவர்மேல் சுமத்தப்பட்டன. நியாயமற்ற முறையில் அவர் துன்புறுத்தப்பட்டார். அவருடைய அன்பான மற்றும் வெளிப்படையான தன்மைக்காக அவர் அவரது முதலாளிகளாலும், சக பணியாளர்களாலும் தாக்கப்பட்டார். இடைவிடாது தவறாகப் பயன்படுத்தப்பட்டார். அவருடைய பணிவும், சாந்த குணமும், அன்பும் அவரைக் கொடுமைப் படுத்திய முதலாளிகளையும், சக பணியாளர்களையும் அவரை விட்டு விலக வைத்தன. அவரது விடாமுயற்சியும், பண்பும் அவரை அவர்களிடமிருந்து மீட்டன. அவரது நிலையான பக்தி படிப்படியாக ஒரு மத எழுச்சியை குடியேற்றியது.

சோம்பேறித்தனமான பக்தி பொய்மையானது என்று அவர் அடிக்கடி பிறருக்கு எடுத்துரைத்தார். அவருக்கு தரப்பட்ட பணி, கடவுளால் அவருக்கு தரப்பட்டது என்று கூறினார். பிறரை இகழ்வதை விட்டு, தமது பணிகளை தாமே செவ்வன செய்தார். உறங்கும் நேரத்தைக் குறைத்து, செபத்தில் ஈடுபட்டார். 

கி.பி. 1272ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 27ம் நாளன்று, அவர் உறக்கத்திலேய சமாதானமாக இறந்தார். அவர் படுத்திருந்த இடத்தின்மேலே ஒரு விண்மீன் தோன்றியதாக சொல்லப்பட்டது.

அடக்கம் செய்யப்பட்ட அவரது உடல், கி.பி. 1580ம் ஆண்டு தோண்டி வெளியில் எடுக்கப்பட்டது. அவரது உடல் கெட்டு விடாத நிலையில் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. ஆனால் பின்னர் பதப்படுத்தப்பட்டதாக மாறிவிட்டது. புனிதர் ஸிட்டாவின் உடல் தற்போது லுக்காவிலுள்ள 'சேன் ஃப்ரேடியானோ பேராலயத்தில்' (Basilica di San Frediano in Lucca) பொதுமக்கள் பார்வைக்காக வைக்கப்பட்டுள்ளது.

Also known as<

Cita, Sita, Citha, Sitha

Profile

Born to a very poor but pious family. At age twelve she became a domestic servant for the wealthy Fainelli family in Lucca, Italy, a position she kept all her life; she looked at it as a way to serve God. She often gave her own food, and sometimes that of her master, to those poorer than herself, which caused her to get in frequent trouble with her employers and the other servants in the house who resented her. However, she did such a fine job she was eventually placed in charge of the house, and entrusted with its keys. Attended daily Mass before beginning her duties, and would go to a nearby monastery to pray in private. Her reputation was such that Dante in the Inferno referred to the city of Lucca as “Santa Zita”.

Born

1218 at Bozzanello, Monte Sagrate, Tuscany, Italy

Died

• 27 April 1272 at Lucca, Italy of natural causes

• buried in the church of San Frediano in Lucca

• her tomb was re-discovered in 1580

Beatified

• 1652 by Pope Innocent X

• during the recognition proceedings, her remains were found to be incorrupt

Canonized

• the office in her honour approved by Pope Leo X

• 5 September 1696 by Pope Innocent XII (cultus confirmed)

• added to the Roman Martyrology in 1748 by Pope Benedict XIV

Patronage

• against losing keys

• butlers

• domestic servants (proclaimed by Pope Pius XII)

• homemakers

• housemaids

• lost keys

• maids

• manservants

• people ridiculed for their piety

• rape victims

• servants

• servers

• single laywomen

• waiters, waitstaff, waitresses

• Lucca, Italy

Blessed Jakov Varingez

Also known as

• Giacomo de Bitetto

• Giacomo of Bitetto

• Giacomo Varingez

• Giacomo Veringuez

• James of Bitetto

• James of Dalmatia

• James of Illyricum

• James of Sclavonia

• James of Zara

• James the Illyrian

• James the Slav

Additional Memorial

20 April (Franciscans)

Profile

Son of Leonardo and Beatrice Varingez. Jakov re-located to Bari, Italy to escape Turkish invaders. There he felt a call to religious life and joined the Order of Friars Minor at the friary of Bitetto, Italy; he lived there nearly all the rest of his life. He served as cook, alms-beggar, gardener, porter, and sacristan. Known for being continually in prayer, he was given to ecstasies, noted as a miracle worker and for the ability to levitate. In his 80's he worked with victims of the plague of 1482.

Born

c.1400 in Zadar, Zadarska, Croatia

Died

• 27 April 1496 in Bitetto, Bari, Italy

• body incorrupt about 20 years after his burial, and parts of the body are still so today

Beatified

• 29 December 1700 by Pope Clement XI (cultus confirmation)

• 19 December 2009 by Pope Benedict XVI (decree of heroic virtues)

Patronage

Bitetto, Italy

Blessed Peter Armengol

Also known as

• Pere Ermengol

• Peter Armengaudius

• Peter Ermengol

• Pietro Armengaudio

Profile

Born to the nobility, Pietro wasted his youth in dissolute living, and rode for a while as a brigand and thief. His band once tried to hijack his father‘s entourage, which caused the young man to re-evaluate his life. He had a conversion, and joined the Mercedarians in 1258.

From that point on he worked tirelessly to ransom hostages. Personally took the place of 18 captured Christian children. and endured enough torture for the entire group, including being hanged until his tormenters thought he was dead. He survived the experience and retired to the convent of Saint Mary of the Meadows, but it, and the life of pain he led as a result of the torture, led to his being considered a martyr.

Born

1238 at Tarragona, Urgell region, eastern Spanish Pyrenees

Died

1304 at Tarragona, Urgell region, eastern Spanish Pyrenees of natural causes

Beatified

28 March 1686 by Pope Innocent XI (cultus confirmed)

Blessed Nicolas Roland

Profile

Raised in a pious family. Educated by Jesuits. Canon of Rheims, France while still a seminarian. Priest. Noted preacher. Assigned as parish priest in Rouen, France. Returned to Rheims with the plan to start schools for poor girls; he took a run-down orphanage and turned it into a successful school for orphaned and abandoned girls. Founder of the Soeurs de l'Enfant-Jésus (Sisters of the Infant Jesus) whose first members were teachers at his school; they received formal approval on 9 May 1678. He and the Sisters expanded the work and founded more schools around the city. Friend and mentor of Saint John Baptist la Salle who continued Nicolas' work by supervising the Sisters, and later founding schools for boys.

Born

8 December 1642 in Rheims, Marne, France

Died

• 27 April 1678 in Rheims, Marne, France of natural causes

• interred in the crypt of the Sisters of the Child Jesus in Rheims

Beatified

16 October 1994 by Pope John Paul II

Saint John of Kathara

Also known as

• John di Catari

• John of Cathares

• John of Constantinople

Profile

Entered a monastery at age nine. Attended the Second Council of Nicaea in 787. Ordained at the Dalmatus monastery in Constantinople. Hegumen (abbot) of the Kathara monastery in Bithynia (in modern Turkey) in 805. Removed from his office, beaten and sent into exile in 815 for opposing the iconoclasm of emperor Leo V. Worked with Saint Theodore the Stoudite to defend icons. Brought to Constantinople in 817, both the emperor and the patriarch tried to convince him to support the iconoclasts; he refused and was exiled again. He was allowed to return to his house in late 820, but was exiled again in 832 when the iconoclasts came to power again.

Born

Irenopolis, Isaurian Decapolis

Died

c.835 on the prison island of Aphousia (modern Avsa, Balikesir, Turkey) of natural causes

Saint Adelelmus of Le Mans

Also known as

• Adelelmus of Etival

• Adelelmus of Flanders

• Adelermus, Adelhelm, Adelinus, Alleaume, Adelelmo, Adelermo, Adelino

Profile

Friend and spiritual student of a hermit named Albert around Le Mans, France. Spiritual student of Saint Bernard of Tiron on Chaussey in the Channel Islands, but he returned to live as a hermit with Albert. With help from the count of Beaumont, Adelelmus founded a monastery for monks in the forest of Charnier, and a convent in Etival-a-Charnier in 1109. Though he lived near, and helped teach monks and nuns, Adelelmus apparently took any vows or joined any religious order.

Born

Flanders, Belgium

Died

27 April 1152 of natural causes

Saint Maughold

Also known as

• Apostle of the Isle of Man

• Macaille, Macaldus, Macallius, Macc Cuill, Maccaldus, Maccul, Machalus, Machaoi, Machella, Macull, Maghor, Maguil, Mawgan, Morgan, Mauchold

Profile

Prince, pirate and thief. Converted to Christianity by Saint Patrick. To avoid temptation, he set sail from Ireland in a wicker boat, letting God set his course. He landed on the Isle of Man where he served as missionary bishop. Some versions say that Patrick ordained him, and assigned him to the Isle of Man as penance for his earlier life. Many geographic features on the Isle still bear his name. Legend says he divided the island into parishes, but it is unlikely.

Died

c.488

Patronage

Isle of Man

Saint Liberalis of Treviso

Also known as

• Liberalis of Altino

• Liberale of...

Profile

Priest. Worked to convert Arians to orthodox Christianity, and was much abused by the Arians because of it. Late in life he retired to live as a hermit on a small island.

Born

near Ancona, Italy

Died

• c.400

• relics brought to Treviso, Italy in 452 by parishioners fleeing invading Huns

Patronage

• Castelfranco Veneto, Italy

• Treviso, Italy

Saint Laurensô Nguyen Van Huong

Also known as

Lawrence, Lorenzo

Additional Memorial

24 November as one of the Martyrs of Vietnam

Profile

Priest of the apostolic vicariate of West Tonkin (in modern Vietnam). Arrested as he was visiting a dying man during the persecutions of Emperor Tu-Duc; he was ordered to trample a cross; he refused. Flogged and executed. Martyr.

Born

c.1802 in Ke Sài, Hanoi, Vietnam

Died

beheaded on 27 April 1856 in Ninh Bình, Vietnam

Canonized

19 June 1988 by Pope John Paul II

Saint Asicus of Elphin

Also known as

Ascicus, Asic, Assic, Assicus, Tassach

Profile

Married coppersmith and silversmith. Convert. Disciple of Saint Patrick. First bishop of the diocese of Elphin, Ireland. Late in life, citing his unworthiness to lead his parishioners, he retired to live as a prayerful hermit on an island in Donegal Bay; monks from his diocese followed and tried to get him to return.

Died

c.490 of natural causes at Racoon, Donegal, Ireland

Canonized

19 June 1902 by Pope Leo XIII (cultus confirmed)

Patronage

diocese of Elphin, Ireland

Saint Theodore of Tabenna

Also known as

• Theodore of Tabennísi

• Theodor, Theodoros

Additional Memorial

16 May (Eastern calendar)

Profile

Monk at age 14. Spiritual student of Saint Pachomius at the monastery in Tabenna, Egypt; Pachomius delegated Theodore to bury him in secret. Chosen abbot of Tabenna in 350. Founded several monasteries in Egypt. Miracle worker.

Born

c.314 in Isna, Egypt

Died

27 April 368 of natural causes

Saint Floribert of Liège

Also known as

Florbert, Floribertus, Florebartus, Floriberius, Florebertus

Additional Memorial

1 November in the Diocese of Liege, Belgium

Profile

Son of Saint Hubert of Liege and Floribana of Louvain; his mother died in child-birth. Bishop of Liege, Belgium.

Born

685 in France

Died

• 25 April 746 of natural causes

• buried in the Cathedral of Saint Lambert

Blessed Joseph Outhay Phongphumi

Profile

Layman catechist in the apostolic vicariate of Savannakhet (in modern Laos). Martyr.

Born

1933 in Kham Koem, Nakhon Phanom, Thailand

Died

27 April 1961 in Muang Phalane, Savannakhet, Laos

Beatified

• 11 December 2016 by Pope Francis

• beatification recognition celebrated in Vientiane, Laos, presided by Cardinal Angelo Amato

Saint Pollio of Cybalae

Also known as

• Pollio of Cibala

• Pollio of Cibali

• Pollio of Cibalis

• Pollio of Vinkovci

Additional Memorial

28 April (Hieronymian Martyrology; Synaxary of Constantinople)

Profile

Lector of the church of Cybalae in Pannonia. Martyred in the persecutions of Diocletian for refusing to sacrifice to idols.

Died

burned alive c.304 in Cybalae, Pannonia (modern Vinkovci, Croatia)

Blessed Noël Tenaud

Profile

Member of the Paris Foreign Missions Society. Priest. Martyr.

Born

11 November 1904 in Rocheservière, Vendée, France

Died

27 April 1961 in Muang Phalane, Savannakhet, Laos

Beatified

• 11 December 2016 by Pope Francis

• beatification recognition celebrated in Vientiane, Laos, presided by Cardinal Angelo Amato

Saint Simeon of Jerusalem

Also known as

Simeon, Simon

Profile

Son of Cleophas and related to Jesus. Second bishop of Jerusalem. Tortured and executed in the persecutions of Trajan. Martyr.

Died

crucified c.107

Saint Enoder

Also known as

Cynidr, Keneder, Kenedr, Quidic

Profile

Grandson of Saint Brychan of Brecknock. The towns of Llangynidr, Wales, Saint Enoder, Cornwall and Kenderchurch, England are named for him.

Died

6th century

Saint Tertullian of Bologna

Profile

Eighth bishop of Bologna, Italy, serving during the collapse of the western Roman Empire.

Died

c.490

Saint Stephen of Tarsus

Profile

Martyred in one of the early persecutions in Asia Minor.

Died

at Tarsus, Cilicia, Asia Minor

Saint Castor of Tarsus

Profile

Martyred in one of the early persecutions in Asia Minor.

Died

at Tarsus, Cilicia, Asia Minor

Saint Winewald of Beverley

Profile

Abbot of Beverley Abbey in England.

Died

c.731

Saint Theophilus of Brescia

Profile

Bishop of Brescia, Italy.

Died

c.427

Martyrs of Nicomedia

Profile

A group of Christians murdered together for their faith. In most cases all we have are their names - Dioscurus, Evanthia, Felicia, Felix, Germana, Germelina, Johannes, Julius, Laetissima, Nikeforus, Papias, Serapion and Victorinus.

Died

at Nicomedia, Bithynia, Asia Minor (modern Izmit, Turkey)

பீட்டர் கனிசியுஸ்(Peter Kanisius), சே.ச.

குரு, மறைவல்லுநர்

பிறப்பு 

8 மே 1521

நிம்வேகன்(Nimwegen), ஹாலந்து

இறப்பு 

21 டிசம்பர் 1597 

சுவிட்சர்லாந்து

புனிதர் பட்டம்: 21 மே 1925

திருத்தந்தை பதினோறாம் பயஸ்

இவர் ஜெர்மனியிலுள்ள கொலோன் நகரில் பள்ளி சென்று தன் படிப்பை முடித்தார். அதன்பிறகு இயேசு சபையில் சேர்ந்து குருவாக பயிற்சி பெற்று 1546 ஆம் ஆண்டு குருப்பட்டம் பெற்றார். பிறகு இறையியல் மற்றும் மெய்யியல் படித்து பட்டம் பெற்றார். பின்னர் ஜெர்மனி நாட்டிலும், சுவிட்சர்லாந்திலும் பல்வேறு இடங்களில் ஆன்மீக குருவாக பணியாற்றி, சிறப்பான மறையுரைகளை வழங்கினார். இவரின் மறையுரை மக்களின் விசுவாசத்தை காக்கவும், உறுதிப்படுத்தவும் உதவியாக இருந்தது. இப்பணியில் இருந்தபோது பல நூல்களை எழுதினார். இவர் எழுதிய "மறைக்கல்வி" என்ற நூல் மிகவும் புகழ் பெற்றது. புனித போனிப்பாஸ் ஜெர்மனியின் முதல் அப்போஸ்தலர் என்றால், புனித கனிசியுஸ் இரண்டாம் அப்போஸ்தலர் ஆவார். இவர் எழுதிய "ஆன்மீகப் பயிற்சிகள்" என்னும் நூல் இயேசு சபையில் பயிற்சியில் இருந்தவர்களுக்கு, தியானம் செய்ய பெரிதும் உதவியது. அப்போதுதான் இவர் இயேசு சபையில் "ஒரு மாத தியான முறையை" அறிமுகப்படுத்தினார். 

அதன்பிறகு ஜெர்மனியிலுள்ள, இங்கோல்ஸ்டாட் என்ற இடத்திலுருந்த பல்கலைக்கழகத்தில் இறையியல், மெய்யியல் கற்றுக்கொடுக்கும் பேராசிரியராக பணியாற்றினார். அப்போது நாட்டை ஆண்டு வந்த அரசி, இவரை ஆஸ்திரிய நாட்டிற்கு பேராயராக உயர்த்த முயன்றார். இதற்கு கனிசியுசும், இவரின் சபைத்தலைவர் இனிகோவும் இணங்கவில்லை. இதனால் அரசி கோபமுற்று வியன்னாவில் குருமட பயிற்சியில் இருந்த மாணவர்களை, குருவாகக்கூடாது என்று கட்டளைப்பிறப்பித்தார். இதன் விளைவாக 20 ஆண்டுகள் எவராலும் குருவாக முடியவில்லை. அப்போது இச்சிக்கலை தவிர்க்கவே குருமட மாணவர்களை பல நூல்களை எழுத வேண்டினார். அவர்களும் பல நல்ல ஞான நூல்களை எழுதினார்கள். நூல் எழுதும் ஒவ்வொருவரும் 10 பேராசிரியர்களுக்கு சமமானவர்கள் என்று கூறி அம்மாணவர்களை இறைவழியில் கொண்டு சென்றார். பிறகு சுவிட்சர்லாந்தில் புகழ் வாய்ந்த ப்ரைபூர்க் பல்கலைக்கழகத்திற்கு அடித்தளமிட்டார். 

அப்போது இரண்டாம் வத்திக்கான் சங்கத்தின் ஒளியில் பிரிந்துபோன கிறிஸ்தவர்களிடம் உரையாடல் நடத்தவும், கிறிஸ்துவ ஒற்றுமையைக் காக்கவும், "எங்கும் ஒரே மந்தையும், ஒரே மேய்ப்பனும்" என்ற நிலை நடைமுறைக்கு வரும் நாளுக்காகவும் திருச்சபை மிகுதியாகஸ் செபிக்கும்படி, திருத்தந்தை அழைப்பு விடுத்துக்கொண்டே இருந்தார். இதனால் புனித கனிசியுஸ் இவ்வறிய வாய்ப்பை பயன்படுத்தி, தான் தொடங்கிய புதிய கல்லூரியில் புரொட்டாஸ்டாண்டு கிறிஸ்துவர்களுக்கும் இடமளித்து அனைவரையும் ஒன்று சேர்த்தார். அப்போது 1557 -ல் வேர்ம்ஸ் என்ற நகரில் நடைபெற்ற புரொட்டாஸ்ட்ண்ட், கத்தோலிக்க கலந்துரையாடலுக்கு அழைப்புப்பெற்றார். இவ்வுரையாடலில் கனிசியுஸ் திருச்சபைக்காகவும், குருமடமாணவர்களுக்காகவும் பரிந்து பேசினார். ஆனால் இதனால் பயனேதும் இல்லாமல் போனது. தொடர்ந்து தனது மறையுரையாலும், கல்வி கற்றுகொடுக்கும் பணியாலும் கிறிஸ்துவை இவ்வுலகிற்கு எடுத்துரைத்தார். இவர் தனது இறுதி நாட்களை தான் தொடங்கிய கல்லூரியில் இருந்த ஆலயத்திலேயே கழித்து உயிர்துறந்தார்.

இன்றைய புனிதர்கள் ஏப்ரல் 26

 St. Riquier

Feastday: April 26

Death: 645

Abbot and hermit, also called Richarius. Born at Celles, near Amiens, France, he became a priest after rescuing two Irish missionaries from a murderous band of local pagans. After studying in England, he was ordained and returned home, where he founded an abbey at Celles over which he presided as abbot. He later resigned from his office and spent his remaining days as a hermit on the site of Forest Montiers Monastery. Abbeville is the modern site of Riquier's foundation.

St. Franca Visalta

Feastday: April 26

Death: 1218

Cistercian nun and foundress. Born in 1170 in Piacenza, Italy, she entered the St. Syrus Benedictine Convent at the age of seven. Later elected abbess, she was ousted because of her strictness. After several years she became abbess of a convent at Montelana, which adopted the Cistercian rule. Moving the foundation to Pittoli, she died there. She was canonized by Pope Gregory X.

Franca Visalta (1170–1218), also known as Franca of Piacenza, was a Cistercian abbess.

Born in Piacenza, Italy, she became a Benedictine nun in St Syrus Convent at the age of seven and became abbess at a young age. However, she was removed and isolated because of the severe austerities she imposed. Only one nun, Carentia, agreed with Franca's discipline and she moved to a Cistercian convent in Rapallo.

Franca then persuaded her parents to build a Cistercian house in Montelana where she and Carentia both entered. Franca became abbess and maintained the strict austerities on herself, even when her health was failing, and spent most nights praying for several hours in chapel. She later moved the Cistercian community to Pittoli, where she died in 1218. Franca was canonised by Pope Gregory X

St. Anacletus II

† இன்றைய புனிதர் †

(ஏப்ரல் 26)

✠ புனிதர் அனக்லேட்டஸ் ✠

(St. Anacletus)

3ம் திருத்தந்தை:

(3rd Pope)

பிறப்பு: கி. பி. 25

ரோம், இத்தாலி, ரோம பேரரசு

(Rome, Italy, Roman Empire)

இறப்பு: ஏப்ரல் 26, 88

ரோம், இத்தாலி, ரோம பேரரசு

(Rome, Italy, Roman Empire)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

நினைவுத் திருநாள்: ஏப்ரல் 26

புனிதர் அனக்லேட்டஸ் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் மூன்றாம் திருத்தந்தையாவார். அவருக்கு முன் திருத்தந்தையராக இருந்தவர்கள் முதலில் "பேதுரு" (St. Peter), அதன்பின் "புனிதர் லைனஸ்" (Saint Linus) ஆவர். இவர் கத்தோலிக்க திருச்சபையால் புனிதராகக் மதிக்கப்படுகிறார்.

பதவிக் காலம் பற்றிய செய்திகள்:

மரபுச் செய்திகளின்படி, அனக்லேட்டஸ் ரோமைச் சார்ந்தவர் என்றும், பன்னிரு ஆண்டுகள் ஆட்சி செய்தார் என்றும் கூறப்படுகிறது. வத்திக்கான் வெளியிடுகின்ற "ஆண்டு ஏடு" (Annuario Pontificio), "முதல் இரு நூற்றாண்டுகளைப் பொறுத்தமட்டில், ஒரு குறிப்பிட்ட திருத்தந்தை எப்போது பதவி ஏற்றார், எப்போது அவரது பதவிக்காலம் முடிந்தது என்பது பற்றி உறுதியாகக் கூறுவது கடினம்" என்றுரைக்கிறது. அந்த ஏட்டின்படி, அனக்லேட்டஸ் கி.பி. 80 முதல் கி.பி. 92 வரை பதவியிலிருந்தார். வேறு சில ஏடுகள் அப்பதவிக்காலம் கி.பி. 77 முதல் கி.பி. 88 என்று கூறுகின்றன.

திருத்தந்தை அனக்லேட்டஸ் ரோம் மறைமாவட்டத்தை 25 பங்குத்தளங்களாகப் பிரித்தார் என்றும், ஒரு சிலரைக் குருக்களாகத் திருநிலைப்படுத்தினார் என்றும் சில பண்டைய ஏடுகள் கூறுகின்றன.

வத்திக்கானில் கல்லறை:

திருத்தந்தை அனக்லேட்டஸ் இன்றைய வத்திக்கான் நகரில் அமைந்துள்ள புனித பேதுரு பேராலயத்தில் அவருக்குமுன் பதவியிலிருந்த "திருத்தந்தை லைனஸ்" (Saint Linus) என்பவரின் கல்லறைக்கு அருகில் அடக்கம் செய்யப்பட்டுள்ளார். அனக்லேட்டஸ் என்னும் திருத்தந்தையின் பெயர் ரோம் வழிபாட்டு முறைத் திருப்பலியில் உள்ள நற்கருணை வழிபாட்டு வேண்டுதலில் சேர்க்கப்பட்டுள்ளது.

நினைவுத் திருவிழா:

கத்தோலிக்க திருச்சபையின் பழைய நாட்காட்டியாகிய "திரிதெந்தீன் நாட்காட்டியில்" ஏப்ரல் 26ஆம் நாள் புனித அனக்லேட்டஸ் மற்றும் புனித மார்செல்லீனுஸ் ஆகியோரின் விழா கொண்டாடப் பணிக்கப்பட்டது. அந்நாட்காட்டியில் ஜூலை 13ம் நாள் புனித அனக்லேட்டஸ் திருவிழா அமைந்தது.

1960ம் ஆண்டில் திருத்தந்தை இருபத்திமூன்றாம் யோவான் ஜூலை மாதம், 13ம் நாளில் இருந்த விழாவை அகற்றினார். அதே நேரத்தில், ஏப்ரல் மாதம், 26ம் நாள் புனித அனக்லேட்டஸ் விழாவாக அமையும் என்று பணித்தார். அனக்லேட்டஸ் என்னும் பெயர் ரோம் நற்கருணை வழிபாட்டு வேண்டுதலில் உள்ளது.

1969ம் ஆண்டு முதல் ஏப்ரல் 26 விழா கத்தோலிக்க திருச்சபையின் பொது நாள்காட்டியில் இல்லை. திருத்தந்தை அனக்லேட்டஸ் எந்த நாளில் இறந்தார் என்பது உறுதியாகத் தெரியாவிட்டாலும், "ரோம் மறைச்சாட்சியர் நூல்" (Roman Martyrology) என்னும் ஏடு, அவர் ஏப்ரல் மாதம், 26ம் நாள் இறந்ததாகக் குறிப்பிடுகிறது.

Feastday: April 26

Death: 88

Image of St. Anacletus II

Pope from 76 to 88 and martyr, the second successor to St. Peter. He died during the persecutions instituted by Emperor Domitian.

Pope Anacletus (died c. 92), also known as Cletus, was the third bishop of Rome, following Peter and Linus. Anacletus served as pope between c. 79 and his death, c. 92. Cletus was a Roman, who during his tenure as pope, is known to have ordained a number of priests and is traditionally credited with setting up about twenty-five parishes in Rome.[2] Although the precise dates of his pontificate are uncertain, he "...died a martyr, perhaps about 91".[3] Cletus is mentioned in the Roman Canon of the mass; his feast day is April 26.

Name and etymology

The name "Cletus" in Ancient Greek means "one who has been called", and "Anacletus" means "one who has been called back". Also "Anencletus" (Ancient Greek: Ἀνέγκλητος) means "unimpeachable".

The Roman Martyrology mentions the pope as "Cletus".[4] The Annuario Pontificio gives both forms as alternatives. Eusebius, Irenaeus, Augustine of Hippo and Optatus all suggest that both names refer to the same individual.[3]

Papacy

Cletus/Anacletus was traditionally understood to have been a Roman who served as pope for twelve years. The Annuario Pontificio states, "For the first two centuries, the dates of the start and the end of the pontificate are uncertain". It gives the years 80 to 92 as the reign of Pope Cletus/Anacletus. Other sources give the years 77 to 88.

According to tradition, Pope Anacletus divided Rome into twenty-five parishes. One of the few surviving records concerning his papacy mentions him as having ordained an uncertain number of priests.[3]

Anacletus was buried next to his predecessor, Linus, near the grave of Peter, in what is now Vatican City.[5] His name (as Cletus) is included in the Roman Canon of the Mass.

Veneration

The Tridentine Calendar reserved 26 April as the feast day of Saint Cletus, who the church honoured jointly with Pope Marcellinus, and 13 July for solely Saint Anacletus. In 1960, Pope John XXIII, while keeping the 26 April feast, which mentions the saint under the name given to him in the Canon of the Mass, removed 13 July as a feast day for Saint Anacletus. The 14 February 1961 Instruction of the Congregation for Rites on the application to local calendars of Pope John XXIII's motu proprio Rubricarum instructum of 25 July 1960, decreed that "the feast of 'Saint Anacletus', on whatever ground and in whatever grade it is celebrated, is transferred to 26 April, under its right name, 'Saint Cletus'". Priests who celebrate Mass according to the General Roman Calendar of 1954 keep the July 13th feastday; but the feast has been removed from the General Roman Calendar since 1960, and as such is not kept even in the 1962 Missal.[6] Although the day of his death is unknown,[6] Saint Cletus continues to be listed in the Roman Martyrology among the saints of 26 April

Our Lady of Good Counsel

Also known as

• La Madonna del Paradiso

• Madonna del Buon Consiglio

Additional Memorial

25 April at Genazzano, Italy

Profile

Records dating from the reign of Paul II relate that the picture of Our Lady, at first called La Madonna del Paradiso and now better known as Madonna del Buon Consiglio, appeared at Genazzano, Italy, a town about twenty-five miles southeast of Rome, on 25 April 1467, in the old church of Santa Maria, which had been under the care of Augustinians since 1356. The venerated icon itself, which is drawn on a thin scale of wall-plaster little thicker than a visiting-card, was observed to hang suspended in the air without support; early tradition says that one could pass a thread around the image without touching it. Devotion to Our Lady in Santa Maria sprang up at once. Pilgrims began to pour in, miracles began and continue at the shrine.

In July 1467, Pope Paul deputed two bishops to investigate the alleged wonder-working image; no copy of their report is known to have survived. Devotion to Our Lady increased. In 1630, Pope Urban VIII made a pilgrimage to Genazzano, as did Pope Blessed Pius IX in 1864. On 17 November 1682 Pope Blessed Innocent XI had the picture crowned with gold by the Vatican Basilica. In 1727 Pope Benedict XIII granted the clergy of Genazzano an Office and Mass of Our Lady for 25 April, the anniversary of the apparition, elsewhere the feast being kept a day later so as not to conflict with that of Saint Mark the Evangelist. On 2 July 1753 Pope Benedict XIV approved the Pious Union of Our Lady of Good Counsel for the faithful at large, and himself enrolled therein as its pioneer member; Pope Pius IX and Pope Leo XIII were both later members. On 18 December 1779, Pope Pius VI, while re-approving devotion to Our Lady, granted all Augustinians an Office with hymns, lessons, prayer and Mass proper of double-major rite; with a plenary indulgence also for the faithful, to which Pope Pius VIII added another for visitors to the shrine. On 18 December 1884, Pope Leo XIII approved of a new Office and Mass of second-class rite for all Augustinians, while on 17 March 1903, he elevated the church of Santa Maria - one of the four parish churches in tiny Genazzano - to the rank of minor basilica. On 22 April 1903 he authorized the insertion in the Litany of Loreto of the invocation Mater Boni Consillii to follow that of Mater Admirabilis. The same pontiff on 21 December 1893 had sanctioned the use of the White Scapular of Our Lady of Good Counsel for the faithful.

Patronage

• for enlightenment

• Catholic Women's League of Canada

• Missionary Sisters of Saint Peter Claver

• Albania

• Amargosa, Brazil, diocese of

• Essen, Germany, diocese of

• Sandburst, Victoria, diocese of

• Amargosa, Brazil

Saint Paschasius Radbertus

Also known as

• Radbertus

• Paschasius Radbert

Profile

A foundling whose background is completely unknown. Raised by monks after being found by nuns on the steps of Notre Dame of Soissons. Unruly in his youth, even with the brothers. Benedictine monk under Saint Adalard of Corbie. Deacon. Teacher. Moved to Corbie Abbey in 822, and helped make its school at one of the most famous places of learning in its day. Spiritual teacher of Saint Ansgar. Paschasius travelled Europe, speaking at councils, negotiating political and religious conflicts.

Against his will he was elected abbot of the Corbie in 844. During undescribed trouble in the monastery in 851, he resigned his position to settle the dispute. He retired as a hermit to the Saint Riquiet monastery in Cenula where he spent the rest of his life writing on history, philosophy, and theology. His The Body and Blood of Christ started the first controversy on the Eucharist, and cleared the way for a precise understanding of Transubstantiation.

Born

c.790 at Soissons, France

Died

• c.860 of natural causes

• buried in the church of Saint John at Corbie Abbey

• relics re-interred at Saint Peter's church at Corbie on 12 July 1073

Saint Richarius of Celles

Also known as

Ricario, Riquier

Additional Memorial

9 October (translation of relics)

Profile

Born a pagan. As a young man he protected Cadoc and Frichor, Irish missionaries in danger from local non-Christians. While in hiding, the missionaries converted Richardius. He became a priest, travelling the country on a donkey and preaching the Gospel. Worked in England for several years, then returned to France to found an abbey at Centula and serve as its first abbot. When King Dagobert visited him, Richarius was so frank and blunt with his advice that the king gave him a large reward; Richarius passed it on to the poor. He was among the first to work on ransoming captives. Eventually resigned all offices to live his final years as a prayerful hermit.

Born

at Centula, France

Died

• 26 April 645 at Foret-Moutier, France of natural causes

• initially buried in a hollowed-out tree because that's all his disciple Sigobart could afford

Saint Rafael Arnáiz Barón

Also known as

María Rafael

Profile

An artistic young man, he studied architecture in Madrid, Spain. However, he felt a call to the religious life, and on 15 April 1934 Rafael became an oblate friar of the Order of Cistercians of the Strict Observance (Trappist). Suffered from acute diabetes, a condition that forced him to leave the monastery three times, but each time, as soon as he was sufficiently healed, he returned to the monastic life.

Born

9 April 1911 in Burgos, Spain

Died

26 April 1938 in Dueñas, Palencia, Spain

Canonized

11 October 2009 by Pope Benedict XVI

Patronage

• against diabetes

• diabetics

• World Youth Day 2011

Storefront

books and other items

Blessed Stanislaw Kubista

Also known as

• Stanislaus Kubista

• prisoner 21154

Profile

One of nine children born to Francis and Frances Kubista. Served in the army on the French front from 1917 to 1919. Member of the Society of Divine Word, making his perpetual vows on 29 September 1926. Ordained on 26 May 1927. Middle school teacher. Novice master and spiritual director. Built and ran a printing press, edited and published Little Missionary, Little Missionary Calendar, Calendar of the Word of God, Messenger of Saint Joseph and other works. Arrested on 27 October 1939 by Nazis, transferred from prison to prison until he arrived at the Sachsenhausen concentration camp. Martyr.

Born

27 September 1898 in Kostuchna, Slaskie, Poland

Died

26 April 1940 in Sachsenhausen-Oranienburg, Oberhavel, Germany

Beatified

13 June 1999 by Pope John Paul II

Pope Saint Cletus

Also known as

• Anacletus

• Anacletus I

• Cleto

Profile

Convert, brought to the faith by Saint Peter the Apostle, who ordained him. Third pope. He ordained an undetermined number of priests during his reign, but almost nothing else is known about him. Martyred in the persecutions of Domitian. May have been the Cletus that Saint Augustine of Hippo wrote about. He is mentioned in the Canon of the Mass.

Born

Greek

Papal Ascension

76

Died

• c.89

• relics in Saint Linus Church, Vatican City

Blessed Juli Junyer Padern

Also known as

Julius, Julio

Profile

Salesian, making his profession in 1912. Ordained in 1921. Taught philosophy, literature and Gregory chant in Girona, Spain, and served as spiritual director to other Salesians. Arrested by anti-Catholic forces in 1938, but was released. Helped some other Salesians escape across the border, which led to Father Juli's re-arrest for treason and espionage. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

30 October 1892 in Vilamaniscle, Girona, Spain

Died

shot at 7am on 26 April 1938 in the moat of Montjuic Castle, Barcelona, Spain

Beatified

11 March 2001 by Pope John Paul II

Pope Saint Marcellinus

† இன்றைய புனிதர் †

(ஏப்ரல் 26)

✠ புனிதர் மர்செல்லீனஸ் ✠

(St. Marcellinus)

29ம் திருத்தந்தை:

(29th Pope)

பிறப்பு: தெரியவில்லை 

ரோம், மேற்கு ரோமப் பேரரசு

(Rome, Western Roman Empire)

இறப்பு: கி.பி. 304

ரோம், மேற்கு ரோமப் பேரரசு

(Rome, Western Roman Empire)

நினைவுத் திருநாள்: ஏப்ரல் 26

திருத்தந்தை மர்செல்லீனஸ், ரோம் ஆயராகவும், திருத்தந்தையாகவும் 296ம் ஆண்டு, ஜூன் மாதம், 30ம் நாள் முதல், கி.பி. 304ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம், 25ம் நாள்வரை ஆட்சி செய்தார். இவருக்கு முன் திருத்தந்தையாக இருந்தவர் “காயுஸ்” (Pope Caius) என்பவர் ஆவார். திருத்தந்தை புனித மர்செல்லீனஸ் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் 29ம் திருத்தந்தை ஆவார். மர்செல்லீனஸ் என்பது பண்டைய உரோமைக் குடும்பப் பெயர்களுள் ஒன்றாகும்.

ரோமப் பேரரசன் (Roman Emperor) “டையோக்ளேசியன்” (Diocletian) ஆண்ட காலத்தில் மர்செல்லீனஸ் திருத்தந்தையாகப் பொறுப்பேற்றார். அப்போது கிறிஸ்தவர்கள் தம் மதத்தைச் சுதந்திரமாகக் கடைப்பிடித்தனர். அவர்களின் எண்ணிக்கையும் உயர்ந்தது.

ஆனால் கி.பி. 302ம் ஆண்டு, மன்னனன் டையோக்ளேசியன் கிறிஸ்தவர்களைத் துன்புறுத்தத் தொடங்கினார். கிறிஸ்தவப் போர்வீரர்கள் படையிலிருந்து விலக்கப்பட்டனர். பின்னர் கிறிஸ்தவர்களின் சொத்துக்கள் பறிக்கப்பட்டன. அவர்களுடைய நூல்களும் அழிக்கப்பட்டன. மன்னனின் அரண்மனை இரு முறை தீப்பற்றி எரிந்ததும், மன்னனின் செயல்பாடு இன்னும் அதிகக் கொடூரமானது. கிறிஸ்தவத்தைக் கைவிடாவிட்டால் சாவுதான் முடிவு என்றாயிற்று.

இந்த நெருக்கடியின்போது, மர்செல்லீனஸ் விவிலியம் மற்றும் கிறிஸ்தவ சமய நூல்களை மன்னனின் ஆணைக்கு ஏற்ப கையளித்தார் என்றும், கிறிஸ்தவ நம்பிக்கையை விட்டு விலகினார் என்றும், பின்னர் மனம் வருந்தி கிறிஸ்தவத்துக்குத் திரும்பினார் என்றும், அதன் பொருட்டு மறைச்சாட்சியாக உயிர்துறந்தார் என்றும் திருத்தந்தையர் நூல் (Liber Pontificalis) கூறுகிறது. அச்செய்தி தற்போது கைவசம் கிடைக்காத "புனித மர்செல்லீனசின் சாவு வரலாறு" (Acts of St. Marcellinus) என்னும் பண்டைய ஏட்டிலிருந்து பெறப்பட்டது.

திருத்தந்தை மர்செல்லீனுஸ் கி.பி. 304ம் ஆண்டு ஏப்ரல் மாதம், 26ம் நாள், அவர் இறந்து 25 நாள்களுக்குப் பின், ரோம் சலாரியா சாலையில் உள்ள பிரிசில்லா கல்லறைத் தோட்டத்தில் அடக்கம் செய்யப்பட்டார். இச்செய்தி திருத்தந்தையர் நூலில் உள்ளது.

கி.பி. 13ம் நூற்றாண்டில் மர்செல்லீனஸ் நினைவாக விழாக் கொண்டாடப்பட்டது. ஏப்ரல் 26ம் நாள் அவருடைய விழா புனிதர் கிலேட்டஸ் (Saint Cletus) விழாவோடு இணைத்துக் கொண்டாடப்பட்டது. ஆனால் இந்த இரு திருத்தந்தையரின் மறைச்சாட்சிச் சாவு பற்றியும் வரலாற்றுத் தெளிவு இல்லாமையால் 1969ம் ஆண்டு வெளியான புனிதர் நாள்காட்டியில் அவ்விழா குறிக்கப்படவில்லை.

வழிவந்த திருத்தந்தை:

மர்செல்லீனசின் மரணத்தின் பிறகு, கிறிஸ்தவ சபை துன்புறுத்தப்பட்ட நிலையில் இருந்ததால், சுமார் நான்கு ஆண்டுகளுக்குப் பின்னரே புதிய திருத்தந்தை தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். அவர் பெயர் முதலாம் மர்செல்லஸ் (Pope Marcellus) ஆகும்.

Profile

Chosen 29th pope. Enlarged the catacombs. Reigned at the start of the persecution of Diocletian, and was himself martyred. Legend says that he apostatized, made sacrifice to pagan gods, then repented, and was beheaded, but this story has been discredited.

Born

at Rome, Italy

Papal Ascension

30 June 296

Died

• 25 October 304 at Rome, Italy

• interred in the Priscillian catacomb on the Via Salaria

Saint Trudpert of Münstertal

† இன்றைய புனிதர் †

(ஏப்ரல் 26)

✠ புனிதர் ட்ரூட்பெர்ட் ✠

(St. Trudpert)

மறைப்பணியாளர்:

(Missionary)

பிறப்பு:

அயர்லாந்து அல்லது ஜெர்மனி

(Ireland or Germany)

இறப்பு: கி.பி. 607 அல்லது கி.பி. 644

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

(Eastern Orthodox Church)

நினைவுத் திருநாள்: ஏப்ரல் 26

ஏழாம் நூற்றாண்டில் பிறந்த புனிதர் ட்ரூட்பெர்ட், ஜெர்மனி நாட்டின் ஒரு மதபோதகர் ஆவார். இவர் அயர்லாந்தின் "செல்டிக்" துறவி (Celtic monk) என்றும் அழைக்கப்பட்டார். இவர் மறைபரப்பு பணியை தொடர்ந்து செய்ய, திருத்தந்தையின் அதிகாரம் பெற ரோம் சென்றார். அங்கிருந்து மீண்டும் ஜெர்மனிக்கு திரும்பி வர "ப்ரெய்ஸ்கவ்" (Breisgau) நாட்டிலுள்ள "ஆலமன்னி" (Alamanni) வழியாக பயணித்து நாடு திரும்பினார். அப்போது ரைனி'ல் (Rhine) பயணம் செய்யும்போது, ஃப்ரைபர்க்-ஐ (Freiburg) சேர்ந்த ஒருவர் தன்னிடம் இருந்த நிலத்தில், சுமார் 25 கிலோமீட்டர் நிலத்தை, மறைபரப்பு பணிக்காக கொடுத்தார்.

அப்போது ட்ரூட்பெர்ட், அந்நிலத்திலிருந்த மரம் புதர்களை அழித்துவிட்டு, ஒரு சிறு அறையையும் சிறிய தேவாலயம் ஒன்றையும் கட்டினார். பின்னாளில், "கான்ஸ்டன்ஸ்" மறை மாவட்ட ஆயரான "மார்ட்டினஸ்" (Bishop Martinus of Constance) இந்த தேவாலயத்தை புனிதர்கள் பீட்டர் மற்றும் பவுல் ஆகியோருக்கு அர்ப்பணித்தார்.

அங்கே ஓர் வேலையாள் போலவே, துறவி ட்ரூட்பெர்ட் உழைத்தார். ஒரு நாள் வேலை முடித்துவிட்டு களைப்பாக உறங்கும்போது, முன்பின் தெரியாத, அடிமைகளின் வகுப்பைச் சேர்ந்த ஒருவர் வந்து அவரை கொன்றுவிட்டான். பின்னர் ஓட்பெர்க் (Otbert) என்பவர், ட்ரூட்பெர்ட்'டை கௌரவமாக அடக்கம் செய்தார். இவர் வாழ்ந்த குறுகிய காலத்தில் குழந்தைப் பருவத்திலிருந்தே எண்ணிலடங்கா, பணிகளைச் செய்துள்ளார். அவர் கி.பி. 640 முதல் கி.பி. 643 வரை ப்ரெய்ஸ்கவ்-இல் வாழ்ந்தார் என்று வரலாறு கூறுகின்றது. ஆனால் இவ்வாண்டுகளில் அங்கே வாழ்ந்த பவர் (Baur) என்பவர் ட்ரூட்பெர்ட் 607ம் ஆண்டு, இறந்து விட்டார் என்று கூறியுள்ளார்.

அதன்பிறகு கி.பி. 815ம் ஆண்டு அவரின் எலும்புகள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. அவர் வாழும்போது எழுதிய அவரின் வாழ்க்கை வரலாற்றை 10 மற்றும் 13ம் நூற்றாண்டுகளில் கண்டுபிடிக்கப்பட்டு, அதை சரிசெய்து பாதுகாக்கப்படுகின்றது. முன்ஸ்டர் (Münster) நகரில் உள்ள ஆசீர்வாதப்பர் மடத்தில் இவரது எலும்புகளும், வரலாற்று ஆவணங்களும் வைக்கப்பட்டது. அங்கு இப்புனிதருக்கென்று பேராலயமும் உள்ளது.

இப்புனிதர் அடக்கம் செய்யப்பட்ட இடத்தில், அவர் பெயரில் ஒரு "பெனடிக்டைன் மடம்" (Benedictine Abbey of St. Trudpert) கட்டப்பட்டது.

Also known as

Trudbert, Trupbertus

Profile

Abbot. Following a pilgrimage to Rome, he became a missionary hermit at Münstertal, Germany. Legend says that some workers, paid by a local lord to clear difficult land to establish a foundation for Trudpert, were fed up with the hard work and killed Trudpert to end the job. Considered a martyr.

Died

• c.644 at Münstertal, Germany

• the Kloster Sankt Trudpert was built on the site of his death

Blessed Dominic of Besians

Profile

Spanish Dominican. With Blessed Gregory, he preached in the villages of the Somontano, near Barbastro, near the Spanish Pyrenees. While travelling from one village to another, they were caught in strong thunderstorm; they sought refuge under and overhanging rock, which was loosened by the rain, and fell on them.

Born

Spain

Died

• crushed by a boulder in 1300 at Perarrúa, Spain

• relics at Besians, diocese of Barbastro, Spain

Beatified

by Pope Pius IX (cultus confirmed)

Blessed Gregory of Besians

Profile

Spanish Dominican. With Saint Dominic, he preached in the villages of the Somontano, near Barbastro, near the Spanish Pyrenees. While travelling from one village to another, they were caught in strong thunderstorm; they sought refuge under and overhanging rock, which was loosened by the rain, and fell on them.

Born

Spain

Died

• crushed by a boulder in 1300 at Perarrúa, Spain

• relics at Besians, diocese of Barbastro, Spain

Beatified

by Pope Pius IX (cultus confirmed)

Blessed Wladyslaw Goral

Also known as

Ladislao Goral

Profile

Ordained on 18 December 1920. Auxiliary bishop of Lublin, Poland and titular bishop of Meloë in Isauria on 10 August 1938. Deported by Nazis from occupied Poland to the Sachsenhausen concentration camp. Martyr.

Born

1 May 1898 in Stoczek, Lubelskie, Poland

Died

April 1945 in Sachsenhausen-Oranienburg, Oberhavel, Germany

Beatified

13 June 1999 by Pope John Paul II

Blessed Alda of Siena

#புனித_ஆல்தோ (1249-1309)

ஏப்ரல் 26

இவர் (#StAldoOfSiena) இத்தாலியில் உள்ள சியென்னாவில்  பிறந்தவர்.

திருமணமாகி ஒருசில மாதங்களிலேயே இவர் தன்னுடைய கணவரை இழந்தார். இதன்பிறகு இவர் தன் உடைமைகளையெல்லாம்  விற்று, ஏழைகளுக்குக் கொடுத்துவிட்டு, சியென்னா நகருக்கு வெளியே ஒரு குடிசை அமைத்து நோன்பிருந்தார்.

சில காலம் இப்படி நோன்பிருந்த இவர், மருத்துவமனையில் உள்ள நோயாளர்களுக்கு உதவி செய்தால் நன்றாக இருக்கும் என்று முடிவு செய்து, அதன்படி மருத்துவமனையில் உள்ளவர்களுக்கு உதவி செய்தார்.

இறைவன் இவரோடு இருந்ததால், இவர் யார் மீதெல்லாம் சிலுவை அடையாளம் வரைந்து மன்றாடினாரோ, அவர்கள் எல்லாரும் விரைவில் நலம்பெற்றார்கள். 

இதனால் இவருடைய புகழ் எங்கும் பரவியது. இது ஏற்கெனவே மருத்துவமனையில் பணிசெய்து வந்தவர்களுக்குப் பிடிக்கவில்லை. அவர்கள் இவர்மீது கொண்ட பொறாமையால், இவரைக் குண்டூசியால் குத்தித் துன்புறுத்தினார்கள். அவற்றையெல்லாம் இவர் பொறுத்துக் கொண்டது மட்டுமல்லாமல், அவர்களை மனதார மன்னித்தார். 

இப்படி இவர் நோயாளர்கள் நடுவில் பணிசெய்யும் போதே இவர் உயிர் பிரிந்தது.

Also known as

Aldobrandesca, Aude, Blanca, Bruna

Profile

Married lay woman. Widow. Tertiary of the Holy Humility of Mary. She devoted her life to personal penance and charity to the poor, was given to religious ecstasies, and received visions. Greatly honoured in Siena, Italy.

Born

1249 at Siena, Italy

Died

1309

Saint Basileus of Amasea

Also known as

Basil, Basilius

Profile

Bishop of Amasea in Pontus. When he was killed in the Licinius persecutions by being thrown into the sea to drown, one of his disciples was directed to his body by an angel so it could be recovered and given Christian burial.

Died

drowned in 319

Saint Exuerantia of Troyes

Also known as

Esperance, Exuperance, Exuperantia

Profile

Nun. Her relics are venerated in Troyes, France.

Died

c.380 of natural causes

Saint Antoninus of Rome

Profile

Martyred in the persecutions of Diocletian. Mentioned in the Acts of Saint Marcellinus, Pope and Martyr.

Died

beheaded

Saint Claudius of Rome

Profile

Martyred in the persecutions of Diocletian. Mentioned in the Acts of Saint Marcellinus, Pope and Martyr.

Died

beheaded

Saint Cyrinus of Rome

Profile

Martyred in the persecutions of Diocletian. Mentioned in the Acts of Saint Marcellinus, Pope and Martyr.

Died

beheaded

Saint Lucidius of Verona

Profile

Fourth century bishop of Verona, Italy. Famous for a life of prayer and study.

Saint Primitive of Gabi

Profile

Martyr.

Died

Via Prenestina outside Rome, Italy

Saint Pellegrino of Foggia

Profile

Hermit at Foggia, Italy.

Saint Clarence of Venice

Profile

Bishop of Venice, Italy.

Saint Peter of Braga

Profile

First bishop of Braga, Portugal. Martyr

Saint William of Foggia

Profile

Hermit at Foggia, Italy.

இன்றைய புனிதர் :

(26-04-2021) 

புனிதர் பெட்ரோ டி சேன் ஜோஸ் பெடன்கர் 

(St. Pedro de San Jose Betancur)

* மறைப்பணியாளர், நிறுவனர் :

*பிறப்பு : மார்ச் 21, 1626

விலாஃப்லோர், டெனேரிஃப், ஸ்பேனிஷ் பேரரசு

*இறப்பு : April 25, 1667

என்டிகுவா குவாட்மலா, ஸ்பேனிஷ் பேரரசு

(Antigua Guatemala, Captaincy General of Guatemala, Spanish Empire)

*முக்திபேறு பட்டம் : ஜூன் 22, 1980

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல்

(Pope John Paul II)

*புனிதர் பட்டம் : ஜூலை 30, 2002

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல்

(Pope John Paul II)

*நினைவுத் திருநாள் : ஏப்ரல் 26

*பாதுகாவல் :

கெனரி தீவுகள் (Canary Islands), குவாட்மலா (Guatemala), மத்திய அமெரிக்கா (Central America), குவாட்மலாவின் மறைக்கல்வி ஆசிரியர்கள் (Catechists of Guatemala), தென் டெநெரிஃப் நாட்டிலுள்ள நகரசபைகளின் கௌரவ மேயர்கள் (Honorary Mayor of municipalities in the South of Tenerife), என்ட்டிகுவா, குவாட்மலா நகரசபையின் கௌரவ மேயர் (Honorary Mayor of Antigua Guatemala), வீடற்ற மக்கள் (The homeless)

புனிதர் பெட்ரோ டி சேன் ஜோஸ் பெடன்கர், மத்திய அமெரிக்க நாடுகளிலுள்ள "குவாட்மலா குடியரசின்" (Republic of Guatemala) மறைப்பணியாளரும், ஒரு ஸ்பேனிஷ் புனிதருமாவார். இவர், (St. Francis of Assisi of the Americas) "அமெரிக்காக்களின் புனிதர் அசிசியின் ஃபிரான்சிஸ்" என்றும் அறியப்படுகின்றார். கேனரி (Canary Islands) தீவுக்களின் முதல் புனிதரான இவர், குவாட்மலா (Guatemala) மற்றும் மத்திய அமெரிக்க நாடுகள் (Central America) ஆகியவற்றினதும் முதல் புனிதராகக் கருதப்படுகின்றார். இவர், "பெத்தலமைட் சகோதரர்கள்" (Bethlehemite Brothers) என்றழைக்கப்படும் "பெத்தலஹெம் அன்னையின் சபையின்" (Order of Our Lady of Bethlehem) நிறுவனர் ஆவார்.

"ஹெர்மனோ பெட்ரோ டி சேன் ஜோஸ் பெடன்கர்ட்" (Hermano Pedro de San José Betancurt) என்றும், "ஹெர்மனோ பெட்ரோ" (Hermano Pedro) என்றும், "சேன்ட்டோ ஹெர்மனோ பெட்ரோ" (Santo Hermano Pedro) என்றும், "சேன் பெட்ரோ டி விலஃலோர்" (San Pedro de Vilaflor) என்றும் பல பெயர்களால் அழைக்கப்படும் இவர், 1626ம் ஆண்டு, "டெனேரிஃப்" (Island of Tenerife) தீவிலுள்ள "விலாஃப்லோர்" (Vilaflor) எனுமிடத்தில் பிறந்தார். இவரது தந்தை, "ஜீன் டி பெத்தென்கார்ட்டின் வம்சாவளியினரான" (Descendant of Jean de Béthencourt) "அமடோர் பெடன்கோர்ட்" (Amador Betancourt) ஆவார். இவரது தாயார், "ஆனா கொன்சேல்ஸ் பெடன்கோர்ட்" (Ana Gonz�les Betancurt) ஆவார்.

சிறுவயதில், பெட்ரோ தமது குடும்பத்தின் ஒரே வருமானமான சிறு பண்ணையில் கால்நடைகளை மேய்க்கும் பணி செய்தார். 1638ம் ஆண்டு ஒருமுறை, தமது குடும்பத்துக்கு கடன் கொடுத்தவர், கடனுக்காக, தமது பண்ணை நிலங்களை பறிமுதல் செய்தார். குடும்பத்தின் கடனை அடைக்கும் முயற்சியாக, அந்த நிலச் சுவான்தாரிடம் சம்பளமில்லா வேலைக்காரனாக வேலை செய்தார். இந்த காலகட்டத்தில், இவரது சகோதரரான "மடேயோ" (Mateo) என்பவர், ஸ்பெயின் நாட்டின் காலனியாட்சி நடைபெறும் "ஈகுவேடார்" (Ecuador) காலனிக்கு புலம்பெயர்ந்து சென்றார்.

1649ம் ஆண்டு, தமது 23 வயதில், குடும்ப கடனுக்காக கூலி வேலை செய்துவந்த பெட்ரோ, அப்பணியிலிருந்து விடுவிக்கப்பட்டார். அவரும் தமது சகோதரரைப் போலவே வெளிநாடு செல்ல முடிவு செய்தார். அங்கிருக்கும் ஏதாவது ஒரு சொந்தம் மூலமாக ஏதேனும் ஒரு அரசு பணியில் சேரும் நோக்கில், புதிய ஸ்பெயின் நாட்டின் (New Spain) தலைநகரான குவாட்மலா (Guatemala) பயணித்தார். அவர் கியூபாவிலுள்ள (Cuba) ஹவானா (Havana) சென்று சேர்ந்தபோது, அவரிடம் கையில் பணம் ஏதும் கிடையாது. பின்னர், ஒரு வருடம் அங்கிருந்த குருவிடம் பணியாற்றினார்.

பெட்ரோ, 1653ம் ஆண்டு, குருத்துவக் கல்வி கற்பதற்காக "சேன் போர்ஜியா" (San Borgia) எனும் இடத்திலுள்ள இயேசுசபை (Jesuit College) கல்லூரியில் சேர்ந்தார். மூன்று வருடங்களின் பின்னர், கல்லூரியின் தேர்வுகளில் தோல்வியடைந்ததால், கல்லூரியிலிருந்து விலகினார். பின்னர், குருவாகும் யோசனையை கைவிட்டார். அங்குள்ள அன்னை மரியாளுக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்ட தேவாலயம் ஒன்றில் சாக்ரஸ்டனின் நிலையை வகித்தபின் (Sacristan - கிறிஸ்தவ ஆலயங்களில் உள்ள புனிதப் பொருட்களைக் காப்பவர்), "கல்வாரி" (Calvary) என்றழைக்கப்படும் புறநகர்ப் பகுதியொன்றில் வீடு ஒன்றினை வாடகைக்கு எடுத்து, சிறிது காலம் அங்கே ஏழைச் சிறார்களுக்கு படிக்கவும், மறைக் கல்வியும் கற்பித்தார்.

"என்ட்டிகுவா குவாட்மலா�வின்" (Antigua Guatemala) "கோஸ்டா ரிக்கா" (Costa Rica) ஃபிரான்சிஸ்கன் துறவற மடத்தில் இணைந்து துறவியானார். "புனிதர் சூசையப்பரின் பீட்டர்" (Peter of Saint Joseph) எனும் பெயரை தமது ஆன்மீகப் பெயராக ஏற்றுக்கொண்டார். அவர் மருத்துவமனைகள், சிறைச்சாலைகள் மற்றும் வேலையற்றோர் ஆகியோரைக் காணச் சென்றார். அவர்களுக்கு ஆறுதலும் தேறுதலும் கூறினார். 1658ம் ஆண்டு, தமக்கு தரப்பட்ட குடில் ஒன்றினை சிறு மருத்துவமனையாக மாற்றினார். நகரின் பெரிய மருத்துவமனையில் சிகிச்சை பெற்று, இன்னமும் ஓய்வும் உடல்நிலையில் முன்னேற்றமும் தேவைப்பட்ட ஏழை நோயாளிகளை அங்கே தங்கவைத்து சிகிச்சையும் சேவையும் செய்தார். அவரது ஆர்வம் அவரைச் சுற்றியிருந்தவர்களிடமிருந்து வந்த பலன்களையும் பெற்றது. ஆயரும் ஆளுநரும் அவருக்கு தேவையான அனைத்து வசதிகளையும் அவருக்கு வழங்கினார்கள்.

மூன்று வருடங்களுக்குப் பின்னர், பீட்டரின் குடிலைச் சுற்றியிருந்த பல வீடுகளை வாங்குவதற்காக பலர் உதவிகள் செய்தனர். பின்னர் அவர்களது தளத்தில் ஒரு மருத்துவமனை நிறுவப்பட்டது. அதில் அவரால் சிறப்பாக பணியாற்ற முடிந்தது. அவர், தாமே கட்டிடப் பணியாளர்களுடன் சேர்ந்து வேலை செய்தார். அது அனைத்து வசதிகள் கொண்ட மருத்துவமனையாக இருந்தது. ஏழை நோயாளிகளுக்கான மருத்துவமனையும் நிறுவனமும் பெத்தலஹெம் அன்னை மரியாளின் (Our Lady of Bethlehem) பாதுகாவலில் அர்ப்பணிக்கப்பட்டது. விரைவிலேயே வீடற்றவர்களுக்கு ஒரு தங்குமிடமும், ஏழை சிறுவர்களுக்கு ஒரு பள்ளியும், குருக்கள் மற்றும் துறவியர்க்கு ஒரு சிற்றாலயமும், தங்கும் இல்லமும் கட்டப்பட்டது.

பிற சபை மற்றும் மடங்களின் துறவியர் வந்து பீட்டருடன் இணைய தொடங்கினர். பீட்டர், துறவியர் சமூகம் ஒன்றோ, அல்லது சபையோ நிறுவும் எண்ணமேதுமில்லாதிருந்தார். ஆனால், தமது மருத்துவமனையை நிறுவுவதில் தீவிரமாக இருந்தார். தமது முதல் உதவியாளர்களை திறம்பட பயிற்றுவித்தார். தாம் ஒரு ஃபிரான்சிஸ்கன் (Franciscan) சபையைச் சேர்ந்த துறவியாயிருந்தும், தமது மருத்துவமனை சமூகத்திற்கு, விரைவிலேயே "தூய அகுஸ்தினாரின் சட்டதிட்டங்களை" (Rule of St. Augustine) எழுதினர். பெண்களுக்கான இவரது சமூகத்தைச் சேர்ந்த பெண்கள், சிறார்களுக்கு கல்வி கற்பிக்கும் பணியைச் செய்தனர். இவர்களது இச்சமூகம் விரைவிலேயே "பெத்தலஹெம் அன்னையின் சபை" (Order of Our Lady of Bethlehem) அல்லது "பெத்தலமைட் சகோதரர்கள்" (Bethlehemite Brothers) என்றானது. இச்சபையில் இணைந்த ஆண்களும் பெண்களும், இவர்களுடைய மருத்துவமனை மட்டுமல்லாது, நகரின் வேறு இரண்டு மருத்துவமனைகளிலும் பணி புரிந்தனர். பீட்ட வழக்கம் போல ஏழைச் சிறுவர்களின் கல்வியில் கவனம் செலுத்தினார். இவர்களது "பெத்தலமைட்" சபை, ஃபிரான்சிஸ்கன் சமூகத்திற்கு சொந்தமானதாகும்.

பின் வரும் வருடங்கள் :

சிறைச்சாலைக் கைதிகளும்கூட பீட்டரின் இரக்கத்தினால் உணர்ச்சி வசப்பட்டு உற்சாகம் கொண்டனர். ஒவ்வொரு வியாழக்கிழமையும், அவர் நகர் முழுதும் சென்று சிறைக் கைதிகளுக்காக யாசகம் பெற்றார். அதனை சிறைச்சாலை சென்று அவர்களுக்கு கொடுத்தார். ஏழை எளிய குருவானவர்களால் நடத்தப்படும் திருப்பலிகளுக்காகவும், அவற்றில் பங்கேற்கும் ஏழை மக்களுக்காகவும் நகர் முழுதும் சென்று யாசகம் பெற்று அவற்றை அவர்களுக்கு அளித்தார். கத்தோலிக்க பாரம்பரியம் மற்றும் மரபுகளின்படி, ஒருவர் மரித்ததன் பின்னர் ஆத்துமாக்களை புனிதப்படுத்தும் இடமான "உத்தரிய ஸ்தலத்தில்" (Purgatory) காத்திருக்கும் புறக்கணிக்கப்பட்ட ஆத்துமாக்கள் மீது அக்கறையும் கவலையும் கொண்டிருந்தார். இரவு நேரங்களில், நகரின் தெருக்களில் மணியடித்தவாறு பயணித்து, உத்தரிய ஸ்தலத்திளிருக்கும் ஆத்துமாக்களுக்காக செபிக்குமாறு மக்களிடம் பரிந்துரைத்தார்.

உழைப்பு மற்றும் நோன்பு, தவம் ஆகியவற்றினால் முற்றிலும் சோர்வடைந்து, நலிந்து போன பீட்டர், 1667ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 25ம் நாளன்று, தமது 41 வயதில், "என்ட்டிகுவா குவாட்மலா" (Antigua Guatemala) நகரில் மரித்துப்போனார். கபுச்சின் (Capuchin Friars) துறவியரது வேண்டுகோளின்படி, அவர்களது ஆலயத்தில் பீட்டர் அடக்கம் செய்யப்பட்டார்.

பீட்டர் தமது வாழ்க்கையை தேவைப்படும் மக்களுக்காக அர்ப்பணித்தார். நோயாளிகளுக்காக - முக்கியமாக தொழுநோயால் பாதிக்கப்பட்டோருக்காகவும், சிறைக் கைதிகளுக்காகவும், அடிமைகளுக்காகவும், இந்தியர்களுக்காகவும் மனித உரிமைகளின் முன்னோடியாக பணியாற்றினார்.

இன்றைய புனிதர்கள் ஏப்ரல் 25

 Saint Pedro de San Jose Betancur

Also known as

• Pedro Betancur

• Peter Betancur

• Peter of Saint Joseph Betancur

• Saint Francis of the Americas

Profile

Born a poor shepherd, Pedro devoted his time with the flocks to prayer. At age thirty-one, he journeyed to Guatemala City in hopes of a job away from the sheep. Befriended by the Jesuits and Franciscans of the area, he enrolled in the Jesuit College of San Borgia in hopes of becoming a priest. However, with little background education he was unable to master the material, and withdrew. He then took private vows, and became a Franciscan tertiary, taking the name Peter of Saint Joseph.

Three years later he opened Our Lady of Bethlehem, a hospital for the convalescent poor. Soon after there was a shelter for the homeless, schools for the poor, and an oratory. Not to neglect the rich of Guatemala City, Pedro walked through their part of town, ringing a bell, begging support for the poor, and inviting the wealthy to repent. Other men were drawn to Pedro's work, and they formed the foundation of the Bethlehemite Congregation or Hospitalers Bethlehemite, which earned papal approval after Pedro's death. He is the first canonized Guatemalan native.

Pedro built chapels and shrines in the poor sections of the city, and promoted the ministry of intercessory prayer among those who had nothing except their time. He is sometimes credited with originating the Christmas Eve posadas procession in which people representing Mary and Joseph seek a night's lodging from their neighbors. The custom soon spread to Mexico and other Central American countries. Legend says that petitioners need only tap gently on Peter's stone tomb in order to have their prayers fulfilled. Stone tablets scratched with thank-you notes are often left on the tomb afterwards.

Born

16 May 1619 at Villaflores, Tenerife Island, Canary Islands, Spain

Died

25 April 1667 at Guatemala City, Guatemala of natural causes

Canonized

30 July 2002 in Guatemala City, Guatemala by Pope John Paul II

Saint Mark the Evangelist

† இன்றைய புனிதர் †

(ஏப்ரல் 25)

✠ புனிதர் மாற்கு ✠

(St. Mark the Evangelist)

நற்செய்தியாளர், மறைசாட்சி:

(Evangelist, Martyr)

பிறப்பு: கி.பி. 1ம் நூற்றாண்டு

காப்டிக் மரபுப்படி, வட ஆபிரிக்காவில் உள்ள செரின், பென்டபோலிஸ்

(Cyrene, Pentapolis of North Africa, (According to Coptic tradition)

இறப்பு: ஏப்ரல் 25, 68

செரின், லிபியா, பென்டபோலிஸ் (வட ஆபிரிக்கா) தற்போது ஷஹத், ஜபல் அல் அக்தர், லிபியா

(Cyrene, Libya, Pentapolis (North Africa), now Shahhat, Jabal al Akhdar, Libya)

ஏற்கும் சபை/ சமயம்: 

அனைத்து கிறிஸ்தவ சபைகளும்

(All Christian Churches)

நினைவுத் திருவிழா: ஏப்ரல் 25

சித்தரிக்கப்படும் வகை: 

பாலைவனத்தில் சிங்கம்; சிங்கங்கள் சூழ்ந்த அரியணையில் ஆயர் உடையில்; வெனிசு நகரின் மாலுமிகளைக் காப்பது போல; "pax tibi Marce" என்னும் எழுத்துக்களை தாங்கிய புத்தகத்தோடு; இரு இரக்கைகள் உடைய சிங்கம்;

பாதுகாவல்: 

பார் அட் லா (Bar at Law), வெனிஸ் (Venice), எகிப்து (Egypt)

நற்செய்தியாளரான புனிதர் மாற்கு, பாரம்பரியப்படி மாற்கு நற்செய்தியின் ஆசிரியராகக் கருதப்படுபவர் ஆவார். மேலும், இவர் கிறிஸ்தவத்தின் மிகவும் பழைமையான நான்கு ஆயர்பீடங்களுல் ஒன்றான அலெக்சாந்திரியா திருச்சபையின் (Church of Alexandria) நிறுவனராகவும் கருதப்படுகின்றார்.

வரலாற்றாசிரியரான யூசெபியஸ் (Eusebius of Caesarea) என்பவரின் கூற்றின்படி, மாற்கு அனனியாசு என்பவருக்குப் பின்பு, நீரோ மன்னனின் ஆட்சியின் எட்டாம் ஆண்டில் (62/63) அலெக்சாந்திரியாவின் ஆயரானார். பாரம்பரியப்படி கி.பி. 68ம் ஆண்டு, இவர் மறைசாட்சியாக மரித்தார் என்பர்.

மாற்கு நற்செய்தி 14:51-52ல் கெத்சமனித் தோட்டத்தில் இயேசு கைதுசெய்யப்பட்ட பின்பு அவர் பின்னே சென்ற இளைஞர் இவர் என்பது மரபு; இயேசுவை கைது செய்தவர்கள் இவரைப் பிடித்தபோது, தம் வெறும் உடம்பின் மீது இருந்த நார்ப்பட்டுத் துணியைப் விட்டு விட்டு இவர் ஆடையின்றித் தப்பி ஓடினார்.

கத்தோலிக்க திருச்சபையின் பொது நாள்காட்டியில் இவரின் விழா ஏப்ரல் 25ல் கொண்டாடப்படுகின்றது. இவரை பொதுவாக இரண்டு இறக்கைகளை உடைய சிங்கத்தைக்கொண்டு கலைகளில் சித்தரிப்பர்.

திருத்தூதர் பணியில் நாம் சந்திக்கும் ஜான் மாற்கும், புனித பேதுரு தமது முதல் திருமுகம் 5:13 -ல் குறிப்பிடும் மாற்கும் ஒருவரே. 

புனித பவுல் (கொலோ 4:10, 2 தீமோத்தேயு 4:11, பிலோமோனுக்கு எழுதிய திருமுகம் 2:4) இவற்றில் குறிப்பிடும் மாற்கும் இவரே. 

இவர் பர்னபாவுக்கு நெருங்கிய உறவினர். திருத்தூதரான புனித பவுலின் முதல் பயணத்தில் அவரோடு கூட சென்றவர். மூன்றாம் பயணத்தில் உரோமை வரை பின் தொடர்ந்தவர். பேதுருடைய சீடரும், அவருடைய மொழி பெயர்ப்பாளருமாக மாற்கு தமது நற்செய்தியில் காணப்படுகின்றனர். 

எகிப்தில் உள்ள அலெக்சாந்திரியா நகர் திருச்சபையை நிறுவியவராகக் கருதப்படுகிறார். எருசலேம் திருச்சபையில் புனித பேதுருவுக்கு மிக உதவியாகவும், புதுக் கிறிஸ்தவர்கள் தமது வீட்டில் வந்து தங்கிப்போக உதவியாகவும், இருந்த மரியா என்பவர் மாற்கின் தாய். 

முதன் முறையாகப் பவுல் சைப்ரஸ் நாட்டிற்கு போகும் போது இவரை உடன் அழைத்துச் சென்றார். அவர்கள் பம்பிலியா நாட்டில் பெர்கா என்ற இடத்தில் தங்கியிருந்தபோது, மாற்கு அவர்களை விட்டுப் பிரிந்துவிடுவார் என்று அச்சம் கொண்ட பவுல், சிலிசியா, சிறிய ஆசியாவிலிருந்த திருச்சபைகளை சந்திக்க சென்றபோது, பர்ணபாஸ் பரிந்துரைத்ததால், பவுல் மாற்கை அழைத்து செல்லவில்லை. இதனால் பர்ணபாவும் பவுலை விட்டுப் பிரிந்தார். 

ரோம் நகரில் பவுல் சிறைப்படுத்தப்பட்டிருந்தபோது, மாற்கு பவுலுக்கு உதவி செய்தார். பவுல், தான் இறக்கும்முன்பு, ரோம் சிறையில் இருந்தார். அப்போது எபேசு நகரிலிருந்த திமோத்தேயுவுக்கு எழுதிய கடிதத்தில் மாற்கு தன்னோடு இருப்பார் என்று எழுதியுள்ளார்.

பின்னர் மாற்கு, புனித பேதுருவின் நண்பனானார். அலெக்சாண்டிரியா நகர் கிளமெண்ட், இரனேயுஸ், பாப்பியாஸ் ஆகியோர் மாற்கைப் பேதுருவின் விளக்கவுரையாளர் என்று காட்டுகிறார்கள். 

மாற்கு இயேசுவை சந்திக்காதவர் என்று பாப்பியஸ் கூறுகிறார். இன்று விரிவுரையாளர் பலர் மாற்கு நற்செய்தியில் நாம் சந்திக்கும் இளைஞன் ஆண்டவர் கைதியாக்கப்பட்ட நிலையில் அவரைப் தொடர்ந்தவர் இதே மாற்குதான் என்று ஏற்றுக் கொள்கின்றனர். 

பேதுரு தாம் எழுதிய முதல் திருமுகத்தில் (1 பேதுரு 5:13) "என் மைந்தன் மாற்கு" என்று குறிப்பிடுவதன் மூலம் மாற்கு பேதுருவுடைய மிக நெருக்கமான நண்பர் என்பதை இவர்களால் ஏற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை.

மாற்கு, அலெக்சாண்டிரியா நகரின் முதல் ஆயர். இவர் ஆயராக இருக்கும்போது அலெக்சாண்டிரியா நகரில் இறந்தார். இவரது உடல் 830ம் ஆண்டில் அங்கிருந்து கொண்டுவரப்பட்டு வெனிஸ் நகரிலுள்ள மாற்கு பேராலயத்தில் வைக்கப்பட்டது என்று கூறப்படுகின்றது. மாற்கு வெனிஸ் நகரின் பாதுகாவலர் என்று போற்றப்படுகின்றார். 

இறக்கையுள்ள சிங்கம் மாற்குவின் சின்னமாக உள்ளது. "பாலைவனத்தில் ஒலிக்கும் குரலொலி" (மாற்கு 1:3) எனப் புனித திருமுழுக்கு யோவானை இவர் குறிப்பிடுகின்றார். எனவே ஓவியர்கள் இவ்வாறு வரைந்துள்ளனர். 

நற்செய்தியில் காணப்படும் "எப்பேத்தா" என்ற சொல் இவருக்கே உரியது. புதிதாக மனந்திரும்பிய ரோமப் புற இனத்தவர்க்கு இவரது நற்செய்தி எழுதப்பட்டது. மாற்கு நற்செய்தி கி.பி. 60 - 70 க்குள் எழுதப்பட்டிருக்கலாம். என்று வரலாறு கூறுகின்றது. 

ஒரு நிகழ்வை கண்ணால் காண்பதுபோல் சித்தரிப்பதில் இவர் வல்லவராக இருந்தார். "இயேசு கிறிஸ்து கடவுளின் மகன் என்ற நற்செய்தியை புறவினத்தார்க்கு அறிக்கையிடுவதே இவரது நற்செய்தியின் குறிக்கோள். கோப்த்து, பிசாந்தின் வழிபாட்டு முறையாளர் புனித மாற்குவின் திருவிழாவை ஏப்ரல் 25 ஆம் நாளன்று கொண்டாடுகின்றனர்.

Also known as

John Mark

Much of what we know about St. Mark, the author of the Second Gospel, comes largely from the New Testament and early Christian traditions. Mark the Evangelist is believed to be the 'John Mark' referred to in the Acts of the Apostles, the history of the early Church found in the Canon of the New Testament.

He was the son of Mary of Jerusalem (Acts 12:12) whose home became a meeting place for the apostles. He is also the cousin of St. Barnabas (Colossians 4:10), a Levite and a Cypriot.

Mark joined St. Paul and St. Barnabas on their first missionary journey to Antioch in 44 A.D. When the group reached Cyprus, Christian tradition holds that Mark left them and returned to Jerusalem, possibly because he was missing his home (Acts 13:13). This incident may have caused Paul to question whether Mark could be a reliable missionary. This created a disagreement between Paul and Barnabas and led Paul to refuse Mark's accompaniment on their second journey to the churches of Cilicia and the rest of Asia Minor.

However, it can be assumed the troubles between Paul and Mark did not last long, because when Paul was first imprisoned, Mark, who was at the time in Rome with plans of visiting Asia Minor, visited him as one of his trusted companions (Col 4:10).

Mark's hopes to visit Asia Minor were most likely carried out, because during Paul's second captivity and just before his martyrdom, Paul wrote to Timothy at Ephesus advising him to "take Mark and bring him with you [to Rome], for he is profitable to me for the ministry" (2 Timothy 4:11). If Mark returned to Rome at this time, he was probably there when Paul was martyred.

According to Christian tradition, Mark also held a close relationship with St. Peter, who referred to Mark has 'his son' in his letter addressed to a number of churches in Asia Minor (1 Peter 5:13). Clement of Alexandria, Irenaeus and Papias all indicate that Mark was an interpreter for Peter.

Although Papias states Mark had not personally heard the Lord speak firsthand and, like Luke, Mark was not one of the twelve apostles, some believe Mark was likely speaking of himself when he wrote the description of Jesus' arrest in Gethsemani. "Now a young man followed him wearing nothing but a linen cloth about his body. They seized him, but he left the cloth behind and ran off naked" (Mark 14:51-52).

St. Mark lived for years in Alexandria, where he died as a martyr while being dragged through the streets.

Mark's Gospel was probably written between 60 and 70 A.D., and was based upon the teachings of St. Peter. It is believed Mark provided both Luke and Matthew with basic sources for their Gospel's.

He was probably the first bishop of Alexandria, Egypt and the founder of the Church of Alexandria, although he is not mentioned in connection to the city by either Clement of Alexandria nor by Origen.

In 828, relics of St. Mark were stolen from Alexandria and taken to Venice, Italy. There they are enshrined in a beautiful cathedral dedicated to the saint.

St. Mark's symbol is a winged lion. This is believed to be derived from his description of St. John the Baptist, as "a voice of one crying out in the desert" (Mark 1:3). The wings come from Ezekiel's vision of four winged creatures as the evangelists.

He is often depicted as writing or holding his Gospel. He is sometimes shown as a bishop on a throne or as a man helping Venetian sailors.

St. Mark is the patron saint of Venice. His feast day is celebrated on April 25.

"Saint Mark" redirects here. For other uses, see Saint Mark (disambiguation).

Mark the Evangelist (Latin: Marcus; Greek: Μᾶρκος, romanized: Mârkos; Aramaic: ܡܪܩܘܣ; Armenian: Մարկոս Margos;[3] Coptic: Ⲙⲁⲣⲕⲟⲥ Markos; Hebrew: מרקוס‎[citation needed] Marqos; Arabic: مَرْقُس‎[citation needed] Marqus; Ge'ez: ማርቆስ[citation needed] Marḳos; Berber languages: ⵎⴰⵔⵇⵓⵙ[citation needed]) is the traditionally ascribed author of the Gospel of Mark. Mark is said to have founded the Church of Alexandria, one of the most important episcopal sees of early Christianity. His feast day is celebrated on April 25, and his symbol is the winged lion.[4]

Mark's identity

See also: Four Evangelists

Mark the Evangelist's symbol is the winged lion, the Lion of Saint Mark. Inscription: PAX TIBI MARCE EVANGELISTA MEVS ("peace be upon you, Mark, my evangelist"). The same lion is also symbol of Venice (on illustration)

According to William Lane (1974), an "unbroken tradition" identifies Mark the Evangelist with John Mark,[5] and John Mark as the cousin of Barnabas.[6] However, Hippolytus of Rome in On the Seventy Apostles distinguishes Mark the Evangelist (2 Tim 4:11), John Mark (Acts 12:12, 25; 13:5, 13; 15:37), and Mark the cousin of Barnabas (Col 4:10; Phlm 1:24).[7] According to Hippolytus, they all belonged to the "Seventy Disciples" who were sent out by Jesus to disseminate the gospel (Luke 10:1ff.) in Judea.

According to Eusebius of Caesarea (Eccl. Hist. 2.9.1–4), Herod Agrippa I, in his first year of reign over the whole of Judea (AD 41), killed James, son of Zebedee and arrested Peter, planning to kill him after the Passover. Peter was saved miraculously by angels, and escaped out of the realm of Herod (Acts 12:1–19). Peter went to Antioch, then through Asia Minor (visiting the churches in Pontus, Galatia, Cappadocia, Asia, and Bithynia, as mentioned in 1 Peter 1:1), and arrived in Rome in the second year of Emperor Claudius (AD 42; Eusebius, Eccl, Hist. 2.14.6). Somewhere on the way, Peter encountered Mark and took him as travel companion and interpreter. Mark the Evangelist wrote down the sermons of Peter, thus composing the Gospel according to Mark (Eccl. Hist. 15–16), before he left for Alexandria in the third year of Claudius (AD 43).[8]

According to the Acts 15:39, Mark went to Cyprus with Barnabas after the Council of Jerusalem.

According to tradition, in AD 49, about 19 years after the Ascension of Jesus, Mark travelled to Alexandria and founded the Church of Alexandria – today, the Coptic Orthodox Church, the Greek Orthodox Church of Alexandria, and the Coptic Catholic Church trace their origins to this original community.[9] Aspects of the Coptic liturgy can be traced back to Mark himself.[10] He became the first bishop of Alexandria and he is honored as the founder of Christianity in Africa.[11]

According to Eusebius (Eccl. Hist. 2.24.1), Mark was succeeded by Anianus as the bishop of Alexandria in the eighth year of Nero (62/63), probably, but not definitely, due to his coming death. Later Coptic tradition says that he was martyred in 68.[1][12][13][14][15]

Modern mainstream Bible scholars argue the Gospel of Mark was written by an anonymous author, rather than direct witnesses to the reported events.[16][17][18][19][20]

Biblical and traditional information

St Mark in the Nuremberg Chronicle

Evidence for Mark the Evangelist's authorship of the Gospel that bears his name originates with Papias.[21][22] Scholars of the Trinity Evangelical Divinity School are "almost certain" that Papias is referencing John Mark.[23] Modern mainstream Bible scholars discard Papias's information as unreliable.[24] Eusebius had a "low esteem of Papias' intellect".[25]

Identifying Mark the Evangelist with John Mark also led to identifying him as the man who carried water to the house where the Last Supper took place (Mark 14:13),[26] or as the young man who ran away naked when Jesus was arrested (Mark 14:51–52).[27]

The Coptic Church accords with identifying Mark the Evangelist with John Mark, as well as that he was one of the Seventy Disciples sent out by Christ (Luke 10:1), as Hippolytus confirmed.[28] Coptic tradition also holds that Mark the Evangelist hosted the disciples in his house after Jesus's death, that the resurrected Jesus Christ came to Mark's house (John 20), and that the Holy Spirit descended on the disciples at Pentecost in the same house.[28] Furthermore, Mark is also believed to have been among the servants at the Marriage at Cana who poured out the water that Jesus turned to wine (John 2:1–11).[28]

According to the Coptic tradition, Mark was born in Cyrene, a city in the Pentapolis of North Africa (now Libya). This tradition adds that Mark returned to Pentapolis later in life, after being sent by Paul to Colossae (Colossians 4:10; Philemon 24. Some, however, think these actually refer to Mark the Cousin of Barnabas), and serving with him in Rome (2 Tim 4:11); from Pentapolis he made his way to Alexandria.[29][30] When Mark returned to Alexandria, the pagans of the city resented his efforts to turn the Alexandrians away from the worship of their traditional gods.[citation needed] In AD 68, they placed a rope around his neck and dragged him through the streets until he was dead.[31]

Veneration

Festa del bocoło (rosebud festival) in St Mark's Square, Venice (Italy)

The Feast of St Mark is observed on April 25 by the Catholic and Eastern Orthodox Churches. For those Churches still using the Julian Calendar, April 25 according to it aligns with May 8 on the Gregorian Calendar until the year 2099. The Coptic Orthodox Church observes the Feast of St Mark on Parmouti 30 according to the Coptic Calendar which always aligns with April 25 on the Julian Calendar or May 8 on the Gregorian Calendar.

Where John Mark is distinguished from Mark the Evangelist, John Mark is celebrated on September 27 (as in the Roman Martyrology) and Mark the Evangelist on April 25.

Mark is remembered in the Church of England with a Festival on 24 April.[32]

Relics of Saint Mark

A mosaic of St Marks body welcomed into Venice, at St Mark's Basilica, Venice.

Saint Mark, 1411–1413, by Donatello (Orsanmichele, Florence).

In 828, relics believed to be the body of Saint Mark were stolen from Alexandria (at the time controlled by the Abbasid Caliphate) by two Venetian merchants with the help of two Greek monks and taken to Venice.[33] A mosaic in St Mark's Basilica depicts sailors covering the relics with a layer of pork and cabbage leaves. Since Muslims are not permitted to eat pork, this was done to prevent the guards from inspecting the ship's cargo too closely.[34]

Donald Nicol explained this act as "motivated as much by politics as by piety", and "a calculated stab at the pretensions of the Patriarchate of Aquileia." Instead of being used to adorn the church of Grado, which claimed to possess the throne of Saint Mark, it was kept secretly by Doge Giustiniano Participazio in his modest palace. Possession of Saint Mark's remains was, in Nicol's words, "the symbol not of the Patriarchate of Grado, nor of the bishopric of Olivolo, but of the city of Venice." In his will, Doge Giustiniano asked his widow to build a basilica dedicated to Saint Mark, which was erected between the palace and the chapel of Saint Theodore Stratelates, who until then had been patron saint of Venice.[35]

In 1063, during the construction of St Mark's Basilica in Venice, Saint Mark's relics could not be found. However, according to tradition, in 1094, the saint himself revealed the location of his remains by extending an arm from a pillar.[36] The newfound remains were placed in a sarcophagus in the basilica.[37]

Copts believe that the head of Saint Mark remains in a church named after him in Alexandria, and parts of his relics are in Saint Mark's Coptic Orthodox Cathedral, Cairo. The rest of his relics are in Venice.[1] Every year, on the 30th day of the month of Paopi, the Coptic Orthodox Church celebrates the commemoration of the consecration of the church of Saint Mark, and the appearance of the head of the saint in the city of Alexandria. This takes place inside St Mark's Coptic Orthodox Cathedral in Alexandria.[38]

In June 1968, Pope Cyril VI of Alexandria sent an official delegation to Rome to receive a relic of Saint Mark from Pope Paul VI. The delegation consisted of ten metropolitans and bishops, seven of whom were Coptic and three Ethiopian, and three prominent Coptic lay leaders.

The relic was said to be a small piece of bone that had been given to the Roman pope by Giovanni Cardinal Urbani, Patriarch of Venice. Pope Paul, in an address to the delegation, said that the rest of the relics of the saint remained in Venice.

The delegation received the relic on June 22, 1968. The next day, the delegation celebrated a pontifical liturgy in the Church of Saint Athanasius the Apostolic in Rome. The metropolitans, bishops, and priests of the delegation all served in the liturgy. Members of the Roman papal delegation, Copts who lived in Rome, newspaper and news agency reporters, and many foreign dignitaries attended the liturgy.

In art

Mark the Evangelist is most often depicted writing or holding his gospel.[39] In Christian tradition, Mark the Evangelist is symbolized by a lion.[40]

Mark the Evangelist attributes are the lion in the desert; he can be depicted as a bishop on a throne decorated with lions; as a man helping Venetian sailors. He is often depicted holding a book with pax tibi Marce written on it or holding a palm and book. Other depictions of Mark show him as a man with a book or scroll, accompanied by a winged lion. The lion might also be associated with Jesus' Resurrection because lions were believed to sleep with open eyes, thus a comparison with Christ in his tomb, and Christ as king.

Mark the Evangelist can be depicted as a man with a halter around his neck and as rescuing Christian slaves from Saracens.

Profile

Believed to be the young man who ran away when Jesus was arrested (Mark 14:51-52), and the "John whose other name was Mark" (Acts 12:25). Disciple of Saint Peter the Apostle who travelled with him to Rome, and was referred to as "my son Mark" by the first Pope. Travelled with his cousin Saint Barnabas, and with Saint Paul through Cyprus. Evangelized in Alexandria, Egypt, established the Church there, served as its first bishop, and founded the first famous Christian school. Author of the earliest canonical Gospel.

Died

• martyred 25 April 68 at Alexandria, Egypt

• relics at Venice, Italy

Patronage

• against impenitence

• against insect bites

• against scrofulous diseases

• against struma

• struma patients

• attorneys, lawyers, barristers

• captives

• imprisoned people

• glaziers

• lions

• notaries

• prisoners

• stained glass workers

• Egypt

• Ionian Islands

• Arezzo-Cortona-Sansepolcro, Italy, diocese of

• Arica, Chile, diocese of

• Cortona, Italy, diocese of

• Infanta, Philippines, prelature of

• Venice, Florida, diocese of

• 45 cities

Saint Giovanni Battista Piamarta

Also known as

• Johnannes Baptist Piamarta

• John the Baptist Piamarta

Profile

Born to a poor family, Giovanni's mother died when the boy was nine years old, and the boy grew up in the slums, indifferently educated, but mentored part of the time by his religious maternal grandfather. As a young man he discovered a call to the priesthood, and he was ordained on 24 December 1865; assigned to the parish of Saint Alexander, Carzago Riviera, Bedizzole, Italy. Worked with poor youth and young factory workers in the Brescia region. On 3 December 1866, he and Father Pietro Capretti founded the Workman's Institute to provide support and help keep Christianity in the lives of young people moving to the city for work. With Father Giovanni Bonsignori he founded Agricultural Colony of Remedello to provide similar services to farm workers. Religious brothers and sisters were drawn to the work Father Giovanni was doing, and in March 1900 he founded the Congregation of the Holy Family of Nazareth and the Congregation of the Sisters, Humble Servants of the Lord as formal religious congregations for them. His foundations and congregations continue today, furthering Father Giovanni's dedication to young people.

Born

26 November 1841 in Brescia, Italy

Died

• 25 April 1913 in Remedello, Brescia, Italy of natural causes

• interred in the Workman's Institute church in Remedello

Canonized

21 October 2012 by Pope Benedict XVI

Saint Franca Visalta

Also known as

• Franca of Piacenza

• Francesca da Vitalta

Profile

Placed in the Benedictine convent of Saint Syrus at Piacenza, Italy in 1177 at age seven, she joined the Order at age 14. Abbess while still young, but removed from the office due to the severe austerities she imposed, and she became isolated from most of her sisters.

However, one of the sisters, Carentia, agreed with her discipline. When Carentia entered the Cistercian noviate at Rapallo, Italy, Franca persuaded her parents to build a Cistercian house at Montelana, Italy which they both then entered. Franca became abbess of the community, which later moved to Pittoli, Italy. Franca always maintained the strict austerities she imposed on herself, even in the face of failing health, and spent most nights in chapel, praying for hours.

Born

1170 at Piacenza, Italy

Died

• 1218 of natural causes

• relics transferred to Piacenza, Italy

Canonized

• by Pope Gregory X (cultus confirmed)

• early 17th century by Pope Paul V

Blessed Robert Anderton

Additional Memorials

• 29 October as one of the Martyrs of Douai

• 1 December as one of the Martyrs of Oxford University

Profile

Graduated from Brasenose College, Oxford in 1578, and continued his studies abroad. Converted to Catholicism, and entered the English College at Rheims, France in 1580. Ordained at Rheims with his friend and co-worker Blessed William Marsden. Sailed for England as a home missioner, but their ship was driven off course, and wrecked on the Isle of Wight. Arrested soon after, they were charged with being priests on English soil. They argued that they had been shipwrecked, and had no choice about being there; due to the appeal, they were sent to London for further interrogation. There they acknowledged Elizabeth as their lawful queen in temporal matters, but would not not in matters spiritual. Martyred.

Born

c.1560 at Lancashire, England

Died

hanged, drawn, and quartered on 25 April 1586 on the beach of the Isle of Wight, England

Beatified

15 December 1929 by Pope Pius XI

Blessed José Trinidad Rangel y Montaño

Profile

Parish priest in Silao, Mexico noted for his zeal as a pastor to his parishioners. During the Mexican Revolution, laws were enacted that required priests to register with the government; Jose did not register, and in 1927 went into hiding in León. In April 1927 Father Rangel went to secretly celebrate Holy Week with the Minims in San Francisco del Rincón where he administered the sacraments and visisted the sick in hospital. Discovered by authorities on 22 April 1927, Father Jose admitted to being a priest; he was arrested, interrogated, tortured, and shot. Martyr.

Born

4 June 1887 in Dolores Hidalgo, Guanajuato, Mexico

Died

shot on 25 April 1927 in Rancho de San Joaquín, Jalisco, Mexico

Beatified

• 20 November 2005 by Pope Benedict XVI

• recognition celebrated by Cardinal Saraiva Martins in Guadalajara, Mexico

Blessed Mario Borzaga

Profile

Joined the Missionary Oblates of Mary Immaculate at age 20. Ordained at 25. Missionary to Laos in 1957, caring for the sick, ministering to people suffering from the persecutions of the communist guerilla group Pathet Lao; he wrote a diary of his experiences, later published as To Be a Happy Man. Martyr.

Born

27 August 1932 in Trent, Italy

Died

murdered on or about 25 April 1960 in Kiukatiam, Luang Prabang, Laos by Pathet Lao troops

Beatification

• 10 December 2016 by Pope Francis

• beatification celebrated at Vientiane, Laos on 11 December 2016

Readings

What a joy it is to be simmering saints, simmering apostles, simmering martyrs. – Father Mario

Every instant is a step toward sainthood or a step backwards. – Father Mario

Blessed William Marsden

Additional Memorial

29 October as one of the Martyrs of Douai

Profile

Convert to Catholicism; entered the English College at Rheims, France in 1580. Ordained at Rheims with his friend and co-worker Blessed Robert Anderton. Sailed for England as a home missioner, but their ship was driven off course, and wrecked on the Isle of Wight. Arrested soon after, they were charged with being priests on English soil. They argued that they had been shipwrecked, and had no choice about being there; due to the appeal, they were sent to London for further interrogation. There they acknowledged Elizabeth as their lawful queen in temporal matters, but would not not in matters spiritual. Martyred.

Born

c.1560 at Lancashire, England

Died

hanged, drawn, and quartered on 25 April 1586 on the beach of the Isle of Wight, England

Beatified

15 December 1929 by Pope Pius XI

Rogation Day

Derivation

Latin: rogare, to ask

Also known as

• Gang Days

• Cross Week

Additional Dates

the three days before the Ascension

Article

A devotion observed to appease God's wrath, ask protection, and invoke a blessing on the harvest. The Litany of the Saints is chanted in the procession, and the Rogation Mass follows. The older procession of 25 April, called therefore Major Litany, Christianized a pagan procession in honour of the god Robigus. The institution of the others, adopted in Rome under Pope Leo III as Minor Litanies, is ascribed to Saint Mamertus of Vienne who, c.475, ordered processions with special prayers because of calamities which were afflicting the country. Rogation days were dropped from the Church's calendar in the reform of 1970, but since 1988 have been revived.

Saint Ermin of Lobbes

Also known as

Erminus, Ermino, Erminon, Erwin, Erminius, Ermenus, Erminio

Profile

Studied at the Cathedral School of Laon, France. Priest. Monk at the Benedictine abbey at Lobbes, Belgium. Spiritual student of Saint Ursmar. Bishop of Lobbes in 711. Second abbot of Lobbes in 718. Supported missionaries, known for wisdom and personal holiness, and the gift of prophecy.

Born

Herly, Laon region of France

Died

• 25 April 737 in Lobbes, Hainaut, Belgium of natural causes

• buried in the crypt at the church of Our Lady at Lobbes abbey

• relics transferred to Saint-Ursmer in 1409

Patronage

Lobbes, Belgium

Blessed Andrés Solá Molist

Profile

Born to a large and pious farm family. Entered the Claretians in 1914, making his perpetual vows in 1917. Ordained in 1922. Home missioner in Mexico. Martyred during the Mexican Revolution for being a priest who did not submit to government control.

Born

7 October 1895 in Taradell, Barcelona, Spain

Died

shot on 25 April 1927 in Rancho de San Joaquín, Jalisco, Mexico

Beatified

• 20 November 2005 by Pope Benedict XVI

• recognition by Cardinal José Saraiva Martins in the soccer stadium at Guadalajara, Mexico

Blessed Antonio Pérez Lários

Profile

Layman. Martyred in the anti-Catholic persecutions of the Mexican Revolution.

Born

28 November 1883 in Lagos de Moreno, Jalisco, Mexico

Died

shot on 25 April 1927 in Rancho de San Joaquín, Jalisco, Mexico

Beatified

• 20 November 2005 by Pope Benedict XVI

• recognition by Cardinal José Saraiva Martins in the soccer stadium at Guadalajara, Mexico

Blessed Paul Thoj Xyooj

Also known as

Thoj Xyooj Paj Lug

Profile

Young lay catechist in the apostolic vicariate of Luang Prabang, Laos. Martyr.

Born

1941 in Kiukatiam, Luang Prabang, Laos

Died

murdered on or about 25 April 1960 in Kiukatiam, Luang Prabang, Laos by Pathet Lao troops

Beatification

• 10 December 2016 by Pope Francis

• beatification celebrated at Vientiane, Laos on 11 December 2016

Saint Phaebadius of Agen

Also known as

Faebadius, Febadio, Foebadius, Febadius, Fiari, Phébade, Phébadius, Phoebadius

Profile

Priest. Fourth-century bishop of Agen, France. Presided over several Councils including Rimini in 359, Valence in 374, and Zaragoza in 380. Friend of Saint Hilary of Poitiers with whom he waged a successful fight against Arianism in Gaul; his only surviving writing is Contra Arianos (Against Arianism).

Died

c.392 in Agen, Aquitaine (in modern France) of natural causes

Saint Anianus of Alexandria

Also known as

Anian, Annianus

Profile

Shoemaker. Converted by Saint Mark the Evangelist, worked with him to evangelize Alexandria, Egypt, and succeeded him as bishop there.

Died

c.86

Patronage

cobblers

Saint Agathopodes of Antioch

Profile

Deacon from Antioch, Syria. Travelled with Saint Ignatius to Rome, Italy, and after his martyrdom brought his relics back to Antioch and wrote about him.

Died

c.150

Saint Stefano of Antioch

Also known as

Stephen

Profile

Bishop. Abused by heretic protesters at the Council of Chalcedon. Martyr.

Died

drowned in the Orontes River, Antioch, Syria

Saint Philo of Antioch

Profile

Deacon from Antioch, Syria. Travelled with Saint Ignatius to Rome, Italy, and after his martyrdom brought his relics back to Antioch and wrote about him.

Died

c.150

Saint Heribaldus of Auxerre

Also known as

Héribald

Profile

Benedictine monk. Abbot at Saint Germanus, Auxerre, France. Bishop of Auxerre.

Died

c.857

Saint Macaille

Profile

Spiritual student of Saint Mel of Ardagh. Bishop of Croghan, Offaly, Ireland. Helped preside at the ceremony where Saint Brigid of Ireland took her vows.

Died

c.489

Saint Macedonius

Profile

Patriarch of Constantinople. Exiled by Arians for defending the decisions of the Council of Chalcedon.

Died

516 of natural causes

Saint Clarentius of Vienne

Also known as

Clarence, Clarenzio

Profile

Bishop of Vienne, France.

Died

c.620

Saint Callista of Syracuse

Also known as

Callistus

Profile

Martyr.

Died

at Syracuse, Sicily

Saint Kebius

Also known as

Keby

Profile

Fourth century travelling bishop. Ordained by Saint Hilary of Poitiers. Evangelized Cornwall.

Saint Robert of Syracuse

Profile

Abbot of a monastery in Syracuse, Sicily.

Died

c.1000

Saint Hermogenes of Syracuse

Profile

Martyr.

Died

at Syracuse, Sicily

Saint Pasicrate of Mesia

Profile

Martyr.

Died

beheaded in Mesia, Spain

Saint Evodius of Syracuse

Profile

Martyr.

Died

at Syracuse, Sicily

Saint Valenzio of Mesia

Profile

Martyr.

Died

beheaded in Mesia, Spain

Martyrs of Yeoju

Additional Memorial

20 September as one of the Martyrs of Korea

Profile

Three Christian laymen martyred together in the apostolic vicariate of Korea.

• Ioannes Won Gyeong-do

• Marcellinus Choe Chang-ju

• Martinus Yi Jung-bae

Died

25 April 1801 in Yeoju, Gyeonggi-do, South Korea

Beatified

15 August 2014 by Pope Francis

St. Mella

Feastday: April 25

Death: 780

Widow and abbess. She was the mother of St. Cannech and Tigernach, and lived in Connaught, Ireland. She became the abbess of Doire­Melle, Leitrim

St. Phaebadius

Feastday: April 25

Death: 392

Also called Fiari, bishop of Agen in Southern Gaul. He was a very well known bishop and was termed by St. Jerome one of "the illustrious men" of the Church. With his friend St. Hilary of Poitiers, he worked to extirpate the heresy of Arianism in the West.