இன்றைய புனிதர்கள் மார்ச் 02

 Saint Chad of Mercia

Also known as

• Chad of Lichfield

• Apostle of Mercia

• Ceadda...

Additional Memorial

4 May (translation of relics)

Profile

Brother of Saint Cedd and Saint Cynibild. Missionary monk to Ireland with Saint Egbert. Ordained in 653. Studied Latin and astronomy. Abbot at Lastingham monastery, Yorkshire, England; abbot to Saint Owen.

Not long after Chad became abbot, Saint Wilfrid of York was chosen Bishop of Lindisfarne, a see which was soon moved to York. Wilfrid went to Gaul for consecration, and stayed so long that King Oswiu declared the see vacant and procured the election of Chad as bishop of York. Chad felt unworthy, but threw himself into the new vocation, travelling his diocese on foot, evangelizing where he could. When Wilfrid returned in 666, Saint Theodore, Archbishop of Canterbury, decided that Chad's episcopal consecration was invalid, and that Chad must give up the diocese to Wilfrid. Chad replied that he had never thought himself worthy of the position, that he took it through obedience, and he would surrender it through obedience. Theodore, astonished at this humility, consecrated Chad himself, and appointed him bishop of the Mercians in Lichfield in 669.

He founded monasteries, including those at Lindsey and Barrow-upon-Humber, evangelized, travelled and preached, reformed monastic life in his diocese, and built a cathedral on land that had been the site of the martyrdom of 1,000 Christians by the pagan Mercians. Miraculous cures reported at the wells he caused to be dug for the relief of travellers.

Legend says that on one occasion two of the king's sons were hunting, were led by their quarry to the oratory of Saint Chad where they found him praying. They were so impressed by the sight of the frail old man upon his knees, his face glowing with rapture, that they knelt, asked his blessing, and converted. The pagan King Wulfhere was so angry that he slew his sons, and hunted down Saint Chad for some of the same. But as he approached the bishop's cell, a great light shone through its single window, and the king was almost blinded by its brightness; he abandoned his plan for revenge.

During storms, Chad would go to chapel and pray continually. He explained, "God thunders forth from heaven to rouse people to fear the Lord, to call them to remember the future judgment…when God will come in the clouds in great power and majesty to judge the living and the dead. And so we ought to respond to God's heavenly warning with due fear and love so that as often as God disturbs the sky, yet spares us still, we should implore God's mercy, examining the innermost recesses of our hearts and purging out the dregs of our sins, and behave with such caution that we may never deserve to be struck down."

NOTE: I get the occassional email from visitors asking if Chad is the patron of elections, disputes, disputed elections, losers, or some other element related to 2000's disputed American presidential election. I have absolutely no evidence that there are patrons of elections, and certainly none that Chad has anything to do with it. It was not until 31 October 2000 that politicians and elected officials received a patron, and that's Saint Thomas More. Times were rough in 7th century England, but I have no record of Chad hanging, dangling, dimpled or pregnant. As you see above, he was involved in a disputed election, but no patronage tradition resulted. Also note that when a dispute arose, Chad stepped aside for the greater good. Wish our current politicians had such grace; but no one ever accused them of being saints.

Born

c.620 in Northumbria, England

Died

• 2 March 672 at Lichfield, England of natural causes after a brief illness, probably the plague

• his initial tomb was in the form of a small wooden house

• some relics preserved in the cathedral of Saint Chad in Birmingham, England

Patronage

• Birmingham, England, archdiocese of

• Lichfield, England, diocese of

Saint Angela of the Cross Guerrero

 புனிதர் சிலுவையின் ஆஞ்செலா 

(St. Angela of the Cross)

அருட்கன்னியர்/ நிறுவனர்:

(Virgin and Foundress)

பிறப்பு: ஜனவரி 30, 1846

செவில், ஸ்பெயின்

(Seville, Spain)

இறப்பு: மார்ச் 2, 1932

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

முக்திபேறு பட்டம்: நவம்பர் 5, 1982

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல்

(Pope John Paul II)

புனிதர் பட்டம்: மே 4, 2003

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல்

(Pope John Paul II)

முக்கிய திருத்தலம்:

சிலுவையின் சகோதரியர் கான்வன்ட், கால் சான்டா ஆஞ்செலா டி ள க்ருஸ், செவில், ஸ்பெயின்

(Convent of the Sisters of the Cross, Calle Santa Ángela de la Cruz, Seville, Spain)

நினைவுத் திருநாள்: மார்ச் 2

புனிதர் சிலுவையின் ஆஞ்செலா, ஒரு ஸ்பேனிஷ் அருட்சகோதரியும் (Spanish religious sister), “சிலுவையின் சமூகத்தினரின் சகோதரியர்” (Sisters of the Company of the Cross) எனும் ரோமன் கத்தோலிக்க நிறுவனத்தை நிறுவியவருமாவார். அவர் நிறுவிய இந்நிறுவனம், கைவிடப்பட்ட ஏழைகளுக்கும், நோயுற்றோர்க்கும், அக்கறை காட்ட யாருமில்லாத மக்களுக்கும் உதவுவதற்காக அர்ப்பணிக்கப்பட்டதாகும்.

“மரிய டி லாஸ் ஆஞ்செலஸ் ஜியுரெர்ரோ ஒய் கொன்ஸாலெஸ்” (María de los Ángeles Guerrero y González) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட இவர், ஸ்பெயின் (Spain) நாட்டின் “செவில்’ (Seville) எனும் நகரில், கி.பி. 1846ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், 30ம் நாள் பிறந்தார். ஃபெப்ரவரி மாதம் 2ம் நாளன்று, “தூய லூசியா தேவாலயத்தில்” (Church of Santa Lucia) “மரிய டி லாஸ் ஆஞ்செலஸ்” (María de los Ángeles) எனும் பெயருடன் திருமுழுக்கு பெற்றார்.

“அன்டலூசியாவின்” (Andalusia) “கேடிஸ்” (Cádiz) பிராந்தியத்தைச் சேர்ந்த “க்ரசல்மா” (Grazalema) எனும் கிராமத்தைச் சேர்ந்த “ஃபிரான்சிஸ்கோ குரேரோ” (Francisco Guerrero) இவரது தந்தையார் ஆவார். இவர், அங்கிருந்து செவில் நகருக்கு புலம்பெயர்ந்து வந்தார். இவரது தாயாரான “ஜோசேஃபா கொன்சாலெஸ்” (Josefa González) செவில் நகரைச் சேர்ந்தவராவார். இவரது பெற்றோரின் 14 குழந்தைகளில், இவர் உள்ளிட்ட ஆறு பேரைத் தவிர்த்து, மீதமுள்ள எட்டு பேரும் சிறுவயதிலேயே மரித்துப் போயினர்.

இவரது பெற்றோர் இருவரும், செவில் நகரிலுள்ள “திரித்துவ சபையைச்” (Trinitarian Order) சேர்ந்த துறவியரின் துறவு மடமொன்றில் பணி செய்தனர். இவரது தந்தை சமையல்காரராகவும், தாயார் ஆடைகள் துவைப்பராகவும், தையல்காரராகவும் பணியாற்றினார். அந்த சமயத்தில் அந்த சமூக வர்க்கத்தின் இளம் பெண்களைப் போலவே அவருடைய பள்ளிப் படிப்பு மட்டுப்படுத்தப்பட்டிருந்தது. எட்டு வயதாகையில் புது நன்மை பெற்ற இவர், தமது பன்னிரண்டு வயதில் உறுதிப்பூசுதல் அருட்சாதனம் பெற்றார். தமது 12 வயதில் தமது குடும்ப வருவாய்க்கு உதவி செய்வதற்காக காலணிகள் பழுதுபார்க்கும் கடைக்கு வேலை செய்ய சென்றார். கிட்டத்தட்ட தமது 29 வயதுவரை அங்கேயே பணியாற்றினார்.

மத விழிப்புணர்வு:

காலணிகள் பழுதுபார்க்கும் கடையின் மேற்பார்வையாளரான “அன்டோனியா மல்டோனடோ” (Antonia Maldonado) எனும் பெண்மணி, மிகவும் பக்தியானவர். அவர், தம்மிடம் பணியாற்றுபவர்களை ஒன்றாக செபிக்கவும், செபமாலை செபிக்கவும், புனிதர்களின் வரலாறுகளை படிக்கவும் ஊக்குவித்தார். ஆஞ்செலாவுக்கு பதினாறு வயதாகையில், அவருக்கு தமது மேற்பார்வையாளர் மூலம் அவரது ஆன்மீக வழிகாட்டியான, “கனரி தீவுகளைச்” (Canary Islands) சேர்ந்த கத்தோலிக்க குருவான அருட்தந்தை “ஜோஸ் டொர்ரெஸ்” (Fr. José Torres y Padilla) அறிமுகமானார். அவர் ஆஞ்செலாவின் ஆன்மீக வழிகாட்டியாகவும், ஒப்புரவாளராகவும் ஆனார். அத்துடன், அவரில் பெரும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தினார்.

கி.பி. 1865ம் ஆண்டு, தமது 19 வயதில், செவில் (Seville) நகரிலுள்ள கார்மேல் சபை அருட்சகோதரியர் (Discalced Carmelite) துறவு மடத்தில் இணைய இவர் விண்ணப்பித்தார். ஆனால், சம்பந்தப்பட்ட துறவு மடத்தின் உறுப்பினர்களுக்கு வேண்டிய கடினமான உடல் உழைப்பை தருமளவுக்கு அவர் ஆரோக்கியமாக இல்லாத காரணத்தால், அவரது விண்ணப்பம் நிராகரிக்கப்பட்டது.

பின்னர், அருட்தந்தை “ஜோஸ் டொர்ரெஸ்” அறிவுரைப்படி, அவர் நோய்வாய்ப்பட்டவர்களிடையே சேவை செய்யத் துவங்கினார். குறிப்பாக காலரா நோயால் துன்பப்படுபவர்களுக்காக சேவையாற்றினார்.

மூன்று வருடங்களின் பின்னர், கி.பி. 1868ம் ஆண்டு, செவில் நகரிலுள்ள “கருணையின் மகள்கள்” (Daughters of Charity of Saint Vincent de Paul) சபையில், “அர்ப்பண வாழ்வுக்காக” (Consecrated life) விண்ணப்பித்தார். இம்முறையும் அவரது உடல்நிலையில் குறிப்பிட்ட முன்னேற்றம் இல்லாவிடினும், அவர் அச்சபையால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டார். அங்குள்ள அருட்சகோதரியர், அவரது பூரண உடல் நலனுக்கான முயற்சிகளை செய்தனர். அவரை கிழக்கு ஸ்பெயினிலுள்ள “வலென்சியா” (Valencia) நகருக்கு மருத்துவத்திற்காக அனுப்பினார்கள். ஆனால் ஆஞ்செலா, இறுதியாக தனது பயிற்சி நிலையிலேயே கான்வென்ட் விட்டுவிட்டு காலணிகள் தொழிற்சாலை வேலைக்குத் திரும்பினார். இந்த நேரத்தில் அவர் விரிவான ஒரு ஆன்மீக நாட்குறிப்பை வைத்திருந்தார். இது, வாழ்க்கையின் சீர்மை மற்றும் வாழ்க்கை முறைகள் ஆகியவற்றை வெளிப்படுத்துவதாக இருந்தது.

கி.பி. 1875ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம், 2ம் நாள், தமது 29 வயதில், ஆஞ்செலா காலணிகள் தொழிற்சாலையை விட்டு வெளியேறினார். பின்னர், அவருடன் மூன்று பெண்கள் இணைந்தனர். அவர்களுள், “ஜோசஃபா” (Josefa de la Peña) என்றொருவர், பண வசதிகள் படைத்தவராக இருந்தார். “ஜுவானா மரியா” (Juana María Castro) என்றொருவரும், “ஜுவானா மகடன்” (Juana Magadán) என்றோருவரும் இருந்தனர். இவர்கள் இருவரும் சற்றே வசதி குறைந்தவர்களாயிருந்தனர். மூவரும் இணைத்து, ஒரு ஆன்மீக சபையை நிறுவினார்கள். அருட்தந்தை “ஜோஸ் டொர்ரெஸ்,” புதிய சமூகத்தின் இயக்குனராக பொறுப்பேற்றார். அவரே ஆஞ்செலாவை அதன் தலைவராக (Sister Superior) நியமித்தார். “ஜோசஃபாவின்” (Josefa de la Peña) பண உதவியால் ஒரு சிறு அறையை வாடகைக்கு எடுத்து, அங்கிருந்தபடியே அவர்கள் ஏழை மற்றும் நோய்வாய்ப்பட்ட மக்களுக்கு இரவு பகலாக சேவை செய்ய தொடங்கினார்கள். அந்த சமயத்தில், அவர்கள் ஒரு மத சீருடையை அணிய ஆரம்பித்தார்கள். ஜியுரெர்ரோ, “அன்னை சிலுவையின் ஆஞ்செலா” (Mother Angela of the Cross) என்ற பெயரை தமது ஆன்மீக பெயராக ஏற்றுக்கொண்டார்.

கி.பி. 1876ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 5ம் நாளன்று, இவர்களது சமூகத்திற்கு செவில் நகரின் கர்தினால் பேராயரான (Cardinal Archbishop of Seville) “லூயிஸ் டி லா லஸ்ட்ரா ஒய் கிஸ்டா” (Luis de la Lastra y Cuesta) அவர்களின் அலுவலகபூர்வமான அங்கீகாரம் கிடைத்தது. கி.பி. 1877ம் ஆண்டு, தென்மேற்கு ஸ்பெயினின் செவில் பிராந்தியத்திலுள்ள “உடேரா” (Utrera) நகரசபையில் தமது இரண்டாவது ஆன்மீக சமூகத்தை தொடங்கினார்கள். அதன் பின்னர், ஸ்பெயினின் “ஹ்யூல்வா” (Huelva) பிராந்தியத்திலுள்ள “அயன்மொன்ட்” (Ayamonte) நகரில் இவர்களது மூன்றாவது சமூகமும் தொடங்கப்பட்டது. அதே வருடம், அருட்தந்தை “ஜோஸ் டொர்ரெஸ்” மரணமடைந்தார். அவர் வகித்த இயக்குனர் பதவி, அவருடைய இடத்திலிருந்த அவரது ஆதரவாளரான “ஜோஸ் மரியா அல்வாரெஸ்” (José María Alvarez y Delgado) என்பவரால் எடுத்துக்கொள்ளப்பட்டது. அதே வருடம், சிலுவையின் ஆஞ்செலா தமது நிரந்தர மத உறுதிப்பாடுகளை எடுத்துக்கொண்டார். விரைவிலேயே இவர்களது சபையின் 23 சமூகங்கள் நிறுவப்பட்டன. அவை அனைத்துமே “அண்டலூசியா” (Andalucia) மற்றும் “எக்ஸ்ட்ரீமடுரா” (Extremadura) பிராந்தியங்களிலேயே நிறுவப்பட்டன.

அன்னை சிலுவையின் ஆஞ்செலா, கி.பி. 1932ம் ஆண்டு, மார்ச் மாதம் இரண்டாம் தேதி, தமது 86 வயதில், செவில் (Seville) நகரில் மரணமடைந்தார்.

Also known as

• Angela de la Cruz

• Angela Guerrero Gonzalez

• Angela of the Cross Guerrero y Gonzélez

• Angelita (family nickname)

• Maria of the Angels

• Mother Angela of the Cross

• Mother of the Poor

Profile

One of fourteen children born to a poor but pious family; only five of her siblings survived to adulthood. Her father worked as a cook and her mother a laundress in a Trinitarian Fathers convent, and Angela had to quit school at age twelve to work in a shoe factory to help support her family. She made her First Communion at age eight, Confirmation at nine; she prayed the rosary daily, and had a great devotion as a youth to Christ Crucified. Her piety was so obvious that her employer, Antonia Maldonado, brought her to the attention of Father José Torres Padilla. He became her spiritual director when she was 16, and helped discern if Angela had a call to religious life.

She first tried to join the Carmelites, was refused, and when she was finally accepted at age 19, became so sick that she was forced to return to her family. When she recovered, she began caring for cholera victims, and those even poorer than herself. In 1868 she entered the convent of the Daughters of Charity of Seville, Spain, but again her health failed, and she was forced to return to her parents and the shoeshop. In 1871, with Father Padilla's blessing, she started a plan whereby she lived at home under a particular Rule, yearly renewing her vows.

While in prayer in 1873 Angela received a vision that she understood was calling her to a mission to the poor, and she began keeping a spiritual diary to record what she understood of the life to which God was calling her. Others were attracted to her life, and on 2 August 1875 the Congregation of the Cross was born. The Congregation works with the sick, the poor, orphans, the homeless, finding them food, medicine, housing, and other needs, living solely on alms, and keeping only enough for themselves to continue their work. Though they started with only Mother Angela and three sisters, they had grown to 23 convents during her life, and continue their good works today.

Born

30 January 1846 at Seville, Spain as Maria of the Angels Guerrero Gonzalez

Died

2 March 1932 in Seville, Spain of natural causes

Canonized

4 May 2003 by Pope John Paul II at Plaza de Colón, Madrid, Spain

Saint Agnes of Prague

பொஹேமியாவின் புனிதர் ஆக்னெஸ் 

(St. Agnes of Bohemia)

இளவரசி, பரோபகாரி, மடாதிபதி:

(Princess, Philanthropist and Abbess)

பிறப்பு: ஜூன் 20, 1211

ப்ராக், பொஹேமியா

(Prague, Bohemia)

இறப்பு: மார்ச் 2, 1282

ப்ராக், பொஹேமியா

(Prague, Bohemia)

ஏற்கும் சமயம்: ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(புனித க்ளேர் சபை, செக் குடியரசு)

(Roman Catholic Church (Order of St. Clare and the Czech Republic)

முக்திபேறு பட்டம்: கி.பி. 1874

திருத்தந்தை ஒன்பதாம் பயஸ்

(Pope Pius IX)

புனிதர் பட்டம்: நவம்பர் 12, 1989

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால்

(Pope John Paul II)

முக்கிய திருத்தலம்:

புனிதர் ஆக்னெஸ் மடாலயம், ப்ராக், செக் குடியரசு

(Monastery of St. Agnes, Prague, Czech Republic)

பாதுகாவல்: செக் குடியரசு (Czech Republic)

நினைவுத் திருநாள்: மார்ச் 2

பொஹேமியாவின் புனிதர் ஆக்னெஸ், தொண்டு வாழ்க்கையில் தம்மை அர்ப்பணித்துக்கொண்ட போஹெமியா நாட்டின் மத்தியகால இளவரசி (Medieval Bohemian Princess) ஆவார். சொகுசான வாழ்க்கை வாழ்வதற்கான வசதிகள் இருந்தும், இவர் தமது பக்தி முயற்சியாகவும், அன்பின் வாழ்க்கைக்காகவும், தம்மைத்தாமே வருத்திக்கொண்டார். மரித்த உடனேயே வணக்கத்துக்கு உரியவராக அறிவிக்கப்பட்டாலும், சுமார் எழுநூறு வருடங்கள்வரை முக்திபேறு மற்றும் புனிதராக அருட்பொழிவு செய்யப்படாமலேயே இருந்தார்.

ஆக்னெஸ், போஹெமியா அரசர் “முதலாம் ஒட்டோகர்” (King Ottokar I of Bohemia) மற்றும் அரசி “கான்ஸ்டன்ஸ்” (Queen Constance) ஆகியோரின் மகள் ஆவார்.

ஆக்னெஸுக்கு எட்டு வயதாகையில், அவருக்கு தூய ரோமப் பேரரசர் (Holy Roman Emperor) இரண்டாம் ஃபிரெடெரிக்'கின் (Frederick II) மகனான ஏழாம் ஹென்றி'யுடன் (Henry VII) திருமணம் செய்ய நிச்சயம் நடந்தது. ஹென்றிக்கு அப்போது பத்து வயதாகியிருந்தது. அவர் அப்போதுதான் ஜெர்மனியின் அரசனாக (King of Germany) முடி சூடப்பட்டிருந்தார்.

அக்காலத்தைய பாரம்பரியங்களின்படி, திருமணம் நிச்சயமான பெண் எதிர்கால கணவரின் (Court) எனப்படும் அரண்மனையிலேயே தங்கவேண்டும். அதன்படி, திருமணம் நிச்சயமான ஆக்னெஸ், தமது எதிர்கால கணவரின் (Court) எனப்படும் அரண்மனையிலே தங்கவேண்டும். ஆனால், பேரரசர் ஃபிரெடெரிக்'கின் (Court) "பலெர்மோ" (Palermo) நாட்டில் இருந்தது. அவரது மகனான ஜெர்மனி நாட்டின் அரசன் ஹென்றி, "கொலோன்" (Cologne) நகரிலிருந்த பேராயர் ஈஞ்சல்பெர்ட்'டின் (Archbishop Engelbert) அரண்மனையில் தங்கியிருந்தார்.

ஆக்னெஸ் "பபென்பெர்க்" (Babenberg) நகரின் பிரபுவான "ஆறாம் லியோபால்டி'ன் (Leopold VI) (Court)ல் தங்குவதற்கு அனுப்பப்பட்டார். "லியோபால்ட்," எப்படியாவது ஜெர்மனியின் அரசனான இளம் ஹென்றிக்கு தமது மகளான "மார்கரெட்"டை மணமுடிக்க எண்ணினார். ஹென்றிக்கும் ஆக்னெஸுக்குமான திருமண ஒப்பந்தம் ஆறு வருடங்களின் பிறகு முறிந்தது. ஆக்னெஸின் தந்தை ஒட்டோகர், ஆக்னெசை இங்கிலாந்தின் மூன்றாம் ஹென்றிக்கு (Henry III of England) மணமுடிக்க திட்டமிட்டார். ஆனால் ஆக்னெசை தாமே திருமணம் செய்துகொள்ள நினைத்த பேரரசர் இரண்டாம் ஃபிரெடெரிக் (Frederick II) அதனை முறியடித்தார். இதனால், ஆக்னெஸ், திருத்தந்தை ஒன்பதாம் கிரகொரியிடம் (Pope Gregory IX) உதவிக்காக விண்ணப்பித்தார். திருத்தந்தை தமது நாவன்மையினால் பேரரசரிடம் பேசி அதனை ஒரு முடிவுக்கு கொண்டுவந்தார்.

அதன் பின்னர் அரசியல் காரணங்களுக்காக ஏற்பாடு செய்யப்படும் திருமணங்களை மறுத்த ஆக்னெஸ், தொண்டு வாழ்க்கையில் தம்மை அர்ப்பணித்துக்கொண்டார். மத காரியங்களிலும் செபங்களிலும் தொடர்ந்து ஈடுபாடு காட்டினார். தமது சகோதரர் தமக்கு தந்த நிலத்தில் ஏழை மக்களுக்காக மருத்துவமனை (Hospital of St. Francis) ஒன்றினை கட்டினார். ஃபிரான்சிஸ்கன் துறவியருக்காக (Franciscan Friars) இரண்டு துறவு மடங்களைக் கட்டினார்.

இதனிடையே "அசிசியின் கிளாரா" (Clare of Assisi) மற்றும் அவரது "எளிய பெண்களின் சபை" (Order of Poor Ladies) ஆகியனபற்றி கற்றறிந்த ஆக்னெஸ், "கிளாராவுடன்" கடித தொடர்பு கொண்டார். சுமார் இருபதாண்டுகள் நடந்த இந்த கடிதத் தொடர்பின் விளைவாக, "கிளாரா" அசிசியிலுள்ள தமது துறவு மடத்திலிருந்து ஐந்து அருட்சகோதரியினரை அனுப்பி வைத்தார். ஆக்னெஸ், அவர்களுடன் இணைந்து புதியதொரு "எளிய பெண்களின் சபை" (Order of Poor Ladies) கட்டினார்.

செபம், கீழ்படிதல், பணிவு, தம்மைத்தானே துன்புறுத்தல் ஆகியவற்றினால் பிரசித்தி பெற்ற ஆக்னெஸ், திருத்தந்தையின் வற்புறுத்தலால் அவர் நிறுவிய மடங்களின் தலைவியாக பொறுப்பேற்றார். தாம் தலைவியெனினும், தம்மை ஒரு "மூத்த சகோதரி" (Senior Sister) என்றே அழைக்க வேண்டினார். பிற அருட்சகோதரிகளுக்காக உணவு சமைத்தல், தொழு நோயாளிகளின் ஆடைகள் பொருந்தச்செய்தல் போன்ற பணிகளை அவரே செய்தார். பிற துறவியரிடம் அன்பு காட்டிய ஆக்னெஸ், துறவு மடத்தின் சட்டதிட்டங்களில் கண்டிப்பானவராக விளங்கினார். தமது சகோதரர்கள் துறவற மடங்களுக்காக தந்த மானியங்களையும் வாங்க மறுத்தார்.

தமது வாழ்க்கையின் 45 ஆண்டு காலம் துறவு மடங்களில் செலவிட்ட ஆக்னெஸ், கி.பி. 1282ம் ஆண்டு, மார்ச் மாதம், இரண்டாம் நாளன்று, மரணமடைந்தார்.

Also known as

• Anezka Ceské

• Anezka Premyslovna

• Agnes of Bohemia

Profile

Born a princess, the youngest daughter of King Ottokar I and Queen Constance of Bohemia. Relative of Saint Elizabeth of Hungary.

Educated by Cistercian nuns at Trebnitz, Germany. Though she early perceived a call to religious life, Agnes was for years promised into a series of arranged marriages for political reasons. At age three she was promised to a prince named Boleslaus. When he died prior to the marriage, she was betrothed to Prince Henry, son of the Holy Roman Emperor Frederick II. When Henry chose to marry another, young Agnes was betrothed to Emperor Frederick himself. With the help and intervention of Pope Gregory IX, though affronted, Frederick released Agnes from her marriage obligations, acknowledging that he had lost her to the king of heaven.

She built a Franciscan hospital on land donated by her brother, King Wenceslaus I. She then established the Confraternity of the Crusaders of the Red Star to staff it and its related clinics. She later built a Franciscan friary, and in 1234, Poor Clare convent of Saint Saviour in Prague (in modern Czech Republic) with the aid of five nuns sent by Saint Clare of Assisi herself. Agnes entered the convent of Saint Saviour herself on Pentecost Sunday 1234, eventually became its abbess, and spent 50 years in the cloister.

Agnes was always free with her wealth in service of the poor. She enjoyed cooking for the other sisters, and mending the clothes of lepers. She had the gifts of healing and prophecy, and was given to ecstasies. Though they never met, she and Saint Clare of Assisi kept up an extensive correspondence for two decades, and some of the letters have survived to today.

Born

1205 at Prague, Bohemia (modern Czech Republic)

Died

6 March 1282 at Saint Saviour convent, Prague, Bohemia of natural causes

Canonized

12 November 1989 by Pope John Paul II at Rome, Italy

Saint John Maron

Also known as

John the Sarumite

Profile

Son of Agathon, the governor of Sarum, and Anohamia, grandson of prince Alidipas, and a member of the Frankish royal family which governed Antioch. Educated in Antioch and the monastery of Saint Maron, studying mathematics, sciences, philosophy, theology, linguistics and scripture. Monk at the monastery of Saint Maron, adding the name Maron to his own. Priest.

John studied Greek and patrology in Constantinople. Returning to Saint Maron's, he wrote on such diverse topics as teaching, rhetoric, the sacraments, management of Church property, legislative techniques, and liturgy. He composed the Eucharistic Prayer which still bears his name. Noted teacher and preacher, he explained Catholic dogma to the Council of Chalcedon, wrote a series of letters to the faithful against Monophysitism and Monothelitism, and then travelled to Syria to explain and refute the heresy.

Bishop in 676, assigned to Mount Lebanon with a mission to oppose heresies, keep the Maronites united with Rome, and support the faithful in an area being invaded by Arabs. He travelled extensively in the areas involved in combat, preaching, conducting Mass, tending to the sick, and sheltering the homeless. It was during this terrible period that he was given the gift of healing, curing many praying over them.

The Maronites made up the bulk of the Maradite army, the so-called "Brass Wall" that shielded Constantinople and the Byzantine empire from Arab expansion. In 685 the Maradites used their power and importance to choose John Maron, one of their own, as Patriarch of Antioch and all the East. John received the approval of Pope Saint Sergius I, and became the first Maronite Patriarch of the oldest see in Christianity.

The Byzantine emperor Justinian II feared the growing power of the Maradite army, and was angered that his approval had not been sought for the appointment of John as Patriarch. He sent his army to defeat the Maradites and capture John. They managed to win battles against the Maradites, overrun Antioch, and destroy the monastery there, killing 500 monks in the process. John, however, escaped to Lebanon. When Justinian's army followed, the Maradites, under the leadership of John's nephew Ibrahim, defeated them decisively, sending them home empty-handed. John then founded the monastery of Reesh Moran (head of our Lord) in Kefer-Hay, Lebanon, and moved his see to Mount Lebanon. The Maradites sealed themselves off from the outside, and founded their own national and religious identity, though still part of the Catholic Church, with John seen as one of their great founders.

Born

7th century in Sarum

Died

• 707 at Kefer-Hay, Lebanon of natural causes

• buried in the Reesh Moran monastery

Blessed Engelmar Unzeitig

Also known as

• Angel of Dachau

• Hubert Unzeitig

Profile

Professed priest in the Congregation of Missionaries of Mariannhill, ordained in 1939 and taking the name Engelmar. Parish priest in Glöckelberg, Czech Republic. Arrested by the Gestapo on 21 April 1941 for the crime of being a priest and preaching against the teachings of the Nazis, he was sent to the Dachau concentration camp where he ministered to other prisoners. He learned Russian so he could minister to prisoners from Eastern Europe. He volunteered to tend to prisoners suffering from typhoid and died of the disease himself.

Born

1 March 1911 in Czech Republic as Hubert Unzeitig

Died

2 March 1945 in Dachau, Oberbayern, Germany of typhoid fever

Beatified

• 24 September 2016 by Pope Francis

• beatification celebrated in the Cathedral of Sankt Kilian, Würzburg, Germany, presided by Cardinal Angelo Amato

Blessed Charles the Good

Also known as

Charles of Flanders

Profile

Born a prince, the son of King Saint Canute of Denmark and Adela of Flanders. After his father's murder, he was raised in the court of his maternal grandfather, Robert de Frison, Count of Flanders (part of modern Belgium. Fought in the Second Crusade. Succeeded Robert II as count of Flanders in 1119. Married into the family of the Duke of Clermont (in modern France. His rule was a continuous defense of the poor against profiteers of his time, both clerical and lay. Called the Good by popular acclamation. Reformed laws to make them more fair, supported the poor, fed the hungry, walked barefoot to Mass each day. Martyred in the church of Saint Donatian of Rheims at Bruges by Borchard, part of a conspiracy of the rich whom he had offended.

Born

1083

Died

• beheaded on 2 March 1127 at Bruges, Belgium

• relics at the Cathedral of Bruges

Beatified

1883 by Pope Leo XIII (cultus confirmed)

Patronage

• counts

• Crusaders

• Burges, Belgium, diocese of

Saint Luke Casali

Also known as

• Luke Casalius

• Luca Casali

• Luca of Nicosia

Profile

Educated by the abbot of the monastery of Saint Philip at Agira, Sicily, Italy. Monk at Agira. Priest. Reluctant abbot of his house.

Lucas eventually, for unknown reasons, went blind. One day while they were travelling to Nicosia, one his monks tried to play a trick on the blind abbot by telling him that some towns-people were following them in hope of hearing him preach. Lucas stopped, turned to where he was told the people were standing, and began to preach to the empty field. When he finished, the stones along the road all shouted "Amen", confounding the practical joker. A church dedicated to Lucas was later built on the spot.

Born

Nicosia, Sicily, Italy

Died

• c.800 at the monastery of Saint Philip in Agira, Sicily, Italy of natural causes

• most relics still in Agira

• some relics in Nicosia, Sicily, Italy

Patronage

Nicosia, Sicily, Italy (his intervention ended a plague there in 1575

Saint Quintus the Thaumaturge

Also known as

• Quintus the Confessor

• Quintus of Phrygia

• Quinto

33AABFC8800F1ZY

Profile

Raised a Christian. Immigrated to Aeolis in Asia Minor, and developed a ministry of serving the poor. Arrested and tortured for refusing to made sacrifice to pagan idols during the persecutions of Marcus Aurelius; his ability to work miracles had drawn the attention of the anti-Christian authorities. When he was released, his wounds were instantly healed and he immediately returned to caring for the local poor.

Born

Phrygia (in modern Turkey)

Died

c.283 of natural causes

Blessed Grimo of Ursberg

Also known as

Gremo, Grim, Gruno

Profile

Premonstratensian monk who had a great devotion to Christ in the Passion. Second abbot of Premonstratensian monastery in Ursberg, Bavaria, Germany in 1136, he served the remaining 37 years of his life. He was known as a wise and pious man, and ran his house in fidelity to the Rule of their Order. He rebuilt the monastery following a fire in 1142, and obtained imperial support in 1143. He was known and well regarded by popes, kings and emperors. Legend says that one Good Friday he turned water to wine three times as it was needed.

Born

c.1100

Died

1173 of natural causes

Saint Joavan of Brittany

Also known as

Jaoua, Joevin, Joévin, Jouva, Jaouen, Yaouen

Profile

Moved from Britain to Brittany to become the spiritual student of his uncle Saint Paul Aurelian. Monk at Landevennec, Brittany (in modern France). Co-adjutor bishop with, and successor to Saint Paul. At least two churches in Brittany are dedicated to him.

Born

6th century Romano-Briton

Died

• c.570 of natural causes

• buried at Plougen

• his tomb survives, but not his relics

Patronage

• against cancer

• Plouvien, France

Blessed Girolamo Carmelo di Savoia

Also known as

San Carmel

Profile

Born to the nobility, a member of the family of the Dukes of Savoy. Soldier. Joined the Mercedarians in Barcelona, Spain on 25 March 1542. Received visions of the Blessed Virgin Mary to whom he was extremely devoted. Wrote in defense of the dogma of the Immaculate Conception. Some accounts describe him as bishop of Teruel, Spain, but that diocese had not been established during his lifetime.

Died

28 May 1558 at Barcelona, Spain of natural causes

Blessed Beatrice Hermosilla of Valladolid

Profile

A 15th century woman who built a monastery in Valladolid, Spain, which she name for Saint Elizabeth. She then gave away all her possessions, and moved into the house with some like-minded women to live as Franciscan tertiaries. Though never an official head of the group, Beatrice led by the example of her holy life.

Died

• c.1485 in Valladolid, Spain of natural causes

• re-interred in a dignified tomb in 1532

Saint Cynibild of Laestingaeu

Also known as

• Cynibild of Lastingham

• Cynebill, Cynibil

Profile

Born to the nobility, the brother of Saint Chad and Saint Cedd. Educated at Lindisfarne by Saint Aidan and Saint Finan, and then in Ireland. Priest. Evangelized the Anglo-Saxons in Northumbria. Founded a monastery in Laestingaeu in north Yorkshire (modern Lastingham), England in 658, and became a monk there.

Born

c.622 in Northumbria, England

Died

664 in Lastingham, England of plague

Saint Fergna the White

Also known as

• Fergna of Iona

• Ferona, Virgno

Profile

Relative and spiritual student of Saint Columba. Abbot at the monastery of Iona.

Born

6th century in an area in modern northern England or southern Scotland

Died

c.630 of natural causes

Saint Cuán of Ahascragh

Also known as

• Cuán of Áth Eascrach

• Cavan, Cuana, Dochua Oiléin, Dochuailéan, Mochua

Profile

Listed in early saint lists, but we have no details about him.

Died

770 of natural causes

Saint Felix of Treves

Profile

Bishop of Treves, France in the late 4th-century. Zealous opponent of the Priscillianist heresy. Late in life he retired to live as a monk. Most early records of his diocese were destroyed in the 9th century, and no other information about him has survived.

Saint Prosperus of Como

Also known as

Prospero

Profile

Bishop of Como, Italy in the latter 6th century.

Died

• c.600 of natural causes

• buried in the basilica of Sant'Abbondio in Como, Italy

• relics re-discovered in 1687

Saint Willeic

Also known as

Velleicus, Willaik, Willeicus

Profile

Benedictine monk. Spiritual student of Saint Swithbert. Prior and then abbot of the abbey of Kaiserwerth, Germany.

Born

in England

Died

726 of natural causes

Saint Basileus the Martyr

Profile

Martyred in the persecution of Valerian.

Died

• c.258 at Rome, Italy

• buried beside the Latin Way

Saint Troas

Also known as

Troade

Profile

Martyred in the persecutions of Decius. Saint Gregory the Wonderworker wrote about him.

Died

Neo-Caesarea, Pontus (in modern Turkey)

Saint Jovinus the Martyr

Profile

Martyred in the persecution of Valerian.

Died

• c.258 at Rome, Italy

• buried beside the Latin Way

Saint Lorgius of Caesarea

Also known as

Lorgio

Profile

Martyr.

Died

Caesarea, Cappadocia, date unknown

Saint Absolon of Caesarea

Also known as

Absala of Caesarea

Profile

Martyred at Caesarea, Cappadocia, date unknown.

Saint Slebhene

Also known as

Slebhine

Profile

Monk. Abbot of Iona, Scotland from 752 to 767.

Born

Ireland

Died

767

Saint Gistilian

Also known as

Gistlian

Profile

Fifth-sixth century monk at Menevia, Wales. Uncle of Saint David of Wales.

Saint Lucius of Caesarea

Profile

Martyr.

Died

Caesarea, Cappadocia, date unknown

Martyrs of Campania

Also known as

Martyrs under the Lombards

Profile

Approximately 400 northern Italian Christians martyred for their faith by pagan Lombards. Their story was recorded by Pope Saint Gregory the Great, who reports that they people spent their final days supporting each other with prayer.

Died

c.579 in Campania, Italy

Martyrs of Porto Romano

Profile

Group of Christians martyred in the persecution of Diocletian. The only other information that survives are the names of four of them - Heraclius, Januaria, Paul and Secondilla.

Died

c.305 at Porto Romano at the mouth of the River Tiber, Rome, Italy

இன்றைய புனிதர்கள் மார்ச் 01

 St. Herculaflus

Feastday: March 1

Death: 549

Bishop of Perugia, Italy, beheaded by King Totila of the Ostrogoths. He is probably the same Herculanus sent to Perugia from Syria to evangelize the region.

St. Aubin

Feastday: March 1

Albinus, also known as Aubin, entered the monastery of Tincillac when a youth, was elected Abbot when he was thirty-five, and was named Bishop of Angers in 529. He was known for his generosity to the sick and the indigent, widows, and orphans, for his work in ransoming slaves, and for his holiness and the many miracles he is reputed to have performed both during his lifetime and after his death. His feast day is March 1.

St. Suitbert of Kaiserwerdt

Feastday: March 1

Patron: of Germany

Birth: 647

Death: 713

Swithbert, a monk from the English region of Northumbria, immigrated to Ireland, where he became a disciple of Saint Egbert in the monastery of Rathmelsigi. Described by his contemporary Saint Bede as a "humble-hearted" religious, Swithbert was one of twelve monks of Rathmelsigi sent by Egbert on a mission to evangelize the Netherlands. Among his companions was the famed missionary, Saint Willibrord. After winning the conversions of many pagans by his zeal, Swithbert was consecrated regionary bishop for this mission in 693. Thereafter he expanded his field of labor into western Germany. Here he was successful for a time, but in the end his efforts were thwarted by a Saxon invasion. Swithbert saw in this misfortune an opportunity to withdraw from the world and prepare himself spiritually for death. He founded a monastery on an island along the Rhine, where the town of Kaiserswerth now stands, near Dusseldorf, Germany. Swithbert spent the rest of his life in the Kaiserswerth monastery.

Saint David of Wales

 புனிதர் டேவிட் 

(St. David of Wales)

ஆயர்:

(Bishop)

பிறப்பு: கி.பி. சுமார் 500

கேர்ஃபை, பெம்ப்ரோக்ஷைர், வேல்ஸ்

(Caerfai, Pembrokeshire, Wales)

இறப்பு: மார்ச் 1, 589

செயின்ட் டேவிட்'ஸ், பெம்ப்ரோக்ஷைர், வேல்ஸ்

(St. David's, Pembrokeshire, Wales)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

(Eastern Orthodox Church)

ஆங்கிலிக்க ஒன்றியம்

(Anglican Communion)

முக்கிய திருத்தலங்கள்:

புனிதர் டேவிட் பேராலயம், பெம்ப்ரோக்ஷைர், வேல்ஸ்

(St. David's Cathedral, Pembrokeshire, Wales)

நினைவுத் திருநாள்: மார்ச் 1

பாதுகாவல்:

வேல்ஸ் (Wales)

பெம்ப்ரோக்ஷைர் (Pembrokeshire)

புலால் உண்ணாதவர்கள் (Vegetarians)

கவிஞர்கள் (Poets)

அயர்லாந்திலுள்ள நாஸ் (Naas in Ireland)

புனிதர் டேவிட், ஆறாம் நூற்றாண்டின் "மினிவ்" (Mynyw) மறை மாவட்டத்தின், (தற்போதைய “செயின்ட் டேவிட்ஸ்” (St Davids) ஆயர் ஆவார். இவர் வேல்ஸ் மாநிலத்தின் பாதுகாவலரும் ஆவார்.

மரபுகளின்படி, இவர் பிரிட்டிஷ் நாட்டின் புனிதர்களில் மிகவும் பிரபலமான புனிதர் “நான்” (Saint Non) என்பவரது மகனும், “செரேடிகியோன்” (Ceredigion) நாட்டின் அரசனான “செரேடிக் அப் குநேட்டா” (Ceredig ap Cunedda) என்பவரின் பேரனும் ஆவார்.

மத குருவாக குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற்ற இவர், மறை போதனை செய்வதில் வல்லவராக இருந்தார். இவர் துறவற மடங்கள் பலவற்றை நிறுவினார். தமது தலைமை துறவற மடத்தினை 'வேல்ஸ்' மாநிலத்தின் தென்மேற்குப் (Southwestern Wales) பிராந்தியத்தில் நிறுவினார். அவரது அன்றாட வாழ்க்கையின் ஒழுங்கு முறைகள் மிகவும் கடினமானதாயும் தீவிரமானதாகவும் இருந்தன என்பர். அவர் தமது அன்றாட உணவை தினமும் நகருக்குள் சென்று பிச்சை எடுத்தே உண்டார். அதன் பொருட்டு, கைவண்டியை எருதுகளின் அல்லது குதிரைகளின் உதவியின்றி தாமே இழுத்துச் செல்வார். மிகவும் சாதாரணமாக, உப்பு மட்டுமே சேர்க்கப்பட்ட ரொட்டியும் நீரும் மட்டுமே அருந்தினார். புலால் உண்பதை கண்டிப்பாக தவிர்த்தார். மாலை வேளைகளில் செபிப்பதுவும், புத்தகங்களைப் படிக்கவும் எழுதவுமே செய்தார். தமக்காக எந்தவொரு பொருளையும் வைத்துக்கொள்ளவில்லை. "என்னுடைய புத்தகம்" என்று சொல்வதைக்கூட குற்றமாக கருதினார். தமது துறவற மடங்களில் தங்கியிருந்து தம்மைப் பின்பற்றிய துறவியரும் அவரைப்போன்றே கட்டுப்பாடுகளுடன் வாழவேண்டும் என்று எதிர்பார்த்தார்.

டேவிட் ஒருமுறை, "ல்லன்டேவி" (Llanddewi) என்றோர் கிராமத்திலே பெரும் மக்கள் மற்றும் துறவியர் கூட்டத்தினரிடையே மறை போதனை செய்து கொண்டிருந்த போது, அவர் நின்றிருந்த பூமி, ஒரு குன்று போல் உயர்ந்ததாகவும், ஒரு வெண்புறா அவரது தோளில் வந்தமர்ந்ததாகவும் கூறுகிறார்கள். இது, டேவிடின் துறவு வாழ்க்கையில் நடந்த பெரும் அதிசயங்களில் ஒன்று என கூறப்படுகின்றது.

இவர் மரித்தது, ஒரு மார்ச் மாதத்தின் முதல் தேதி, செவ்வாய்க் கிழமை என்று கூறப்படுகிறது. வேல்ஸ் மாநிலத்தின் தென் பிராந்தியத்தில் ஐம்பது தேவாலயங்கள் புனிதர் டேவிட் பெயரில் அர்ப்பணிக்கப்பட்டுள்ளன.

கிறிஸ்து அவரது ஆன்மாவைப் பெற்றுக்கொண்டதன் மூலம், துறவுமடம் சம்மனசுக்களால் நிரம்பப்பட்டதாக கூறப்படுகிறது.

Also known as

• David the Briton

• Degui, Dewi, Dewid, Dewm, Dewn, Dmui

Profile

Born to the Welsh royalty, the son of King Sandde, Prince of Powys, and of Saint Non, the daughter of a chieftain of Menevia (western Wales). Grandson of Ceredig, Prince of Cardigan. Uncle of King Arthur. Priest. Studied under Saint Paul Aurelian. Worked with Saint Columbanus, Saint Gildas the Wise, and Saint Finnigan. Missionary and founder of monasteries.

Following his contribution to the synod of Brevi in Cardiganshire, he was chosen primate of the Cambrian Church. Archbishop of Caerleon on Usk, he moved the see to Menevia. Presided at the Synod of Brefi which condemned the Pelagian heresy. Encouraged and founded monasteries. First to build a chancel to Saint Joseph of Arimathea's wattle church at Glastonbury.

After a vision in his monastery in the Rhos Valley, he set out next day with two monks to Jerusalem to aid the Patriarch. While there his preaching converted anti-Christians. Legend says that once while he was preaching, a dove descended to his shoulder to show he had the blessings of the Spirit, and that the earth rose to lift him high above the people so that he could be heard by them all. Another time when was preaching to a crowd at Llandewi Brefi, people on the outer edges could not hear, so he spread a handkerchief on the ground, stood on it, and the ground beneath rose up in a pillar so all could hear.

Born

c.542 at Menevia (now Saint David's), Wales

Died

• c.601 at Mynyw, Wales of natural causes

• interred in Saint David's Cathedral, Pembrokeshire, Wales

Canonized

1120 by Pope Callistus II

Patronage

• doves

• Wales

Saint Albinus of Angers

புனித_ஆல்பினுஸ் (470-550)

மார்ச் 01.

இவர் (#StAlbinus) பிரான்ஸ் நாட்டைச் சார்ந்தவர்.

சிறுவயது முதலே இறைவன்மீது ஆழமான பற்றுக் கொண்டிருந்த இவர் சின்சிலாக் என்ற இடத்தில் இருந்த துறவுமடத்தில் சேர்ந்து துறவியானார்.

துறவுமடத்தில் இவரது வாழ்க்கை பலருக்கும் எடுத்துக்காட்டாக இருந்தது. குறிப்பாக இவர் இறைவேண்டலிலும் ஒறுத்தல் முயற்சிகளிலும் சிறந்து விளங்கினார்; கீழ்ப்படிதலோடு வாழ்ந்து வந்தார். இதனால் இவர் தனது 35 ஆவது வயதிலேயே துறவு மடத்தின் தலைவர் ஆனார்.

இதற்குப் பின்னால் ஆங்கர்ஸ் என்ற இடத்தில் ஆயர் இல்லாமலிருந்தது. அங்கிருந்த மக்கள் இவர்தான் தங்களுக்கு ஆயராக வேண்டும் என்று ஒரு மனத்தோடு கேட்டுப் பெற்றுக்கொண்டார்கள். 

இவர் ஆயரான பின்பு ஏழைகள், நோயாளர்கள், கைம்பெண்கள் ஆகியோரை மிகவும் அன்பு செய்தார். அடிமைகளாக இருந்தவர்களை விலை கொடுத்து விடுதலை செய்தார். இவரால் பல வல்ல செயல்கள் நடந்தன. குறிப்பாக இவர் பார்வையற்றவருக்குப் பார்வையை அளித்தார்;  இறந்துபோனவரை உயிர்த்தெழச் செய்தார்.

இப்படி புதுமை வள்ளலாக விளங்கிய இவர் 550 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார்.

Also known as

Aubin of Angers

Profile

Born to a noble family of Brittany. Pious child. Monk from his mid-20's into his 60's at Timcillac, which later renamed itself Saint Aubin's in his honour. Abbot for 25 years, beginning in 504. Bishop of the diocese of Angers, France from c.529. His episcopacy was known for his charity to the poor, widows and orphans, for his ransoming of slaves from their owners, his personal holiness, and the miracles he worked.

Custom of the day permitted consanguinary marriage. Albinus decried this as incest, and fought against it, making enemies in many powerful families who practiced it. He called councils at Orleans in 538 and 541, both of which condemned this and other morals offenses.

Legend says that when he visited Etheria, a woman imprisoned by King Childebert for bad debts, the woman threw herself at Albinus' feet, and pled for help. A guard made a move to strike her, but Albinus breathed in the man's face, and he fell dead. Etheria was soon released.

Another time Augin passed a prison tower in Angers, and heard the cries and moans of badly treated prisoners. He pled with the local magistrate for their release, but was refused. He returned to the tower and prayed in front of it; after several hours, a landslide brought down part of the tower, the prisoners escaped, followed Albinus to the church of Saint Maurichies, reformed their ways, and became model citizens and Christians.

The abbey of Saint Aubin in Angers was erected in his memory.

Born

469 at Vannes, Brittany, France

Died

• 1 March 549 of natural causes

• relics at the Cathedral of Saint Germanus in Paris, France

Patronage

• sick children

• against blindness

• against pertussis

• against pirate attacks

Saint Leolucas of Corleone

Also known as

• Leo Lukas

• Leo Luke

• Leoluca

• Leone Luca

• Leo Luke of Corleone

• Luke of Sicily

Profile

Born to a wealthy and pious family who raised cattle and sheep. Orphaned at an early age he devoted himself to managing the estate and supervising the herds. In the solitude of the fields he realized he had a call to religious life. He sold his estate, converted his assets to cash, gave the money to the poor, and became a Basilian monk at the San Filippo d' Agira monastery in the province of Enna, Sicily. He moved from Sicily to Calabria, Italy to escape the persecutions of invading Muslims, and joined a monastic community there. Pilgrim to Rome, Italy where he made a special point to visit the tombs of Saint Peter and Saint Paul. Abbot of a Basilian monastery of Corleone, Sicily. Lived 80 years as a monk. Leolucas' intervention is credited with saving the city of Corleone during the plague outbreak of 1575. The apparition of Leolucas and Saint Anthony prevented a Bourbon invasion of Corleone on 27 May 1860.

Born

c.815 to 818 at Corleone, Sicily

Died

• c.915 of natural causes

• miracles reported at his tomb

Patronage

• Corleone, Sicily

• Vibo Valentia, Italy

Saint Rudesind

Also known as

Rosendo, Rudesinde, Rudesindo, Rudesindus

Profile

Born to the Spanish nobility, son of Count Gutierre de Mendenez. Relative of Saint Senorina. Benedictine monk. Reluctant bishop of Mondonedo, Spain at age 18. Reforming bishop of Compostela, Spain replacing his corrupt cousin Sisnand. Led armies against invading Norsemen and Moors. When Sisnand escaped prison, he attacked Rudesind during Christmas Mass, and threatened to murder him. Rather than live as a prisoner himself, Rudesind retired from the bishopric. He founded several monasteries and abbeys, all under strict Benedictine Rule, including Saint John of Caaveiro Abbey and the Monastery of San Salvador de Celanova; he lived as a humble monk at each of these. Abbot of San Salvador de Celanova. Advisor to Church and political leaders. Reported miracle worker.

Legend says that during prayers at the church San Salvador on Mount Coruba, his mother received the knowledge that her son would be a holy man. She insisted that the boy be baptized at the church. It had no font, so one was loaded into a cart and hauled up the mountain. Halfway up the cart broke down - so the font continued up the hill under its own power.

Born

26 November 907 in Galicia, Spain

Died

1 March 977 at Celanova, Spain of natural causes

Canonized

1195 by Pope Celestine III

Saint Swithbert

Also known as

• Apostle of the Bructeri

• Apostle of the Frisians

• Swithbert the Elder

• Suidbert, Suitbert, Suitbertus, Swibert, Swidbert

Profile

Studied in Ireland with Saint Egbert of Rathemigisi. Benedictine monk. Preacher. Spiritual teacher of Saint Willeic. One of a group of twelve English missionaries led by Saint Willibrord of Echternach who worked in Friesland, a group of islands off the coast of the Netherlands, evangelizing the Frisians and Bructeri. Bishop in 693. Worked with Saint Wilfrid of York. Founded a Benedictine monastery at Werth on the Rhine (modern Düsseldorf-Kaiserswerth, Germany) where he lived the rest of his life under the direction of his co-worker missionary, Saint Velleicus who served as the abbot.

Born

c.647

Died

• 1 March 713 near Düsseldorf-Kaiserswerth, Germany of natural causes

• relics at monastery he founded at Werth, Germany

Patronage

• against angina

• against throat ailments

• angina sufferers

• Drevenack, Germany

• Germany

Saint Agnes Cao Guiying

Also known as

• Agnese Cao Kuiying

• Agnes Tsao Kou Ying

• Agnes Kouying Tsao

• Agnes Tsao-kouy

• Inés, Yiani

Additional Memorial

28 September (as one of the Martyrs of China)

Profile

Raised in a Catholic family, Agnes was a teenager when her parents died, and she moved from her home village to Xingyi. Married to a young farmer at age 18. Widowed two years later when her husband was martyred, she devoted herself to teaching catechism. At the request of Saint, Auguste Chapedelaine, she moved to the Guangxi province to help with the missionary work there. Along with teaching the catechism, she taught young women to cook, care for children and manage a home. For her work with the missionaries, she was imprisoned and tortured, then locked in a tiny cage and given a chance to save herself by renouncing her faith; she refused. Martyr.

Born

c.1821 in Wujiazhai, Guizhou, China

Died

1 March 1856 in Xilin, Guangxi, China of abuse, exposure and starvation

Canonized

1 October 2000 by Pope John Paul II

Blessed Christopher of Milan

Additional Memorial

7 March (Franciscans)

Profile

Nothing is known of the early life of Blessed Christopher. He joined the Dominican at San Eustorgio convent, Milan, Italy, and became a travelling preacher throughout Italy. Abbot at Our Lady of Mercy abbey in Taggai, Italy. He had the gift of prophecy, foreseeing plague, flood and invasion by Turks. Wrote four works on sermon preparation; the citations in them indicate extensive study of the early Church Fathers.

Born

1410 in Milan, Italy

Died

1484 at Our Lady of Mercy convent, Taggia, Italy of natural causes

Beatified

1875 by Pope Pius IX (cultus confirmed)

Pope Saint Felix III

Profile

Born to a Roman senatorial family. Great-grandfather of Pope Saint Gregory the Great. Married, father, and widower. Priest. Nothing else is known of his early life. Elected 48th pope.

At the time of his ascension the Eastern Church had been split by the Act of Union of Emperor Zeno, which tried but failed reconcile the Church and Eutychianism. Felix excommunicated the schismatic bishops and paved the way for re-union in 518, during the reign of Justinian. He drew up the conditions for the return of African Christians who had apostatized during the Vandal persecutions.

Born

at Rome, Italy

Papal Ascension

13 March 483

Died

• 1 March 492 at Rome, Italy of natural causes

• buried in Saint Paul's on the Ostian Way

Jared the Patriarch

Also known as

Jered, Yard

Profile

Old Testament patriarch. Member of the fifth generation following Adam and Eve. Father of Enoch. Lived to age 962.

Name Meaning

the descendant; the inheritor (hebrew)

Blessed Roger Lefort

Also known as

• Roger de Beaufort

• Roger de Ternes

• Roger le Fort

• Roger of Bourges

Profile

French noble, the son of Godefroy le Fort, the lord of Ternes, Limousin. Nephew of Cardinal de la Chapelle. Bishop of Orleans, France in 1321 while still a sub-deacon. Bishop of Limoges, France in 1328. Bishop of Bourges, France in 1343. Instituted a feast in honour of Mary‘s Immaculate Conception. His will he left all his property for the education of poor boys.

Born

c.1285 in the castle of Ternes near Guéret, Les Ternes, Creuse, France

Died

• 1367 of natural causes

• buried in the choir of the cathedral of Bourges, France

Blessed Giovanna Maria Bonomo

திருக்காட்சியாளர் யோஹான்னா மரியா போனோமோ Johanna Maria Bonomo OSB

பிறப்பு 

15 ஆகஸ்டு 1606, 

அசியாகோ Asiago, இத்தாலி

இறப்பு 

1 மார்ச் 1670, 

பாசான்னோ Bassano, இத்தாலி

முத்திபேறுபட்டம் : 9 ஜூன் 1783 திருத்தந்தை 6 ஆம் பயஸ்

இவர் கிளரிசியன் சபைச் சகோதரிகளால் வளர்க்கப்பட்டார். 1622 ஆம் ஆண்டு, புனித பெனடிக்டின் சபையில் சேர்ந்து தனது வார்த்தைப்பாடுகளைப் பெற்று துறவியானார். ஏறக்குறைய 50 வருடங்கள் மிகச் சாதாரணத் துறவியாக வாழ்ந்தார். அதன்பிறகு நவத்துறவகத்திற்கு பொறுப்பேற்று, நவத்துறவிகளை கவனித்து பராமரித்து வந்தார். 3 முறை இல்லத்தின் பொறுப்பாளர் துறவியாகவும் இருந்தார். இவர் தனது வாழ்நாளின் இறுதிவரை கடினமான நோயால் தாக்கப்பட்டு, உடல் அளவிலும், உள்ள அளவிலும் வேதனைகளை அனுபவித்தார். பொறுமையுடன் தன் உடல் வலிகளைத் தாங்கி இடைவிடாது செபித்தார். இவர் நோயுற்றிருந்தபோது நோய்களைத் தாங்கும் வல்லமையையும், சக்தியையும் திருக்காட்சியின் வழியாகப் பெற்றார். இவர் தான் கண்ட திருக்காட்சிகளை கைப்பட எழுதினார். இவைகள் அனைத்தும் அச்சிடப்பட்டு, இதன் வழியாக ஆண்டவரின் நற்செய்தி பரவியது என்று கூறப்படுகின்றது.

Also known as

• Jane Mary Bonomo

• Jeanne-Marie Bonomo

Profile

Educated by the Poor Clares of Trent, Italy. Benedictine nun at Bassano, Italy in 1622. She fell into ecstasy for the first time during the ceremony of her profession. Novice mistress. Prioress. Abbess three times. Bitterly persecuted by members of her own community for her dedication and mystical experiences; many thought them either heretical or a play for attention.

Born

15 August 1606 at Asiago, diocese of Vicenza, Italy

Died

1 March 1670 of natural causes

Beatified

9 June 1783 by Pope Pius VI

Blessed Bertrand of Fontaniva

Also known as

• Bertrand d'Orega

• Bertramo, Bertrando

Profile

As a young man, Bertrand gave up his worldly goods and became a pilgrim to the shrines in Rome, Italy. Near Fontaniva, he became overcome with some illness and sat down on the porch of a church. He flagged down a passing boy and had him find a priest. As soon as Bertrand finished making his confession, he died. The locals buried him in Fontaniva, and since they knew he had died in a state of grace, developed a devotion to him.

Born

latter 12th century Pomerania (in modern Germany)

Died

1 March 1220 outside Fontaniva, Italy of natural causes

Patronage

Fontaniva, Italy

Saint Leo of Rouen

Also known as

• Leo of Bayonne

• Leo of Carentan

• Leon, Leone

Profile

Raised in a pious family. Bishop of Rouen, France. Evangelist in Navarre and the Basque regions. Martyred by Saracen pirates. Legend says that a spring of water sprang up where he died, and that his body carried his severed head back to the place of his last sermon before finally collapsing.

Born

c.856 at Carentan, Normandy, France

Died

beheaded c.900 near Bayonne, France

Patronage

Bayonne, France

Saint Simplicius of Bourges

Profile

Married layman father of a large family; his wife was a member of the Roman senatorial Paladii family. His reputation for personal holiness led local bishops, led by Sidonius Apollinaris of Clermont, to choose him as bishop of Bourges, France c.470. Defended the Church against Arian Visigoths and attempts to weaken the Church by lay officials, a confrontation that was raging in the region at the time of his election. After years of his leadership bringing people back to orthodox Christianity, which led to civil authorities exiling Aryan leaders, Aryans captured, imprisoned and executed Simplicius. Martyr.

Died

1 March 477 in Clermont, France

Saint Albaud of Toul

Also known as

Aladius, Albaudius, Albin, Aubin

Profile

Priest. Friend of Saint Aprus of Toul. Bishop of Toul, Gallia Belgica (in modern France) in 507. For centuries, pilgrims to his relics received some of the vintage de Saint Albaud, a wine made at the monastery that received a blessing for its use in healing of pilgrims.

Born

late 5th century Gaul (in modern France)

Died

• c.525 in Toul, France of natural causes

• buried in the Saint-Aper Benedictine abbey church in Toul next to Saint Aprus

• relics enshrined in the mid-9th century

Saint Amandus of Boixe

Also known as

Amantius, Amant, Amand

Profile

Rather than go into business as his family wanted, Amand decided to take up arms against the Saracens. Setting sail for the front lines, his ship was blown back to show, and Amand took this as a sign that he should not be a soldier. He gave away all his possessions, became a hermit, then a monk, and then founder and first abbot of what became Saint Amand-de-Boixe monstery.

Seth the Patriarch

Profile

Old Testament patriarch. Third son of Adam and Eve, and the eldest son at home after the death of Abel by Cain. Lived to age 912.

While nothing else is known about him from Biblical sources, Jewish tradition says that Adam and Eve taught Seth the secret to resisting evil: when temptations began, he immediately went into fervent prayer; if the temptation was great, he would flee to an altar and as for God's support.

Saint Eudocia of Heliopolis

Also known as

Eudokia, Eudoxia

Profile

Courtesan who led a disolute youth. She converted, and led a life of great penance to make up for her early waywardness. Martyred in the persecutions of Trajan.

Born

• at Heliopolis in Coele-Syria

• her family was originally from Samaria

Died

beheaded in the 2nd century

Saint Albinus of Vercelli

Also known as

• Albin of Vercelli

• Albino of Vercelli

Profile

Bishop of Vercelli, Italy in 452, he took over a diocese in turmoil and ruins, and spent the rest of his life working to put it back in working order. Built a new cathedral over the ruins of the old one, and the tomb of Saint Teofrasto.

Patronage

Pella, Italy

Saint Ursus of Toul

Also known as

Orso, Ours, Ursinus

Profile

Bishop of Toul, Gallia Belgica (in modern France) c.490. Assigned Saint Vaast of Arras to bring Clovis I, king of the Salian Franks, to Christianity.

Born

Frankish

Died

• c.500 in Toul, France

• buried in the cemetery of Saint-Mansuy

• relics enshrined in the church of Saint-Mansuy de Fontenoy-le-Château in 1026

Blessed Agapios of Vatopedi

Profile

16th-century monk at the Vatopedi monastery. Hermit on Mount Athos. Captured by Turkish pirates, he was sold into slavery where he was chained and put to hard labour. Finally freed, he resumed his religious life first at Vatopedi, and then as a hermit on Mount Athos.

Saints Constantius and Faustus of Cologne

Profile

Two martyrs who died in Rome, Italy, and whose relics were transferred to and enshrined in Cologne, Germany in 1645. We know nothing else about them.

Saint Domnina of Syria

Profile

Consecrated virgin who lived in a shed, leaving only to attend Mass. She devoted her life to prayer and to caring for travellers. Known for keeping her face covered at all times and refusing to look at the faces of others.

Died

c.460 of natural causes

Blessed Pietro Ernandez

Profile

Mercedarian. Had the gift of tongues, which he used to preach to Saracens and convert many of them to Christianity. Tortured with hot tongs and martyred for his work.

Died

tied to a pole and shot with arrows on the road in Almeria, Spain

Blessed Aurelia of Wirberg

Profile

Born to the nobility. After the death of her father and brothers, Aurelia inherited the family estates and was besieged by offers of marriage. On the advise of her spiritual teacher, Blessed Otto of Cappenberg, she turned the family castle into a Premonstratensian convent from 1134 to 1148.

Born

12th century Germany

Blessed Gonzalo de Ubeda

Also known as

Gonzalo of Granada

Profile

Priest. Auxiliary bishop of Granada, Spain. Mercedarian Commander. Moved his house to Granada c.1500 and build a church and convent there.

Died

1538 in Granada, Spain of natural causes

Saint Lupercus

Also known as

Loubert, Luperc, Lupercio, Lupercius, Luperculus

Profile

Evangelizing second bishop of Eauze, France, converting many. Martyred by Dacian the governor during the pesecutions of Decius. Highly venerated in Tarbes, France; the old cathedral in Eauze was dedicated to him.

Born

probably in Spain

Died

3rd century

Saint Monan

Profile

Monk at Saint Andrew's abbey. Spiritual student of Saint Adrian, bishop of Saint Andrew's. Missionary to the Isle of May in the Firth of Forth area in Scotland. Missionary to Fife, Scotland. Murdered with a group of Christians by Danish raiders.

Died

murdered in 874 in the area of the Firth of Forth, Scotland

Blessed George Biandrate

Profile

Born to the nobility, the family of the counts of San Giorgio Canavese. Noted for his devotion to the Blessed Virgin Mary.

Born

Italy

Died

• 1483 of natural causes

• buried in the parish church of San Giorgio Canavese, Italy

Saint Antonina of Bithynia

Also known as

Antonina of Nicomedia

Profile

Tortured and martyred for refusing to sacrifice to pagan gods.

Died

sewn up in a sack and thrown into a pond to drown c.306 at Nicaea, Bithynia (in modern Turkey)

Saint Abdalong of Marseilles

Profile

Bishop of Marseilles, France in 716. He and his flock suffered from attacks by Saracens who had been brought in by Duke Mauront to combat the forces of Charles Martel.

Died

c.738

Saint Siviard

Also known as

Siviardus

Profile

Monk at Saint-Calais Abbey on the River Anisole in France where his father served as abbot. He served as abbot himself, and wrote a biography of Saint Calais, the founder of the monastery.

Died

c.729

Saint Marnock

Also known as

Marnan, Marnanus, Marnoc

Profile

Spiritual student of Saint Columba an Iona Abbey. Bishop. Kilmarnock, Scotland is named for him.

Born

Ireland

Died

c.625 at Annandale, Scotland

Blessed Bonavita of Lugo

Profile

Layman blacksmith, wheelwright and locksmith. Franciscan tertiary. Known for his deep prayer life and charitable works.

Died

1375 in Lugo, Italy of natural causes

Saint Librén

Profile

No certain information about this man has survived, but he is listed in very early martyrologies.

Born

latter 6th-century Ireland

Died

610 of natural causes

Saint Albin of Embrun

Profile

Bishop of Embrun, Gaul (in modern France) during the 5th to 7th century (records vary). Much of his time was spent fighting Arianism.

Blessed Claudius Gabriel Faber

Profile

Minim monk. Prior of his house. Martyred by heretics.

Died

1575 in Lunel, France

Saint Donatus of Carthage

Profile

Martyr.

Died

430 in Carthage, North Africa (modern Tunis, Tunisia)

Saint Hermes of Numidia

Profile

Martyred in the persecution of Maximian Herculeus.

Died

c.290

Saint Bono of Cagliari

Also known as

Bonus

Profile

Third-century bishop. Martyr.

Saint Adrian of Numidia

Profile

Martyred in the persecution of Maximian Herculeus.

Died

c.290

Abbey of Fontenelle

Also known as

• Abbey of Saint Wandrille

• Fontenelle Abbey

Founded

657

Article

Benedictine monastery in Normandy (Seine-Inférieure), near Caudebec-en-Caux, founded by Saint Wandrille. The basilica he erected was consecrated in 657, and was subsequently destroyed and rebuilt several times. After its destruction by Danish pirates in 862, the community moved to other centers. Fontenelle was restored in 966.

Fervor and learning characterized the monks, and many privileges were granted to them. The monastery was famed for its library and school, where calligraphy in particular, as well as letters, sciences, and the fine arts, were cultivated. The introduction of commendatory abbots in the 16th century lessened the prosperity of the abbey, but it enjoyed some of its earlier prestige when taken over by the Maurists in 1636.

The abbey was suppressed in 1791, and then sold the following year. From 1893 to 1901 it was held by the French Benedictines. The chapel of Saint Saturnin, also erected by Saint Wandrille, overlooks the abbey. It is one of the oldest ecclesiastical buildings in existence.

The commemoration on 1 March celebrates the founding and history of the abbey, and all the holy monks who have lived there, especially those who have been canonized or beatified.

Profiled Monks of Fontenelle

• Blessed Milo of Fontenelle

• Saint Ansbert of Rouen

• Saint Ansegisus

• Saint Bagne of Terouanne

• Saint Benignus of Flay

• Saint Condedus

• Saint Erembert of Toulouse

• Saint Fulk of Fontenelle

• Saint Genesius of Lyon

• Saint Gennard

• Saint Gerold of Evreux

• Saint Godo of Oye

• Saint Hermenland

• Saint Hugh of Rouen

• Saint Lambert of Lyon

• Saint Walter of Fontenelle

• Saint Wandrille of Fontenelle

Martyrs of Africa

Profile

A group of 13 Christians executed together for their faith in Africa. The only details about them to survive are ten names - Abundantius, Adrastus, Agapius, Charisius, Donatilla, Donatus, Fortunus, Leo, Nicephorus and Polocronius.

Martyrs of Antwerp

Profile

A group of Christians martyred together, buried together, and whose relics were transferred and enshrined together. We know nothing else but their names - Benignus, Donatus, Felician, Fidelis, Filemon, Herculanus, Julius, Justus, Maximus, Pelagius, Pius, Primus, Procopius and Silvius.

Died

• 2nd century Rome, Italy

• buried in the Saint Callistus catacombs in Rome

• relics enshrined in the Jesuit church in Antwerp, Belgium on 28 February 1600

Martyrs of the Salarian Way

Profile

A group of 260 Christians who, for their faith, were condemned to road work on the Salarian Way in Rome, Italy during the persecutions of Claudius II. When they were no longer needed for work, they were publicly murdered in the amphitheatre. Martyrs.

Died

shot with arrows in 269 in Rome, Italy

Martyrs Under Alexander

Profile

A large but unspecified number of Christians martyred in the persecutions of Emperor Alexander Severus and the praefect Ulpian who saw any non-state religion to be a dangerous treason.

Died

219

Martyrs of Eichstätt

Profile

Four Christians martyred and buried together, whose relics were rediscovered and enshrined togther. We know nothing else about them but the names Castus, Leontia, Livonius and Venerius.

Died

• in Rome, Italy

• buried in the Priscilla catacombs on the Via Salaria in Rome

• relics recovered in 1618

• relics enshrined in the Jesuit church in Eichstätt, Bavaria, Germany in 1622

இன்றைய புனிதர்கள் பெப்ரவரி 28

 Saint Auguste Chapdelaine

Also known as

• Augustus Chapdelaine

• Father Ma

• Papa Chapdelaine

Addtional Memorial

28 September as one of the Martyrs of China

Profile

Youngest of nine children born to Nicolas Chapdelaine and Madeleine Dodeman. Following grammar school, Auguste dropped out to work on the family farm. He early felt a call to the priesthood, but his family opposed it, needing his help on the farm. However, the sudden death of two of his brothers caused them to re-think forcing him to ignore his life’s vocation, and they finally approved. He entered the minor seminary at Mortain on 1 October 1834, studying with boys half his age. It led to his being nicknamed Papa Chapdelaine, which stuck with him the rest of his life.

Ordained on 10 June 1843 at age 29. Associate pastor from 1844 to 1851. He finally obtained permission from his bishop to enter the foreign missions, and was accepted by French Foreign Missions; he was two years past their age limit, but his zeal for the missions made them approve him anyway. He stayed long enough to say a final Mass, bury his sister, and say good-bye to his family, warning them that he would never see them again. Left Paris, France for the Chinese missions on 30 April 1852, landing in Singapore on 5 September 1852.

Due to being robbed on the road by bandits, Auguste lost everything he had, and had to fall back and regroup before making his way to his missionary assignment. He reached Kwang-si province in 1854, and was arrested in Su-Lik-Hien ten days later. He spent two to three weeks in prison, but was released, and ministered to the locals for two years, converting hundreds. Arrested on 26 February 1856 during a government crackdown, he was returned to Su-Lik-Hien and sentenced to death for his work. Tortured with and died with Saint Lawrence Pe-Man and Saint Agnes Tsau Kouy. One of the Martyrs of China

Born

6 January 1814 at La Rochelle-Normande, France

Died

beheaded on 29 February 1856 in Su-Lik-Hien, Kwang-Si province, China

Canonized

1 October 2000 by Pope John Paul II

Blessed Villana de'Botti

Profile

Daughter of Andrew de'Botti, a merchant. Villana was a pious child, and at age 13 ran away from home to join a convent. She was refused and had to return home. Soon after, her family married her to Rosso di Piero.

The rejection at the convent and the marriage seemed to change Villana. She suddenly became lazy and worldly, concerned only with pleasure. One day as she was getting dressed for some type of entertainment, her reflection in all her mirrors suddenly changed to a demon. Villana understood this to be a reflection of her sin-laden soul. She tore off her clothes, put on something poor and simple, and ran to the Dominican Fathers of Santa Maria Novella for help.

She became a Dominican tertiary, concentrated on her vocation of married life, and spent her free time praying and reading Scripture and the lives of the saints. Her desire to atone for her earlier life sometimes overwhelmed her, and her husband and family had to stop her begging door to door and doing other penances. She was given to religious ecstasies at Mass, but became the object of much ridicule and slander. Her health suffered, but she received visions of Our Lady and the saints, and had the gift of prophecy. Even her fiercest opponents eventually came to see her as a living saint.

Born

1332 in Florence, Italy

Died

• 29 January 1361 of natural causes

• body taken to Santa Maria Novella

• the Fathers were unable to bury her for a month due to the constant crowd of mourners

Blessed Daniel Brottier

அருளாளர் டேனியல் ப்ரோட்டியர் 

(Blessed Daniel Brottier)

ரோமன் கத்தோலிக்க குரு:

(Roman Catholic Priest)

பிறப்பு: செப்டம்பர் 7, 1876

லா-ஃபெர்ட்-செயின்டஸிர், ஃபிரான்ஸ்

(La Ferté-Saint-Cyr, Loir-et-Cher, France)

இறப்பு: ஃபெப்ரவரி 28, 1936 (வயது 59)

பாரிஸ், ஃபிரான்ஸ்

(Paris, France)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(தூய ஆவி சபை)

(Roman Catholic Church)

(Congregation of the Holy Spirit)

முக்திபேறு பட்டம்: நவம்பர் 25, 1984

திருத்தந்தை 2ம் ஜான் பால்

(Pope John Paul II)

நினைவுத் திருநாள்: ஃபெப்ரவரி 28

அருளாளர் டேனியல் ப்ரோட்டியர், “தூய ஆவியானவரின் சபையைச்” (Congregation of the Holy Spirit) சேர்ந்த ஃபிரென்ச் ரோமன் கத்தோலிக்க குரு ஆவார். முதலாம் உலகப் போரின்போது (World War I), ஒரு கத்தோலிக்க குருவாக, இராணுவத்தினருக்கு இவர் ஆற்றிய சேவைகளுக்காக ஃபிரான்ஸ் நாட்டு இராணுவத்தின் மிகவும் உயர்ந்த பதக்கங்களான (Croix de guerre) மற்றும் (Légion d'honneur) ஆகிய பதக்கங்கள் இவருக்கு அளிக்கப்பட்டன.

இவர் மேற்கு ஆபிரிக்க (West Africa) நாடான "செனெகல்" (Senegal) நாட்டில் மறை போதகராக பணியாற்றினார். பாரிஸ் நகரின் புறநகர்ப் பகுதியான "ஒடேயுல்" (Auteuil) எனும் இடத்தில் உள்ள ஒரு அனாதைகள் இல்லத்தையும் நடத்தினார்.

"டேனியல் ஜூலஸ் அலெக்ஸிஸ் ப்ரோட்டியர்" (Daniel Jules Alexis Brottier) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட இவர், கி.பி. 1876ம் ஆண்டு, "ஜீன்-பாப்டிஸ்ட் ப்ரோட்டியர்" (Jean-Baptiste Brottier) என்ற தந்தைக்கும் "ஹெர்மினி" (Herminie) என்ற தாயாருக்கும் பிறந்த இரண்டாவது மகனாவார். தமது பத்து வயதில் புது நன்மை (First Communion) பெற்ற இவர், அடுத்த வருடமே இளைஞர்களுக்கான குருத்துவ கல்லூரியில் சேர்ந்தார். தமது இருபது வயதில் "ப்லாயிஸ்" (Blois) நகரில் ஒரு வருட இராணுவ சேவை புரிந்தார். கி.பி. 1899ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம், 22ம் நாளன்று, குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற்றார். அதன் பின்னர், ஃபிரான்ஸ் நாட்டின் "போன்ட்லேவோய்" (Pontlevoy) எனும் இடத்திலுள்ள பள்ளிக்கூடத்தில் மூன்று வருடங்கள் ஆசிரியராக பணியாற்ற அனுப்பப்பட்டார்.

ஆசிரியர் பணியில் முழுதும் அமைதியடையாத டேனியல், மறை போதக பணியாற்ற முடிவு செய்தார். பின்னர் அவர் கி.பி. 1902ம் ஆண்டு, “ஒர்லி” (Orly) எனுமிடத்திலுள்ள “தூய ஆவியாரின் சபையில்” (Congregation of the Holy Spirit) இணைந்தார். அங்கே துறவறப் புகுநிலையை பூர்த்தி செய்தார். 1903ம் ஆண்டு, அச்சபை அவரை மேற்கு ஆபிரிக்காவின் "செனெகல்" (Senegal) நாட்டில் மறை போதகராக பணியாற்ற அனுப்பியது. எட்டு வருடங்கள் அங்கே பணியாற்றிய அவர், தமது உடல்நிலையில் ஏற்பட்ட தொய்வின் காரணமாக 1911ம் ஆண்டு, ஃபிரான்ஸ் திரும்பினார்.

முதல் உலகப்போர் வெடித்ததும் அவர் ஃபிரான்ஸ் நாட்டின் இராணுவப் படைகளின் தன்னார்வ மறை போதகராக இணைந்தார். நான்கு வருடங்களுக்கும் மேலாக யுத்த பூமியில் இராணுவ வீரர்களிடையே மதப் பணியாற்றிய டேனியல் ஒருபோதும் தமது பணியில் சுணங்கியதேயில்லை. மாறாக, தமது உயிரைப் பணயம் வைத்து மறை போதக பணியாற்றினார். துணிச்சலுக்காக ஆறுமுறை மேற்கோள் காட்டப்பட்ட டேனியலுக்கு, ஃபிரான்ஸ் நாட்டு இராணுவத்தின் மிகவும் உயர்ந்த பதக்கங்களான (Croix de guerre) மற்றும் (Légion d'honneur) ஆகிய பதக்கங்கள் அளிக்கப்பட்டன. யுத்த பணிகளின்போது இவர் ஒரு சிறு காயம் கூட இன்றி தப்பினார் என்பதே பெரும் அதிசயமாக கருதப்படுகின்றது. போர்முனைகளில் தாம் தப்பிப் பிழைத்தற்கெல்லாம் காரணம், புனிதர் தெரசாவின் (St. Thérèse of Lisieux) பரிந்துரையே என்றார்.

புனிதர் தெரசாவின் (St. Thérèse of Lisieux) புனிதர் பட்டமளிப்பின்போது, பாரிஸ் நகரின் புறநகர்ப் பகுதியான “ஒடேய்ல்” (Auteuil) எனும் பகுதியில் அவருக்காக ஒரு சிற்றாலயம் கட்டினார். அதுவே அப்புனிதருக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்ட முதல் ஆலயமாகும்.

போருக்குப் பிறகு, “இராணுவத்தினரின் தேசிய ஒன்றிப்பு” (National Union of Servicemen) எனப்படும், பல்வேறு போர்களில் ஈடுபட்ட முன்னாள் ஃபிரெஞ்ச் இராணுவ தியாகிகளின் அமைப்பை நிறுவினார்.

முதல் உலகப்போரின் பின்னர், பாரிஸ் நகரின் கர்தினால் பேராயரான (Cardinal Archbishop of Paris) “லூயிஸ் எர்னெஸ்ட் டுபோய்ஸ்” (Louis-Ernest Dubois), 1923ம் ஆண்டு, நவம்பர் மாதம், பாரிஸ் நகரின் புறநகர்ப் பகுதியான “ஒடேய்ல்” (Auteuil) எனும் பகுதியில், அனாதைகள் மற்றும் கைவிடப்பட்ட குழந்தைகளுக்கான இல்லம் ஒன்றினை நடத்துமாறு “தூய ஆவியானவரின் சபையை” (Congregation of the Holy Spirit) கேட்டுக்கொண்டார். அருட்தந்தை டேனியலும், அவரது உதவி குருவான “ய்வெஸ் பிசொன்” (Yves Pichon) இருவரும், இல்லத்தின் வசதிகளை விரிவுபடுத்த 13 ஆண்டுகள் பணியாற்றினர். மற்றும், அனாதைகளின் நலனுக்காக வேலை செய்தார்கள். அவர் தனது பணியை இரு நோக்கங்களுக்கு அர்ப்பணித்தார்: ஒன்று, மிகவும் எளிய மற்றும் துரதிர்ஷ்டசாலிகளை பாதுகாப்பது; இரண்டாவதாக, புனிதர் தெரசாவின் (St. Thérèse of Lisieux) பரிந்துரைகளுக்காக அம்முயற்சிகள் மற்றும் உழைப்புகளை அர்ப்பணித்தல் ஆகியனவாகும்.

டேனியலின் உழைப்பின் பலனாக, அவ்வில்லத்தில், கட்டுமானப் பணிகளின் பட்டறைகள், திரையரங்கம், பத்திரிக்கைகள் மற்றும் அச்சகங்கள் உள்ளிட்டவை நிறுவப்பட்டு நடத்தப்பட்டன.

சுமார் 140 அனாதைகளுடன் பணியைத் தொடங்கிய அவர் பதின்மூன்று வருடங்கள் அங்கே பணியாற்றினார். 1936ம் ஆண்டு, ஃபெப்ரவரி மாதம், 28ம் நாளன்று, பாரிஸ் நகரிலுள்ள “தூய ஜோசஃப் மருத்துவமனையில்” (Hospital of St. Joseph) அவர் மரணமடையும்போது, 1400க்கும் மேற்பட்ட அனாதைகள் அங்கே பராமரிக்கப்பட்டனர்.

Profile

Ordained in 1899. Taught at the college of Pontlevoy, France. Entered the Congregation of the Holy Ghost at Orly, France in 1902. Missionary to Saint-Louis, Senegal in 1903. His health suffered, and he returned to France in 1911.

At the request of Bishop Jalabert, he conducted a fund-raising campaign to build a cathedral in Dakar, Senegal; he promoted the structure as a way to honour Africans who had died for France, and French who had died for Africa. The cathedral was consecrated on 2 February 1936, just a few weeks before his death.

Chaplain in the French army in World War I. Cited six times for bravery, awarded the Croix de Guerre and the Legion of Honour; he attributed his survival on the front lines to the intercession of Saint Therese of Lisieux, and built a chapel for her at Auteuil when she was canonized. After the war he administered the Orphan Apprentices of Auteuil. Honoured in his life and today as a man who put the family of God above considerations of nationality or race.

Born

7 September 1876 at La Ferté-Saint-Cyr, Diocese of Blois, France

Died

• 28 February 1936 of natural causes at Paris, France of natural causes

• 15,000 Parisiens turned out to honour him, and Cardinal Verdier preached his funeral homily

Beatified

25 November 1984 by Pope John Paul II in Rome, Italy

Blessed Stanislaw Antoni Trojanowski

Also known as

• Tymoteusz

• Timoteo Trojanowski

• Stanislaw Tymoteusz Trojanowski

• prisoner 25431

Additional Memorial

12 June as one of the 108 Martyrs of World War II

Profile

Born to a poor, rural family, he had limited schooling and had to work from an early age. Joined the Friars Minor Conventual in Niepokalanów, Poland on 5 March 1930, taking the name Tymoteusz and making his solemn profession on 11 February 1935. Worked in the convent infirmary, and the warehouse and shipping departments of the magazine Rycerz Niepokalanej (Knight of the Immaculate) with its founder Saint Maximilian Kolbe. At one point Brother Tymoteusz tried to go to the foreign missions, but gave it up when the Nazis invaded Poland to start World War II. Arrested with six of his brother friars in October 1941 by the Gestapo, and sentenced for forced labour at the Auschwitz death camp for the crime of being Catholic. Ministered to his fellow prisoners in his remaining few months. Martyr.

Born

29 July 1908 in Sadlowo, Mazowieckie, diocese of Plock, Poland

Died

28 February 1942 in the death camp hospital at Oswiecim (Auschwitz), Malopolskie, Nazi-occupied Poland of pneumonia

Beatified

13 June 1999 by Pope John Paul II

Pope Saint Hilary

 புனிதர் ஹிலாரியஸ் 

(St. Hilarius)

46ம் திருத்தந்தை:

(46th Pope)

பிறப்பு: ----

சார்டீனியா, மேற்கத்திய ரோமப் பேரரசு

(Sardinia, Western Roman Empire)

இறப்பு : ஃபெப்ரவரி 29, 468

ரோம், மேற்கத்திய ரோமப் பேரரசு

(Rome, Western Roman Empire)

கல்லறை: புனித லாரன்ஸ் பெருங்கோவில்

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

(Eastern Orthodox Church)

கீழைக் கத்தோலிக்க திருச்சபைகள்

(East Catholic Churches)

நினைவுத் திருவிழா: ஃபெப்ரவரி 28

திருத்தந்தை ஹிலாரியஸ் (Pope Hilarius) கத்தோலிக்க திருச்சபையின் 46ம் திருத்தந்தையாக கி.பி. 461ம் ஆண்டு, நவம்பர் மாதம், 19ம் நாளிலிருந்து, கி.பி. 468ம் ஆண்டு, ஃபெப்ரவரி மாதம், 28ம் நாள்வரை ஆட்சி செய்தார். அவர் ஒரு புனிதராக கத்தோலிக்க திருச்சபையால் வணங்கப்படுகின்றார்.

வரலாறு:

ஹிலாரியஸ், மேற்கத்திய மத்தியதரைக் கடலில் உள்ள “சார்டீனியா” (Sardinia) தீவில் பிறந்தார். அவர் பிறந்த ஆண்டு உறுதியாகத் தெரியவில்லை. திருத்தந்தை “முதலாம் லியோவின்” (Pope Leo I) ஆட்சிக் காலத்தில் ஹிலாரியஸ் அவருக்கு “தலைமைத் திருத்தொண்டராகப்” (Archdeacon) பணிபுரிந்தார். அவர் ரோம திருப்பீடத்தின் உரிமைகளை நிலைநாட்டுவதில் தீவிரமாக உழைத்தார்.

கி.பி. 449ம் ஆண்டில், கூட்டப்பட்ட “இரண்டாம் எஃபேசஸ் பொதுச்சங்கத்திற்காக” (Second Council of Ephesus) ஹிலாரியஸும், “புடேயோலி ஆயரான” (Bishop of Puteoli) “ஜூலியசும்” (Julius) திருத்தந்தை லியோவின் பிரதிநிதிகளாக செயல்பட்டனர். அப்பொதுச் சங்கம் “காண்ஸ்டாண்டிநோபிள்” (Archbishop of Constantinople) பேராயரான “ஃபிளேவியனைக்” (Flavian) கண்டித்ததை ஹிலாரியஸ் வன்மையாக எதிர்த்தார்.

திருத்தந்தை லியோவின் கடிதத் தொகுப்பில் ஹிலாரியஸ், “பைஸான்டைன் பேரரசி” (Empress of the Byzantine Empire) “தூய ஏலியா புல்ச்சேரியா” (St. Aelia Pulcheria) என்பவருக்கு எழுதிய கடிதமும் உள்ளது. அக்கடிதத்தில், அவர் திருத்தந்தையின் கடிதத்தைப் பொதுச்சங்கத்திற்குப் பிறகு பேரரசியிடம் ஒப்படைக்கத் தவறியதற்கு வருத்தம் தெரிவிக்கிறார். ஆனால், எபேசில் நடந்த முறைகேடான சங்கத்தில் நிகழ்ந்தவற்றைப் பற்றிய செய்தியை அவர் திருத்தந்தைக்குக் கொண்டு சேர்ப்பதற்கு முன் பல இன்னல்களைச் சந்திக்க வேண்டியதாயிற்று. அவர் ரோமுக்கோ “காண்ஸ்டாண்டிநோபிளுக்கோ” செல்வதை விரும்பாத “அலெக்சாந்திரியாவின் டயோஸ்குருஸ்” (Dioscurus of Alexandria) என்பவரின் கைகளிலிருந்து தப்பிச் சென்று, திருத்தந்தைக்கு செய்தி அளிக்க பெரும் பாடுபட்டார்.

ஆற்றிய பணிகள்:

ஹிலாரியஸுக்கு முன் திருத்தந்தையாகப் பணியாற்றிய முதலாம் லியோ, ரோம திருச்சபையின் அதிகாரத்தை உறுதியாக நிலைநாட்டி புகழ்பெற்றிருந்தார். ஹிலாரியஸ் திருத்தந்தை லியோவின் அடியொற்றி பணிபுரிந்தார் என்றாலும் லியோவைப் போன்று புகழ் பெறவில்லை. இருப்பினும் அவர் ஆற்றிய பணிகளுள் சில குறிப்பிடத் தக்கவை.

திருச்சபையில் நிகழ்ந்த நீசேயா பொதுச்சங்கம் (ஆண்டு: 325), எபேசு பொதுச்சங்கம் (ஆண்டு: கி.பி. 431), கால்செதோன் பொதுச்சங்கம் (ஆண்டு: கி.பி. 451) திருத்தந்தை லியோ கால்செதோன் பொதுச்சங்கத்திற்கு எழுதிய கடிதம் ஆகியவற்றில் அடங்கியிருந்த போதனைகளை வலியுறுத்தி ஹிலாரியஸ் கீழைத் திருச்சபைத் தலைவர்களுக்கு எழுதியதாகத் தெரிகிறது.

ஹிலாரியஸ் திருச்சபைப் போதனைகளுக்கு எதிராக ஆங்காங்கே எழுந்த திரிபுக் கொள்கைகளைக் கண்டித்தார். ரோம திருப்பீடத்தின் அதிகாரத்தை நிலைநாட்டினார்.

இத்தாலியில் ஹிலாரியஸ் "ஆரியுசுக் கொள்கை" (Arianism) என்று அழைக்கப்பட்ட ஒரு திரிபுரக் கொள்கை பரவாமல் இருக்க முயற்சி மேற்கொண்டார். ஆரியுசுக் கொள்கை, இயேசு கிறிஸ்து பற்றிய ஒரு தவறான கருத்தைப் பரப்பியது. அதாவது, "இயேசு கிறிஸ்து கடவுளின் மகன் அல்ல" என்றும், "கடவுளால் உருவாக்கப்பட்ட அனைத்துப் படைப்புகளுள்ளும் இயேசு ஒரு முதன்மையான படைப்பு மட்டுமே" என்றும் ஆரியசுக் கொள்கை கூறியது.

திருத்தந்தை ஹிலாரியஸ் ரோமின் புதிய பேரரசனாயிருந்த அந்தேமியுஸ் என்பவரை அணுகி, அவர் திரிபுக்கொள்கையினருக்கு ரோமில் இடம் கொடுத்தல் கூடாது என்று கேட்டுக்கொண்டார்.

மேலும் “ஸ்பெயின்” (Spein), “கால்” (Gaul) (இன்றைய ஃபிரான்ஸ் பகுதி) முதலிய பிரதேசங்களில் திருச்சபைச் செயல்பாடுகள் குறித்து வழிமுறைகள் நல்கினார். அங்கு நடந்த திருச்சபை ஆட்சிமுறையில் ஹிலாரியஸ் பல முறை தலையிட்டு தம் அதிகாரத்தை நிலைநாட்டினார்.

ஆயர்கள் நியமனம் பற்றி:

திருத்தந்தை ஹிலாரியஸ் கி.பி. 465ம் ஆண்டில் ரோம் நகரின் புனித மரியா பெருங்கோவிலில் (Basilica of Santa Maria Maggiore) ஒரு சங்கத்தைக் கூட்டினார். இறக்கும் தருவாயில் இருக்கும் ஓர் ஆயர் தமக்குப் பின் யார் ஆவார் என்று யாரையும் குறித்துக் கூறுதல் முறைகேடானது என்று அறிவித்தது.

கட்டடப் பணிகள்:

திருத்தந்தை ரோம் நகரில் பல கோவில் கட்டடங்களை எழுப்பியும், புதுப்பித்து அழகுபடுத்தியும் பணிகள் புரிந்தார். புனித யோவான் பெருங்கோவிலில் மூன்று சிறுகோவில்களைக் கட்ட அவர் ஏற்பாடு செய்தார். அவற்றுள் ஒன்றை அவர் நற்செய்தியாளரான புனித யோவானுக்கு அர்ப்பணித்தார். இது பற்றிய விளக்கம் வருமாறு:

திருத்தந்தை லியோவின் காலத்தில் எபேசு நகரில் முறைகேடாகக் கூட்டப்பட்ட பொதுச்சங்கத்தில் லியோவின் பதிலாளாகச் செயல்பட்ட ஹிலாரியஸ் தம் கருத்தை ஆதரிக்கவில்லை என்று கருதிய சிலர் அவரைப் பிடிக்க திட்டம் தீட்டினார்கள். இதை அறிந்த ஹிலாரியஸ் அவர்களின் கைகளிலிருந்து தப்பியோடி, எபேசு நகருக்கு வெளியே அமைந்திருந்த புனித நற்செய்தி யோவானின் கல்லறைப் பகுதியில் ஒளிந்துகொண்டு உயிர் தப்பினார். இவ்வாறு தாம் உயிர் பிழைத்ததற்கு புனித யோவானின் அருளே காரணம் என்றுணர்ந்த ஹிலாரியஸ் புனித யோவானுக்குத் தம் வணக்கத்தைத் தெரிவிக்கும் பொருட்டு மேற்கூறிய சிறுகோவிலைக் கட்டுவித்தார்.

கி.பி. 455ம் ஆண்டு நிகழ்ந்த வாண்டல் படையெடுப்பின் போது உரோமைக் கோவில்கள் பலவற்றிலிருந்து பொன்னும் பிற செல்வங்களும் கொள்ளையடிக்கப்பட்டிருந்தன. அக்கோவில்கள் மீண்டும் தலைதூக்கி எழும் வண்ணம் ஹிலாரியஸ் பல நன்கொடைகளை வழங்கினார்.

மேலும், திருத்தந்தை ஹிலாரியஸ் புனித லாரன்ஸ் பெருங்கோவிலை அடுத்து ஒரு துறவற இல்லத்தை நிறுவினார்.

இறப்பும் அடக்கமும்:

திருத்தந்தை ஹிலாரியஸ், கி.பி. 468ம் ஆண்டு, ஃபெப்ரவரி மாதம், 29ம் நாள் மரித்தார். அவர் அழகுபடுத்திய “புனித லாரன்ஸ் பேராலயத்தில்” (Basilica of St. Lawrence outside the Walls) அவரது உடல் அடக்கம் செய்யப்பட்டது.

Also known as

Hilarus, Hilarius

Profile

Deacon. Trusted aide to Pope Saint Leo the Great. Papal legate. Sent to “Robber Synod” at Ephesus in 449 to report on the Monophysitism heresies of Eutyches, which denied the humanity of Christ and claimed that He had only a divine nature, a teaching condemned in 451 by the Council of Chalcedon. Eutyches' followers attacked the legate party, and forced them to return to Rome. Arch-deacon c.455. Worked on an updated method of calculating the date of Easter. Chosen 46th pope in 461.

As pope, Hilary confirmed the work of several general councils, rebuilt and remodeled many churches, fought Nestorianism and Arianism, and held several Councils at Rome. Renowned for defending the rights of his bishops while exhorting them to curb their excesses and devote themselves more completely to God. Helped define the Church‘s role in the empire, and affirmed the position of the pope, and not the emperor, as leader in spiritual matters. He continued Leo I‘s vigorous policy, strengthening ecclesiastical government in Gaul and Spain. Erected churches, convents, libraries, and two public baths, and his synod of 465 is the earliest Roman synod whose records are extant.

Born

on Sardinia

Papal Ascension

19 November 461

Died

28 February 468 at Rome, Italy of natural causes

Blessed Carlo Gnocchi

Profile

Youngest of three boys born to Henry and Clementine Gnocchi; his father died when Carlo was 5 years old, and his two brothers died of tuberculosis before he was 13. Priest in the archdiocese of Milan, Italy, ordained in 1925. Teacher and spiritual director of children. Chaplain to alpine troops in World War II. Helped Jews and Allied POWs escape to Switzerland, and was imprisoned for writing against Fascism. Founder of the Fondazione Pro Juventute and worked in the post-War era to care for those orphaned or disabled in the conflict.

Born

25 October 1902 at San Colombano al Lambro, Italy

Died

• 28 February 1956 at Milan, Italy of cancer

• he was an organ donor, and his corneas returned sight to two blind young people

Beatified

• 25 October 2009 by Pope Benedict XVI

• beatification recognition celebrated in the Piazza del Duomo, in Milan, Italy

Saint Romanus of Condat

Profile

Born a Gallo-Roman; brother of Saint Lupicinus. Became a monk at Lyon, France at age 35. Hermit in Condat (modern Saint-Claude) in the Jura mountains with his brother and sister; would-be students were attracted to them. Founded abbeys of Condat and Leuconne, and the convent of La Beaume (later named St-Romain-de-la-Roche), among others. Spiritual teacher of Saint Eugendus of Condat. Ordained by Saint Hilary of Arles. Healed two lepers by embracing them.

Born

c.390 at Upper Bugey, France

Died

• c.465 of natural causes

• buried at the abbey of Beaume

Patronage

• against insanity or mental illness

• drowning victims

• mentally ill people

Saint Oswald of Worcester

புனித_ஆஸ்வால்ட் (-992)

பிப்ரவரி 28

இவர் (#StOswaldOfWorcester) இங்கிலாந்தைச் சேர்ந்தவர். இவர் தன்னுடைய கல்வியைப் பிரான்சிலிருந்த தன்னுடைய மாமாவும், ஆயருமான ஓடோவோடு தங்கிக் கற்றார். 

959 ஆம் ஆண்டு குருவாக அருள்பொழிவு செய்யப்பட்ட இவர், சில காலம் வின்செஸ்டர் என்ற இடத்தில் பணியாற்றினார். 962 ஆம் ஆண்டு வோர்செஸ்டர் நகரின் ஆயராகத் திருப்பொழிவு செய்யப்பட்ட இவர்,  972 ஆம் ஆண்டு யோர்க் நகரின் பேராயராக உயர்த்தப்பட்டார்.

இவர் ஆயராகவும் பேராயராகவும் பணியாற்றிய காலகட்டங்களில் துறவற வாழ்வில் மறுமலர்ச்சியைக் கொண்டு வந்தார். மட்டுமல்லாமல் தனது மறைமாவட்டத்தில் இருந்த குருக்கள் இறையியலில் இன்னும் ஆழம் காண்பதற்கு முறையான பயிற்சிகளைக் கொடுத்தார். 

ராம்சே மற்றும் வின்செஸ்டர் ஆகிய இடங்களில் துறவு மடங்களை நிறுவிய இவர் இறையியல் தொடர்பான பல நூல்களையும் எழுதினார். இவர் ஆற்றிவந்த இந்த அரும்பெரும் பணிகளுக்குப் புனித டன்ஸ்டன் மற்றும் எத்தல்வோல்ட் ஆகியோர் உறுதுணையாக இருந்தார்கள்.

992 ஆம் ஆண்டு இவர் ஏழைகளின் காலடிகளைக்  கழுவும்போது  தன் இன்னுயிரைத் துறந்தார்.

Profile

Oswald’s parents came from Denmark to England before his birth. The boy was educated by his uncle, Saint Odo the Good. Priest in the diocese of Winchester, England. Benedictine monk at Fleury-sur-Loire, France. Bishop of Worcester, England in 962. Worked with Saint Dunstan and Saint Ethelwold to revive monastic and ecclesiastical discipline in England. Founded the abbey at Ramsey, and the monastery at Winchester. Archbishop of York in 972. Wrote theological treatises, and worked for the improved theological training of his clergy. Daily washed the feet of poor people.

Died

29 February 992 of natural causes

Representation

• church

• demon

• dove

• ship

• stone

Blessed Antonia of Florence

Profile

Married and a mother of one. Widowed twice. Franciscan tertiary. Poor Clare nun. Spiritual student of Saint John Capitran. Abbess at Aquila, Italy from 1433 to 1447. Founded a Observant-oriented house of Poor Clares in Aquila. Sick the last 15 years of her life.

Born

1400 at Florence, Italy

Died

29 February 1472 in her convent at Aquila, Italy of natural causes

Beatified

1847 by Pope Blessed Pius IX (cultus confirmed)

Blessed Bosone of Chiaravalle

Also known as

Boson

Profile

Born to the Italian nobility, he was one of the first brought to the monastic life by Saint Bernard of Clairvaux.

Born

early 12th century Italy

Died

• late 12th century of natural causes

• legends say that angels came and sang around his death bed

Saint Caerealis

Also known as

Cerulus, Celerius

Profile

Imperial Roman soldier. Married to Saint Sallustia. Convert to Christianity, instructed in the faith by Pope Saint Cornelius. Martyred in the persecutions of Decius.

Born

Egyptian

Died

251 in Rome, Italy

Saint Marana of Beroea

Profile

Pious woman who lived a life of extreme asceticism walled up in a small house just outside of Beroea, Syria.

Died

c.455 in Beroea, Syria of natural causes

Saint Ruellinus of Treguier

Also known as

Ruellin of Treguier

Profile

Bishop of Tréguier, Brittany, France.

Died

6th century of natural causes

Saint Caerealis of Alexandria

Also known as

Cerulus

Profile

Martyr.

Born

Egyptian

Died

in Alexandria, Egypt, date unknown

Saint Sillan of Bangor

Also known as

Sillian, Silvanus

Profile

Spiritual student of Saint Comgall of Bangor. Abbot of Bangor Abbey.

Died

c.610

Saint Gaius of Alexandria

Also known as

Caius

Profile

Martyr.

Born

Egyptian

Died

in Alexandria, Egypt, date unknown

Saint Serapion of Alexandria

Profile

Martyr.

Born

Egyptian

Died

martyred in Alexandria, Egypt, date unknown

Saint Cyra of Beroea

Profile

Pious woman who lived a life of extreme asceticism walled up in a small house just outside of Beroea, Syria.

Died

c.455

Saint Pupulus of Alexandria

Profile

Martyr.

Born

Egyptian

Died

in Alexandria, Egypt, date unknown

Saint Theophilus the Potter

Profile

Potter. Martyred in the persecutions of Decius.

Died

martyred c.250

Saint Llibio

Also known as

Libio

Profile

No information has survived.

Died

6th century

Patronage

Llanlibio, Wales

Saint Macarius the Potter

Profile

Potter. Martyred in the persecutions of Decius.

Died

martyred c.250

Saint Rufinus the Potter

Profile

Potter. Martyred in the persecutions of Decius.

Died

martyred c.250

Saint Justus the Potter

Profile

Potter. Martyred in the persecutions of Decius.

Died

martyred c.250

Saint Maidoc

Also known as

Madoc

Profile

Sixth-century bishop. Llanmadog, Wales is named in his honour.

Saint Abercius

Profile

Martyr.

Died

stabbed with a sword

Saint Ermine

Also known as

Ermina, Febaria

Profile

Sixth century nun. Honoured in Ireland.

Anonymous Martyrs of Alexandria

Profile

A number of clerics and layman who died as martyrs of charity for ministering to the sick during a plague that ravaged Alexandria, Egypt in 261.

Martyrs of Unzen

Profile

16 lay people martyred together in one of the periodic anti-Christian persecutions in imperial Japan.

• Alexius Sugi Shohachi

• Damianus Ichiyata

• Dionisius Saeki Zenka

• Gaspar Kizaemon

• Gaspar Nagai Sohan

• Ioannes Araki Kanshichi

• Ioannes Heisaku

• Ioannes Kisaki Kyuhachi

• Leo Nakajima Sokan

• Ludovicus Saeki Kizo

• Ludovicus Shinzaburo

• Maria Mine

• Paulus Nakajima

• Paulus Uchibori Sakuemon

• Thomas Kondo Hyoemon

• Thomas Uzumi Shingoro

Died

28 February 1627 in Unzen, Japan

Beatified

24 November 2008 by Pope Benedict XVI

Martyrs of Antwerp

Profile

14 Christians who were martyred together. We know nothing about them but the names Alexander, Anicetus, Cyriacus, Eulalia, Faustus, Genesius, Hirena, Macarius, Mauritius, Modestus, Placidus, Rochus, Symforian and Victorinus.

Died

• in Rome, Italy, date unknown

• relics transferred and enshrined in Antwerp, Belgium