Blessed Anne Catherine Emmerich
அருளாளர் அன்னி கேத்தரீன் எம்மெரிச்
திருக்காட்சியாளர்/ கன்னியர்/ மாற்றுத்திறனாளி:
பிறப்பு: செப்டம்பர் 8, 1774
கோயெஸ்ஃபெல்ட், வெஸ்ட்ஃபாலியா, தூய ரோம பேரரசு
இறப்பு: ஃபிப்ரவரி 9, 1824 (வயது 49)
டூல்மென், வெஸ்ட்ஃபாலியா, ஜெர்மனி கூட்டமைப்பு
ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
முத்திபேறு பட்டம்: அக்டோபர் 3, 2004
திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால்
நினைவுத் திருநாள்: ஃபெப்ரவரி 9
அருளாளர் அன்னி கேத்தரீன் எம்மெரிச், ரோமன் கத்தோலிக்க “அகுஸ்தினிய துறவற சபையைச்" (Augustinian Canoness) சார்ந்தவர் ஆவார். இவர், ஜெர்மனியின் "மூன்ஸ்ட்டர்" மறை மாவட்டத்தைச் (Diocese of Münster) சேர்ந்தவர். எம்மெரிச், "ஃப்ளாம்ச்சென்" (Flamschen) எனப்படும் ஜெர்மனிய விவசாய சமூகத்து குடும்பமொன்றில் பிறந்தவர் ஆவார். தமது வாழ்க்கையின் இறுதி காலத்தை படுத்த படுக்கையாக கழித்த இவர், தமது 49 வயதில், தாம் அருட்கன்னியராக வாழ்ந்த "டுல்மேன்" (Dülmen) என்ற இடத்தில் மரித்தார்.
எம்மெரிச், ஆண்டவர் இயேசுவின் வாழ்க்கையையும், பாடுகளையும், திருக்காட்சியாகக் கண்டவர். இவருக்கு அர்ச்சிஷ்ட அன்னை கன்னி மரியாளின் தரிசனம் திருக்காட்சியாக கிடைத்ததால் பிரபலமும், புளகாங்கிதமும் அடைந்தார். இதனால், நகரின் பல பிரபலங்கள் இவரைக் காண ஆர்வமாயிருந்தனர். "க்ளேமேன்ஸ் ப்ரேன்ட்டனோ" (Clemens Brentano) எனும் பிரபல கவிஞர் இவரை மிக நீண்ட நேரம் பேட்டி கண்டு, இவரின் திருக்காட்சிகளின் அடிப்படையில் இரண்டு புத்தகங்களை எழுதினர். இப்புத்தகங்கள் இரண்டும் அந்நாளில் பெரும் விமர்சனத்துக்கு உள்ளாயின.
வாழ்க்கை:
"அன்னா கேதரீனா" (Anna Katharina) என்ற இயற்பெயர் கொண்ட எம்மெரிச், ஏழை விவசாய பெற்றோரின் ஒன்பது குழந்தைகளின் ஒருவராவார். சிறு வயதிலிருந்தே வீட்டிலும் விவசாய பண்ணையிலும் பணி செய்ய வேண்டியிருந்தது. அவரது பள்ளி வாழ்க்கை மிகவும் சுருக்கமாக இருந்தாலும் அவர் மிகவும் சிறு வயதிலேயே செபிப்பதில் ஈர்க்கப்பட்டவராக இருந்தார்.
தமது பன்னிரண்டு வயதில் அருகாமையிலுள்ள பெரிய பண்ணையொன்றில் பணி செய்ய ஆரம்பித்தார். இங்கே மூன்று வருடங்கள் பணி செய்தார். அதன்பின்னர், ஆடை தயாரிக்கும் பணியை கற்றுக்கொண்ட எம்மெரிச், பல வருடங்கள் அந்த பணியையே செய்து வந்தார்.
எம்மெரிச் பல்வேறு பள்ளிகளில் சேர்வதற்கு விண்ணப்பித்தார். ஆனால், எதிர்ஜாமீனாக கொடுப்பதற்கு அவரிடம் பணமில்லாத காரணத்தால் அவர் எல்லா இடங்களிலும் நிராகரிக்கப்பட்டார். இறுதியில், “எளிய கிளாரா” (Poor Clares) எனப்படும் துறவற சபையினர் அவரை ஏற்றுக்கொள்வதாக கூறினர். ஆனாலும் அவரை "ஆர்கன்" எனும் இசைக்கருவியை வாசிக்க கற்றுக்கொண்டு வரச்சொன்னார்கள். எம்மெரிச் சங்கீதம் கற்பதற்காகவும், "ஆர்கன்" இசைக்கருவியை வாசிக்க கற்கவும் "ஸோன்ட்ஜென்" (Söntgen) எனும் சங்கீதம் வாசிப்பவரை அணுகினார். ஆனால், ஏழையான காரணத்தால் அவர் அதனை கற்க இயலவில்லை. "ஸோன்ட்ஜென்" (Söntgen) குடும்பத்தினர் அவரை வீட்டு வேலை செய்ய வலியுறுத்தினர். பின்னர், "ஸோன்ட்ஜென்" குடும்பத்தின் மகளான "கிளாரா" (Klara Söntgen) என்பவருடன் எம்மெரிச் பள்ளியில் சேர்ந்தார்.
ஆன்மீக வாழ்க்கை:
கி.பி. 1802ம் ஆண்டு, தமது இருபத்தெட்டு வயதில் எம்மெரிச் தமது சிநேகிதியான "கிளாராவுடன்" (Klara Söntgen) "டுல்மென்" (Dülmen) நகரிலுள்ள "அகுஸ்தீனிய துறவு சபையில்" (Augustinian nuns) இணைந்தார். அடுத்த வருடமே அவர் தமது சமய உறுதிமொழி எடுத்தார். துறவு மடத்தில், சபையின் விதிமுறைகளை கண்டிப்புடன் ஏற்று நடந்தார். அதே வேளை, அவர் அடிக்கடி நோய்வாய்ப்பட ஆரம்பித்தார். அதனால் ஏற்பட்ட வலி வேதனைகளை பெரும் துன்பங்களுடன் தாங்கிக்கொண்டார். அவ்வளவு வேதனைகளிலும் அவர் மடத்தின் நியதி மற்றும் விதிமுறைகளை கண்டிப்புடன் பின்பற்றுவதில் வைராக்கியமாக இருந்தார். இவரது கண்டிப்புகளால் வெறுப்பு கொண்டிருந்த அருட்சகோதரியர்கூட இவரது வலி தாங்கும் வன்மை கண்டு வியந்தனர்.
கி.பி. 1812ம் ஆண்டு, "வெஸ்ட்ஃபாலியாவின்" அரசன் (King of Westphalia) "ஜெரோம் போனபார்ட்" (Jérôme Bonaparte) இவர்களின் மடத்தை வலுக்கட்டாயமாக மூடினான். இதனால் வேறு வழியற்ற எம்மெரிச், அங்குள்ள ஒரு விதவைப் பெண்ணொருவரின் இல்லத்தில் அடைக்கலம் புகுந்தார்.
நோய்வாய்ப்படுதல்:
கி.பி. 1813ம் ஆண்டின் ஆரம்பத்தில் எம்மெரிச்சின் உடலில் அபூர்வமான அடையாளங்கள் தோன்ற ஆரம்பித்தன; அதிசயிக்கத்தக்க காயங்கள் தோன்றின. அங்கிருந்த பங்குத்தந்தை இரண்டு மருத்துவர்களை அழைத்து எம்மெரிச்சை பரிசோதிக்க சொன்னார். இந்த விவரங்களும் தகவல்களும் வெளியே பரவுமுன்னே, பங்குத்தந்தை இதனை அங்குள்ள (Vicar General) என்றழைக்கப்படும் ஆங்கிலிக்கன் சமூகத்தின் ஆயர் அல்லது பேராயரின் துணை அதிகாரிக்கு தகவல் சொன்னார். திருச்சபை அதிகாரிகள் நீண்ட விசாரணை நடத்தினர். அநேக மருத்துவர்கள் இதனை ஆய்வு செய்ய ஆர்வமாக இருந்தனர். இந்த வேளையில்தான் கவிஞர் "க்ளேமேன்ஸ் ப்ரேன்ட்டனோ" (Clemens Brentano) முதன்முதலில் வருகை தந்தார்.
கி.பி. 1818ம் ஆண்டின் இறுதியில் எம்மெரிச்சின் கைகள் மற்றும் கால்களின் காயங்களிலிருந்து இரத்தம் வருவது நின்றுப்போனது. காயங்கள் மூடிக்கொண்டன. எம்மெரிச்சின் உடலிலிருந்த காயங்களை நகரின் பலரும் நேரில் கண்டிருந்தும், பலர் இவரை ஏளனம் செய்தனர். இவர் பொய்யாக நடிப்பதாகவும், சதி செய்கிறார் என்றும், மோசடி பேர்வழி என்றும் நிந்தித்தனர். இதனால் கி.பி. 1819ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம், அரசு அதிகாரிகள் தலையிட்டு எம்மெரிச்சை வேறொரு வீட்டுக்கு கொண்டு சென்று மூன்று வாரங்கள் வைத்திருந்து கண்காணித்தனர். அவர்களால் மோசடிக்கான ஆதாரங்களாக எதனையும் கண்டுபிடிக்க இயலவில்லை.
எம்மெரிச்சின் மார்பக எலும்பின்மீது இருந்த சிலுவை அடையாளம் வித்தியாசமாக "Y" வடிவில் இருந்தது. "கோயெஸ்ஃபெல்ட்" (Coesfeld) நகரின் ஆங்கிலிக்கன் தேவாலயத்திலிருந்த சிலுவையும் அதுபோலவே இருந்தது.
திருக்காட்சிகள்:
சிறு வயதில் தமக்கு ஆண்டவர் இயேசுவானவர் தரிசனம் தந்ததாகவும், அவரது திருக்காட்சியில் தாம் இயேசுவுடன் பேசியதாகவும் எம்மேரிச் கூறினார். அவர் இறந்த பிறகு ஆத்மாவைப் புனிதப்படுத்தும் இடமான "உத்தரிய ஸ்தலத்தில்" (Purgatory) ஆன்மாக்களை பார்த்ததாகவும் கூறினார். அடர்ந்த கோள வடிவில் மூவொரு இறைவனை தரிசித்ததாகவும் கூறினார்.
எம்மெரிச்சின் கீர்த்தி மென்மேலும் ஓங்கி பரவுகையில், கிறிஸ்தவ மதத்தின் செல்வாக்கு பெற்ற பெரியோர் அநேகர் அவரை வந்து சந்தித்துச் சென்றனர். அவர்களில், "கொலோன் உயர்மறைமாவட்ட" (Archbishop of Cologne) பேராயரான "க்லெமென்ஸ்" (Clemens von Vischering), "ரேடிஸ்பொன்" மறைமாவட்ட" ஆயரான (Bishop of Ratisbon) "ஜோஹன்" (Johann Michael Sailer) "பெர்னார்ட்" (Bernhard Overberg) மற்றும் எழுத்தாளர்கள் "லூயிஸ்" மற்றும் ஃபிரெடெரிச்" (Luise Hensel and Friedrich Stolberg) ஆகியோரும் அடங்குவர். பேராயர் "க்லெமென்ஸ்" பின்னாளில் "ஸ்டோல்பெர்க்" (Stolberg) நகருக்கு எழுதிய கடிதமொன்றில் எம்மெரிச் பற்றி குறிப்பிடுகையில், "எம்மெரிச் கடவுளின் ஒரு விசேடமான சிநேகிதி" என்று குறிப்பிட்டார்.
ஜெர்மன் கவிஞரும் எழுத்தாளருமான "கிலெமென்ஸ் ப்ரெண்டானோ" (Clemens Brentano) கி.பி. 1819ம் ஆண்டு, எம்மெரிச்சை சந்திக்க வந்தபோது, அவருக்கு இரண்டாவது மருத்துவ பரிசோதனைகள் நடந்துகொண்டிருந்தன. எம்மெரிச் உடனடியாக கிலேமென்சை அடையாளம் கண்டுகொண்டார். இறைவனின் கட்டளைகளையும் வெளிப்பாடுகளையும் நிறைவேற்றுவதில் தமது எழுத்துக்கள் மூலம் தமக்கு உதவவே கடவுள் கிலெமென்சை அனுப்பியுள்ளதாக அவர் கூறியதாக பின்னர் அவர் கூறினார். அந்நாளில் எம்மெரிச்சின் முக்கிய ஆதரவாளர்களில் கிலெமேன்சும் ஒருவராவார். அவர், "எம்மெரிச் கடவுளால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட மணப்பெண்" என்று கூறினார்.
கி.பி. 1819ம் ஆண்டு முதல், 1824ம் ஆண்டில் எம்மெரிச் மரிக்கும்வரை, கிலெமென்ஸ் எழுதிய பல நூல்களில், புதிய ஏற்பாட்டின் காட்சிகள் பல உள்ளிட்ட எம்மெரிச் கண்ட திருக்காட்சிகள் மற்றும் அதிதூய கன்னி மரியாளின் வாழ்க்கை பற்றிய திருக்காட்சிகளைப்பற்றியும் எழுதினார்.
எம்மெரிச் "வெஸ்ட்ஃபாலியன்" (Westphalian) மொழியையே பேசியதால், அவரது பேச்சுக்களை உடனடியாக ஜெர்மனியில் மொழியாக்கம் செய்ய இயலாமல் கிலெமென்ஸ் திணறினார். எம்மெரிச் பேசுவதை குறிப்பெடுத்துக்கொண்டு, பின்னர் தமது வீட்டுக்கு சென்று ஜெர்மனியில் மொழியாக்கம் செய்ய பிரயத்தனம் செய்தார். இதனால், எம்மெரிச் மரித்தபிறக்கும் பல காலம் வரை அவரைப் பற்றிய கிலெமென்ஸின் நூல்கள் வெளிவந்தன.
கி.பி. 1823ம் ஆண்டு மரணமடைந்த எம்மெரிச்சின் உடல் ஊருக்கு வெளியேயிருந்த கல்லறையில் அடக்கம் செய்யப்பட்டது. பின்னர், 1975ம் ஆண்டு, ஃபெப்ரவரி மாதம், அவரது உடலின் மிச்சங்கள் "டுல்மேன்" நகரிலுள்ள தூய சிலுவையார் (Holy Cross Church in Dülmen) பேராலய வளாகத்தில் அடக்கம் செய்யப்பட்டது.
Also known as
Anne Catherine Emmerick
Profile
Born to poor but pious peasants. She was a very pious child who suffered with poor health, but who received visions and prophesies; they were so common that she thought all children could see the Child Jesus and the souls in Purgatory. She was able to diagnose illness and recommend cures, and to see a person's sins.
She worked on her family's and other area farms, as a seamstress, and as a servant to a poor organist where she studied the instrument. Entered the Augustinian convent at Agnetenberg, Dulmen, Germany in 1802. Though her health was poor, her enthusiasm for the religious life was great, and she either energized her sisters, or put them off badly. Given to going into religious ecstasies in church, her cell, or while working.
The convent was closed by government order in 1812, and Anne moved in with a poor widow. Her health failed, and instead of working as a servant, in 1813 she became a patient. Her visions and prophesies increased, and later that year she received the stigmata with wounds on her hands and feet, her head from the crown of thorns, and crosses on her chest, and the gift of inedia, living off nothing but Holy Communion for the rest of her life. She tried to hide the wounds, but word leaked out, and her vicar-general instituted a lengthy and detailed investigation; it was determined to be genuine.
In 1818 she was relieved of the stigmata. In 1819 the government opened their own investigation. She was imprisoned, threatened, cajoled, and kept under 24-hour-a-day surveillance. The commission found no evidence either way, could not get Anne to change her story, eventually gave up, and failed to publish their findings. When they were forced to report, they declared the incident a fraud, but could not explain why they thought so, or why they had not published their findings.
The poet Klemens Brentano visited Anne. She announced that she had seen Brentano in a vision, and that he was to make a written record of the revelations that she received. He made notes of the messages, translating from Anne's Westphalian dialect to common German, getting Anne to confirm his version. In 1833 these were published as The Dolorous Passion of Our Lord Jesus Christ according to the Meditations of Anne Catherine Emmerich. This was followed in 1852 by The Life of The Blessed Virgin Mary, and a three-volume Life of Our Lord from 1858 to 1880. While many such revelatory works deal with spirituality and ideas, these are very much straight-forward narratives and descriptions of events, yet have been the source of encouragement for many.
Her Cause for Canonization formally introduced on 14 November 1892. Due to accusations about her vow of chastity, the investigation was halted on 30 November 1928. However, the accusations were proven false, and the investigation resumed on 18 May 1973.
Born
8 September 1774 at Flamsche, diocese of Münster, Westphalia, Germany
Died
• 9 February 1824 at Dülmen, Germany
• due to rumours that her body had been stolen, her grave was opened six weeks after her death
• the body was found incorrupt
• relics translated to Holy Cross Church, Dülmen, Germany on 15 February 1975
Beatified
• 3 October 2004 by Pope John Paul II
• decree of beatification miracle promulgated on 7 July 2003
Saint Miguel Febres Cordero Muñoz
புனிதர் மிக்வெல் கோர்டேரோ (St. Miguel Cordeiro)
என் அருள் உனக்குப் போதும்:வலுவின்மையில் தான் வல்லமை நிறைவாய் வெளிப்படும் (2 கோரி 12:9)
ஈக்குவேடார் நாட்டின் முதல் புனிதரான மிக்வெல், குவன்கா எனும் இடத்தில் 1854, நவம்பர் ஏழாம் தேதி பிறந்தார். பிரான்சிஸ்கோ என்பது இவரின் இயற்பெயராகும். சமூகத்தில் தலைநிமிர்ந்து நின்ற பெற்றோருக்குப் பிறந்த இவர் ஐந்து வயது வரை நிற்க முடியாதபடி ஊனமாக இருந்தார். மெல்ல மெல்ல கால் தாங்கி நடக்க ஆரம்பித்தார் .புனித தெலசாலின்,கிறிஸ்தவ பள்ளிகளின் சகோதரர்கள் சபையினர் நடத்திய பள்ளியில் 1864 ஆம் ஆண்டு சேர்ந்து படிக்க ஆரம்பித்தார் . இச்சபையினர் அப்போதுதான் ஈக்குவேடார் நாட்டிற்கு வந்து பணியைத் தொடங்கி இருந்தார்கள்.
படிப்பில் கவனம் செலுத்தியதுடன் இறைவனின் திருவுளம் அறிந்து வாழ்ந்தார் .தமது 13-ஆம் வயதில், குருத்துவப் பயிற்சி பெற 1868, மார்ச் 24-ஆம் தேதி கிறிஸ்தவ பள்ளிகளின் சகோதரர்கள் சபையில் சேர்ந்தார். சபையில் சேர்ந்த பிறகு தமது பெயரை மிக்வெல் என்று மாற்றிக்கொண்டார். ஆசிரியப் பணியைத் தமது பணியின் இலக்காகக் கொண்டு பயிற்சி பெற்றார்.
பயிற்சி முடிந்து, எல் செபோலார் என்னும் பள்ளியில் ஆசிரியராகப் பணியில் சேர்ந்தார். தமது சிறப்பான அனுபவங்களுடன் அப்பள்ளியில் 32 ஆண்டுகள் சேவையாற்றினார். இனிமையாகப் பழகும் குணத்தால் எல்லாருக்கும் நண்பரானார். "ஆண்டவருக்காக எப்போதும் மகிழ்ச்சியுடன் வேலை செய்யுங்கள் " என்று கூறி எல்லாரையும் ஊக்கப்படுத்தினார் .தமது 17 ஆம் வயதிலேயே மாணவர்களுக்காகத் தாமே பாடப் புத்தகங்களை எழுதிக் தயார் செய்தார் .இவர் எழுதிய சில பாடங்களை அரசாங்கம் ஏற்றுக்கொண்டு நாடு முழுமைக்கும் பயன்படுத்தியது .பாடம் நடத்தும் முறை, விளையாட்டுகள், நாடகங்கள், தியான உரைகள் மற்றும் எழுச்சியூட்டும் எழுத்துக்களால், எல்லாரையும் ஈர்த்தார்.
மறைக்கல்வி மாணவர்களுக்குப் பாடம் நடத்துவதில் மிக்வெல் அதிக ஆனந்தம் அடைந்தார் .அதிலும் முதல் முதலாக இறை உணவு பெற இருக்கும் மாணவ, மாணவிகளைப் பயிற்றுவிக்கும்போது. தன்னையே மறந்து இறைவனின் பிரசன்னத்திற்கு வழிநடத்துவார். இவருடைய காலத்தில் திருச்சபை மற்றும் குருக்களுக்கு எதிராகச் சிலர் கிளர்ந்தெழுந்து கொலைசெய்தும், ஆலயங்களைத் தீக்கிரையாக்கியும் கொடூர தாண்டவம் ஆடினார். அப்போது அவர்களின் கையிலிருந்து நற்கருணையைக் காப்பாற்ற அதனை எடுத்துக்கொண்டு ஊனமான காலுடன் எட்டு கிலோமீட்டர் நடந்தே சென்றார்.
நவதுறவிகளுக்குப் பயிற்சியாளராக 1896- 1905 வரை இருந்த மிக்வெல்,1907-ஆம் ஆண்டு ஐரோப்பாவிற்கு அனுப்பப்பட்டார் .அங்கே ஏற்கனவே இச்சபையினர் பணி செய்துகொண்டு இருந்தார்கள் . ஜப்பான் சென்று சபையின் பயன்பாட்டிற்குத் தேவையான எழுத்துக் கருவூலங்களை பிரெஞ்சு மொழியிலிருந்து ஸ்பானிய மொழிக்கு மொழிமாற்றம் செய்தார். ஸ்பெயினில் பார்சிலோனா அருகில் இருந்த பள்ளிக்கு அனுப்பப்பட்ட மிக்வெல் தொடர்ந்த வேலைப் பளுவால் உடல்நிலை பாதிக்கப்பட்டார். இந்நிலையில் நிமோனியா காய்ச்சலும் சேர்ந்துகொள்ள உடல் நிலை மேலும் மோசமானது. கடைசியில் 1910, பிப்ரவரி ஒன்பதாம் தேதி இறைவனடி சேர்ந்தார் .திருத்தந்தை ஆறாம் பவுல் 1977, அக்டோபர் 30 அன்று அருளாளர் பட்டம் வழங்கினார் .திருத்தந்தை இரண்டாம் யோவான் பவுல் 1984,அக்டோபர் 21-இல் புனித நிலைக்கு இவரை உயர்த்தினார் .சமயம் சார்ந்து மட்டுமல்ல; ஈக்குவேடார் நாட்டின் அனைவருக்கும் முன்மாதிரியாக விளங்குகிறார் மிக்வெல். மாற்றுத்திறனாளிகள் தங்களுக்கான வாய்ப்புகளையும், உரிமைகளையும் பெற்றுக்கொள்ள நாம் உழைக்கத் தயாரானால் குறையின்றி அவர்களுக்கு குதூகலிப்பார்கள்
Additional Information
• Francisco Luis Febres Cordero Muñoz
• Michael Febres Cordero
• Miguel of Ecuador
Profile
Born to a prominent family, he had an unknown disability, and was unable to stand until age five when he received a vision of Our Lady. At age eight he was miraculously protected from being mauled by a wild bull. In 1863, at age nine, he enrolled in a school run by the Christian Brothers, an Order which had only recently come to Ecuador. Miguel joined the Brothers on 24 March 1868 at age 13.
School teacher at El Cebollar School in Quito, a position he held for 32 years. A gentle, dedicated, and enthusiastic teacher. Wrote his own textbooks, the first at age 17; some were adopted by the government, and used throughout the country. Wrote odes, hymns, discourses on teaching methods, plays, inspirational works, and retreat manuals. Elected to the Ecuadoran Academy of Letters in 1892, followed soon after by the Academies of Spain, France, and Venezuela. Conducted religious retreats, and prepared children for their First Communion. Novice director for his house from 1901 to 1904.
Sent to Europe in 1905 to translate texts from French to Spanish for use by the Order; worked primarily in Belgium. His health began to fail in 1908, and he was transferred to the school near Barcelona, Spain. He continued to work, but slowly, his health continued to fail, and he died there in 1910. In addition to being a religious role model, Miguel is considered a national hero in Ecuador for his success in so many worthwhile areas.
Born
7 November 1854 at Cuenca, Ecuador
Died
• 9 February 1910 of pneumonia at Premia del Mar, Spain, and buried there
• grave disturbed during the Spanish Civil War, and his body found incorrupt
• re-interred in Quito, Ecuador
• his tomb has become a pilgrimage site
Canonized
21 October 1984 by Pope John Paul II
Blessed Luis Magaña Servín
Profile
Lifelong layman in the archdiocese of Guadalajara. Active member of the Catholic Association of Mexican Youth. Member of the Archconfraternity of the Night Adoration of the Blessed Sacrament and the Our Lady of Guadalupe Association of tradesmen in his parish. He grew up helping his father in the family's leather tannery, and was a baseball fan. Married to Elvira Camarena Méndez on 6 January 1926, they had a son named Gilberto.
On 9 February 1928, in the persecutions of the Mexican Revolution, troops were ordered to arrest Luis as a Cristero, that is, a Christian who fought against the government; his home town of Arandas was a hotbed of resistance. He was away when the soldiers came to his house, so the troops arrested his brother. When he learned of this, Luis turned himself in, his brother was freed, and Luis was immediately sentenced to death. Martyr.
Elvira was pregnant at the time, and their daughter, Maria Luisa, was born after the death of her father.
Born
24 August 1902 in Arandas, Jalisco, Mexico
Died
shot by firing squad at 3pm on 9 February 1928 in Arandas, Jalisco, Mexico
Beatified
20 November 2005 by Pope Benedict XVI
Saint Raynald of Nocera
Also known as
Rinaldo
Profile
Born to the nobility, the eldest son of the the Count of Postignano. He received a good eduction, and his family expected him to have a life in politics, but Raynald felt a call to religious life. He gave away all his possessions and withdrew from the world to live as a hermit on the mountain of Serrasanta near Gualdo Tadino, Italy. Benedictine Camaldolese monk at Fonte-Avellana, Umbria, Italy. Chosen prior of his monstery. Bishop of Nocera, Italy from 1209 to 1213, he worked in the Roman Curia. Titular bishop of Nocera. Noted for his charity to the poor, he was also involved in the promulgation of Indulgence of Portiuncula in August 1216.
Born
c.1150
Died
• 9 February 1217 in Nocera, Umbria, Italy of natural causes
• body discovered incorrupt
• relics enshrined in an urn in the church of Santa Maria dell'Arengo
• relics enshrined in the cathedral of Santa Maria Assunta in 1456
• relics moved to the church of San Felicissimo on 26 September 1997 following earthquake damage to the cathedral
Beatified
• popular devotion and reports of miracles begin soon after the death of Raynald
• Bishop Pelagio Pallavicini approves the cultus in late 1217
• when his body was discovered to be incorrupt, he was chosen patron of Nocera
• declared co-patron of the diocese of Nocera in 1448
Patronage
• Assisi-Nocera Umbra-Gualdo Tadino, Italy, diocese of
• Nocera, Italy
Blessed Francisco Sánchez Márquez
Also known as
• Francisco Tomás Márquez Sánchez
• Francisco Tomás de San Juan Bautista Márquez y Sánchez
• Leopoldo de Alpandeire
Profile
The eldest of four children in a rural peasant family, Francisco was baptized at the age of five days, and grew up in a peasant family, tending the sheep and goats in a small village in southern Spain. He became Capuchin monk in Granada, Spain at age 33 after hearing the preaching of some Capuchin friars; he wore the cowl for over 56 years. He served as a beggar for his house, roaming the city, asking for donations, praying for any who sought his counsel or blessing. Known for his piety and wisdom, his was an example of the quiet Christian life of virtue.
Born
24 June 1866 at Alpandeire, Málaga, Spain as Francisco Tomás de San Juan Bautista Márquez y Sánchez
Died
• 9 February 1956 in Granada, Spain of pneumonia following a severe injury from falling down a flight of stairs
• buried in the crypt of the church at his friary in Granada
Beatified
• 12 September 2010 by Pope Benedict XVI
• beatification recognition celebrated at the Armilla Air Base, Granada, Spain, presided by Archbishop Angelo Amato
Blessed Giacomo Abbondo
Profile
Second of six children born to Carlo Benedetto Abbondo and Francesca Maria Naya. Giacomo was greatly influenced by his paternal uncle, Father Giovanni Carlo Abbondo. Studied in Tronzano and Vercelli in Italy. Ordained in the diocese of Vercelli on 21 March 1744; he received dispensation for the ordination from Pope Clement XII as he was still under age. Obtained a degree in literature in Turin, Italy on 31 October 1748. Taught in Vercelli, but left teaching in 177 to serve as parish priest in Tronzano. Known as an excellent preacher, he revitalized the faith life of his flock, endlessly visiting parishioners, leading retreats, and developing a reputation for holiness.
Born
27 August 1720 in Salomino, Duchy of Milan (in modern Italy)
Died
• 9 Febuary 1788 in Tronzano, Ducky of Milan, Italy of natural causes
• buried in Tronzano
• due to his grve becoming a site of pilgrimage, his was re-interred on 13 March 1922
• relics exhumed and enshrined in his old parish church on 5 November 2015
Beatified
• 11 June 2016 by Pope Francis
• beatification celebrated at the Cathedral of Sant'Eusebio, Vercelli, Italy presided by Cardinal Angelo Amato
• his beatification miracle involved the 1907 healing of Giovanni Domenico Viola received through the intercession of Father Giacomo
Patronage
Tronzano, Italy
Saint Apollonia of Alexandria
புனித அப்போலோனியா (கி.பி.249)
கன்னியர்/ மறை சாட்சி :
பிறப்பு : இரண்டாம் நூற்றாண்டு
இறப்பு : 249
அலெக்சாண்ட்ரியா, எகிப்து
ஏற்கும் சமயம் :
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
காப்டிக் மரபுவழி திருச்சபை
கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை
ஓரியண்டல் மரபுவழி திருச்சபை
பாதுகாவல் :
பல் மருத்துவர்கள் (Dentists)
பல் சம்பந்தமான பிரச்சினைகள் (Tooth problems)
அச்டேர்போஸ், பெல்ஜியம் (Achterbos, Belgium)
அரிக்கியா, இத்தாலி (Ariccia, Italy)
குக்காரோ மோன்ஃபெர்ரடோ, இத்தாலி (Cuccaro Monferrato, Italy)
நினைவுத் திருநாள் : ஃபெப்ரவரி 12
புனிதர் அபொல்லோனியா, அலெக்சாண்ட்ரியா (Alexandria) நாட்டில் கிறிஸ்தவர்களுக்கெதிரான கலகத்தின்போது உள்ளூர் கிளர்ச்சியாளர்களால் துன்புறுத்தப்பட்ட கிறிஸ்தவ கன்னியர்களில் ஒருவர் ஆவார். புராணங்களின்படி, துன்புறுத்தலின்போது அவருடைய பற்கள் வலுக்கட்டாயமாக பிடுங்கப்பட்டன. இதன்காரணமாக பல் மருத்துவம், பல் நோய்களால் துன்புறுவோர் மற்றும் இன்னபிற பல் பிரச்சினைகளால் துன்புருவோருக்கு இவர் பாதுகாவலராவார்.
கிறிஸ்தவ வரலாற்றாசிரியர்களின் கூற்றின்படி, பேரரசன் பிலிப் (Emperor Philip the Arab) ஆட்சியின் கடைசி ஆண்டில், ஒரு அலெக்சாண்ட்ரிய கவிஞர், அலெக்சாண்ட்ரியாவில் கிறிஸ்தவர்களுக்கெதிரான கலகங்கள் உச்சத்தை எட்டும் என்றும் நாடே இரத்தக்களரியாகும் என்றும் தீர்க்கதரிசனம் சொன்னார். அதன்படியே கிறிஸ்தவர்களுக்கெதிரான துன்புறுத்தல்கள் நிகழ்ந்தன. அதனை ஆட்சியாளர்களாலேயே அடக்க இயலாமல் போனது.
அலெக்சான்ரியாவின் ஆயர் "டயோனிஸிஸ்" (Dionysius, Bishop of Alexandria) அந்தியோக்கியாவின் ஆயர் "பாபியசுக்கு" (Fabius, Bishop of Antioch) எழுதிய கடிதமொன்றில் தமது மக்கள் எவ்வாறெல்லாம் துன்புறுத்தப்பட்டார்கள், எவ்வாறெல்லாம் அவர்களது வீடுகள் உள்ளிட்ட உடைமைகள் சூறையாடப்பட்டன என்பவற்றை விளக்கி எழுதியிருந்தார். பெண் திருத்தொண்டரான அபொல்லோனியாவை பிடித்து பெண்ணென்றும் பாராமல் அடித்து துன்புறுத்தினர். மீண்டும் மீண்டும் அடித்து அவரது பற்கள் முழுவதையும் உடைத்துப் பிடுங்கினர். அவரையும் இன்னும் பல கன்னியரையும் நகருக்கு வெளியே அமைத்திருந்த விறகுக் குவியலினருகே இழுத்துச் சென்றனர். விறகுக் குவியலுக்கு தீ மூட்டினர். அவர்கள் சொல்லும் தூஷண வார்த்தைகளை சொல்லச் சொல்லி வற்புறுத்தினர். கிறிஸ்துவுக்கு எதிராக வசை பேசவோ அல்லது அவர்களது தெய்வங்களை போற்றி பிரார்த்தனை செய்யவோ வற்புறுத்தினர். அல்லது உயிருடன் தீக்கிரையாக்குவதாக பயமுறுத்தினர். அபொல்லோனியாவின் வேண்டுதலுக்கிணங்க அவரை சிறிதே விடுவித்தனர். அபொல்லோனியா கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் கொளுந்து விட்டெரியும் தீக்குள் குதித்து உயிருடன் எரிந்து உயிர்விட்டார்.
Also known as
Apolline of Alexandria
Profile
Consecrated virgin. Deaconess. During an anti-Christian uprising in Alexandria, Egypt caused by a pagan prophecy, the mob seized Apollonia as a leader among the local Christians. After her teeth were broken with pincers, she was given the choice of renouncing Christ or being burned alive; she lept onto the fire herself. Martyr.
Died
burned to death c.249 at Alexandria, Egypt
Patronage
• against tooth disease
• against toothache
• dental technicians
• dentists
• 3 cities
Representation
• deaconess holding a set of pincers which often holds a tooth
• gilded tooth
• pincers
• pincers grabbing a tooth
• tooth
• tooth and a palm branch
• woman wearing a golden tooth on a chain
Blessed Marianus Scotus
Also known as
• Marianus of Ireland
• Muirdach MacRobartaigh
• Murdoch MacGroarty
• Muiredach MacGroarty
Profile
Pilgrim to Rome, Italy in 1067, but he never made it. As he passed through Michaelsberg, Germany, he was asked to help copy some manuscripts for a convent. With his travelling companions working to make the vellum on which he wrote, he stayed for the work, and became a Benedictine monk at Michelsberg Abbey, and then at the Upper Minster, Ratisbon, Bavaria (in modern Germany). Founded Saint Peter's abbey at Ratisbon in 1078, and served as its first abbot. This house began the congregation of twelve monasteries in southern Germany staffed by holy men from the British Isles. Marianus spent any free time copying manuscripts, including the Bible, and was known as a exceptional calligrapher; some of his manuscripts survive today.
Legend says that one evening the woman who prepared lamps for Marianus suddenly overslept. She woke some others to help her and went to Marianus's room. Marianus sat without lamp or candle, writing with his right hand, holding his other in the air. A light shone from left hand, illuminating his work, and the ladies left him in peace.
Born
early 11th century in County Donegal, Ireland
Died
10 February 1088 at Ratisbon (Regensburg), Germany
Blessed Bernardino Caimi
Profile
Franciscan friar at the convent of Sant'Angelo in Milan, Italy. Superior of a community in Lodi, Italy. His gifts as an administror led to him being appointed commissioner of the holy places in the Holy Land in 1478.
Back in Europe, Brother Bernardino got the idea of reproducing the holy sites of Palestine to give Christians a chance to make devotional pilgrimages without the dangerous trip to the Holy Land. His idea was a representation of the life and death of Jesus so that pilgrims could see and meditate on them, similar to the Stations of the Cross, but covering all aspects of Christ's life and death. In 1491, with the financial support, he began construction of Sacro Monte di Varallo near Varallo Sesia, Italy. It includes a minor basilica, 45 chapels, paintings and frescoes, and 800 wooden and terracotta life-sized statues of people depicting the life, Passsion, death and resurrection of Christ.
Born
early 15th century in Italy
Died
9 February 1500 of natural causes
Saint Maro
Also known as
• Maro of Beit-Marun
• Maron, Marone, Maroun
Profile
Hermit who lived near the Orontes River at Cyrrhus, generally in the open with no shelter. When he found a pagan temple, he dedicated it to God and made it his oratory. Ordained in 405. Spent his nights standing in prayer. Had the gift of healing, both physical ills and of vices. Founded monasteries and trained monks in Syria. Friend of and greatly revered by Saint John Chrysostom. Spiritual teacher of Saint Limnaeus. The Maronite Christians take their name from the saint.
Born
350 in Syria
Died
• 433 of natural causes
• buried between Apamea and Emesa, where a monastery grew up around his tomb
Patronage
• Maronite Christians
• Saint Maron of Brooklyn for the Maronites, eparchy of
• Saint-Maron de Montréal, Québec, diocese of
• Volperino, Italy
Saint Sabino of Abellinum
Also known as
• Sabino of Atripalda
• Sabino of Avellino
Additional Memorial
16 September (translation of relics)
Profile
Bishop of Abellinum, an ancient imperial Roman city whose ruins are found in modern Atripalda, Italy, which is now part of the city of Avellino, in the late 5th and early 6th centuries. He led his people during the period of the Ostrogoth invasions. Saint Romulus served as his deacon.
Died
• early 6th century of natural causes
• relics enshrined in the church of Saint Ipolisto in Atripalda, Italy in the late 16th century
• relics re-interred in the Specus martyrum, a monument in the cemetery of the church of Saint Ipolisto in Atripalda on 16 September 1612
Patronage
Atripalda, Italy
Representation
with Saint Romulus and Saint Ipolisto
Saint Teilo of Llandaff
Also known as
Dillo, Dillon, Dol, Elidius, Elios, Eliud, Teilan, Teilio, Teilou, Teilus, Teio, Teiou, Teliano, Teliarus, Teliavo, Teliou, Thelian, Theliau
Profile
Son of Ensic and Guenhaff; brother of Queen Anaumed of Cornwall. Spiritual student of Saint Dyfrig of Wales. Friend of Saint David of Wales and Saint Samson of York. Founded Llandaff monastery in Dyfed, Wales. Bishop of Llandaff in 495.
Born
Penally, Wales
Died
• 6th century
• buried at Landeio Fawr, Dyfed, Wales
• some relics at Landeio Fawr, Dyfed, Wales
• some relics at Llandaff, Wales
• some relics at Penally, Wales
Patronage
• against fever
• horses
Representation
man riding a deer
Saint Brachio of Auvergne
Also known as
Braque
Profile
Courtier in service to Count Sigivald of Clermont, and a man who loved hunting. One day as he was hunting a wild boar, the animal ran into the hut of a hermit named Emilien where it knew it was safe. Brachio became interested in the man, and after time with him, he became interested in religious life. Soon afterwards he gave up the worldly life and spent two years as a spiritual student of Emilien. Other would-be students were attracted to the hermitage, and after Emilien's death, Brachio turned the place into a monastery and served as its first abbot.
Born
Touraine, France
Died
576 in Auvergne, France
Saint Alto of Altomünster
புனித_ஆல்டோ (-760)
பிப்ரவரி 09
இவர் (#StAlto) அயர்லாந்தில் பிறந்தவர். வளர்ந்து பெரியவரான பின்பு, 743 ஆம் ஆண்டு இவர் ஜெர்மனிக்குக் குடியேறி, அங்குள்ள ஆக்ஸ்பர்க் என்ற இடத்தில் ஒரு குடிசை அமைத்து, ஒரு துறவியைப் போன்று வாழத் தொடங்கினார்.
இவரது வாழ்க்கையைப் பார்த்துவிட்டுப் பலரும் இவரிடம் சீடராக வந்து சேர்ந்தார்கள். இப்படியே இவரது புகழ் நாளொரு மேனியும் பொழுதொரு வண்ணமுமாய் வளர்ந்தது.
இதைக் கேள்விப்பட்ட பெபின் என்ற குறுநில மன்னன் தனக்கு சொந்தமான கொஞ்ச நிலத்தை இவருக்குத் தானமாகக் கொடுத்தான். அந்த இடத்தில் இவர் ஒரு துறவுமடத்தைக் கட்டியெழுப்பினார். மேலும் அந்த இடத்தில் கட்டப்பட்ட கோயிலை அர்ச்சிக்க புனித போனிப்பாஸ் வந்து போனார்.
இவர் தொடங்கிய துறவு மடத்தில் பலரும் துறவிகளாக வந்து சேர்ந்தார்கள். அவர்களையெல்லாம் இவர் நல்லவிதமாய் உருவாக்கினார். இப்படி இருக்கையில் இவர் 760 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார்.
இவர் இறந்த பின்னர் இவரது துறவுமடம் ஹன்ஸ் என்ற இனக்குழுவினரால் தகர்க்கப்பட்டது. இது 1000 ஆம் ஆண்டு புனித பெனடிக்ட் சபைத் துறவிகளால் மீண்டுமாகக் கட்டியெழுப்பப்பட்டது.
Also known as
• Alto of Ireland
• Alton...
Additional Memorial
5 September (British Isles)
Profile
Hermit in a forest near Augsburg, Germany. His reputation for holiness attracted would-be spiritual students; to house them he founded a monastery that was later known as Altomünster in his honour. The town of Altomünster grew up around it.
Born
in Ireland
Died
c.760 in Bavaria, Germany of natural causes
Saint Sabinus of Canosa
Profile
Bishop of Canosa, in the Apulia region of southern Italy. Friend of Saint Benedict of Narsia. Papal legate for Pope Saint Agapitus I to the court of Emperor Justinian at Constantinople from 535 to 536. Sabinus went blind in his later years.
Died
• 556 of natural causes
• relics at Bari, Italy
Patronage
• Andria, Italy, diocese of
• Bari, Italy
• Bari-Bitonto, Italy, archdiocese of
• Canosa di Puglia, Italy
Saint Ansbert of Rouen
Also known as
• Ansbert of Fontenelle
• Ansberto, Aubert
Profile
Chancellor at the court of King Clotaire III. Married; with his wife's permission, he retired to become a Benedictine monk at Fontenelle in Normandy, France. Abbot of Fontenelle. Archbishop of Rouen, France in 683. Exiled to Hainaut by Pepin of Heristal.
Born
at Chaussy-sur-Epte, France
Died
695 at Hainaut (part of modern Belgium) of natural causes
Blessed Godeschalk of Zeliv
Also known as
Godeschalcus, Godeskalk, Gottschalk
Profile
Premonstratensian canon in Steinfield, Germany. He led a group of Premonstratensian brothers who revived an abandoned Benedictine monastery of Želiv (in modern Czech Republic); it became one of the most important religious institutions in Bohemia, and its brothers founded other houses throughout the region. Spiritual teacher of Blessed Gerlac of Milevsko.
Born
c.1126 in Cologne, Germany
Died
• 9 February 1184 in Zeliv, Czech Republic
• buried in the abbey church at the monastery there
Saint Nebridius of Ègara
Also known as
Nebridi, Nebridio
Profile
Brother of Saint Justus of Urgell, Saint Elpidius of Huesca and Saint Justinian of Valencia. Bible scholar and commentator. Benedictine monk. Priest. Attended the Council of Tarragona in 516, the Council of Girona in 517, the 2nd Council of Toledo in 527, and probably the Council of Barcelona in 540. Bishop of Egara, Spain from 516 to 527. Bishop of Barcelona, Spain from 540 to c.545.
Born
Girona, Spain
Died
c.545
Saint Auedebertus of Senlis
Also known as
Auedeberto, Ausberto, Autberto, Autbertus
Profile
Bishop of Senlis, France. The exact dates have been lost, but there are documents with his signature between 652 and 667. Late in life he apparently retired from his see to spend his last days as a prayerful monk.
Born
early 7th century in Senlis, France
Died
• late 7th century of natural causes
• interred under the high altar of the church of Saint Regulus in Senlis, France
Saint Cuaran the Wise
Also known as
Curvinus, Cronan
Profile
Bishop in Ireland. When the requirements of the office crowded out his prayer life, Cuaran moved to Iona, hid his identity, and became a monk. However, he was recognized by Saint Columba and returned to his duty. Called "the Wise" due to his extensive knowledge of the canons of the Church.
Died
c.700
Blessed Lambert of Neuwerk
Profile
Augustinian Canon Regular at the abbey of Rottenbuch, Germany. He helped found the canonry at Neuwerk bei Halle, Saxony (in modern Germany) c.1116, and served as its provost until his death.
Died
1123 of natural causes
Blessed Erizzo
Profile
First spiritual student of Saint John Gualbert. Vallombrosan monk. Fourth superior-general of the Vallombrosans.
Born
in Florence, Italy
Died
1094 of natural causes
Beatified
1600 by Pope Clement VIII (cultus confirmation)
Saint Ronan of Lismore
Profile
Eighth century bishop of Lismore, Ireland. Several churches in Munster, Ireland are named for him. Confessor of the faith.
Saint Eingan of Llanengan
Also known as
Anianus, Einion, Eneon, Eingan, Einganor
Profile
Sixth century British prince in Cumberland who abdicated to live as a hermit at Llanengan near Bangor, Wales.
Saint Alexander of Rome
Profile
Following his public confession of Christianity, Alexander was martyred with 38 companions whose names have not come down to us.
Died
in Rome, Italy
Martyrs of Alexandria
Profile
An unknown number of Christians who were massacred in church in 4th century Alexandria, Egypt by Arian heretics for adhering to the orthodox faith.
Saint Nicephorus of Antioch
Also known as
Niceforus
Profile
Martyred in the persecutions of Valerian.
Died
c.260 at Antioch, Syria
Saint Donatus the Deacon
Profile
Deacon. Martyred by Donatist heretics for his defense of orthodox Christianity.
Died
362 in Lavallum, North Africa
Saint Primus the Deacon
Profile
Deacon. Martyred by Donatist heretics for his defense of orthodox Christianity.
Died
362 in Lavallum, North Africa
Saint Romanus the Wonder Worker
Profile
Fifth century hermit who lived on a mountain near Antioch, Syria.
Saint Alexander of Soli
Profile
Martyr.
Saint Ammonius of Soli
Profile
Martyr.
Martyrs of Membressa
Profile
A group of 44 Christians martyred together. We know little else about them except some of their names -
• Ammon
• Didymus
• Emilian
• Lassa
• Poemus
Died
in Membressa in Africa
Also celebrated but no entry yet
• Our Lady of the Bells
