இன்றைய புனிதர்கள் பெப்ரவரி 10

 Blessed Alojzije Stepinac

Also known as

Aloysius Stepinac

Profile

Raised in the large Catholic Croatian family of Josip and Barbara (nee Penic) Stepinac. Graduated high school on 28 June 1916. Soldier in the Austrian army in World War I, fighting at several points in Italy. Following the collapse of the front in September 1918, he was imprisoned, then released and demobilized in December 1918.

Studied briefly at the Faculty of Agriculture in Zagreb, Croatia, but returned to work at home. He considered marriage, but realized a call to the priesthood, and began his studies in 1924. Studied at the Pontifical Germanicum-Hungaricum College, and earned doctorates in theology and philosophy at the Pontifical Gregorian University, Rome, Italy. Ordained 26 October 1930. Parish priest in the archdiocese of Zagreb. He worked especially in the poor neighbourhoods, and established the archdiocesan Caritas on 23 November 1931.

Named Co-adjutor Archbishop of Zagreb on 29 May 1934 by Pope Pius XI. Created twelve new parishes in the archdiocese, established close ties with lay associations and youth groups, promoted the Catholic press, and helped protect the rights of the Church from the Yugoslavian state. Succeeded Archbishop Bauer on 7 December 1937.

In 1936, the rise of Nazism prompted Stepinac to support a committee helping people fleeing the Reich. Instituted the Action for Assistance to Jewish Refugees in 1938. This period galvanized him a stout defender of human rights regardless of race, religion, nationality, ethnic group or social class, a fight he would continue the rest of his days. During the war, Stepinac helped hide countless people, mainly Jews, in monasteries and other Church property; some remained there throughout the war.

By 1945, Yugoslavia had replaced the oppression of the Nazis with the oppression of the Communists. Stepinac, wrote a biographer, "treated the new authorities…in accordance with the Gospel" but fought for the rights of the Church and the interests of Croatians. After publishing a letter denouncing the execution of priests by communist militants, Stepinac was arrested for the first time.

Following the Archbishop's release, Yugoslavia's new leader, Josip Broz Tito, tried to persuade him to have the Catholic Church in Croatia break from Rome. The Bishops of Yugoslavia issued a pastoral letter on 22 September 1945 in which they referred to the promises made - and broken - by the Belgrade government to respect freedom of conscience, freedom of religion, and private ownership of property. The Bishops demanded freedom for the Catholic press, Catholic schools, religious instruction, Catholic associations, and "full freedom for the human person and his inviolable rights, full respect for Christian marriage and the restitution of all confiscated properties and institutions". The state-run media launched an attack on the Church in general, and the archbishop by name.

Stepinac was tried in September 1946 for defending the unity of the Catholic Church in Croatia, and its unity with Rome. The Pope objected to this show trial, and members of the Jewish community in the United States protested, "…this great man has been accused of being a collaborator of the Nazis. We Jews deny this…. Alojzije Stepinac was one of the few men in Europe who raised his voice against the Nazi tyranny, precisely at the time when it was most dangerous to do so." On 11 October 1946, he was sentenced to 16 years of hard labour and the loss of his civil rights, such as they were.

On 5 December 1951, ill health forced the authorities to move Stepinac from prison to house arrest in Krasic. There he performed priestly functions, received visitors, and wrote more than 5,000 letters, none of which show the slightest resentment for those who persecuted him.

Created cardinal on 12 January 1953 by Pope Pius XII who called him "an example of apostolic zeal and Christian strength. [This is] to reward his extraordinary merits…and especially to honour and comfort our sons and daughters who resolutely confess their Catholic faith despite these difficult times." This apparently was too much for the Yugoslav regime who promptly broke diplomatic relations with Rome. Stepinac, however, retained his position and maintained his stance against the bullying government until his death, which may have been a murder to eliminate an annoyance to that government.

Born

8 May 1898 at Brezaric, Krasic, Croatia as Alojzije Viktor Stepinac

Died

• 10 February 1960 at Krasic, Croatia

• suffered from polycythemia rubra vera, thrombosis of the leg and bronchial catarrh, but may have been poisoned as arsenic was found in his bones during the beatification examination

Beatified

3 October 1998 by Pope John Paul II at Marija Bistrica, Croatia

Saint José Sánchez del Río

Profile

Childhood friend of Father Marcial Maciel who founded the Legionnaires of Christ and who witnessed José's death. At age 13 the boy became a flag-bearer in the Cristero army who were fighting to remain Catholic in the face of anti-religious government decrees; his two older brothers, Macario and Miguel, were soldiers, but no one would let José become a front-line soldier as he wanted. Captured by government troops, he was imprisoned, abused, mutilated, and ordered to renouce Christianity; José refused. Martyr.

Born

28 March 1913 in Sahuayo, Michoacán de Ocampo, Mexico

Died

• hacked with machetes, stabbed with bayonets and finally shot on 10 February 1928 in Sahuayo, Michoacán de Ocampo, Mexico

• interred in the Church of the Sacred Heart of Jesus, Sahuayo

• a bone fragment relic enshrined in the church of the Immaculate Conception, Taft, Texas

Canonized

on 21 January 2016, Pope Francis promulgated a decree of a miracle received through the intercession of Blessed José

Saint Scholastica

புனிதர் ஸ்கொலாஸ்டிகா 

கன்னியர் மற்றும் சபை நிறுவனர்:

பிறப்பு: கி.பி. 480

நூர்சியா, ஊம்ப்ரியா, இத்தாலி

இறப்பு: ஃபெப்ரவரி 10, 547

மோண்ட்டே கேசினோ, இத்தாலி

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

பாதுகாவல்:

வலிப்பு நோயுள்ள குழந்தைகள் (Convulsive Children), பள்ளிகள், பரிட்சைகள், மழை, இடியிலிருந்து (Invoked Against Storms and Rain), அருட்கன்னியர் (Nuns),

ஃபிரான்ஸ் நாட்டிலுள்ள “லி மன்ஸ்” (Le Mans in France)

புத்தகங்கள், வாசித்தல்

நினைவுத் திருநாள்: ஃபெப்ரவரி 10

புனிதர் ஸ்கொலாஸ்டிகா, ரோமன் கத்தோலிக்க மற்றும் கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபைகளின் புனிதராவார். ஒன்பதாம் நூற்றாண்டின் பாரம்பரியத்தின்படி, இவரும் "நூர்சியா நகரின் புனிதர் பெனடிக்ட்டும்" (St. Benedict of Nursia) இரட்டைக் குழந்தைகளாக பிறந்த சகோதரர்கள் ஆவர்.

இத்தாலி நாட்டின் நூர்சியா, ஊம்ப்ரியா (Nursia, Umbria) என்னுமிடத்தில் வசதியான பெற்றோருக்கு 480ம் ஆண்டு பிறந்த ஸ்கொலாஸ்டிகாவின் தந்தையார் பெயர், "ஆன்சியஸ் யூப்ரோபியஸ்" (Anicius Eupropius) ஆகும். தாயார், "கிளாடியா" (Claudia Abondantia Reguardati) ஆவார். ஸ்கொலாஸ்டிகா சிறு வயதிலேயே ஆலயத்தில் கடவுளுக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்டிருந்தார். அவருடைய சகோதரர் பெனடிக்ட் உயர் கல்விக்காக ரோம் புறப்படும்வரை தமையனும் தங்கையும் ஒன்றாகவே வளர்ந்தனர்.

அக்காலத்தில், ஸ்கொலாஸ்டிகாவின் வர்க்கமுள்ள ஒரு ரோம இளம் பெண்ணானவள் தமது தந்தையின் வீட்டில் தனது திருமணம் ஆகும்வரை இருக்கலாம்; அல்லது, அவள் துறவறம் பெற்றுச் செல்லும் வரை இருக்கலாம். ஆனால் வசதி வாய்ப்புள்ள வீட்டுப் பெண்கள் கல்வியறிவு பெற்றவர்களாயும் மரபு வழிப்படி சொத்துரிமை உள்ளவர்களாயும் இருந்தார்கள். சிலபல தருணங்களில் ஒத்தவயது பெண்கள் ஏதேனும் ஒருவரது வீட்டில் கூடி மத சமூகங்களை உருவாக்கினர். அதன்படியே ஸ்கொலாஸ்டிகாவின் வீட்டிலும் சில மத பெண்கள் தங்கியிருந்தனர். ஸ்கொலாஸ்டிகா தமது இளம் வயதிலேயே ஆண்டவருக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்ட பெண்ணாகையால், தந்தையின் மரணம் வரை தமது வீட்டிலேயே இருந்தார். தந்தையின் மரணத்தின் பின்னர், அவரும், அவருடன் இருந்த மத பெண்களும், அருகாமையிலுள்ள பெனடிக்டைன் துறவு மடத்திற்கு சென்றனர்.

ஸ்கொலாஸ்டிகா வருடத்தில் ஒருதடவை தமது தமையனார் பெனடிக்ட் தங்கியிருந்த மடத்தினருகே இருந்த ஒரு இடத்திற்கு சென்று அவரை சந்திப்பது வழக்கம். இருவரும் ஒன்றாக செபிப்பதிலும், வழிபடுவதிலும், புனித நூல்கள் மற்றும் பிரச்சினைகளைப் பற்றி விவாதிப்பதிலும் அந்த நாளை செலவிட்டனர்.

ஒருமுறை, சகோதரர்கள் இருவரும் அதேபோல் பெனடிக்டின் மடத்தினருகே உள்ள ஒரு வீட்டில் சந்தித்து வழிபாட்டிலும் செப காரியங்களிலும் ஈடுபட்டிருந்தனர். அன்றிரவு இரவு உணவின் பின்னர் பெனடிக்ட் தமது மடத்திற்கு புறப்பட தயாரானார். அவரது சகோதரியான ஸ்கொலாஸ்டிகா தமது மரண நாள் நெருங்குவதை உணர்ந்து, பெனடிக்ட் செல்வதை தடுத்தார். மாலைவரை தம்முடன் தங்கியிருந்து ஆராதனை மற்றும் சம்பாஷிப்பதில் ஈடுபட கேட்டுக்கொண்டார். ஆனால் பெனடிக்டோ தாம் செல்வது தவிர்க்க இயலாதது என்றார்.

தமது வேண்டுகோளை தமையன் மறுத்ததும், உடனே கண்களை மூடி, கைகளை இணைத்து கூப்பியபடி செபம் செய்ய ஆரம்பித்தார் ஸ்கொலாஸ்டிகா. அவர் செபிக்கத் தொடங்கியபோது, வானம் தெளிவாக இருந்தது. ஆனால், அவர் செபித்து முடித்ததும், உடனே அவர்கள் தங்கியிருந்த வீட்டின் வெளியே ஒரு காட்டுப் புயல் சுழற்றியடிக்க தொடங்கியது. திடீரென இடி மின்னலுடன், பெருமளவில் மழை பெய்தது, அதுமட்டுமல்ல பெனடிக்ட், அல்லது அவருடன் இருந்த அவரது துறவிகளால், அங்கிருந்து வெளியேற இயலவில்லை.

"ஆண்டவர் உன்னை மன்னிப்பாராக; நீ என்ன செய்துவிட்டாய்? என்று கேட்ட சகோதரனிடம், "இன்றிரவு என்னுடன் தங்குமாறு நான் உன்னை வேண்டினேன், நீ கேட்க மறுத்துவிட்டாய்; நான் என் கடவுளிடம் வேண்டினேன்; செவிமடுத்த அவர், என் விண்ணப்பத்தை ஏற்றுக்கொண்டார்; ஆகவே, உன்னால் இயன்றால் நீ இப்போது என்னை தனியே விட்டுவிட்டு போகலாம்; நீ தாராளமாக உன்னுடைய மடத்திற்கு போ." என்று பதிலளித்தார். பெனடிக்டால் தமது மடத்திற்கு திரும்ப இயலவில்லை. அவர்களிருவரும் அன்று இரவு முழுதும் செபிப்பதிலும், சம்பாஷிப்பதிலும் கழித்தனர்.

மூன்று நாட்களின் பிறகு, தமது சகோதரியின் ஆன்மா, ஒளிரும் வெண்ணிற புறா வடிவில் உயரே பரலோகம் பறந்து செல்வதை பெனடிக்ட் கண்டார். ஸ்கொலாஸ்டிகாவின் உடலை தமது துறவு மடத்திற்கு எடுத்துவந்த பெனடிக்ட், தமக்கென தயாரித்து வைத்திருந்த கல்லறையில் தங்கையின் உடலை அடக்கம் செய்தார்.

ஸ்கொலாஸ்டிகா, பெண்களுக்கான பெனெடிக்டைன் துறவுமட கிளை (Women's Branch of Benedictine Monasticism) ஒன்றின் நிறுவனர் ஆவார்.

Profile

Twin sister of Saint Benedict of Nursia. Born to the Italian noblility. Her mother died in childbirth. Nun. She led a community of women at Plombariola near Montecassino. See the Readings section below for Pope Saint Gregory the Great's telling of some of the stories of her life.

Born

480 in Italy

Died

• 543 of natural causes

• from his cell, Saint Benedict had a vision in which he saw her soul flying to heaven in the form of a dove

Patronage

• against lightning

• against rain

• against storms

• Benedictines

• convulsive children

• nuns

• Le Mans, France

• Monte Cassino Abbey

Representation

• nun with crozier and crucifix

• nun with dove flying from her mouth

• dove

• lily

Blessed William of Maleval

புனித_பெரிய_வில்லியம் (-1157)

இவர் (#StWilliamTheGreat) பிரான்ஸ் நாட்டைச் சார்ந்தவர்.

ஏனோதானோ என்று வாழ்ந்த இவர் ஒருமுறை உரோமைக்குச் சென்று திருத்தந்தை மூன்றாம் யூஜினைச் சந்தித்தார். அவர் இவரிடம் புனித நாடுகளுக்குத் திருபபயணம் மேற்கொள்ளுமாறு சொன்னார். இவரும் அவ்வாறே செய்தார்.

இவர் புனித நாடுகளில் ஓரிரு ஆண்டுகள் இருந்ததும், இவரது வாழ்வில் பெரிய மாற்றம் ஏற்பட்டது. ஆகவே இவர் இத்தாலிக்குத் திரும்பி வந்து, ஒரு துறவியைப் போன்று வாழத் தொடங்கினார். சிறிது காலத்திற்கு இவர் மேல்வால் (MaleVal) என்ற இடத்திற்குச் சென்று ஒரு துறவுமடம் கட்டி வாழ்ந்தார். அங்கு இவரது வாழ்க்கையைப் பார்த்துவிட்டுப் பலரும் இவரது சீடர்களாகச் சேர்ந்தார்கள். அவர்களுக்கெல்லாம் இவர் முன்மாதிரியாக இருந்து, அவர்களை நல்வழியில் வழிநடத்தி வந்தார்.

புனித அகுஸ்தீனின் ஒழுங்குமுறைகளைக் கடைப்பிடித்து வந்த இவரது சபை, பல நாடுகளுக்குப் பரவியது.‌ இவர் 1157 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார்.

இவருக்கு 1202 ஆம் ஆண்டு புனிதர் பட்டம் கொடுக்கப்பட்டது.

Also known as

• William of Guyenne

• William of Malval

• William of Malvalla

• William of Poitiers

• William the Great

• William the Hermit

• Gulielmus, Wilhelmus

Profile

William lived a wild and dissolute life as a soldier in his youth. However, at some point he began to take his religion seriously, left the military life, and made pilgrimages to the Holy Lands. He became superior of an abbey at Pisa, Italy in 1153. He failed in this position, however, and became a hermit on Mount Bruno. He attracted followers, founded a monastery in 1154, and failed again as abbot. William returned to a life as a hermit, this time around Siena, Italy in 1155 in a wilderness called "Maleval" ("evil valley"). There he attracted followers who were called Williamites, Guillemites, or the barefoot friars. They first following William's severe rule, then the Benedictine, and later the Augustinian. They spread through Italy, France, and Germany, but have not survived until today.

Born

French

Died

10 February 1157 of natural causes

Beatified

1202 (cultus confirmed) by Pope Innocent III

Patronage

• Arms manufacturers

• armourers

• blacksmiths

• tinsmiths

• Castiglione della Pescaia, Italy

• Laoag, Philippines, diocese of

• San Fernando La Union, Philippines, diocese of

Representation

• man bearing a cross staff, one arm of which ends in a crescent

• man bearing a shield with four fleur-de-lys

• man wearing a monastic habit over armour

• man with a pilgrim's staff

Blessed Clare Agolanti of Rimini

Also known as

• Chiara Agolanti

• Clara, Klara

Profile

Born to the nobility. Married twice, she spent most of her time in dissolute, sinful pleasures. When her father and brother were executed in civil disturbances, Clare changed her life completely. She became a Franciscan tertiary and founded a convent, though she never became a nun. In an attempt to make up for her earlier life, she practiced penances that were considered extreme even by 14th century standards, and once sold herself into slavery so she could use the money to buy a man out of prison; the local judge commuted the man’s sentence, had the money returned, and Clare was freed.

Legend says that once when some nuns of Rimini were freezing without fuel for their fires, Clare went into the woods, picked up a huge log, and started carrying it to the convent. A relative stopped her and said that it was beneath her dignity as a noble woman to carry wood like a servant. Clare said that if Jesus could carry great pieces of wood to Golgotha for the sake of sinners like her, she could hardly balk at carrying it for the brides of Christ.

Born

1282 at Rimini, Italy

Died

• 10 February 1344 at Rimini, Italy of natural causes

• interred at the convent she founded

Beatified

22 December 1784 by Pope Pius VI (cultus confirmed)

Blessed Alexander of Lugo

Also known as

• Alexander Baldrati

• Alexander Baldrati a Lugo

Profile

Alexander joined the Dominicans in Lugo, Italy in 1612, then studied in Faenza, Naples, and the convent of Our Lady of the Arch. Priest, assigned to Bologna, Italy soon after ordination. He worked himself so hard, in pulpit and with the needy, that he ruined his health and had to be reassigned to Venice, Italy to recover.

As part of his recovery, and to get him away from the over-work that had crushed him, he was sent by sea to the east. The ship stopped on the Greek island of Chios, and Alexander took the opportunity to preach to the locals. An apostate Christian there took the opportunity to stir up sentiment against Alexander, going to the Muslim authorities and swearing that Alexander had converted to Islam. Alexander was dragged to court, interrogated, and offered in rewards if he would bring other Dominicans to Islam. When he denied that he had ever converted to Islam, the court convicted him of being an apostate Muslim, and charged the Christian authorities of harbouring an apostate.

The archbishop and the Dominicans swore that Alexander had always been a Christian. When questioned again, Alexander denounced Islam, Mohammed, and the Koran. After an brief imprisonment, he was martyred by the Muslim authorities and local citizens.

Born

1595 in Lugo, Italy

Died

hacked to pieces and burned at the stake in 1645 on Chios Island, Greece

Saint Austrebertha of Pavilly

Also known as

Austreberta, Eustreberta, Eustreverte

Profile

Daughter of Saint Framechildis and the Count Badefrid. Her parents arranged a marriage for her for political reasons, but Austrebertha was drawn to religious life. Benedictine nun, receiving the veil from Saint Omer at Abbeville, France. Abbess at Jumieges, and at Pavilly. Miracle worker and visionary; at one point in her early life she got a foreshadow of her life - she looked at her reflection in a river and saw a veil over her head.

Born

630 at Therouanne, Artois, France

Died

• 704 at Pavilly, Normandy, France

• relics transferred to Montreuil-sur-Mer, France to keep them safe during the Norman invasion

• relics burned in the French Revolution

Patronage

Barentin, France

Representation

with a wolf (it had killed her donkey so she made it take over the donkey's duties)

Blessed Mikel Beltoja

Profile

Received theological training from Bishop Ernest Çoba of Shkodrë, Albania. Ordained on 8 December 1961 as a priest of the archdiocese of Shkodrë-Pult, Albania. When the Communist government closed all churches in Albania in March 1967, Father Mikel travelled from village to village, ministering to the people, conducting covert Masses where he could. Arrested on 19 April 1973 in Beltoje, Albania, he was imprisoned for several months, tortured and finally given a trial; he used it to speak out against the Communists and their anti–Christian persecutions. Martyr.

Born

9 May 1935 in Beltoj, Shkodrë, Albania

Died

shot by firing squad on 10 February 1974 in Shkodrë, Albania

Beatified

• 5 November 2016 by Pope Francis

• beatification celebrated at the Square of the Cathedral of Shën Shtjefnit, Shkodër, Albania, presided by Cardinal Angelo Amato

Blessed Eusebia Palomino Yenes

Profile

Born to a poor but pious family, when she old enough she had to beg to help them survive. She felt a call to religious life, but worked as a servant in a wealthy household, then a nanny in an orphanage. Religious sister in the Institute of the Daughters of Mary, Help of Christians (Salesian Sisters). She worked as a cook and maid, but her spiritual insights were obvious, and many priests, religious and laity came to her for advice. She had the gift of prophecy, and helped spread devotion to the Wounds of Christ.

Born

15 December 1899 in Cantalpino, Salamanca, Spain

Died

10 February 1935 at Valverde del Camino, Huelva, Spain of natural causes

Beatified

25 April 2004 by Pope John Paul II

Saint Soteris the Martyr

Also known as

Soteris of Rome

Profile

Wealthy 3rd century noble family. A beatiful young woman, she consecrated herself to God. Unlike other women of her day, she dressed plainly with no ornamentation so men would ignore her, and lived a quiet, simple life, forshadowing the female religious orders in years to come. Arrested and tortured in her youth during the persecutions of Decius. Released, she returned to her prayerful life only to be murdered a half-century later in the persecutions of Diocletian for refusing sacrifice to pagan gods. All records indicate that, no matter the torture, she never once cried out. Saint Ambrose of Milan claimed she was one of his ancestor, and he wrote about her.

Died

• beaten and beheaded on 10 February 304 in Rome, Italy

• buried in the Catacombs of San Callisto in Rome

Saint Charalampias

Also known as

Caralampo, Charalambos, Charalampes, Charalampios, Charalampius, Charalampos, Charalampus, Chartalampus, Haralabos, Haralambos, Haralampos, Haralampus, Kharalampos

Profile

Elderly priest in Magnesia, Asia Minor (in modern Turkey). Tortured and martyred with Saint Baptus, Saint Porphyrius of Magnesia, and three unnamed Christian women during the persecutions of Emperor Septimius Severus.

Died

• 203 in Magnesia, Asia Minor (in modern Turkey)

• skull enshrined in the monastery of Saint Stephen in Meteora in central Greece

Patronage

• against plague

• against cattle diseases

• against cholera

Blessed Catherine du Verdier de la Sorinière

Additional Memorial

2 January as one of the Martyrs of Anjou

Profile

Lay woman of the diocese of Angers, France. Martyred in the persecutions of the French Revolution.

Born

29 June 1758 in Saint-Pierre de Chemillé, Maine-et-Loire, France

Died

10 February 1794 in Avrillé, Maine-et-Loire, France

Beatified

19 February 1984 by Pope John Paul II at Rome, Italy

Blessed Marie-Anne Hacher du Bois

Additional Memorial

2 January as one of the Martyrs of Anjou

Profile

Lay woman of the diocese of Angers, France. Martyred in the persecutions of the French Revolution.

Born

3 April 1765 in Jallais, Maine-et-Loire, France

Died

10 February 1794 in Avrillé, Maine-et-Loire, France

Beatified

19 February 1984 by Pope John Paul II at Rome, Italy

Blessed Marie-Louise du Verdier de la Sorinière

Additional Memorial

2 January as one of the Martyrs of Anjou

Profile

Lay woman of the diocese of Angers, France. Martyred in the persecutions of the French Revolution.

Born

27 June 1765 in Saint-Pierre de Chemillé, Maine-et-Loire, France

Died

10 February 1794 in Avrillé, Maine-et-Loire, France

Beatified

19 February 1984 by Pope John Paul II at Rome, Italy

Blessed Hugh of Fosse

Also known as

Hugues

Profile

Priest. Disciple of Saint Norbert, and succeeded him as superior general of the Premonstratensians. Under his leadership the Order grew to 120 houses.

Born

at Fosse, Belgium

Died

• 1164 of natural causes

• relics transferred to the Cathédrale Notre-Dame of Laon, France in 1896

Beatified

13 July 1927 by Pope Pius XI (cultus confirmed)

Blessed Louise Poirier épouse Barré

Additional Memorial

2 January as one of the Martyrs of Anjou

Profile

Married lay woman of the diocese of Angers, France. Martyred in the persecutions of the French Revolution.

Born

22 February 1754 in Le Longeron, Maine-et-Loire, France

Died

10 February 1794 in Avrillé, Maine-et-Loire, France

Beatified

19 February 1984 by Pope John Paul II at Rome, Italy

Saint Trumwin of Whitby

Also known as

• Trumwin of Abercorn

• Trumwine, Trumma, Tumma, Trumwinus, Triumwini, Trumuini

Profile

Bishop of the Southern Picts in Scotland in 681; he worked from the monastery of Abercorn on the Firth of Forth. When King Egfrid was killed by the Picts in 685, Trumwin and his monks had to flee the area. Retired to spend his later years as a prayerful monk in Whitby, England.

Died

c.704 of natural causes

Blessed Paul of Wallachia

Profile

Studied law at the University of Bologna, Italy. A friend of Saint Dominic de Guzman, Paul joined the Dominicans and returned to Hungary to establish the Order there. With a group of approximately 90 others, he travelled to Wallachia, an area of modern Romania, as a missionary to the pagan Cumans. They were all martyred.

Born

Hungary

Died

c.1240 in Wallachia (in modern Romania)

Blessed Pierre Frémond

Addtional Memorial

2 January as one of the Martyrs of Anjou

Profile

Layman of the diocese of Angers, France. Martyred in the persecutions of the French Revolution.

Born

16 September 1754 in Chaudefonds, Maine-et-Loire, France

Died

10 February 1794 in Avrillé, Maine-et-Loire, France

Beatified

19 February 1984 by Pope John Paul II at Rome, Italy

Saint Baptus of Magnesia

Also known as

Bapto, Baptos, Dauktos, Dauto

Profile

Eyewitness to executions of Christians who was so moved by their courage that he examined the faith and converted. Martyred with five companions during the persecutions of Emperor Septimius Severus.

Died

203 in Magnesia, Asia Minor

Blessed Louise Bessay de la Voûte

Profile

Lay woman of the diocese of Angers, France. Martyred in the persecutions of the French Revolution.

Born

22 August 1721 in Saint-Mars-des-Prés, Vendée France

Died

10 February 1794 in Avrillé, Maine-et-Loire, France

Beatified

19 February 1984 by Pope John Paul II at Rome, Italy

Saint Porfirio

Also known as

Porfyrius, Porphyrius, Porphyry

Profile

Imperial executioner who was so moved by the courage of the Christians he was murdering that he examined the faith and converted. Martyred with five companions during the persecutions of Emperor Septimius Severus.

Died

203 in Magnesia, Asia Minor

Blessed Eusebius of Murano

Profile

Born to the Spanish nobility, he became ambassador from the Spanish throne to the Republic of Venice (in modern Italy). Leaving the worldly life, he became a Camaldolese monk at the San Michele monastery on the islands of Murano, Italy.

Born

15th century Spain

Died

1501 of natural causes

Blessed Bruno of Minden

Also known as

• Bruno of Waldeck

• Brun...

Profile

Bishop of Minden, Germany on 5 May 1037, serving for 18 years. Founded the monastery of Saint Mauritius on Werder island near Minden.

Died

10 February 1055 of natural causes

Saint Prothadius of Besançon

Also known as

Protadius, Protagius

Profile

Bishop of Besançon, France in the early 7th century.

Died

624

Saint Erluph of Werden

Also known as

Erlulph

Profile

Missionary to Germany. Bishop of Werden, Germany. Martyred by pagans.

Born

Scotland

Died

830

Saint Aponius of Bethlehem

Profile

First century convert martyred in the persecutions of King Herod Antipas.

Died

1st century Bethlehem

Saint Troiano of Saintes

Also known as

Trojan

Profile

Fifth-century bishop of Saintes, Aquitaine (in modern France).

Died

c.500

Saint Andrew of Bethlehem

Profile

First century convert martyred in the persecutions of King Herod Antipas.

Died

1st century Bethlehem

Saint Cronan of Clashmore

Profile

Martyred by pagan Danes.

Died

631 near Dublin, Ireland

Patronage

Clashmore, Ireland

Saint Derlugha of Lemmagh

Also known as

• Derlugha of Lawyn

• Darluga...

Profile

Nun.

Saint Silvanus of Terracina

Profile

Fourth-century bishop of Terracina, Italy.

Blessed Paganus

Profile

Benedictine monk in Sicily. Hermit.

Born

Italian

Died

1423

Saint Salvius of Albelda

Profile

Abbot at Albelda, Spain.

Died

962

Saint Baldegundis

Profile

Abbess of Saint-Croix in Poitiers, France.

Died

c.580

Martyred Soldiers of Rome

Profile

A group of ten Christian soldiers who were martyred together for their faith. We know little more about them but four of their names - Amantius, Hyacinth, Irenaeus and Zoticus.

Died

• 120 at Rome, Italy

• buried on the Via Lavicana outside Rome

Also celebrated but no entry yet 

• Our Lady of the Dove

• Saint Paul Shipwrecked

• William X of Aquitaine

இன்றைய புனிதர்கள் பெப்ரவரி 09

 Blessed Anne Catherine Emmerich

அருளாளர் அன்னி கேத்தரீன் எம்மெரிச் 

திருக்காட்சியாளர்/ கன்னியர்/ மாற்றுத்திறனாளி:

பிறப்பு: செப்டம்பர் 8, 1774

கோயெஸ்ஃபெல்ட், வெஸ்ட்ஃபாலியா, தூய ரோம பேரரசு

இறப்பு: ஃபிப்ரவரி 9, 1824 (வயது 49)

டூல்மென், வெஸ்ட்ஃபாலியா, ஜெர்மனி கூட்டமைப்பு

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

முத்திபேறு பட்டம்: அக்டோபர் 3, 2004

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால்

நினைவுத் திருநாள்: ஃபெப்ரவரி 9

அருளாளர் அன்னி கேத்தரீன் எம்மெரிச், ரோமன் கத்தோலிக்க “அகுஸ்தினிய துறவற சபையைச்" (Augustinian Canoness) சார்ந்தவர் ஆவார். இவர், ஜெர்மனியின் "மூன்ஸ்ட்டர்" மறை மாவட்டத்தைச் (Diocese of Münster) சேர்ந்தவர். எம்மெரிச், "ஃப்ளாம்ச்சென்" (Flamschen) எனப்படும் ஜெர்மனிய விவசாய சமூகத்து குடும்பமொன்றில் பிறந்தவர் ஆவார். தமது வாழ்க்கையின் இறுதி காலத்தை படுத்த படுக்கையாக கழித்த இவர், தமது 49 வயதில், தாம் அருட்கன்னியராக வாழ்ந்த "டுல்மேன்" (Dülmen) என்ற இடத்தில் மரித்தார்.

எம்மெரிச், ஆண்டவர் இயேசுவின் வாழ்க்கையையும், பாடுகளையும், திருக்காட்சியாகக் கண்டவர். இவருக்கு அர்ச்சிஷ்ட அன்னை கன்னி மரியாளின் தரிசனம் திருக்காட்சியாக கிடைத்ததால் பிரபலமும், புளகாங்கிதமும் அடைந்தார். இதனால், நகரின் பல பிரபலங்கள் இவரைக் காண ஆர்வமாயிருந்தனர். "க்ளேமேன்ஸ் ப்ரேன்ட்டனோ" (Clemens Brentano) எனும் பிரபல கவிஞர் இவரை மிக நீண்ட நேரம் பேட்டி கண்டு, இவரின் திருக்காட்சிகளின் அடிப்படையில் இரண்டு புத்தகங்களை எழுதினர். இப்புத்தகங்கள் இரண்டும் அந்நாளில் பெரும் விமர்சனத்துக்கு உள்ளாயின.

வாழ்க்கை:

"அன்னா கேதரீனா" (Anna Katharina) என்ற இயற்பெயர் கொண்ட எம்மெரிச், ஏழை விவசாய பெற்றோரின் ஒன்பது குழந்தைகளின் ஒருவராவார். சிறு வயதிலிருந்தே வீட்டிலும் விவசாய பண்ணையிலும் பணி செய்ய வேண்டியிருந்தது. அவரது பள்ளி வாழ்க்கை மிகவும் சுருக்கமாக இருந்தாலும் அவர் மிகவும் சிறு வயதிலேயே செபிப்பதில் ஈர்க்கப்பட்டவராக இருந்தார்.

தமது பன்னிரண்டு வயதில் அருகாமையிலுள்ள பெரிய பண்ணையொன்றில் பணி செய்ய ஆரம்பித்தார். இங்கே மூன்று வருடங்கள் பணி செய்தார். அதன்பின்னர், ஆடை தயாரிக்கும் பணியை கற்றுக்கொண்ட எம்மெரிச், பல வருடங்கள் அந்த பணியையே செய்து வந்தார்.

எம்மெரிச் பல்வேறு பள்ளிகளில் சேர்வதற்கு விண்ணப்பித்தார். ஆனால், எதிர்ஜாமீனாக கொடுப்பதற்கு அவரிடம் பணமில்லாத காரணத்தால் அவர் எல்லா இடங்களிலும் நிராகரிக்கப்பட்டார். இறுதியில், “எளிய கிளாரா” (Poor Clares) எனப்படும் துறவற சபையினர் அவரை ஏற்றுக்கொள்வதாக கூறினர். ஆனாலும் அவரை "ஆர்கன்" எனும் இசைக்கருவியை வாசிக்க கற்றுக்கொண்டு வரச்சொன்னார்கள். எம்மெரிச் சங்கீதம் கற்பதற்காகவும், "ஆர்கன்" இசைக்கருவியை வாசிக்க கற்கவும் "ஸோன்ட்ஜென்" (Söntgen) எனும் சங்கீதம் வாசிப்பவரை அணுகினார். ஆனால், ஏழையான காரணத்தால் அவர் அதனை கற்க இயலவில்லை. "ஸோன்ட்ஜென்" (Söntgen) குடும்பத்தினர் அவரை வீட்டு வேலை செய்ய வலியுறுத்தினர். பின்னர், "ஸோன்ட்ஜென்" குடும்பத்தின் மகளான "கிளாரா" (Klara Söntgen) என்பவருடன் எம்மெரிச் பள்ளியில் சேர்ந்தார்.

ஆன்மீக வாழ்க்கை:

கி.பி. 1802ம் ஆண்டு, தமது இருபத்தெட்டு வயதில் எம்மெரிச் தமது சிநேகிதியான "கிளாராவுடன்" (Klara Söntgen) "டுல்மென்" (Dülmen) நகரிலுள்ள "அகுஸ்தீனிய துறவு சபையில்" (Augustinian nuns) இணைந்தார். அடுத்த வருடமே அவர் தமது சமய உறுதிமொழி எடுத்தார். துறவு மடத்தில், சபையின் விதிமுறைகளை கண்டிப்புடன் ஏற்று நடந்தார். அதே வேளை, அவர் அடிக்கடி நோய்வாய்ப்பட ஆரம்பித்தார். அதனால் ஏற்பட்ட வலி வேதனைகளை பெரும் துன்பங்களுடன் தாங்கிக்கொண்டார். அவ்வளவு வேதனைகளிலும் அவர் மடத்தின் நியதி மற்றும் விதிமுறைகளை கண்டிப்புடன் பின்பற்றுவதில் வைராக்கியமாக இருந்தார். இவரது கண்டிப்புகளால் வெறுப்பு கொண்டிருந்த அருட்சகோதரியர்கூட இவரது வலி தாங்கும் வன்மை கண்டு வியந்தனர்.

கி.பி. 1812ம் ஆண்டு, "வெஸ்ட்ஃபாலியாவின்" அரசன் (King of Westphalia) "ஜெரோம் போனபார்ட்" (Jérôme Bonaparte) இவர்களின் மடத்தை வலுக்கட்டாயமாக மூடினான். இதனால் வேறு வழியற்ற எம்மெரிச், அங்குள்ள ஒரு விதவைப் பெண்ணொருவரின் இல்லத்தில் அடைக்கலம் புகுந்தார்.

நோய்வாய்ப்படுதல்:

கி.பி. 1813ம் ஆண்டின் ஆரம்பத்தில் எம்மெரிச்சின் உடலில் அபூர்வமான அடையாளங்கள் தோன்ற ஆரம்பித்தன; அதிசயிக்கத்தக்க காயங்கள் தோன்றின. அங்கிருந்த பங்குத்தந்தை இரண்டு மருத்துவர்களை அழைத்து எம்மெரிச்சை பரிசோதிக்க சொன்னார். இந்த விவரங்களும் தகவல்களும் வெளியே பரவுமுன்னே, பங்குத்தந்தை இதனை அங்குள்ள (Vicar General) என்றழைக்கப்படும் ஆங்கிலிக்கன் சமூகத்தின் ஆயர் அல்லது பேராயரின் துணை அதிகாரிக்கு தகவல் சொன்னார். திருச்சபை அதிகாரிகள் நீண்ட விசாரணை நடத்தினர். அநேக மருத்துவர்கள் இதனை ஆய்வு செய்ய ஆர்வமாக இருந்தனர். இந்த வேளையில்தான் கவிஞர் "க்ளேமேன்ஸ் ப்ரேன்ட்டனோ" (Clemens Brentano) முதன்முதலில் வருகை தந்தார்.

கி.பி. 1818ம் ஆண்டின் இறுதியில் எம்மெரிச்சின் கைகள் மற்றும் கால்களின் காயங்களிலிருந்து இரத்தம் வருவது நின்றுப்போனது. காயங்கள் மூடிக்கொண்டன. எம்மெரிச்சின் உடலிலிருந்த காயங்களை நகரின் பலரும் நேரில் கண்டிருந்தும், பலர் இவரை ஏளனம் செய்தனர். இவர் பொய்யாக நடிப்பதாகவும், சதி செய்கிறார் என்றும், மோசடி பேர்வழி என்றும் நிந்தித்தனர். இதனால் கி.பி. 1819ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம், அரசு அதிகாரிகள் தலையிட்டு எம்மெரிச்சை வேறொரு வீட்டுக்கு கொண்டு சென்று மூன்று வாரங்கள் வைத்திருந்து கண்காணித்தனர். அவர்களால் மோசடிக்கான ஆதாரங்களாக எதனையும் கண்டுபிடிக்க இயலவில்லை.

எம்மெரிச்சின் மார்பக எலும்பின்மீது இருந்த சிலுவை அடையாளம் வித்தியாசமாக "Y" வடிவில் இருந்தது. "கோயெஸ்ஃபெல்ட்" (Coesfeld) நகரின் ஆங்கிலிக்கன் தேவாலயத்திலிருந்த சிலுவையும் அதுபோலவே இருந்தது.

திருக்காட்சிகள்:

சிறு வயதில் தமக்கு ஆண்டவர் இயேசுவானவர் தரிசனம் தந்ததாகவும், அவரது திருக்காட்சியில் தாம் இயேசுவுடன் பேசியதாகவும் எம்மேரிச் கூறினார். அவர் இறந்த பிறகு ஆத்மாவைப் புனிதப்படுத்தும் இடமான "உத்தரிய ஸ்தலத்தில்" (Purgatory) ஆன்மாக்களை பார்த்ததாகவும் கூறினார். அடர்ந்த கோள வடிவில் மூவொரு இறைவனை தரிசித்ததாகவும் கூறினார்.

எம்மெரிச்சின் கீர்த்தி மென்மேலும் ஓங்கி பரவுகையில், கிறிஸ்தவ மதத்தின் செல்வாக்கு பெற்ற பெரியோர் அநேகர் அவரை வந்து சந்தித்துச் சென்றனர். அவர்களில், "கொலோன் உயர்மறைமாவட்ட" (Archbishop of Cologne) பேராயரான "க்லெமென்ஸ்" (Clemens von Vischering), "ரேடிஸ்பொன்" மறைமாவட்ட" ஆயரான (Bishop of Ratisbon) "ஜோஹன்" (Johann Michael Sailer) "பெர்னார்ட்" (Bernhard Overberg) மற்றும் எழுத்தாளர்கள் "லூயிஸ்" மற்றும் ஃபிரெடெரிச்" (Luise Hensel and Friedrich Stolberg) ஆகியோரும் அடங்குவர். பேராயர் "க்லெமென்ஸ்" பின்னாளில் "ஸ்டோல்பெர்க்" (Stolberg) நகருக்கு எழுதிய கடிதமொன்றில் எம்மெரிச் பற்றி குறிப்பிடுகையில், "எம்மெரிச் கடவுளின் ஒரு விசேடமான சிநேகிதி" என்று குறிப்பிட்டார்.

ஜெர்மன் கவிஞரும் எழுத்தாளருமான "கிலெமென்ஸ் ப்ரெண்டானோ" (Clemens Brentano) கி.பி. 1819ம் ஆண்டு, எம்மெரிச்சை சந்திக்க வந்தபோது, அவருக்கு இரண்டாவது மருத்துவ பரிசோதனைகள் நடந்துகொண்டிருந்தன. எம்மெரிச் உடனடியாக கிலேமென்சை அடையாளம் கண்டுகொண்டார். இறைவனின் கட்டளைகளையும் வெளிப்பாடுகளையும் நிறைவேற்றுவதில் தமது எழுத்துக்கள் மூலம் தமக்கு உதவவே கடவுள் கிலெமென்சை அனுப்பியுள்ளதாக அவர் கூறியதாக பின்னர் அவர் கூறினார். அந்நாளில் எம்மெரிச்சின் முக்கிய ஆதரவாளர்களில் கிலெமேன்சும் ஒருவராவார். அவர், "எம்மெரிச் கடவுளால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட மணப்பெண்" என்று கூறினார்.

கி.பி. 1819ம் ஆண்டு முதல், 1824ம் ஆண்டில் எம்மெரிச் மரிக்கும்வரை, கிலெமென்ஸ் எழுதிய பல நூல்களில், புதிய ஏற்பாட்டின் காட்சிகள் பல உள்ளிட்ட எம்மெரிச் கண்ட திருக்காட்சிகள் மற்றும் அதிதூய கன்னி மரியாளின் வாழ்க்கை பற்றிய திருக்காட்சிகளைப்பற்றியும் எழுதினார்.

எம்மெரிச் "வெஸ்ட்ஃபாலியன்" (Westphalian) மொழியையே பேசியதால், அவரது பேச்சுக்களை உடனடியாக ஜெர்மனியில் மொழியாக்கம் செய்ய இயலாமல் கிலெமென்ஸ் திணறினார். எம்மெரிச் பேசுவதை குறிப்பெடுத்துக்கொண்டு, பின்னர் தமது வீட்டுக்கு சென்று ஜெர்மனியில் மொழியாக்கம் செய்ய பிரயத்தனம் செய்தார். இதனால், எம்மெரிச் மரித்தபிறக்கும் பல காலம் வரை அவரைப் பற்றிய கிலெமென்ஸின் நூல்கள் வெளிவந்தன.

கி.பி. 1823ம் ஆண்டு மரணமடைந்த எம்மெரிச்சின் உடல் ஊருக்கு வெளியேயிருந்த கல்லறையில் அடக்கம் செய்யப்பட்டது. பின்னர், 1975ம் ஆண்டு, ஃபெப்ரவரி மாதம், அவரது உடலின் மிச்சங்கள் "டுல்மேன்" நகரிலுள்ள தூய சிலுவையார் (Holy Cross Church in Dülmen) பேராலய வளாகத்தில் அடக்கம் செய்யப்பட்டது.

Also known as

Anne Catherine Emmerick

Profile

Born to poor but pious peasants. She was a very pious child who suffered with poor health, but who received visions and prophesies; they were so common that she thought all children could see the Child Jesus and the souls in Purgatory. She was able to diagnose illness and recommend cures, and to see a person's sins.

She worked on her family's and other area farms, as a seamstress, and as a servant to a poor organist where she studied the instrument. Entered the Augustinian convent at Agnetenberg, Dulmen, Germany in 1802. Though her health was poor, her enthusiasm for the religious life was great, and she either energized her sisters, or put them off badly. Given to going into religious ecstasies in church, her cell, or while working.

The convent was closed by government order in 1812, and Anne moved in with a poor widow. Her health failed, and instead of working as a servant, in 1813 she became a patient. Her visions and prophesies increased, and later that year she received the stigmata with wounds on her hands and feet, her head from the crown of thorns, and crosses on her chest, and the gift of inedia, living off nothing but Holy Communion for the rest of her life. She tried to hide the wounds, but word leaked out, and her vicar-general instituted a lengthy and detailed investigation; it was determined to be genuine.

In 1818 she was relieved of the stigmata. In 1819 the government opened their own investigation. She was imprisoned, threatened, cajoled, and kept under 24-hour-a-day surveillance. The commission found no evidence either way, could not get Anne to change her story, eventually gave up, and failed to publish their findings. When they were forced to report, they declared the incident a fraud, but could not explain why they thought so, or why they had not published their findings.

The poet Klemens Brentano visited Anne. She announced that she had seen Brentano in a vision, and that he was to make a written record of the revelations that she received. He made notes of the messages, translating from Anne's Westphalian dialect to common German, getting Anne to confirm his version. In 1833 these were published as The Dolorous Passion of Our Lord Jesus Christ according to the Meditations of Anne Catherine Emmerich. This was followed in 1852 by The Life of The Blessed Virgin Mary, and a three-volume Life of Our Lord from 1858 to 1880. While many such revelatory works deal with spirituality and ideas, these are very much straight-forward narratives and descriptions of events, yet have been the source of encouragement for many.

Her Cause for Canonization formally introduced on 14 November 1892. Due to accusations about her vow of chastity, the investigation was halted on 30 November 1928. However, the accusations were proven false, and the investigation resumed on 18 May 1973.

Born

8 September 1774 at Flamsche, diocese of Münster, Westphalia, Germany

Died

• 9 February 1824 at Dülmen, Germany

• due to rumours that her body had been stolen, her grave was opened six weeks after her death

• the body was found incorrupt

• relics translated to Holy Cross Church, Dülmen, Germany on 15 February 1975

Beatified

• 3 October 2004 by Pope John Paul II

• decree of beatification miracle promulgated on 7 July 2003

Saint Miguel Febres Cordero Muñoz

புனிதர் மிக்வெல் கோர்டேரோ (St. Miguel Cordeiro)

என் அருள் உனக்குப் போதும்:வலுவின்மையில் தான் வல்லமை நிறைவாய் வெளிப்படும் (2 கோரி 12:9)

ஈக்குவேடார் நாட்டின் முதல் புனிதரான மிக்வெல், குவன்கா எனும் இடத்தில் 1854, நவம்பர் ஏழாம் தேதி பிறந்தார். பிரான்சிஸ்கோ என்பது இவரின் இயற்பெயராகும். சமூகத்தில் தலைநிமிர்ந்து நின்ற பெற்றோருக்குப் பிறந்த இவர் ஐந்து வயது வரை நிற்க முடியாதபடி ஊனமாக இருந்தார். மெல்ல மெல்ல கால் தாங்கி நடக்க ஆரம்பித்தார் .புனித தெலசாலின்,கிறிஸ்தவ பள்ளிகளின் சகோதரர்கள் சபையினர் நடத்திய பள்ளியில் 1864 ஆம் ஆண்டு சேர்ந்து படிக்க ஆரம்பித்தார் . இச்சபையினர் அப்போதுதான் ஈக்குவேடார் நாட்டிற்கு வந்து பணியைத் தொடங்கி இருந்தார்கள்.

படிப்பில் கவனம் செலுத்தியதுடன் இறைவனின் திருவுளம் அறிந்து வாழ்ந்தார் .தமது 13-ஆம் வயதில், குருத்துவப் பயிற்சி பெற 1868, மார்ச் 24-ஆம் தேதி கிறிஸ்தவ பள்ளிகளின் சகோதரர்கள் சபையில் சேர்ந்தார். சபையில் சேர்ந்த பிறகு தமது பெயரை மிக்வெல் என்று மாற்றிக்கொண்டார். ஆசிரியப் பணியைத் தமது பணியின் இலக்காகக் கொண்டு பயிற்சி பெற்றார்.

பயிற்சி முடிந்து, எல் செபோலார் என்னும் பள்ளியில் ஆசிரியராகப் பணியில் சேர்ந்தார். தமது சிறப்பான அனுபவங்களுடன் அப்பள்ளியில் 32 ஆண்டுகள் சேவையாற்றினார். இனிமையாகப் பழகும் குணத்தால் எல்லாருக்கும் நண்பரானார். "ஆண்டவருக்காக எப்போதும் மகிழ்ச்சியுடன் வேலை செய்யுங்கள் " என்று கூறி எல்லாரையும் ஊக்கப்படுத்தினார் .தமது 17 ஆம் வயதிலேயே மாணவர்களுக்காகத் தாமே பாடப் புத்தகங்களை எழுதிக் தயார் செய்தார் .இவர் எழுதிய சில பாடங்களை அரசாங்கம் ஏற்றுக்கொண்டு நாடு முழுமைக்கும் பயன்படுத்தியது .பாடம் நடத்தும் முறை, விளையாட்டுகள், நாடகங்கள், தியான உரைகள் மற்றும் எழுச்சியூட்டும் எழுத்துக்களால், எல்லாரையும் ஈர்த்தார்.

மறைக்கல்வி மாணவர்களுக்குப் பாடம் நடத்துவதில் மிக்வெல் அதிக ஆனந்தம் அடைந்தார் .அதிலும் முதல் முதலாக இறை உணவு பெற இருக்கும் மாணவ, மாணவிகளைப் பயிற்றுவிக்கும்போது. தன்னையே மறந்து இறைவனின் பிரசன்னத்திற்கு வழிநடத்துவார். இவருடைய காலத்தில் திருச்சபை மற்றும் குருக்களுக்கு எதிராகச் சிலர் கிளர்ந்தெழுந்து கொலைசெய்தும், ஆலயங்களைத் தீக்கிரையாக்கியும் கொடூர தாண்டவம் ஆடினார். அப்போது அவர்களின் கையிலிருந்து நற்கருணையைக் காப்பாற்ற அதனை எடுத்துக்கொண்டு ஊனமான காலுடன் எட்டு கிலோமீட்டர் நடந்தே சென்றார்.

நவதுறவிகளுக்குப் பயிற்சியாளராக 1896- 1905 வரை இருந்த மிக்வெல்,1907-ஆம் ஆண்டு ஐரோப்பாவிற்கு அனுப்பப்பட்டார் .அங்கே ஏற்கனவே இச்சபையினர் பணி செய்துகொண்டு இருந்தார்கள் . ஜப்பான் சென்று சபையின் பயன்பாட்டிற்குத் தேவையான எழுத்துக் கருவூலங்களை பிரெஞ்சு மொழியிலிருந்து ஸ்பானிய மொழிக்கு மொழிமாற்றம் செய்தார். ஸ்பெயினில் பார்சிலோனா அருகில் இருந்த பள்ளிக்கு அனுப்பப்பட்ட மிக்வெல் தொடர்ந்த வேலைப் பளுவால் உடல்நிலை பாதிக்கப்பட்டார். இந்நிலையில் நிமோனியா காய்ச்சலும் சேர்ந்துகொள்ள உடல் நிலை மேலும் மோசமானது. கடைசியில் 1910, பிப்ரவரி ஒன்பதாம் தேதி இறைவனடி சேர்ந்தார் .திருத்தந்தை ஆறாம் பவுல் 1977, அக்டோபர் 30 அன்று அருளாளர் பட்டம் வழங்கினார் .திருத்தந்தை இரண்டாம் யோவான் பவுல் 1984,அக்டோபர் 21-இல் புனித நிலைக்கு இவரை உயர்த்தினார் .சமயம் சார்ந்து மட்டுமல்ல; ஈக்குவேடார் நாட்டின் அனைவருக்கும் முன்மாதிரியாக விளங்குகிறார் மிக்வெல். மாற்றுத்திறனாளிகள் தங்களுக்கான வாய்ப்புகளையும், உரிமைகளையும் பெற்றுக்கொள்ள நாம் உழைக்கத் தயாரானால் குறையின்றி அவர்களுக்கு குதூகலிப்பார்கள்

Additional Information

• Francisco Luis Febres Cordero Muñoz

• Michael Febres Cordero

• Miguel of Ecuador

Profile

Born to a prominent family, he had an unknown disability, and was unable to stand until age five when he received a vision of Our Lady. At age eight he was miraculously protected from being mauled by a wild bull. In 1863, at age nine, he enrolled in a school run by the Christian Brothers, an Order which had only recently come to Ecuador. Miguel joined the Brothers on 24 March 1868 at age 13.

School teacher at El Cebollar School in Quito, a position he held for 32 years. A gentle, dedicated, and enthusiastic teacher. Wrote his own textbooks, the first at age 17; some were adopted by the government, and used throughout the country. Wrote odes, hymns, discourses on teaching methods, plays, inspirational works, and retreat manuals. Elected to the Ecuadoran Academy of Letters in 1892, followed soon after by the Academies of Spain, France, and Venezuela. Conducted religious retreats, and prepared children for their First Communion. Novice director for his house from 1901 to 1904.

Sent to Europe in 1905 to translate texts from French to Spanish for use by the Order; worked primarily in Belgium. His health began to fail in 1908, and he was transferred to the school near Barcelona, Spain. He continued to work, but slowly, his health continued to fail, and he died there in 1910. In addition to being a religious role model, Miguel is considered a national hero in Ecuador for his success in so many worthwhile areas.

Born

7 November 1854 at Cuenca, Ecuador

Died

• 9 February 1910 of pneumonia at Premia del Mar, Spain, and buried there

• grave disturbed during the Spanish Civil War, and his body found incorrupt

• re-interred in Quito, Ecuador

• his tomb has become a pilgrimage site

Canonized

21 October 1984 by Pope John Paul II

Blessed Luis Magaña Servín

Profile

Lifelong layman in the archdiocese of Guadalajara. Active member of the Catholic Association of Mexican Youth. Member of the Archconfraternity of the Night Adoration of the Blessed Sacrament and the Our Lady of Guadalupe Association of tradesmen in his parish. He grew up helping his father in the family's leather tannery, and was a baseball fan. Married to Elvira Camarena Méndez on 6 January 1926, they had a son named Gilberto.

On 9 February 1928, in the persecutions of the Mexican Revolution, troops were ordered to arrest Luis as a Cristero, that is, a Christian who fought against the government; his home town of Arandas was a hotbed of resistance. He was away when the soldiers came to his house, so the troops arrested his brother. When he learned of this, Luis turned himself in, his brother was freed, and Luis was immediately sentenced to death. Martyr.

Elvira was pregnant at the time, and their daughter, Maria Luisa, was born after the death of her father.

Born

24 August 1902 in Arandas, Jalisco, Mexico

Died

shot by firing squad at 3pm on 9 February 1928 in Arandas, Jalisco, Mexico

Beatified

20 November 2005 by Pope Benedict XVI

Saint Raynald of Nocera

Also known as

Rinaldo

Profile

Born to the nobility, the eldest son of the the Count of Postignano. He received a good eduction, and his family expected him to have a life in politics, but Raynald felt a call to religious life. He gave away all his possessions and withdrew from the world to live as a hermit on the mountain of Serrasanta near Gualdo Tadino, Italy. Benedictine Camaldolese monk at Fonte-Avellana, Umbria, Italy. Chosen prior of his monstery. Bishop of Nocera, Italy from 1209 to 1213, he worked in the Roman Curia. Titular bishop of Nocera. Noted for his charity to the poor, he was also involved in the promulgation of Indulgence of Portiuncula in August 1216.

Born

c.1150

Died

• 9 February 1217 in Nocera, Umbria, Italy of natural causes

• body discovered incorrupt

• relics enshrined in an urn in the church of Santa Maria dell'Arengo

• relics enshrined in the cathedral of Santa Maria Assunta in 1456

• relics moved to the church of San Felicissimo on 26 September 1997 following earthquake damage to the cathedral

Beatified

• popular devotion and reports of miracles begin soon after the death of Raynald

• Bishop Pelagio Pallavicini approves the cultus in late 1217

• when his body was discovered to be incorrupt, he was chosen patron of Nocera

• declared co-patron of the diocese of Nocera in 1448

Patronage

• Assisi-Nocera Umbra-Gualdo Tadino, Italy, diocese of

• Nocera, Italy

Blessed Francisco Sánchez Márquez

Also known as

• Francisco Tomás Márquez Sánchez

• Francisco Tomás de San Juan Bautista Márquez y Sánchez

• Leopoldo de Alpandeire

Profile

The eldest of four children in a rural peasant family, Francisco was baptized at the age of five days, and grew up in a peasant family, tending the sheep and goats in a small village in southern Spain. He became Capuchin monk in Granada, Spain at age 33 after hearing the preaching of some Capuchin friars; he wore the cowl for over 56 years. He served as a beggar for his house, roaming the city, asking for donations, praying for any who sought his counsel or blessing. Known for his piety and wisdom, his was an example of the quiet Christian life of virtue.

Born

24 June 1866 at Alpandeire, Málaga, Spain as Francisco Tomás de San Juan Bautista Márquez y Sánchez

Died

• 9 February 1956 in Granada, Spain of pneumonia following a severe injury from falling down a flight of stairs

• buried in the crypt of the church at his friary in Granada

Beatified

• 12 September 2010 by Pope Benedict XVI

• beatification recognition celebrated at the Armilla Air Base, Granada, Spain, presided by Archbishop Angelo Amato

Blessed Giacomo Abbondo

Profile

Second of six children born to Carlo Benedetto Abbondo and Francesca Maria Naya. Giacomo was greatly influenced by his paternal uncle, Father Giovanni Carlo Abbondo. Studied in Tronzano and Vercelli in Italy. Ordained in the diocese of Vercelli on 21 March 1744; he received dispensation for the ordination from Pope Clement XII as he was still under age. Obtained a degree in literature in Turin, Italy on 31 October 1748. Taught in Vercelli, but left teaching in 177 to serve as parish priest in Tronzano. Known as an excellent preacher, he revitalized the faith life of his flock, endlessly visiting parishioners, leading retreats, and developing a reputation for holiness.

Born

27 August 1720 in Salomino, Duchy of Milan (in modern Italy)

Died

• 9 Febuary 1788 in Tronzano, Ducky of Milan, Italy of natural causes

• buried in Tronzano

• due to his grve becoming a site of pilgrimage, his was re-interred on 13 March 1922

• relics exhumed and enshrined in his old parish church on 5 November 2015

Beatified

• 11 June 2016 by Pope Francis

• beatification celebrated at the Cathedral of Sant'Eusebio, Vercelli, Italy presided by Cardinal Angelo Amato

• his beatification miracle involved the 1907 healing of Giovanni Domenico Viola received through the intercession of Father Giacomo

Patronage

Tronzano, Italy

Saint Apollonia of Alexandria

புனித அப்போலோனியா (கி.பி.249)

கன்னியர்/ மறை சாட்சி :

பிறப்பு : இரண்டாம் நூற்றாண்டு

இறப்பு : 249

அலெக்சாண்ட்ரியா, எகிப்து

ஏற்கும் சமயம் :

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

காப்டிக் மரபுவழி திருச்சபை

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

ஓரியண்டல் மரபுவழி திருச்சபை

பாதுகாவல் :

பல் மருத்துவர்கள் (Dentists)

பல் சம்பந்தமான பிரச்சினைகள் (Tooth problems)

அச்டேர்போஸ், பெல்ஜியம் (Achterbos, Belgium)

அரிக்கியா, இத்தாலி (Ariccia, Italy)

குக்காரோ மோன்ஃபெர்ரடோ, இத்தாலி (Cuccaro Monferrato, Italy)

நினைவுத் திருநாள் : ஃபெப்ரவரி 12

புனிதர் அபொல்லோனியா, அலெக்சாண்ட்ரியா (Alexandria) நாட்டில் கிறிஸ்தவர்களுக்கெதிரான கலகத்தின்போது உள்ளூர் கிளர்ச்சியாளர்களால் துன்புறுத்தப்பட்ட கிறிஸ்தவ கன்னியர்களில் ஒருவர் ஆவார். புராணங்களின்படி, துன்புறுத்தலின்போது அவருடைய பற்கள் வலுக்கட்டாயமாக பிடுங்கப்பட்டன. இதன்காரணமாக பல் மருத்துவம், பல் நோய்களால் துன்புறுவோர் மற்றும் இன்னபிற பல் பிரச்சினைகளால் துன்புருவோருக்கு இவர் பாதுகாவலராவார்.

கிறிஸ்தவ வரலாற்றாசிரியர்களின் கூற்றின்படி, பேரரசன் பிலிப் (Emperor Philip the Arab) ஆட்சியின் கடைசி ஆண்டில், ஒரு அலெக்சாண்ட்ரிய கவிஞர், அலெக்சாண்ட்ரியாவில் கிறிஸ்தவர்களுக்கெதிரான கலகங்கள் உச்சத்தை எட்டும் என்றும் நாடே இரத்தக்களரியாகும் என்றும் தீர்க்கதரிசனம் சொன்னார். அதன்படியே கிறிஸ்தவர்களுக்கெதிரான துன்புறுத்தல்கள் நிகழ்ந்தன. அதனை ஆட்சியாளர்களாலேயே அடக்க இயலாமல் போனது.

அலெக்சான்ரியாவின் ஆயர் "டயோனிஸிஸ்" (Dionysius, Bishop of Alexandria) அந்தியோக்கியாவின் ஆயர் "பாபியசுக்கு" (Fabius, Bishop of Antioch) எழுதிய கடிதமொன்றில் தமது மக்கள் எவ்வாறெல்லாம் துன்புறுத்தப்பட்டார்கள், எவ்வாறெல்லாம் அவர்களது வீடுகள் உள்ளிட்ட உடைமைகள் சூறையாடப்பட்டன என்பவற்றை விளக்கி எழுதியிருந்தார். பெண் திருத்தொண்டரான அபொல்லோனியாவை பிடித்து பெண்ணென்றும் பாராமல் அடித்து துன்புறுத்தினர். மீண்டும் மீண்டும் அடித்து அவரது பற்கள் முழுவதையும் உடைத்துப் பிடுங்கினர். அவரையும் இன்னும் பல கன்னியரையும் நகருக்கு வெளியே அமைத்திருந்த விறகுக் குவியலினருகே இழுத்துச் சென்றனர். விறகுக் குவியலுக்கு தீ மூட்டினர். அவர்கள் சொல்லும் தூஷண வார்த்தைகளை சொல்லச் சொல்லி வற்புறுத்தினர். கிறிஸ்துவுக்கு எதிராக வசை பேசவோ அல்லது அவர்களது தெய்வங்களை போற்றி பிரார்த்தனை செய்யவோ வற்புறுத்தினர். அல்லது உயிருடன் தீக்கிரையாக்குவதாக பயமுறுத்தினர். அபொல்லோனியாவின் வேண்டுதலுக்கிணங்க அவரை சிறிதே விடுவித்தனர். அபொல்லோனியா கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் கொளுந்து விட்டெரியும் தீக்குள் குதித்து உயிருடன் எரிந்து உயிர்விட்டார்.

Also known as

Apolline of Alexandria

Profile

Consecrated virgin. Deaconess. During an anti-Christian uprising in Alexandria, Egypt caused by a pagan prophecy, the mob seized Apollonia as a leader among the local Christians. After her teeth were broken with pincers, she was given the choice of renouncing Christ or being burned alive; she lept onto the fire herself. Martyr.

Died

burned to death c.249 at Alexandria, Egypt

Patronage

• against tooth disease

• against toothache

• dental technicians

• dentists

• 3 cities

Representation

• deaconess holding a set of pincers which often holds a tooth

• gilded tooth

• pincers

• pincers grabbing a tooth

• tooth

• tooth and a palm branch

• woman wearing a golden tooth on a chain

Blessed Marianus Scotus

Also known as

• Marianus of Ireland

• Muirdach MacRobartaigh

• Murdoch MacGroarty

• Muiredach MacGroarty

Profile

Pilgrim to Rome, Italy in 1067, but he never made it. As he passed through Michaelsberg, Germany, he was asked to help copy some manuscripts for a convent. With his travelling companions working to make the vellum on which he wrote, he stayed for the work, and became a Benedictine monk at Michelsberg Abbey, and then at the Upper Minster, Ratisbon, Bavaria (in modern Germany). Founded Saint Peter's abbey at Ratisbon in 1078, and served as its first abbot. This house began the congregation of twelve monasteries in southern Germany staffed by holy men from the British Isles. Marianus spent any free time copying manuscripts, including the Bible, and was known as a exceptional calligrapher; some of his manuscripts survive today.

Legend says that one evening the woman who prepared lamps for Marianus suddenly overslept. She woke some others to help her and went to Marianus's room. Marianus sat without lamp or candle, writing with his right hand, holding his other in the air. A light shone from left hand, illuminating his work, and the ladies left him in peace.

Born

early 11th century in County Donegal, Ireland

Died

10 February 1088 at Ratisbon (Regensburg), Germany

Blessed Bernardino Caimi

Profile

Franciscan friar at the convent of Sant'Angelo in Milan, Italy. Superior of a community in Lodi, Italy. His gifts as an administror led to him being appointed commissioner of the holy places in the Holy Land in 1478.

Back in Europe, Brother Bernardino got the idea of reproducing the holy sites of Palestine to give Christians a chance to make devotional pilgrimages without the dangerous trip to the Holy Land. His idea was a representation of the life and death of Jesus so that pilgrims could see and meditate on them, similar to the Stations of the Cross, but covering all aspects of Christ's life and death. In 1491, with the financial support, he began construction of Sacro Monte di Varallo near Varallo Sesia, Italy. It includes a minor basilica, 45 chapels, paintings and frescoes, and 800 wooden and terracotta life-sized statues of people depicting the life, Passsion, death and resurrection of Christ.

Born

early 15th century in Italy

Died

9 February 1500 of natural causes

Saint Maro

Also known as

• Maro of Beit-Marun

• Maron, Marone, Maroun

Profile

Hermit who lived near the Orontes River at Cyrrhus, generally in the open with no shelter. When he found a pagan temple, he dedicated it to God and made it his oratory. Ordained in 405. Spent his nights standing in prayer. Had the gift of healing, both physical ills and of vices. Founded monasteries and trained monks in Syria. Friend of and greatly revered by Saint John Chrysostom. Spiritual teacher of Saint Limnaeus. The Maronite Christians take their name from the saint.

Born

350 in Syria

Died

• 433 of natural causes

• buried between Apamea and Emesa, where a monastery grew up around his tomb

Patronage

• Maronite Christians

• Saint Maron of Brooklyn for the Maronites, eparchy of

• Saint-Maron de Montréal, Québec, diocese of

• Volperino, Italy

Saint Sabino of Abellinum

Also known as

• Sabino of Atripalda

• Sabino of Avellino

Additional Memorial

16 September (translation of relics)

Profile

Bishop of Abellinum, an ancient imperial Roman city whose ruins are found in modern Atripalda, Italy, which is now part of the city of Avellino, in the late 5th and early 6th centuries. He led his people during the period of the Ostrogoth invasions. Saint Romulus served as his deacon.

Died

• early 6th century of natural causes

• relics enshrined in the church of Saint Ipolisto in Atripalda, Italy in the late 16th century

• relics re-interred in the Specus martyrum, a monument in the cemetery of the church of Saint Ipolisto in Atripalda on 16 September 1612

Patronage

Atripalda, Italy

Representation

with Saint Romulus and Saint Ipolisto

Saint Teilo of Llandaff

Also known as

Dillo, Dillon, Dol, Elidius, Elios, Eliud, Teilan, Teilio, Teilou, Teilus, Teio, Teiou, Teliano, Teliarus, Teliavo, Teliou, Thelian, Theliau

Profile

Son of Ensic and Guenhaff; brother of Queen Anaumed of Cornwall. Spiritual student of Saint Dyfrig of Wales. Friend of Saint David of Wales and Saint Samson of York. Founded Llandaff monastery in Dyfed, Wales. Bishop of Llandaff in 495.

Born

Penally, Wales

Died

• 6th century

• buried at Landeio Fawr, Dyfed, Wales

• some relics at Landeio Fawr, Dyfed, Wales

• some relics at Llandaff, Wales

• some relics at Penally, Wales

Patronage

• against fever

• horses

Representation

man riding a deer

Saint Brachio of Auvergne

Also known as

Braque

Profile

Courtier in service to Count Sigivald of Clermont, and a man who loved hunting. One day as he was hunting a wild boar, the animal ran into the hut of a hermit named Emilien where it knew it was safe. Brachio became interested in the man, and after time with him, he became interested in religious life. Soon afterwards he gave up the worldly life and spent two years as a spiritual student of Emilien. Other would-be students were attracted to the hermitage, and after Emilien's death, Brachio turned the place into a monastery and served as its first abbot.

Born

Touraine, France

Died

576 in Auvergne, France

Saint Alto of Altomünster

புனித_ஆல்டோ (-760)

பிப்ரவரி 09

இவர் (#StAlto) அயர்லாந்தில் பிறந்தவர். வளர்ந்து பெரியவரான பின்பு, 743 ஆம் ஆண்டு இவர் ஜெர்மனிக்குக் குடியேறி, அங்குள்ள ஆக்ஸ்பர்க் என்ற இடத்தில் ஒரு குடிசை அமைத்து, ஒரு துறவியைப் போன்று வாழத் தொடங்கினார்.

இவரது வாழ்க்கையைப் பார்த்துவிட்டுப் பலரும் இவரிடம் சீடராக வந்து சேர்ந்தார்கள். இப்படியே இவரது புகழ் நாளொரு மேனியும் பொழுதொரு வண்ணமுமாய் வளர்ந்தது. 

இதைக் கேள்விப்பட்ட பெபின் என்ற குறுநில மன்னன் தனக்கு சொந்தமான கொஞ்ச நிலத்தை இவருக்குத் தானமாகக் கொடுத்தான். அந்த இடத்தில் இவர் ஒரு துறவுமடத்தைக் கட்டியெழுப்பினார். மேலும் அந்த இடத்தில் கட்டப்பட்ட கோயிலை அர்ச்சிக்க புனித போனிப்பாஸ் வந்து போனார். 

இவர் தொடங்கிய துறவு மடத்தில் பலரும் துறவிகளாக வந்து சேர்ந்தார்கள். அவர்களையெல்லாம் இவர் நல்லவிதமாய் உருவாக்கினார். இப்படி இருக்கையில் இவர் 760 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார். 

இவர் இறந்த பின்னர் இவரது துறவுமடம் ஹன்ஸ் என்ற இனக்குழுவினரால் தகர்க்கப்பட்டது. இது 1000 ஆம் ஆண்டு புனித பெனடிக்ட் சபைத் துறவிகளால் மீண்டுமாகக் கட்டியெழுப்பப்பட்டது.

Also known as

• Alto of Ireland

• Alton...

Additional Memorial

5 September (British Isles)

Profile

Hermit in a forest near Augsburg, Germany. His reputation for holiness attracted would-be spiritual students; to house them he founded a monastery that was later known as Altomünster in his honour. The town of Altomünster grew up around it.

Born

in Ireland

Died

c.760 in Bavaria, Germany of natural causes

Saint Sabinus of Canosa

Profile

Bishop of Canosa, in the Apulia region of southern Italy. Friend of Saint Benedict of Narsia. Papal legate for Pope Saint Agapitus I to the court of Emperor Justinian at Constantinople from 535 to 536. Sabinus went blind in his later years.

Died

• 556 of natural causes

• relics at Bari, Italy

Patronage

• Andria, Italy, diocese of

• Bari, Italy

• Bari-Bitonto, Italy, archdiocese of

• Canosa di Puglia, Italy

Saint Ansbert of Rouen

Also known as

• Ansbert of Fontenelle

• Ansberto, Aubert

Profile

Chancellor at the court of King Clotaire III. Married; with his wife's permission, he retired to become a Benedictine monk at Fontenelle in Normandy, France. Abbot of Fontenelle. Archbishop of Rouen, France in 683. Exiled to Hainaut by Pepin of Heristal.

Born

at Chaussy-sur-Epte, France

Died

695 at Hainaut (part of modern Belgium) of natural causes

Blessed Godeschalk of Zeliv

Also known as

Godeschalcus, Godeskalk, Gottschalk

Profile

Premonstratensian canon in Steinfield, Germany. He led a group of Premonstratensian brothers who revived an abandoned Benedictine monastery of Želiv (in modern Czech Republic); it became one of the most important religious institutions in Bohemia, and its brothers founded other houses throughout the region. Spiritual teacher of Blessed Gerlac of Milevsko.

Born

c.1126 in Cologne, Germany

Died

• 9 February 1184 in Zeliv, Czech Republic

• buried in the abbey church at the monastery there

Saint Nebridius of Ègara

Also known as

Nebridi, Nebridio

Profile

Brother of Saint Justus of Urgell, Saint Elpidius of Huesca and Saint Justinian of Valencia. Bible scholar and commentator. Benedictine monk. Priest. Attended the Council of Tarragona in 516, the Council of Girona in 517, the 2nd Council of Toledo in 527, and probably the Council of Barcelona in 540. Bishop of Egara, Spain from 516 to 527. Bishop of Barcelona, Spain from 540 to c.545.

Born

Girona, Spain

Died

c.545

Saint Auedebertus of Senlis

Also known as

Auedeberto, Ausberto, Autberto, Autbertus

Profile

Bishop of Senlis, France. The exact dates have been lost, but there are documents with his signature between 652 and 667. Late in life he apparently retired from his see to spend his last days as a prayerful monk.

Born

early 7th century in Senlis, France

Died

• late 7th century of natural causes

• interred under the high altar of the church of Saint Regulus in Senlis, France

Saint Cuaran the Wise

Also known as

Curvinus, Cronan

Profile

Bishop in Ireland. When the requirements of the office crowded out his prayer life, Cuaran moved to Iona, hid his identity, and became a monk. However, he was recognized by Saint Columba and returned to his duty. Called "the Wise" due to his extensive knowledge of the canons of the Church.

Died

c.700

Blessed Lambert of Neuwerk

Profile

Augustinian Canon Regular at the abbey of Rottenbuch, Germany. He helped found the canonry at Neuwerk bei Halle, Saxony (in modern Germany) c.1116, and served as its provost until his death.

Died

1123 of natural causes

Blessed Erizzo

Profile

First spiritual student of Saint John Gualbert. Vallombrosan monk. Fourth superior-general of the Vallombrosans.

Born

in Florence, Italy

Died

1094 of natural causes

Beatified

1600 by Pope Clement VIII (cultus confirmation)

Saint Ronan of Lismore

Profile

Eighth century bishop of Lismore, Ireland. Several churches in Munster, Ireland are named for him. Confessor of the faith.

Saint Eingan of Llanengan

Also known as

Anianus, Einion, Eneon, Eingan, Einganor

Profile

Sixth century British prince in Cumberland who abdicated to live as a hermit at Llanengan near Bangor, Wales.

Saint Alexander of Rome

Profile

Following his public confession of Christianity, Alexander was martyred with 38 companions whose names have not come down to us.

Died

in Rome, Italy

Martyrs of Alexandria

Profile

An unknown number of Christians who were massacred in church in 4th century Alexandria, Egypt by Arian heretics for adhering to the orthodox faith.

Saint Nicephorus of Antioch

Also known as

Niceforus

Profile

Martyred in the persecutions of Valerian.

Died

c.260 at Antioch, Syria

Saint Donatus the Deacon

Profile

Deacon. Martyred by Donatist heretics for his defense of orthodox Christianity.

Died

362 in Lavallum, North Africa

Saint Primus the Deacon

Profile

Deacon. Martyred by Donatist heretics for his defense of orthodox Christianity.

Died

362 in Lavallum, North Africa

Saint Romanus the Wonder Worker

Profile

Fifth century hermit who lived on a mountain near Antioch, Syria.

Saint Alexander of Soli

Profile

Martyr.

Saint Ammonius of Soli

Profile

Martyr.

Martyrs of Membressa

Profile

A group of 44 Christians martyred together. We know little else about them except some of their names -

• Ammon

• Didymus

• Emilian

• Lassa

• Poemus

Died

in Membressa in Africa

Also celebrated but no entry yet

• Our Lady of the Bells

இன்றைய புனிதர்கள் பெப்ரவரி 08

 Saint Josephine Bakhita

புனிதர் ஜோசஃபின் மார்கரெட் பகிட்டா 

சூடானில் பிறந்த முன்னாள் அடிமைப்பெண்/ கனோஸ்ஸியன் சபை அருட்சகோதரி:

பிறப்பு: கி.பி. 1869

ஒல்கொஸ்ஸா, டர்ஃபுர், சூடான்

இறப்பு: ஃபெப்ரவரி 8, 1947

ஸ்ச்சியோ, வெனேடோ, இத்தாலி குடியரசு

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

முக்திப்பேறு பட்டம்: மே 17, 1992

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால்

புனிதர் பட்டம்: அக்டோபர் 1, 2000

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால்

நினைவுத் திருநாள்: ஃபெப்ரவரி 8

பாதுகாவல்:

சூடான்

புனிதர் ஜோசஃபின் மார்கரெட் பகிட்டா, சூடான் நாட்டில் பிறந்த ஒரு முன்னாள் அடிமைப்பெண்ணும், பின்னர், "கனோஸ்ஸியன் அருட்சகோதரிகள்" (Canossian Religious Sister) சபையின் உறுப்பினராக இத்தாலியில் வாழ்ந்து, பணியாற்றிய ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் புனிதருமாவார்.

ஆரம்ப கால வாழ்க்கை:

கி.பி. 1869ம் ஆண்டு, “மேற்கத்திய சூடான்” (Western Sudanese Region) நாட்டின் "டர்ஃபுர்" (Darfur) பிராந்தியத்தின் “ஒல்கொஸ்ஸா” (Olgossa) கிராமத்தில் பிறந்த ஜோசஃபின், ஒரு வசதியான - கௌரவமிக்க குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவர் ஆவார். அன்புமிக்க மூன்று சகோதரர்களுடனும், சகோதரிகளுடனும் பிறந்த இவர், கஷ்டம் என்றாலே என்னவென்று அறியாமல் வளர்ந்தார்.

இவருக்கு சுமார் எட்டு வயதாகையில், கி.பி. 1877ம் ஆண்டு, ஃபெப்ரவரி மாதம், இவர் அரேபிய அடிமை வர்த்தகர்களால் கடத்தப்பட்டார். இவர்கள் ஏற்கனவே இரண்டு வருடங்களுக்கு முன்னர், இவரது மூத்த சகோதரியையும் கடத்தியிருந்தனர். மிகவும் குரூரமான முறையில், சுமார் 960 கிலோமீட்டர் தூரம் வெறும் கால்களுடன் "இய் ஒபேய்ட்" (El Obeid) என்ற நகரம் நோக்கி நடக்க வைக்கப்பட்டார். அந்நகரத்துக்கு சேரும்முன்னேயே அவர் இரண்டு தடவை விற்கப்பட்டார். அடிமையாக இருந்த சுமார் பன்னிரண்டு வருட காலத்தில் மீண்டும் மீண்டுமாக மூன்று முறை அவர் விற்கப்பட்டார். அவருக்கு நேர்ந்த கடத்தல்களும், அதன் காரணமான அதிர்ச்சிகளும், அவரது சொந்த பெயரைக் கூட அவர் மறக்க காரணமாயின. எதோ ஒரு அடிமை வியாபாரி அவருக்கு இட்ட பெயரான "பகிட்டா" (Bakhita) என்ற பெயரையே அவரும் தேர்ந்துகொண்டார். "பகிட்டா" (Bakhita) என்றால் அரபு மொழியில் அதிர்ஷ்டசாலி என்று அர்த்தமாம். ஜோசஃபின் வலுக்கட்டாயமாக இஸ்லாம் (Islam) மதத்துக்கும் மாற்றப்பட்டார்.

அடிமை வாழ்க்கை:

"இய் ஒபேய்ட்" (El Obeid) நகரில் ஜோசஃபின் ஒரு பணக்கார அரேபியரால் அடிமை வர்த்தகர்களிடமிருந்து வாங்கப்பட்டார். அவர் அங்கே அரேபியரின் இரண்டு மகள்களுக்கு சேவை செய்யும் பணியில் அமர்த்தப்பட்டார். அவர்கள் பகிட்டாவை நல்ல முறையில் கவனித்தனர். ஆனால், ஒரு தடவை குவளையொன்று உடைந்து போன ஒரு காரணத்துக்காக, அந்த அரேபியனின் மகன்களில் ஒருவன் பகிட்டாவை மிகவும் மோசமாக அடித்து உதைத்து துன்புறுத்தினான். மிகவும் மோசமாக பாதிக்கப்பட்ட பகிட்டா, ஒரு மாதத்துக்கும் மேலாக தமது வைக்கோல் படுக்கையிலிருந்து நகர இயலாமலிருந்தார்.

நான்காவது தடவியாக, இவரை ஒரு துருக்கிய இராணுவ அதிகாரி (Turkish General) வாங்கினார். இவர் தமது மனைவி மற்றும் மாமியாருக்கு சேவை செய்ய பகிட்டாவை நியமித்தார். இவரது மனைவியும், மாமியாரும் பகிட்டாவுக்கு செய்த கொடுமைகளுக்கு அளவே இல்லை. தாம் அந்த வீட்டிலிருந்த வருடங்களில், அடியோ காயமோ படாமல் கழிந்த ஒருநாளைக் கூட என்னால் நினைவு படுத்தி பார்க்க இயலவில்லை என்று ஜோசஃபின் கூறுகிறார். சாட்டை அடியால் பட்ட ஒரு காயம் ஆற ஆரம்பிக்கும் முன்னேயே அடுத்த காயம் வந்துவிடும் என்கிறார்.

தமக்கு நேர்ந்த மிகவும் திகிலூட்டும் சம்பவத்தை ஜோசஃபின் பின்வருமாறு விவரிக்கிறார்:

உடலில் பச்சை குத்துவதற்கான வடிவங்களை அமைத்து தமது எஜமானியரிடம் காண்பிப்பது இவரது அன்றாட பணிகளுள் ஒன்று. வேறொரு அடிமைப்பெண் ஒரு கிண்ணத்தில் வெண்ணிற மாவும், மற்றொரு கிண்ணத்தில் உப்புத்தூளும், மிகவும் கூரிய (பிளேடு) போன்ற கத்தியும் கொண்டு வருவார். பகிட்டா, வெண்ணிற மாவினால் தம் உடலில் பச்சை குத்துவதற்கான வடிவங்களை வரைவார். உடனே கூறிய கத்தியால் மாவு கோலங்களின் கோடுகள் மீது ஆழமாக கீறுவார். இரத்தம் வெளியேறும் முன்னேயே, ஆழமான தழும்புகளுக்காக உப்புத் தூளை அதில் நிரப்ப வேண்டும். ஜோசஃபினின் உடம்பில் மார்பகங்கள், வயிறு, மற்றும் வலது கரத்தில் மொத்தம் 114 சிக்கலான வடிவங்கள் இருந்தன.

கி.பி. 1882ம் ஆண்டின் இறுதியில் "இய் ஒபேய்ட்" (El Obeid) நகரம் "மாஹ்டிஸ்ட் புரட்சியாளர்களின்" (Mahdist Revolutionaries) தாக்குதலுக்கு உட்படும் அச்சுறுத்தல் ஏற்பட்டது. இதன்காரணமாக, நகரை விட்டு குடும்பத்துடன் கிளம்பிய துருக்கிய இராணுவ அதிகாரி, பத்து அடிமைகளை மட்டும் தம்முடன் வைத்துக்கொண்டு பிறரை அங்கேயே விற்றுவிட்டான். தம்முடனிருந்தவர்களை வழியில் விற்றுவிட முடிவு செய்திருந்தான். கி.பி. 1883ம் ஆண்டு, பகிட்டாவை இத்தாலிய நாட்டின் பிரதிநிதியான (Italian Vice Consul) "கல்லிஸ்டோ லெக்னானி" (Callisto Legnani) என்பவர் வாங்கினார். அவர் பகிட்டாவை மிகவும் பிரியமாகவும் கௌரவமாகவும் நடத்தினார்.

இரண்டு வருடங்களின் பின்னர் "கல்லிஸ்டோ லெக்னானி" இத்தாலி திரும்ப முடிவெடுத்தபோது, பகிட்டா தாமும் அவருடன் வருவதாக கெஞ்சினார். கி.பி. 1884ம் ஆண்டின் இறுதியில், "அகஸ்டோ மிச்சியெலி" (Augusto Michieli) என்ற நண்பரின் உதவியால் முற்றுகையிடப்பட்டிருந்த "கார்ட்டும்" (Khartoum) நகரிலிருந்து அவர்கள் தப்பிச் சென்றார்கள். 650 கி.மீ. தூரம் ஒரு ஒட்டகத்தின்மீது ஆபத்தான பயணம் செய்து, அப்போதைய சூடான் நாட்டின் துறைமுக நகரான "சுவகின்" (Suakin) சென்றடைந்தனர். கி.பி. 1885ம் ஆண்டு, மார்ச் மாதம், அங்கிருந்து கிளம்பி ஏப்ரல் மாதம், இத்தாலிய துறைமுக நகரான ஜெனோவா (Genoa) சென்றடைந்தனர். அவர்கள் அங்கே "அகஸ்டோ மிச்சியெலியின்" மனைவி "சிக்னோரா மரியா டுரினா மிச்சியெலியை" (Signora Maria Turina Michieli) சந்தித்தனர். "கல்லிஸ்டோ லெக்னானி" பகிட்டாவை "சிக்னோரா மரியாவிடம்" கையளித்தார்.

பகிட்டா தமது புதிய எஜமானருடன் அவரது இருப்பிடமான "ஸியானிகோ" (Zianigo) சென்றார். அங்கே மிச்சியெலியின் புதிதாய் பிறந்த குழந்தை "அலைஸுக்கு" (Alice) செவிலித்தாயாக மூன்று வருடம் பணிபுரிந்தார். மிச்சியெலி இத்தாலி திரும்புவதன் முன்னர், ஒன்பது மாதங்களுக்காக பகிட்டாவையும் தம்முடன் சூடான் அழைத்து வந்தார்.

கத்தோலிக்க மனமாற்றமும் சுதந்திரமும்:

சூடான் நாட்டின் "சுவக்கின்" (Suakin) முற்றுகையிடப்பட்டிருந்தது. ஆனால் அது இன்னமும் "ஆங்கிலோ-எகிப்தியர்களின்" (Anglo-Egyptian) கைகளிலேயே இருந்தது. "அகஸ்டோ மிச்சியெலி" அங்கே ஒரு பெரிய ஓட்டலை வாங்கினார். அவர் இத்தாலியிலுள்ள தமது மொத்த சொத்துக்களையும் விற்றுவிட்டு தமது குடும்பத்துடன் சுவக்கினில் தங்கிவிட முடிவு செய்தார். சொத்துக்களை விற்பது அவருக்கு அவ்வளவு சுலபமாக இல்லை. அவரது மனைவி சிக்னோரா அவர்களது "ஸியானிகோ" இல்லத்தை விற்றுவிட்டார். மீதமுள்ள சொத்துக்களை விற்குமுன் அவர் தமது கணவரை காண சுவக்கின் சென்றார். செல்லுமுன் தமது குழந்தையையும் பகிட்டாவையும் “வெனிஸ்” (Venice) நகரிலுள்ள "கனோஸ்ஸியன் சகோதரிகள் சபையின்" (Canossian Sisters) பாதுகாப்பில் விட்டுச் சென்றார்.

சுவக்கினிலிருந்து திரும்பிய சிக்னோரா, பகிட்டாவுடன் தமது குழந்தையை அழைத்துச் செல்ல வந்தார். பகிட்டா அங்கிருந்து வெளியேற தீர்க்கமாக மறுத்துவிட்டார். மூன்று நாட்கள் முழுதாக அன்பாகவும், அதட்டியும், மிரட்டியும், முயற்சித்த சிக்னோரா தோற்றுப்போனார். "கனோஸ்ஸியன் சகோதரிகள் சபையின்" தலைமைச் சகோதரி, பிரச்சினையை இத்தாலிய அரசு அதிகாரிகளிடம் கொண்டு சென்று புகார் செய்தார். கி.பி. 1889ம் ஆண்டு, நவம்பர் மாதம், 29ம் தேதி, இத்தாலிய நீதிமன்றமொன்று, ஏற்கனவே பிரிட்டிஷ் அடிமைத்தளைக்கு தடை விதிக்குமாறு சூடான் நாட்டை தூண்டிஇருந்தது. அத்துடன், இத்தாலி நாட்டில் அடிமைகளுக்கு அங்கீகாரம் கிடையாது. ஆகவே பகிட்டா அடிமை இல்லை என்று தீர்ப்பு வழங்கியது.

தமது வாழ்க்கையில் முதன்முதலாக சுதந்திரத்தை பகிட்டா அனுபவித்தார். அவர் "கனோஸ்ஸியன் சகோதரிகள் சபையிலேயே" இருக்க விரும்பினார். கி.பி. 1890ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், ஒன்பதாம் நாள், பகிட்டா, "ஜோசஃபின் மார்கரெட் மற்றும் ஃபோர்டுனடா" (Josephine Margaret and Fortunata) ஆகிய பெயர்களுடன் திருமுழுக்கு பெற்றார். “வெனிஸ் பேராயர்-கர்தினால்” (Cardinal Patriarch of Venice) "ஜியுசெப் சர்டோ" (Giuseppe Sarto) (எதிர்கால திருத்தந்தை பத்தாம் பயஸ் - Future Pope Pius X) அவர்களது திருக்கரங்களால் உறுதிப்பூசுதலும் புதுநன்மையும் பெற்றார். 

கனோஸ்ஸியன் அருட்சகோதரி:

ஜோசஃபின் கி.பி. 1893ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், ஏழாம் நாள், "கனோஸ்ஸியன் சகோதரியர் துறவற" சபையில் இணைந்தார். கி.பி. 1896ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், எட்டாம் நாள், தமது பிரமாணங்களை ஏற்றார். அவர் இத்தாலியின் வடக்குப் பிராந்தியமான "விசென்ஸாவின்" (Vicenza) "ஸ்ச்சியோ" (Schio) என்னுமிடத்திலுள்ள கனோஸ்ஸியன் பள்ளியில் சேவை செய்ய பணிக்கப்பட்டார். அவர் தமது மீதமிருந்த வாழ்நாள் முழுவதும் அங்கேயே செலவிட்டார். ஜோசஃபின் அங்கிருந்த 42 வருடங்களும் ஒரு சமையல்கார பெண்ணாகவும், தேவாலயத்தில் உள்ள புனிதப் பொருட்களைக் காப்பவராகவும், சுமை சுமப்பவராகவும், காவல்காரராகவும், வாயிற்காக்கும் பெண்ணாகவும், உள்ளூர் சமூகத்தினரிடம் அடிக்கடி தொடர்புகொள்ளும் பணியையும் செய்தார். இவ்வருட்சகோதரியின் மேன்மையான மென்மை, அமைதியான குரல் மற்றும் அவரது வதனத்திலே தங்கிவிட்ட நிரந்தர புன்னகை ஆகியன, அவரை “விசென்ஸா” (Vicenza) நகர மக்களுடன் நீக்கமற இணைத்தன. இந்நகர மக்கள் இன்றளவும் இவரை “சின்னஞ்சிறு பழுப்பு சகோதரி” (“Sor Moretta” - Little Brown Sister) என்றும், “கருப்பு அன்னை” ("Madre Moretta" - Black Mother) என்றும் குறிப்பிடுகின்றனர்.

கடவுளால் அருளப்பட்ட கொடையான இவருடைய அதிர்ந்து பேசாத சிறப்பும், புனிதமான புகழும், இவர் சார்ந்திருந்த துறவற சபையால் குறிக்கப்பட்டது. கி.பி. 1931ம் ஆண்டு வெளிவந்த அவரது சுயசரிதம் தொடர்பான பதிப்பு அவரது புகழை இத்தாலி முழுதும் பரவச் செய்தது. இரண்டாம் உலகப்போரின்போது, (கி.பி. 1939–1945) நகர மக்களின் பயத்தை போக்க ஆறுதலாக இருந்தார். நகர மக்கள் இவரின் அருகாமை, ஒரு புனிதரின் பாதுகாப்பாக உணர்வதாக கூறினர். "ஸ்ச்சியோ" (Schio) நகரமும் குண்டு வீச்சிலிருந்து தப்பவில்லை. ஆனால் இரண்டாம் உலகப்போர், ஒரு விபத்தோ அல்லது எவருக்கேனும் ஒரு காயமோ இன்றி கடந்து போனது.

ஜோசஃபினுடைய இறுதி ஆண்டுகள் நோயாலும், வேதனையாகவும் இருந்தன. அவர் ஒரு சக்கர நாற்காலியை உபயோகித்தார். ஆனால் எப்போதும் புன்முறுவலுடன் இருந்தார். எப்படி இருக்கிறீர்கள் என்று யார் கேட்டாலும் புன்முறுவலுடன் "இறைவனின் விருப்பப்படி" (As the Master’s desires) என்றே பதிலளிப்பார்.

அவரது இறுதி மணித்துளிகளில் அவர் தமது ஆரம்ப கால அடிமை வாழ்க்கையை நினைத்து மிகவும் வருந்தினார். "சங்கிலிகள் மிகவும் இறுக்குகின்றன, கொஞ்சம் தளர்த்துங்களேன்" என்று சொல்லி அழுதார்.

எவரோ ஒருவர், "இன்று சனிக்கிழமை; எப்படி இருக்கிறீர்கள்?" என்று கேட்டதற்கு ஜோசஃபின், "ஆமாம், நான் மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறேன்; என் அன்னையே, என் அன்னையே" என்றார். அவரிடமிருந்து கேட்ட இறுதி வார்த்தைகள் இவையே ஆகும்.

1947ம் ஆண்டு, ஃபெப்ரவரி மாதம், எட்டாம் நாளன்று, இரவு 8:10 மணிக்கு, ஜோசஃபின் மார்கரெட் பகிட்டா, நித்திய வாழ்வில் சயனித்தார். அன்னாரது பூவுடல், மூன்று நாட்கள் பொதுமக்களின் அஞ்சலிக்காக வைக்கப்பட்டிருந்தது.

"சிறு வயதில் உங்களை கடத்தியவரகளை நீங்கள் சந்திக்க நேர்ந்தால் என்ன செய்வீர்கள்?" என்று, ஒருமுறை, ஒரு இளம் மாணவன் ஜோசஃபினை நோக்கி கேட்டான்.

சிறிதும் தயங்காமலும் யோசிக்காமலும் ஜோசஃபின் கூறிய பதில்:

“என்னை கடத்தியவர்கள் மட்டுமல்லாது, என்னை துன்புறுத்தி வதைத்தவர்களையும் நான் காண நேரிட்டால், நான் அவர்கள் முன்னே முழங்கால்படியிட்டு, அவர்களின் கரங்களைப் பற்றி முத்திசெய்வேன். இவைகள் என் வாழ்வில் நிகழ்ந்திராவிடில், நான் இன்று ஒரு கிறிஸ்தவளாகவோ, மறைப்பணியாளாகவோ ஆகியிருக்க மாட்டேன்!"

Also known as

• Giuseppina Bakhita

• Madre Moretta

• Sister Moretta

Profile

Born to a wealthy Sudanese family, she was kidnapped by slave-traders at age 9, and given the name Bakhita (lucky) by them. Sold and resold in the markets at El Obeid and Khartoum, finally purchased in 1883 by Callisto Legnani, Italian consul who planned to free her. She accompanied Legnani to Italy in 1885, and worked as a nanny for the family of Augusto Michieli. She was treated well in Italy and grew to love the country. An adult convert the Christianity, she joined the Church on 9 January 1890, she took the name of Josephine as a symbol of her new life.

She entered the Institute of Canossian Daughters of Charity in Venice, Italy in 1893, taking her vows on 8 December 1896 in Verona, Italy and serving as a Canossian Sister for the next fifty years. Her gentle presence, her warm, amiable voice, and her willingness to help with any menial task were a comfort to the poor and suffering people who came to the door of the Institute. After a biography of her was published in 1930, she became a noted and sought after speaker, raising funds to support missions.

Her feast has been designated the International Day of Prayer to Stop Human Trafficking.

Born

1868 at Oglassa, Darfur, Sudan

Died

8 February 1947 of natural causes in Italy

Canonized

• 1 October 2000 by Pope John Paul II at Saint Peter's Basilica, Rome, Italy

• thought to be the only saint originally from Sudan

Patronage

Sudan

Saint Jerome Emiliani

புனிதர் ஜெரோம் எமிலியானி 

மனிதாபிமானி மற்றும் “சோமாஸ்ச்சி” தந்தையர் சபை நிறுவனர்:

பிறப்பு: கி.பி. 1486

வெனிஸ், இத்தாலி

இறப்பு: ஃபெப்ரவரி 8, 1537

சோமாஸ்கா, இத்தாலி

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

அருளாளர் பட்டம்: 1747

திருத்தந்தை பதினான்காம் பெனடிக்ட்

புனிதர்பட்டம்: 1767

திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் கிளமென்ட்

நினைவுத் திருநாள்: ஃபெப்ரவரி 8

பாதுகாவல்: கைவிடப்பட்ட குழந்தைகள், அனாதைகள்

புனிதர் ஜெரோம் எமிலியானி, ஒரு இரக்க குணமுள்ள மனிதாபிமானியும், "சோமாஸ்ச்சி தந்தையர்" சபை (Somaschi Fathers) நிறுவனரும், புனிதரும் ஆவார்.

வெனிஸ் நகரில் "ஆஞ்செலோ எமிலியானி" (Angelo Emiliani) என்ற தந்தைக்கும் "எலியோநோர் மௌரோசெனி" (Eleonore Mauroceni) என்ற தாயாருக்கும் பிறந்தவர். இவரது தந்தையார் இவரது சிறு வயதிலேயே மரித்துப்போனார்.

இவர் தமது 15 வயதில் இராணுவத்தில் சேர்வதற்காக வீட்டை விட்டு ஓடிப்போனார். ஓரிரு போர்களில் ஈடுபட்ட ஜெரோம், நாளடைவில் "ட்ரேவிசோ" (Treviso) மலையின் கோட்டைக்கு ஆளுநராக நியமிக்கப்பட்டார். அக்கோட்டையின் பாதுகாப்புக்கான சண்டையில் இவர் போர்க்கைதியாக சிறைபிடிக்கப்பட்டார். அதிலிருந்து அவர் தப்பிப்பதற்கு இறைவனின் அன்னை மரியாளிடம் அவர் மனமுருக செபித்ததே காரணம் என்பர்.

"ட்ரேவிசோ" (Treviso) மலையிலுள்ள அன்னை மரியாளின் திருத்தலத்திற்கு யாத்திரை சென்றார். அன்னைக்கு காணிக்கையாக தாம் அணிந்திருந்த சங்கிலிகளை உண்டியலில் இட்டார். தமது ஓய்வு நேரத்தையெல்லாம் பக்தியிலும், தொண்டுப் பணிகளிலும், இறையியல் கற்பதிலும் செலவிட்டார்.

ஜெரோம் கி.பி. 1518ம் ஆண்டு குருவாக திருநிலைப்படுத்தப் பட்டார்.

கி.பி. 1528ம் ஆண்டு, பஞ்சமும், பிளேக் நோயும் தலைவிரித்தாடியபோது, இவரை அனைத்து இடங்களிலும் காண முடிந்தது. நோயாளிகளுக்கும், அனாதைகளுக்கும், கைவிடப்பட்ட மக்களுக்கும், சேவை செய்யும் இவரது ஆர்வத்தையும் காண முடிந்தது. தமது சொந்த செலவிலேயே நோயாளிகளைக் கவனித்தார். மற்றும் பசியால் வாடுபவர்களுக்கு உணவிட்டார். 'புனித ரோஸ்' (St. Rose) தேவாலயத்தினருகே ஒரு வீட்டை வாடகைக்கு எடுத்து நோயாளிகளையும் அனாதைகளையும் தங்கவைத்து கவனித்துக்கொண்டார்.

.பி. 1531ம் ஆண்டு, “வெரோனா” (Verona) சென்ற இவர், அங்குள்ள குடிமக்களிடம் ஒரு மருத்துவமனை கட்டும்படி ஊக்குவித்தார். “ப்ரெஸ்ஸியா” (Brescia), “பெர்கமோ” (Bergamo), “மிலன்” (Milan) மற்றும் இத்தாலியின் வடக்குப் பிராந்தியத்தின் (Northern Italy) அநேக இடங்களில் சிறுவர்களுக்கும் சிறுமிகளுக்குமான அநாதை இல்லங்களை நிறுவினார். "பெர்கமோ" (Bergamo) நகரில் மனந்திருந்திய பாலியல் தொழிலாளர்களுக்காக தங்கும் விடுதி நிறுவினார்.

"அலெஸ்ஸான்றோ" (Alessandro Besuzio) மற்றும் "அகோஸ்டினோ" (Agostino Bariso) ஆகிய இரண்டு அருட்பணியாளர்கள் இவருக்குத் துணையாக இவருடன் இணைந்தனர். கி.பி. 1532ம் ஆண்டு, ஜெரோம் மத குருக்களுக்கான ஒரு மத அமைப்பினை நிறுவினார். அனாதைகள், நோயாளிகள் மற்றும் ஏழைகளின் பராமரிப்பு ஆகியவை, இந்த அமைப்பின் முக்கிய பணிகளாக இருந்தன.

ஜெரோம் இவ்வமைப்பினை பாதுகாவல் சம்மனசுகளுக்கு அர்ப்பணித்தார். இவ்வமைப்பினை இறைவனின் அன்னை அதிதூய கன்னி மரியாளிடமும், தூய ஆவியானவரிடமும் அர்ப்பணித்த இவர், பாதுகாவலுக்காக இறை தூதர் அர்சிஷ்ட ரபேலிடம் ஒப்படைத்தார். கி.பி. 1540ம் ஆண்டு, திருத்தந்தை “மூன்றாம் பவுல்” (Pope Paul III) இச்சபைக்கு அங்கீகாரம் அளித்தார்.

ஒருமுறை, வேகமாக பரவின தொற்றுநோயின்போது சேவை செய்துகொண்டிருந்த ஜெரோம், பிளேக் தொற்றுநோயால் பாதிக்கப்பட்டார். கி.பி. 1537ம் ஆண்டு, ஃபெப்ரவரி மாதம், எட்டாம் நாளன்று, "சோமாஸ்கா" (Somasca) நகரில் மரித்தார்.

Also known as

• Geronimo

• Gerolamo Miani

• Jerom Aemiliani

Profile

Born wealthy, the son of Angelo and Eleanor Mauroceni Emiliani. His father died when Jerome was a teenager, and he ran away from home at age 15. After a dissolute youth, he became a soldier in Venice, Italy in 1506. Commanded the League of Cambrai forces at the fortress of Castelnuovo in the mountains near Treviso, Italy. Captured by Venetian forces on 27 August 1511, he was chained in a dungeon. He prayed to Our Lady for help, was miraculously freed by an apparition, and hung his chains on a church wall as an offering. Mayor of Treviso while studying for the priesthood. Ordained in the spotted-fever plague year of 1518.

Cared for the sick, and housed orphans in his own home. At night he roamed the streets, burying those who had collapsed and died unattended. Jerome contracted the fever himself, but survived. Founded six orphanages, a shelter for penitent prostitutes, and a hospital. Founded the Order of Somaschi (Company of Servants of the Poor, or Somascan Fathers, or Regular Clergy of Somasca) c.1532, a congregation of clerks regular vowed to the care of orphans, and named after the town of Somasca where they started, and where they founded a seminary; the society was given approval by Pope Paul III in 1540, and continue their work today in a dozen countries. Believed to have developed the question-and-answer catechism technique for teaching children religion. Declared the patron of orphans and abandoned children in 1928 by Pope Pius XI.

Born

1481 at Venice, Italy

Died

8 February 1537 in Italy of a disease caught when tending the sick

Canonized

16 July 1767 by Pope Clement XIII

Patronage

• abandoned people

• orphans (chosen by Pope Pius XI in 1928)

• Venice, Italy

Representation

• ball and chain

• man shackled with a ball and chain who is attending the sick

• man wearing a ball and chain, and receiving an apparition of Mary and the Child Jesus

Blessed Esperanza de Jesus

Also known as

• Giuseppa Alhama Valera

• María Esperanza of Jesus

• María Josefa Alhama Valera

• Sister Speranza di Gesù

• Sister Hope of Jesus

Profile

Eldest of nine children born to a peasant family. Around the age of 12, possibly due to an apparition of Saint Teresa of Avila, María Josefa received an inspiration that she should spread the devotion to the Merciful Love of Jesus. At age 23 she joined the Daughters of Calvary, taking the name Esperanza de Jesus. Member of the Claretian Missionaries. Founded the Handmaids of Merciful Love in Madrid, Spain on 24 December 1930 to care for and teach poor children and orphans, and to care for the sick and elderly. Worked in Rome, Italy from 1936 to 1951. Founded the Sons of Merciful Love in Collevalenza, Perugia, Italy in 1951. On 22 November 1981, Pope Saint John Paul II visited her at the sanctuary in Collevalenza.

Born

30 September 1893 in Santomera, Murcia, Spain as Josefa Alhama Valera

Died

• 8 February 1983 in Collevalenza, Perugia, Italy

• interred in the crypt of the Sanctuary of Merciful Love in Collevalenza

Beatified

• 31 May 2014 by Pope Francis

• beatification recognition celebrated at the Sanctuary of Merciful Love, Collevallenza, Perugia, Italy, presided by Cardinal Angelo Amato

• her beatification miracle involved the survival of a child named Francesco Maria in Monza, Italy, who, as an newborn in 1998, was starving due to an inability to digest anything, but was healed by drinking water from the sanctuary of Mother Esperanza

Patronage

• Handmaids of Merciful Love

• Sons of Merciful Love

Blessed Johann Philipp Jeningen

Also known as

Apostle of the Ries

Profile

Johann joined the Jesuits on 19 January 1663 in Landsberg, Germany; he made his solemn vows on 2 February 1677. Ordained a priest on 11 June 1672. Popular and successful missionary, his work at the shrine of Our Lady of Schönenberg brought so many pilgrims to the site that a new church had to be built to serve them all.

Born

5 January 1642 in Eichstätt, Bavaria, Germany

Died

8 February 1704 in Ellwangen, Baden-Württemberg, Germany of natural causes

Beatified

• 16 July 2022 by Pope Francis

• beatification celebrated at the Basilica of Sankt Vitus, Ellwangen, Germany, presided by Cardinal Marcello Semeraro

• the beatification miracle involved the healing of a man in Ulm, Germany in 1985 who suffered from gallbladder inflamation, severe sepsis, pneumonia, digestive haemorrhage from gastroduodenal ulcer, breathing difficulties and other minor maladies

Blessed Josephina Gabriella Bonino

Also known as

Gabriela, Giuseppina

Profile

Raised in a pious family, she was a deeply religious child. Moved to Turin, Italy at age 12. Made a temporary vow of chastity at age 18. At age 26 she returned to Savigliano, Italy to care for her ailing father. Underwent a successful back surgery in 1887, and made a pilgrimage to Lourdes, France to give thanks for her health. There she felt a call to spend her life caring for the poor. In Savigliano she began caring for orphans. In April 1881 she helped found the Sisters of the Holy Family to care for orphans, the poor, and the elderly sick; she served as its superior for the rest of her life. Helped found four more houses of the Sisters. Predicted the date of her own death.

Born

5 September 1843 in Savigliano, Italy

Died

8 February 1906 in Savona, Italy of natural causes

Beatified

17 May 1995 by Pope John Paul II

Blessed Peter Igneus

Also known as

• Peter Aldobrandini

• Peter Mezzobarbo

• Peter of Pavia

• Peter of the Fire

• Peter the Fire-Tried

• Pietro Igneo

Profile

Born to the Italian nobility. Vallombrosan Benedictine monk. Accused of simony, Peter under went a trial by fire - he had to walk through fire, and if he was innocent and God was on his side, he would emerge unharmed. Peter's abbot and spiritual teacher, Saint John Gualbert administered the test; Peter survived, was exhonerated, and was know thereafter as Peter Igneus. Abbot of San Salvatore Abbey in Fucecchio, Italy. Cardinal-bishop of Albano. Papal legate to Germany for Pope Saint Gregory VII in 1079. Papal envoy to France in 1084 to promulgate the order of excommunication against Henry IV.

Born

Italy

Died

1089 of natural causes

Saint Laureatus of Rome

Also known as

Laureatus of Castelpoto

Profile

Martyred in the persecutions of Valerian.

Died

• c.258 in Rome, Italy

• buried in the Santa Ciriaca catacombs in Rome

• some relics transferred to the Church of the Holy Cross Biberbach, Bavaria (in modern Germany) in 1687 where they were enshrine in a jewelled urn, but has since been lost

• some relics enshrined in Venice, Italy, but was since been lost

• a piece of his head was enshrined in Monselice, Padua, Italy, but has since been lost

• his leg is enshrined in a reliquary statue in Castelpoto, Italy

Patronage

• against cholera (legend says that a procession of his relics ended a cholera epidemic in the town of Castelpoto, Italy)

• Castelpoto, Italy

Blessed Jacoba de Settesoli

Also known as

Jacqueline

Profile

Born to the Italian nobility. Mother of two sons, grandmother of several children, all of whom she outlived. Widow. Franciscan tertiary. Friend of Saint Francis of Assisi and Saint Clare of Assisi. Legend says that Francis gave her a lamb that followed her back and forth to church, and would wake her in the morning in time for services.

Born

1190 at Torre Asturias, Italy

Died

• c.1273 of natural causes

• buried at Assisi near Saint Francis

Saint Invenzio of Pavia

Also known as

Evencija, Evencio, Evenzio, Invencij, Invencito, Iuvence, Iuventius, Jovencio, Juvencij

Additional Memorial

12 September on some calendars due to confusion with Saint Juventius of Pavia

Profile

Bishop of Pavia, Italy from 381 to 397, chosen for the see by Saint Ambrose of Milan. Attended the Council of Aquileia in 390 and the Council of Milan, signing the letter condemning the theological errors of Jovinian. A tireless evangelist for the faith in his diocese.

Died

• February 397 in Pavia, Italy of natural causes

• buried in the church of Saints Nazario and Celso; the church was later re-dedicated as Saint Ivenzio

• relics re-discovered in 1574

• relics re-enshrined in 1789 when the church was damaged

Saint Isaias Boner

Profile

A member of the Augustinian friars. Beginning in 1419, he studied theology in Padua, Italy. He began teaching at the Augustinian house there in 1422, and began teaching theology in 1424. Exceptional professor of Holy Scripture within the order. Provincial visitor of the Augustinians in Poland in 1438. Taught theology at the University of Cracow in 1443. Vicar-general of the Augustinian chapter in Bavaria, Germany in May 1452. Well known in public life for his theological wisdom and teaching skills, he lived a life of piety and zeal for the saving of souls.

Born

c.1400 at Cracow, Poland

Died

8 February 1471 at Cracow, Poland of natural causes

Saint Cuthman of Steyning

Also known as

Cuthmann, Cutmano, Cutmanus

Profile

Poor but pious youth from the south of England. Cared for his invalid mother following his father's death. Shepherd, spending his time with the flock in prayer. Built a church near his property near Steyning, Sussex, England. Miracle worker in life and afterward.

Died

9th century

Patronage

• against poverty

• bachelors

• poor people

• shepherds

• single laymen

Saint Stephen of Muret

Also known as

• Stephen of Grandmont

• Stephen of Thiers

• Étienne de...

Profile

Educated at Benevento, Italy from age 12 by Archbishop Milo. Founder of the Benedictine house of Grandmont in the forest of Muret, in Limousin, France. Abbot of the house, though never formally a monk.

Born

c.1046 at Thiers, Auvergne, France

Died

8 February 1124 of natural causes

Canonized

1189 by Pope Clement III

Saint Kigwe of Monmouthshire

Also known as

Ciwa, Ciwg, Cwick, Kewe, Kigwoe, Kuet, Kywere

Profile

Sister of Saint Congar. She lived a life of quiet sanctity and private vows. Once when she visited her brother in his hermit's cell he refused to see her, fearing that even the sight of his sister would prove a distraction. To prove her holiness, she summoned a wild boar, and miraculously caused it to obey her like a pet. Her brother accepted the event as a sign.

Patronage

Kew, Cornwall, England

Saint Honoratus of Milan

Also known as

Onorato

Profile

Bishop of Milan, Italy in 567 during a time when there was theological conflict with the Arians, battlefield conflict with invading Lombards. Honoratus opposed both, but was driven into exile and never returned to his see.

Died

570

Saint Oncho of Clonmore

Also known as

Onchu, Onchuo

Profile

Poet and pilgrim who roamed the memorials and shrines of Ireland, collecting and preserving information about and relics of the saints. He finally retired to the Clonmore monastery who inherited his collection of relics, and who enshrined Oncho as well.

Died

c.600 at the monastery in Clonmore, Ireland of natural causes

Saint Cointha of Alexandria

Also known as

Coint, Cointa, Quinta

Profile

Martyred in the persecutions of Decius for refusing to sacrifice to idols.

Born

Egyptian

Died

dragged to death by a horse thru the streets of Alexandria, Egypt in 249

Saint Elfleda of Whitby

Also known as

Aelflaed, Edilfreda, Ethelfreda, Ethelfleda, Elgiva

Profile

Born a princess, the daughter of King Oswy of Northumbria (part of England). She was offered to God as a child at the convent of Hartlepool. Nun at the double monastery of Whitby Abbey with Saint Hilda of Whitby. Abbess of Whitby.

Born

653

Died

714

Saint Meingold

Also known as

Mengold, Meingaud

Profile

Member of a noble family of Liege, Belgium, the County of Huy, Belgium. Known for his personal holiness. Assassinated while returning from a pilgrimage; the killers cared nothing about his faith, and killed him for purely political reasons.

Died

murdered in 892

Patronage

• bakers

• Huy, Belgium

Saint Paul of Verdun

Also known as

Paulus

Profile

Courtier. Hermit on Mount Voge (modern Paulberg) near Trier, Germany. Monk at Tholey, Germany. Bishop of Verdun, France.

Died

c.649

Saint Nicetius of Besançon

Also known as

Niceto, Nicezio, Nizier

Profile

Bishop of Besançon, France. Friend of Saint Columbanus of Luxeuil.

Died

• 611

• buried in the church of San Pietro

Canonized

24 November 1900 by Pope Leo XIII (cultus confirmation)

Blessed Ermanno of Foligno

Profile

Franciscan friar minor at the convent in Foligno, Italy. Known as a miracle worker.

Born

late 12th century

Died

• 1256 of natural causes

• interred in the San Feliciano Cathedral in Foligno, Italy

Saint Gaudinus of Soissons

Also known as

Gaudin, Gaudino

Profile

Bishop of Soissons, France in the late 7th and early 8th centuries. Martyred by loan sharks for preaching against them and their business.

Died

possibly drowned in early 8th century

Martyrs of Constantinople

Profile

Community of 5th century monks at the monastery of Saint Dius at Constantinople. Imprisoned and martyred for loyalty to the Vatican during the Acacian Schism.

Died

485 in Constantinople

Martyrs of Persia

Profile

An unknown number of Christians murdered in early 6th-century Persia. Legend says that so many miracles occurred through the intercession of these martyrs that the king decreed an end to the persecution of Christians.

Saint Mlada of Prague

Also known as

• Mary of Prague

• Mileda of Prague

Profile

Daughter of Duke Boleslav of Czechia. Founded the convent of Saint George in Prague (in the modern Czech Republic).

Died

994

Blessed Bonifacio of Siena

Also known as

Bonafino

Profile

Franciscan friar.

Born

13th century Siena, Italy

Died

1290, location unknown, of natural causes

Saint Emilian of Armenia

Also known as

Aemilian

Profile

Armenian monk. Martyr.

Saint Cyriacus of Rome

Profile

Martyr.

Died

in Rome, Italy

Saint Sebastian of Armenia

Profile

Armenian monk. Martyr.

Saint Dionysus of Armenia

Profile

Armenian monk. Martyr.

Saint Lucius of Rome

Profile

Martyr.

Died

in Rome, Italy

Saint Paul of Rome

Profile

Martyr.

Died

in Rome, Italy

Saint Ruidche

Profile

Nun.

Born

9th century Ireland

Saint Gisela

Profile

Nun.

Died

1277

Four Mercedarian Evangelists

Profile

Four Mercedarian friars. They evangelized the area of Provence (in modern France), working to convert Muslims and free enslaved Christians.

Also celebrated but no entry yet

• Our Lady of the Lily