இன்றைய புனிதர்கள் நவம்பர் 07

 Saint Engelbert of Cologne

Also known as

Engelbert of Berg

Profile

Son of the influential Count Englebert of Berg and Margaret, daughter of the Count of Gelderland. Studied at the cathedral school at Cologne, Germany. In a time when clerical and episcopal positions were a part of political patronage, Englebert was made provost of churches in Cologne and Aachen, Germany while still a young boy, and of the Cologne cathedral at age 14. He led a worldly and dissolute youth; known for his good looks, keen mind, and wild ways. Englebert went to war to support his cousin, Archbishop Adolf, against Archbishop Bruno; for this, and for threatening to attack the Holy Roman Emperor Otto IV, both Engelbert and Adolf were excommunicated in 1206.

In 1208 Engelbert publicly submitted to the pope's authority, and was received back into the Church. He fought the Albigensians in 1212. Chosen archbishop of Cologne on 29 February 1216. By this point, Engelbert had mellowed somewhat, and cared about his see, but still had worldly ambitions. To preserve the possessions and revenues of his see and the countship of Berg, he went to war with the Duke of Limburg and the Count of Cleves, restored civil order, demanded the allegiance of his nobles, erected defences around his lands, and even prosecuted family members when needed. He enforced clerical discipline, helped establish the Franciscans in his diocese in 1219 and the Dominicans in 1221, built monasteries and insisted on strict observance in them, and used a series of provincial synods to regulate church matters.

Engelbert was appointed guardian of the juvenile King Henry VII and administrator of the Holy Roman Empire by Emperor Frederick II in 1221. He supervised the kingdom and the king's education, and placed the crown himself during Henry's coronation in 1222. Worked for a treaty with Denmark at the Diet of Nordhausen on 24 September 1223.

However, for all that he was loved by his people for the stability and security he brought, many of the nobility hated and feared him, and the archbishop had to travel with a troupe of bodyguards. Pope Honorius III and Emperor Frederick II advised Engelbert to protect the nuns of Essen who were being oppressed and harassed by Engelbert's cousin, Count Frederick of Isenberg. To prevent action by the archbishop, Count Frederick and some henchmen ambushed Engelbert on the road from Soest to Schwelm, stabbing him 47 times. Considered a martyr as he died over the defense of religious sisters.

Born

c.1185 at Berg in modern Germany

Died

• stabbed to death on the evening of 7 November 1225 near Schwelm, Germany

• relics translated to the old cathedral of Cologne, Germany on 24 February 1226

Canonized

• no formal canonization

• proclaimed a venerated martyr by Cardinal Conrad von Urach on 24 February 1226, and by Archbishop Ferdinand in 1618

• listed in the Roman Martyrology

Saint Peter Ou

 * வி.  பீட்டர் யு *

 (1768-1814)

 சீனாவில் வாழ்ந்து இயேசுவுக்காக தியாகியாக இருந்த பல புனிதர்களில் பீட்டர் யூவும் ஒருவர்.  கிறிஸ்தவமல்லாத பெற்றோருக்குப் பிறந்த யூ, சிறுவயதிலிருந்தே நல்லொழுக்கங்களால் நிறைந்திருந்தார்.  எல்லா வகையிலும் இருந்த யூ, எப்போதும் ஏழைகளுக்கு உதவவும், ஏழைகளுக்கு உதவவும் முயன்றார்.  அவர் இளமையாக இருந்தபோது, ​​ஒரு பெரிய ஹோட்டலைத் தொடங்கினார்.  வர்த்தகம் பெருகிக் கொண்டிருந்த நேரத்தில் அவர் திருமணம் செய்து கொண்டார்.  யு மிகவும் உற்சாகமாகவும் பேசக்கூடியதாகவும் இருந்தது.  அந்த நேரத்தில் கிறிஸ்தவ மிஷனரிகள் ஒரு குழு அவரது தாயகத்திற்கு வந்தது.  அவர்களின் பேச்சும் நடத்தையும் யூவைக் கவர்ந்தது.  கடவுள் மீதான தனது நம்பிக்கை தவறான பாதையில் இருப்பதை அவர் உணர்ந்தார்.  அவர் வீடு திரும்பி தனது கடவுள்களின் எல்லா உருவங்களையும் அழித்த பிறகு, அவர் முழுக்காட்டுதல் பெற்று ஒரு கிறிஸ்தவராக ஆனார்.  பீட்டர் என்ற பெயரை ஏற்றுக்கொண்டார்.  அவர் சென்ற இடமெல்லாம் கிறிஸ்துவைப் பற்றி பேசிக் கொண்டிருந்தார்.  யூவின் பேச்சு பலரை இயேசுவிடம் ஈர்க்க முடிந்தது.  அந்த நாட்டில் கிறிஸ்தவர்களை வழிநடத்தியது யு.  பின்னர் அவர் சீனாவின் பல பகுதிகளுக்குச் சென்று சுவிசேஷம் செய்தார்.  கிறிஸ்தவத்தை அடக்க அதிகாரிகள் முயன்றபோது யு கைது செய்யப்பட்டார்.  சிறைச்சாலை சித்திரவதை.  ஆனால் அவர் இயேசுவை மறுக்க மறுத்துவிட்டார்.  சிறையில் தன்னுடன் இருந்தவர்களையும் அவர் மாற்றி, அவர்களை இயேசுவின் சீஷர்களாக மாற்றினார்.  அதிகாரிகள் பீட்டர் யூவை சிலுவையில் அறையுமாறு கட்டளையிட்டனர்.  அவர் அதற்குத் தயாராக இல்லை என்பதைக் கண்டதும் அவர் தூக்கிலிடப்பட்டார்.  அக்டோபர் 1, 2000 அன்று போப் இரண்டாம் ஜான் பால் பீட்டர் யூவை நியமனம் செய்தார்.

Also known as

• Peter Wu Gousheng

• Wu Gousheng

• Wu Guosheng Petrus

Additional Memorial

28 September as one of the Martyrs of China

Profile

Born to a non-Christian family. Known from his youth for his sense of justice, his quick defense of the poor and oppressed; his outspoken nature actually frightened people in his traditionalist region. A husband and self-made businessman, he owned and ran a large hotel. One of the first converts made by missionaries to his area. Naturally enthusiastic, Peter tossed out his household idols, and preached Christianity to anyone who came by. Lay leader of the converts in his district, he took the name Peter at baptism. Worked as a catechist for missionaries in Sichuan; instructed 600 people in Christianity. Arrested on 3 April 1814 during a violent backlash against the faith. Imprisoned and tortured to break him from his faith, he worked to inspire the faith in his fellow prisoners, and led prayer services in the cells. Condemned to death for refusing to step on a crucifix. Martyr.

Born

1768 at Longping in Guizhou Province, China

Died

strangled to death on 7 November 1814 at Tsen-y-Fou, Su-Tchuen province, China

Beatified

27 May 1900 by Pope Leo XIII

Canonized

1 October 2000 by Pope John Paul II

Saint Willibrord of Echternach

✠ புனிதர் வில்லிப்ரார்ட் ✠

(St. Willibrord)

உட்ரெச்ட் ஆயர்:

(Bishop of Utrecht)

பிறப்பு: கி.பி. 658

நார்தும்ப்ரியா

(Northumbria)

இறப்பு: நவம்பர் 7, 739 (வயது 81)

எக்டேர்னாக், லக்ஸம்பர்க்

(Echternach, Luxembourg)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

(Eastern Orthodox Church)

ஆங்கிலிக்கன் சமூகம்

(Anglican Communion)

முக்கிய திருத்தலம்:

எக்டேர்னாக் (Echternach)

நினைவுத் திருநாள்: நவம்பர் 7

பாதுகாவல்:

வலிப்பு, கால்-கை வலிப்பு நோய், லக்ஸம்பர்க் (Luxembourg), நெதர்லாந்து (Netherlands), உட்ரெச்ட் பேராயம் (Archdiocese of Utrecht)

புனிதர் வில்லிப்ரார்ட், நவீன நெதர்லாந்தின் “ஃபிரைசியன்ஸ்" (Frisians) இன மக்களின் அப்போஸ்தலர் எனப்படுபவரும், “நார்தும்ப்ரியன்” (Northumbrian) துறவு புனிதரும் ஆவார். இவர், “உட்ரெச்ட்” (Utrecht) மறை மாவட்டத்தின் முதல் ஆயர் ஆவார்.

ஆரம்ப வாழ்க்கை:

வில்லிப்ரார்ட்டின் தந்தை பெயர் “வில்கில்ஸ்” (Wilgils) ஆகும். இவர் புதிதாய் கிறிஸ்தவ மதத்தை தழுவியவர் ஆவார். இவர் தமது மகன் வில்லிப்ரார்டை உலக பந்தங்களிலிருந்து விடுவித்து, “ரிப்பொன்” (Ripon) எனும் இடத்திலுள்ள துறவு மடத்தில் இணைக்க விரும்பினார். புனித ஆண்ட்ரூவுக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்ட, "வாக்குவன்மை" பற்றின இனச் சார்பற்ற சமூகத்தை (Oratory) நிறுவினார். (கி.பி. 1564ல், ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபையில் சார்புநிலையற்ற அருட்பணியாளர்கள் ரோம் நகரில் கூடி, பிரசங்கம் மற்றும் பிரபலமான சேவைகளை வழங்கும் அமைப்பினைத் தொடங்கி, பிற நாடுகளிலும் பரவச் செய்தனர்.

வில்லிப்ரார்ட், அன்றைய “யார்க்” மறைமாவட்ட ஆயர் (Bishop of York) “புனித வில்ஃபிரிடின்” செல்வாக்கின் கீழ் வளர்ந்தார்.

பின்னர், இவர் பெனடிக்டைன் (Benedictines) துறவு மடத்தில் இணைந்தார். நெடுங்கால துறவு வாழ்வில், மறைபோதனையுடன் தவ வாழ்வு வாழ்ந்த வில்லிப்ரார்ட், தமது 81ம் வயதில் மரணமடைந்தார்.

Also known as

• Clement of Echternach

• Apostle of the Frisians

• Willibrordus

Profile

Son of Saint Hilgis. Educated at Ripon, England and in Ireland under Saint Egbert. Missionary to Friesland and Luxembourg with Saint Swithbert. Benedictine monk. Founding bishop of Utrecht, Netherlands in 695. Worked with Saint Boniface, Saint Rumold, Saint Werenfridus, Saint Engelmund, and Saint Adalbert of Egmond. Founded monasteries.

Born

658 at Northumbria, England

Died

• 7 November 739 of natural causes

• relics at Echternach, Luxembourg and in the Cathedral of Saint Catherine in Utrecht, Netherlands

Patronage

• against convulsions; convulsives

• against epilepsy; epileptics

• Belgium

• Luxembourg

• Netherlands

• archdiocese of Utrecht, Netherlands

• Heusden, Belgium

• Waalre, Netherlands

Blessed Anthony Baldinucci

Profile

Joined the Jesuits on 21 April 1681. He taught in Rome and Terni, Italy. Ordained on 28 October 1695. Parish missioner in the area of Colli Albani, Frascati and Viterbo, Italy, preaching 448 missions. Noted for organizing processions during which Anthony and many of his flock wore crowns of thorns, and scourged themselves. His missions were popular, drawing crowds so large that they had to be conducted outdoors; Anthony employed a crowd control gang of thugs - and then converted them all to the faith. Also noted for his spread of devotion to the Blessed Virgin Mary whose image was always carried on his missions.

Born

19 June 1665 in Florence, Italy

Died

6 November 1717 of natural causes

Beatified

23 April 1893 by Pope Leo XIII

Saint Vincent Liêm

Also known as

• Vincent Liêm Quang Lê

• Vinh-son Le Quang Liem

• Vinh-son Liêm Quang Lê

Additional Memorial

24 November as one of the Martyrs of Vietnam

Profile

Born to the Tonkinese nobility. Studied in the Philippines. Joined the Dominicans in 1753, making his solemn profession in 1754. Ordained in 1758. Returned to Tonkin in January 1759 where he served as missionary and evangelist. Imprisoned for preaching Christianity, he preached to prisoners. Martyr.

Born

c.1732 in Trà Lu, Nam Ðinh, Vietnam

Died

beheaded on 7 November 1773 in Ðong Mo, Ha Tay, Vietnam

Canonized

19 June 1988 by Pope John Paul II

Saint Vincenzo Grossi

அருளாளர் வின்செண்ட் குரோசி (குரு)

Blessed Vinzenz Grossi

நினைவுத்திருநாள் : நவம்பர் 7

பிறப்பு : 9 மார்ச் 1845, பிச்சிக்ஹெட்டோனே Pizzighettone, இத்தாலி

இறப்பு : 7 நவம்பர் 1917, விகோபெல்லிக்னானோ Vicobellignano, இத்தாலி

முத்திபேறுபட்டம்: 1 நவம்பர் 1975, திருத்தந்தை 6 ஆம் பவுல்

வின்செண்ட் குரோசி தன்னுடைய இளம் வயதிலேயே, பள்ளியில் கற்கும்போது, தன்னுடன் படித்த சக மாணவர்கள் வியக்கும் வகையில் அனைவரையும் சிரிக்கவைப்பார். தினமும் தவறாமல் ஆலயத்திற்கு சென்று, பங்குத்தந்தைக்கு உதவி செய்து வந்தார். தன் கல்வியை முடித்தப்பிறகு, 24 ஆம் வயதில் குருப்பட்டம் பெற்றார். பின்னர் தீர்க்கமுடியாத பிரச்சனைகள் நிறைந்த பங்கிற்கு அனுப்பப்பட்டார். அப்பங்கில் பல துன்பங்களை அனுபவித்தார். தகாத சொற்களால் அவமானப்படுத்தப்பட்டார். இருப்பினும் இவர் தன்னம்பிக்கையை இழக்காமல் அம்மக்களின் ஒற்றுமைக்காகவும், நலமான வாழ்வை சுமூகமான உறவை கொண்டு வருவதற்காகவும் அயராது உழைத்தார். இவரின் செயல்களை கண்டு அப்பங்கு மக்கள் அருட்தந்தைக்கு உதவினர். தங்களிடையே இருந்த எல்லாப் பிரச்சனைகளையும் அவர்களுக்குள்ளாகவே தீர்த்துக்கொண்டனர். பின்னர் வின்செண்ட் அம்மக்களின் ஒற்றுமையை தொடர்ந்து நிலை நிறுத்துவதற்காக காரிதாஸ் அமைப்பு ஒன்று ஏற்படுத்தினார். அவ்வமைப்பின் வழியாக சமூகப்பணிகளிலும் ஈடுபடவைத்தார். அதன்பிறகு இளைஞர்களுக்காக பல மன்றங்களையும் நிறுவி சிறப்பாக தன் மறைப்பணியை ஆற்றினார். 

Profile

One of seven children born to Baldassare Grossi and Maddalena Capellini. Ordained a priest in the diocese of Lodi, Italy on 22 May 1869. Noted for this simple austere life style, and the humour and trust in Christ that he brought to it. Founded the Daughters of the Oratory for the Christian eduction of young people.

Born

9 March 1845 in Pizzighettone, Cremona, Italy

Died

7 November 1917 in Vicobellignano, Cremona, Italy of natural causes

Canonized

18 October 2015 by Pope Francis at Rome, Italy

Saint Jacinto Castañeda Puchasóns

Also known as

Hyacint, Hyacinth

Additional Memorial

24 November as one of the Martyrs of Vietnam

Profile

Dominican priest. Missionary to the Philippines, China, and Tonkin. Martyr.

Born

13 November 1743 in Xàtiva, Valencia, Spain

Died

beheaded on 7 November 1773 in Ðong Mo, Ha Tay, Vietnam

Canonized

19 June 1988 by Pope John Paul II

Saint Prosdocimus of Padua

Also known as

Prosdecimus, Prosdocimo, Prosdozimus

Profile

First bishop of Padua, Italy; he evangelized the entire region. Baptized Saint Daniel of Padua, who served him as deacon. Tradition says Prosdocimus was sent Saint Peter the Apostle.

Died

• c.100

• entombed is situated at the basilica of Santa Giustina at Padua, Italy

Patronage

• Asolo, Italy

• Cittadella, Italy

• Padua, Italy

Blessed Lucia of Settefonti

Profile

Twelfth-century nun in the Camaldolese monastery of Santa Cristina in Ozzana Emilia, Italy. Abbess of her house. Noted for her personal piety, and as a pious and charitable leader of her sisters.

Died

• 12th century Italy of natural causes

• relics enshrined in the church of Sant’Adrea di Ozzano by Cardinal Paleotti on 7 November 1573

Beatified

1779 by Pope Pius VI (cultus confirmation)

Saint Tremorus of Brittany

Also known as

Trémeur

Profile

Son of Saint Triphina. Educated by Saint Gildas the Wise. Murdered as a child by his step-father, Count Conmore due to his hatred of the faith.

Died

6th century at a monastery at Carhaix, Brittany (in modern France)

Patronage

Carhaix, France

Saint Florentius of Strasbourg

Also known as

Florent

Profile

Immigrated to Alsace (in modern France), and built a monastery at Haselac. Bishop of Strasbourg, France in 678.

Born

Ireland

Died

c.693

Patronage

• against gall stones

• against ruptures

Saint Gébétrude of Remiremont

Also known as

Gertrude of Remiremont

Profile

Grandaughter of Saint Romaricus. Niece of Saint Clare. Sister of Saint Adolphus. Educated at the convent at Saint-Mont where she became a Benedictine nun. Third abbess of Remiremont Abbey.

Died

c.680

Beatified

1051 by Pope Saint Leo IX (cultus confirmation)

Saint Ernest of Mecca

Also known as

Ernest of Zwiefalten

Profile

Benedictine monk and then abbot at Zwiefalten Abbey in southern Germany. Crusader, making it to Arabia. Martyr.

Born

Steißlingen, Germany

Died

1148 in Mecca

Saint Herculanus of Perugia

Also known as

Ercolano, Herculan

Profile

Bishop of Perugia, Italy. Martyred under orders of Ostro-Gothic leader Totila.

Died

beheaded 549 by Ostro-Gothic soldiers

Patronage

Perugia, Italy

Saint Hieron of Mytilene

Also known as

Gerone, Ierone

Profile

Martyred with several fellow Christians in the persecutions of Diocletian.

Born

Armenia

Died

c.300 at Mytilene, Greece

Blessed Lazarus the Stylite

Profile

Set an example of turning his back on the world and living for prayer by living without shelter on top of a series of columns for many year, often surviving on nothing but bread and water.

Died

1054 on Mount Galision near Ephesus, Asia Minor of natural causes

Saint Melasippus of Ancyra

Also known as

Melasippo

Profile

Married to Saint Carina of Ancyra. Father of Saint Anthony of Ancyra. Martyred in the persecutions of Julian the Apostate.

Died

latter 4th century in Ancyra, Galatia

Saint Carina of Ancyra

Also known as

Cassina

Profile

Married to Saint Melassipus of Ancyra. Mother of Saint Anthony of Ancyra. Martyred in the persecutions of Julian the Apostate.

Died

latter 4th century in Ancyra, Galatia

Saint Anthony of Ancyra

Profile

Son of Saints Melasippus and Carina of Ancyra. Martyred at age 13 in the persecutions of Julian the Apostate.

Died

latter 4th century in Ancyra, Galatia

Saint Achillas

புனித_அக்கிலஸ் (-313)

நவம்பர் 07

இவர் எகிப்தில் உள்ள அலெக்சாந்திரியா நகரைச் சார்ந்தவர்.

கல்வியிலும் இறைப் பற்றிலும் சிறந்து விளங்கிய இவர், முதலில் அலெக்சாந்திரியா நகரின் ஆயராகவும், பின்னர் பதினெட்டாவது திருத்தந்தையாகவும் உயர்த்தப்பட்டார். 

இவருடைய காலத்தில் திரு அவைக்குப் பல தரப்பிலிருந்தும் எதிர்ப்புகள் வந்தன. குறிப்பாக ஆரியன் என்ற குருவானவர் இயேசு கிறிஸ்துவின் இறைத் தன்மையை மறுத்து வந்தார். அவரை எதிர்த்து  இவர் போராடியதால், அவர் தன்னோடு ஒருசிலரைச் சேர்த்துக் கொண்டு இவருக்கு எதிராகக் கிளர்ச்சி செய்தார். அப்படிப்பட்ட சூழ்நிலையிலும் இவர் மனவுறுதி இருந்து, அவரையும், அவருடைய தப்பறைக் கொள்கையையும் முறியடித்தார். 

இப்படித் திருஅவையைத் தப்பறைக் கொள்கையிலிருந்தும், எதிரிகளிடமிருந்தும் காப்பாற்றிய இவர், 313 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார்.

புனித அத்தனாசியஸ் இவரிடமிருந்த அறிவையும் ஞானத்தையும் பார்த்துவிட்டு, இவரை பெரிய அக்கிலஸ் என்று அழைப்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

Profile

Bishop of Alexandria, Egypt. Ordained Arius, the founder of the Arian heresy. Attacked by Meletianists for his orthodox Christianity.

Died

313 of natural causes

Saint Hesychius of Mytilene

Profile

Martyred in the persecutions of Diocletian.

Born

Armenia

Died

c.300 at Mytilene, Greece

Saint Nicander of Mytilene

Profile

Martyred in the persecutions of Diocletian.

Born

Armenia

Died

c.300 at Mytilene, Greece

Saint Amaranthus

Also known as

Amaranto

Profile

Third century martyr.

Died

• at Vieux, France

• relics in the Cathedral of Albi, France

Saint Prosdocimus of Rieti

Profile

Evangelizing first bishop of Rieti, Italy.

Born

1st century

Died

Rieti, Italy

Saint Taurio of Amphipolis

Also known as

Taurion

Profile

Martyr.

Died

Amphipolis, Macedonia

Saint Thessalonica of Amphipolis

Profile

Martyr.

Died

Amphipolis, Macedonia

Saint Baud of Tours

Also known as

Baldo

Profile

Sixth century bishop of Tours, France, noted for his alms-giving.

Saint Raverranus of Séez

Profile

Bishop of Séez, France.

Died

682

Saint Auctus of Amphipolis

ProfileMartyr.

Died

Amphipolis, Macedonia

Saint Congar

Also known as

Cungaro

Profile

No reliable information available.

Born

Wales

Saint Blinlivet

Also known as

Blevileguetus

Profile

Ninth century bishop of Vannes, France.

Saint Amarand

Profile

Abbot of Moissac, France. Bishop of Albi, Italy.

Died

c.700

Martyred in the Spanish Civil War

Thousands of people were murdered in the anti-Catholic persecutions of the Spanish Civil War from 1934 to 1939. I have pages on each of them, but in most cases I have only found very minimal information. They are available on the CatholicSaints.Info site through these links:

• Alfredo Fanjul Acebal

• Andrés Francisco Simón Gómez

• Gil Belascoain Ilagorri • Isabelino Carmona Fernández

• José Delgado Pérez

• José Vega Riaño

• Juan Mendibelzúa Ocerín

• Manuel Marín Pérez

• Serviliano Riaño Herrero

• Vicente Rodríguez Fernández

• Victoriano Reguero Velasco

 அல்காலா நகரின் புனிதர் டிடாக்கஸ் 

(St. Didacus of Alcalá)

ஸ்பேனிஷ் ஃபிரான்சிஸ்கன் பொதுநிலை அருட்சகோதரர்:

(Spanish Franciscan Lay Brother)

பிறப்பு: கி.பி. 1400

சேன் நிக்கோலஸ் டெல் புயேர்டோ, செவில் அரசு, கேஸ்டில் கிரீடம்

(San Nicolás del Puerto, Kingdom of Seville, Crown of Castile)

இறப்பு: நவம்பர் 12, 1463 (வயது 62-63)

அல்காலா டி ஹெனெரெஸ், டோலிடோ அரசு, கேஸ்டில் கிரீடம்

(Alcalá de Henares, Kingdom of Toledo, Crown of Castile)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

புனிதர் பட்டம்: கி.பி. 1588

திருத்தந்தை ஐந்தாம் சிக்ஸ்டஸ்

(Pope Sixtus V)

முக்கிய திருத்தலம்:

எர்மிட்டா டி சான் டியாகோ, சான் நிக்கோலா டெல் பியூர்டோ, செவில், ஸ்பெய்ன்

(Ermita de San Diego, San Nicolás del Puerto, Seville, Spain)

நினைவுத் திருநாள்: நவம்பர் 6

பாதுகாவல்:

சான் டியாகோ ரோமன் கத்தோலிக்க மறைமாவட்டம் (Roman Catholic Diocese of San Diego),

ஃபிரான்சிஸ்கன் பொதுநிலை அருட்சகோதரர்கள் (Franciscan Lay Brothers)

“டியேகோ டி சேன் நிக்கோலஸ்” (Diego de San Nicolás) என்ற பெயரிலும் அறியப்படும் அல்காலா நகரின் புனிதர் டிடாக்கஸ், புதிதாய் வெற்றிகொள்ளப்பட்டிருந்த “கனரி தீவுகளில்” (Canary Islands) பணியாற்றிய முதல் குழுவினருடன் மறைப்பணியாற்றிய “ஸ்பேனிஷ் ஃபிரான்சிஸ்கன் பொதுநிலை அருட்சகோதரரும்” (Spanish Franciscan Lay Brother), ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் புனிதருமாவார்.

கி.பி. 1400ம் ஆண்டு, “செவில்” அரசிலுள்ள (Kingdom of Seville) “சேன் நிக்கோலஸ் டெல் புயேர்டோ” (San Nicolás del Puerto) எனும் நகராட்சிப் பகுதியில் பக்தியான ஏழைக் குடும்பத்தில் பிறந்த இவரது பெற்றோர் இவருக்கு, ஸ்பெயின் நாட்டின் பாதுகாவலரான புனிதர் “சந்தியாகுவின்” (Santiago/ St. James) பெயரிலிருந்து மருவிய பெயரான “டியாகோ” (Diego) என்ற பெயரிட்டிருந்தனர். சிறு வயதிலேயே ஒதுங்கி வாழும் துறவு வாழ்க்கையை தழுவினார். பின்னர், அலைந்து திரியும் துறவு வாழ்வில் தம்மை ஈடுபடுத்திக்கொண்டார். ஆன்மீக வாழ்க்கைக்கு தாம் அழைக்கப்படுவதை உணர்ந்த இவர், “அல்பைதா” (Albaida) எனும் இடத்திலுள்ள “ஃபிரான்சிஸ்கன்” (Order of Friars Minor) சபையின் “விழிப்புடன் கூர்ந்து கவனிக்கும் அல்லது சீர்திருத்த” (Observant (or Reformed) கிளைகளில் இணைய விண்ணப்பித்தார். தென் ஸ்பெயின் நாட்டின் “அண்டலூசியாவின்” (Andalusia) “கொரொடோபா” (Córdoba) பிராந்தியத்திலுள்ள “அர்ருசஃபா” (Arruzafa) எனுமிடத்திலுள்ள துறவு மடத்திற்கு அனுப்பப்பட்டார். அங்கே இவர் “பொதுநிலை அருட்சகோதரராக” (Lay Brother) ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டார்.

டிடாக்கஸ், அங்கே வாழ்ந்த காலத்தில், தமது பிராந்தியத்தின் “கொரொடோபா”, “காடிஸ்”, மற்றும் “செவில்” (Córdoba, Cádiz and Seville) ஆகிய சுற்றுப்புற கிராமங்களில் அலைந்து திரிந்து பயணித்து பிரசங்கித்தார். இன்றும் அப்பகுதிகளில் அவர் மீதான பக்தி பரவியுள்ளது.

“கனரி” (Canary Islands) தீவுகளின் ஒரு பகுதியான “லேன்ஸரோட்” (Lanzarote) தீவின் “அர்ரஸிஃப்” (Arrecife) எனுமிடத்திலுள்ள சபையின் புதிதாய் அமைக்கப்பட்ட துறவு மடத்துக்கு டிடாக்கஸ் அனுப்பப்பட்டார். சுமார் 40 வருடங்களுக்கு முன்னர் ஸ்பேனிஷ் இராணுவத்தால் வெற்றிகொள்ளப்பட்ட அத்தீவுகளின் மக்களை கிறிஸ்தவ மதத்திற்கு அறிமுகம் செய்விக்கும் நடைமுறைப் பணிகளே இன்னமும் நடந்துகொண்டிருந்தன. அவர் போர்ட்டர் பதவிக்கு நியமிக்கப்பட்டார்.

கி.பி. 1445ம் ஆண்டு, “ஃபியூர்டேவெஞ்சுரா” (Fuerteventura) தீவிலுள்ள “ஃபிரான்சிஸ்கன் சமூகத்தினரின்” (Franciscan community) பாதுகாவலராக டிடாக்கஸ் நியமிக்கப்பட்டார். அங்கேயிருந்த “ஃபிரான்சிஸ்கன்” (Order of Friars Minor) சபையின் “விழிப்புடன் கூர்ந்து கவனிக்கும் கிளையினர்”, (Observant Franciscans) “தூய பொனவெஞ்சுரா” (Friary of St. Bonaventure) துரவுமடத்தை நிறுவினார்கள். இந்த நிலைப்பாட்டிற்கு ஒரு “பொதுநிலை அருட்சகோதரராக” சாதாரண விதிகள் விதிவிலக்காக இருந்தபோதிலும், அவருடைய ஆர்வமும், விவேகமும், பரிசுத்தமும் இந்த விருப்பத்தை நியாயப்படுத்தின.

கி.பி. 1450ம் ஆண்டு, ஸ்பெயின் அழைக்கப்பட்ட டிடாக்கஸ், திருத்தந்தை “ஐந்தாம் நிக்கோலஸ்” (Pope Nicholas V) அறிவித்திருந்த “ஜூபிலி ஆண்டில்” (Jubilee Year) பங்கேற்கவும், ஃபிரான்சிஸ்கன் துறவியான “பெர்னார்டின்” (Bernardine) என்பவரது புனிதர் பட்ட அருட்பொழிவு விழாவில் பங்குபெறவும் ரோம் நகருக்கு அனுப்பப்பட்டார். ஜூபிலி ஆண்டில் பங்குபெற வந்திருந்த பெரும் திருப்பயணியர் கூட்டமும், தமது சபையின் தூண்களில் ஒருவரான “பெர்னார்டினுடைய” (Bernardine) புனிதர் பட்ட விழாவில் பங்கேற்க வந்திருந்த ஆயிரக்கணக்கான துறவியர் கூட்டமும் சேர்ந்து, ரோம் நகரில் பல்வேறு நோய்த்தொற்றுகளை வரவழைத்தது. டிடாக்கஸ், மூன்று மாதங்கள் அங்கே தங்கியிருந்து நோயுற்றோருக்கு சேவை செய்வதிலும், தமது செப வல்லமையினால் அவர்களை குணமாக்குவதிலும் ஈடுபட்டிருந்தார்.

பின்னர், ஸ்பெயின் நாட்டுக்கு திரும்ப வரவழைக்கப்பட்ட டிடாக்கஸ், “அல்காலா” (Alcalá) நகரிலுள்ள “சான்ட மரியா டி ஜீசஸ்” (Friary of Santa María de Jesús) எனும் துறவு மடத்துக்கு அனுப்பட்டார். அங்கேயே தமது வாழ்நாளின் மீதமுள்ள நாட்களை தவம், தனிமை, மற்றும் ஆழ்ந்த சிந்தனைகள் தந்த மகிழ்வில் கழித்தார். அங்கே, கி.பி. 1463ம் வருடம், நவம்பர் மாதம், 12ம் நாள், “டியேகோ” என்றழைக்கப்பட்ட “டிடாக்கஸ்” மரித்தார்.

Religious and Missionary:

Born: 1400 AD

San Nicolás del Puerto, Kingdom of Seville, Crown of Castile

Died: November 12, 1463 (Aged 62–63)

Alcalá de Henares, Kingdom of Toledo, Crown of Castile

Venerated in:

Catholic Church

(Franciscans, Roman Catholic Archdiocese of Seville and the Roman Catholic Diocese of San Diego)

Canonized: 1588 AD

Pope Sixtus V

Major shrine:

Ermita de San Diego, San Nicolás del Puerto, Seville, Spain

Feast: November 7

Patronage:

Roman Catholic Diocese of San Diego, Franciscan Lay Brothers

Saint Didacus of Alcalá, also known as Diego de San Nicolás, was a Spanish Franciscan lay brother who served as among the first group of missionaries to the newly conquered Canary Islands. He died at Alcalá de Henares on 12 November 1463 and is now honoured by the Catholic Church as a saint.

Today is the Feast of St. Didacus.  While most people are not aware, the City of San Diego, CA is named after St. Didacus of Alcalá.

St. Didacus was a Spanish lay brother of the Order of Friars Minor who served as among the first group of missionaries to the newly conquered Canary Islands. He was born in c. 1400 to poor yet pious parents who named him after St. James, the patron saint of Spain.  In Spanish, St. James is called "St. Santiago" and Diego is a derivative of Santiago.

Even as a young age he was called to the religious life.  He joined the Order of Friars Minor at the friary in Albaida.  He is remembered today for his missionary work in the New World.  For a time he also headed a large monastery he had founded there. St. Didacus was above all a contemplative, and his abundant good works were the fruit of his ardent love of Christ. His charity for the sick was especially moving.

He died at Alcalá de Henares on 12 November 1463.

           "St. Didacus was canonized by Pope Sixtus V in 1588, the first after a long hiatus following the Reformation, and the first of a lay brother of the Order of Friars Minor. His feast day is celebrated on 13 November, since 12 November, the anniversary of his death was occupied, first, by that of Pope Saint Martin I, then by that of the Basilian monk and Eastern Catholic bishop and martyr, Josaphat Kuntsevych"

There are many miracles attributed to the intercession of St. Didacus.  One such miracle follows:

                            On a hunting trip, Henry IV of Castile fell from his horse and injured his arm. In intense pain and with his doctors unable to relieve his agony, he went to Alcalá and prayed to Didacus for a cure. The saint's body was removed from his casket and placed beside the king. Henry then kissed the body and placed the saint's hand on his injured arm. The king felt the pain disappear and his arm immediately regained its former strength.

Saint Didacus was born in Andalusia in Spain, towards the beginning of the fifteenth century. He was remarkable from childhood for his love of solitude, and for conversations concerning holy things. When still young he retired to live with a hermit not far from his village, where he spent several years in vigils, fasting, and manual work. Like the Fathers of the desert, he made baskets and other objects with willow branches and gave them to those who brought alms to the two hermits.

God inspired him to enter into the Order of the seraphic Saint Francis; he did so at the convent of Arrizafa, not far from Cordova. He did not aspire to ecclesiastical honours, but to the perfection and inviolable observance of his Rule — an admirable ideal, the practice of which, according to Saint Thomas Aquinas, is equivalent to martyrdom in merit. He made himself the servant of all his brethren. Any occupation was his choice. All his possessions were a tunic, a crucifix, a rosary, a prayer book and a book of meditations; and these he did not consider as his own and wanted them to be the most worn of all that was in the house. He found ways to nourish the poor who came to the convent, depriving himself of bread and other food given him, and if unable to do so consoled them with such gentle words that they left with profit nonetheless.

At one time he was sent by his superiors to the Canary Islands, and went there joyfully, hoping to win the crown of martyrdom. Such, however, was not God's Will. After making many conversions by his example and holy words, he was recalled to Spain. He was assigned to the care of the sick and when he went to Rome for the Jubilee year of 1450, with 3,800 other religious of his Order, most of whom fell ill there, he undertook to care for them, succeeding in procuring for them all they needed even in that time of scarcity.

Saint Didacus one day heard a poor woman lamenting, and learned that she had not known that her seven-year-old son had gone to sleep in her large oven; she had lighted a fire and lost her senses when she heard his cries. He sent her to the altar of the Blessed Virgin to pray and went with a large group of persons to the oven; although all the wood was burnt, the child was taken from it without so much as a trace of burns. The miracle was so evident that the neighbours took the child in triumph to the church where his mother was praying, and the Canons of the Church dressed him in white in honour of the Blessed Virgin. Since then, many afflicted persons have invoked the Mother of Heaven there.

After a long and painful illness, Saint Didacus ended his days in 1463, embracing the cross which he had so dearly loved during his entire life. He died having on his lips the words of the hymn, Dulce lignum [Sweet wood - a chant of Good Friday]. His body remained incorrupt for several months, exposed to the devotion of the faithful, ever exhaling a marvellous fragrance. He was canonized in 1588; Philip II, king of Spain, had laboured to obtain that grace after his own son was miraculously cured in 1562 by the relics of the Saint when he had fallen from a ladder and incurred a mortal wound on his head.

Reflection: If God is in your heart, He will be also on your lips; for Christ has said, Out of the abundance of the heart the mouth speaketh.

Prayer:

Almighty and eternal God, Your wondrous providence has chosen the weak things of the world to confound the strong. Hear our humble prayer and grant that the prayers of Your blessed confessor Didacus may make us worthy of eternal glory in heaven. Through Our Lord!