இன்றைய புனிதர்கள் மே 29

 St. William Arnaud

Feastday: May 29

Death: 1242

Martyr and inquisitor. A member of the Dominicans, he held the post of inquisitor general in Southern France during the effort to extirpate the Albigensian heresy. He was martyred by the heretics with eleven companions and is counted among the Martyrs of Toulouse.

Bl. Joseph Gerard

Feastday: May 29

Birth: 1831

Death: 1914

Beatified: September 15, 1988 by John Paul II

Blessed Joseph Gérard, OMI (March 12, 1831-May 29, 1914) was a French Catholic missionary who chiefly worked among the Basotho people of modern day Lesotho and the Free State province of South Africa. He was born in Bouxičres-aux-Chęnes, in the Diocese of Nancy and received his religious training from the Missionary Oblates of Mary Immaculate, whom he joined at the age of twenty. He wasn't particularly gifted academically, but was quick at learning languages, which would later help him in learning the Zulu and Sesotho languages he used for his missionary work. Gérard moved to South Africa in 1853, and never returned to his home country again.

For other people named Joseph Gerard or a related name, see Joseph Gerard.

Joseph Gérard (12 March 1831 – 29 May 1914) was a French Roman Catholic priest and a professed member from the Missionary Oblates of Mary Immaculate; he worked in the missions among the Basotho people in Lesotho and the Free State province of South Africa.[1] His works in the mission are now attributed to a partial degree to a boom in Roman Catholicism in Lesotho where he was well-known and regarded for his extensive work; he was even working up until a month prior to his own death just before World War I.[2][3]

His beatification was celebrated in Lesotho on 15 September 1988.[4]

Life

Joseph Gérard was born in Bouxières-aux-Chênes on 12 March 1831 as the eldest of five children to Jean Gérard and Ursule Stofflet. He spent his childhood on his farm and had a religious upbringing.[1][2] He made his First Communion on 2 February 1842 and received his Confirmation on 24 March 1844.

He received his religious education from the Missionary Oblates of Mary Immaculate and he later joined their order on 9 May 1851 when he commenced his period of the novitiate. He studied in the minor seminary of Pont-à-Mousson from October 1844 before moving to Nancy for his theological studies.[2][4] He was there from October 1849 until later pursuing it in Marseilles from mid-1852; he then completed them while in South Africa. He was not a gifted academic but rather was quick and adept at learning languages which would help him in learning the Zulu and Sesotho languages that he used for his active work in the missions. Gérard moved to South Africa in 1853 and never returned to his native France. He made his perpetual vows on 10 May 1852.

The order's founder Eugène de Mazenod elevated him to the diaconate and on 3 April 1853 assigned him to Natal in South Africa in 1853; he set off not long after on 10 May after bidding farewell to his family the previous day. He arrived in Natal on 21 January 1854. Gérard was ordained to the priesthood at Pietermaritzburg on 19 February 1854 and received ordination from Bishop Allard. He began his work among the Zulus in the Natal vicariate but met with little progress there.[1][4]

In January 1862 he joined Bishop Marie-Jean-François Allard in starting the first Catholic mission in Lesotho since there had existed a Protestant congregation that the a French movement founded.[1][3] Gérard approached and received permission from the Basotho King Moshoeshoe I and so helped found the "Motse-oa-'M'a-Jesu" ("Village of the Mother of Jesus") mission around 32 kilometers (20 mi) south of Thaba Bosiu now at the present Roma. Moshoeshoe held Gérard in great esteem and respect for remaining in the nation during the Free State–Basotho War and it has been said that it was at Gérard's encouragement that the chief sought British intervention at the end of the conflict. Moshoeshoe also allowed for the Christian authorities to consecrate Lesotho to the Blessed Virgin Mary on 15 August 1865.[2] But Gérard's work still progressed at a slow pace: at the end of 1879 there were 700 Catholics in the nation.

In 1875, he founded the Saint Monica mission in the Leribe District in northern Lesotho. From there he serviced the Basotho of Lesotho and also all those who lived in the neighboring Orange Free State. He returned to the Roma congregation in 1898 where he continued his work for the remainder of his life.

He died in mid-1914 after suffering from ill health for at least a month prior to his death.

Beatification

The beatification process commenced under Pope Pius XII on 1 March 1955 and he became titled as a Servant of God while the confirmation of his life of heroic virtue allowed for Pope Paul VI to name him as Venerable on 13 November 1976. The miracle required for his beatification was investigated and later received validation from the Congregation for the Causes of Saints on 14 March 1986; a medical board approved it on 3 December 1986 as did theologians on 13 March 1987 and the C.C.S. members on 19 May 1987. Pope John Paul II approved this miracle on 1 June 1987 and beatified the late priest while on his visit to Lesotho on 15 September 1988.

Blessed Pope Paul VI

புனிதர் ஆறாம் பவுல் 

(St. Paul VI)

262ம் திருத்தந்தை:

(262nd Pope)

பிறப்பு: செப்டம்பர் 26, 1897

கொன்சேசியோ, ப்ரேசியா, இத்தாலி அரசு

(Concesio, Brescia, Kingdom of Italy)

இறப்பு: ஆகஸ்ட் 6, 1978 (வயது 80)

கன்டோல்ஃபோ கோட்டை, இத்தாலி

(Castel Gandolfo, Italy)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

திருப்பட்டங்கள்:

குருத்துவத் அருட்பொழிவு (Ordination) : மே 29, 1920

ஜாச்சிந்தோ காஜ்ஜியா (Giacinto Gaggia)

ஆயர்நிலை திருப்பொழிவு (Consecration): டிசம்பர் 12, 1954

யூஜீன் டிஸ்செரன்ட் (Eugène Tisserant)

கர்தினாலாக உயர்த்தப்பட்டது: டிசம்பர் 15, 1958

திருத்தந்தை இருபத்திமூன்றாம் யோவான்

(Pope Saint John XXIII)

முத்திப்பேறு பட்டம்: அக்டோபர் 19, 2014

திருத்தந்தை ஃபிரான்சிஸ்

(Pope Francis)

புனிதர் பட்டம்: அக்டோபர் 14, 2018

திருத்தந்தை ஃபிரான்சிஸ்

(Pope Francis)

நினைவுத் திருவிழா: மே 29

பாதுகாவல்:

மிலன் உயர்மறைமாவட்டம் (Archdiocese of Milan)

ஆறாம் பால் “போண்டிஃபிகல்” இன்ஸ்டிடியூட் (Paul VI Pontifical Institute)

இரண்டாம் வத்திக்கான் கவுன்சில் (Second Vatican Council)

ப்ரெஸ்ஸியா மறைமாவட்டம் (Diocese of Brescia)

“கான்செஸியோ” (Concesio)

“மெஜந்தா” (Magenta)

“பதர்னோ டுக்னானோ” (Paderno Dugnano)

திருத்தந்தை ஆறாம் பவுல், கி.பி. 1963ம் ஆண்டு முதல் 1978ம் ஆண்டு வரையான காலத்தின் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் 262ம் திருத்தந்தையும், ரோம் ஆயரும் ஆவார். "ஜியோவன்னி பட்டிஸ்டா என்ரிக்கோ அன்டோனியோ மரிய மோன்டினி" (Giovanni Battista Enrico Antonio Maria Montini) என்னும் நீண்ட திருமுழுக்கு பெயர் கொண்ட இவர், 1962ம் ஆண்டு, கூட்டியிருந்த இரண்டாம் வத்திக்கான் பொதுச்சங்கத்தை (Second Vatican Council) தொடர்ந்து நடத்தி நிறைவுக்குக் கொணர்ந்தார். மரபுவழி கிறிஸ்தவ சபையோடும், எதிர் திருச்சபைகளோடும் கத்தோலிக்க திருச்சபை நல்லுறவுகளை வளர்க்க இவர் பாடுபட்டார். இக்குறிக்கோளை அடைய இவர் பல திருச்சபைகளின் தலைவர்களைச் சந்தித்துப் பேசியதோடு அச்சபைகளோடு பல ஒப்பந்தங்களையும் செய்தார்.

2018ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம், 14ம் நாள் அன்று, வத்திக்கான் நகரின் புனித பேதுரு சதுக்கத்தில் திருத்தந்தை ஃபிரான்சிஸ் அவர்கள், இவருக்கு புனிதர் பட்டம் அளித்தார். கடந்த 2019ம் ஆண்டுவரை, இவரின் நினைவுத் திருவிழா நாள், இவரின் பிறந்த நாளான செப்டம்பர் 26ம் தேதி நினைவுகூரப்பட்டது. 2020ம் ஆண்டுமுதல், இவரது நினைவுத் திருநாள் மே மாதம் 29ம் நாளன்று நினைவுகூரப்படும்.

திருத்தந்தை ஆவார் என்னும் எதிர்பார்ப்பு:

குருத்துவப் பட்டம் பெற்றதும் தந்தை “மோன்டினி" (Montini) வத்திக்கான் நகரத்தின் வெளியுறவுத் துறையில் 1922ம் ஆண்டு முதல் 1954ம் ஆண்டு வரை பணியாற்றினார். அப்போது மோன்டினியும், (Domenico Tardini) “டோமினிக்கோ டர்டினி” என்னும் மற்றொரு குருவும் அன்று ஆட்சியிலிருந்த திருத்தந்தை பன்னிரண்டாம் பயஸ் என்பவருக்கு மிக நெருக்கமான உடனுழைப்பாளர்களாகக் கருதப்பட்டார்கள். பன்னிரண்டாம் பயஸ், மோன்டினியை மிலான் நகரத்தின் பேராயராக உயர்த்தினார். வழக்கமாக, மிலான் உயர் மறைமாவட்டத்தின் ஆயர் கர்தினால் நிலைக்கு உயர்த்தப்படுவதுண்டு. ஆனால் பன்னிரண்டாம் பயசின் ஆட்சிக்காலம் முழுவதும் மோன்டினி கர்தினாலாக நியமிக்கப்படவில்லை. திருத்தந்தை பன்னிரண்டாம் பயஸ் இறந்தபின்னர் திருத்தந்தையாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட இருபத்திமூன்றாம் யோவான் பேராயர் மோன்டினியை 1958ல் கர்தினால் நிலைக்கு உயர்த்தினார். 1962ல் திருத்தந்தை இருபத்திமூன்றாம் யோவான் இறந்ததும் கர்தினால் மோன்டினி அவருக்குப் பின் திருத்தந்தையாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்படுவார் என்னும் எதிர்பார்ப்பு வலுவாக இருந்தது.

பவுல் என்னும் பெயரைத் தேர்ந்தெடுத்தல்:

கர்தினால் மோன்டினி திருத்தந்தையாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டதும் "பவுல்" என்னும் பெயரைத் தெரிந்துகொண்டார். கி.பி. முதல் நூற்றாண்டில் இயேசு கிறிஸ்துவின் நற்செய்தியை அறிவிப்பதில் அயராது உழைத்த புனிதர் பவுலைப் போல, தாமும் கிறிஸ்துவின் நற்செய்தியை உலகெங்கும் அறிவிக்க அழைக்கப்பட்டதாகப் புதிய திருத்தந்தை உணர்ந்ததால் "பவுல்" என்னும் பெயரைத் தமதாக்கிக் கொண்டார். அவரது ஆட்சிக் காலத்தின் தொடக்கத்திலேயே அவர் எடுத்த முக்கியமான முடிவு, அவரது முன்னோடியாகிய இருபத்திமூன்றாம் யோவான் தொடங்கியிருந்த இரண்டாம் வத்திக்கான் பொதுச்சங்கத்தைத் தாம் தொடர்ந்து நடத்தப்போவதாக அறிவித்ததுதான்.

1965ம் ஆண்டு, பொதுச்சங்கம் நிறைவுற்றதும் அச்சங்கம் எடுத்த முடிவுகளையும், பரிந்துரைத்த கருத்துகளையும், செயல்படுத்தும் பெரும் பொறுப்பு ஆறாம் பவுல் கைகளில் சேர்ந்தது. பொதுச்சங்கம் முன்மொழிந்த சீர்திருத்தங்கள் யாவை என்று வரையறுப்பதில் கருத்துவேறுபாடுகள் எழுந்த பின்னணியில் ஆறாம் பவுல் தீவிரப் போக்குகளைத் தவிர்த்து நடுநிலை நின்று செயல்பட்டார்.

அன்னை மரியாள் மீது பக்தி:

ஆறாம் பவுல், அன்னை மரியாள் மீது மிகுந்த பக்தி கொண்டிருந்தார். மரியாளுக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்ட திருத்தலங்களை அவர் சென்று சந்தித்து, அங்கு பல முறை உரையாற்றினார். அன்னை மரியாளைப் பற்றிச் சுற்றுமடல்கள் எழுதினார். அவருக்குப் பல நூற்றாண்டுகளுக்கு முன், மிலான் நகரின் ஆயராக இருந்த புனித அம்புரோசு என்பவரைப் போல, ஆறாம் பவுலும் இரண்டாம் வத்திக்கான் பொதுச்சங்கத்தின்போது மரியாளைத் "திருச்சபையின் தாய்" என்னும் சிறப்புப் பெயரால் அழைத்து பெருமைப்படுத்தினார்.

உலக மக்களோடு உரையாடல்:

ஆறாம் பவுல் உலக மக்களோடும், கத்தோலிக்கரல்லாத பிற கிறிஸ்தவர்களோடும், பிற சமயத்தவரோடும், ஏன், கடவுள் நம்பிக்கையற்றவர்களோடு கூட உரையாடலில் ஈடுபட முன்வந்தார். அவருடைய அணுகுமுறை எந்த மனிதரையும் விலக்கிவைக்கவில்லை. துன்பத்தில் உழல்கின்ற மனித இனத்திற்குப் பணிசெய்யும் எளிய ஊழியனாகக் கடவுள் தம்மைத் தேர்ந்தெடுத்ததாக அவர் உணர்ந்தார். எனவே "மூன்றாம் உலகம்" (Third World) என்று அழைக்கப்பட்ட ஏழை நாடுகளின் வளர்ச்சிக்குச் செல்வம் படைத்த நாடுகள் மனமுவந்து உதவிட வேண்டும் என்று அவர் அடிக்கடி கோரிக்கை விடுத்தார். செயற்கை முறைகளைப் பயன்படுத்தி குடும்பக் கட்டுப்பாடு செய்வது அறநெறிக்கு மாறானது என்று திருத்தந்தை 1968ம் ஆண்டு, தாம் எழுதிய "மானிட உயிர்" (Humanae Vitae) என்னும் சுற்றுமடலில் போதித்தார். அது மேற்கு ஐரோப்பாவிலும் வட அமெரிக்காவிலும் பலத்த எதிர்ப்பைச் சந்தித்தது. ஆயினும் கிழக்கு ஐரோப்பா, தெற்கு ஐரோப்பா, தென் அமெரிக்கா போன்ற பகுதிகளில் அப்போதனைக்கு ஆதரவும் தெரிவிக்கப்பட்டது.

உலக நாடுகளில் நிகழ்ந்த பெரும் மாற்றங்கள்:

ஆறாம் பவுல் திருத்தந்தையாகப் பணியாற்றிய காலம் அரசியல், கலாச்சாரம், சமூக உறவுகள் ஆகிய பல துறைகளிலும் பெரிய மாற்றங்களைச் சந்தித்த காலம் ஆகும். 1960களில் வெடித்த மாணவர் போராட்டம், வியட்நாம் போருக்கு எதிர்ப்பு, மூன்றாம் உலக நாடுகளில் ஏற்பட்ட போராட்டங்கள் போன்றவற்றைக் குறிப்பிடலாம். இவற்றிற்கு நடுவே கத்தோலிக்க திருச்சபையின் போதனையை எடுத்துரைத்து, மக்களை வழிநடத்தும் பொறுப்பை ஆறாம் பவுல் ஆற்ற வேண்டியிருந்தது.

மரணம்:

திருத்தந்தை ஆறாம் பவுல் 1978ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம், 6ம் நாள், இயேசு கிறிஸ்து தோற்றம் மாறிய திருவிழாவன்று மரித்தார்.

Also known as

Giovanni Battista Montini

Profile

Son of a prominent newspaper editor. Ordained in Brescia, Italy on 29 May 1920, he continued his studies in Rome, Italy, and became part of the Vatican secretariat of state in 1922. One of two pro-secretaries to Pope Pius XII. Archbishop of Milan from 1954 to 1963 where he worked on social problems and to improve relations between workers and employers. Created cardinal-priest of Santi Silvestro e Martino ai Monti on 15 December 1958. Elected 262nd Pope in 1963.

As Pope, Paul continued the reforms of John XXIII. He re-convened the Second Vatican Council, and supervised implementations of many of its reforms, such as the vernacularization and reform of the liturgy. He instituted an international synod of bishops; bishops were instructed to set up councils of priests in their own dioceses. Powers of dispensation devolved from the Roman Curia onto the bishops, rules on fasting and abstinence were relaxed, and some restrictions on inter-marriage were lifted. A commission to revise canon law revision was established.

In 1964, Paul made a pilgrimage to the Holy Lands, becoming the first pope in over 150 years to leave Italy. That was followed by trips to India in 1964, the United States in 1965, where he addressed the United Nations, Africa in 1969, and Southeast Asia in 1970. Relations between the Vatican and the Communists improved, and Communist leaders visited the Vatican for the first time. Paul met with leaders of other churches, and in 1969 addressed the World Council of Churches, and limited doctrinal agreements were reached with the Anglicans and Lutherans. Paul issued frequent reassertions of papal primacy in the face of growing dissent within the Roman Catholic Church itself. He enlarged the college of cardinals, and added cardinals from third world countries.

In the 1968 encyclical Humanae Vitae, Paul reaffirmed the church’s ban on contraception, a disappointment to many liberals. It led to protests, and many national hierarchies openly modified the statement. Liberals raised questions about priestly celibacy, divorce, and the role of women in the church, but Paul held to traditional Church positions.

Born

26 September 1897 at Concesio, Lombardy, Italy as Giovanni Battista Montini

Papal Ascension

21 June 1963

Died

6 August 1978 at Castelgandolfo, Rome, Italy of natural causes

Beatified

• 19 October 2014 by Pope Francis

• the beatification miracle involved the healing in utero of an infant that doctors had diagnosed as disabled and encouraged the mother to abort; she refused, trusted to the intercession of Blessed Paul, and the infant survived with no health concerns at all

Canonized

• on 6 March 2018, Pope Francis promulgated a decree of a miracle obtained through the intervention of Blessed Paul

• the canonization miracle involved the healing of a mother and unborn child in the 5th month of pregnancy

• canonization tentatively planned for late October 2018 following a synod of bishops

Saint Ursula Ledochowska

செயிண்ட் உர்சுலா லெடோச்சோவ்ஸ்கா

 போலந்து பிரபு அந்தோனி லெடோச்சோவ்ஸ்கா மகள் . பக்தியுள்ள குடும்பத்தில் ஐந்து குழந்தைகளில் ஒருவர்; செயிண்ட் தெரசா லெடோச்சோவ்ஸ்காவின் சகோதரி. நிதி தோல்வி காரணமாக, குடும்பம் 1873 இல் ஆஸ்திரியாவின் செயிண்ட் பொல்டனுக்கு குடிபெயர்ந்தது. அவரது தந்தை பிப்ரவரி 1885 இல் பெரியம்மை நோயால் இறந்தார், ஜூலியாவின் மாமா கார்டினல் லெபோ அவர்களுக்கான பொறுப்பை ஏற்றுக்கொண்டார்.

மத வாழ்க்கைக்கான அழைப்பை ஜூலியா உணர்ந்தார், மேலும் உர்சுலா கன்னியாஸ்திரி ஆனார், உர்சுலா என்ற பெயரை எடுத்தார். 1906 ஆம் ஆண்டில் போலந்தின் பினீவியில் உள்ள தாய் இல்லத்துடன் சேக்ரட் ஹார்ட்டின் உர்சுலைன்ஸ் (இயேசுவின் வேதனையான இதயத்தின் உர்சுலின் சகோதரிகள், கிரே உர்சுலின்ஸ்) நிறுவப்பட்டது. 1907 ஆம் ஆண்டில் போப் பியஸ் எக்ஸ் உத்தரவின் பேரில் ரஷ்யாவிற்கு மிஷனரி. கம்யூனிஸ்ட் புரட்சியின் போது வெளியேற்றப்பட்ட அவர், ஸ்காண்டனாவியா முழுவதும் தனது பணியைத் தொடர்ந்தார். போப் பெனடிக்ட் XV இன் வேண்டுகோளின் பேரில், அவர் ரோம் சென்றார். ஒரு பிரபலமான சொற்பொழிவாளர், அவர் அடிக்கடி ராயல்டி மற்றும் தேசிய தலைவர்களுக்கு முன் பேசினார். போலந்து சுதந்திரத்திற்கான உரிமையை அழைத்தார், பாதுகாத்தார். 

பிறப்பு:

17 ஏப்ரல் 1865 ஆஸ்திரியாவின் லூஸ்டூரில் ஜூலியா லெடச்சோவ்ஸ்காவாக.

இறந்தது:

29 மே 1939 இயற்கை காரணங்களுக்காக இத்தாலியின் ரோம், டெல் காசலெட் வழியாக கிரே உர்சுலின் கான்வென்ட்டில்

Also known as

• Julia Ledóchowska

• Urszula Ledóchowska

Profile

Daughter of Count Anthony Ledochowska, a Polish noble, and an Austrian mother. One of five children in a pious family; sister of Saint Theresa Ledochowska. Due to financial failure, the family moved to Saint Poelten, Austria in 1873. Her father died of smallpox in February 1885, and Julia's uncle Cardinal Lebo assumed responsibility for them.

Julia felt a call to religious life, and became an Ursuline nun, taking the name Ursula. Founded the Ursulines of the Sacred Heart (Ursuline Sisters of the Agonizing Heart of Jesus, Gray Ursulines) in 1906 with the motherhouse in Pniewy, Poland. Missionary to Russia in 1907 by order of Pope Pius X. Expelled during the Communist Revolution, she continued her work throughout Scandanavia. Translated and published a catechism in Finnish. At the request of Pope Benedict XV, she moved to Rome. From there she administered her Order, and inspired others. A noted orator, she frequently spoke before royalty and national leaders. Called for, and defended the right of Polish independence. The Gray Ursulines continue their work today in Poland, Italy, France, Canada, Brazil, Argentina, Finland, Germany, Tanzania, Belarus, and Ukraine.

Born

17 April 1865 at Loosdoor, Austria as Julia Ledóchowska

Died

• 29 May 1939 in the Gray Ursuline convent, Via del Casalet, Rome, Italy of natural causes

• incorrupt body transferred to the Gray Ursuline motherhouse in Pniewy, Poland on 29 May 1989

Canonized

18 May 2003 by Pope John Paul II at Vatican Basilica

Saint Maximinus of Trier

Also known as

Maximin

Profile

Born to the Gallic nobility. Brother of Saint Maxentius of Poitiers. Educated and ordained by Saint Agritius, whom he succeeded as bishop of Trier in 332 or 335. Trier was the government seat of the Western Empire, and his office put Maximinus close contact with Emperors Constantine II and Constans. Friend of Saint Athanasius of Alexandria, whom he harboured as an honoured guest during his exile from 336 to 338. Received the banished patriarch Paul of Constantinople in 341, and effected his return to Constantinople.

Fought Arianism. When four Arian bishops came to Trier in 342 to sway Emperor Constans, Maximinus refused to receive them, and convinced the emperor to reject their proposals. With Pope Julius I and Bishop Hosius of Cordova, he persuaded Emperor Constans to convene the Synod of Sardica in 343, and probably took part in it. Arians considered him one of their chief opponents, and they condemned him by name at their synod of Philippopolis in 343. In 345 he took part in the Synod of Milan, Italy. Presided over a synod at Cologne, Germany in 346 where Bishop Euphratas of Cologne was deposed due to his leanings toward Arianism.

Sent Saint Castor and Saint Lubentius as missionaries to the valleys of the Mosel and the Lahn. His cult began right after his death.

Born

at Silly near Poitiers, France

Died

• 12 September 349 or 29 May 352 (records vary)

• in autumn 353, he was buried in the church of Saint John near Trier

• in the 7th century the Benedictine abbey of Saint Maximinus was founded there, which flourished till 1802

Patronage

Trier, Germany

Blessed Richard Thirkeld

Also known as

Richard Thirkild

Additional Memorials

• 29 October as one of the Martyrs of Douai

• 1 December as one of the Martyrs of Oxford University

Profile

Educated at Queen's College, Oxford, 1564 - 1565. Studied at Douai and Rheims, France. Ordained on 18 April 1579 at an age somewhat older than his confreres. Returned to England on 23 May 1579 as a home missioner around York. Confessor to Saint Margaret Clitherow. Arrested on Annunciation Eve in 1583 for the crime of priesthood; the authorities became suspicious when he visited a Catholic prisoner. Lodged in Ousebridge Kidcote prison, York, for two months. He wore a cassock to trial, was convicted on 27 May 1583 of hearing confessions and bringing the lapsed back to the Church, and was sentenced on 28 May 1583 to death. He used his time in jail to minister to other prisoners, working especially with others sentenced to death. Martyred in secret for fear his covert parishioners would cause a civil disturbance. Six of his letters have survived.

Born

at Coniscliffe, Durham, England

Died

hanged, drawn, and quartered on 29 May 1583 at York, England

Beatified

29 December 1886 by Pope Leo XIII (cultus confirmation)

Saint Bona of Pisa

 பிசா நகர் புனிதர் போநா 

(St. Bona of Pisa)

கன்னியர்:

(Virgin)

பிறப்பு: கி.பி 1156

பிசா, இத்தாலி

(Pisa, Italy)

இறப்பு: கி.பி 1207

பிசா, இத்தாலி

(Pisa, Italy)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

புனிதர் பட்டம்: கி.பி 1962

திருத்தந்தை இருபத்துமூன்றாம் ஜான்

(Pope John XXIII)

நினைவுத் திருநாள்: மே 29

பாதுகாவல்:

பயணிகள், கூரியர்கள், வழிகாட்டிகள், யாத்ரீகர்கள், விமான பணிப்பெண்கள், பிசா

பிசா நகர் புனிதர் போநா, அகஸ்தீனிய மூன்றாம் நிலை (Third Order of the Augustinian nuns) கன்னியர் சபையின் உறுப்பினர் ஆவார். அவர் பயணிகளை யாத்திரைகளுக்கு வழிநடத்த உதவினார். கி.பி. 1962ம் ஆண்டில், திருத்தந்தை இருபத்துமூன்றாம் ஜான் இவரை கத்தோலிக்க திருச்சபையில் ஒரு புனிதராக அருட்பொழிவு செய்தார். அவர் பயணிகளின் பாதுகாவல் புனிதராக கருதப்படுகிறார். குறிப்பாக கூரியர்கள், வழிகாட்டிகள், யாத்ரீகர்கள், விமான பணிப்பெண்கள் மற்றும் பிசா நகரம் ஆகியவற்றின் பாதுகாவலராவார்.

வாழ்க்கை:

பிசா நகரை பூர்வீகமாகக் கொண்ட இவருக்கு சிறு வயதிலிருந்தே தெய்வீக தரிசனங்கள் காணும் அனுபவங்கள் வாய்த்ததாக கூறப்படுகிறது. ஒரு சந்தர்ப்பத்தில், தூய கல்லறை தேவாலயத்தில் (Holy Sepulchre Church) சிலுவையில் அறையப்பட்ட திருச்சொரூபம் ஓன்று, அவளுக்கு கையில் கிட்டியது.

மற்றொரு தேவாலயத்தில், இயேசு, அன்னை கன்னி மரியாள், மற்றும் புனிதர் பெரிய யாக்கோபு (James the Greater) உள்ளிட்ட மூன்று புனிதர்களின் தரிசனத்தைக் கண்டார். இவர்களைச் சுற்றியிருந்த ஒளியால் அவள் பயந்து ஓடிப்போனாள். புனிதர் பெரிய யாக்கோபு, அவளைப் பின்தொடர்ந்து சென்று, அவளை இயேசுவின் திருச்சொரூபத்திடம் அழைத்துச் சென்றார். போநா, தமது வாழ்நாள் முழுதும், புனிதர் பெரிய யாக்கோபுவிடம் தீவிர பக்தி கொண்டிருந்தார். தமது பத்து வயதில், அவர் தன்னை ஒரு அகஸ்தீனிய மூன்றாம் நிலை கன்னியர் (Augustinian tertiary) சபையில் அர்ப்பணித்தார். சிறு வயதிலிருந்தே தவறாமல் உண்ணாவிரதம் இருந்தார். வாரத்தில் மூன்று நாட்கள் மட்டும், ரொட்டியும் தண்ணீரும் மட்டுமே தமது உணவாக எடுத்துக் கொண்டார்.

இவர் மேற்கொண்ட பல பயணங்களின் முதல் பயணமாக, நான்கு வருடங்கள் கழித்து, ஜெருசலேமுக்கு (Jerusalem) அருகே நடந்துவந்த சிலுவைப் போரில் (Crusades) சண்டையிட்டுக் கொண்டிருந்த தனது தந்தையைக் காண பயணப்பட்டார். வீட்டிற்கு செல்லும் பயணத்தில், அவர் மத்தியதரைக் கடலில் (Mediterranean Sea) முஸ்லீம் கடற்கொள்ளையர்களால் (Muslim pirates) சிறைபிடிக்கப்பட்டார். அதில் காயமடைந்த அவர், பின்னர் சிறையில் அடைக்கப்பட்டார்.

பின்னர் அவர் தனது நாட்டு மக்களில் சிலரால் மீட்கப்பட்டு, வீட்டிற்கு செல்லும் தனது பயணத்தை முடித்தார்.

அதன்பிறகு, அவர் மற்றொரு புனித யாத்திரைக்கு புறப்பட்டார். இந்த முறை புனிதர் பெரிய யாக்கோபு கௌரவிக்கப்படும் இடமான, வடமேற்கு ஸ்பெய்ன் (Northwestern Spain) நாட்டிலுள்ள, "கலீசியா" (Galicia) பிராந்தியத்திலுள்ள, "சாண்டியாகோ டி காம்போஸ்டெலா" (Santiago de Compostela) நகருக்கு, நீண்ட மற்றும் ஆபத்தான ஆயிரம் மைல் பயணத்தில் ஏராளமான யாத்ரீகர்களை வழிநடத்தினார். இதற்குப் பிறகு, "நைட்ஸ் ஆஃப் செயிண்ட் ஜேம்ஸ்" (Knights of Saint James) என்றழைக்கப்படும், அப்போஸ்தலர் பெரிய யாக்கோபுவால் உருவாக்கப்பட்ட ஆன்மீக சபையினரால், இந்த யாத்திரை வழிப்பாதைகளில், அதிகாரப்பூர்வ வழிகாட்டிகளில் ஒருவராக அவர் நியமிக்கப்பட்டார். அவர், ஒன்பது தடவை, இந்த வழிப்பாதைகளில் வெற்றிகரமாக பயணங்களை நடத்தி முடித்தார்.

பின்னர், தமது உடல்நிலை சரியில்லாமல் இருந்தபோதிலும், அவர் பத்தாவது பயணத்தை மேற்கொண்டு முடித்து, பிசா நகருக்குத் திரும்பினார். சிறிது காலத்திலேயே அவர் பிசா நகரில், உள்ள "சான் மார்டினோ" தேவாலயத்திற்கு (Church of San Martino) அருகில் தாம் தங்கியிருந்த அறையில் மரித்தார். அங்கு அவரது உடல் இன்றுவரை பாதுகாக்கப்படுகிறது.

Profile

Mystic and visionary from her childhood. Augustinian tertiary by age 10. Pilgrim to the Holy Lands at age 14, travelling to see her father who was fighting in the Crusades. On the way home she was captured and imprisoned by Islamic pirates in the Mediterranean, but was rescued by fellow Pisan Christians. Pilgrim to Rome, Italy. Pilgrim to Santiago de Compostela, Spain nine times, leading groups of pilgrims each time, which led to several of her areas of patronage.

Born

c.1156 at Pisa, Italy

Died

• c.1207 at Pisa, Italy of natural causes

• interred at the church of San Martino in Pisa

Patronage

• air hosts, air hostesses, air stewards, flight attendants, stewardesses (chosen by Pope John XXIII in 1962)

• couriers

• guides

• pilgrims

• travellers

• Pisa, Italy

Saint Conon the Elder

Also known as

Cuomo the Elder

Profile

Father of Conon the Younger. On the death of his wife, the Elder urged his son to religious life, and lived as a hermit himself. He and his son were charged with the treason of being Christian; both freely admitted it. Tortured and martyred.

Born

Iconium, Asia Minor

Died

• roasted over a fire and then racked to death in 275

• relics translated to Acerra, Italy

Patronage

Acerra, Italy

Saint Cyril of Caesarea

Also known as

Cyril of Kayseri

Profile

Raised in a wealthy pagan family, in his youth Cyril was baptized in secret. When his family learned of his conversion, his father banished him from the family estate. Cyril was imprisoned for his faith, and ordered by local officials to renounce Christianity and sacrifice to idols; he refused. Martyr.

Died

beheaded in 251 in Caesarea, Cappadocia

Saint Conon the Younger

Also known as

• Cuomo the Younger

• Cuono, Conello

Profile

Son of Saint Conon the Elder. A pious youth, he was a lector at age 12. Deacon. He and his father were charged with the treason of being Christian; he freely admitted it. Tortured and martyred.

Born

Iconium, Asia Minor

Died

• slowly roasted over a fire, and then racked to death in 275

• relics translated to Acerra, Italy

Patronage

Acerra, Italy

Blessed Gerardesca

Also known as

Gherardesca

Profile

Lay woman who married young and had several children. She eventually convinced her husband to become a Camaldolese monk at San Salvio. She lived nearby as a recluse, under the obedience of the abbey, but without taking orders.

Born

c.1200 at Pisa, Italy

Died

c.1265 of natural causes

Beatified

1856 by Pope Pius IX (cultus confirmed)

Blessed Giles Dalmasia

Also known as

Egidio

Profile

Obtained a degree in theology. Mercedarian. While suffering regular beatings and abuse for being a Christian, he not only ransomed many Christian slaves in Africa, he converted others to the faith. Martyr.

Died

1399 in Africa

Saint Hesychius of Antioch

Also known as

Esichio

Profile

Imperial Roman soldier during a period of persecution. Suddenly moved to proclaim his faith, he threw off his military belt and announced himself a Christian. He was promptly executed. Martyr.

Died

drowned c.303 in the River Orontes near Antioch (modern Antakya, Turkey)

Saint Felix de Atarés

Profile

Brother of Saint Votus. Hermit in the Pyranees mountains under a huge rock on which the Benedictine abbey of San Juan de Peña, a cradle of Christianity in Navarre and Aragon, was later built.

Born

Saragossa, Spain

Died

c.750 of natural causes

Saint Votus de Atarés

Profile

Brother of Saint Felix. Hermit in the Pyranees mountains under a huge rock on which the Benedictine abbey of San Juan de Peña, a cradle of Christianity in Navarre and Aragon, was later built.

Born

Saragossa, Spain

Died

c.750 of natural causes

Saint John de Atarés

Profile

Hermit in the diocese of Jaca, Aragonese Pyrenees (in modern Spain). His cell was under a huge rock on which the Benedictine abbey of San Juan de Peña, a cradle of Christianity in Navarre and Aragon, was later built.

Died

c.750 of natural causes

Saint Daganus

Profile

Bishop honoured in Galloway, Scotland, who was known for his personal piety. Involved in the dispute over using the Roman or Celtic computation for Easter. Saint Bede the Venerable wrote about him, and his name is part of the Dunkeld Litany.

Died

c.609 of natural causes

Saint Eleutherius of Rocca d'Arce

Profile

Brother of Saint Grimwald and Saint Fulk. Died while on pilgramage.

Born

England

Died

Rocca d'Arce, Italy of natural causes

Patronage

Rocca d'Arce, Italy

Saint Senator of Milan

Profile

Priest. Papal legate to the Byzantine court of Theodosius II for Pope Saint Leo the Great. Attended the Council of Chalcedon. Archbishop of Milan, Italy in 472.

Born

Milan, Italy

Died

480 of natural causes

Saint Gerald of Mâcon

Also known as

Gerardo

Profile

Benedictine monk at Brou. Bishop of Mâcon, France for 40 years, but in his old age he resigned and retired to his old monastery to live as a hermit.

Died

927

Saint Theodosia of Caesarea

Profile

Martyred in the persecutions of Diocletian; she died with 12 other Christian women, but none of their names have come down to us.

Died

303 in Caesarea, Palestine

Saint Restitutus of Rome

Profile

Martyred in the persecutions of Diocletian.

Died

c.299 in Rome, Italy

Saint Maximus of Verona

Profile

Sixth-century bishop of Verona, Italy.

Martyrs of Toulouse

Also known as

Martyrs of Avignonet

Profile

A group of eleven Dominicans, Franciscans, Benedictines, clergy and lay brothers who worked with the Inquisition in southern France to oppose the Albigensian heresy. Basing their operations in a farmhouse outside Avignonet, France, he and his brother missioners worked against heresy. Murdered by Albigensian heretics while singing the Te Deum on the eve of Ascension.

• Adhemar

• Bernard of Roquefort

• Bernard of Toulouse

• Fortanerio

• Garcia d'Aure

• Pietro d'Arnaud

• Raymond Carbonius

• Raymond di Cortisan

• Stephen Saint-Thibery

• William Arnaud

• the prior of Avignonet whose name unfortunately has not come down to us

The church in which they died was placed under interdict as punishment to the locals for the offense. Shortly after the interdict was finally lifted, a large statue of the Blessed Virgin Mary was found on the door step of church. Neither the sculptor nor the patron was ever discovered, nor who delivered it or how. The people took it as a sign that they were forgiven, but that they should never forget, and should renew their devotion to Our Lady. They referred to the image as "Our Lady of Miracles".

Until recently there was a ceremony in the church on the night of the 28th to 29th of May, the anniversary of the martyrdom. Called "The Ceremony of the Vow", parishioners would gather in the church, kneel with lit candles, and process across the church on their knees, all the while praying for the souls of the heretics who had murdered the martyrs.

Died

beaten to death on the night of 28 to 29 May 1242 in the church of Avignonet, Toulouse, France

Beatified

1 September 1866 by Pope Pius IX (cultus confirmation)

Martyrs of Trentino

புனித சிசினியுஸ், புனித அலெக்சாண்டர் (St.Sicinnius, St.Alexander)

மறைசாட்சிகள் (Martyrius)

இறப்பு 

29 மே 397 

தென் டிரோல்(Südtirol), இத்தாலி

இவர்கள் மூவரும் தென் டிரோலிலுள்ள பேராலயத்தில் மறைசாட்சிகளானார்கள். இவர்கள் மூவருமே மிலான் பேராயர் அம்புரோஸ் அவர்களால் திருநிலைப்படுத்தப்பட்டு, தமத்திருத்துவர்கள் என்றழைக்கப்பட்டார்கள். பிறகு ஆயர் விஜிலியஸ்(Vigilius) அவர்களால் மிஷினரியாக அனுப்பப்பட்டார்கள். மூன்று பேரும் இறைவனின் வார்த்தைகளை இடைவிடாமல் பரப்பினார்கள். கடவுளுக்கென்று நோனிஸ்பெர்க்(Nonsberg) என்ற ஊரில் ஓர் ஆலயம் எழுப்பினார்கள். இவர்களின் மறைபரப்பு பணிகளை பார்த்தவர்களும், இதனால் ஈர்க்கப்பட்டவர்களுள் ஏராளமானோர் மனந்திரும்பி இறைவனை நம்பினர். அவ்வாறு அவர்கள் தொடர்ந்து போதிக்கும்போது ஒருநாள், மூவரும் அறுவடை திருநாளை சிறப்பிக்கும்விதமாக ஆலயத்தில் கூடி ஜெபிக்கும் வேளையில், கடவுளை நம்பாதவர்களில் சிலர், அதிரடியாக ஆலயத்திற்குள் நுழைந்து மூவரையும் தாக்கினார்கள். அதில் அலெக்சாண்டர் உயிருடன் எரிக்கப்பட்டார். உயிருடன் எரித்த அலெக்சாண்டரின் சாம்பலை கொண்டுவந்து சிசினியுஸ், மார்டீரியசின் மேல் தூவி ஏளனம் செய்து, அவர்கள் இருவரையும் கொலை செய்தார்கள். இவ்வாறு மூவருமே கொடியவர்களின் அகோர செயல்களால், மறைசாட்சிகளாக அவ்வாலயத்திலேயே இறந்தார்கள்.

Also known as

Martyrs of Cappadocia

Profile

Three missionaries to the Tyrol region of Austria, sent by Saint Ambrose of Milan and welcomed by Saint Vigilius of Trent. All were martyred - Alexander, Martyrius and Sisinius.

Born

Cappadocia

Died

397 in Austria