இன்றைய புனிதர்கள் நவம்பர் 09

 Blessed Ludovico Morbioli

Also known as

• Ludovico of Bologna

• Luis, Louis, Luigi

Additional Memorial

17 November (diocese of Bologna, Italy)

Profile

One of six children born to the lower middle class family of Francesco Antonio and Agnes Morbioli, Ludovico spent his early adulthood in a dissolute life that included gambling, violence and a lot of heavy drinking. Married to Lucia Tura. While living in Venice, Italy in 1462, Ludovico was struck with a serious but unspecified illness, and was cared for at the hospice run by the Canons Regular of Saint Savior. This brush with death led to a re-examinination of his life, a conversion experience, and a determination to do penance for his earlier life. From then on he wandered the streets, preaching penance, and living in complete poverty. He carried a staff with a crucifix, and always a plain gray shirt or a white shirt with a cross on the chest, which led many to associate him with the Carmelites, though he was never a member of any religious order. He returned to Bologna, Italy in 1470 and continued his life as a street preacher there. He wandered through Modena and Ferrara, Italy, preaching; people would gather around him to mock him as he looked like a wild man with wild hair and unkempt beard, but then his preaching would keep them listening. He finally returned to Bologna to spend his remaining in the basement of Palazzo Lupari, which he fitted out like a monk‘s cell; it was later converted to an oratory. Blessed John Baptist Spagnuolo wrote a poem about his life.

Born

1433 in Bologna, Papal States (in modern Italy)

Died

• 9 November 1485 in Bologna, Papal States (in modern Italy) of natural causes

• interred in the Cathedral of Saint Peter in Bologna, but his relics have since been lost

Beatified

24 October 1843 by Pope Gregory XVI (cultus confirmation)

Blessed Maria del Carmen of the Child Jesus

Also known as

• María del Carmen González-Ramos García-Prieto

• María del Carmen González-Ramos García-Prieto de Muñoz

• Maria del Carmen of the Child Jesus Gonzalez Ramos

Profile

Born to a pious family. In 1857 she married Joaquín Muñoz del Caño, a violent, unfaithful man; Maria responded by praying for him until he finally turned his life around. Widowed in 1881. In 1882, with the help of Cappuccin Father Barnabas Astoraga and some like-minded women friends, Maria turned her home into a combination school and clinic, caring for and educating children too poor to have other resources. On 8 May 1884 she and the other women began to live in common at the convent of Our Lady of Victory of Antequera, Spain. They formed the core of the Hermanas Franciscanas de los Sagrados Corazones (Franciscan Sisters of the Sacred Heart) which Maria helped found; they received approval of Bishop Miguel Salazar Gomez on 10 July 1884, and Maria took the name Carmen of the Child Jesus. The Sisters received approval of Pope Leo XIII on 3 May 1902, and continue their good works today.

Born

30 June 1834 in Antequera, Málaga, Spain as María del Carmen González-Ramos García-Prieto

Died

• 9 November 1899 in Antequera, Málaga, Spain of typhus

• buried at Our Lady of Victory church at the mother house of the Franciscan Sisters of the Sacred Heart in Antequera

Beatified

• 6 May 2007 by Pope Benedict XVI

• beatification recognition celebrated at Antequera, Málaga, Spain by Cardinal Saraiva Martins

• the beatification miracle involved the healing of a large tumour in the liver of Sister Maria José Rodríguez in 1991

Blessed Gabriel Ferretti

Profile

Born to the Italian nobility, the eldest son of the Count Liverotto of Ferretti and Lady Alvisia. At age 18 he left his worldly position behind and joined the Franciscan Friars Minor at the convent of San Francesco in Ancona, Italy. Received visions of the Blessed Virgin Mary. Had the gift of healing through his prayers. Priest. Superior of the convent in Ancona in 1425. Franciscan provincial-vicar of Piceno, Marches of Ancona, Italy from 1434 to 1449. Founded convents in San Severino Marche, in Ascoli Piceno, and Osimo, Italy. Friend of Saint James of the Marches who, in 1438, wanted Gabriel to help in his evangelization of the region of modern Bosnia, but the people of Ancona convinced Pope Eugene IV to order the friar to stay in Ancona. Retiring from his position as provincial-vicar, Gabriel became superior in his home convent from 1449 to 1452 when he retired from that to live his remaining years as a simple, prayerful friar.

Born

1385 at Ancona, Italy

Died

• 12 November 1456 in Ancona, Piceno, Italy of natural causes

• he was eulogized by Saint James of the Marches

• buried in the church of the San Franesco convent in Ancona

• in 1489 he was re-interred in a sepulcher built by the church altar by his sister, Paolina Ferretti

• miracles reported at his tomb

• when the church was converted to a military hospital on 14 May 1862, he was re-interred in the crypt of the cathedral of Ancona

• relics re-enshrined in the church of Saint John the Baptist in Ancona on 30 January 1943

Beatified

19 September 1753 by Pope Benedict XIV (cultus confirmed)

Saint Theodore Stratelates

ஹைஸைட்டா நகர் மறைசாட்சி தெயோடர் Theodor von Euchiata

பிறப்பு 

3 ஆம் நூற்றாண்டு, 

அர்மேனியன் அல்லது சிரியா

இறப்பு 

306, 

சிறிய ஆசியா

பாதுகாவல்: படைவீரர்கள், போரிலிருந்து

இவர் தன்னுடைய இளமைப்பருவத்திலேயே உரோமைத்திருச்சபையோடு இணைந்தார். கிறிஸ்துவ மதத்தை பின்பற்றக்கூடாது என்பதற்காக இவருக்கு தடைவிதிக்கப்பட்டது. அத்தடையை அவர் மீறியதால் தண்டனைக்குள்ளாக்கப்பட்டார். பின்னர் இவர் நீதிமன்றத்திற்கு கொண்டுசெல்லப்பட்டு தீர்ப்பிடப்பட்டார். தீர்ப்பின் இறுதியில் இவர் இறக்கவேண்டுமென்று உத்தரவிடப்பட்டது. இவர் சாகும்முன் ஒருநாள் அவகாசம் கொடுக்கப்பட்டது. இந்த ஒரு நாளிற்குள் தன்னுடைய ஆசையை நிறைவேற்றிக்கொள்ளும்படி நீதிபதி உத்தரவிட்டார். 

இவர் அந்த ஒருநாளில் ஊருக்குள் சென்று அவ்வூரிலிருந்த ஆலயத்திற்குள் சென்று செபித்தார். பின்னர் மரியன்னை கெபியின் முன் முழந்தாள்படியிட்டு மன்றாடினார். அதன்பிறகு மீண்டும் சிறைக்கு கொண்டுசெல்லப்பட்டு உயிருடன் எரித்துக்கொல்லப்பட்டார். 

Also known as

• Theodore the General

• Theodore Tyro

• Theodore the Recruit

• Theodore Tiro

• Theodor Tiro of Euchaïta

• Theodore of Amasea

• Theodore Teron

• Theodorus of Heraclea

Memorial

• 7 February as Theodore Stratelates

• 16 February as Theodore Tyro

• 17 February on the Orthodox Calendar

• 27 July in Korcula, Greece

• 9 November as Theodor Tiro of Euchaïta

Profile

Roman general (stratelates) and covert Christian during a time of persecution. Exposed as a Christian, a military tribunal decided he was a good soldier who had made a mistake, told him to reconsider, and set him free; he promptly burned down a pagan temple. Arrested again, he was ordered to apostatize, then tortured by having his flesh torn off; he responded by reciting the Psalms. Martyr.

Saint Theodore Tyro is almost certainly the same person as Theodore Statelates. The Tyro story describes the soldier as a recruit, the feast day is 9 November, and the region is slightly different, but the story is the same.

Died

martyred 319 at Heraclea, Thrace

Patronage

• Brindisi, Italy

• recovery of lost articles

• soldiers

Blessed George Napper

Also known as

George Napier

Additional Memorial

• 29 October as one of the Martyrs of Douai

• 1 December as one of the Martyrs of Oxford University

Profile

Son of George and Anne Napper; his father taught at All Souls College. Great-nephew of William Cardinal Peto. Educated at Corpus Christi College in Oxford; seminarian at the English College, Douai, France. Ordained in 1596, he returned to England to minister to the covert Catholics in Oxfordshire, England beginning in 1603. He travelled the countryside on foot, and apparently lived with his brother William who put himself in great danger by hiding him. He was betrayed and arrested on 19 July 1610 when he was found carrying a breviary, holy oils, a reliquary, and a pyx containing two consecrated Hosts; when he was later searched, the reliquary and pyx had disappeared. George was sent to Oxford Castle where he was convicted of the crime of priesthood. While in prison, he ministered to fellow prisoners; this was considered an additional crime. He was offered a commutation of his sentence from death to exile if he would sign an oath of allegiance against the pope; he declined. Martyr.

Born

1550 at Holywell Manor, Oxford, England

Died

• hanged, drawn, and quartered between 1 and 2 in the afternoon of 9 November 1610 at Oxford, England

• body parts hung on the city gates as warnings to other Catholics

• some parts recovered and given burial at Sanford manor

Beatified

15 December 1929 by Pope Pius XI

Basilica of Saint John Lateran

✠ தூய இலாத்தரன் யோவான் முதன்மைப் பேராலயம் நேர்ந்தளிப்பு ✠

(Dedication of Archbasilica of St. John Lateran)

திருவிழா நாள்: நவம்பர் 9 

புனித இலாத்தரன் யோவான் முதன்மைப் பேராலயம் என்பது ரோம மறைமாவட்டத்தின் தலைமைக் கோவிலும், உலகளாவிய கத்தோலிக்க திருச்சபையின் முதன்மைக் கோவிலும் ஆகும். ரோம மறைமாவட்டத்தின் ஆயராகவும் அனைத்துலகத் திருச்சபைக்கும் தலைவராகவும் உள்ள திருத்தந்தையின் ஆட்சிப் பீடம் அமைந்த கோவில் இது. இக்கோவில் ஆங்கிலத்தில் “Archbasilica of St. John Lateran” என்று வழங்கப்படுகிறது.

இப்பேராலயம் நேர்ந்தளிக்கப்பட்ட விழா, ஒவ்வொரு ஆண்டும் நவம்பர் 9ம் நாள் கொண்டாடப்படுகிறது.

பழமையான கோவில்:

புனித இலாத்தரன் யோவான் முதன்மைப் பேராலயம், கத்தோலிக்க திருச்சபையின் பேராலயங்களிலெல்லாம் மிகப் பழமையானதும் முதன்மையானதும் ஆகும். ரோம் நகரில் சேலியோ குன்றின் அருகில் அமைந்துள்ள இக்கோவில், உலகமனைத்திற்கும் "தாய்க் கோவிலாகவும்" "தலைமைக் கோவிலாகவும்" கருதப்படுகிறது. இக்கோவிலுக்குத் தலைமைக் குருவாக உள்ள கர்தினால், திருத்தந்தையின் பதில் குருவாக இங்கு பணிபுரிகிறார்.

கிறிஸ்துவுக்கு அர்ப்பணமான கோவில்”

இப்பெருங்கோவிலின் முகப்பில் "Christo Salvatori" என்னும் சொற்கள் பதிக்கப்பட்டு்ள்ளன. இதற்கு "மீட்பர் கிறிஸ்துவுக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்டது" என்பது பொருள். இக்கோவில் ரோம் நகரில் அமைந்திருந்தாலும், வத்திக்கான் நகர்-நாட்டின் ஆளுகைக்கு உட்பட்டது ஆகும்.

இலாத்தரன் அரண்மனை:

கோவில் அமைந்திருக்கும் இடம் பல நூற்றாண்டுகளுக்கு முன் "இலாத்தரானி" என்னும் குடும்பத்திற்கு உரிய அரண்மனையாக இருந்தது. எனவே "இலாத்தரன்" என்னும் சொல் இக்கோவில் பெயரோடு இணைக்கப்பட்டது. “டாசிட்டஸ்” (Tacitus) என்னும் பண்டைய ரோம வரலாற்றாசிரியரின் "வரலாற்றுக் குறிப்புகள்" (ஆண்டு: கி.பி. 65) கூற்றுப்படி, இலாத்தரானி குடும்பத்தினரான “ப்ளாவுசியஸ்” (Plautius Lateranus) என்பவர் ஆட்சியாளராகப் பொறுப்பேற்று, “நீரோ” (Nero) மன்னனுக்கு எதிராக நிகழ்ந்த சதியில் பங்கேற்றார் என்றும், அதனால் அவருடைய நிலத்தையும், சொத்தையும், மன்னன் அரசுடைமை ஆக்கினார் என்றும் தெரிகிறது. ப்ளாவுசியசுக்குக் கொலைத் தண்டனை விதிக்கப்பட்டது.

கி.பி. மூன்றாம் நூற்றாண்டில் “செக்ஸ்டியஸ் இலாத்தரனஸ்” (Sextius Lateranus) என்பவர் அவ்விடத்தில் சீரும் சிறப்பும் மிக்க ஒரு அரண்மனை கட்டினார். அதன் புகழ் எவ்வளவு ஓங்கியது என்றால் அக்கட்டடம் இருந்த இடம் ரோம் நகரின் ஒரு முக்கிய அடையாளத்தளமாக மாறியது. நடுக்காலத்திலும் நவீன காலத்திலும் இன்றும் "இலாத்தரன்" என்னும் அடைமொழி நிலைத்துவிட்டது.

முதல் கோவில் கட்டப்படுதல்:

“ஃப்ளாவியஸ் வலேரியஸ் காண்ஸ்டண்டைன்” என்னும் பெயர் கொண்ட “முதலாம் காண்ஸ்டண்டைன்” (Emperor Constantine I) பேரரசர், கி.பி. 313ம் ஆண்டில், கிறிஸ்தவர்களுக்கு மதச் சுதந்திரம் அளித்தார். அவரே இலாத்தரன் குடும்ப நிலத்தில் ஒரு பெருங்கோவில் எழுப்ப வழிசெய்தார். “திருத்தந்தை முதலாம் சில்வெஸ்தர்” (Pope Sylvester I), அக்கோவிலை கி.பி. 324ம் ஆண்டில், (அல்லது 318ம் ஆண்டில்) "தூய்மைமிகு மீட்பராம் கிறிஸ்துவுக்கு" நேர்ந்தளித்தார். ஒன்பதாம் நூற்றாண்டில் திருத்தந்தை “மூன்றாம் செர்ஜியுஸ்” (Pope Sergius III), இக்கோவிலைத் திருமுழுக்கு யோவானுக்கும் அர்ப்பணித்தார். பன்னிரண்டாம் நூற்றாண்டில் “திருத்தந்தை இரண்டாம் லூசியஸ்” (Pope Lucius II), அதே கோவிலை “நற்செய்தியாளர் தூய யோவானுக்கும்” (St. John the Evangelist) அர்ப்பணித்தார்.

திருத்தந்தையின் ஆட்சி மையம்:

கி.பி. நான்காம் நூற்றாண்டிலிருந்து பதினான்காம் நூற்றாண்டுவரை திருத்தந்தையர்களின் ஆட்சி மையம் இலாத்தரானில்தான் இருந்தது. இலாத்தரன் கோவில்தான் ரோம ஆயரும் திருச்சபைத் தலைவருமான திருத்தந்தையின் ஆட்சிப் பீடம் இருந்த கோவிலாகவும் விளங்கியது. இலாத்தரானில்தான் திருச்சபையின் ஐந்து பொதுச்சங்கங்கள் நிகழ்ந்தன.

இலாத்தரானில் அமைந்த பழைய கோவிலின் வடிவமைப்பு இன்றைய கோவிலின் வடிவமைப்பைப் பெரிதும் ஒத்திருந்தது. கோவில் ஐந்து நீள்வாக்குப் பிரிவுகளையும் பிரிவுச் சுவர்களையும் கொண்டிருந்தது.

சதுர வடிவில் அமைந்த பெருங்கோவில் ஐந்து நீள்வாக்குப் பிரிவுகளாக அமைக்கப்பட்டது. கொரிந்து கலைப்பாணியில் அமைந்த பளிங்குத் தூண்கள் அப்பிரிவுகளைப் பகுத்தன. நடு நீள்வாக்குப் பகுதியின் இரு பக்கங்களிலும் பக்கத்துக்கு 15 தூண்கள், வலது மற்றும் இடது நீள்வாக்குப் பக்கங்களில் வளைவுகளைத் தாங்குவதற்கு 21 தூண்கள் என்று அமைக்கப்பட்டன. நடு நீள்வாக்குப் பகுதியின் இறுதியில் ஒரு பெரும் உள்கூரை அமைக்கப்பட்டது. நடுக்காலத்தில் இக்கோவில் கலையழகு மிக்க ஒரு வழிபாட்டிடமாக விளங்கியது.

நான்காம் நூற்றாண்டிலிருந்து இக்கோவில் வளர்ச்சியையும், வீழ்ச்சியையும் கண்டது. கி.பி. 410ம் ஆண்டு “அலாரிக்” என்பவரின் தலைமையில் “விசிகோத்து” இனத்தவர் கோவிலின் உயர்மேடையை எடுத்துச் சென்றுவிட்டனர். “ஜென்செரிக்” என்பவரின் தலைமையில் “வாண்டல்” இனத்தவர் கோவிலின் செல்வங்களை கி.பி. 455ம் ஆண்டில் கொள்ளையடித்தனர்.

கோவில் கைநெகிழப்பட்ட காலம்:

பதினான்காம் நூற்றாண்டில் திருத்தந்தை ரோமில் இலாத்தரன் தலைமையிடத்தை விட்டுவிட்டு, ஃபிரான்ஸ் நாட்டில் "அவிஞ்ஞோன்" என்னும் நகருக்கு மாற்றினார். கோவிலும் கைநெகிழப்பட்டது.

கி.பி. 1378ம் ஆண்டில், “திருத்தந்தை ஒன்பதாம் கிரகோரி”, பொறுப்பேற்றதும் "அவிஞ்ஞோன்" நகரை விட்டு ரோம் வந்தார். ஆனால், இலாத்தரன் கோவிலும் தலைமையிடமும் சீரழிந்த நிலையில் இருந்ததால் திருத்தந்தை வத்திக்கானுக்குச் சென்றார். அதன் பிறகு கோவிலும், அதனுள் அமைந்த திருமுழுக்கு அளிப்பிடமும், சீர்ப்படுத்தப்பட்டன. திருத்தந்தையின் தலைமை இடமாக விளங்கிய இலாத்தரன் அரண்மனையில் சீரமைப்பு வேலைகள் நடைபெறவில்லை.

பதினாறாம் நூற்றாண்டில், ரோம் நகர் சூறையாடப்பட்ட பிறகு, “திருத்தந்தை மூன்றாம் பவுல்” திருத்தந்தை அரண்மனைக் கட்டடத்தின் பொருள்களைக் கொண்டு கோவிலின் சீரமைப்பைத் தொடர்ந்தார். “திருத்தந்தை ஐந்தாம் சிக்ஸ்டஸ்”, அரண்மனைக் கட்டடத்தை முற்றிலுமாக அழித்துவிட்டு புதியதொரு கட்டடத்தை எழுப்பினார். அதுவே இன்று ரோம் மறைமாவட்டத்தின் அலுவலக மையமாக உள்ளது.

கோவிலின் மறுமலர்ச்சிக் காலம்:

கி.பி. 1600ம் ஆண்டில், “திருத்தந்தை எட்டாம் கிளமெண்ட்”, ஜூபிலி ஆண்டு கொண்டாடப் பணித்தார்.

கி.பி. 1650ம் ஆண்டு, புனித இலாத்தரன் யோவான் கோவில் அழகுற சீரமைக்கப்பட்ட ஆண்டு ஆகும். “ஃபிரான்செஸ்கோ பொர்ரோமீனி” என்னும் கட்டடக் கலைஞரின் மேற்பார்வையில், “திருத்தந்தை பத்தாம் இன்னசெண்ட்” ஆட்சியில் கோவிலின் நடு நீள்வாக்குப் பகுதியும் இரு பக்க நீள்வாக்குப் பகுதிகளும் சீரமைக்கப்பட்டன.

திருத்தந்தை ஹிலாரியுஸ் (கி.பி. 461-468) என்பவர் கோவிலின் உள் அமைந்த திருமுழுக்கு அளிப்பிடத்தின் அருகே மூன்று சிறு வழிபாட்டிடங்களை வடிவமைத்தார். அவை: புனித திருமுழுக்கு யோவான், புனித நற்செய்தி யோவான், திருச்சிலுவை என்பனவாகும். கோவிலுக்கு பரோக்கு கலைப் பாணி அளிப்பதற்காக திருச்சிலுவை வழிபாட்டிடம் ஐந்தாம் சிக்ஸ்துஸ் என்னும் திருத்தந்தையால் அகற்றப்பட்டது.

ஒன்பதாம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் திருத்தந்தை மூன்றாம் லியோ என்பவர் கோவிலின் உள்கூரையைச் செம்மைப்படுத்தி, பீட உள்கூரையின் சாளரங்களைப் பன்னிறக் கண்ணாடிகளால் அணிசெய்தார். பத்தாம் நூற்றாண்டில் கோவிலின் முன் மண்டபத்தின் ஒரு பகுதியில் புனித தோமா வழிபாட்டிடம் கட்டப்பட்டது. அங்குதான் முற்காலங்களில் திருத்தந்தையர் வழிபாட்டு ஆடைகளை அணிவது வழக்கம். பன்னிரண்டாம் நூற்றாண்டில் திருமுழுக்கு அளிப்பிடத்தின் முன் மண்டபத்தில் மேலும் இரண்டு வழிபாட்டிடங்கள் சேர்க்கப்பட்டன. அதற்கேற்றவாறு கோவிலின் கூரை சீரமைக்கப்பட்டது. கோவில் முகப்பில் கற்பதிகை ஓவியங்கள் சேர்க்கப்பட்டன.

கி.பி. 1300ம் ஆண்டு "ஜூபிலி ஆண்டு" என்று கொண்டாடப்பட்டது. புனித இலாத்தரன் பெருங்கோவிலில் அந்த ஜூபிலி அறிவிப்பைத் “திருத்தந்தை எட்டாம் போனிபாஸ்” வெளியிட்டார். இதையொட்டி கோவில் சீரமைப்புப் பணிகள் நடைபெற்றன.\

Article

The oldest and first in rank of the four basilicas of Rome, Italy. The name is derived from the Laterani family, on the site of whose palace the basilica stands. Constantine presented this palace to the Church. Its annual celebration throughout the Latin Church is a sign of love and unity with the Papacy and Pope.

The original church building, probably adapted from the hall of the palace, was dedicated to the Saviour, and from its splendor was known as the Basilica Aurea. Though several times destroyed and rebuilt, the basilica retained its ancient form, being divided by rows of columns into aisles and having an atrium with colonnades. The tasteless restoration of the 17th century changed its appearance. A monastery was formerly between the basilica and the city wall of which the cloister still remains. The original apse survived until 1878, when it was destroyed and a deeper apse built. The ancient mosaics have been preserved. The high altar, which is of wood and is believed to have been used by Saint Peter, is now encased in marble. In the upper part of the baldachinum are the heads of the Apostles, Peter and Paul. The baptistery is an octagonal edifice with porphyry columns. The font is of green basalt. This basilica has been the cathedral of Rome since the 4th century.

Blessed Gratia of Cattaro

Also known as

• Gratia of Kotor

• Gracija, Grazia

Profile

Son of a poor fisherman. Adriatic fisherman and farmer in his youth. Sailor. In 1468, while on a trip to Venice, Italy he heard a sermon by Blessed Simon of Camerino; he was so moved that he gave up his worldly life and became an Augustinian lay brother at the monastery of Monte Ortono near Padua, Italy. He worked in the garden, monastery and sacristy. After 15 years he was transferred to the monastery of San Cristoforo on Murano off the shore of Venice; he lived there the rest of his life. Famous for his gift of infused knowledge, that is, knowing things that there was no reason to suspect he had learned. A light was said to shine over is cell, and he was known as a miracle worker. Had a special devotion to the Eucharist and spent his spare time in adoration.

Born

27 October 1438 at Mul, Cattaro, Dalmatia (modern Kotor, Montenegro)

Died

• 9 November 1508 in Murano, Italy of natural causes

• relics returned to Mul, Montenegro in the 19th century

Beatified

6 June 1889 by Pope Leo XIII (cultus confirmed)

Saint Benignus of Armagh

Also known as

• Benignus of Ireland

• Benen of...

Additional Memorial

27 June (translation of relics)

Profile

Son of the Irish chieftain Sesenen in County Meath. Baptized by and a disciple of Saint Patrick, accompanying him in his travels and missions. Noted choral singer and arranger for liturgical music, he was called Patrick's psalm-singer. Evangelized the provinces of Clare, Kerry, and Connaught. Abbot of Drumlease for twenty years. Assisted in compiling the Senchus Mor, the Irish Code of Laws. Present at the synod which recognized the See of the Apostle Peter (Rome, Italy) as the final court of appeal in difficult cases. Succeeded Saint Patrick as bishop of Ireland.

Died

467 of natural causes

Saint Aurelius of Riditio

Profile

When Saint Dionysius of Milan was driven from his diocese by Arians, he fled to Armenia where he was befriended by Aurelius. When Dionysius died, Aurelius took his remains back to Milan where he remained as a friend to Saint Ambrose of Milan. Bishop of Riditio in Armenia.

Born

c.400 in Milan, Italy

Died

• c.475 in Milan, Italy of natural causes

• relics taken to Hirsau, Germany in 830

Patronage

• against diseases of the head

• against head injury

• against headaches

• Hirsau, Germany

Blessed Anastasio Garzón González

Profile

Member of the Salesians of Don Bosco, taking his vows on 15 August 1929. Studied mechanics and religious formation in Italy. Supervised a mechanics laboratory in the college of Madrid, Spain. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

7 September 1908 in Madrigal de las Altas Torres, ávila, Spain

Died

9 November 1936 in Paracuellos de Jarama, Madrid, Spain

Beatified

28 October 2007 by Pope Benedict XVI

Saint Agrippinus of Naples

Also known as

Agrippino, Arpinus

Profile

Bishop of Naples, Italy.

Died

• c.300 of natural causes

• interred in the catacombs of San Gennaro in Naples, Italy

• relics re-discovered by Cardinal Spinelli in 1774

• relics in the cathedral in Naples

Patronage

Arzano, Italy

Saint Ursinus of Bourges

✠ பௌர்கஸ் நகர புனிதர் ஊர்சினஸ் ✠

(St. Ursinus of Bourges)

பௌர்கஸ் முதல் ஆயர்:

(First Bishop of Bourges)

பிறப்பு: ----

இறப்பு: கி.பி. மூன்றாம் நூற்றாண்டு

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

நினைவுத் திருநாள்: நவம்பர் 9

கத்தோலிக்க திருச்சபையினால் புனிதராக வணக்கம் செலுத்தப்படும் புனிதர் ஊர்சினஸ், ஃபிரான்ஸ் நாட்டிலுள்ள இன்றைய “பௌர்கஸ்” உயர்மறைமாவட்டத்தின் (Archdiocese of Bourges) அந்நாள் முதல் ஆயராக கருதப்படுகின்றார்.

“தூர் நகர” (Bishop of Tours) ஆயரான “புனிதர் கிரகோரியின்” (Saint Gregory of Tours) பண்டைய புகழ்பெற்ற கணக்குகள், அவரை அப்போஸ்தலரான தூய “பிலிப்புவின்” (Philip the Apostle) நண்பரும், கிறிஸ்துவின் சீடர்களில் ஒருவருமான “நதானியேல்” உடன் (Nathaniel) தொடர்புபடுத்துகிறது. இவர் கிறிஸ்துவின் இறுதி இரவுணவில் (Last Supper) பங்குபெற்றதாகவும், அங்கே ஒரு பாடத்தை வாசித்ததாகவும் கூறுகிறது. புனிதர் “ஸ்தேவானின்” (Saint Stephen) மறைசாட்சியத்தின்போது, இவர் உடனிருந்ததாகவும் கூறப்படுகிறது. “தூய பேதுரு” (Saint Peter) இவரை கற்கால “மேற்கு ஐரோப்பாவின்” (Western Europe) “கௌல்” (Gaul) எனும் பிராந்தியத்துக்கு மறைப்பணியாற்ற அனுப்பினார் என்றும் கூறப்படுகிறது.

ஃபிரான்ஸ் நாட்டின் கண்டறியப்பட்ட ஆயர்கள் மத்தியில் ஊர்சினஸ் தனியாளாக இல்லை. அவர் வளர்ச்சியடைந்த காலம் அப்போஸ்தலிக்க காலத்திற்கு திரும்பியது ஆகும். ஆயரவைகளின் முதன்மைக் கூற்றுகளை இங்ஙனம் அதிகரிக்கிறது: “பெல்ஜியம் இயேசுசபை குருவும்” (Belgian Jesuit) சரித்திர வல்லுனருமான “ஹிப்போலைட்” (Hippolyte Delehaye), பின்வருமாறு எழுதுகிறார்:.

“இரட்சகரை மிக நெருக்கமாக பின்பற்றியவர்களிடையே வாழ்ந்திருந்தவர்கள் கௌரவம் பெற்றவர்களாவர்; மற்றும், திருச்சபையின் ஆதி பாதுகாவலர்கள் சிலர், நற்செய்திகளில் அடையாளம் காணப்படுகின்றனர்; மற்றும் சிலர், கிறிஸ்து இவ்வுலகில் வாழ்ந்திருந்த காலத்தில் அவருடன் வாழ்ந்திருந்தனர்.”

Also known as

Ursin

Profile

Missionary to and first bishop of Bourges, France. Legend says he was a disciple of the Apostles who sent him as a missionary to Gaul (modern France), but we now know that he lived in the third century.

Died

• 3rd century in France of natural causes

• relics transferred to Lisieux, France during a period of plague

Patronage

• Bourges, France, archdiocese of

• Bourges, France, city of

Saint Vitonus of Verdun

Also known as

Vanne, Vaune, Vitone

Additional Memorial

12 October (diocese of Verdun)

Profile

Became a monk as a young man. Bishop of Verdun, France c.500. Converted all the residents in his diocese, wiping out paganism in the area. Founded a college for priests. Known as a miracle worker. A great Benedictine abbey in Lorraine, France was later named for him.

Died

525 of natural causes

Patronage

Verdun, France

Blessed Henryk Hlebowicz

Additional Memorial

12 June as one of the 108 Martyrs of World War II

Profile

Priest in the diocese of Wloclawek, Poland. Martyr.

Born

1 June 1904 in Grodno, Hrodzyenskaya voblasts', Belarus

Died

shot on 9 November 1941 in Borisov (Borysów), Minskaya voblasts', Belarus

Beatified

13 June 1999 by Pope John Paul II

Saint Pabo

Also known as

• Pabo Post-Prydain

• the Prop of North Britain

Profile

Son of a fifth century Pictish chieftain. Soldier and warlord in the area of modern Scotland who gave up his sword to become a monk in Wales. Founded a monastery on Anglesy Island; it was later known as Llanbabon, based on a variation of his name.

Born

5th century Scotland

Died

510 of natural causes

Blessed Helen of Hungary

Also known as

Ilona of Hungary

Profile

Dominican nun in Veszprem, Hungary. Novice mistress to Saint Margaret of Hungary. Prioress. Reputed stigmatist. Given to ecstasies, and lilies of light grew from her hands during prayers.

Died

• c.1270 of natural causes

• her body was reported to glow at the time of her death

Saint Alexander of Salonica

Profile

Martyred in the persecutions of Maximian Herculeus.

Died

martyred in the 4th century in Salonica, Greece

Saint Eustolia

Profile

Seventh-century nun. May have been the daughter of Emperor Maurice of Constantinople.

Saint Sopatra

Profile

Seventh-century nun. May have been the daughter of Emperor Maurice of Constantinople.

Martyrs of Constantinople

Profile

A group of ten Catholic Christians who tried to defend an image of Jesus over the Brazen Gate of Constantinople from an attack by Iconoclasts during the persecutions of emperor Leo the Isaurian. The group of was seized by soldiers, condemned by judges for opposing the emperor, and martyred. The only details that have survived are three of their names - Julian, Marcian and Maria.

Died

730 at Constantinople (modern Istanbul, Turkey)

Martyred in the Spanish Civil War

Thousands of people were murdered in the anti-Catholic persecutions of the Spanish Civil War from 1934 to 1939. I have pages on each of them, but in most cases I have only found very minimal information. They are available on the CatholicSaints.Info site through these links:

• Blessed Francisco José Marín López de Arroyave

• Blessed Justo Juanes Santos

• Blessed María de la Salud Baldoví Trull

• Blessed Valentín Gil Arribas

St. Orestes

Feastday: November 9

Death: 304

Martyr of Cappadocia who was put to death by torture under co-Emperor Diocletian.

இன்றைய புனிதர்கள் நவம்பர் 08

 Saint Elizabeth of the Trinity

Also known as

• Elizabeth Catez

• Élisabeth...

Profile

Daughter of Captain Joseph Catez and Marie Catez. Her father died when the girl was seven, leaving her mother to raise Elizabeth and her sister Marguerite. Noted as a lively, popular girl, extremely stubborn, given to fits of rage, with great reverence for God, and an early attraction to a life of prayer and reflection. Gifted pianist. She visited the sick and taught catechism to children.

Much against her mother's wishes, she entered the Discalced Carmelite monastery in Dijon, France on 2 August 1901. Though noted for great spiritual growth, she was also plagued with periods of powerful darkness, and her spiritual director expressed doubts over Elizabeth's vocation. She completed her noviate, and took her final vows on 11 January 1903. She became a spiritual director for many, and left a legacy of letters and retreat guides. Her dying words: I am going to Light, to Love, to Life!

Born

Sunday 18 July 1880 in a military camp in the diocese of Bourges, France as Elizabeth Catez

Died

9 November 1906 at Dijon, Côte-d'Or, France of Addison's disease, a hormone disorder whose side effects are painful and exhausting

Beatified

25 November 1984 by Pope John Paul II

Patronage

• against the death of parents

• against bodily ills, illness or sickness

• sick people

Blessed John Duns Scotus

இன்றைய புனிதர் :

(08-11-2021) 

அருளாளர் யோஹான்னஸ் துன்ஸ் ஸ்கோட்டஸ் 

(இறையியலாளர் & துறவி)

Blessed Johannes Duns Scotus

நினைவுத்திருநாள் : நவம்பர் 8

பிறப்பு : 1265 அல்லது 1266, துன்ஸ் Duns, ஸ்காட்லாந்து

இறப்பு : 8 நவம்பர் 1308, கொலோன் Köln, ஜெர்மனி

அருளாளர் பட்டம் : 20 March 1993, Vatican City (Pope John Paul II)

இவர் ஓர் புகழ்வாய்ந்த இறையியலாளர். இவர் தான் பிறந்த ஊரிலேயே கல்லூரிவரைப் படித்தார். தன்னுடைய இளமைப்பருவத்திலிருந்தே பிரான்சிஸ்கன் சபை குருக்களிடம் உறவு கொண்டிருந்தார். அவர்களின்மேல் கொண்ட அன்பால், தான் குருவாக வேண்டுமென்று ஆசைக்கொண்டார். இதனால் இறையியல் படிப்பை பாரிஸில் உள்ள ஆக்ஸ்போர்டு கல்லூரியில் கற்றார். பின்னர் அங்கிருந்து கொலோன் வந்தடைந்தார். அங்கு துறவற சபைத்தலைவர் ஒருவருக்கு உதவி செய்து அச்சபையை வளர்த்தெடுத்தார். பின்னர் அங்கிருந்து ரைன்(Rhein) என்ற நகருக்கு சென்று அங்கு பணியாற்றினார். இவர் தனது 43 ஆம் வயதில் இறந்தார்.

.

Also known as

• Doctor Subtilis

• Johannes Scotus

• The Subtle Doctor

Profile

Son of a wealthy farmer. Friar Minor at Dumfries where his uncle Elias Duns was superior. Studied at Oxford and Paris. Ordained 17 March 1291 at Saint Andrew's Church, Northampton at age 25. Lectured at Oxford and Cambridge from 1297 to 1301 when he returned to Paris to teach and complete his doctorate.

John pointed out the richness of the Augustinian-Franciscan tradition, appreciated the wisdom of Saint Thomas Aquinas, Aristotle and the Muslim philosophers, and still managed to be an independent thinker. His ideas led to the founding of a school of Scholastic thought called Scotism. In 1303 when King Philip the Fair tried to enlist the University of Paris on his side in a dispute with Pope Boniface VIII over the taxation of Church property, but John dissented and was given three days to leave France.

He returned to Paris in 1305, and received his doctorate. He then taught there, and in 1307 so ably defended the Immaculate Conception of Mary that the university officially adopted his position. Drawing on this work, Pope Pius IX solemnly defined the Immaculate Conception of Mary in 1854.

The Franciscan minister general assigned John to the Franciscan school in Cologne, Germany; he died there the next year.

Born

1266 at Duns, Berwick, Scotland

Died

• 8 November 1308 of natural causes at Cologne, North Rhine-Westphalia (in modern Germany)

• buried in a Franciscan church near the Cologne cathedral

Beatified

6 July 1991 by John Paul II (cultus confirmed)

Saint Godfrey of Amiens

Also known as

Gaufrid, Geoffrey, Geoffroy, Geofroi, Gioffredo, Godefrid, Godefridus, Goffredo, Goffrey, Gofrido, Gotfrid, Gottfried, Jeffrey

Profile

Son of Frodon, a solid citizen in a small town. Raised from age 5 in the Benedictine abbey of Mont-Saint-Quentin where his godfather was abbot Godefroid, and where he immediately donned a Benedictine habit and lived as a tiny monk. He became a Benedictine monk when he came of age. Priest, ordained by bishop Radbod II of Noyon, France.

Abbot of Nogent-sous-Coucy, archdiocese of Rheims, Champagne province (in modern France) in 1096. When he arrived, the place was overrun by weeds and housed only six nuns and two children. He rebuilt, restored, and revitalized the abbey, bringing people to the Order, and Order to the people. Offered the abbacy of Saint-Remi, but refused. Offered the archbishopric of Rheims in 1097, but refused, claiming he was unworthy. Offered the bishopric of Amiens, France in 1104, and still considered himself unworthy of the trust; King Philip and the Council of Troyes each ordered him to take it, and so he did.

Noted for his rigid austerity - with himself, those around him, and in his approach to his mission as bishop. Enforced clerical celibacy. Fierce lifelong opponent of drunkeness and simony, which led to an attempt on his life. For most of his time as bishop, he wished to resign and retire as a Carthusian monk. In 1114 he moved to a monastery, but a few months later his people demanded his return, and he agreed. Took part in the Council of Chálons.

Though popular in life and death, his name did not appear on the calendars until the 16th century.

Born

c.1066 at Soissons, France

Died

c.1115

Blessed Maria Crucified Satellico

Also known as

• Elisabetta Maria Satellico

• Maria Crocifissa

Profile

Daughter of Piero Satellico and Lucia Mander, she grew up in the home of her maternal uncle who was a priest. Weak and sickly as a child, she was strong in prayer, music and singing. "I want to become a nun," she said, "and if I succeed, I want to become a saint". Student in the Poor Clare Monastery of Ostra Vetere, and responsible for singing and playing the organ. Joined the Poor Clares at age 19, she made her religious profession on 19 May 1726, taking the name Maria Crucified. Abbess of her community.

Born

31 December 1706 at Venice, Italy as Elisabetta Maria Satellico

Died

• 8 November 1745 of natural causes

• buried at the Church of Saint Lucy in Ostra Vetere, Italy

Beatified

10 October 1993 by Pope John Paul II

Saint Willehad of Bremen

✠புனிதர் வில்ஹேட் ✠

(St. Willehad)

மறைப்பணியாளர்/ திருயாத்திரீகர்/ ஆயர்:

(Missionary, Pilgrim and Bishop of Bremen:)

பிறப்பு : கி.பி. 735

நார்த்தும்ப்ரியா, இங்கிலாந்து

(Northumbria, England)

இறப்பு : நவம்பர் 8, 789

வெஸ்ஸெர் மீதுள்ள ப்லெக்ஸன், ஜெர்மன்

(Blexen upon Weser, Germany)

ஏற்றுக்கொள்ளும் சமயம் :

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

(Eastern Orthodox Church)

முக்கிய  திருத்தலம் :

எக்டெர்னாக், லக்ஸம்பர்க்

(Echternach, Luxembourg)

பாதுகாவல் : சாக்ஸனி (Saxony)

புனிதர் வில்ஹேட், ஒரு கிறிஸ்தவ மறைப்பணியாளரும்,  திருயாத்திரீகரும், ஆயரும் ஆவார்.

தற்போதைய வடக்கு இங்கிலாந்து (North England) மற்றும் தென்கிழக்கு ஸ்காட்லாந்து ((South East Scotland)) பகுதிகளை உள்ளடக்கிய பிராந்தியமான நார்த்தும்ப்ரியாவில் ((Northumbria)) பிறந்த இவர், யார்க் (York) பேராயரான "எக்பேர்ட்" (Ecgbert) என்பவரின் மேற்பார்வையின் கீழே கல்வி கற்றார். ஆங்கிலேய கல்வியாளரும், இறையியலாளருமான "அல்குயின்" (Alcuin) நண்பரான அவர், கல்வியின் பின்னர் குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற்றார். தற்போதைய நெதர்லாந்தின் (Netherlands) பெரும்பகுதியும், ஃபிரீஸ்லாந்து (Friesland) நாட்டின் சிறு பகுதியுமான "ஃபிரீசியா" (Frisia) என்னும் இடத்துக்கு கி.பி. 766ம் ஆண்டு பயணித்த இவர், கி.பி. 754ம் ஆண்டு, "ஃபிரீசியன்" (Frisian) இனத்தவரால் படுகொலை செய்யப்பட்டு, மறைசாட்சியாக மரித்த புனிதர் "போனிஃபேஸ்" (Boniface) என்பவரின் மறைப்பணிகளை தொடரும் நோக்கில், டச்சு வலுவூட்டப்பட்ட "டோக்கும்" (Dokkum) நகரம், மற்றும் நெதர்லாந்தின் மத்திய கிழக்கு பிராந்திய நகரான "ஓவரிஜ்செல்" (Overijssel) நகரங்களில் மதபோதனை செய்தார். கி.பி. 777ம் ஆண்டு, "பேட்ர்பார்னில்" (Paderborn) நடந்த ஒரு மாநாட்டில், சாக்சனி (Saxony) மிஷனரி மண்டலங்களாக (Missionary Zones) பிரிக்கப்பட்டது. வடமேற்கு ஜெர்மனியிலுள்ள (Northwestern Germany) "வெஸ்ஸர்" (Weser) எனும் நதி, மற்றும் மத்திய ஐரோப்பாவின் (Central Europe) முக்கிய பெரும் நதியான "எல்பி" (Elbe) ஆகிய இரண்டின் இடையேயுள்ள "விக்மோடியா" (Wigmodia) பிராந்தியம் வில்ஹேடுக்கு தரப்பட்டது.

வில்ஹேட், கி.பி. 780ம் ஆண்டு முதல், ஃபிராங்க்ஸ் அரசரும் (king of the Franks), தூய ரோமப் பேரரசருமான (Holy Roman Emperor) சார்லிமகன் (Charlemagne) அல்லது முதலாம் சார்லஸ் (Charles I) அவர்களின் ஆணையின் கீழ், "லோவர் வெஸ்ஸர்" (Lower Weser River) ஆற்றின் பிராந்தியங்களில் பிரசங்கித்தார்.

"ஃபிரீசியன்" (Frisian) இனத்தவர் அவரை கொலை செய்ய தேடியபோது, அங்கிருந்து தப்பியோடி மத்திய நெதர்லாந்தின் நகரான "உட்ரெட்ச்" (Utrecht) சென்றார். உள்ளூர் கோயில்கள் சிலவற்றை அழிப்பதற்காக அவர்களை கொள்வதற்காக பாகன் இனத்தவர்கள் தேடியபோது, அவரும் அவரது சக மிஷனரிகளை உயிர்தப்பி ஓடிப்போனார்கள். கடைசியாக, கி.பி. 780ம் ஆண்டு, சாக்ஸன் இனத்தவரிடையே மறைப்பணியாற்றுவதற்காக அவரை பேரரசர் முதலாம் சார்லஸ் அனுப்பினார். அவர் அங்கெ சாக்ஸன் இனத்தவரிடையே இரண்டு வருடங்கள் வரை மறைபோதகம் செய்தார். ஆனால், கி.பி. 782ம் ஆண்டு, சாக்ஸன் இன மக்களுள் சிலர், பேரரசர் முதலாம் சார்லஸின் எதிர்ப்பாளரான "விடுகைண்ட்"(Widukind) என்பவரது தலைமையில் கூடி, பேரரசருக்கு எதிராக கலகம் விளைவித்தனர். இதனால், வில்ஹேட் ஃபிரீசியாவுக்கு (Frisia) ஓடிச் செல்ல வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது. அவர் இந்த வாய்ப்பை ரோம் நகருக்கு பயணிக்க பயன்படுத்திக்கொண்டார்.  அங்கே, திருத்தந்தை முதலாம் அட்ரியன் (Pope Adrian I) அவர்களிடம் பணியாற்றினார்.

ரோம் நகரிலிருந்து திரும்பியதும், வில்ஹேட், தற்போதைய "லக்ஸம்பர்க்" (Luxembourg) நகரிலுள்ள "எக்டர்னாக்" (Monastery of Echternach) துறவுமட்டத்தில் சில காலம் ஒய்வு பெற்றார். அங்கே, தமது மிஷனரி குழுக்களை ஒன்றிணைக்க இரண்டு ஆண்டுகள் செலவிட்டார்.

பேரரசர் முதலாம் சார்லஸ் சாக்ஸன்களை வெற்றிகொண்டதும், வில்ஹேட் "லோவர் எல்பி" (Lower Elbe) மற்றும் "லோவர் வெஸ்ஸர்" நதிகளின் பிராந்தியங்களில் மறைபோதகம் செய்தார். கி.பி. 787ம் ஆண்டு, வில்ஹேட் ஆயராக அருட்பொழிவு செய்விக்கப்பட்டார். வெஸ்ஸர் நதியின் முகத்துவாரப் பகுதியான சக்ஸனி மற்றும் ஃ பிரீஸ்லாந்து பகுதிகள் (part of Saxony and Friesland) இவரது மறைமாவட்ட பகுதிகளாக இவருக்கு தரப்பட்டன. அவர், "ப்ரெம்மன்" (Bremen) நகரை தமது மறைமாவட்ட தலைமையகமாக தேர்வு செய்தார். கி.பி. 782ம் ஆண்டு, முதன்முதலாக ஆவணங்களில் "ப்ரெம்மன்" (Bremen) மறைமாவட்டமாக குறிக்கப்பட்டது. அங்கேயே ஒரு ஆலயமும் கட்டப்பட்டது. புனித அன்ஸ்கர் (Saint Ansgar) அவர்களால் அதன் அழகுக்காக புகழப்பட்ட இவ்வாலயம், கி.பி. 789ம் ஆண்டு, அர்ச்சிக்கப்பட்டது.

வில்ஹேட், கி.பி. 789ம் ஆண்டு, நவம்பர் மாதம், எட்டாம் தேதி, ஜெர்மன் நாட்டின் வெஸ்ஸெர் மீதுள்ள ப்லெக்ஸன் நகரில் மரித்தார். புதிதாய் கட்டப்பட்டு, தாம் மரிப்பதற்கு சிறிது காலம் முன்னால், தம்மால் அர்ச்சிக்கப்பட்ட ஆலயத்தில் அவர் அடக்கம் செய்யப்பட்டார்.

Also known as

Willihad of Bremen

Profile

Educated at York, England. Benedictine monk. Priest. Friend of Blessed Alcuin. Evangelist throughout western Europe. Worked in Frisia in 766, preaching in Dokkum, Overyssel, Humsterland, and Utrecht, but was driven out by violent pagans. Sent by Charlemagne to evangelize the Saxons in 780, but was expelled in 782 following a revolt by King Widukind against Charlemagne's rule. Pilgrim to Rome, Italy. Copied manuscripts at the abbey of Echternach. Following Charlemagne's re-conquest of the Saxons, Willehad became bishop of Bremen in 787, a seat he held until his death. Built the cathedral there, and many churches throughout his see.

Born

8th century in Northumbria, England

Died

789 in Bremen, Germany of natural causes

Patronage

Saxony

Pope Saint Adeodatus I

Also known as

Deusdedit

Profile

Son of Stephen, a subdeacon. Pope. Supported the clergy who were being repressed by the politics of the day, trying to work their vocations during rebellions in Ravenna and Naples in Italy. Worked among victims of leprosy and an earthquake in his diocese. Said to have been the first to use bullae or lead seals for pontifical documents; hence the term Papal Bull. Many old Benedictine documents describe him as a Benedictine monk, but there is no outside evidence of it, and Deusdedit was known for his support of and dependance on the secular clergy.

Born

Rome, Italy

Papal Ascension

19 October 615

Died

• November 618 in Rome, Italy of natural causes

• buried in Saint Peter's Basilica

Saint Cybi of Caenarvon

Also known as

Cuby, Gybi, Kebius, Kybi

Additional Memorial

13 August in Cornwall

Profile

May have been the son of Saint Selevan; may have been the cousin of Saint David of Wales. Itinerent hermit, evangelist, monk and abbot. Found of the monastery of Caer Gybi (Cybi's Fort) at Holyhead, Anglesey, Wales, located within the walls of an ancient Roman fort, and is still venerated there. Missionary bishop to the area around the monastery. Friend of Saint Seiriol. Many exaggerated stories grew up around him.

Born

6th century Cornish

Patronage

• Cuby, Cornwall

• Landulph, Cornwall

• Llangibby, Monmouthshire, Wales

• Llangybi, Cardigan, Wales

• Tregony, Cornwall

Four Crowned Martyrs

Profile

Saint Castorus, Saint Claudius, Saint Nicostratus, and Saint Simpronian. Skilled stone carvers in the 3rd century quarries. Martyred when they refused to carve an idol of Aesculapius for Diocletian.

Died

drowned in the River Sava in 305

Patronage

• against fever

• cattle

• sculptors

• stone masons, stonecutters

Saint Gervadius

Also known as

Garnat, Garnet, Gernad, Gerardin, Gerardine, Gernard, Gernardius, Gervat

Profile

Hermit at Kenedor and Holyman Head in Scotland, where he lived in a cave. He would light torches at night to warn ships away from the dangerous rocks along the shore. His cave survived into the 19th century, being a place of pilgrimage before being quarried out. Legend says that once when he needed wood to complete construction of a church, a great storm struck upriver of him, washing enough timber down river to finish the work.

Born

Irish

Died

c.934

Blessed Manuel Sanz Domínguez

Also known as

Manuel of the Holy Family

Profile

Priest in the Diocese of Madrid, Spain. Member of the Order of Saint Jerome, restorer. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

31 December 1887 in Sotodosos, Guadalajara, Spain

Died

between 6 and 8 November 1936 in Paracuellos de Jarama, Madrid, Spain

Beatified

27 October 2013 by Pope Benedict XVI

Saint Tysilio of Wales

Also known as

Suliac, Suliau, Tyssel, Tyssilo

Profile

Born to the Welsh royalty, the son of prince Brochwel Ysgythrog. Monk, and then abbot in Meifod, Montgomeryshire, Wales. The nearby town of Llandysilio, Wales is named for him. He founded several churches throughout Wales. May have moved to Brittany, but records are unclear.

Born

c.600 in Wales

Died

c.640 of natural causes

Saint Phaolô Nguyen Ngân

Additional Memorial

24 November as one of the Martyrs of Vietnam

Profile

Priest in the apostolic vicariate of West Tonkin (in modern Vietnam). Martyred in the persecutions of Emperor Thieu Tri.

Born

c.1771 in Ke Biên, Thanh Hóa, Vietnam

Died

tortured and beheaded on 8 November 1840 Bay Mau, Hanoi, Vietnam

Canonized

19 June 1988 by Pope John Paul II

Saint Martinô Ta Ðuc Thinh

Additional Memorial

24 November as one of the Martyrs of Vietnam

Profile

Priest in the apostolic vicariate of West Tonkin (in modern Vietnam). Martyred in the persecutions of Emperor Thieu Tri.

Born

c.1760 in Ke Sat, Hanoi, Vietnam

Died

tortured and beheaded on 8 November 1840 Bay Mau, Hanoi, Vietnam

Canonized

19 June 1988 by Pope John Paul II

Blessed Maximino Serrano Sáiz

Also known as

José Alfonso

Profile

Professed religious in the Brothers of the Christian Schools (De La Salle Brothers). Martyred in the Spanish Civil War.

Born

29 May 1887 in San Adrián de Juarros, Burgos, Spain

Died

8 November 1936 in Paracuellos de Jarama, Madrid, Spain

Beatified

13 October 2013 by Pope Francis

Saint John Baptist Con

Also known as

• Gioan Baotixta Còn

• Giovanni Battista Con

Additional Memorial

24 November as one of the Martyrs of Vietnam

Profile

Married layman. Martyr.

Born

c.1805 in Ke Báng, Nam Ðinh, Vietnam

Died

tortured and beheaded on 8 November 1840 Bay Mau, Hanoi, Vietnam

Canonized

19 June 1988 by Pope John Paul II

Saint Gregory of Einsiedeln

Profile

While on pilgrimage to Rome, Italy he became a Benedictine monk, receiving the cowl on the Caelian Hill. In 949, on his way back to England he stopped at the abbey of Einsiedeln, Switzerland, and stayed to join the community. Abbot during the abbey's period of greatest growth and fame.

Born

Anglo-Saxon from England

Died

996

Saint Giuse Nguyen Ðình Nghi

Also known as

Joseph Nghi

Profile

Priest in the apostolic vicariate of West Tonkin. Member of the Society of Foreign Missions of Paris. Martyr.

Born

c.1771 in Ke Voi, Hanoi, Vietnam

Died

beheaded on 8 November 1840 at Bay Mau, Hanoi, Vietnam

Canonized

19 June 1988 by Pope John Paul II

Saint Clair

Also known as

Clarus

Profile

Wealthy citizen of Tours, France; he gave up his wealth and position to become a monk at Marmoutier Abbey in Tours. Spiritual student of Saint Martin of Tours. Friend of Saint Sulpicius Severus and Saint Paulinus of Nola. Priest. Lived his later years as a hermit near the abbey.

Born

Tours, France

Died

c.397 of natural causes

Saint Martinô Tho

Additional Memorial

24 November as one of the Martyrs of Vietnam

Profile

Layman martyr.

Born

c.1787 in Ke Báng, Nam Ðinh, Vietnam

Died

tortured and beheaded on 8 November 1840 Bay Mau, Hanoi, Vietnam

Canonized

19 June 1988 by Pope John Paul II

Saint Wiomad of Trèves

Also known as

Weomadus, Wiomagus

Profile

Benedictine monk at Saint Maximinus at Trèves (modern Trier, Germany) Abbot of the monastery of Mettlach, Germany. Bishop of Trèves c.770. Part of the court of Charlemagne.

Died

c.790

Saint Moroc of Scotland

Profile

Abbot at Dunkeld, Scotland. Bishop of Dunblane, Scotland. Several churches are named for him, and he was venerated with a solemn office in the old Scottish rite.

Born

Scottish

Died

9th century of natural causes

Saint Maurus of Verdun

Profile

Bishop of Verdun, Gaul (in modern France) from 353 to 383.

Died

• 383 of natural causes

• relics enshrined in 9th century

• miracles reported at his tomb

Saint Drouet of Auxerre

Profile

Bishop of Auxerre, France.

Died

532 of natural causes

All Saints of the Diocese of Evry

About

A regional memorial of all the saints and beati of the calendar who have a connection to the Diocese of Evry-Corbeil-Essonnes, France.

• Blessed Isabella of France, founded the Longchamp monastery

• Blessed Nicolas Gaudreau, pastor of Vert-le-Petit

• Blessed Pierre Bonse, pastor of Massy

• Our Lady of Good Guard, patron saint of the diocese, venerated in Longpont-sur-Orge, France

• Saint Corbinian, born in Saint-Germain-lès-Arpajon

• Saint Denis of Paris, evangelizer of part of Essonne and revered ni Longpont-sur-Orge

• Saint Eloi, who lived in Chilly-Mazarin

• Saint Germain of Paris

• Saint William of Bourges, son of Count Baldwin IV of Corbeil

• Saint William of Aebelholt, pastor of Brunoy

• Saint Wulfran of Sens, born in Milly-la-Forêt

• Blessed Nativelle, vicar of Longjumeau

• Blessed René Le Bris, pastor of Bris-sous-Forges

• Saint Spire of Bayeux, whose relics are in Corbeil in the cathedral that bears his name

இன்றைய புனிதர்கள் நவம்பர் 07

 Saint Engelbert of Cologne

Also known as

Engelbert of Berg

Profile

Son of the influential Count Englebert of Berg and Margaret, daughter of the Count of Gelderland. Studied at the cathedral school at Cologne, Germany. In a time when clerical and episcopal positions were a part of political patronage, Englebert was made provost of churches in Cologne and Aachen, Germany while still a young boy, and of the Cologne cathedral at age 14. He led a worldly and dissolute youth; known for his good looks, keen mind, and wild ways. Englebert went to war to support his cousin, Archbishop Adolf, against Archbishop Bruno; for this, and for threatening to attack the Holy Roman Emperor Otto IV, both Engelbert and Adolf were excommunicated in 1206.

In 1208 Engelbert publicly submitted to the pope's authority, and was received back into the Church. He fought the Albigensians in 1212. Chosen archbishop of Cologne on 29 February 1216. By this point, Engelbert had mellowed somewhat, and cared about his see, but still had worldly ambitions. To preserve the possessions and revenues of his see and the countship of Berg, he went to war with the Duke of Limburg and the Count of Cleves, restored civil order, demanded the allegiance of his nobles, erected defences around his lands, and even prosecuted family members when needed. He enforced clerical discipline, helped establish the Franciscans in his diocese in 1219 and the Dominicans in 1221, built monasteries and insisted on strict observance in them, and used a series of provincial synods to regulate church matters.

Engelbert was appointed guardian of the juvenile King Henry VII and administrator of the Holy Roman Empire by Emperor Frederick II in 1221. He supervised the kingdom and the king's education, and placed the crown himself during Henry's coronation in 1222. Worked for a treaty with Denmark at the Diet of Nordhausen on 24 September 1223.

However, for all that he was loved by his people for the stability and security he brought, many of the nobility hated and feared him, and the archbishop had to travel with a troupe of bodyguards. Pope Honorius III and Emperor Frederick II advised Engelbert to protect the nuns of Essen who were being oppressed and harassed by Engelbert's cousin, Count Frederick of Isenberg. To prevent action by the archbishop, Count Frederick and some henchmen ambushed Engelbert on the road from Soest to Schwelm, stabbing him 47 times. Considered a martyr as he died over the defense of religious sisters.

Born

c.1185 at Berg in modern Germany

Died

• stabbed to death on the evening of 7 November 1225 near Schwelm, Germany

• relics translated to the old cathedral of Cologne, Germany on 24 February 1226

Canonized

• no formal canonization

• proclaimed a venerated martyr by Cardinal Conrad von Urach on 24 February 1226, and by Archbishop Ferdinand in 1618

• listed in the Roman Martyrology

Saint Peter Ou

 * வி.  பீட்டர் யு *

 (1768-1814)

 சீனாவில் வாழ்ந்து இயேசுவுக்காக தியாகியாக இருந்த பல புனிதர்களில் பீட்டர் யூவும் ஒருவர்.  கிறிஸ்தவமல்லாத பெற்றோருக்குப் பிறந்த யூ, சிறுவயதிலிருந்தே நல்லொழுக்கங்களால் நிறைந்திருந்தார்.  எல்லா வகையிலும் இருந்த யூ, எப்போதும் ஏழைகளுக்கு உதவவும், ஏழைகளுக்கு உதவவும் முயன்றார்.  அவர் இளமையாக இருந்தபோது, ​​ஒரு பெரிய ஹோட்டலைத் தொடங்கினார்.  வர்த்தகம் பெருகிக் கொண்டிருந்த நேரத்தில் அவர் திருமணம் செய்து கொண்டார்.  யு மிகவும் உற்சாகமாகவும் பேசக்கூடியதாகவும் இருந்தது.  அந்த நேரத்தில் கிறிஸ்தவ மிஷனரிகள் ஒரு குழு அவரது தாயகத்திற்கு வந்தது.  அவர்களின் பேச்சும் நடத்தையும் யூவைக் கவர்ந்தது.  கடவுள் மீதான தனது நம்பிக்கை தவறான பாதையில் இருப்பதை அவர் உணர்ந்தார்.  அவர் வீடு திரும்பி தனது கடவுள்களின் எல்லா உருவங்களையும் அழித்த பிறகு, அவர் முழுக்காட்டுதல் பெற்று ஒரு கிறிஸ்தவராக ஆனார்.  பீட்டர் என்ற பெயரை ஏற்றுக்கொண்டார்.  அவர் சென்ற இடமெல்லாம் கிறிஸ்துவைப் பற்றி பேசிக் கொண்டிருந்தார்.  யூவின் பேச்சு பலரை இயேசுவிடம் ஈர்க்க முடிந்தது.  அந்த நாட்டில் கிறிஸ்தவர்களை வழிநடத்தியது யு.  பின்னர் அவர் சீனாவின் பல பகுதிகளுக்குச் சென்று சுவிசேஷம் செய்தார்.  கிறிஸ்தவத்தை அடக்க அதிகாரிகள் முயன்றபோது யு கைது செய்யப்பட்டார்.  சிறைச்சாலை சித்திரவதை.  ஆனால் அவர் இயேசுவை மறுக்க மறுத்துவிட்டார்.  சிறையில் தன்னுடன் இருந்தவர்களையும் அவர் மாற்றி, அவர்களை இயேசுவின் சீஷர்களாக மாற்றினார்.  அதிகாரிகள் பீட்டர் யூவை சிலுவையில் அறையுமாறு கட்டளையிட்டனர்.  அவர் அதற்குத் தயாராக இல்லை என்பதைக் கண்டதும் அவர் தூக்கிலிடப்பட்டார்.  அக்டோபர் 1, 2000 அன்று போப் இரண்டாம் ஜான் பால் பீட்டர் யூவை நியமனம் செய்தார்.

Also known as

• Peter Wu Gousheng

• Wu Gousheng

• Wu Guosheng Petrus

Additional Memorial

28 September as one of the Martyrs of China

Profile

Born to a non-Christian family. Known from his youth for his sense of justice, his quick defense of the poor and oppressed; his outspoken nature actually frightened people in his traditionalist region. A husband and self-made businessman, he owned and ran a large hotel. One of the first converts made by missionaries to his area. Naturally enthusiastic, Peter tossed out his household idols, and preached Christianity to anyone who came by. Lay leader of the converts in his district, he took the name Peter at baptism. Worked as a catechist for missionaries in Sichuan; instructed 600 people in Christianity. Arrested on 3 April 1814 during a violent backlash against the faith. Imprisoned and tortured to break him from his faith, he worked to inspire the faith in his fellow prisoners, and led prayer services in the cells. Condemned to death for refusing to step on a crucifix. Martyr.

Born

1768 at Longping in Guizhou Province, China

Died

strangled to death on 7 November 1814 at Tsen-y-Fou, Su-Tchuen province, China

Beatified

27 May 1900 by Pope Leo XIII

Canonized

1 October 2000 by Pope John Paul II

Saint Willibrord of Echternach

✠ புனிதர் வில்லிப்ரார்ட் ✠

(St. Willibrord)

உட்ரெச்ட் ஆயர்:

(Bishop of Utrecht)

பிறப்பு: கி.பி. 658

நார்தும்ப்ரியா

(Northumbria)

இறப்பு: நவம்பர் 7, 739 (வயது 81)

எக்டேர்னாக், லக்ஸம்பர்க்

(Echternach, Luxembourg)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

(Eastern Orthodox Church)

ஆங்கிலிக்கன் சமூகம்

(Anglican Communion)

முக்கிய திருத்தலம்:

எக்டேர்னாக் (Echternach)

நினைவுத் திருநாள்: நவம்பர் 7

பாதுகாவல்:

வலிப்பு, கால்-கை வலிப்பு நோய், லக்ஸம்பர்க் (Luxembourg), நெதர்லாந்து (Netherlands), உட்ரெச்ட் பேராயம் (Archdiocese of Utrecht)

புனிதர் வில்லிப்ரார்ட், நவீன நெதர்லாந்தின் “ஃபிரைசியன்ஸ்" (Frisians) இன மக்களின் அப்போஸ்தலர் எனப்படுபவரும், “நார்தும்ப்ரியன்” (Northumbrian) துறவு புனிதரும் ஆவார். இவர், “உட்ரெச்ட்” (Utrecht) மறை மாவட்டத்தின் முதல் ஆயர் ஆவார்.

ஆரம்ப வாழ்க்கை:

வில்லிப்ரார்ட்டின் தந்தை பெயர் “வில்கில்ஸ்” (Wilgils) ஆகும். இவர் புதிதாய் கிறிஸ்தவ மதத்தை தழுவியவர் ஆவார். இவர் தமது மகன் வில்லிப்ரார்டை உலக பந்தங்களிலிருந்து விடுவித்து, “ரிப்பொன்” (Ripon) எனும் இடத்திலுள்ள துறவு மடத்தில் இணைக்க விரும்பினார். புனித ஆண்ட்ரூவுக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்ட, "வாக்குவன்மை" பற்றின இனச் சார்பற்ற சமூகத்தை (Oratory) நிறுவினார். (கி.பி. 1564ல், ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபையில் சார்புநிலையற்ற அருட்பணியாளர்கள் ரோம் நகரில் கூடி, பிரசங்கம் மற்றும் பிரபலமான சேவைகளை வழங்கும் அமைப்பினைத் தொடங்கி, பிற நாடுகளிலும் பரவச் செய்தனர்.

வில்லிப்ரார்ட், அன்றைய “யார்க்” மறைமாவட்ட ஆயர் (Bishop of York) “புனித வில்ஃபிரிடின்” செல்வாக்கின் கீழ் வளர்ந்தார்.

பின்னர், இவர் பெனடிக்டைன் (Benedictines) துறவு மடத்தில் இணைந்தார். நெடுங்கால துறவு வாழ்வில், மறைபோதனையுடன் தவ வாழ்வு வாழ்ந்த வில்லிப்ரார்ட், தமது 81ம் வயதில் மரணமடைந்தார்.

Also known as

• Clement of Echternach

• Apostle of the Frisians

• Willibrordus

Profile

Son of Saint Hilgis. Educated at Ripon, England and in Ireland under Saint Egbert. Missionary to Friesland and Luxembourg with Saint Swithbert. Benedictine monk. Founding bishop of Utrecht, Netherlands in 695. Worked with Saint Boniface, Saint Rumold, Saint Werenfridus, Saint Engelmund, and Saint Adalbert of Egmond. Founded monasteries.

Born

658 at Northumbria, England

Died

• 7 November 739 of natural causes

• relics at Echternach, Luxembourg and in the Cathedral of Saint Catherine in Utrecht, Netherlands

Patronage

• against convulsions; convulsives

• against epilepsy; epileptics

• Belgium

• Luxembourg

• Netherlands

• archdiocese of Utrecht, Netherlands

• Heusden, Belgium

• Waalre, Netherlands

Blessed Anthony Baldinucci

Profile

Joined the Jesuits on 21 April 1681. He taught in Rome and Terni, Italy. Ordained on 28 October 1695. Parish missioner in the area of Colli Albani, Frascati and Viterbo, Italy, preaching 448 missions. Noted for organizing processions during which Anthony and many of his flock wore crowns of thorns, and scourged themselves. His missions were popular, drawing crowds so large that they had to be conducted outdoors; Anthony employed a crowd control gang of thugs - and then converted them all to the faith. Also noted for his spread of devotion to the Blessed Virgin Mary whose image was always carried on his missions.

Born

19 June 1665 in Florence, Italy

Died

6 November 1717 of natural causes

Beatified

23 April 1893 by Pope Leo XIII

Saint Vincent Liêm

Also known as

• Vincent Liêm Quang Lê

• Vinh-son Le Quang Liem

• Vinh-son Liêm Quang Lê

Additional Memorial

24 November as one of the Martyrs of Vietnam

Profile

Born to the Tonkinese nobility. Studied in the Philippines. Joined the Dominicans in 1753, making his solemn profession in 1754. Ordained in 1758. Returned to Tonkin in January 1759 where he served as missionary and evangelist. Imprisoned for preaching Christianity, he preached to prisoners. Martyr.

Born

c.1732 in Trà Lu, Nam Ðinh, Vietnam

Died

beheaded on 7 November 1773 in Ðong Mo, Ha Tay, Vietnam

Canonized

19 June 1988 by Pope John Paul II

Saint Vincenzo Grossi

அருளாளர் வின்செண்ட் குரோசி (குரு)

Blessed Vinzenz Grossi

நினைவுத்திருநாள் : நவம்பர் 7

பிறப்பு : 9 மார்ச் 1845, பிச்சிக்ஹெட்டோனே Pizzighettone, இத்தாலி

இறப்பு : 7 நவம்பர் 1917, விகோபெல்லிக்னானோ Vicobellignano, இத்தாலி

முத்திபேறுபட்டம்: 1 நவம்பர் 1975, திருத்தந்தை 6 ஆம் பவுல்

வின்செண்ட் குரோசி தன்னுடைய இளம் வயதிலேயே, பள்ளியில் கற்கும்போது, தன்னுடன் படித்த சக மாணவர்கள் வியக்கும் வகையில் அனைவரையும் சிரிக்கவைப்பார். தினமும் தவறாமல் ஆலயத்திற்கு சென்று, பங்குத்தந்தைக்கு உதவி செய்து வந்தார். தன் கல்வியை முடித்தப்பிறகு, 24 ஆம் வயதில் குருப்பட்டம் பெற்றார். பின்னர் தீர்க்கமுடியாத பிரச்சனைகள் நிறைந்த பங்கிற்கு அனுப்பப்பட்டார். அப்பங்கில் பல துன்பங்களை அனுபவித்தார். தகாத சொற்களால் அவமானப்படுத்தப்பட்டார். இருப்பினும் இவர் தன்னம்பிக்கையை இழக்காமல் அம்மக்களின் ஒற்றுமைக்காகவும், நலமான வாழ்வை சுமூகமான உறவை கொண்டு வருவதற்காகவும் அயராது உழைத்தார். இவரின் செயல்களை கண்டு அப்பங்கு மக்கள் அருட்தந்தைக்கு உதவினர். தங்களிடையே இருந்த எல்லாப் பிரச்சனைகளையும் அவர்களுக்குள்ளாகவே தீர்த்துக்கொண்டனர். பின்னர் வின்செண்ட் அம்மக்களின் ஒற்றுமையை தொடர்ந்து நிலை நிறுத்துவதற்காக காரிதாஸ் அமைப்பு ஒன்று ஏற்படுத்தினார். அவ்வமைப்பின் வழியாக சமூகப்பணிகளிலும் ஈடுபடவைத்தார். அதன்பிறகு இளைஞர்களுக்காக பல மன்றங்களையும் நிறுவி சிறப்பாக தன் மறைப்பணியை ஆற்றினார். 

Profile

One of seven children born to Baldassare Grossi and Maddalena Capellini. Ordained a priest in the diocese of Lodi, Italy on 22 May 1869. Noted for this simple austere life style, and the humour and trust in Christ that he brought to it. Founded the Daughters of the Oratory for the Christian eduction of young people.

Born

9 March 1845 in Pizzighettone, Cremona, Italy

Died

7 November 1917 in Vicobellignano, Cremona, Italy of natural causes

Canonized

18 October 2015 by Pope Francis at Rome, Italy

Saint Jacinto Castañeda Puchasóns

Also known as

Hyacint, Hyacinth

Additional Memorial

24 November as one of the Martyrs of Vietnam

Profile

Dominican priest. Missionary to the Philippines, China, and Tonkin. Martyr.

Born

13 November 1743 in Xàtiva, Valencia, Spain

Died

beheaded on 7 November 1773 in Ðong Mo, Ha Tay, Vietnam

Canonized

19 June 1988 by Pope John Paul II

Saint Prosdocimus of Padua

Also known as

Prosdecimus, Prosdocimo, Prosdozimus

Profile

First bishop of Padua, Italy; he evangelized the entire region. Baptized Saint Daniel of Padua, who served him as deacon. Tradition says Prosdocimus was sent Saint Peter the Apostle.

Died

• c.100

• entombed is situated at the basilica of Santa Giustina at Padua, Italy

Patronage

• Asolo, Italy

• Cittadella, Italy

• Padua, Italy

Blessed Lucia of Settefonti

Profile

Twelfth-century nun in the Camaldolese monastery of Santa Cristina in Ozzana Emilia, Italy. Abbess of her house. Noted for her personal piety, and as a pious and charitable leader of her sisters.

Died

• 12th century Italy of natural causes

• relics enshrined in the church of Sant’Adrea di Ozzano by Cardinal Paleotti on 7 November 1573

Beatified

1779 by Pope Pius VI (cultus confirmation)

Saint Tremorus of Brittany

Also known as

Trémeur

Profile

Son of Saint Triphina. Educated by Saint Gildas the Wise. Murdered as a child by his step-father, Count Conmore due to his hatred of the faith.

Died

6th century at a monastery at Carhaix, Brittany (in modern France)

Patronage

Carhaix, France

Saint Florentius of Strasbourg

Also known as

Florent

Profile

Immigrated to Alsace (in modern France), and built a monastery at Haselac. Bishop of Strasbourg, France in 678.

Born

Ireland

Died

c.693

Patronage

• against gall stones

• against ruptures

Saint Gébétrude of Remiremont

Also known as

Gertrude of Remiremont

Profile

Grandaughter of Saint Romaricus. Niece of Saint Clare. Sister of Saint Adolphus. Educated at the convent at Saint-Mont where she became a Benedictine nun. Third abbess of Remiremont Abbey.

Died

c.680

Beatified

1051 by Pope Saint Leo IX (cultus confirmation)

Saint Ernest of Mecca

Also known as

Ernest of Zwiefalten

Profile

Benedictine monk and then abbot at Zwiefalten Abbey in southern Germany. Crusader, making it to Arabia. Martyr.

Born

Steißlingen, Germany

Died

1148 in Mecca

Saint Herculanus of Perugia

Also known as

Ercolano, Herculan

Profile

Bishop of Perugia, Italy. Martyred under orders of Ostro-Gothic leader Totila.

Died

beheaded 549 by Ostro-Gothic soldiers

Patronage

Perugia, Italy

Saint Hieron of Mytilene

Also known as

Gerone, Ierone

Profile

Martyred with several fellow Christians in the persecutions of Diocletian.

Born

Armenia

Died

c.300 at Mytilene, Greece

Blessed Lazarus the Stylite

Profile

Set an example of turning his back on the world and living for prayer by living without shelter on top of a series of columns for many year, often surviving on nothing but bread and water.

Died

1054 on Mount Galision near Ephesus, Asia Minor of natural causes

Saint Melasippus of Ancyra

Also known as

Melasippo

Profile

Married to Saint Carina of Ancyra. Father of Saint Anthony of Ancyra. Martyred in the persecutions of Julian the Apostate.

Died

latter 4th century in Ancyra, Galatia

Saint Carina of Ancyra

Also known as

Cassina

Profile

Married to Saint Melassipus of Ancyra. Mother of Saint Anthony of Ancyra. Martyred in the persecutions of Julian the Apostate.

Died

latter 4th century in Ancyra, Galatia

Saint Anthony of Ancyra

Profile

Son of Saints Melasippus and Carina of Ancyra. Martyred at age 13 in the persecutions of Julian the Apostate.

Died

latter 4th century in Ancyra, Galatia

Saint Achillas

புனித_அக்கிலஸ் (-313)

நவம்பர் 07

இவர் எகிப்தில் உள்ள அலெக்சாந்திரியா நகரைச் சார்ந்தவர்.

கல்வியிலும் இறைப் பற்றிலும் சிறந்து விளங்கிய இவர், முதலில் அலெக்சாந்திரியா நகரின் ஆயராகவும், பின்னர் பதினெட்டாவது திருத்தந்தையாகவும் உயர்த்தப்பட்டார். 

இவருடைய காலத்தில் திரு அவைக்குப் பல தரப்பிலிருந்தும் எதிர்ப்புகள் வந்தன. குறிப்பாக ஆரியன் என்ற குருவானவர் இயேசு கிறிஸ்துவின் இறைத் தன்மையை மறுத்து வந்தார். அவரை எதிர்த்து  இவர் போராடியதால், அவர் தன்னோடு ஒருசிலரைச் சேர்த்துக் கொண்டு இவருக்கு எதிராகக் கிளர்ச்சி செய்தார். அப்படிப்பட்ட சூழ்நிலையிலும் இவர் மனவுறுதி இருந்து, அவரையும், அவருடைய தப்பறைக் கொள்கையையும் முறியடித்தார். 

இப்படித் திருஅவையைத் தப்பறைக் கொள்கையிலிருந்தும், எதிரிகளிடமிருந்தும் காப்பாற்றிய இவர், 313 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார்.

புனித அத்தனாசியஸ் இவரிடமிருந்த அறிவையும் ஞானத்தையும் பார்த்துவிட்டு, இவரை பெரிய அக்கிலஸ் என்று அழைப்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

Profile

Bishop of Alexandria, Egypt. Ordained Arius, the founder of the Arian heresy. Attacked by Meletianists for his orthodox Christianity.

Died

313 of natural causes

Saint Hesychius of Mytilene

Profile

Martyred in the persecutions of Diocletian.

Born

Armenia

Died

c.300 at Mytilene, Greece

Saint Nicander of Mytilene

Profile

Martyred in the persecutions of Diocletian.

Born

Armenia

Died

c.300 at Mytilene, Greece

Saint Amaranthus

Also known as

Amaranto

Profile

Third century martyr.

Died

• at Vieux, France

• relics in the Cathedral of Albi, France

Saint Prosdocimus of Rieti

Profile

Evangelizing first bishop of Rieti, Italy.

Born

1st century

Died

Rieti, Italy

Saint Taurio of Amphipolis

Also known as

Taurion

Profile

Martyr.

Died

Amphipolis, Macedonia

Saint Thessalonica of Amphipolis

Profile

Martyr.

Died

Amphipolis, Macedonia

Saint Baud of Tours

Also known as

Baldo

Profile

Sixth century bishop of Tours, France, noted for his alms-giving.

Saint Raverranus of Séez

Profile

Bishop of Séez, France.

Died

682

Saint Auctus of Amphipolis

ProfileMartyr.

Died

Amphipolis, Macedonia

Saint Congar

Also known as

Cungaro

Profile

No reliable information available.

Born

Wales

Saint Blinlivet

Also known as

Blevileguetus

Profile

Ninth century bishop of Vannes, France.

Saint Amarand

Profile

Abbot of Moissac, France. Bishop of Albi, Italy.

Died

c.700

Martyred in the Spanish Civil War

Thousands of people were murdered in the anti-Catholic persecutions of the Spanish Civil War from 1934 to 1939. I have pages on each of them, but in most cases I have only found very minimal information. They are available on the CatholicSaints.Info site through these links:

• Alfredo Fanjul Acebal

• Andrés Francisco Simón Gómez

• Gil Belascoain Ilagorri • Isabelino Carmona Fernández

• José Delgado Pérez

• José Vega Riaño

• Juan Mendibelzúa Ocerín

• Manuel Marín Pérez

• Serviliano Riaño Herrero

• Vicente Rodríguez Fernández

• Victoriano Reguero Velasco

 அல்காலா நகரின் புனிதர் டிடாக்கஸ் 

(St. Didacus of Alcalá)

ஸ்பேனிஷ் ஃபிரான்சிஸ்கன் பொதுநிலை அருட்சகோதரர்:

(Spanish Franciscan Lay Brother)

பிறப்பு: கி.பி. 1400

சேன் நிக்கோலஸ் டெல் புயேர்டோ, செவில் அரசு, கேஸ்டில் கிரீடம்

(San Nicolás del Puerto, Kingdom of Seville, Crown of Castile)

இறப்பு: நவம்பர் 12, 1463 (வயது 62-63)

அல்காலா டி ஹெனெரெஸ், டோலிடோ அரசு, கேஸ்டில் கிரீடம்

(Alcalá de Henares, Kingdom of Toledo, Crown of Castile)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

புனிதர் பட்டம்: கி.பி. 1588

திருத்தந்தை ஐந்தாம் சிக்ஸ்டஸ்

(Pope Sixtus V)

முக்கிய திருத்தலம்:

எர்மிட்டா டி சான் டியாகோ, சான் நிக்கோலா டெல் பியூர்டோ, செவில், ஸ்பெய்ன்

(Ermita de San Diego, San Nicolás del Puerto, Seville, Spain)

நினைவுத் திருநாள்: நவம்பர் 6

பாதுகாவல்:

சான் டியாகோ ரோமன் கத்தோலிக்க மறைமாவட்டம் (Roman Catholic Diocese of San Diego),

ஃபிரான்சிஸ்கன் பொதுநிலை அருட்சகோதரர்கள் (Franciscan Lay Brothers)

“டியேகோ டி சேன் நிக்கோலஸ்” (Diego de San Nicolás) என்ற பெயரிலும் அறியப்படும் அல்காலா நகரின் புனிதர் டிடாக்கஸ், புதிதாய் வெற்றிகொள்ளப்பட்டிருந்த “கனரி தீவுகளில்” (Canary Islands) பணியாற்றிய முதல் குழுவினருடன் மறைப்பணியாற்றிய “ஸ்பேனிஷ் ஃபிரான்சிஸ்கன் பொதுநிலை அருட்சகோதரரும்” (Spanish Franciscan Lay Brother), ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் புனிதருமாவார்.

கி.பி. 1400ம் ஆண்டு, “செவில்” அரசிலுள்ள (Kingdom of Seville) “சேன் நிக்கோலஸ் டெல் புயேர்டோ” (San Nicolás del Puerto) எனும் நகராட்சிப் பகுதியில் பக்தியான ஏழைக் குடும்பத்தில் பிறந்த இவரது பெற்றோர் இவருக்கு, ஸ்பெயின் நாட்டின் பாதுகாவலரான புனிதர் “சந்தியாகுவின்” (Santiago/ St. James) பெயரிலிருந்து மருவிய பெயரான “டியாகோ” (Diego) என்ற பெயரிட்டிருந்தனர். சிறு வயதிலேயே ஒதுங்கி வாழும் துறவு வாழ்க்கையை தழுவினார். பின்னர், அலைந்து திரியும் துறவு வாழ்வில் தம்மை ஈடுபடுத்திக்கொண்டார். ஆன்மீக வாழ்க்கைக்கு தாம் அழைக்கப்படுவதை உணர்ந்த இவர், “அல்பைதா” (Albaida) எனும் இடத்திலுள்ள “ஃபிரான்சிஸ்கன்” (Order of Friars Minor) சபையின் “விழிப்புடன் கூர்ந்து கவனிக்கும் அல்லது சீர்திருத்த” (Observant (or Reformed) கிளைகளில் இணைய விண்ணப்பித்தார். தென் ஸ்பெயின் நாட்டின் “அண்டலூசியாவின்” (Andalusia) “கொரொடோபா” (Córdoba) பிராந்தியத்திலுள்ள “அர்ருசஃபா” (Arruzafa) எனுமிடத்திலுள்ள துறவு மடத்திற்கு அனுப்பப்பட்டார். அங்கே இவர் “பொதுநிலை அருட்சகோதரராக” (Lay Brother) ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டார்.

டிடாக்கஸ், அங்கே வாழ்ந்த காலத்தில், தமது பிராந்தியத்தின் “கொரொடோபா”, “காடிஸ்”, மற்றும் “செவில்” (Córdoba, Cádiz and Seville) ஆகிய சுற்றுப்புற கிராமங்களில் அலைந்து திரிந்து பயணித்து பிரசங்கித்தார். இன்றும் அப்பகுதிகளில் அவர் மீதான பக்தி பரவியுள்ளது.

“கனரி” (Canary Islands) தீவுகளின் ஒரு பகுதியான “லேன்ஸரோட்” (Lanzarote) தீவின் “அர்ரஸிஃப்” (Arrecife) எனுமிடத்திலுள்ள சபையின் புதிதாய் அமைக்கப்பட்ட துறவு மடத்துக்கு டிடாக்கஸ் அனுப்பப்பட்டார். சுமார் 40 வருடங்களுக்கு முன்னர் ஸ்பேனிஷ் இராணுவத்தால் வெற்றிகொள்ளப்பட்ட அத்தீவுகளின் மக்களை கிறிஸ்தவ மதத்திற்கு அறிமுகம் செய்விக்கும் நடைமுறைப் பணிகளே இன்னமும் நடந்துகொண்டிருந்தன. அவர் போர்ட்டர் பதவிக்கு நியமிக்கப்பட்டார்.

கி.பி. 1445ம் ஆண்டு, “ஃபியூர்டேவெஞ்சுரா” (Fuerteventura) தீவிலுள்ள “ஃபிரான்சிஸ்கன் சமூகத்தினரின்” (Franciscan community) பாதுகாவலராக டிடாக்கஸ் நியமிக்கப்பட்டார். அங்கேயிருந்த “ஃபிரான்சிஸ்கன்” (Order of Friars Minor) சபையின் “விழிப்புடன் கூர்ந்து கவனிக்கும் கிளையினர்”, (Observant Franciscans) “தூய பொனவெஞ்சுரா” (Friary of St. Bonaventure) துரவுமடத்தை நிறுவினார்கள். இந்த நிலைப்பாட்டிற்கு ஒரு “பொதுநிலை அருட்சகோதரராக” சாதாரண விதிகள் விதிவிலக்காக இருந்தபோதிலும், அவருடைய ஆர்வமும், விவேகமும், பரிசுத்தமும் இந்த விருப்பத்தை நியாயப்படுத்தின.

கி.பி. 1450ம் ஆண்டு, ஸ்பெயின் அழைக்கப்பட்ட டிடாக்கஸ், திருத்தந்தை “ஐந்தாம் நிக்கோலஸ்” (Pope Nicholas V) அறிவித்திருந்த “ஜூபிலி ஆண்டில்” (Jubilee Year) பங்கேற்கவும், ஃபிரான்சிஸ்கன் துறவியான “பெர்னார்டின்” (Bernardine) என்பவரது புனிதர் பட்ட அருட்பொழிவு விழாவில் பங்குபெறவும் ரோம் நகருக்கு அனுப்பப்பட்டார். ஜூபிலி ஆண்டில் பங்குபெற வந்திருந்த பெரும் திருப்பயணியர் கூட்டமும், தமது சபையின் தூண்களில் ஒருவரான “பெர்னார்டினுடைய” (Bernardine) புனிதர் பட்ட விழாவில் பங்கேற்க வந்திருந்த ஆயிரக்கணக்கான துறவியர் கூட்டமும் சேர்ந்து, ரோம் நகரில் பல்வேறு நோய்த்தொற்றுகளை வரவழைத்தது. டிடாக்கஸ், மூன்று மாதங்கள் அங்கே தங்கியிருந்து நோயுற்றோருக்கு சேவை செய்வதிலும், தமது செப வல்லமையினால் அவர்களை குணமாக்குவதிலும் ஈடுபட்டிருந்தார்.

பின்னர், ஸ்பெயின் நாட்டுக்கு திரும்ப வரவழைக்கப்பட்ட டிடாக்கஸ், “அல்காலா” (Alcalá) நகரிலுள்ள “சான்ட மரியா டி ஜீசஸ்” (Friary of Santa María de Jesús) எனும் துறவு மடத்துக்கு அனுப்பட்டார். அங்கேயே தமது வாழ்நாளின் மீதமுள்ள நாட்களை தவம், தனிமை, மற்றும் ஆழ்ந்த சிந்தனைகள் தந்த மகிழ்வில் கழித்தார். அங்கே, கி.பி. 1463ம் வருடம், நவம்பர் மாதம், 12ம் நாள், “டியேகோ” என்றழைக்கப்பட்ட “டிடாக்கஸ்” மரித்தார்.

Religious and Missionary:

Born: 1400 AD

San Nicolás del Puerto, Kingdom of Seville, Crown of Castile

Died: November 12, 1463 (Aged 62–63)

Alcalá de Henares, Kingdom of Toledo, Crown of Castile

Venerated in:

Catholic Church

(Franciscans, Roman Catholic Archdiocese of Seville and the Roman Catholic Diocese of San Diego)

Canonized: 1588 AD

Pope Sixtus V

Major shrine:

Ermita de San Diego, San Nicolás del Puerto, Seville, Spain

Feast: November 7

Patronage:

Roman Catholic Diocese of San Diego, Franciscan Lay Brothers

Saint Didacus of Alcalá, also known as Diego de San Nicolás, was a Spanish Franciscan lay brother who served as among the first group of missionaries to the newly conquered Canary Islands. He died at Alcalá de Henares on 12 November 1463 and is now honoured by the Catholic Church as a saint.

Today is the Feast of St. Didacus.  While most people are not aware, the City of San Diego, CA is named after St. Didacus of Alcalá.

St. Didacus was a Spanish lay brother of the Order of Friars Minor who served as among the first group of missionaries to the newly conquered Canary Islands. He was born in c. 1400 to poor yet pious parents who named him after St. James, the patron saint of Spain.  In Spanish, St. James is called "St. Santiago" and Diego is a derivative of Santiago.

Even as a young age he was called to the religious life.  He joined the Order of Friars Minor at the friary in Albaida.  He is remembered today for his missionary work in the New World.  For a time he also headed a large monastery he had founded there. St. Didacus was above all a contemplative, and his abundant good works were the fruit of his ardent love of Christ. His charity for the sick was especially moving.

He died at Alcalá de Henares on 12 November 1463.

           "St. Didacus was canonized by Pope Sixtus V in 1588, the first after a long hiatus following the Reformation, and the first of a lay brother of the Order of Friars Minor. His feast day is celebrated on 13 November, since 12 November, the anniversary of his death was occupied, first, by that of Pope Saint Martin I, then by that of the Basilian monk and Eastern Catholic bishop and martyr, Josaphat Kuntsevych"

There are many miracles attributed to the intercession of St. Didacus.  One such miracle follows:

                            On a hunting trip, Henry IV of Castile fell from his horse and injured his arm. In intense pain and with his doctors unable to relieve his agony, he went to Alcalá and prayed to Didacus for a cure. The saint's body was removed from his casket and placed beside the king. Henry then kissed the body and placed the saint's hand on his injured arm. The king felt the pain disappear and his arm immediately regained its former strength.

Saint Didacus was born in Andalusia in Spain, towards the beginning of the fifteenth century. He was remarkable from childhood for his love of solitude, and for conversations concerning holy things. When still young he retired to live with a hermit not far from his village, where he spent several years in vigils, fasting, and manual work. Like the Fathers of the desert, he made baskets and other objects with willow branches and gave them to those who brought alms to the two hermits.

God inspired him to enter into the Order of the seraphic Saint Francis; he did so at the convent of Arrizafa, not far from Cordova. He did not aspire to ecclesiastical honours, but to the perfection and inviolable observance of his Rule — an admirable ideal, the practice of which, according to Saint Thomas Aquinas, is equivalent to martyrdom in merit. He made himself the servant of all his brethren. Any occupation was his choice. All his possessions were a tunic, a crucifix, a rosary, a prayer book and a book of meditations; and these he did not consider as his own and wanted them to be the most worn of all that was in the house. He found ways to nourish the poor who came to the convent, depriving himself of bread and other food given him, and if unable to do so consoled them with such gentle words that they left with profit nonetheless.

At one time he was sent by his superiors to the Canary Islands, and went there joyfully, hoping to win the crown of martyrdom. Such, however, was not God's Will. After making many conversions by his example and holy words, he was recalled to Spain. He was assigned to the care of the sick and when he went to Rome for the Jubilee year of 1450, with 3,800 other religious of his Order, most of whom fell ill there, he undertook to care for them, succeeding in procuring for them all they needed even in that time of scarcity.

Saint Didacus one day heard a poor woman lamenting, and learned that she had not known that her seven-year-old son had gone to sleep in her large oven; she had lighted a fire and lost her senses when she heard his cries. He sent her to the altar of the Blessed Virgin to pray and went with a large group of persons to the oven; although all the wood was burnt, the child was taken from it without so much as a trace of burns. The miracle was so evident that the neighbours took the child in triumph to the church where his mother was praying, and the Canons of the Church dressed him in white in honour of the Blessed Virgin. Since then, many afflicted persons have invoked the Mother of Heaven there.

After a long and painful illness, Saint Didacus ended his days in 1463, embracing the cross which he had so dearly loved during his entire life. He died having on his lips the words of the hymn, Dulce lignum [Sweet wood - a chant of Good Friday]. His body remained incorrupt for several months, exposed to the devotion of the faithful, ever exhaling a marvellous fragrance. He was canonized in 1588; Philip II, king of Spain, had laboured to obtain that grace after his own son was miraculously cured in 1562 by the relics of the Saint when he had fallen from a ladder and incurred a mortal wound on his head.

Reflection: If God is in your heart, He will be also on your lips; for Christ has said, Out of the abundance of the heart the mouth speaketh.

Prayer:

Almighty and eternal God, Your wondrous providence has chosen the weak things of the world to confound the strong. Hear our humble prayer and grant that the prayers of Your blessed confessor Didacus may make us worthy of eternal glory in heaven. Through Our Lord!