St. Paul Tong Buong October 23

 St. Paul Tong Buong

Feastday: October 23

Death: 1833

Canonized: Pope John Paul II

Vietnamese martyr. A native of Vietnam, he served in the bodyguard of the king. A convert, he gave his assistance to the Paris Foreign Missions and so helped to advance the Catholic cause in the country. Arrested by Vietnamese authorities for being a Christian, he was tortured, humiliated, and beheaded. Pope John Paul II canonized him in 1988.

The Vietnamese Martyrs (Vietnamese: Các Thánh Tử đạo Việt Nam), also known as the Martyrs of Annam, Martyrs of Tonkin and Cochinchina, Martyrs of Indochina, or Andrew Dung-Lac and Companions (Anrê Dũng-Lạc và các bạn tử đạo), are saints on the General Roman Calendar who were canonized by Pope John Paul II. On June 19, 1988, thousands of overseas Vietnamese worldwide gathered at the Vatican for the Celebration of the Canonization of 117 Vietnamese Martyrs, an event chaired by Monsignor Tran Van Hoai. Their memorial is on November 24 (although several of these saints have another memorial, as they were beatified and on the calendar prior to the canonization of the group).

Contents

St. Oda October 23

 St. Oda

Feastday: October 23

Birth: 680

Death: 726

Widow and servant of the poor. Originally a French princess and wife of the duke of Aquitaine, she committed her life to aiding the poor after her husband's death.

For the saint of Canterbury, see Oda the Severe. For the Frankish abbess, see Chrodoara.

Saint Oda of Scotland (c. 680 – c. 726) was a woman, supposedly of Scottish origin,[1] who became a holy woman in the Netherlands. Her feast day is 23 October.[2]

Oda was born blind[1] and her father sent her on pilgrimage to Liège to visit the relics of Saint Lambert. While praying at Saint Lambert's grave she was miraculously cured of her blindness. The miraculous cure of Oda is recorded in Saint Lambert's 8th century vitae. Vowing to dedicate her life to God, she returned to Scotland.[3]

According to records written in the 13th century, her father wanted her to arrange a marriage for her. Because of her vow she and her maid fled across the North Sea. After a pilgrimage to Rome and Monte Sant'Angelo sul Gargano, Oda prayed in various villages in the Netherlands and Belgium and finally settled in Venray, only to be repeatedly disturbed by magpies.[4] Seeking solitude, she fled from the magpies and the birds led her to the open space in the forest. There the villagers built a hut for her.[2]

In order to protect their humble shelter from the wind, hail, rain and snow and to hide from the view of the world, Oda planted some bushes. The following day they had already grown into a thick hedge. Her father sought for her, and as in the story of St. Dymphna, her location was disclosed by her use of coins from her homeland. However, when he attempted to approach her hut, magpies repeatedly drove him off. Eventually he gave up and returned to Scotland without her.[3] She remained there as a hermitess.

Iconography

Saint Oda is usually depicted wearing a long blue gown with one shoulder bare. She usually carries a staff or a book (symbolic for her cure of blindness). She is always shown with a magpie on her hand and a crown under her feet (symbolic of her rejection of her earthly father's kingdom).

Sint-Oedenrode flag

Veneration

After Oda's death, her humble hut became a place of pilgrimage. "Saint Oda's place in the woods" became the town of Sint-Oedenrode, Netherlands (in Dutch, a small manmade open space in the woods is called a 'rode'). Like the flag of Scotland, the flag of Sint-Oedenrode is a white saltire on a blue field.[5]

Pieces of Saint Oda's skull and teeth are kept in the Saint Martin Church of Sint-Oedenrode. Various statues and paintings are kept in a chapel dedicated to Oda in the church's garden. Pilgrims visited Saint Oda for relief of sore eyes and illnesses related to the head.

Bl. Thomas Thwing October 23

 Bl. Thomas Thwing

Feastday: October 23

Birth: 1635

Death: 1680

English martyr. Born at Heworth, Yorkshire, England, he studied at Douai, France, where he was ordained in 1665. Returning home, he labored for fifteen years in theYorkshire area as chaplain for his cousin, Sir Miles Stapeton, and as a school chaplain. Arrested in 1680 for supposed complicity in the Titus Oates Plot with his uncle, Sir Thomas Gascoigne, he was condemned and hanged, drawn, and quartered at York.

Thomas Thwing (1635–1680) was an English Roman Catholic priest and martyr, executed for his supposed part in the Barnbow Plot, an offshoot of the fabricated Popish Plot invented by Titus Oates. His feast day is October 23.[1]

His father was George Thwing, Esq. of Kilton Castle, Brotton, and Heworth Hall. His mother was Anne, daughter of Sir John Gascoigne and his wife Anne Ingleby, and sister of Sir Thomas Gascoigne, 2nd Baronet, of Barnbow Hall, Barwick in Elmet. Both parents were Yorkshire recusants. The martyr Edward Thwing was his great-uncle.

Thomas was born at Heworth Hall, Heworth, York, and educated at St Omer and at the English College (Douai), ordained a priest and sent to minister at the English Mission in 1665, which he did for roughly 14 years.[2] Until April 1668, he was chaplain at Carlton Hall, the seat of his cousins, the Stapleton family. He opened a school at Quosque, the Stapletons' dower-house. He lived on Hepworth Lane, in Carlton, Selby.

In 1677 Mary Ward's Institute of the Blessed Virgin Mary (IBVM) began its foundation in the house given to the order by Thomas' maternal uncle, Thomas Gascoigne, at Dolebank, where three of Father Thwing's sisters were members. Thwing became chaplain and it was there that he was arrested in early 1679.[3]

"Barnbow plot"

At the time of the Titus Oates scare, or "Popish Plot", two servants, Bolron and Mowbray, who had been discharged from Sir Thomas Gascoigne's service for dishonesty, sought vengeance and reward by revealing a supposed plot by Gascoigne and others to murder King Charles II. At first the informers made no mention of Thwing. Nevertheless, Gascoigne, his daughter Lady Tempest, Thwing, and others were arrested on the night of 7 July 1679, and removed to London for trial at Newgate.[3]

Gascoigne sensibly demanded to be tried by a Yorkshire jury, whom the judges admitted were better equipped to decide on the credibility of witnesses, most of whom they knew personally, than were the judges themselves. The trial was postponed to the summer assizes. Thwing was brought to the bar on 29 July, and Gascoigne's former servant, Robert Bolron, testified against him. All of the accused were acquitted except Thwing, who was brought back to York, where he was arraigned at York on 17 March 1680, along with, among others, a kinsman, Sir Miles Stapleton. The prosecution played upon a list of Catholics which had been found on the night of the arrest. In reality they were not conspirators but supporters of the new convent at Dolebank which Gascoigne's daughter Lady Tempest had recently founded. At her father's trial the Court had heard much evidence about the convent, but the judges apparently did not regard her actions as treasonable, since at her own trial she was acquitted. Sir Miles Stapleton was also acquitted, as was another alleged conspirator, Mary Pressicks: the judges, showing far more impartiality than in earlier Popish Plot trials, ruled that her statement that "we shall never be at peace till we are all of the Roman Catholic faith" was not treasonable, but a simple expression of opinion.

Despite the acquittal of Stapleton and Mrs. Pressicks, Thwing was promptly found guilty on the very same evidence upon which his relatives had been acquitted. Upon hearing the sentence, he humbly bowed his head, saying in Latin, "Innocens ego sum" (I am innocent).[3]

The King at first reprieved him, but owing to a remonstrance of the Commons the death-warrant was issued on the day after the meeting of Parliament. Thwing was hung, drawn, and quartered at the Tyburn in York on October 23, 1680. His friends interred his quartered body.[2]

John Philipps Kenyon observed that Thwing was executed for conspiracy, despite the logical difficulty of a conspiracy without any other conspirators.[4]

Posthumous

Thomas Thwing was declared Venerable by Pope Leo XIII on 9 December 1886[5] and beatified by Pope Pius XI on 15 December 1929 and henceforth known as the "Blessed Thomas Thwing".

St. Verus October 23

 St. Verus

Feastday: October 23

Death: 4th century

Bishop of Salerno, Italy. He maintained orthodoxy in the region and kept the traditions of his martyred predecessors.

St. Maroveus October 23

 St. Maroveus

Feastday: October 23

Death: 650

 

Maroveus (d.c. 650) + Abbot and founder of the Benedictine Monastery of Precipiano, near Tortona, Italy. Feast day: October 23.

St. Leothade October 23

St. Leothade

Feastday: October 23

Death: 718

Benedictine bishop of Auch, France. He was abbot of Moissac and was a Frankish noble.

St. John of Syracuse October 23

 St. John of Syracuse

Feastday: October 23

Death: 609

Benedictine bishop of Syracuse, in Sicily, from 595 until his death.

St. Elfleda October 23

St. Elfleda

Feastday: October 23

Death: 936

 

Anglo-Saxon princess, Benedictine nun at Glastonbury, England. She lived as a recluse and was admired by St. Dunstan.

St. Clether October 23

 St. Clether

Feastday: October 23

Death: 520

Welsh saint also called Cleer, Clydog, Scledog, Citanus, or Cleodius. He was a descendant of a local king in Wales. Clether left Wales and went to Cornwall, England. Churches including St. Clear near Liskeard were built in his honor. He is reported to have been martyred. A second Clether is commemorated on November 3.

St. Benedict of Sebaste October 23

 St. Benedict of Sebaste

Feastday: October 23

Death: 654

 

Bishop and hermit. Traditionally a bishop in the city of Sebaste, Turkey. During the persecutions of the era, he fled to Gaul. He built a hermitage near Poitiers, later transformed into the abbey St. Benedict of Quincay

St. Amo October 23

 St. Amo

Feastday: October 23

Death: 4th century

Bishop of Toul, France.The successor of St. Mansuetus.

St. Allucio October 23

 St. Allucio

Feastday: October 23

Birth: 1070

Death: 1134

Allas giver, founder, and miracle worker. He was a shepherd in Pescia, Tuscany, in Italy, when he became the director of the almshouse in Valdi Nievole. Allucio also built shelters in mountain passes and at rivers. The group with which he worked became the Brothers of St. Allucio. A miracle worker known throughout the region, Allucio ended the war between the city states of Ravenna and Faenza.

அருளாளர்_அர்னால்டு_ரெச்சி (1838-1890)அக்டோபர் 23

#அருளாளர்_அர்னால்டு_ரெச்சி (1838-1890)

அக்டோபர் 23

இவர் (#Arnold_Reche) பிரான்ஸ் நாட்டில் உள்ள லாண்ட்ரோஃப் என்ற இடத்தில் பிறந்தவர். இவரது குடும்பம் மிகவும் சாதாரண குடும்பம். இவரது தந்தை செருப்புத் தைக்கும் தொழிலைச் செய்து வந்தார்.

குடும்பத்தில் நிலவிய வறுமை காரணமாக இவரால் தொடர்ந்து படிக்க முடியாமல் போனது. இதனால் இவர் தனக்குக் கிடைத்த சிறு சிறு வேலைகளைச் செய்து, குடும்பத்திற்கு உதவியாய் இருந்து வந்தார். 

ஒருபக்கம் இவரது குடும்பத்தில் வறுமை நிலவினாலும், இன்னொரு பக்கம் இவர் தனது பெற்றோரின் எடுத்துக்காட்டான வாழ்வால் தூண்டப்பட்டு இறைப் பற்றில் சிறந்து விளங்கினார். ஆகவே இவர் தனக்கு 28 வயது நடக்கும்போது தெ லசால் சபையில் சேர்ந்து, 1871 ஆம் ஆண்டு தன் இறுதி வார்த்தைப்பாட்டை எடுத்துக் கொண்டார்.

இதன் பிறகு இவர் கல்விப்பணியில் தன்னை முழுமையாக கரைத்துக் கொண்டார். மேலும் பிரான்சிற்கும் ப்ரூசியாவிற்கும் இடையே நடந்த போரில் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் நடுவில் மிகச் சிறப்பானதொரு பணியைச் செய்தார். பின்னர் கோர்லான்சி என்ற இடத்தில் இருந்த இல்லத்தின் தலைவராக உயர்ந்து, தன் இறப்பு வரை இவர் அங்கேயே இருந்தார்.

இப்படி இறைப்பணியையும் மக்கள் பணியையும் செய்துவந்த இவர் 1890

ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார். இவருக்குத் திருத்தந்தை புனித இரண்டாம் ஜான் பால் அவர்களால் 1987 ஆம் ஆண்டு அருளாளர் பட்டம் கொடுக்கப்பட்டது.

Arnold was born to Claude and Anne Flausset Reche. His father was extremely religious albiet poor shoemaker. Arnold's parents raised him into a strong religious household. Arnold taught catechism to the younger children. When Arnold became a young adult, he began to drift towards a more secular life.

After many odd jobs, Arnold began classes conducted by the Brothers of the Christian Schools. Arnold joined the LaSalle Brothers in 1862 at age 28, taking the name Brother Arnold, and making his final vows in 1871.

Arnold treated the wounded in the trenches during the Franco-Prussion War, and was awarded the bronze cross for his work. Taught at the Brothers boarding school at Rheims, France. Director general of the house at Courlancy from March 1890 till his death a few months later.

✠ கப்பிஸ்ட்றனோ நகர் புனிதர் ஜான் ✠(St. John of Capistrano)

† இன்றைய புனிதர் †

(அக்டோபர் 23)

✠ கப்பிஸ்ட்றனோ நகர் புனிதர் ஜான் ✠

(St. John of Capistrano)

ஒப்புரவாளர்:

(Confessor)

பிறப்பு: ஜூன் 24, 1386

கப்பிஸ்ட்றனோ, அப்ருஸ்ஸி, நேப்பிள்ஸ் அரசு

(Capestrano, Abruzzi, Kingdom of Naples)

இறப்பு: அக்டோபர் 23, 1456 (வயது 70)

இலோக், சிம்ரியா, ஹங்கேரியின் தனிப்பட்ட ஐக்கிய குரோஷியா அரசு

(Ilok, Syrmia, Kingdom of Croatia in personal union with Hungary)

ஏற்கும் சமயம்: 

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

புனிதர் பட்டம்: கி.பி. 1690 அல்லது 1724 

திருத்தந்தை எட்டாம் அலெக்சாண்டர் (Pope Alexander VIII)

அல்லது (OR)

திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் பெனடிக்ட் (Pope Benedict XIII)

நினைவுத் திருநாள்: அக்டோபர் 23

பாதுகாவல்:

நீதிபதிகள், பெல்கிரேட் (Belgrade) மற்றும் ஹங்கேரி (Hungary)

கப்பெஸ்ட்றனோ'வின் புனிதர் ஜான், இத்தாலி நாட்டின் தென் பிராந்தியமான “அப்ருஸ்ஸோ”வைச் (Abruzzo) சேர்ந்த “கப்பெஸ்ட்றனோ” (Capestrano) எனும் சிறிய நகரைச் சார்ந்த ஃபிரான்சிஸ்கன் துறவியும், கத்தோலிக்க குருவும் ஆவார். இவர் ஒரு போதகர், இறையியலாளர், மற்றும் புலன் விசாரணையாளராக புகழ் பெற்றவர்.

கி.பி. 1456ம் ஆண்டில், தமது எழுபது வயதின்போது, ஒட்டோமான் பேரரசுக்கு (Ottoman Empire) எதிராக, ஹங்கேரியின் இராணுவ தளபதி “ஜான் ஹுன்யாடி”யுடன் (John Hunyadi) இணைந்து “பெல்கிரேட்” நாட்டை முற்றுகையிட, (siege of Belgrade) சிலுவைப்போர் புரிய சென்ற படைகளுக்கு தலைமை தாங்கிச் சென்றதால், இவருக்கு "சிப்பாய் புனிதர்" (The Soldier Saint) என்ற சிறப்புப் பட்டப் பெயர் வழங்கலாயிற்று.

“அக்குயிலா" (Aquila) என்பவரின் மகனான இவர், “பெருஜியா பல்கலையில்” (University of Perugia) கல்வி பயின்றார். கி.பி. 1412ம் ஆண்டு, இவரது 26ம் வயதிலேயே, “நேப்பிள்ஸ்” மன்னரான (King of Naples) “லாடிஸ்லாஸ்” (Ladislaus) பெருஜியா (Perugia) நகரின் கவர்னராக இவரை நியமனம் செய்தார். 1416ல், 'பெருஜியா' மற்றும் 'மலாடேஸ்டாஸ்' (Perugia & Malatestas) ஆகிய நாடுகளுக்கிடைய போர் வெடித்தது. ஜான் சமாதான தூதுவராக அனுப்பப்பட்டார். ஆனால், 'மலாடேஸ்டாஸ்' அவரைப் பிடித்து சிறையில் எறிந்தது. சிறை வாழ்வின்போது விரக்தியடைந்த ஜான், விடுதலையின் பிறகு, புதிதாய் மணமான தமது மனைவியை ஒதுக்கி வைத்தார். திருமணம் செய்தும் முழுமையான தாம்பத்திய வாழ்க்கை வாழாத இவர், திருமணத்தை ரத்து செய்ய மனைவியின் அனுமதி பெற்று, இல்லற வாழ்வை துறந்தார். 

“சியேன்னாவின் பெர்னார்டினோ” (Bernardino of Siena) என்பவருடன் நண்பரான இவர், அவருடனே இணைந்து இறையியல் கற்றார். கி.பி. 1416ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம், நான்காம் தேதி, “ஜேம்ஸ்” (James of the Marches) என்பவருடன் இணைந்து, “பெருஜியா” நகரிலுள்ள “ஃபிரான்சிஸ்கன்” (Order of Friars Minor) இளம் துறவியர் சபையில் சேர்ந்தார். இவர் தமது குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற்றபின் தாமாகவே முன்வந்து பல்வேறு மறையுரைகளை ஆற்றினார்.

பெர்னார்டினுடன் இணைந்து ஐரோப்பா முழுவதும் சென்று மறைபரப்புப் பணியை ஆற்றினார். சென்ற இடமெல்லாம் ஆடம்பர திருப்பலி நிறைவேற்றி, மக்களை கவரும் விதத்தில் மறையுரையாற்றி, விசுவாசத்தைப் பரப்பினார்.

கி.பி. பதினைந்தாம் நூற்றாண்டின் பிற இத்தாலிய மறை போதகர்களைப் போலன்றி, ஜான் மறையுரையாற்றுவதில் சிறப்பு பெற்றவராக திகழ்ந்தார். இவரது மறையுரை காரணமாக, “வடக்கு மற்றும் மத்திய ஐரோப்பா” (Northern and central Europe), “தூய ரோமப் பேரரசின் ஜெர்மன் மாநிலங்கள்” (German states of Holy Roman Empire), “போஹெமியா” (Bohemia, “மொராவியா” (Moravia), “ஆஸ்திரியா” (Austria), “ஹங்கேரி” (Hungary), “குரோஷியா” (Croatia) மற்றும் “போலந்து அரசுகளில்” (Kingdom of Poland) இவரது புகழ் பரவியது. இவரது மறையுரையைக் கேட்கக் கூடிய மக்கள் கூட்டம் பேராலயங்களில் கூட அடங்கவில்லை. திறந்தவெளிகளில் மறையுரைகள் ஆற்றினார். இவரது மறையுரையைக் கேட்க சுமார் 126,000 வரை மக்கள் கூட்டம் கூடினர்.

இவர், “கிரேக்க: (Greek) மற்றும் “ஆர்மேனிய” (Armenian ) திருச்சபைகள் மீண்டும் ஒன்று சேர உதவினார்.

கி.பி. 1453ம் ஆண்டு, “துருக்கியர்கள்” (Turks) “கான்ஸ்டண்டினோபில்” (Constantinople) நாட்டை கைப்பற்றியபோது, ஐரோப்பாவை பாதுகாப்பதற்கான ஒரு சிலுவைப்போர் பிரசங்கத்திற்கு ஜான் நியமிக்கப்பட்டார். “பவேரியாவிலும்” (Bavaria) “ஆஸ்திரியாவிலும்” (Austria) சிறிது விடையிறுப்பைப் பெற்ற அவர், “ஹங்கேரியில்” (Hungary) தனது முயற்சிகளை கவனத்தில் கொள்ள முடிவு செய்தார். அவர் “பெல்கிரேடிற்கு” (Belgrade) இராணுவத்தை வழிநடத்தினார். “ஜெனரல் ஜான் ஹுனைடியின்” (General John Hunyadi) தலைமையின் கீழ், அவர்கள் பெரும் வெற்றி பெற்றனர். அத்துடன், “பெல்கிரேடின்” (Belgrade) முற்றுகை அகற்றப்பட்டது. அதீத முயற்சிகளால் களைத்துப்போன “கபிஸ்ட்ரனோ” (Capistrano), போருக்குப் பிறகு ஒரு நோய்த் தொற்றுக்கு எளிதான இரையாக இருந்தது.

தன்னுடைய 40 வயதிற்குள்ளே ஐரோப்பா முழுவதும் பயணம் செய்து மறைபரப்பு பணியாற்றி கிறிஸ்தவ மறையை வளர்த்த ஜான், தமது எழுபது வயதில் மரித்தார்.

Saint of the Day: (23-10-2020)

St. John of Capistrano

He was born on June 24, 1386 in the kingdom of Naples. He was appointed as a Governor of Perugia by king Ladislaus of Naples. He married a wealthy lady before the war but the marriage was not consummated. So, dejected in family life, he obtained a dispensation in the marriage and entered the religious life. He became a Franciscan priest. After that he was frequently deployed at embassies by popes Eugene-IV and Nicholas-V. He was taught by St. Bernardine of Siena. He led a crusade against the invading Ottaman Empire, at the siege of Belgrade, with the Hungary military commander John Hunyadi. There is also a story that once he led a small division of Christian army against the large army of Turks. When the Christian soldiers were about to retreat from the battle field, he took a crucifix in his hand and led the Christian army and won the battle. He also worked for the reform of the Order of Friars Minor. Pope Callixtus-II sent him for a crusade. He survived the battle but fell victim to Bubonic Plague and died on October 23, 1456. In his name two Spanish Missions were founded by Franciscan Friars namely Mission San Juan Capistrano, in the present day South California and Mission San Juan Capistrano in San Antonio in Texas.

St. John of Capistrano was canonized by Pope Benedict-XIII in the year 1724. He is the patron saint of Jurists and Military Captains.

Born : 1386 at Capistrano, Italy

Died: 

23 October 1456 at Villach, Hungary of natural causes

Canonized: 

16 October 1690 by Pope Alexander VIII

Patronage: 

judges, jurists

• lawyers

• military chaplains

• military ordinariate of the Philippines

• Belgrade, Serbia

---JDH---Jesus the Divine Healer---

St. Verecundus October 22

 St. Verecundus

Feastday: October 22

Death: 522

Bishop of Verona, Italy. The details of his labors are lost but the Goths ruled Verona at the time. St. Valens succeeded him.