St. John XXIII October 11

 St. John XXIII

Feastday: October 11

Patron: of Papal delegates, Patriarchy of Venice, Second Vatican Council

Birth: 1881

Death: 1963

Beatified: 3 September 2000 by Pope John Paul II

Image of St. John XXIII

The man who would be Pope John XXIII was born in the small village of Sotto il Monte in Italy, on November 25, 1881. He was the fourth of fourteen children born to poor parents who made their living by sharecropping. Named Angelo Giuseppe Roncalli, the baby would eventually become one of the most influential popes in recent history, changing the Church forever.

Roncalli's career within the Church began in 1904 when he graduated from university with a doctorate in theology. He was ordained a priest thereafter and soon met Pope Pius X in Rome.

By the following year, 1905, Roncalli was appointed to act as secretary for his bishop, Giacomo Radini-Tedeschi. He continued working as the bishop's secretary until the bishop died in August 1914. The bishop's last words to Roncalli were, "Pray for peace."

Such words mattered in August 1914 as the world teetered on the brink of World War I. Italy was eventually drawn into the war and Roncalli was drafted into the Italian Army as a stretcher bearer and chaplain.

Roncalli did his duty and was eventually discharged from the army in 1919. Free to serve the Church in new capacities he was appointed to be the Italian president of the Society for the Propagation of the Faith, handpicked by Pope Benedict XV.

Then in February 1925, Roncalli was summoned to the Vatican and given a new mission. This time he was sent to Bulgaria as the Apostolic Visitor to that country. Later, he was appointed aspostolic delegate to Turkey and Greece and made archbishop of Mesembria.

Beginning in 1935, racial tensions and anti-Jewish sentiment began to explode into actual acts of violence against the Jews and other ethnic minorities. Roncalli started using his influence to save what people he could from the depredation of both local authorities and later the Nazis. During his tenure as archbishop, Roncalli saved thousands of Jews, enough that he was named a "Righteous Gentile" following the war.

In late 1944, the Church was anxious to remove clergy in France that had collaborated with the Nazis in various forms. Roncalli was appointed as the new papal Nuncio and sent to France to negotiate the retirement of bishops who were involved with the Nazis.

In 1952, Roncalli was offered a new position, this time as Patriarch of Venice. At the same time he assumed his new title, Roncalli became the Cardinal-Priest of Santa Prisca. He assumed his new responsibilities on March 15, 1953.

Roncalli's papal predecessor died on October 9, 1958 and he was soon summoned to Rome where he was to participate in the process of selecting a new pope. The College eventually settled on Roncalli for election and he accepted, saying "I will be called John," a surprising choice because of that name's association with schism.

15% OFF Sterling Silver Sale

As Pope John XXIII, he immediately began to change the culture in the Vatican. On Christmas, 1958, he resumed the papal practice of making visits to the community within the official Diocese of Rome. He visited the sick, the poor, and prisoners. He apologized for episodes of anti-Semitism within the Church carried on by some of his predecessors.

It was originally expected that Pope John XXIII would only serve a short time before passing away and that he would make no significant changes to Church practice. However, Pope John XXIII was a man of great mercy and kindness and much like Pope Francis of today, he did many things that created sensation in the streets and pews.

Perhaps his most influential decision was the call for an ecumenical council which would be known as Vatican II. As a result of this council, many practices of the classic Church would be altered with a new emphasis on ecumenism and a new liturgy.

Pope John XXIII addressed several topic of importance to Catholics around the world. He prohibited the use of contraceptives which interfere with the procreative will of God. He upheld the traditional view that married couples may not divorce. He also moved to protect the Church from scandal, ordering confidentiality when dealing with matters of clergy accused of the sexual abuse of children. How his request to the bishops of his time was interpreted remains subject to debate.

By late 1962, Pope John XXIII has executed most of the work for which he would be known. He was, like his own sister before him, diagnosed with stomach cancer, which was a terminal diagnosis for that time.

In his last months, he offered to negotiate peace between the Soviet Union and the United States, then at the height of the Cold War. The offer, although declined, was popular in both countries. In the wake of the news, John XXIII was the first pope to be honored as the Time Magazine Man of the Year.

Pope John XXIII did the best he could although his health and doctors were failing. On June 3, 1963, Pope John XXIII died in his bed at age 81.

The world mourned John XXIII and he was posthumously awarded the Presidential Medal of Freedom by President Johnson in December 1963.

Pope John XXIII generally maintained a good reputation among those who remembered him and he was often titled "the Good."

On September 3, 2000, Pope John Paul beatified him. Miracles were attributed to him and his body was found to be in an uncorrupted state, a phenomenon consistent with sainthood. His body was put on display for the veneration of the faithful.

Free Online Catholic Classes for Anyone, Anywhere - Click Here

Pope Francis approved John XXIII for canonization on June 3, 2013, the 50th anniversary of his death.

Bl. Pope John XXIII will be canonized on April 27, 2014 alongside Bl. Pope John Paul II in a historic ceremony to be presided by Pope Emeritus Benedict and Pope Francis. It will be a historic ceremony with two living men with the title of pontiff presiding together.

Pope John XXIII's feast day will be October 11, as opposed to the day of his death, which is June 3. This special feast day is intended as a commemoration of the opening of the Second Vatican Council on October 11, 1962.

For the 15th-century Pisan antipope, see Antipope John XXIII.

Pope John XXIII (Latin: Ioannes; Italian: Giovanni; born Angelo Giuseppe Roncalli, Italian pronunciation: [ˈandʒelo dʒuˈzɛppe roŋˈkalli]; 25 November 1881 – 3 June 1963) was head of the Catholic Church and sovereign of the Vatican City State from 28 October 1958 to his death in 1963. Angelo Giuseppe Roncalli was one of thirteen children born to a family of sharecroppers who lived in a village in Lombardy.[6] He was ordained to the priesthood on 10 August 1904 and served in a number of posts, as nuncio in France and a delegate to Bulgaria, Greece and Turkey. In a consistory on 12 January 1953 Pope Pius XII made Roncalli a cardinal as the Cardinal-Priest of Santa Prisca in addition to naming him as the Patriarch of Venice. Roncalli was unexpectedly elected pope on 28 October 1958 at age 76 after 11 ballots. Pope John XXIII surprised those who expected him to be a caretaker pope by calling the historic Second Vatican Council (1962–1965), the first session opening on 11 October 1962.

John XXIII made many passionate speeches during his pontificate. His views on equality were summed up in his statement, "We were all made in God's image, and thus, we are all Godly alike."[7][8] He made a major impact on the Catholic Church, opening it up to dramatic unexpected changes promulgated at the Vatican Council and by his own dealings with other churches and nations. In Italian politics, he prohibited bishops from interfering with local elections, and he helped the Christian Democratic Party to cooperate with the socialists. In international affairs, his "Ostpolitik" engaged in dialogue with the Communist countries of Eastern Europe. He especially reached out to the Eastern Orthodox churches. His overall goal was to modernize the Church by emphasizing its pastoral role, and its necessary involvement with affairs of state. He dropped the traditional rule of 70 cardinals, increasing the size to 85. He used the opportunity to name the first cardinals from Africa, Japan, and the Philippines. He promoted ecumenical movements in cooperation with other Christian faiths. In doctrinal matters, he was a traditionalist, but he ended the practice of automatically formulating social and political policies on the basis of old theological propositions.[9]

He did not live to see the Vatican Council to completion. His cause for canonization was opened on 18 November 1965 by his successor, Pope Paul VI, who declared him a Servant of God. On 5 July 2013, Pope Francis – bypassing the traditionally required second miracle – declared John XXIII a saint, based on his virtuous, model lifestyle, and because of the good which had come from his having opened the Second Vatican Council. He was canonised alongside Pope John Paul II on 27 April 2014.[10][11] John XXIII today is affectionately known as the "Good Pope" and in Italian, "il Papa buono".

† இன்றைய புனிதர் †

(அக்டோபர் 11)

✠ புனிதர் இருபத்திமூன்றாம் யோவான் ✠

(St. John XXIII)

261ம் திருத்தந்தை:

(261st Pope)

பிறப்பு: நவம்பர் 25, 1881

சோட்டோ இல் மோன்ட்டே, பெர்கமோ, இத்தாலி அரசு

(Sotto il Monte, Bergamo, Kingdom of Italy)

இறப்பு: ஜூன் 3, 1963 (வயது 81)

அப்போஸ்தல மாளிகை, வத்திக்கான் நகரம்

(Apostolic Palace, Vatican City)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

அமெரிக்காவில் இவாஞ்சலிக்கல் லூதரன் திருச்சபை

(Evangelical Lutheran Church in America)

கனடாவின் ஆங்கிலிக்கன் திருச்சபை

(Anglican Church of Canada)

அமெரிக்காவின் எபிஸ்கோபல் திருச்சபை

(Episcopal Church of the United States)

முக்திபேறு பட்டம்: செப்டம்பர் 3, 2000

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல்

(Pope John Paul II)

புனிதர் பட்டம்: ஏப்ரல் 27, 2014

திருத்தந்தை ஃபிரான்சிஸ்

(Pope Francis)

திருத்தந்தை புனிதர் இருபத்திமூன்றாம் யோவான் அல்லது இருபத்திமூன்றாம் அருளப்பர், கத்தோலிக்க திருச்சபையின் 261ம் திருத்தந்தையாக 1958-1963 காலகட்டத்தில் ஆட்சிசெய்தவர் ஆவார்.

“ஆஞ்செலோ ஜியுசெப் ரொன்கல்லி” (Angelo Giuseppe Roncalli) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட இவர், 1881ம் ஆண்டு, நவம்பர் மாதம், 25ம் நாள் பிறந்தார். 1958ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம், 28ம் நாள் திருத்தந்தையாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டு, சுமார் ஐந்து ஆண்டுகள் மட்டுமே ஆட்சி செய்தார். அக்குறுகிய ஆட்சிக்காலத்தில் இவர் 20ம் நூற்றாண்டுத் திருச்சபையில் நடந்த மிக முக்கிய நிகழ்வாகிய, 1962-1965 காலகட்டத்தில் நடந்த “இரண்டாம் வத்திக்கான் பொதுச்சங்கத்தை” (Second Vatican Council) கூட்டினார். ஆனால், வயிற்று புற்றுநோயால் பாதிக்கப்பட்டிருந்த திருத்தந்தை, அச்சங்கம் நிறைவுறுவதற்கு முன்னரே, 1963ம் ஆண்டு, ஜூன் மாதம், 3ம் நாள் மரித்தார்.

இளமைப் பருவம்:

“ஆஞ்செலோ ஜியுசெப் ரொன்கல்லி” (Angelo Giuseppe Roncalli), இத்தாலி நாட்டின் வடமேற்கு பிராந்தியமான “லொம்பார்டி’யின்” (Lombardy) “பெர்கமோ” (Bergamo) என்னும் பகுதியைச் சார்ந்த “சோட்டோ இல் மோன்ட்டே” (Sotto il Monte) என்னும் சிற்றூரில் பிறந்தார். 

அவருடைய தந்தை, “ஜியோவன்னி பட்டிஸ்டா ரொன்கல்லி” (Giovanni Battista Roncalli) ஆவார். தாயார் “மரியன்னா ஜியூலியா மஸ்சொல்லா” (Marianna Giulia Mazzolla) ஆவார். அவர்களுக்குப் பிறந்த பதின்மூன்று குழந்தைகளுள் ஆஞ்செலோ ஜியுசெப் ரொன்கல்லி நான்காமவர் ஆவார். 1889ம் ஆண்டு, தமது எட்டு வயதில் “புதுநன்மை” மற்றும் “உறுதிப்பூசுதல்” ஆகிய இரண்டு அருட்சாதனங்களை பெற்றார்.

சிறுவயதிலேயே குருவாகப் பணிபுரிய ஆர்வம் கொண்ட ஆஞ்செலோ ஜியுசெப் ரொன்கல்லி, தம் உறவினர் ஒருவர் அளித்த நிதி உதவியோடு பெர்கமோ சிறு குருமடத்தில் கல்வி பயின்றார். கல்வி உதவித்தொகை பெற்று, ரோமில் புனித அப்போல்லினார் குருமடத்தில் (இன்றைய "ரோம் திருத்தந்தை பெரிய குருமடம்") கல்வி கற்றார். 1896ம் ஆண்டு, மார்ச் மாதம், 1ம் தேதி, “ஃபிரான்சிஸ்கன் சபையில்” (Secular Franciscan Order) இணைந்தார். 1904ம் ஆண்டு இறையியலில் டாக்டரேட் பட்டம் பெற்ற இவர், ஆகஸ்ட் மாதம், 10ம் நாள் குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற்றார்.

ரொன்கல்லி, சிறுவயதிலிருந்தே அன்னை மரியாள் மீது மிகுந்த பக்தி கொண்டிருந்தார். மிலன் மறை மாவட்டத்தைச் சேர்ந்த இம்பெர்சாகோ என்னும் ஊரில் அமைந்திருந்த அன்னை மரியாள் திருத்தலத்துக்கு அவர் பல முறை திருப்பயணமாகச் சென்றுவந்தார்.

திருச்சபையில் பணிபுரிதல்:

பெர்கமோ மறைமாவட்டத்தின் புதிய ஆயர் “ஜியாகோமோ” (Giacomo Radini-Tedeschi) தமது செயலராக ரொன்கல்லியை 1905ம் ஆண்டு நியமித்தார். அப்பணியை மிக்க விசுவாசத்தோடும் திறமையோடும் ஆற்றினார். 1914, ஆகஸ்ட் 22ம் நாள் ஆயரின் மரண நாள்வரை தமது ஆயரின் செயலராகப் பணிபுரிந்தார். அதே சமயம் பெர்கமோ குருமடத்தில் திருச்சபை வரலாறு கற்பித்தார்.

முதலாம் உலகப்போரின்போது (World War I), இத்தாலியின் அரச இராணுவத்தில் (Royal Italian Army) இவர் கட்டாய இராணுவ சேவை புரிந்தார். இராணுவத்தின் மருத்துவ பிரிவில், நோயாளிகளைத் தூக்கிச் செல்லும் “ஸ்ட்ரெச்சர்” தூக்குபவராகவும் (Stretcher-Bearer) சிட்றாலய குருவாகவும் (Chaplain) பணியாற்றிய இவர், 1919ம் ஆண்டின் தொடக்கத்தில் இராணுவத்திலிருந்து வெளியே வந்தார்.

1921ம் ஆண்டு, நவம்பர் மாதம், 6ம் தேதி ரோம் பயணித்த ரொன்கல்லி, திருத்தந்தை பதினைந்தாம் பெனடிக்ட்டை (Pope Benedict XV) சந்தித்தார். அவர் ரொன்கல்லியை இத்தாலியின் நற்செய்தி அறிவிப்புப் பணி தேசிய அமைப்பின் (Society for the Propagation of the Faith) தலைவராக நியமித்தார். ரொன்கல்லி, தாம் சந்தித்த திருத்தந்தையருள் திருத்தந்தை பதினைந்தாம் பெனடிக்ட் மிகவும் அனுதாபம் மிக்கவர் என்று நினைவுகூறுவார். ரொன்கல்லி, திருச்சபையின் பல்வேறு பொறுப்புமிக்க பதவிகளை வகித்தார்.

திருத்தந்தை இருபத்துமூன்றாம் யோவான் தமது பதவி காலத்தில், பல உணர்ச்சிபூர்வமான பிரசங்கங்கள் நிகழ்த்தினார். அவை மிகவும் பிரசித்தி பெற்றவையாகும். எடுத்துக்காட்டாக, இரண்டாம் வாட்டிகன் பொது சங்கத்தின் (Second Vatican Council) தொடக்க நாளின் நடுநிசியில், தூய பேதுரு சதுக்கத்தில் (St. Peter's Square) கூடியிருந்த கூட்டத்தில் உரையாற்றிய திருத்தந்தை கூறிய சில வார்த்தைகள்:

“என் அன்பார்ந்த குழந்தைகளே! நீங்கள் வீடு திரும்புகையில், உங்கள் குழந்தைகளை சந்திப்பீர்கள். அவர்களை அணைத்தவாறு, இது திருத்தந்தையின் சார்பில் என்று கூறுங்கள்” (Dear children, returning home, you will find children; give your children a hug and say: This is a hug from the Pope!)