அர்ச். ஜேம்ஸ்**ஆயர் - (கி.பி. 350).*

*ஜூலை மாதம் 11-ம் தேதி* 

*St. James, B.*          

*அர்ச். ஜேம்ஸ்*

*ஆயர் - (கி.பி. 350).*

யாகப்பர் எனப்படும் ஜேம்ஸ், மெசபொத்தேமியாவில் பிறந்து, கல்வி கற்றபின், இவ்வுலக நன்மைகள் அழிவுக்குரியவையென்று எண்ணி, உலகத்தை வெறுத்து தேவ ஊழியத்தில் தன் ஜீவிய காலத்தைச் செலவிட்டார். உயர்ந்த மலையில் வசித்து அருந்தவம் புரிந்து, கிழங்கு கனிகளைப் புசித்து புண்ணிய வாழ்வில் உயர்ந்து புதுமை வரமும் தீர்க்கதரிசன வரமும் பெற்றார். இதனால் அவரைப் பார்க்கும்படி அநேகர் அவ்விடஞ் சென்றார்கள். இவருடைய நல்ல புத்திமதிகளைக் கேட்ட அநேக பாவிகள் மனந்திரும்பினார்கள். பிற மதத்தினர் அநேகர் சத்திய வேதத்தில் சேர்ந்து, வேதசாட்சி முடி பெற்றார்கள். இவரும் வேதத்திற்காகப் பாடுபட்டார். இவர் ஒருநாள் காட்டில் நடந்து போகும்போது திருடர் அவருக்கு எதிர்பட்டு, தாங்கள் வழிப்போக்கர் என்றும் தங்களுக்குள் ஒருவன் இறந்து போனானென்றும் அவனை அடக்கம் செய்ய தங்களிடத்தில் பணம் இல்லையென்றும் கபடமாய்க் கூறியதினால், ஜேம்ஸ் தம்மிடமிருந்த பணத்தை அவர்களுக்குக் கொடுத்தார். இவர்கள் படுக்க வைத்திருந்த மனிதன் மெய்யாகவே இறந்திருப்பதைக் கண்டு அதிர்ச்சியடைந்த திருடர்கள்,  அர்ச்சியசிஷ்டவருக்குப் பின்னால் ஓடிப்போய், உண்மையைக் கூறி மரித்தவனை   உயிர்ப்பிக்கும்படி மன்றாடியதினால், இவர் அவனுக்கு உயிர் கொடுத்தார். தமது ஊரை பெர்சியர் முற்றுகையிட்டு அதைப் பிடிக்கும் தருவாயில், ஆண்டவரை உருக்கத்துடன் மன்றாடவே, நொடிப்பொழுதில் பிரமாண்டமான சிறு ஈக்கூட்டம் எழும்பி சத்துருக்களின் குதிரை, யானைகளின் மூக்கிலும் செவிகளிலும் சென்றதினால் அவைகள் மாவுத்தர்களைக் கீழே விழத்தாட்டி அங்குமிங்கும் ஓடவே, பெர்சிய படை உடைந்து கிறீஸ்தவர்கள் இரட்சிக்கப்பட்டார்கள்.    

*ST. ABUNDIUS OF CARDOBA July 11

✨

🇻🇦

July 1⃣1⃣

_Martyrdom_ 🌟🌹

*ST. ABUNDIUS OF CARDOBA*

In 711 AD, the Muslims conquered Spain & governed it in accordance with Islamic law. Blasphemy and apostasy from Islam were both capital offenses.

At the beginning, Catholics could worship freely, and retained their churches and property on condition of paying a tribute for every parish, cathedral, and monastery; frequently such tribute was increased at the will of the conqueror.

But around the year 850 A.D., in the reign of Abd-er Rahman II, a fierce persecution ensued, during which many Catholics were accused of blasphemy, of entering mosques, and of conspiracy against the Government

48 martyrdoms took place in the city of Cardoba, Spain between the years 851 and 859. Today we commemorate St. Abundius of cardoba, one of those 48 martyrs.

Abundius a parish priest in Córdoba was arrested for blasphemy against Mohammad. When brought before the Caliph, to be judged, St. Abundius preached about the Catholic faith and the Church. The Caliph was furious and condemned him to death. Abundius was beheaded on 11 July 854, and his body was thrown to the dogs.

      🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁

The sacrifices of these Spanish martyrs inspired future Catholic armies to fight until the last Muslim banner was taken down from al-Qal’at al-Hamra, the Red Fortress in Granada, and Islam was finally kicked out of Spain some six hundred years later.

🌟 🌹

Today the Church also commemorates the Martyrdom of *POPE ST. PIUS I*

Pope Pius I was the ninth successor of Saint Peter, and guided the Church during the time of the pagan Roman emperor Antoninus. 

In his decrees he was severe towards blasphemers and with the clergy who showed negligence for the divine Mysteries of the altar.

During his pontificate he had to defend Catholicism from various heretics in Rome, such as the gnostics Valentinian, Cerdon, and Marcion, who tried to spread their errors. 

Pope Pius I obtained the crown of martyrdom by the sword, in the year 150 A.D.

✝

🔵

புனித ஆல்கா (879-963) July 11

ஜூலை 11

புனித ஆல்கா (879-963)

இவர் இரஷ்ய நாட்டைச் சார்ந்தவர்.

இவர்மீது காதல்கொண்ட உக்ரைன் நாட்டை ஆட்சிசெய்து வந்த முதலாம் இகோர் என்ன மன்னர் இவரைத் திருமணம் செய்தார்.

இதன்பிறகு இவர்களுக்கு ஓர் ஆண் குழந்தை பிறந்தது. இதனால் இவர்களுடைய இல்லற வாழ்க்கை மிகவும் மகிழ்ச்சியாகச் சென்று கொண்டிருந்தது.

இந்நிலையில் ஆல்காவின் கணவர் எதிரி நாட்டின்மீது படையெடுத்துச் செல்லும்போது, எதிர்பாராதவிதமாக கொல்லப்பட்டதால், இவர் உக்ரைன் நாட்டை ஆட்சி செய்யத் தொடங்கினார்.

957 ஆம் ஆண்டு இவர் கான்ஸ்டாண்டிநோப்பிள் என்ற இடத்திற்கு சென்றபோது, கிறிஸ்துவை ஏற்றுக்கொண்டு திருமுழுக்குப் பெற்றார். ‌ இதன் பிறகு இவர் தன்னுடைய நாட்டு மக்களிடத்தில் கிறிஸ்துவின் விழுமியங்களை எந்தளவுக்குக் கொண்டு செல்ல முடியுமோ, அந்த அளவுக்குக் கொண்டு சென்றார்‌. 

ஆண்டுகள் மெல்ல உருண்டோடிய போது, இவர் நாட்டை ஆளுகின்ற பொறுப்பைத் தன்னுடைய மகனித்தில் ஒப்படைத்துவிட்டுத் தன்னுடைய ஆவியை ஆண்டவரிடம் ஒப்படைத்தார்.

July 11

​

Saint of the day:

Saint Olga of Kiev

​

 Isapóstolos: “Equal to the Apostles.”

 

Prayer:

 

Saint Olga of Kiev's Story

​

St. Olga (879-969) was a brilliant, beautiful, and wealthy noblewoman who married in 903 to Prince Igor I of Kievan, Rus'. She was a devoted wife who greatly mourned the loss of her husband. She fought back and  scalded her husband's murderers to death in 945 and killed hundreds of their followers. Later in life she became a Christian and was baptized at Constantinople in 957. She took the baptismal name of Helena. She then requested Emperor Otto I to send missionaries to Kiev. Although St. Adalbert of Magdeburg was sent and the queen exerted great efforts the mission proved a failure as did her attempts to convert her pagan son, Svyatoslav. Christianity was introduced however by her grandson St. Vladimir. Her Feast day July 11/24.

புனித பெனடிக்ட்(St.Benedict)துறவி July 11

இன்றைய புனிதர் :

(11-07-2020)

புனித பெனடிக்ட்(St.Benedict)

துறவி

பிறப்பு 

480

நார்சியா(Norcia), உம்பிரியா(Umbria)

    

இறப்பு 

21 மார்ச் 547

இவர் ஓர் உயர்குலத்தில் பிறந்தவர். இவர் உரோம் நகரில் கல்வி பயின்றார். அங்கு படித்தபோது இளைஞரிடையே நிலவிய தீமைகள் இவரை அதிரவைத்தது. இதனால் உடனே உரோமையை விட்டு ஓடினார். அப்போதுதான் தன்னை இறைவனுக்கு அர்ப்பணிக்கத் திட்டமிட்டார். ஒரு மலை உச்சிக்கு தனியாக சென்றார். அங்கே எம்மானூஸ் என்ற தவ முனிவரை சந்தித்தார். இம்முனிவர் காட்டிய வழியில் 3 ஆண்டுகள் இவருக்கு சற்று அப்பால் சென்று தாமும் முனிவராக வாழ்ந்து வந்தார். இவர் தவ வாழ்க்கை மேற்கொண்டதை அறிந்த பலரும் அங்கு இவரை சூழ்ந்து கொண்டனர். இதன் விளைவாக தோன்றியதுதான் "புனித பெனடிக்ட் துறவற சபை". 

இவர் தன் சபைத் துறவிகளுக்கு கிறிஸ்துவிடம், மாறாத எவராலும் பிரிக்க முடியாத உறவு கொண்டிருக்கக் கற்றுத் தந்தார். அத்தோடு அனைத்திலும் ஞானத்துடன் நடந்துகொள்ள வேண்டுமென்றும் கட்டளையிட்டார். கூட்டு வாழ்வு வழியாக, ஒற்றுமையை உணரவைத்தார். ஜெபமும், உழைப்பும் என்பதை இச்சபையின் குறிக்கோளாகக்கொண்டனர். பெனடிக்ட் தனிமையை நாடினாலும், அடிக்கடி மக்களை சந்தித்து வந்தார். நோயாளிகளை குணமாக்கினார். வறுமையில் வாடியோர்க்கு பொருளுதவி அளித்தார். ஏழைகளுக்கு தவறாமல் உணவு வழங்கினார். பலமுறை, இறந்தோரை உயிர்த்தெழச் செய்தார். தனது இறப்பை 6 நாட்களுக்கு முன்னறிவித்தார். தனக்கென்று கல்லறை குழி ஒன்றைத் தோண்டினார். ஒருநாள் திருப்பலியில் திருவுணவு உண்டபின், சிற்றாலயத்தில் நின்று செபித்துக் கொண்டிருக்கும்போது, தனது கைகளை, இவர் மேலே உயர்த்தி செபிக்கும்போது உயிர் பிரிந்தது. 

புனித பெனடிக்ட்தான் திருவழிபாட்டு முறைக்கு அடித்தளமிட்டார். தினந்தோறும் ஆராதனை என்ற முறையையும் இவர்தான் அறிமுகப்படுத்தினார். 12 ஆம் பத்திநாதர் இவருக்கு "ஐரோப்பாவின் தந்தை" என்று பட்டம் சூட்டினார். 

செபம்:

நல்ல ஆயனாம் இறைவா! உம்மீது கொண்ட அளவில்லா அன்பினால் புனித பெனடிக்ட் தன் பெயரில் ஓர் சபையை தோற்றுவித்தார். உலகெங்கும் இச்சபையியனர் சென்று உம் நற்செய்தியை பரப்புவதுடன், பல ஏழைகளுக்கு வழிகாட்டி, வாழ்வை அளித்துள்ளனர். நாங்கள் எங்களின் பொருட்களில் ஒரு சிலவற்றையாவது ஏழைகளுக்கு கொடுத்து, பகிர்தலில் வளரவும், வாழவும் உம் வரம் தாரும்.

---JDH---தெய்வீக குணமளிக்கும் இயேசு /திண்டுக்கல்.

Saint of the Day : (11-07-2020)

St. Benedict

He was born around the year 480 A.D. in a distinguished family of a Roman noble, in Umbria, Italy. He was a twin with his sister St. Scholastica. He studied in Rome and wanted to live a secluded life away from the busy city life, to avoid watching marching armies, sufferings of people. He left Rome with his aged nurse and settled down at Enfide, near the church of St. Peter. Later he met a monk Romanus of Subiaco, whose monastery was in the mountains. Romanus gave St. Benedict the habit of a monk. Benedict lived a life of a hermit for three years in a cave in the mountain. He became a very respectable monk and people used to gather around him for spiritual guidance. When the abbot of a nearby monastery died, the monks came to St. Benedict and requested him to take over the abbot of the monastery and Benedict gave consent reluctantly and became the abbot knowing well that the manners of the monks are different from his views. Benedict made many reforms in the monastery and introduced many reforms for the monks. The monks did not agree with the reforms of St. Benedict and tried to kill him by poisoning. Once the monks added poison in the drink given for St. Benedict but when St. Benedict prayed before drinking, the cup shattered. In another occasion the monks gave poisoned bread to him but when St. Benedict prayed before eating the bread, a bird called raven suddenly came in and took away the poisoned bread and miraculously saved the life of St. Benedict. Disgusted about the behavior of the monks, St. Benedict returned to his cave for hermit life and attracted by his sanctity many people came to him again for solace. He founded 12 monasteries in the vicinity of Subiaco and later founded the famous Benedictine Monastery of Monte Cassino, on the hill top between Rome and Naples. He died at the Monte Cassino Monastery due to high fever, on March 21, 547. He wrote the 'Rule of Benedict' with 73 chapters about how to live a Christ-centric spiritual life and about how to run a monastery efficiently. He contributed more to the rise of monasticism and his rules are the fundamental document for many religious communities even today.

---JDH---Jesus the Divine Healer---

† இன்றைய புனிதர் †

(ஜூலை 11)

✠ நூர்சியாவின் புனிதர் பெனடிக்ட் ✠

(St. Benedict of Nursia)

மடாதிபதி/ நிறுவனர்:

(Abbot/ Founder)

பிறப்பு: மார்ச் 2, 480

நூர்சியா, ஊம்ப்ரியா, ஊம்ப்ரியா அரசு

(Norcia, Umbria, Kingdom of Odoacer)

இறப்பு: கி.பி. 547 (வயது 67), 

மோன்ட்டே கேசினோ, இத்தாலி அரசு

(Monte Cassino, Kingdom of the Ostrogoths)

ஏற்கும் சபை/ சமயம்: 

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church) 

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபைகள்

(Eastern Orthodox Churches)

ஆங்கிலிக்கன் ஒன்றியம்

(Anglican Communion)

ஓரியண்ட்டல் மரபுவழி திருச்சபை

(Oriental Orthodox Churches)

லூதரன் திருச்சபை

(Lutheran Church)

ஆதி கத்தோலிக்க திருச்சபைகள்

(Old Catholic Churches)

புனிதர் பட்டம்: கி.பி. 1220

திருத்தந்தை மூன்றாம் ஹோனோரியஸ்

(Pope Honorius III)

நினைவுத் திருவிழா: ஜூலை 11

பாதுகாவல்: 

நஞ்சினால் பாதிக்கப்பட்டோர், பில்லி சூனியத்திலிருந்து தப்ப, உழவர், பொற் கொல்லர், மரண படுக்கையில் இருப்போர், ஐரோப்பா, காய்ச்சல், துறவற சபையினர், பிள்ளை, தன் தலைவரின் உடமைகளை உடைத்த வேலைக்காரர்கள், பாவ சோதனை

நூர்சியாவின் புனிதர் பெனடிக்ட், ஒரு கிறிஸ்தவப் புனிதரும், கத்தோலிக்க திருச்சபையினால் ஐரோப்பா மற்றும் மாணவர்களுக்கு பாதுகாவலராகக் கருதப்படுபவரும் ஆவார். இத்தாலியில், ரோம் நகருக்கு 40 மைல் (64 கிமீ) கிழக்கே, “லாஸியோ” (Lazio) நகருக்கு அருகேயுள்ள “சுபியாகோ” (Subiaco) என்னும் இடத்தில் இவர் 12 மடங்களைத் தோற்றுவித்தார். இதன்பின் இவர் தெற்கு இத்தாலியில் உள்ள “மோன்ட்டே கேசினோவில்” (Monte Cassino) உள்ள மலைப்பகுதியில் தன் வாழ்வின் மீதி நாட்களைக் கழித்தார்.

பெனடிக்டின் முக்கிய சாதனையாகக் கருதப்படுவது, இவர் தனது துறவிகளுக்கான கட்டளைகளைக் கொண்ட சட்ட நூல் ஒன்றைத் தொகுத்ததாகும். இதில் ஜான் சாசியானின் எழுத்துகளின் தாக்கம் பெரிதும் உள்ளது. இது நவீனத்துவம் மற்றும் நேரியத் தனித்துவம் பெற்றிருப்பதனால் இதனால் இடைக்காலத்தில் நிறுவப்பட்ட மடங்கள் அனைத்தும் இச்சட்டங்களையே ஏற்று பின்பற்றின. இந்த காரணத்தால், பெனடிக்ட் மேற்கு கிறித்தவ துறவறமடங்களின் நிறுவனர் என்று அழைக்கப்படுகிறார்

வரலாறு:

தனது 20ம் வயதில் உலகை வெறுத்து ரோமுக்கு வெளியே வனவாசியாக வாழ்ந்தவர் இவர். தனிமையில் இறைவனை தியானிப்பதில் செலவிட்டார். அருகில் இருந்த ஆதீனத்தின் தலைவர் இறந்தபோது, அம்மடத்து துறவிகளின் வேண்டுதலின் பேரில் இவர் அவர்களுக்கு தலைவரானார். இவர் இயற்றிய கடின சட்டங்களினால் வெறுப்படைந்த துறவிகள் இவரை நஞ்சூட்டு கொல்ல திட்டமிட்டு நஞ்சு கலந்த கோப்பையினை இவரிடம் கொடுத்தபோது, இவர் அதனை ஆசீர்வதிக்க, அக்கோப்பை உடைந்ததாகக் கூறப்படுகின்றது. இதனால் அவர் மடத்தை விட்டு வெளியேறி மீண்டும் தனிமை வாழ்வுக்கு திரும்பினார்.

இவர் மோன்ட்டே கேசினோவில் நின்றுகொண்டு இறைவேண்டல் புரியும்போது இறந்தார். பாரம்பரியக் கூற்றின்படி இது நிகழ்ந்தது கி.பி. 547ம் ஆண்டு, மார்ச் மாதம், 21ம் நாளாகும்.

கி.பி. 1964ம் ஆண்டு, இவரை ஐரோப்பாவின் பாதுகாவலராக திருத்தந்தை ஆறாம் பவுல் (Pope Paul VI) அறிவித்தார். இவரின் நினைவு நாளான மார்ச் 21, பெரும்பாலும் தவக்காலத்தில் வருவதால், இவரின் விழா நாள், இவரின் மீப்பொருட்கள் ஃபிரான்சுக்கு கொன்டுவரப்பட்ட நாளான ஜூலை 11ல் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் பொது நாள்காட்டியில் விருப்ப நினைவாக இடம் பெருகின்றது.

பெனடிக்டின் சட்டங்கள்:

இவை இவரால் இயற்றப்பட்ட எழுபத்தி மூன்று குறுகிய அதிகாரங்களை உடைய சட்ட தொகுப்பு ஆகும். இச்சட்டங்கள் ஒரு மடத்தை எவ்வாறு நிர்வகிக்க வேண்டும் மற்றும் ஒரு மடத்தில் எவ்வாறு வாழ்வது என்பது குறித்து விளக்குகின்றது. மடத்தின் தலைவருக்கு எவ்வாறு கீழ்ப்படிய வேண்டும் எனவும், அவ்வாறு கீழ்படியாதோருக்கான தண்டனை மற்றும் மடத்தின் தலைவருக்கான கடமைகள் முதலியன இந்நூலில் குறிக்கப்பட்டுள்ளன.

பெனடிக்டின் பதக்கம்:

பெனடிக்டின் பதக்கம் முதன் முதலில் புனித பெனடிக்டின் பாதுகாவலுக்கய் அணியப்பட்டது. இதன் ஒருபக்கத்தில் பெனடிக்டின் உருவமும். மறுபக்கத்தில் சிலுவையும் அதனைச்சுற்றியும் அதன் மீதும் இலத்தீன் எழுத்துகளும் பொறிக்கப்படிருக்கும்.

இப்பதகமானது முதன்முதலில் பயன்படுத்தப்பட காலம் சரிவர தெரியவில்லை. ஆயினும் கி.பி. 1880ம் ஆண்டு, இவரின் பிறப்பின் கி.பி. 1400ம் ஆண்டு நினைவுக்காக வெளியிடப்பட்ட போதிலிருந்து இது மக்களிடையே புகழ் பெறத்துவங்கியது. 

கி.பி. 1647ம் ஆண்டு பவேரியாவின் இருந்த ஒரு சூனியக்காரி, இப்பதகத்தை அனிபவர் மீது தனது மந்திரம் வேலை செய்ய மறுப்பதாக கூறியுள்ளார். திருத்தந்தை பதினான்காம் பெனடிக்ட், கி.பி. 1741ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 23ம் நாள், மற்றும்  கி.பி. 1742ம் ஆண்டு, மார்ச் மாதம், 12ம் நாளன்று, இப்பதக்கதை அருளிக்கமாக அணிய அதிகாரபூர்வ அனுமதியளித்தார்.

பெனடிக்டின் தாக்கம்:

மத்தியக்காலத்தின் துவக்க நூற்றாண்டுகள் பெனடிக்டின் நூற்றாண்டுகள் என அழைக்கப்படுகின்றது. 2008ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், திருத்தந்தை பதினாறாம் பெனடிக்ட், புனித பெனடிக்ட் தனது வாழ்வினால் ஐரோப்பிய கலாச்சாரம் மற்றும் பண்பாட்டில் அழிக்க முடியா தாக்கம் ஏற்படுத்தியுள்ளதாகக் கூறினார். 

ரோமப் பேரரசின் அழிவால் இருள் சூழ்ந்திருந்த ஐரோப்பாவை மீட்டவர் இவர் என இவருக்கு புகழாரம் சூட்டினார். மற்ற எந்த ஒரு தனி நபரையும் விட பெனடிக்ட் மேற்கு துறவு மடங்களில் பெரும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தினார். இவர் இயற்றிய சட்டங்கள் இன்றளவும் பல்லாயிரக்கணக்கான துறவுமடங்களில் பயன்படுத்தப்படுகின்றது.

அருளாளர் இம்மானுவேல்‌ ரூய்ஸ்(1804-1860) July 10

ஜூலை 10

அருளாளர் இம்மானுவேல்‌ ரூய்ஸ்

(1804-1860)

இவர் ஸ்பெயின் நாட்டிலுள்ள ஒரு சாதாரண குடும்பத்தில் பிறந்தவர்.

சிறுவயதிலேயே கடவுள்மீது மிகுந்த பற்றுகொண்ட இவர், வளர்ந்து பெரியவரான போது, கடவுளுடைய அழைப்பை உணர்ந்தார். ஆதலால் இவர் புனித பிரான்சிஸ்கன் சபையில் சேர்ந்து, லெபனான் நாட்டில் இறைப்பணி செய்யத் தொடங்கினார்.

இவர் லெபனான் நாட்டில் இறைப்பணியைச் செய்து வந்த காலக்கட்டத்தில், கிறிஸ்தவர்களுக்கு எதிராக மிகுதியான வன்முறைகள் நடைபெற்றன. 

ஒருசமயம் இவர் இருந்த துறவுமடத்தில் நுழைந்த மூர் இனத்தவர், அதாவது வன்முறையாளர்கள், இவரையும் இவரோடு இருந்த ஆறு அருள்பணியாளர்களையும், மூன்று பொதுநிலையினரையும் கிறிஸ்துவை மறுதலித்துவிட்டுத் தங்களுடைய சமயத்தை ஏற்றுக்கொள்ளச் சொன்னார்கள்.

அதற்கு இவர்கள் மறுப்பு தெரிவித்ததால், வன்முறையாளர்கள் இவர்களைக் கொன்று போட்டார்கள்‌. இவ்வாறு இம்மானுவேல் ரூய்ஸூம், இவரோடு இருந்த 10 பேரும் ஆண்டவர் இயேசுவுக்காகத் தங்களுடைய இன்னுயிரைத் துறந்து,  அவருக்குச் சான்று பகர்ந்தார்கள்.

இவருக்கு 1926 ஆம் ஆண்டு அருளாளர் பட்டம் கொடுக்கப்பட்டது.

புனிதர்கள் ரூஃபினா மற்றும் செகுண்டா July 10

† இன்றைய புனிதர் †

(ஜூலை 10)

✠ புனிதர்கள் ரூஃபினா மற்றும் செகுண்டா ✠

(Saints Rufina and Secunda)

கன்னியர் மற்றும் மறைசாட்சியர்:

(Virgins and Martyrs)

பிறப்பு: கி.பி. மூன்றாம் நூற்றாண்டு

ரோம், ரோம பேரரசு

(Rome, Roman Empire)

இறப்பு: கி.பி. 257

ரோம், ரோம பேரரசு

(Rome, Roman Empire)

ஏற்கும் சமயம்:

கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Catholic Church)

நினைவுத் திருநாள்: ஜூலை 10

புனிதர்கள் ரூஃபினா மற்றும் செகுண்டா இருவரும் ரோம கன்னியரும், மறைசாட்சியரும், கத்தோலிக்க திருச்சபையின் புனிதர்களுமாவர்.

ரோம பேரரசன் “வலேரியன்” (Emperor Valerian) காலத்து கிறிஸ்தவர்களுக்கெதிரான துன்புருத்தல்களின்போது இவர்கள் மறைசாட்சியராக மரித்ததாக கூறப்படுகிறது. இவர்களுடைய தந்தை ரோம அதிகார சபை அங்கத்தினர் என்றும், அவரது பெயர் “அஸ்டேரியஸ்” (Asterius) என்றும் கூறப்படுகிறது. சகோதரிகள் இருவருக்கும் திருமணம் நிச்சயம் ஆகியிருந்தது என்றும் அவர்களுக்கு நிச்சயமான மணமகன்களின் பெயர் “அர்மேண்டரியஸ் மற்றும் வேரினஸ்” (Armentarius and Verinus) என்றும் இவர்கள் இருவரும் கிறிஸ்தவர்கள் என்றும் கூறப்படுகிறது. ஆனால் “வலேரியன்” தனது துன்புறுத்தல்களைத் தொடங்கியபோது அவர்களிருவரும் தமது விசுவாசத்தை கைவிட்டனர்.

மத்திய இத்தாலியிலுள்ள “எட்ரூரியா” (Etruria) பிராந்தியத்துக்கு தப்பிச் சென்ற சகோதரியர் ரூஃபினா மற்றும் செகுண்டா இருவரும் பிடிபட்டு கொண்டு வரப்பட்டு நிர்வாக அதிகாரியின் முன்னே நிறுத்தப்பட்டனர். அவன் இவர்களை துன்புறுத்தினான். பின்னர், இவர்களது தலையை வெட்டி கொன்றான்.

இவர்களது உடல்கள் இத்தாலியிலுள்ள “வயா ஆரேலியா” (Via Aurelia) என்ற சாலையில் அடக்கம் செய்யப்பட்டன. இவர்களை கௌரவிக்கும் நிமித்தமாக, ரோம் நகரில் “புனிதர்கள் ரூஃபினா மற்றும் செகுண்டா ஆலயம்” (Church of Sante Rufina e Secunda) கட்டப்பட்டுள்ளது.

† Saint of the Day †

(July 10)

✠ Saints Rufina and Secunda ✠

Virgins and Martyrs:

Born: 3rd century AD

Rome, Roman Empire

Died: 257 AD

Rome

Venerated in: Catholic Church

Canonized: Pre-Congregation

Feast: July 10

Rufina and Secunda (died 257) were Roman virgin-martyrs and Christian saints. Their feast day is celebrated on 10 July.

The honors of this day whereon the Church sings the praises of the true fraternity are shared by two valiant sisters. A century had passed over the empire, and the Antonines were no more. Valerian, who at first seemed, like them, desirous of obtaining a character for moderation, soon began to follow them along the path of blood. In order to strike a decisive blow, he issued a decree whereby all the principal ecclesiastics were condemned to death without distinction, and every Christian of rank was bound under the heaviest penalties to abjure his faith. It is to this edict that Rufina and Secunda owed the honor of crossing their palms with those of Sixtus and Lawrence, Cyprian, and Hippolytus. They belonged to the noble family of the Turcii Asteria, whose history has been brought to light by modern discovery. According to the prescriptions of Valerian, which condemned Christian women to no more than confiscation and exile, they ought to have escaped death; but to the crime of fidelity to God, they added that of holy virginity, and so the roses of martyrdom were twined into their lily-wreaths. Their sacred relics lie in St. John Lateran's, close to the baptistery of Constantine; and the second Cardinalitial See, that of Porto, couples with this title the name of St. Rufina, thus claiming the protection of the blessed martyrs.

SS. Rufina and Secunda, Virgins :

Rufina and Secunda were sisters and Roman virgins. Their parents had betrothed them to Armentarius and Versus, but they refused to marry, saying that they had consecrated their virginity to Jesus Christ. They were, therefore, apprehended during the reign of the Emperors Valerian and Gallienus. When Junius, the prefect, saw he could not shake their resolution either by promises or by threats, he first ordered Rufina to be beaten with rods. While she was being scourged, Secunda thus addressed the judge: “Why do you treat my sister thus honorably, but me dishonorably? Order us both to be scourged, since we both “confess Christ to be God.”

Enraged by these words, the judge ordered them both to be cast into a dark and fetid dungeon; immediately a bright light and a sweetest odor filled the prison. They were then shut up in a bath, the floor of which was made redhot; but from this also they emerged unhurt. Next, they were thrown into the Tiber with stones tied to their necks, but an Angel saved them from the water, and they were finally beheaded ten miles out of the city on the Aurelian Way. Their bodies were buried by a matron named Plautilla, on her estate, and were afterward translated into Rome, where they now repose in the Basilica of Constantine near the baptistery. 

Their place of burial was at the ninth milestone of the Via Cornelia, as is stated in the Berne manuscript of the “Martyrologium Hieronymianum”. These martyrs are also recorded in the Itineraries of the seventh century as on the road just mentioned. Pope Damasus erected a church over the grave of the saints. The town on this spot named after St. Rufina became the see of one of the suburbicarian dioceses that were later united with Porto.

டென்மார்க்கின் புனித குன்ட், நார்வே புனித ஓலப், ஸ்வீடன் புனித எரிக், (அரசர்கள், மறைசாட்சிகள்)(Kund of Denmark, Olaf of Norway, Erich of Sweden July 10

இன்றைய புனிதர் : 

(10-07-2020) 

டென்மார்க்கின் புனித குன்ட், நார்வே புனித ஓலப், ஸ்வீடன் புனித எரிக், (அரசர்கள், மறைசாட்சிகள்)(Kund of Denmark, Olaf of Norway, Erich of Sweden

இறப்பு 29 ஜூலை 1030

இவர் 1015 ஆம் ஆண்டில் தனது 20 ஆம் வயதில் நார்வே நாட்டின் அரசராக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். இவர் 1014 ஆம் ஆண்டில் தான் ஞானஸ்நானம் பெற்று கிறிஸ்தவ ரானார். இவர் அரசரான 15 ஆண்டுகள் கழித்து, மிகவும் செல்வம் இருந்ததால் ஏழைகளிடம் பகிர்ந்து கொடு த்தார். ஏராளமான ஏழை மக்களுக்கு வழிகாட்டினார். தன் முழு வாழ்வையும் ஏழை மக்களுக்காகவே அர்ப்ப ணித்தார். மிஷினரி வேலை செய்து, கிறிஸ்துவை பர ப்ப, பல நாடுகளிலிருந்து கிறிஸ்துவர்களையும், துற வற குழுமத்தினரையும் தன் நாட்டிற்கு அழைத்தார். பல ஆலயங்களை கட்டினார். பலரை மனந்திருப்பி ஞானஸ்நானம் பெற சொன்னார். இதனால் எதிர் திரு ச்சபை மக்களால் 1028 ஆம் ஆண்டு பதவியிலிருந்து நீக்கம் செய்யப்பட்டார். இவரின் உரிமைகள் அனை த்தும் பறிக்கப்பட்டது. பின்னர் அணுவணுவாக துன்பு றுத்தப்பட்டு கொலை செய்யப்பட்டார். இவரின் கல்ல றை நார்வே நாட்டில் உள்ளது. இவரின் பெயரால் அந்நா ட்டில் பெரிய பெரிய பேராலயங்கள் கட்டப்பட்டுள்ளது.

எரிக் (Erich), ஸ்வீடன்

இறப்பு: 18 மே 1160, உப்சலா(Uppsala), ஸ்வீடன்

பாதுகாவல்: ஸ்வீடன் நாட்டின் பாதுகாவலர்

இவரும் மறைசாட்சியாளர் குன்ட் போலவே, ஆலய த்தில் திருப்பலி நேரத்தில் கொலை செய்யப்பட்டார். இவரும் தன் நாட்டில் மறைபரப்பு பணியை செய்து, மக்களை ஆன்மீகத்தில் வளர்த்தெடுத்தார். 1150 ஆம் ஆண்டில் ஸ்வீடன் நாட்டின் அரசராக இருந்தார். மறை ப்பணி செய்ததின் காரணமாக இவரும் கொலை செ ய்யப்பட்டார். ஸ்வீடன் நாட்டில் உப்சலா என்ற ஊரில் உள்ள பேராலயத்தில் இவரின் உடல் அடக்கம் செய்ய ப்பட்டது.

குன்ட் (Kund), டென்மார்க்

இறப்பு: 10 ஜூலை 1086

புனிதர்பட்டம்: 1100, திருத்தந்தை 2ஆம் பாஸ்கலீஸ் (Pope Paschalis II) 1080 ஆம் ஆண்டு இவர் டென்மார்க் நாட்டின் அரசராக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். இவர் மிகுந்த விசு வாசம் கொண்டவர். கிறிஸ்துவை தன் நாடு முழுவதும் பரப்ப பெரும்பாடுபட்டவர். பல ஆலயங்களையும், துறவு மடங்களையும், பள்ளிகளையும் நாடு முழுவதும் கட்டினார். இவர் கிறிஸ்துவை பரப்பிய காரணத்தி ற்காகவே, இவரின் எதிரிகளால் திருப்பலியில் இருக்கும்போதே குத்திக் கொலை செய்யப்பட்டார்.

செபம்:

நிலை வாழ்வளிப்பவரே எம் இறைவா! உம்மீது கொண்ட தணியாத தாகத்தால் தங்கள் நாடுகளில் மறைபரப்பு பணியை செய்து கொலை செய்யப்பட்டா ர்கள். இன்றைய புனிதர்கள். இருப்பினும் இவர்களின் இறப்பினால் அந்நாடுகளில் கிறிஸ்தவம் பரவியது. உம் பெயரை அந்நாட்டு மக்களிடையே நிலைநாட்டி னார்கள். இன்று அந்நாடுகளில் மறைபரப்பு பணியை செய்யும் ஒவ்வொருவரையும் ஆசீர்வதித்து, பணியில் நிறைவு பெற உடனிருந்து வழிநடத்தியருள வேண்டுமென்று இறைவா உம்மை மன்றாடுகின்றோம்.

---JDH---தெய்வீக குணமளிக்கும் இயேசு /திண்டுக்கல்.

Saint of the Day : (10-07-2020)

Saint Knud

Illegimate son of King Sweyn Estrithson of Denmark. Nephew of King Knud of England. King of Denmark as Knud IV c.1080. Married to Adela, sister of Count Roberts of Flanders (in modern Belgium. He spread the gospel through his kingdom, supported missionaries, and built churches. Tried and failed to conquer England to press his claim to the throne which he saw as his through his kinship to his uncle, King Knud. Following his defeat, he fled to the island of Fünen. Murdered with his brother and 17 followers while kneeling at an altar immediately following confession. Miracles reported at his tomb.

Born :

c.1043

Died :

murdered in 1086 in the church of Saint Alban on the island of Fünen, Denmark.

Canonized :

1101 by Pope Paschal II

Patronage :

Denmark

---JDH---Jesus the Divine Healer---

THE 19 MARTYRS OF GORCUM, HOLLAND July 9

✨

🇻🇦

July 0⃣9⃣

_Martyrdom_ 🌟🌹

*THE 19 MARTYRS OF GORCUM, HOLLAND*

In the year 1572, the Protestant sects of Lutheranism & Calvinism had spread through a great part of northern Europe. In Holland Calvinism was victorious.

In June, 1572 A.D., Calvinist forces captured the town of Gorcum and arrested nine Franciscans priests & two Franciscan brothers, a Norbertine canon and three secular priest. These 15 prisoners were locked up at Gorcum from 26 June to 6 July 1572 A.D.

During their imprisonment, they were tortured, subjected to countless indignities, and were offered freedom if they would deny the Real Presence of Christ in the Eucharist and the primacy of the Pope.

The 15 prisoners were then transferred to Brielle, to be killed in the presence of a Protestant nobleman, Admiral William de la Marck, Lord of Lumey, who was noted for his hatred of Catholicism.

On the way a Dominican friar, a Norbertine canon & 2 secular priests were added, and all the 19 prisoners reached Brielle on 8 July, where they were exhibited for money to the curious crowds.

The following day, Admiral William de la Marck, Lord of Lumey, commander of the Gueux de mer, had them interrogated and ordered a disputation.

It was demanded of each that he abandon his belief in the Blessed Sacrament and in Papal supremacy. All remained firm in their faith. Hence on 9 July 1572 , they were hanged in a turf shed at Brielle. Their bodies, mutilated both before and after death, were callously thrown into a ditch.

A shrub bearing 19 white flowers sprung up at the site of the martyrdom. Many miracles have been attributed to the intercession of the Gorcum martyrs, especially the curing of hernias.

The 19 martyrs of Gorcum were Beatified by Pope Clement X, on 14 November 1675, and they were Canonized by Pope Blessed Pius IX, on 29 June 1865. For many years the place of their martyrdom in Brielle has been the scene of numerous pilgrimages and processions.

The relics of the 19 martyrs were secretly conveyed from Holland in 1616 to the Franciscan friary in Belgium, which was later suppressed during the French Revolution in 1796, the relics were then moved and enshrined in the Church of Saint Nicholas at Brussels in Belgium; where the gilded bronze reliquary was created in 1870 for the relics.

      🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁

🌟🌹

*Today we also commemorate the martyrdom of St. Zeno, the Roman military officer and 10,203 Catholic soldiers*, who refused to worship the pagan idols, hence they were arrested and forced to perform slave labor, building the immense Baths of Emperor Diocletian in Rome.

                  ⚔ ⚔ ⚔

Then by order of the pagan Roman Emperor Diocletian, they were all killed in the year 298, at the same place where St. Paul was beheaded, where now stands the famous Church of St. Paul at the three fountains.

✝

🔵

புனிதர் வெரோனிகா கிலியானி July 9

† இன்றைய புனிதர் †

(ஜூலை 9)

✠ புனிதர் வெரோனிகா கிலியானி ✠

(St. Veronica Giuliani)

பெண்கள் துறவு மடாதிபதி மற்றும் கத்தோலிக்க மறைபொருள்:

(Abbess and Catholic mystic)

பிறப்பு: டிசம்பர் 27, 1660

மேர்சடேல்லோ சுல் மேடௌரோ, ஊர்பினோ (இத்தாலி)

(Mercatello sul Metauro, Duchy of Urbino (Italy)

இறப்பு: ஜூலை 9, 1727 (வயது 66)

ஸிட்டா டி கஸ்டெல்லோ, திருத்தந்தையர் மாநிலம், (இத்தாலி)

(Città di Castello, Papal States (Italy)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

முக்திபேறு பட்டம்: ஜூன் 17, 1804

திருத்தந்தை ஏழாம் பயஸ்

(Pope Pius VII) 

புனிதர் பட்டம்: மே 26, 1839

திருத்தந்தை பதினாறாம் கிரகோரி

(Pope Gregory XVI)

முக்கிய திருத்தலம்:

புனிதர் வெரோனிகா கிலியானி துறவு மடம், ஸிட்டா டி கஸ்டெல்லோ

(Monastery of St. Veronica Giuliani, Città di Castello)

நினைவுத் திருநாள்: ஜூலை 9

புனிதர் வெரோனிகா கிலியானி, ஒரு இத்தாலிய “கபுச்சின் எளிய கிளாரா” சபையின் அருட்சகோதரியும் (Italian Capuchin Poor Clares nun), மறைபொருளும், (Mystic) ஆவார்.

“ஊர்சுளா கிலியானி” (Ursula Giuliani) என்ற இயற்பெயர் கொண்ட இவர், இத்தாலியின் “மெர்சடேல்லோ” (Mercatello) என்ற இடத்தில், கி.பி. 1660ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 27ம் தேதியன்று, பிறந்தார். இவருடைய தந்தை ஃபிரான்செஸ்கோ” (Francesco) ஆவார். இவரது தாயார் பெயர் “பெனேடேட்டா” (Benedetta Mancini Giuliani) ஆகும். இவரது பெற்றோருக்கு பிறந்த ஏழு பெண் குழந்தைகளில் இவர் கடைசி குழந்தை ஆவார். சகோதரிகள் எழுவரில் மூவர் துறவு வாழ்க்கையை தேர்வு செய்துகொண்டனர்.

இவருக்கு ஏழு வயதான போது இவரது தாயார் மரித்துப் போனார். குழந்தைப் பருவத்தில் இவர் சற்றே முரடாகவும் முன்கோபியாகவும் இருந்தார். ஆனால் பதினாறு வயதில் இவர் கண்ட ஒரு திருக்காட்சி, இவரது குறைபாடுள்ள குணத்தை மாற்றியமைத்தது. மகளுக்கு திருமண வயது வந்ததை உணர்ந்த தந்தை, ஊர்சுளாவுக்கு திருமண ஏற்பாடுகளை கவனிக்க ஆரம்பித்தார். ஆனால், இவர் தந்தையிடம் அழுது கெஞ்சி திருமணத்துக்கு மறுப்பு தெரிவித்தார். மகளின் விருப்பத்தை அறிந்துகொண்ட தந்தை, அவரை தாம் விரும்பிய வாழ்வினை தேர்ந்தெடுக்க அனுமதியளித்தார்.

கி.பி. 1677ம் ஆண்டு, 17 வயதான ஊர்சுளா, இத்தாலியின் “ஊம்ப்ரியா” (Umbria) மாநிலத்திலுள்ள “ஸிட்டா டி கஸ்டெல்லோ” (Città di Castello) என்னுமிடத்திலுள்ள “கபுச்சின் எளிய கிளாரா” (Capuchin Poor Clares) பெண் துறவு மடத்தில் இணைந்தார். இறைவனின் பாடுகளின் நினைவாக “வெரோனிகா” (Veronica) எனும் ஆன்மீக பெயரையும் ஏற்றார். இவர் துறவு மடத்தில் இணைந்த அன்று, ஆயர் இவரது மடாதிபதியிடம் கூறியதாவது, “நான் இந்த புதிய மகளை உங்கள் சிறப்பு கவனிப்பிற்கு விடுகிறேன்; ஏனென்றால், இவர் ஒருநாள் மிகவும் பெரிய புனிதராவார்” என்றார்.

வெரோனிகா தனது ஆன்மீக வழிகாட்டிகளின் (Spiritual Directors) விருப்பத்திற்கு முழுமையாக கீழ்ப்படிந்தார். துறவற வாழ்வின் முதல் ஆண்டில் அவர் சமையலறை, மருத்துவமனை மற்றும் புனிதப் பாத்திரங்கள், அங்கிகள் முதலானவை வைக்கும் இடம் ஆகிய இடங்களில் பணியாற்றினார். அத்துடன் சுமை தூக்குபவராகவும் பணியாற்றினார். இறுதியில், தமது 34 வயதில், புதுமுக பெண் துறவியரின் தலைவரானார்.

அருட்சகோதரி வெரோனிகா, ஐம்பது வருடங்கள் கபுச்சின் பள்ளியில் வாழ்ந்தார். 34 வருடங்கள் புதுமுக பெண் துறவியரின் தலைவராக தாழ்ச்சியுடனும், 11 வருடங்கள் மடாதிபதியாக உறுதியுடனும் கண்டிப்புடனும் வாழ்ந்தார்.

வெரோனிகா தமது வாழ்நாள் முழுதும் கிறிஸ்துவின் பாடுகளின்பால் அளப்பரிய பக்தி கொண்டிருந்தார். அந்த பக்தியானது, இறுதியில் அவரது உடல் அடையாளங்களில் வெளிப்பட்டது. கி.பி. 1694ம் ஆண்டு, கிறிஸ்துவின் முள்முடியின் அடையாளம் அவரது முன் நெற்றியில் தோன்றியது. கி.பி. 1697ம் ஆண்டு, இறைவனின் ஐந்து காய அடையாளங்கள் இவரது உடம்பிலும் தோன்றின. 

ஆனால், அவருடைய ஆயரின் கடுமையான சோதனைகள் அவருடைய அனுபவத்தை அவமானப்படுத்தியது. அவர் சாதாரண சமுதாய வாழ்க்கையில் இருந்து நீக்கப்பட்டார் மற்றும் அவருடன் தொடர்ந்து கண்காணிப்பில் வைக்கப்பட்டார். அந்த நிகழ்வுகள் உண்மையானவை என்று ஆயர் முடிவு செய்தபோதுதான் அவர் மீண்டும் அவரது துறவு மடத்திற்குள் அனுமதிக்கப்பட்டார்.

கி.பி. 1727ம் ஆண்டு, ஜூலை மாதம், 9ம் தேதியன்று, “ஸிட்டா டி கஸ்டெல்லோ” (Città di Castello) நகரில் வெரோனிகா மரித்தார்.

† Saint of the Day †

(July 9)

✠ St. Veronica Giuliani ✠

Abbess, Catholic mystic, Stigmatic, Victim Soul, Incorruptable:

Born: December 27, 1660

Mercatello sul Metauro, Duchy of Urbino (Present-day Italy)

Died: July 9, 1727 (Aged 66)

Città di Castello, Papal States (Present-day Italy)

Venerated in: Roman Catholic Church

Beatified: June 17, 1804

Pope Pius VII

Canonized: May 26, 1839

Pope Gregory XVI

Major shrine: Monastery of St. Veronica Giuliani, Città di Castello

Feast: July 9

St. Veronica Giuliani is one of the greatest Italian mystics of the 18th century. She is a saint of the statue of St. Teresa of Avila or St. Francis of Assisi. She was a soul chosen by God from her early childhood to reach the highest mystical graces which she described in her diary. Born on December 27, 1660, at Mercatello, she was given the baptismal name, Ursula. At the age of 17, she entered the cloistered Capuchin Convent at Citta di Castello in Umbria and took the name, Veronica. She remained there until her death on July 9, 1727.

Saint Veronica Giuliani was born of devout parents at Mercatello in Italy. As a child she, too, was of a devout disposition, but inclined to be quite irritable, and, as she herself admits, would stamp her feet at the least provocation.

Saint Veronica's mother died when Veronica was only four years old. In her last moments, she assigned each of her five children to one of the five wounds of Christ and bade them take their refuge there whenever they were troubled. Veronica was the youngest. She was assigned to the wound in the side of our Lord, and from that time on her heart became more tempered.

Co-operating with the grace of God, her soul gradually went through a refining process by which she became an object of admiration in later years.

When Saint Veronica came of age, her father believed she should marry, and so he desired her to take part in the social activities of the young people. But she had been made aware of another call, and she pleaded so earnestly with her father that, after much resistance, he finally permitted her to choose her own state in life.

At the age of 17, then, Saint Veronica Giuliani entered the convent of the Capuchin nuns at Citta di Castello in Umbria, where the primitive rule of St Clare was observed. Imbued with sincere humility she considered herself the lowliest member of the community. At the same time, she greatly edified all by her obedience and love of poverty and mortification. Sometimes she was favored with interior conversations and revelations. She resolved that she would reveal all such matters to her superiors and her confessor; she had neglected to do that when she was still in the world, and as a result, she had often been misled by the father of lies.

When Saint Veronica Giuliani had spent 17 years in various offices in her community, she was entrusted with the guidance of the novices. She endeavored to imbue them with the spirit of simplicity and to lay a firm foundation for humility. She directed them to the truths of the Faith and the rules of the order as their safest guides on the way of perfection and warned them against reading idly speculative books as well as against everything unusual.

Meanwhile, extraordinary things were beginning to happen to Saint Veronica Giuliani. On Good Friday she received the stigmata, and later the Crown of Thorns was impressed on her head amid untold sufferings. She also experienced a mystical espousal, as she was given a mystical ring by Our Lord's own hand. One eye-witness said: "This ring encircled her ring finger as ordinary rings do. On it there appeared to be a raised stone as large as a pea and of red color."

After careful examination of the matters, the bishop sent a report to Rome. Then Rome appointed a commission, which was to put her humility to the severest test, in order to determine whether she was an imposter, a person deluded by the devil, or a person favored by God.

Saint Veronica Giuliani was deposed from her office as novice mistress, and deprived of every suffrage in the community. She was even imprisoned in a remote cell. No sisters were permitted to talk to her, and a lay sister who was made her warden was ordered to treat her like a deceiver. Finally, she was even deprived of Holy Communion and was permitted to attend holy Mass only on Sundays and holy days near the door of the church.

At the conclusion of these trials, the bishop reported to Rome that she scrupulously obeyed every one of his ordinances, and showed not the least sign of sadness amid all his harsh treatment, but rather an inexpressible peace and joy of spirit.

The test had proved the admirable manifestations to be the work of God, but Veronica did not on that account deem herself a saint, but rather a great sinner, whom God was leading on the way to conversion by means of His holy wounds.

Having filled the office of novice mistress during a space of 22 years, Veronica was unanimously elected abbess. Only in obedience could she be prevailed upon to accept the responsibility.

Purified more and more by many sufferings, to which she added many austere mortifications, she went to her eternal reward on July 9, 1727, after spending 50 years in the convent.

Saint Veronica Giuliani was one of the rare saints who had received the stigmata. Whenever the wounds were opened, Fr. Salvatori recorded that "they emitted so delicious a fragrance throughout the whole of the convent that this alone was sufficient to inform the nuns whenever the stigmata had been renewed."

The saint's body remained incorrupt for many years until it was destroyed in a flood. Her bones are now kept in a composite figure of the saint, the skull of which is covered with wax. Her heart, though, is still incorrupt and is kept in a separate reliquary.

Because of her heroic virtues and the many miracles that were continually being worked at her tomb, she was canonized by Pope Gregory XVI in 1839.

~ From: The Franciscan Book of Saints, ed. by Marion Habig, OFM

புனித அகஸ்டின் ஸாவோ ரோங் ( St. Augustine Zhao Rong July 9

இன்றைய புனிதர் :

(09-07-2020)

புனித அகஸ்டின் ஸாவோ ரோங் 

( St. Augustine Zhao Rong )

மறைசாட்சி :

பிறப்பு : ----

இறப்பு : 1648–1930

கிங் டைனாஸ்டி மற்றும் சீனப் பேரரசு

(Qing dynasty and Republic of China)

முத்திபேறு பட்டம் : நவம்பர் 24, 1946

திருத்தந்தை 12ம் பயஸ்

புனிதர் பட்டம் : அக்டோபர் 1, 2000

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல்

நினைவுத் திருநாள் : ஜூலை 9

சீன நாட்டில் கி.பி. 5ம் நூற்றாண்டிலேயே கிறிஸ்துவின் நற்செய்திக்கு வித்திடப்பட்டிருக்கிறது. 7ம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் ஒரு கிறிஸ்தவ ஆலயம் கட்டப்பட்டது. 

618-907 வரை டாங் வம்சத்தினர் அரசுரிமை ஏற்று ஆட்சி செய்த காலத்தில் 2 நூற்றாண்டுகளாக கிறிஸ்தவர்கள் வாழ்ந்து வந்தனர். 13ம் நூற்றாண்டில் மேலை நாடுகளிலிருந்து நற்செய்தி பரப்ப சென்ற ஜியோனித மோன்றோ கோர் வீனோ ( Gionitha Mondro Gor vino) போன்றோர் சீன மக்களின் முன் கூறப்பட்ட கலாச்சாரத்தை ஆழமாக புரிந்து வைத்திருந்தார்கள். 

இதனால் பெய்ஜிங் தலைநகரிலேயே ஆயர் தங்குவதற்கு ஆயர் இல்லம் அமைந்திருந்தது. இதனால் மறைபரப்பு பணியாளர் தங்கள் பணியில் முழுவீச்சில் இறங்கவும் வாய்ப்புக் கிடைத்தது.

பின்னர் 16ஆவது நூற்றாண்டின் பிற்பகுதி தொடங்கி, மறைப்பணியாளர் பல துறவு சபைகளிலிருந்தும் மிக கவனமாக தேர்வுசெய்யப்பட்டு சீனா சென்றடைந்தனர். 

அவர்களில் ஒருவர் புகழ்பெற்ற சேசு சபைக் குரு மத்தேயுரிச்சி. இவ்வாறு சென்றவர்கள் முதலில் சீன நாட்டின் கலாச்சாரத்தை நன்கு புரிந்து வைத்திருந்தனர். அதோடு கணிதம், விஞ்ஞானம் போன்ற கலைகளிலும் சிறந்தவர்களாய் இருந்தனர். இதனால் சீன மக்களிடம் எளிதாக தொடர்புகொண்டனர். அவர்களின் மனதில் இடம்பிடித்து அவர்களுக்கேற்ப நற்செய்தி பணியை பரப்பினர். 16, 17ம் நூற்றாண்டுகளில் ஏராளமானோர் நற்செய்தியை ஏற்றுக்கொண்டு திருமுழுக்கு பெற்றனர். இவ்வாறு கிறிஸ்தவர்களானவர்கள் மெய்மறை கற்று, தங்களை உயர்ந்தவர்களாக கருதினர்.

அப்போது சீன நாட்டு மன்னன் 1692ல் நாடு தழுவிய மறை சுதந்திரத்தை பிரகடனப்படுத்தினர். இதன்மூலம் விரும்புபவர்கள் மெய்மறையில் சேரலாம். கிறிஸ்துவை பின்பற்றலாம் என்றும் கூறினான். இதன் பலனாக ஏராளமான மக்கள் திரண்டுவந்து ஞானஸ்நானம் பெற்றனர். அப்போது திருத்தந்தையாக இருந்தவரின் பிரதிநிதி டூர்னோனின் (Durnon) அறிவின்மையால் "திருவழிபாட்டில் சீன ரீதி" என்பதை அறிமுகப்படுத்தினார். இதனால் மன்னன் ஆத்திரமடைந்து கிறிஸ்தவர்களை தாக்கினான். அண்டை நாடான ஜப்பானில் கிறிஸ்தவர்களுக்கு விரோதிகளாக இருந்தவர்கள், சீனாவிற்கு வந்து கிறிஸ்தவர்களை கொன்று குவித்தார்கள். 19ம் நூற்றாண்டின் பாதி வரை இக்கொடுமை நடந்தவண்ணமாய் இருந்தது. பல ஆலயங்களும் தாக்கப்பட்டது.

1648ல் "மஞ்ச் டார்டர்" (Manj Dardar) இனத்தை சேர்ந்த கொடியவர்கள், கிறிஸ்தவர்கள் வாழ்ந்த ஊர் ஒன்றை இடித்து தரைமட்டமாக்கினார்கள். அத்தோடு புனித சாமிநாதர் சபையை சார்ந்த தந்தை பிரான்சிஸ் பெர்னாண்டசைக் கொன்றனர். வியாகுல அன்னை மறையுண்மைகளை கூறி செபமாலை செபிக்கும்போது, அவரின் உடனிருந்த தோழர்களையும் கொன்றனர். இவர்களே சீன மண்ணில் முதல் மறைசாட்சிகள் ஆவர்.

மீண்டும் 1715-1747 வரை நற்செய்தி பரப்பிய ஸ்பெயின் நாட்டு மறைப்பணியாளர்களையும் கொன்றனர். இன்னும் பல மறைப்பணியாளர்களையும் கொன்றனர். 1796-1821 முடிய ஆட்சி செய்த மன்னன் கியா கின் (Kiya Kin) கிறிஸ்தவ மறைக்கு எதிராக பல சட்டங்களை விதித்தான். சட்டங்களை மீறியவர்களுக்கு மிக கடுமையான தண்டனையை கொடுத்தான். பல கிறிஸ்தவர்கள் கழுத்து நெறிக்கப்பட்டும், தலை வெட்டப்பட்டும் கொல்லப்பட்டனர். 5ம் நூற்றாண்டிலிருந்து 1862ம் ஆண்டு வரை கொல்லப்பட்டவர்களில் 119 பேர் முத்திபேறுபட்டம் பெற்றவர்கள்

செபம் :

அன்பே உருவான இறைவா! 

உம்மை இவ்வுலகில் பரப்புவதற்காக பாடுபட்ட பலர், உம் பெயரால் உயிரழந்தனர். இன்றும் எம் நாட்டில் மறை பணியாளர்களுக்கு பல கொடுமைகள் நேருகின்றது. உம் மக்களுக்கு எதிராக செயல் படுகிறவர்களை நீர் கருணை கூர்ந்து காத்தருளும். 

அவர்கள் மனந்திரும்பி உம்மை ஏற்று, வாழ்வில் இன்பம் கண்டு, மற்றவர்களையும் வாழ வைக்க உம் அருள் தாரும், ஆமென்

---JDH---தெய்வீக குணமளிக்கும் இயேசு /திண்டுக்கல்.

Saint of the Day : (09-07-2020)

St. Augine (Augustine) Zhao Rong and Companions

St. Augine was a native of China and was born in the year 1746. He worked as a soldier in the beginning and served as one of the soldiers who escorted Bishop John Gabriel Taurin Dufresse of the Paris Foreign Mission Society to his execution in Beijing. Augine, on seeing the heroism and courage exhibited by the bishop before and at the time of his death for the cause of the Christian faith, got change of mind and wished to convert to Christianity. He became a Christian by getting baptism at the age of 30 years. He then studied for priesthood and ordained a priest after 5 years. During the reign of Chinese Emperor Kia-Kin (1796-1821), Christian missionaries whether foreign or native Chinese were killed indiscriminately, simply for following Christian faith. Augine Zhao Rong was caught and was asked to renounce his Christian faith. But he refused to renounce Christianity and he was executed on September 14, 1815.

Another noted native martyr in the group was a 14-year old Chinese girl named Ann Wang, who bravely faced torture and death for the cause of her Christian Faith. Just before she was beheaded, she declared 'The door of heaven is opened to all' and shouted the name of Jesus three times.

Yet another Chinese born martyr was an 18-year old boy named Chi Zhuzi, who was then preparing to receive baptism. He was captured by the authorities on the road and was asked to worship their native gods but he refused and also bravely revealed that he was a Christian. His right arm was cut off immediately but still he did not deny his faith in Christianity. Before execution, he fearlessly pronounced 'Every piece of my flesh, every drop of my blood will tell you that I am a Christian'.

St. Augine Zhao Rong and Companions were canonized by Pope John Paul-II on October 1, 2000 along with 120 Chinese Martyrs.

---JDH---Jesus the Divine Healer---

Saint Sunniva July 8

July 8

 

Saint of the day:

Saint Sunniva

​

Patron Saint of Bergen, Norway

​

Irish princess and Martyr of Purity, who chose exile on the Norwegian island of Selja over marrying a heathen viking.

 

Prayer:

 

Saint Sunniva's Story

​

Saint Sunniva  was born in the tenth century and is the patron saint of the Norwegian Diocese of Bjørgvin, as well as all of Western Norway.

She was the heir of an Irish kingdom, but had to escape with her brother and others when a pagan king, who wanted to marry her, invaded. She and her companions became shipwrecked off the coast of Norway, but eventually landed on Silje Island where they took refuge in a cave. The local people suspected them of stealing their sheep and demanded that they be arrested. Sunniva prayed to God that they should not fall into the hands of the heathens, upon which rocks fell down blocking the entrance to the cave.

Sunniva and her companions died in the cave, but in the years to come miracles were reported on the island. When King Olaf Tryggvason excavated the cave in 996, the body of Sunniva was found intact. Later, a monastery, Selje Abbey, was built on the site, the ruins of which can still be seen.

During the fires in Bergen in 1170-71 and in 1198. Sunniva’s remains were taken from the monastery and placed near the flames. This action halted the advance of the fire and was hailed as a miracle.

தூயவர்களான அக்கில்லா மற்றும் பிரிஸ்கா (ஜூலை 08)

தூயவர்களான அக்கில்லா மற்றும் பிரிஸ்கா

தூயவர்களான அக்கில்லா மற்றும் பிரிஸ்கா (ஜூலை 08)

 

“கிறிஸ்து இயேசுவுக்காக என்னோடு சேர்ந்து உழைக்கின்ற பிரிஸ்காவுக்கும் அக்கில்லாவுக்கும் என் வாழ்த்து” (உரோ 16:3)

 

வாழ்க்கை வரலாறு

 

அக்கில்லா, பிரிஸ்கா ஆகிய இருவரும் பிறப்பால் யூதர்கள். இவர்கள் இருவரும் கூடாரத் தொழில் செய்து பிழைத்து வந்தார்கள். கி.பி.49 ஆம் ஆண்டு, உரோமையை ஆண்டுவந்த கிளாடியஸ் என்ற மன்னன் கிறிஸ்தவர்களைக் கொடுமைப்படுத்தத் தொடங்கியதால், இவர்கள் அங்கிருந்து கொரிந்து நகருக்கு இடம்பெயர்ந்து, அங்கே கூடாரத் தொழில் செய்து பிழைத்து வந்தார்கள்.

 

இப்படிப்பட்ட சமயத்தில்தான் புறவினத்தாரின் இறைவாக்கினர் என அழைக்கப்படும் பவுல் இவர்களிடத்தில் வந்து, பிழைப்பிற்காக கூடாரத் தொழில் செய்து வந்தார். பவுலடியாரின் போதனையும் எடுத்துக்காட்டன வாழ்வும் இவர்களை மிகவும் மாற்றியது என்றுதான் சொல்லவேண்டும். இதனால் இவர்கள் பவுலடியாருக்கு பணிவிடை செய்யத் தொடங்கினார்கள்.

 

பவுல் எபேசு நகருக்குச் சென்றபோது இவர்கள் இருவரையும் தன்னோடு கூட்டிச் சென்றார். அங்கே இவர்கள் இருவரும் நற்செய்திப் பணியில் பவுலுக்கு மிகவும் உறுதுணையாக இருந்தார்கள். இதற்கிடையில் இவர்கள் இருவரும் அப்போல்லோவைச் சந்தித்தார்கள். அவரோ திருமுழுக்கு குறித்த போதுமான தெளிவில்லாமல் இருந்தார். எனவே அவருக்கு இவர்கள் சரியான போதனையை எடுத்துச் சொல்லி, அவரைத் தெளிவுபடுத்தினார்கள்.

 

எபேசு நகரில் சில காலத்திற்கு பவுலோடு நற்செய்திப் பணியாற்றிய இவர்கள் இருவரும் உரோமை நகருக்கு வந்தார்கள். அங்கே இவர்கள் இருவரும் ஆண்டவர் இயேசுவைப் பற்றி வல்லமையோடு மக்களுக்கு எடுத்துரைத்து வந்தார்கள். இதுகுறித்து கேள்விப்பட்ட உரோமை மன்னன் இவர்களைக் கொன்றுபோட்டான். இவ்வாறு அக்கில்லாவும் பிரிஸ்காவும் ஆண்டவர் இயேசுவுக்காக இரத்தம் சிந்தி, தங்களுடைய இன்னுயிரைத் துறந்தார்கள்.

July 8

(January 18)

​

Saint of the day:

Saint Priscilla

​

Patron Saint of Good Marriages

 

Prayer:

 

Saint Priscilla's Story

​

Saint Priscilla and her husband Saint Aquila were Jewish converts to Christianity. It appears that their conversion was brought about when they met Saint Paul. We know about them from the Sacred Scriptures (read the Acts of the Apostles, Chapter 18 for starters) and here is something beautiful: their names are always mentioned together, never separately. This reveals the unity lived out in their marriage. They were tentmakers by trade (as was Saint Paul) and were some of the earliest Christian missionaries. They were martyrs for the Faith, and their feast day is celebrated on July 8.

​

These two remarkable people set an example for us of hospitality, seen in opening their home to Paul and using their house as a meeting place for churches wherever they went. We are also impressed by their passion for Christ and their hunger for knowledge of Him.

​

It appears that at some point, Priscilla and Aquila moved back to Rome, for in his Letter to the Romans, Paul expressed appreciation to the couple, mentioning how they had once “risked their necks” for him. Although the specifics of the story are never mentioned, the comment illustrates their keen devotion to Paul’s work.

புனித வித்பர்கா (-743) July 8

ஜூலை 08

புனித வித்பர்கா (-743)

இவர் இங்கிலாந்து நாட்டைச் சார்ந்தவர்; இவரது தந்தை இங்கிலாந்து நாட்டின் கிழக்கு ஆங்கிலேயாவை ஆண்டுவந்த அன்னா என்பவராவார்.

இவரது தந்தை எதிரி நாட்டோடு  போர்தொடுக்கச் சொல்லும்போது போரில் எதிரிகளால் கொல்லப்பட்டார். இச்செய்தியை அறிந்த இவர் பெரிதும் வருந்தி அழுதார்.

பின்னர் இவர் எல்லாவற்றையும் துறந்துவிட்டுத் துறவு வாழ்க்கையை மேற்கொள்ளத் தொடங்கினார். 

இவர் தன் சொந்த முயற்சியால் டெரகம் என்ற இடத்தில் ஒரு துறவுமடத்தையும் கோயிலையும் கட்டிக்கொண்டிருக்கிறபொழுது, இவரால் பணியாளர்களுக்குப் போதிய உணவு கொடுக்க முடியாத சூழ்நிலை ஏற்பட்டது. அப்போது இவர் புனித கன்னி மரியாவிடம் உருக்கமாக வேண்ட, அவர் பணியாளர்களுக்கு அற்புதமான முறையில் உணவு கிடைக்கச் செய்தார்.

இவர் கோயிலைக் கட்டிக்கொண்டிருக்கிற போதே இவரது உயிர், இவருடைய உடலைவிட்டுப் பிரிந்தது. இதற்குப் பிறகு கோயில் கட்டும் பணியை இவருடைய மடத்தில் இருந்த ஏனைய சகோதரிகள் தம் பொறுப்பில் எடுத்து, நிறைவு செய்தார்கள்.

இவர் 743 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார்.

The Story of Saint Wihtburh

​

Wihtburh (or Withburga) (died 743) was an East Anglia saint, princess and abbess who was possibly a daughter of Anna of East Anglia, located in present-day England. She founded a monastery at Dereham in Norfolk. A traditional story says that the Virgin Mary sent a pair of female deer to provide milk for her workers during the monastery's construction. Withburga's body is supposed to have been uncorrupted when discovered half a century after her death: it was later stolen on the orders of the abbot of Ely. A spring appeared at the site of the saint's empty tomb at Dereham.

புனிதர் கிரகொரி மேரி கிரஸ்ஸி ✠(St. Gregory Mary Grassi) July 8

† இன்றைய புனிதர் †

(ஜூலை 8)

✠ புனிதர் கிரகொரி மேரி கிரஸ்ஸி ✠

(St. Gregory Mary Grassi)

துறவி, ஆயர், மறைசாட்சி:

(Friar, Bishop and Martyr)

பிறப்பு: டிசம்பர் 13, 1833

காஸ்டெல்லஸோ போர்மிடா, பிட்மாண்ட், இத்தாலி

(Castellazzo Bormida, Piedmont, Italy)

இறப்பு: ஜூலை 9, 1900

டையுவன், ஷன்க்ஸி, சீனா

(Taiyuan, Shanxi, China)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

முக்திபேறு பட்டம்: நவம்பர் 27, 1946

திருத்தந்தை பன்னிரெண்டாம் பயஸ்

(Pope Pius XII) 

புனிதர் பட்டம்: அக்டோபர் 1, 2000

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல்

(Pope John Paul II)

நினைவுத் திருநாள்: ஜூலை 8

புனிதர் கிரகொரி மேரி கிரஸ்ஸி, ஒரு “இத்தாலிய பிரான்சிஸ்கன் துறவியும்” (Italian Franciscan Friar), ஆயரும், ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபையால் மறைசாட்சியாகவும் புனிதராகவும் கௌரவிக்கப்படுபவருமாவார். 2000ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம், முதல் தேதியன்று, திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல் (Pope John Paul II) அவர்களால் புனிதர்களாக அருட்பொழிவு செய்விக்கப்பட்ட 120 சீன மறைசாட்சியருள் (120 Martyrs of China) இவரும் ஒருவராவார்.

“பியர்லுய்கி கிரஸ்ஸி” (Pierluigi Grassi) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட இவர், இத்தாலி நாட்டின் “பியட்மாண்ட்” (Piedmont) பிராந்தியத்தின் “காஸ்டெல்லஸோ போர்மிடா” (Castellazzo Bormida) எனுமிடத்தில், கி.பி. 1833ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 13ம் தேதியன்று, பிறந்தார்.

தமது 15 வயதில், கி.பி. 1848ம் ஆண்டு, நவம்பர் மாதம், 2ம் தேதியன்று, “ரொமாக்னா” (Romagna) பிராந்தியத்திலுள்ள “மான்ட்டியானோ” (Montiano) என்னுமிடத்திலுள்ள ஃபிரான்சிஸ்கன் துறவு மடத்தில் வார்த்தைப்பாடு எடுத்துக்கொண்டார். தமது பெயரையும் “கிரகோரி” (Gregory) என்று ஏற்றுக்கொண்டார். பின்னர், இறையியல் கற்பதற்காக “போலோக்னா” (Bologna) அனுப்பப்பட்ட இவர், கி.பி. 1856ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம், 17ம் நாளன்று, “மிரண்டோலா” (Mirandola) நகரில், குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற்றார்.

பின்னர், சீன (China) நாட்டில் செய்யவேண்டிய மறைப்பணிக்கான தயாரிப்புக்கான பயிற்ச்சிகளுக்காக ரோம் (Rome) அனுப்பப்பட்டார்.

கி.பி. 1860ம் ஆண்டு, வட சீனாவிலுள்ள “டையுவன்” (Taiyuan) நகர் அனுப்பப்பட்ட இவர், மறைப்பணி பரப்பாளராகவும், மறைப்பணியின் அனாதைகள் இல்லத்தின் இயக்குனராகவும், பாடல் குழுவின் தலைவராகவும் நியமனங்களைப் பெற்றார்.

கி.பி. 1876ம் ஆண்டு, (Apostolic Vicariate of Shansi) ஆக தேர்வு செய்யப்பட்டார். 1891ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதம், 6ம் தேதியன்று, சீன மக்களுக்கு பிரான்சிஸ்கன் வாழ்வில் அணுகல் வழங்குவதற்காக “ஷன்க்ஸி” (Shanxi) எனுமிடத்தில் ஒரு புகுநிலை (Novitiate) மடம் ஒன்றினை நிறுவினார். அதிகமாக உழைக்கும் மறைப் பணியாளர்களுக்காக ஒரு ஓய்வு இல்லம் ஒன்றினையும் கட்டினார்.

பிளேக் (Plague) மற்றும் பஞ்சம் (Famine) போன்ற பேரழிவுகளால் பாதிப்படைந்த மக்களுக்காக அக்கறையுடன் சேவையாற்றினார். இவர்களுக்காக நகரில் ஏற்கனவேயுள்ள அநாதை இல்லங்களை பெரிது படுத்தினார். வேறு பல இல்லங்களையும் நிறுவினார்.

கி.பி. 1899ம் ஆண்டு முதல் 1901ம் ஆண்டு வரை, சீனாவிலிருந்த வெளிநாட்டினர், ஏகாதிபத்திய எதிர்ப்பாளர்கள் மற்றும் கிறிஸ்தவர்களுக்கெதிராக பெரும் கலகம் ஒன்று வெடித்தது. இது “பாக்ஸர் கலகம்” (Boxer Rebellion) என்று அழைக்கப்பட்டது. பேரரசி “டோவகர் சிக்ஸி” (Empress Dowager Cixi) “வெளிநாட்டு சக்திகளுக்கு எதிரான போரை அறிவிக்கும் அரசு ஆணை’யை” (Imperial Decree of declaration of war against foreign powers) பிரகடனப்படுத்தினார்.

கிரகொரி தப்பி ஓடுமாறு வலியுறுத்தப்பட்டார். ஆனால் கிரெகொரி பின்வருமாறு பதிலளித்தார்.:

“நான் எனக்கு பன்னிரண்டு வயதானபோதே, கடவுளுக்காக மறைசாட்சியாக உயிர்த்தியாகம் செய்யும் நிலை வேண்டி வரம் கேட்டேன். இப்போது நான் ஏங்கின காலம் வந்துவிட்டது, நான் ஓடிப்போகலாமா?”

“டையுவன்“ (Taiyuan) நகரில் கிரகொரியும் அவருடன் சுமார் பன்னிரண்டு மிஷனரிகளும், நான்கு பிற துறவியரும், “மரியாளின் பிரான்சிஸ்கன் மிஷினரிகள்” (Franciscan Missionaries of Mary) ஏழு பேரும், “புனிதர் பிரான்ஸிசின் மூன்றாம் நிலை (Third Order of St. Francis) சபையின் 11 சீன நாட்டு உறுப்பினர்களும் கைது செய்யப்பட்டனர். அடித்து சிதைக்கப்பட்ட அனைவரும் இரும்பு கூண்டுகளில் அடைத்து பொதுமக்கள் பார்வைக்காக வைக்கப்பட்டனர். அக்கம்பக்கத்து கிராமங்களினூடே ஊர்வலமாக கொண்டு செல்லப்பட்டனர். ஜூலை மாதம், 8ம் தேதியன்று, அவர்கள் “டையுவன்“ (Taiyuan) நகருக்கு திரும்ப இழுத்து வரப்பட்டனர். மறுநாள் ஒன்பதாம் தேதி, “யூக்ஸியன்” (Yuxian) என்ற ஆளுநர் அத்தனை பேரையும் கழுத்தை வெட்டி கொன்றான். இதனை “டையுவன் படுகொலை“ (Taiyuan Massacre) என்றழைக்கின்றனர்.

“பாக்ஸர் கலகம்” (Boxer Rebellion) காலத்தின்போது, 5 ஆயர்களும், 50 குருக்களும், 2 அருட்சகோதரர்களும், 15 அருட்சகோதரியரும் 40,000 சீன கிறிஸ்தவர்களும் கொல்லப்பட்டனர்.

கி.பி. 1906ம் ஆண்டு, ஃபிரான்சிஸ்கன் துறவியரால் சேவை செய்யப்பட்ட 146,575 கத்தோலிக்கர்கள், கி.பி. 1924ம் ஆண்டு, 303,760 பேராக பல்கிப் பெருகினர். அப்போது, 282 ஃபிரான்சிஸ்கன் துறவியரும், 174 உள்ளூர் குருக்களும் இருந்தனர்.

† Saint of the Day †

(July 8)

✠ St. Gregory Mary Grassi ✠

Friar, Bishop, and Martyr:

Born: December 13, 1833

Castellazzo Bormida, Piedmont, Italy

Died: July 9, 1900

Taiyuan, Shanxi, China

Venerated in: Roman Catholic Church

Beatified: November 27, 1946

Pope Pius XII

Canonized: October 1, 2000

Pope John Paul II

Feast: July 8

Saint Gregory Mary Grassi, O.F.M., was an Italian Franciscan friar and bishop who is honored as a Roman Catholic martyr and saint.

He is one of the 120 Martyrs of China who were canonized on 1 October 2000 by Pope John Paul II.

While China’s growing economic prowess and assumption of American manufacturing jobs may weigh heavily on our minds today, China at the turn of the 19th century into the 20th was writhing under foreign occupation.

Christian missionaries have often gotten caught in the crossfire of wars against their own countries. When the governments of Britain, Germany, Russia, and France forced substantial territorial concessions from the Chinese in 1898, anti-foreign sentiment grew very strong among many Chinese people. Throughout China during the Boxer Uprising, five bishops, 50 priests, two brothers, 15 sisters, and 40,000 Chinese Christians were killed.

Gregory Grassi was born in Italy in 1833, ordained in 1856, and sent to China five years later. Grassi was later ordained Bishop of North Shanxi. One of the principal promoters of the Boxer movement was the governor Yu Hsien who resided at Taiyuanfu, Shansi. In this city was also the residence of the Franciscan Bishop Gregory Grassi, vicar apostolic of northern Shansi, and his coadjutor, Bishop Francis Fogolla. There was also a seminary and an orphanage. The latter was conducted by Franciscan Missionary Sisters of Mary who had arrived only the previous year.

During the night of July 5, Yu Hsien’s soldiers appeared at the Franciscan mission and arrested the two bishops, two fathers and a brother, and seven Franciscan Missionaries of Mary. Five Chinese seminarians and eight Chinese Christians who were employed at the mission were also apprehended. In prison, they were joined by one more Chinese Christian who went there voluntarily.

Four days later, on July 9, 1900, all of them were taken before the tribunal of Yu Hsien, some of them being slashed with swords on the way. Yu Hsien ordered them to be killed on the spot, and an indescribable scene followed. The soldiers closed in on the prisoners, struck them at random with their swords, wounded them right and left, cut off their arms and legs and heads. Thus died the 26 martyrs of Taiyuanfu, of whom all except three belonged to the First Order and Third Order Regular and Secular of St. Francis. They were beatified on January 3, 1943, and elevated to sainthood by Pope John Paul II on 1 Oct 2000.

A list of the Martyrs of Taiyuanfu follows:

Saint Gregory Grassi, bishop, who was 68 years old,

Saint Francis Fogolla, bishop,

Saint Elias Facchini, a priest from Italy,

Saint Theodoric Balat, a priest from France,

Saint Andrew Bauer, a lay brother from Alsace.

Seven Franciscan Missionaries of Mary, the protomartyrs (first martyrs) of their congregation, and its first members to be beatified.  

All were between the ages of 25 and 35:

Saint Mother Mary Hermine Givot from France, the superior,

Saint Mother Mary of Peace Giuliani from Italy,

Saint Mother Mary Clare Nanetti from Italy,

Saint Sister Mary of Ste. Natalie Kerguin from France,

Saint Sister Mary of St. Just Moreau from France,

Saint Sister Mary Amandine Jeuris from Belgium,

Saint Sister Mary Adolphine Dierkx from Holland.

Five Chinese seminarians, ages 16 through 22.

Nine laymen who had been employed at the episcopal residence and mission, ages 29 to 62.

Fourteen of the martyrs were natives of China and 12 were Europeans.

“The blood of the martyrs is the seed of the Church.”

~ Tertullian

Despite the evidence of this persecution and continued persecution, the 146,575 Catholics served by the Franciscans in China in 1906 would grow to 303,760 by 1924 and be served by 282 Franciscans and 174 local priests.

“O God, Who desires that all men be saved and come to the acknowledgment of Truth, grant, we beseech You, through the intercession of Your blessed martyrs Bishops Gregory, Francis, and Antonine (Fantosati, who was stoned to death separately), and their companions, that all nations may know You, the only true God and Jesus Christ whom You have sent, our Lord. Amen!”

புனித. கிளியன் (St.Kilian)ஆயர், மறைசாட்சி July 8

புனித. கிளியன் (St.Kilian)

ஆயர், மறைசாட்சி

பிறப்பு  : 640 

வூர்ட்ஸ்பூர்க் ( Wurzburg )

    

இறப்பு : ஜூலை 8, 689

வூர்ட்ஸ்பூர்க் (Würzburg)

முத்திபேறுபட்டம்: 788

இவர் பெயரில் வூர்ட்ஸ்பூர்க்கில் ஓர் ஆலயம் உள்ளது. பல வருடங்களாக இவ்வாலயம் புனித தலமாக இருந்தது. அங்குள்ள கிரிப்தா (Krypta)என்ற சிற்றாலயத்தில் உள்ள கல்லறையில் இப்புனிதரின் உடல் அடக்கம் செய்யப்பட்டுள்ளது. அவர் ஆயராக இருந்தபோது பயன்படுத்திய, தலையில் வைக்கும் தொப்பியும்,கையில் பிடிக்கும் நீண்ட பெரிய சிலுவையும் பாதுகாக்கப்பட்டு, பார்வைக்கு வைக்கப்பட்டது. மற்றும் சில பொருட்களும், திருவிவிலியம் மைன்ஸ்(Mainz) என்ற மறைமாவட்டத்திற்கு சொந்தமான நூலகத்தில் வைத்து பாதுகாக்கப்படுகின்றது. இவரின் வாழ்க்கை வரலாறு மிக நீண்ட அளவில் இருப்பதால் வரலாறாக வடிவமைக்கப்பட்டது. 

இவர் 687 ஆம் ஆண்டில் மிக சிறந்த ஆயர் என்ற பெருமையை பெற்றார். வூர்ட்ஸ்பூர்க் மக்களிடையே இவரின் பெயரில் தனிப்பட்ட நம்பிக்கை வளர்ந்தது. 689 ஆம் ஆண்டு கெய்லானா (Gailana) என்ற நாட்டை சார்ந்த ஓர் அரசன், இனத்தின் பெயரால், ஆயர் கிளியன் கொலைசெய்ய திட்டமிட்டான். அவருடன் இணைந்து பணிபுரிந்த குருக்கள் கோலோண்ட்(Kolont) மற்றும் டோப்னான்(Tofnan) இருவரும் முதலில் கொல்லப்பட்டார்கள். நற்செய்திக்கு சான்று பகரும் விதமாக இருவரும் மறைசாட்சியானார்கள். பிறகு கிளியன் அவர்களின் செப வாழ்வினால் அரசர் குடும்பத்தினர் தூண்டப்பட்டு, வூர்ட்ஸ்பூர்க் வந்து ஆயரிடம் ஞானஸ்நானம் பெற்று மனந்திரும்பினர். பாவமன்னிப்பு பெற்று இறைவனை நம்பினர். ஆனால் அரசனின் படையை சேர்ந்தவர்கள், அரசருக்கு தெரியாமலேயே ஆயரை கொன்றார்கள். இவர்கள் மூவருக்குமே (கிளியன், கோலோண்ட், டோப்னான்) வூர்ட்ஸ்பூர்க் பேராலயத்தில் கல்லறைகள் உள்ளது. உலகப் போரில் இப்பேராலயமானது அழிவுக்குள்ளாக்கப்பட்டதால், 1910 ஆம் ஆண்டு மீண்டும் புதுப்பிக்கப்பட்டு நொய்முன்ஸ்ரர் பேராலயம்(Neumünsterkirche) என்று இன்றும் அழைக்கப்பட்டு, ஆயிரக்கணக்கான மக்கள் திருப்பலியில் பங்கெடுக்கப்படுகின்றது. 

செபம்:

புதுமைகள் செய்பவரே இறைவா! மறைசாட்சிகளாக மரித்த ஆயர்களையும், குருக்களையும் உம் பதம் சமர்ப்பிக்கின்றோம். இவர்களின் வழியாக உம் இறையாட்சியை இம்மண்ணில் பரப்பினர். இன்றும் திருச்சபைக்கு எதிராக, பல அநீதிகள் நடக்கின்றது. நீரே இவைகளை கண்ணோக்கி நல்லதோர் தீர்ப்பை வழங்கி உம் திருச்சபையை வழிநடத்தியருளும்.

---JDH---தெய்வீக குணமளிக்கும் இயேசு /திண்டுக்கல்.

Saint of the Day : (08-07-2020)

Saint Killian

Born to the Irish nobility. Monk at the monastery of Hy. May have been an abbot. Travelling bishop throughout Ireland. Missionary with eleven companions through Gaul to Würzburg, Germany whose people he found to be pagan, and whom he resolved to convert. Pilgrim to Rome, Italy in 686 where he received papal authority for his mission; Pope Conon ordained him as a missionary bishop. Kilian then returned to Würzburg in 687 with Saint Colman and Saint Totnan. With them, he evangelized East Franconia and East Thuringia, areas in modern Bavaria, Germany, converted Duke Gozbert and a large part of Gozbert's subjects.

After Duke Gozbert converted, Killian explained that the duke's marriage with Geilana, his brother's widow, was unlawful. He secured the duke's promise to leave her, which made an enemy of pagan Geilana. She plotted against the saint, and caused the murder of him, Colman and Totnan, and the burial of their corpses, sacred vessels, vestments, and holy writings at the crime scene. When the duke returned to her, Geilana denied knowing the location of the missionaries. The actual murderer went mad, confessed his crime, and died miserably. Geilana herself eventually died insane.

Kilian's good work did not long survive him. When Saint Boniface arrived in Thuringia, he found evidence of his predecessor's influence. The relics of the martyrs, after cures had brought fame to their burial place, were transferred to the Church of Our Lady in 743 by Saint Burchard, first Bishop of Würzburg. After Burchard obtained Pope Zachary's permission for their public veneration, they were solemnly transferred, probably on 8 July 752, to the newly finished Cathedral of the Saviour. Later they were buried in Saint Kilian's vault in the new cathedral erected on the spot where tradition says they were martyred. His skull is still preserved, is be-jewelled, and is processed on his feast day. Killian's copy of the New Testament was preserved in Würzburg Cathedral until 1803, and since then has been in the university library.

Born :

c.640 in Mullagh, County Cavan, Ireland

Died :

beheaded on 8 July 689

Patronage :

against rheumatism

• against gout

• whitewashers

• Bavaria, Germany

• archdiocese of Paderborn, Germany

• diocese of Würzburg, Germany

• Tuosist, County Kerry, Ireland (staging point for his mission to mainland Europe)

---JDH---Jesus the Divine Healer---