ஆகஸ்டு 29)✠ புனிதர் யூப்ரேசியா எலுவத்திங்கல்

† இன்றைய புனிதர் †

(ஆகஸ்டு 29)

✠ புனிதர் யூப்ரேசியா எலுவத்திங்கல் ✠

(St. Euphrasia Eluvathingal)

இந்திய கார்மேல் சபை அருட்சகோதரி:

(Indian Carmelite Nun)

பிறப்பு: அக்டோபர் 17, 1877

காட்டூர், திரிச்சூர் மாவட்டம், கேரளம், இந்தியா

(Kattoor, Aranattukara, (Mother House), Thrissur, Kerala, India)

இறப்பு: ஆகஸ்ட் 29, 1952

ஒல்லூர், திரிச்சூர், கேரளம், இந்தியா

(Ollur, Thrissur, Kerala, India)

ஏற்கும் சமயம்:

கத்தோலிக்க திருச்சபை, சீரோ மலபார் வழி

(Syro-Malabar Church/ Eastern Catholic Church)

அருளாளர் பட்டம்: டிசம்பர் 3, 2006

கர்தினால் வர்க்கி விதயத்தில்

(Cardinal Mar Varkey Vithayathil)

புனிதர் பட்டம்: நவம்பர் 23, 2014

திருத்தந்தை ஃபிரான்சிஸ்

(Pope Francis)

முக்கிய திருத்தலங்கள்:

சீரோ மலபார் புனித மரியா கோவில், ஒல்லூர்

நினைவுத் திருவிழா: ஆகஸ்ட் 29

புனிதர் யூப்ரேசியா எலுவத்திங்கல் அல்லது, புனிதர் யூப்ரேசியா, என்று அழைக்கப்படுகின்ற இப்புனிதர், கத்தோலிக்க திருச்சபையில் சீரோ மலபார் (Syro-Malabar Church) வழிபாட்டு முறையைச் சார்ந்தவர் ஆவார்.

கி.பி. 1887ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம், 17ம் தேதி, இந்தியாவின் கேரள மாநிலத்தில், திரிச்சூர் (Thrissur district) மாவட்டத்தின், காட்டூர் (Kattoor) என்னும் ஊரில் உள்ள, “சிரோ மலபார் கத்தோலிக்க நஸ்ரானி” (Syro-Malabar Catholic Nasrani) குடும்பத்தில் பிறந்த யூப்ரேசியம்மாவுக்குத் திருமுழுக்கின்போது வழங்கப்பட்ட பெயர், “ரோஸ் எலுவத்திங்கல்” என்பதாகும். அவருடைய தந்தையின் பெயர், சேர்ப்புக்காரன் அந்தோனி (Cherpukaran Antony) ஆகும். தாயார், குஞ்ஞத்தி (Kunjethy) என்பர். ரோசின் தாய், அன்னை மரியாளின் மீது மிகுந்த பக்தி கொண்டவர். அவருடைய பக்தி வாழ்க்கை ரோசின் வாழ்க்கையிலும் பெரிய தாக்கத்தைக் கொணர்ந்தது.

லீமா நகர ரோஸ் என்னும் புனிதரின் பெயரைத் தாங்கிய ரோஸ் எலுவத்திங்கலுக்கு, அவருடைய தாயார் அப்புனிதரின் வாழ்க்கை வரலாற்றை விரிவாக எடுத்துரைப்பதுண்டு. மேலும் பல புனிதர்களின் வாழ்க்கையைப் பின்பற்றி ரோஸ் நல்ல கிறிஸ்தவ வாழ்க்கை வாழ்ந்திட வேண்டும் என்று தாய் அறிவுறுத்திவந்தார்.

சிறுவயதிலேயே ரோஸ் ஆன்மீக காரியங்களில் ஆர்வம் காட்டினார். அவருக்கு 9 வயது நிகழ்கையில் அன்னை மரியாளின் திருக்காட்சி அவருக்குக் கிடைத்ததாக அவரே சான்று கூறியுள்ளார். அச்சிறு வயதிலேயே ரோஸ் தனது வாழ்க்கையை இயேசுவுக்குக் கையளித்தார். ரோசின் தந்தை அந்தோனி தன் மகளுக்குத் திருமணம் செய்துவைக்க எண்ணியபோது, ரோஸ் அவரிடத்தில் தாம் ஒரு கன்னிகையாகத் துறவற சபையில் சேர விரும்புவதாகக் கூறினார். கடவுளை நோக்கி உருக்கமாக வேண்டினார். அப்போது ரோசின் தங்கை நோய்வாய்ப்பட்டு இறந்தார். இப்பின்னணியில் அந்தோனியின் மனமும் மாறியது. அவர் தம் மகள் ரோஸ் கன்னியாகத் துறவறம் புக இசைவு அளித்தார்.

ரோசை அழைத்துக்கொண்டு அந்தோனி கூனம்மாவு (Koonammavu) ஊரில் இருந்த கார்மேல் அன்னை கன்னியர் மடம் சென்று சேர்த்தார். அங்கு ரோஸ் துறவியாக வாழத்தொடங்கினார். ஆனால் அவர் நோயினால் துன்புற்றார். எனவே பிற கன்னியர் அவரை வீட்டிற்கு அனுப்பிவிட எண்ணினார்கள். அப்போது ரோசுக்கு இயேசு, மரியா, யோசேப்பு ஆகியோர் (திருக்குடும்பம்) காட்சியளித்து, ரோசின் நோயைக் குணப்படுத்தினர். இதுபற்றியும் ரோஸ் சான்றுபகர்ந்துள்ளார்.

துறவற சபையில் உறுப்பினர் ஆன வேளையில் (மே 10, 1897) அவர் ஏற்ற பெயர் “இயேசுவின் திரு இதயத்தின் யூப்ரேசியா” (Sister Euphrasia of the Sacred Heart of Jesus) என்பதாகும். மக்கள் அவரை “யூப்ரேசியம்மா” என்று அழைத்தனர். அவர் கி.பி. 1898ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், 10ம் நாள் கார்மேல் துறவியரின் சீருடையை அணியத் தொடங்கினார்.

யூப்ரேசியம்மா பல நற்பண்புகள் கொண்டவராக விளங்கினார். தாழ்ச்சி, பொறுமை, அன்பு, ஒறுத்தல், புனித வாழ்க்கையில் ஆர்வம் போன்றவற்றைக் கொண்டிருந்தார். இயேசுவின் அன்னை மரியா மீது மிகுந்த பக்தி அவரிடத்தில் துலங்கியது. நோய்கள் வந்த போதும், வாழ்க்கையே இருண்டது போன்ற அனுபவம் ஏற்பட்டபோதும் அவருடைய உள்ளத்தில் மகிழ்ச்சி நிறைந்திருந்தது.

அருட்சகோதரி யூப்ரேசியம்மா, கி.பி. 1900ம் ஆண்டு, மே மாதம், 24ம் நாள், தம்மை நிரந்தரமாகத் துறவறத்திற்கு அர்ப்பணித்தார். அவர் இயேசுவைத் தம் மணவாளனாகக் கருதி வாழ்ந்தார்.

கி.பி. 1904-1913 ஆண்டுக் காலத்தில் யூப்ரேசியம்மா புகுமுக துறவியருக்குப் பயிற்சி அளிக்கும் பொறுப்பை ஆற்றினார். அவர் தனிமையில், ஒரு மறைந்த வாழ்வு வாழ்வதற்கு விரும்பியபோதிலும், ஒல்லூர் (Ollur) கன்னியர் மடத்திற்குத் தலைவியாக நியமிக்கப்பட்டார். தனது கடமைகளைப் பொறுமையோடும் தாழ்ச்சியோடும் ஆற்றினார். மடத்திற்கு உண்மையான தலைவராக இருப்பவர் இயேசுவே என்பதை வலியுறுத்தும் வகையில் மடத்தின் பொது இடத்தில் இயேசுவின் திருஇருதய திருஉருவத்தை நிறுவினார். அவர் மடத்தின் தலைவியாக கி.பி. 1913-1916 ஆண்டுகளில் பணியாற்றினார்.

இவ்வாறு சுமார் 48 ஆண்டுகள் யூப்ரேசியம்மா புனித மரியாள் கன்னியர் இல்லத்திலேயே வாழ்ந்தார். புனித வாழ்க்கை நடத்தி, எப்போதும் இறைவேண்டலில் ஈடுபட்டிருந்தார். இதனால் மக்கள் அவரை “செபிக்கும் அன்னை” என்று அழைத்தனர். சிலர் அவரை “நடமாடும் கோவில்” என்றனர். ஏனென்றால் அவருடைய உள்ளத்தில் குடிகொண்ட இறைவனின் ஒளி அவரிடமிருந்து சென்று மக்களின் வாழ்க்கையை ஒளிர்வித்தது.

கன்னியர் மடம் புகுந்த நாளிலிருந்தே யூப்ரேசியம்மாவுக்கு வழிகாட்டியாக இருந்தவர் ஆயர் “மார் ஜான் மேனச்சேரி” (Mar John Menachery) என்பவர். அவர் யூப்ரேசியம்மாவின் வாழ்க்கை ஆன்மிகத்தில் தோய்ந்திருந்ததை உணர்ந்தார். எனவே, யூப்ரேசியா தமது ஆன்ம அனுபவங்கள் அனைத்தையும் அப்படியே தமக்கு எழுதி அனுப்பும்படி கேட்டுக்கொண்டார். தாம் எழுதியவற்றை அழித்துவிட வேண்டும் என்று யூப்ரேசியம்மா கேட்டுக்கொண்ட போதிலும் ஆயர் அக்கடிதங்களை அப்படியே பாதுகாத்து வைத்தார். அக்கடிதங்களிலிருந்து யூப்ரேசியம்மாவின் ஆன்ம அனுபவ ஆழம் தெரிய வருகிறது.

கன்னியர் மடத்தைத் தேடி வந்து யாராவது உதவி செய்தால் யூப்ரேசியம்மா அவர்களிடம் “இறந்தாலும் மறக்கமாட்டேன்” என்று கூறுவாராம்.

யூப்ரேசியம்மாவை நோக்கி வேண்டியதன் பயனாக அதிசயமான விதத்தில் குணம் கிடைத்ததாகப் பலர் சான்று பகர்ந்துள்ளனர். இப்புதுமைகளை ஆய்ந்து, அவை இறையருளால் நிகழ்ந்தவை என்றும், யூப்ரேசியாவின் மன்றாட்டின் பயனே அது என்றும் திருச்சபை அதிகாரிகள் ஒப்புதல் அளித்தனர்.

யூப்ரேசியம்மாவுக்குப் புனிதர் பட்டம் வழங்குவதற்கான முதன்முயற்சிகள் 1986ம் ஆண்டு, தொடங்கின. 1987ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம், 29ம் நாள், அவருக்கு “இறை ஊழியர்” நிலை வழங்கப்பட்டது.

தாமஸ் தரகன் (Thomas Tharakan) என்பவருடைய உடலிலிருந்து ஒரு புற்றுநோய் கட்டி அற்புதமான விதத்தில் மறைந்தது பற்றிய தகவல் ரோம் (Rome) நகருக்கு அனுப்பப்பட்டது.

திருத்தந்தை பதினாறாம் பெனடிக்ட் (Pope Benedict XVI) அளித்த ஆணையின்படி, “கர்தினால் வர்க்கி விதயத்தில்” (Cardinal Mar Varkey Vithayathil) யூப்ரேசியம்மாவுக்கு “அருளாளர்” பட்டம் வழங்கினார். அந்நிகழ்ச்சி, திரிசூர் பகுதியில் ஒல்லூரில் புனித அந்தோனியார் கோவிலில் நிகழ்ந்தது.

2014ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 23ம் நாள், கிறிஸ்து அரசர் பெருவிழாவின்போது திருத்தந்தை ஃபிரான்சிஸ் (Pope Francis) யூப்ரேசியம்மாவுக்குப் புனிதர் பட்டம் வழங்கினார். அச்சிறப்பு நிகழ்ச்சி வத்திக்கான் நகரில் (Vatican City) தூய பேதுரு பெருங்கோவில் சதுக்கத்தில் (St Peter's Square) நிகழ்ந்தது.

Saint Euphrasia Eluvathingal, (born Rosa Eluvathingal; 17 October 1877 – 29 August 1952), was an Indian Carmelite nun of the Syro-Malabar Church, which is an Eastern Catholic Church in Kerala. Euphrasia is said to have had a vision of the Holy Family, at which point the illness she had long felt ceased. She was canonised as a saint by Pope Francis on 23 November 2014 in Vatican City. Since the beheading of St. John the Baptist is celebrated on August 29, the feast of St. Euphrasia is postponed to August 30.

Saint

Euphrasia Eluvathingal

C.M.C.

Born

Rosa Eluvathingal

17 October 1877

Kattoor, Irinjalakuda, Thrissur, Kerala, India

Died

29 August 1952 (aged 74)

St. Mary's Convent, Ollur

Venerated in

Roman Catholic Church

Syro-Malabar Catholic Church

Beatified

3 December 2006 by Varkey Vithayathil

Canonized

23 November 2014, Saint Peter's Square, Vatican City by Pope Francis

Feast

30 August

Attributes

Religious habit

Early life Edit

She was born Rosa Eluvathingal on 17 October 1877 in a Syro-Malabar Catholic Nasrani family in Kattoor, Irinjalakuda, Thrissur district, in Kerala.[1] Rosa was the eldest child of wealthy landowner Cherpukaran Antony and his wife Kunjethy. She was baptised on 25 October 1877 in Our Lady of Carmel, Forane Church, Edathiruthy for pray the Rosary and to participate in the Qurbana. At the age of nine, Rosa is said to have experienced an apparition of the Blessed Virgin Mary, which led her to make a commitment never to marry, and to commit her entire life to God. When she was ten, she entered the boarding school attached to the first indigenous Carmelite community in the Syro-Malabar Church, founded by Saints Kuriakose Elias Chavara and Leopold Beccaro in 1866 at Koonammavu in Ernakulam District.

As she grew older, Rosa wanted to enter the Sisters of the Mother of Carmel, who follow the Rule of the Third Order of the Discalced Carmelites. Her father opposed this, as he wanted to arrange a marriage for her with the son of another prosperous family in the region. Seeing her resolve, her father eventually relented and accompanied her to the convent.

Religious life Edit

In 1897, Mar John Menachery, the first native Bishop of the Syro-Malabar Catholic Archeparchy of Thrissur, established a Carmelite Convent in Ambazakad (now belonging to the Syro-Malabar Catholic Eparchy of Irinjalakuda). On 9 May, he brought all five inmates from Koonammavu who belonged to his diocese. The next day Rosa was received as a postulant, taking the name Sister Euphrasia of the Sacred Heart of Jesus, and was admitted to the novitiate of the congregation on 10 January 1898. Her constant poor health, however, threatened her stay in the convent, as the superiors considered dismissing her.

The bed where Euphrasia died in St Mary's convent, Ollur, Thrissur, shown in the museum.

Euphrasia is said to have had a vision of the Holy Family, at which point the illness she had long felt ceased. Euphrasia made her solemn profession on 24 May 1900, during the blessing of the newly founded St. Mary's Convent, Ollur or Chinna Roma. After she took her perpetual vows, she was appointed assistant to the Novice Mistress. Though frail in health, in 1904 Euphrasia was appointed Novice Mistress of the congregation. She held this position for nine years until 1913, when she was made Mother Superior of the convent, where she was to live the rest of her life, serving as Mother Superior until 1916.

She endeavoured to lead a life of constant prayer and of devotion to the Sacred Heart of Jesus, becoming known to many people as the Praying Mother.[2] Euphrasia spent much of her day in the convent chapel before the Blessed Sacrament, to which she had a strong devotion. She also nourished a great love and devotion for the Virgin Mary. Euphrasia died on 29 August 1952 at St. Mary's Convent. Her tomb has become a pilgrimage site as miracles have been reported by some of the faithful.

Miracles Edit

The first reported miracle was curing a carpenter from bone cancer.[3] Thomas Tharakan from Anchery in Ollur, a furniture polishing worker, was diagnosed with cancer by the Jubilee Mission Medical College and Research Institute in Thrissur. Thomas was admitted to the hospital for one week. Later before the surgery, a scan by the doctor showed no sign of tumour, despite an earlier scan report showing clear evidence of a tumour. Thomas's sister, Rosy, later claimed that cure was the result of her prayer to Euphrasia.[4][5][6][7]

The second reported miracle happened to a seven-year old child named Jewel from Aloor in Thrissur District. The child had a tumour in his neck which made it difficult for him to swallow any food. Doctors at Dhanya Hospital in Potta, Thrissur District, had said that this disease was incurable. As Jewel's family came from a poor background, their only option was to pray for divine intercession. After his grandmother prayed to Euphrasia, doctors noticed that his tumour began to shrink.[8] Dr Sasikumar of Dhanya Hospital examined him once again and found the tumour to have disappeared. Many other doctors examined the boy and stated that there was no medical basis for this event.[9][10][11][12]

Stages of canonisation Edit

Servant of God Edit

On 27 September 1986 the process of canonisation began in Ollur. On 13 August 1987 Father Lucas Vithuvatikal was appointed as Postulator. He made the oath as Postulator in the presence of Mar Joseph Kundukulam, the Metropolitan Archbishop of Thrissur on 29 August 1987 and Euphrasia was declared a "Servant of God" on the same day.[13][14]

Venerable Edit

Sister Perigrin was appointed as Vice-Postulator on 9 September 1987 and in 1988, a Diocesan Tribunal for the Cause of Euphrasia was established by Kundukulam. The Diocesan Tribunal for the apostolic miracle was established on 8 January 1989, which was officially closed by Kundukulam on 19 June 1991. On 30 January 1990 the tomb of Euphrasia was opened and her remains were transferred to a newly built tomb inside the chapel of St. Mary's Convent. Her case was submitted to the Congregation for the Causes of Saints, Rome on 20 April 1994, and on 5 July 2002 Pope John Paul II declared her "Venerable".[15][16][17][18]

Blessed Edit

She was beatified on 3 December 2006 in St. Anthony's Forane Church, Ollur, with the declaration of the Major Archbishop, Varkey Vithayathil, on behalf of Pope Benedict XVI. Apostolic Nuncio to India Archbishop Pedro López Quintana and Archbishop Jacob Thoomkuzhy of the Syro-Malabar Catholic Archeparchy of Thrissur joined 30 prelates and 500 priests for the beatification events.

Saint Edit

On 3 April 2014, Pope Francis authorised the Congregation for the Causes of Saints to promulgate the decrees concerning the miracle attributed to Euphrasia's intercession. This confirmed the Pope's approval of Euphrasia's canonisation. At a special mass held at St Peter's Square at Vatican City on 23 November 2014, Pope Francis canonised Euphrasia as a saint. Mother Sancta, Mother General of Congregation of the Mother of Carmel (CMC), carried the relics of Euphrasia to the altar.[19][20]

ஆகஸ்டு 29)✠ புனிதர் சபீனா ✠(St. Sabina of Rome)

† இன்றைய புனிதர் †

(ஆகஸ்டு 29)

✠ புனிதர் சபீனா ✠

(St. Sabina of Rome)

மறைசாட்சி:

(Martyr)

பிறப்பு: கி. பி. முதலாம் நூற்றாண்டு

ரோம்

(Rome)

இறப்பு: கி. பி. 125

ரோம்

(Rome)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

(Eastern Catholic Churches)

முக்கிய திருத்தலம்:

தூய சபீனா ஆலயம், அவன்டினா குன்று, ரோம்

(Santa Sabina on the Aventine Hill, Rome)

நினைவுத் திருநாள்: ஆகஸ்ட் 29

புனிதர் சபீனா, ரோம் (Rome) நகரின் மருத்துவமனையொன்றின் தலைமை செவிலியும், மறைசாட்சியுமாவார். இவர், “ஹெராட் மெடல்லரியஸ்” (Herod Metallarius) என்பவரின் மகளும், “அதிகார சபை அங்கத்தினரான” (Senator) “வேலண்டைனஸ்” (Valentinus) என்பவரின் கைம்பெண்ணுமாவார்.

முன்பொருமுறை சபீனாவிடம் அடிமைப்பெண்ணாக இருந்த “புனிதர் செரபியா” (Saint Serapia) என்ற பெண் இவரை கிறிஸ்தவராக மனமாற்றம் செய்வித்தார். ரோம கடவுளர்களை பூஜிக்க மறுத்த காரணத்தால் “ரோமப்பேரரசன்” (Roman Emperor) “ஹட்ரியான்” (Hadrian) என்பவனால் கண்டிக்கப்பட்ட “செரபியா”, துன்புறுத்தப்பட்டு, தலை துண்டிக்கப்பட்டு, மறைசாட்சியாக கொல்லப்பட்டார். (பின்னாளில் செரபியா “ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை” மற்றும் :கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை” ஆகியவற்றால் புனிதராக அருட்பொழிவு செய்விக்கப்பட்டார்.)

தமது அடிமைப்பெண்ணின் உடலை மீட்டெடுத்த சபீனா, அதனை தமது குடும்ப கல்லறையில் (Family mausoleum) அடக்கம் செய்தார்.

இதனால், “எல்பிடியோ” (Elpidio) எனும் நிர்வாக அலுவலரால் (Prefect) கண்டிக்கப்பட்ட சபீனா, அவர் ஒரு கிறிஸ்தவர் என்ற காரணத்தால் குற்றம் சாட்டப்பட்டார். இத்தாலியின் “ஊம்ப்ரியா” (Umbria) மாநிலத்தின் “வின்டேனா” (Vindena) நகரில், கி.பி. 125ம் ஆண்டு, மறைசாட்சியாக கொல்லப்பட்டார்.

கி.பி. 430ம் ஆண்டு, சபீனாவின் உடல் “அவன்டைன்” (Aventine Hill) குன்றின்மேல், இவரது வீட்டினருகேயுள்ள “ஜூனோ கோயில்” (Temple of Juno) அருகே விசேடமாக கட்டப்பட்டு, இவரது பெயரில் அர்ப்பணிக்கப்பட்ட “தூய சபீனா பேராலயத்திற்கு” (Basilica— Santa Sabina) கொண்டு செல்லப்பட்டது.

பின்னர், புனிதராக அருட்பொழிவு செய்விக்கப்பட்ட புனிதர் சபீனாவின் நினைவுத் திருநாள், ஆகஸ்ட் மாதம், 29ம் தேதி கொண்டாடப்படுகிறது.

† Saint of the Day †

(August 29)

✠ St. Sabina of Rome ✠

Martyr:

Born: 1st Century AD

Rome

Died: 126 AD

Rome

Venerated in:

Roman Catholic Church

Eastern Orthodox Church

Major Shrine:

Santa Sabina on the Aventine Hill, Rome

Feast: August 29

Saint Sabina, matron, and martyr from Rome. The widow of Senator Valentinus and daughter of Herod Metallarius. After her female slave Saint Serapia (who had converted her) was denounced and beheaded, Sabina rescued her slave's remains and had them interred in the family mausoleum where she also expected to be buried. Denounced as well, Sabina was accused of being a Christian by Elpidio the Prefect and was thereupon martyred in the year 125 AD in the city of Vindena in the state of Umbria, Italy.

Sabina was later canonized as a saint, her feast day is celebrated on August 29. In 430 her relics were brought to the Aventine Hill, to a specially built basilica— Santa Sabina — on the site of her house, originally situated near a temple of Juno. This house may also have formed an early Christian titular church. The church was initially dedicated to both Sabina and Serapia, though the dedication was later limited to Sabina.

இன்றைய புனிதர் †(ஆகஸ்ட் 29)✠ புனிதர் திருமுழுக்கு யோவானின் தலை துண்டிக்கப்படுதல் ✠(Beheading of St. John the Baptist)

† இன்றைய புனிதர் †

(ஆகஸ்ட் 29)

✠ புனிதர் திருமுழுக்கு யோவானின் தலை துண்டிக்கப்படுதல் ✠

(Beheading of St. John the Baptist)

ஏற்கும் சமயங்கள்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

கிழக்கு கத்தோலிக்க திருச்சபைகள்

(Eastern Catholic Churches)

மரபுவழி திருச்சபை

(Orthodox Church)

ஓரியண்டல் மரபுவழி திருச்சபைகள்

(Oriental Orthodox Churches)

ஆங்கிலிக்கன் சமூகம்

(Anglican Communion)

இஸ்லாம்

(Islam) 

நினைவுத் திருநாள்: 

ஆகஸ்ட் 29 (ரோமன் கத்தோலிக்கம்)

திருமுழுக்கு யோவானின் கொடிய மரணம்:

ஒரு மன்னன் போதையில் செய்த சத்தியமும், அவனுடைய மரியாதைக்குரிய ஆழமற்ற உணர்வும், ஒரு பெண்ணின் மயக்கும் நடனமும், ஒரு ராணியின் வெறுப்பு சூழ்ந்த இருதயமும் இணைந்து, திருமுழுக்கு யோவானின் மறைசாட்சியத்துக்கு வழிகோலியது.

திருமுழுக்கு யோவான் சாதாரண மக்களின் தவறுகளை மட்டுமின்றி, அதிகாரத்திலும் பதவியிலும் இருந்தவர்களின் நெறிகேடானச் செயல்களையும் கடவுளின் பெயரால் கண்டித்தார். அவ்வாறே, “கலிலேயாவின்” (Galilee) குறுநில அரசன் “ஹெராட்” (Herod Antipas), “நபடேயா” அரசன் “அரேடாசின்” (King Aretas of Nabataea) மகளான தமது மனைவி “ஃபசேலிசை” (Phasaelis) விவாகரத்து செய்துவிட்டு, தமது சகோதரன் “முதலாம் ஹெராட் பிலிப்பின்” (Herod Philip I) மனைவி “ஹெரோடியாவை” (Herodias) மனைவியாக சேர்த்துக் கொண்டிருந்ததையும் யோவான் கண்டித்து வந்தார்.

ஹெராட், ஹெரோடியாவின் பொருட்டு ஆளனுப்பி யோவானைப் பிடித்துக் கட்டிச் சிறையில் அடைத்திருந்தான். இருப்பினும், யோவான் நேர்மையும் தூய்மையும் உள்ளவர் என்பதை ஹெராட் அறிந்து அஞ்சி, அவருக்குப் பாதுகாப்பு அளித்து வந்தான். அவர் சொல்லைக் கேட்டு மிகக் குழப்பமுற்ற போதிலும், அவருக்கு மனமுவந்து செவிசாய்த்தான். இதனால் ஹெரோடியா யோவான் மீது காழ்ப்புணர்வு கொண்டு, அவரைக் கொலை செய்ய விரும்பி காத்திருக்கலானாள்.

ஒரு நாள் ஹெரோடியாவுக்கு நல்ல வாய்ப்பு ஒன்று கிடைத்தது. ஹெராட் தன் பிறந்த நாளில் அரசவையினருக்கும், ஆயிரத்தவர் தலைவர்களுக்கும் கலிலேய முதன்மைக் குடிமக்களுக்கும் ஒரு விருந்து படைத்தான். அவ்விருந்தில், ஹெரோடியாவின் மகள் “சலோமி” (Salome), ஹெராட் மற்றும் விருந்தினர் முன்னிலையில் நடனமாடி அகமகிழச் செய்தாள். 

போதையிலிருந்த அரசன் ஹெராட் சலோமியிடம், "உனக்கு என்ன வேண்டுமானாலும் கேள், தருகிறேன்" என்றான். அவள் வெளியே சென்று, "நான் என்ன கேட்கலாம்?" என்று தன்தாயை வினவினாள். அவள், "திருமுழுக்கு யோவானின் தலையைக் கேள்" என்றாள். உடனே சிறுமி அரசனிடம் விரைந்து வந்து, "திருமுழுக்கு யோவானின் தலையை ஒரு தட்டில் வைத்து இப்போதே எனக்குக் கொடும்" என்று கேட்டாள். 

இதைக் கேட்டு அதிர்ச்சியடைந்த அரசன் மிகவும் வருந்தினான். இருப்பினும், விருந்தினர்முன் தாம் உறுதியளித்ததை மறுக்க விரும்பவில்லை. தயக்கத்துடனேயே, அரசன் ஒரு காவலனை அனுப்பி யோவானுடைய தலையைக் கொண்டுவருமாறு பணித்தான். அவன் சென்று சிறையில் அவருடைய தலையை வெட்டி, அதை ஒரு தட்டில் கொண்டுவந்து சலோமியிடம் கொடுக்க, அவளும் அதை வாங்கி தன் தாயிடம் கொடுத்தாள்.

இதைக் கேள்வியுற்ற யோவானுடைய சீடர்கள் வந்து அவருடைய உடலை எடுத்துச் சென்று ஒரு கல்லறையில் வைத்தார்கள்.

ஜெலாசியன் திருத்தந்தைக்கு உரித்தாக்கப்படுகின்ற முற்கால வழிபாட்டு புத்தகத்தில் கண்டுள்ளபடி இன்றைய திருநாளின் பெயர், "புனித திருமுழுக்கு யோவானின் பாடுகள்" என்றும், "புனித திருமுழுக்கு யோவானின் தலை வெட்டுண்டது" என்றும் அழைக்கப்படுகின்றது.

Saint of the Day  : (29-08-2020)

Martyrdom of John the Baptist

St. John the Baptist was the son of Zechariah and Elizabeth. Elizabeth conceived St. John at her advanced age as per God’s will, as expressed through Arch-Angel Gabriel to Zachariah in the temple, when Zechariah was doing the priestly duties. During the pregnancy of Elizabeth, Holy Mary visited her and extended help to her. The name John itself was also predetermined by God and announced by Arch-Angel Gabriel to Zachariah. When John was young he lived in the desert and was eating locusts and honey and clothed with camel-hair clothes. He gave witness to Jesus, as the son of God. He gave baptism to Jesus and pronounced that he saw Holy Spirit descended on Jesus like a dove and announced publicly later that Jesus is the son of God. Jesus once praised John as one, more than an apostle. He courageously blamed people at high positions about their sins. Once he blamed Herod Antipas, the Tetrarch (sub-king) of Galilee, for his illegal connection with his sister-in-law Herodias, the wife of Herod Philip-I. Herod Philip-I was still alive then and Herod Antipas divorced his wife Phasaelis to keep Herodias with him. Herod wanted to kill St. John but feared for the people because people were thinking that John was a saint. One day Salome, the daughter of Herodias danced before Herod Antipas and his invitees in a function and entertained all. Herod Antipas was very much pleased and promised Salome that he would give anything including half of his Kingdom, as a reward for her beautiful dance and encouraged her to ask anything. As instigated by her mother Herodias, Salome asked Herod, the head of St. John the Baptist in a plate. Herod was shocked to hear this but very reluctantly fulfilled his promise for the sake of the invitees and arranged to behead John and to bring the head of St. John and gave it to Salome. The death of St. John the Baptist took place at the fortress of Machaerus probably in the year 30 to 35 A.D. Jewish historian Flavius Josephus said in his book that God destroyed the army of Herod Antipas for killing St. John the Baptist.

John the Baptist was the forerunner of Jesus. He was sent by God to level the path for the coming Jesus who is the Christ. We also must start preparing ourselves for the second coming of Jesus, to stand before Jesus, as true followers of God and His son Jesus Christ.

---JDH---Jesus the Divine Healer---

இன்றைய புனிதர் †(ஆகஸ்ட் 28)✠ புனிதர் கருப்பரான மோசே ✠(St. Moses the Black)

† இன்றைய புனிதர் †

(ஆகஸ்ட் 28)

✠ புனிதர் கருப்பரான மோசே ✠

(St. Moses the Black)

துறவி, குரு, துறவு தந்தை:

(Monk, Priest and Monastic Father)

பிறப்பு: கி.பி. 330

எத்தியோப்பியா

(Ethiopia)

இறப்பு: கி.பி. 405

ஸ்கேடீஸ், எகிப்து

(Scetes, Egypt)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

(Eastern Catholic Churches)

ஆங்கிலிக்கன் ஒன்றியம்

(Anglican Communion)

லூதரனியம்

(Lutheranism)

ஒரியண்டல் மரபுவழி திருச்சபை

(Oriental Orthodoxy)

 

முக்கிய திருத்தலம்:

பரோமேயோஸ் மடம், ஸ்கேடீஸ், எகிப்து

(Paromeos Monastery, Scetes, Egypt)

நினைவுத் திருவிழா: ஆகஸ்ட் 28

பாதுகாவல்: ஆப்பிரிக்கா, அறப் போராட்டம்

“கருப்பரான புனிதர் மோசே” (Saint Moses the Black) அல்லது, “கொள்ளைக்காரான மோசே” (Abba Moses the Robber) என்று அழைக்கப்படும் இவர், நான்காவது நூற்றாண்டில், எகிப்து நாட்டில் வாழ்ந்து, கடும் தவம் செய்த துறவியும், கத்தோலிக்க குருவும், குறிப்பிடத்தக்க பாலைவனத் தந்தையருள் (Desert Father) ஒருவரும் ஆவார். இவர் “அறப் போராட்ட திருத்தூதர்” (Apostle of Non-Violence) எனவும் அழைக்கப்படுகின்றார்.

மோசே, ஒரு எகிப்திய (Egypt) அரசு அதிகாரியின் பணியாளாக இருந்தவர் ஆவார். திருடியதாகவும், கொலை செய்ததாகவும் சந்தேகிக்கப்பட்டு, இவர் பணிநீக்கம் செய்யப்பட்டார். பின்னர் இவர் கொள்ளைக்காரர்கள் (Bandits) கும்பல் ஒன்றின் தலைவர் ஆனார். நைல் பள்ளத்தாக்கில் (Nile Valley) பயங்கரவாத வன்முறை செயல்களில் ஈடுபட்டு வந்தார். இவர் வடிவில் மிகவும் பெரியதாயும் ஆதிக்கம் செலுத்துபவராகவும் இருந்தார்.

ஒரு சமயம், கொள்ளை நடத்த சென்ற இடத்தில் ஒரு நாய் குரைத்ததால் மோசே தனது திட்டத்தினை நிரைவேற்ற இயலவில்லை. அதனால் அவர் அதன் உரிமையாளர் மீது பழிவாங்கும் நோக்கோடு அவரது வீட்டினை கொள்ளை இட மீண்டும் முயன்றார். நாய் மீண்டும் தடுக்கவே, தனது கோபத்தை தணிக்க அவரது ஆடுகளில் சிலவற்றை கொன்றார். ஒருமுறை உள்ளூர் அதிகாரிகளிடமிருந்து தப்பிக்கும் முயற்சியாக அலெக்சாந்திரியாவுக்கருகே (Alexandria) இருந்த “ஸ்கேடீஸ்” (Scetes) என்னும் பாலைவனத்தில் வாழ்ந்துவந்த துறவிகளிடம் அடைக்கலம் புகுந்தார். அங்கு இருந்த துறவியரின் அர்ப்பண வாழ்வு, அவர்களின் அமைதி மற்றும் மனநிறைவு ஆகியவை மோசேவிடம் ஆழ்ந்த தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது. அதன் விளைவாக அவர் விரைவில் தனது பழைய வாழ்க்கையினை கைவிட்டு, ஒரு கிறிஸ்தவராக திருமுழுக்கு பெற்று, அத்துறவியர்களின் குழுவில் ஒரு துறவியாக இணைந்தார்.

துறவு வாழ்வு இவருக்கு முதலில் கடினமாகவே அமைந்தது. இவரின் முரட்டு குணம் இவரை அடிக்கடி மனம் தளர வைத்தது. எனினும் தொடர்ந்து தனது ஆன்மீக வாழ்வில் முன்னேறி பல கடும் தவ முயற்சிகளில் ஈடுபட்டார். பின்னாட்களில் இவர் வட ஆபிரிக்காவின் மேற்கு பாலைவனத்தில் (Western Desert) இருந்த வனவாசிகளுக்கு ஆன்மீக தலைவரானார். அப்போது இவர் ஒரு குருவாக திருநிலைப்படுத்தப்பட்டார்.

இவருக்கு 75 வயதானபோது, கி.பி. 405ம் ஆண்டு, “பெர்பர்களின்” (Berbers) ஒரு குழு மடத்தினை தாக்கி அதனை சூறையாட திட்டமிட்டிருப்பதாக இவருக்கு செய்தி வந்தது. இம்மடத்தில் இருந்த பிற துறவிகள் அவர்களை எதிர்த்து போராட விரும்பினாலும், இவர் அதற்கு அனுமதி வழங்கவில்லை. அம்மடத்தில் இருந்த ஏழு துறவிகளைத்தவிர மற்ற எல்லோரையும் பாதுகாப்பான இடத்திற்கு அனுப்பிவிட்டு படையெடுப்பாளர்களை கைவிரித்து வரவேற்றார். இவரும் இவருடன் மடத்தில் இருந்த எழுவரும் அப்படையெடுப்பாளர்களால் ஜூலை மாதம், 1ம் தேதியன்று, கொல்லப்பட்டனர். இவர் ஒரு மறைசாட்சியாக கருதப்படுகின்றார்.

August 28

 

Saint of the day:

Saint Moses the Black

​

Patron Saint of Africa

 

Prayer:

 

Visit:

His relics and major shrine are found today at the Church of the Virgin Mary in the Paromeos Monastery, Egypt

​

The Brotherhood of St. Moses the Black

​

St. Moses the Black's Story

​

​

Born into slavery to an Egyptian official’s family. An unruly thief, he was driven from the house and fell in with a band of robbers. On the run, he took refuge with hermits at the monastery of Petra in the desert of Skete, Egypt. He was converted and joined them as a monk. Priest. Possessed of supernatural gifts. A confirmed pacifist, he refused to defend himself with his monastery was attacked.

புனித எட்மண்ட் ஆரோஸ்மித் (1585-1628)(ஆகஸ்ட் 28)

புனித எட்மண்ட் ஆரோஸ்மித் (1585-1628)

(ஆகஸ்ட் 28)

இவர் இங்கிலாந்து நாட்டைச் சார்ந்தவர். இவருடைய பெற்றோர் கத்தோலிக்க நம்பிக்கையில் மிக உறுதியாக இருந்தவர்கள். இதற்காகவே இவர்கள்  ஆட்சியாளர்களால் பலவாறாகச் சித்திரவதை செய்யப்பட்டார்கள்.

தனது பெற்றோரின் இத்தகைய எடுத்துக்காட்டான வாழ்வால் தூண்டப்பட்ட இவர், அருள்பணியாளராக மாறி இறைப்பணியைச் செய்ய வேண்டும் என்று உறுதி கொண்டார். அதன்படி இவர் 1605 ஆம் ஆண்டு இங்கிலாந்து நாட்டை விட்டு டவாய் (Douai) என்ற இடத்திற்குச் சென்று குருத்துவப் படிப்பைப் படித்து, 1612 ஆம் ஆண்டு குருவாக அருள்பொழிவு செய்யப்பட்டார்.

இதற்குப் பிறகு இவர் லங்காஷிர் என்ற இடத்தில் 1622 ஆம் ஆண்டு வரை பணி செய்தார். இப்படி இருக்கையில் இவர் கத்தோலிக்க நம்பிக்கையை மக்கள் நடுவில் பரப்பி வருகிறார் என்று கைது செய்யப்பட்டு சிறையில் அடைக்கப்பட்டார். ஒரு சில நாள்களிலேயே இங்கிலாந்தை ஆண்ட வந்த ஜேம்ஸ் என்ற மன்னனின் உத்தரவின் பேரில் இவர் விடுதலை செய்யப்பட்டார்.

சிறையிலிருந்து விடுதலையான இவர் 1624 ஆம் ஆண்டு இயேசு சபையில் சேர்ந்து பணி செய்யத் தொடங்கினார். கடவுளின் வார்த்தையை மிகத் துணிவோடு அறிவித்து வந்த இவர் 1628 ஆம் ஆண்டு, 'ஒரு கத்தோலிக்கக் குருவானவர் இவர்' என்று காட்டிக் கொடுக்கப்பட்டு,  தூக்கிலிடப்பட்டுக் கொல்லப்பட்டார்.

† இன்றைய புனிதர் †(ஆகஸ்ட் 28)✠ புனிதர் அகஸ்டீன் ✠(St. Augustine of Hippo)

† இன்றைய புனிதர் †

(ஆகஸ்ட் 28)

✠ புனிதர் அகஸ்டீன் ✠

(St. Augustine of Hippo)

ஆயர், மறைவல்லுநர்:

(Bishop, Doctor of the Church)

பிறப்பு: நவம்பர் 13, 354

தகாஸ்ட், நுமீடியா 

(தற்போதைய சூக் அஹ்ராஸ், அல்ஜீரியா)

(Thagaste, Numidia (Now Souk Ahras, Algeria)

இறப்பு: ஆகஸ்ட் 28, 430 (வயது 75)

ஹிப்போ ரீஜியஸ், நுமீடியா 

(தற்போதைய அன்னபா, அல்ஜீரியா)

(Hippo Regius, Numidia (Now modern-day Annaba, Algeria)

ஏற்கும் சமயம்: 

புனிதர்களை ஏற்கும் அனைத்து கிறிஸ்தவ சபைகள்

(All Christian denominations which venerate saints)

முக்கிய திருத்தலங்கள்: 

புனித பியெட்ரோ தேவாலயம், சியேல் டி’ஓரா, பவீயா, இத்தாலி

(San Pietro in Ciel d'Oro, Pavia, Italy)

நினைவுத் திருவிழா: ஆகஸ்ட் 28

சித்தரிக்கப்படும் வகை: 

குழந்தை; புறா; எழுதுகோல்; சங்கு; குத்தப்பட்ட இதயம்; 

சிறுகோவிலைத் தாங்கும் புத்தகத்தைப் பிடித்திருத்தல்; 

ஆயரின் ஊழியர்கள், ஆயரின் தொப்பி

பாதுகாவல்: 

குடிபானம்; அச்சுப்பொறிகள்; இறையியலாளர்கள்; பிரிட்ஜ்போர்ட் (Bridgeport), கனெக்டிகட் (Connecticut); ககாயன் டி ஓரோ (Cagayan de Oro); ஃபிலிப்பைன்ஸ் (Philippines); சான் அகஸ்டின் (San Agustin); இசபெலா (Isabela)

புனிதர் ஹிப்போவின் அகஸ்டீன், கத்தோலிக்க திருச்சபையாலும், பிற பல கிறிஸ்தவ சபைகளாலும் பெரிதும் போற்றப்படுகின்ற தலைசிறந்த இறையியல் அறிஞர் ஆவார். இவர் இன்றைய அல்ஜீரியாவில் அமைந்திருந்த “ஹிப்போ ரீஜியஸ்” (Hippo Regius) என்னும் நகரத்தின் ஆயராக இருந்ததால் ஹிப்போ நகர் அகஸ்டீன் என அழைக்கப்படுகின்றார்.

இலத்தீன் மொழி பேசிய மெய்யியலாளரும், இறையியலாளருமான அகஸ்டீன் ரோமப் பேரரசின் பகுதியாக இருந்த வட ஆபிரிக்க மாகாணத்தில் வாழ்ந்தார். திருச்சபைத் தந்தையருள் ஒருவராகப் போற்றப்படும் இவர், மேலை நாட்டுக் கிறிஸ்தவத்தின் வளர்ச்சிக்கு முக்கிய பங்களித்தார். இளமைப் பருவத்தில் இவர் “மானி” (கி.பி. சுமார் 216-276) என்பவரால் தொடங்கப்பட்ட "மனிக்கேயிச" (Manichaeism) கொள்கையால் பெரிதும் கவரப்பட்டார். பின்னர் “புளோட்டினஸ்” என்னும் மெய்யியலாரின் கொள்கையிலிருந்து பிறந்த "நியோ-பிளேட்டோனிசம்" (neo-Platonism) என்னும் கொள்கையைத் தழுவினார்.

இக்கொள்கைகளால் அகஸ்டீனின் மெய்யியல் தேடலை நிறைவுசெய்ய இயலவில்லை. எனவே, கி.பி. 387ம் ஆண்டு, அகஸ்டீன் திருமுழுக்குப் பெற்று கிறிஸ்தவ சமயத்தைத் தழுவினார்.

கிறிஸ்தவர் ஆன பின்பு அகஸ்டீன் கிறிஸ்தவ மெய்யியல் மற்றும் இறையியல் கொள்கைகளை விரித்துரைப்பதில் ஈடுபட்டு, பல நூல்களை இயற்றினார். மனிதருக்கு சுதந்திரம் உண்டு என்று ஏற்றுக்கொண்ட அகஸ்டீன் கடவுளின் அருள் இன்றி மனித சுதந்திரம் செயல்பட இயலாது என்று கற்பித்தார். கிறிஸ்தவ சமயத்தின் ஒரு முக்கிய கொள்கையாகிய பிறப்புநிலைப் பாவம் (Original Sin) என்பது பற்றியும், போரில் ஈடுபடுவதற்கான நிபந்தனைகள் பற்றி நீதிப்போர் கொள்கை (Just War Theory) என்னும் தலைப்பிலும் அகஸ்டீன் எடுத்துக் கூறிய கருத்துருக்கள் கிறிஸ்தவத்தில் செல்வாக்குப் பெற்றன.

மேல்நாட்டில் ரோமப் பேரரசு குலைவடையத் தொடங்கிய காலத்தில், அகஸ்டீன் தாம் எழுதிய "கடவுளின் நகரம்" (City of God) என்னும் நூலில், திருச்சபை என்பது கடவுளை வழிபடுகின்ற சமூகம் என்பதால் ஆன்மிக முறையில் கடவுளின் நகரமாக உள்ளது என்றும், இது உலகம் என்னும் பொருண்மைசார் நகரத்திலிருந்து வேறுபட்டது என்றும் ஒரு கருத்தை முன்வைத்தார். இவரது சிந்தனைகள் மத்தியகால கலாச்சாரத்திலும் உலகநோக்கிலும் தாக்கம் கொணர்ந்தன.

கத்தோலிக்க திருச்சபையும், ஆங்கிலிக்கன் திருச்சபையும் புனித அகஸ்டீனைப் பெரிதும் போற்றுகின்றன. இச்சபைகளால் அவர் புனிதர் என்றும் தலைசிறந்த "திருச்சபைத் தந்தை" (Church Father) என்றும் மதிக்கப்படுகிறார். புனித அகஸ்டீனின் திருநாள் ஆகஸ்ட் மாதம், 28ம் நாள் கொண்டாடப்படுகிறது. அவர் இறந்த அந்நாள் அவர் விண்ணகத்தில் பிறந்த நாளாகக் கருதப்படுகிறது.

அகஸ்டீன் மனிதரின் மீட்புப் பற்றியும் கடவுளின் அருள் பற்றியும் அளித்த சிறப்பான போதனைகளின் காரணமாக, பல எதிர் திருச்சபைகள், குறிப்பாக "கால்வின் சபை" அவருக்குச் சிறப்பு மரியாதை அளிக்கின்றன; அவரை "திருச்சபை சீர்திருத்தத்தின் ஒரு முன்னோடி" என்று போற்றுகின்றன. கிழக்கு மரபு சபை அகஸ்டீனை "முக்திப்பேறு பெற்றவர்" என்று ஏற்று அவருடைய திருநாளை ஜூன் 15ம் நாள் கொண்டாடுகிறது.

அகஸ்டீனுடைய தந்தை, ரோம சமயத்தைச் (Pagan) சார்ந்த “பேட்ரீசியஸ்” (Patricius) ஆவார். இவர், தமது மரணப் படுக்கையில் கிறிஸ்தவராக மனம் மாறினார். அகஸ்டீனுடைய தாயார் பெயர், மோனிக்கா (Monica) ஆகும். இவர், ஒரு கிறிஸ்தவ பெண்மணியாவார்.

அகஸ்டீனின் தாயார் மோனிக்கா கிறிஸ்தவராக இருந்து தம் மகனைக் கிறிஸ்தவ சமயத்தில் வளர்த்த போதிலும், அகஸ்டீன் “மனிக்கேய” (Manichaeism) கொள்கையைத் தழுவி தம் தாயாரை மனம் நோகச் செய்தார்.

அகஸ்டீன் எழுதிய தன்வரலாறு நூலாகிய "Confessions" என்னும் புத்தகத்தில் தம் இளமைக்கால அனுபவங்களையும் தாம் தவறான வழியில் சென்றதையும் விரிவாக வடித்துள்ளார்.

அந்நூலில் காண்பதுபோல, அகஸ்டீன் கார்த்தேஜ் நகரில் ஓர் இளம் பெண்ணோடு தொடர்புவைத்து, அவரை முறைப்படி மணந்து கொள்ளாமலே பதினைந்து ஆண்டுகள் கழித்தார். அந்த உறவின் பயனாக அவருக்கு ஓர் ஆண்மகவு பிறந்தது. அக்குழந்தைக்கு அகஸ்டீன் "அடேயோடாடஸ்" (Adeodatus) என்னும் பெயரிட்டார்.

மோனிக்கா தம் மகன் அகஸ்டீனோடு மிலனுக்குச் சென்றிருந்தார். அங்கு தம் மகனுக்குப் பொருத்தமான ஒரு பெண்ணை மணமுடித்து வைக்க வேண்டும் என அவர் விரும்பினார். ஆனால் அகஸ்டீன் தாம் முதலில் அன்பு செய்த பெண்ணை மறக்கவில்லை. எனவே வேறொரு பெண்ணை மணக்க தயங்கினார். பின்னர் மண ஒப்பந்தம் ஆனது. ஆனால் அது முறிந்தது.

கி.பி. 386ம் ஆண்டு கோடைகாலத்தில் அகஸ்டீன் புனித வனத்து அந்தோனியார் (Saint Anthony of the Desert) என்னும் துறவியின் வாழ்க்கையைப் படித்தார். அதிலிருந்து தாமும் தூய வாழ்வு நடத்த வேண்டும் என்றும், தவறான கொள்கைகளைக் கைவிட வேண்டும் என்றும், கிறிஸ்தவத்தைத் தழுவ வேண்டும் என்றும் முடிவுசெய்தார். அம்முடிவோடு தம் ஆசிரியப் பணிக்கு முற்றுபுள்ளி வைத்தார். திருமணம் செய்யும் எண்ணத்தைக் கைவிட்டார். கடவுளுக்கே தம்மை முற்றிலும் அர்ப்பணிக்கத் தீர்மானித்தார்.

ஒருநாள் தோட்டத்தில் நடந்துகொண்டிருந்தபோது அகஸ்டீன் ஒரு குழந்தையின் குரலைக் கேட்டார். அக்குரல் அவரிடம் "எடுத்து வாசி" என்று கூறியது. முதலில் அக்குரலின் பொருளை அவர் உணரவில்லை. பிறகு, புனித வனத்து அந்தோனியாரின் வாழ்வில் ஏற்பட்ட அனுபவம் தம் வாழ்விலும் உண்மையாவதை அவர் உணர்ந்தார். "எடுத்து வாசி" என்னும் குரல் உண்மையாகவே கடவுளிடமிருந்து வந்ததாகவும், கடவுளுடைய வார்த்தை அடங்கிய திருவிவிலியத்தை எடுத்து வாசித்தால் தம் வாழ்வின் பொருளை அறிந்து கொள்ளலாம் எனவும் அவர் உள்ளூர உணர்ந்தார்.

உடனேயே திரும்பிச் சென்று விவிலியத்தைத் திறந்து வாசித்தார். அப்போது அவர் கண்களில் பட்டது தூய பவுல் உரோமையருக்கு எழுதிய திருமுகத்தில் ஒரு பகுதி இதோ:

"களியாட்டம், குடிவெறி, கூடா ஒழுக்கம், காமவெறி, சண்டைச்சச்சரவு, ஆகியவற்றைத் தவிர்ப்போமாக! தீய இச்சைகளைத் தூண்டும் ஊனியல்பின் நாட்டங்களுக்கு இடம் கொடுக்க வேண்டாம். இயேசு கிறிஸ்துவை அணிந்து கொள்ளுங்கள்." 

~ உரோமையர் 13:13-14

இச்சொற்களை வாசித்த அகஸ்டீன், தம் வாழ்வில் அடிப்படையான மாற்றம் தேவை என்பதை உணர்ந்தார். கடவுளே தம் உள்ளத்தில் பேசுகிறார் என்பதையும் அறிந்தார். தம் தாய் மோனிக்கா கடவுளிடம் வேண்டிய மன்றாட்டுகள் வீண் போகவில்லை என்பதை அகஸ்டீன் உணர்ந்ததோடு, மிலான் நகர ஆயராகிய அம்புரோசு விவிலியத்தை விளக்கியுரைத்த பாணியாலும் கவரப்பட்டார். கிறிஸ்தவ சமயத்தில் கடவுளின் உண்மை உள்ளது என்று ஏற்றுக் கொண்டார்.

எனவே, மிலான் நகர ஆயராகிய அம்புரோசை அணுகி, தமக்குத் திருமுழுக்கு அளித்து தம்மைக் கிறிஸ்தவ சமயத்தில் ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டுமென்று கேட்டுக்கொண்டார். அம்புரோசும் அதற்கு இணங்கி அகஸ்டீனுக்கும் அவருடைய மகன் ஆதோயோதாத்துசுக்கும் அகஸ்டீனின் நெருங்கிய நண்பரும் அவருக்குக் கிறிஸ்தவத்தில் ஆர்வத்தை எழுப்பியவருமாகிய அலீப்பியுஸ் (Alypius) என்பவருக்கும் திருமுழுக்கு அளித்து அவர்களைக் கிறிஸ்தவ சபையில் ஏற்றுக் கொண்டார்.

Saint of the Day : (28-08-2020) 

St. Augustine of Hippo

St. Augustine was the son of St. Monica and was born on November 13, 354. He led a wicked life of parties and entertainment and then converted to Christian faith by the prayers of his mother St. Monica. He got the sudden change of mind when he heard the conversion of two persons after reading the life of St. Antony. He cried to the God to forgive him from his sins and sinful life. At that time when he was praying to God, a child nearby was singing Take up and read. He thought that it is a message to him from God and started reading the book of letters of St. Paul. From then on St. Augustine began a new life. Baptized in the year 387 and then he became a priest in the year 391. He also became a very famous Christian thinker and writer. He became the Bishop of Hippo Regius in the year 391 and remained in that post till his death on August 28, 430. St. Augustine vigorously condemned the practice of induced abortion. He stressed infant baptism. He was of the full faith that the Virgin Mary conceived as virgin, gave birth as virgin and stayed virgin forever.

He healed one person from his illness by laying his hands on the head of that person. He was proclaimed as Doctor of the Church by Pope Boniface-VIII in the year 1298. He is one of the greatest catholic saints ever lived.

---JDH---Jesus the Divine Healer---

மோனிக்கா Monikaபுனித அகுஸ்தினாரின் தாயார் August 27

இன்றைய புனிதர்

2020-08-27

மோனிக்கா Monika

புனித அகுஸ்தினாரின் தாயார்

பிறப்பு

332,

டாகஸ்டே Tagaste, நுமிடியன் Numidien (இன்றைய அல்ஜீரியா)

இறப்பு

அக்டோபர் 387,

ஓஸ்டியா Ostia, இத்தாலி

பாதுகாவல்: கிறித்தவ பெண்கள், தாய்மார்கள்

புனித மோனிக்கா சிறு வயதிலேயே பத்திரிசியுஸ் (Patricius) என்பவருக்கு திருமணம் செய்து வைக்கப்பட்டார். இவர் பல குழந்தைகளுக்கு தாயானார். அவர்களில் ஒருவர்தான் புனித அகுஸ்தீன். தன் மகன் மனம் போன போக்கில் வாழ்ந்ததால், அவரை மனந்திருப்ப, எப்போதும் கண்ணீருடன் இறைவேண்டல் செய்தார். தன் கணவரின் இறப்பிற்கு பின் தன் குழந்தைகளுக்காகவும், பல வேதனைகளைத் தாங்கிக் கொண்டு வாழ்ந்தார். அகுஸ்தீனின் நல்வாழ்விற்காக ஆயர்களை சந்தித்து, தன் மகனுக்கு, ஆன்மீக காரியங்களில் வளர்ந்து, நல்ல கிறிஸ்துவனாக வாழ உதவும்படி மன்றாடினார்.

தன் கணவரையும், தன் மாமியார், மகன் அனைவரையும், தன் இடைவிடா செபத்தினாலேயே, மனமாற்றி, திருமுழுக்கு பெறவைத்து, கிறிஸ்துவர்களாக மாற்றினார். இறுதிமூச்சுவரை திருச்சபையின் மக்களாக வாழ வேண்டுமென்று தன் மகன்களுக்கு அறிவுறுத்தினார். இவர் கார்த்தேஜ்(Carthej) என்ற நகரிலிருக்கும் புனித சிப்ரியன் ஆலயத்தில் அமர்ந்து செபிக்கும்போது, தன் மகன் அகுஸ்தீன் உரோம் நகர் சென்றார். இதையறிந்த அத்தாய், மகனைக் காண ஓடோடி கப்பலேறி வந்துகொண்டிருக்கும்போது, சுகமில்லாம் இறந்துவிட்டார்.

செபம்:

துயரப்படுவோர்க்கு ஆறுதல் அளிப்பவரே எம் தந்தையே! தன் மகன் அகுஸ்தீனின் மனமாற்றத்திற்காக பரிவன்புடன் கண்ணீர் சிந்திய புனித மோனிக்காவைப்போல, நாங்களும் எங்கள் பாவங்களுக்காக கண்ணீர் சிந்தி, உமதருளால் மனமாற்றம் பெற்றிட உதவி செய்தருளும்.

இந்நாளில் நினைவுகூறப்படும் பிற புனிதர்கள்

அன்னை மரியின் முத்திபேறுபெற்ற டோமினிக் Dominikus a Matre Dei CP

சபைத்தலைவர்

பிறப்பு: 22 ஜூன் 1792 விதர்போ Palanzano bei Viterbo, இத்தாலி

இறப்பு: 27 ஆகஸ்டு 1849 இங்கிலாந்து

முத்திபேறுபட்டம்: 27 அக்டோபர் 1963, உரோம், திருத்தந்தை ஆறாம் பவுல்

† இன்றைய புனிதர் †

(ஆகஸ்ட் 27)

✠ புனிதர் மோனிக்கா ✠

(St. Monica)

தாய், கைம்பெண், உறுதிமொழி ஏற்காத மறைப்பணியாளர்:

(Mother, Widow, Religious Lay Woman)

பிறப்பு: கி.பி. 332

தகாஸ்தே, நுமிடியா, ரோமப் பேரரசு

(Thagaste, Numidia, Roman Empire)

இறப்பு: கி.பி. 387

ஓஸ்தியா, இத்தாலி, ரோமப் பேரரசு

(Ostia, Italy, Roman Empire)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

(Eastern Orthodox Church)

ஆங்கிலிக்கன் சமூகம்

(Anglican Communion)

லூதரனியம்

(Lutheranism)

ஓரியண்டல் மரபுவழி திருச்சபை

(Oriental Orthodox Church)

முக்கிய திருத்தலம்:

தூய அகுஸ்தினார் திருத்தலம், ரோம், இத்தாலி

(Basilica of Sant'Agostino, Rome, Italy)

நினைவுத் திருவிழா: ஆகஸ்ட் 27

பாதுகாவல்:

திருமண பிரச்சினைகள், ஏமாற்றமடையும் குழந்தைகள், பாலியல் வன்கொடுமை அல்லது துரோகத்தால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள், (வாய்மொழி) துஷ்பிரயோகம் மற்றும் உறவினர்களின் மனமாற்றம், பொய்க் குற்றச்சாட்டினாலும் வதந்திகளாலும் பாதிக்கப்பட்டவர்கள், பிலிப்பைன்ஸ், ஐக்கிய அமெரிக்க நாடுகள்

புனிதர் மோனிக்கா, “ஹிப்போவின் மோனிக்கா” (Monica of Hippo) என்று அறியப்படுகிறவரும், ஆதி கிறிஸ்தவ புனிதரும் ஆவார். இவர், புனிதரும், மறைவல்லுநருமான புனிதர் அகுஸ்தீனுடைய (St. Augustine of Hippo) தாயாருமாவார். புனிதர் அகுஸ்தீன் எழுதிய சுயசரித நூலில் (Confessions), தம் மனமாற்றம் பற்றி எழுதுவதோடு அந்த மனமாற்றத்துக்குத் துணைபுரிந்த தன் அன்னையாகிய மோனிக்காவின் புனிதத்தையும் வெகுவாகவே போற்றியுள்ளார்.

வாழ்க்கை குறிப்பு:

மோனிக்காவின் பெயரிலிருந்து அவர் “பேர்பர்” (Berber) இனத்தவர் என நம்பப்படுகின்றது. இவர் இளவயதிலேயே “பேட்ரீசியஸ்” (Patricius) என்னும் “ரோம-பேகனியருக்கு” திருமணம் செய்துவைக்கப்பட்டார். “பேட்ரீசியஸ்”, அல்ஜீரியாவில் அரசு சார்ந்த பதவி வகித்து வந்தார். “பேட்ரீசியஸ்” வன்முறை, கோபம் போன்ற குணங்களைக் கொண்டிருந்ததோடு ஒழுங்கீன பழக்கவழக்கங்கள் கொண்டவராக இருந்தார். இதனால் கிறிஸ்தவரான மோனிக்காவின் மணவாழ்வு அமைதியின்றி இருந்தது. மோனிகாவின் உதாரகுணம், செயல்பாடுகள் மற்றும் பிரார்த்தனை பழக்கங்கள் பேட்ரிசியஸைக் கோபமூட்டின. ஆனாலும், அவர் மோனிக்காவை மரியாதையுடனேயே நடத்தினார் என்று கூறப்படுகிறது.

இவர்களுக்கு மூன்று குழந்தைகள் பிறந்தனர். மூத்தவர் “அகுஸ்தீன்” (Augustine); இரண்டாமவர் “நவீஜியஸ்” (Navigius); மூன்றாவது பெண்குழந்தை “பெர்பெச்சுவா” (Perpetua). தன் கணவரின் அனுமதி கிடைக்காததால் இவர்களுக்கு மோனிக்காவால் திருமுழுக்கு கொடுக்க இயலவில்லை. இளவயதினில் அகுஸ்தீன் நோய்வாய்ப்பட்டபோது, திருமுழுக்கு கொடுக்க இணங்கினாலும், உடல் நலம் தேறியதும், பேட்ரிசியஸ் தன் மனதை மாற்றிக் கொண்டார்.

அகுஸ்தீன் “மடௌரஸ்” (Madauros) நகருக்கு கல்விகற்க அனுப்பப்பட்டார். இவ்வேளையில் பேட்ரீசியஸ் மனமாறி கிறிஸ்தவரானார். பேட்ரீசியஸ் மனமாறிய சில நாட்களிலேயே இறந்தார். தமது பதினேழு வயதில், “கார்தேஜ்” (Carthage) நகருக்கு அணியிலக்கணம் (Rhetoric) கற்க சென்ற அகுஸ்தீன், அங்கே ஒழுக்கமற்ற வாழ்வை வாழத் தொடங்கினார்.

அங்கே அகுஸ்தீன் “மனிச்செஸ்ம்” (Manichaeism) எனும் புதிய மதத்தைத் தழுவி தம் தாயாரை மனம் நோகச் செய்தார். மகனுடைய போக்கினால் வேதனையுற்ற மோனிக்கா கிறிஸ்தவ சமயத் தலைவராகிய ஒரு புனித ஆயரிடம் சென்று ஆலோசனை கேட்டார். அவர் மோனிக்காவிடம், "இவ்வளவு கண்ணீர் வழிந்தோடக் காரணமாக இருந்த மகன் ஒருநாள் மனம் திரும்புவார்" என்று கூறிய சொற்கள் வரலாற்றில் சிறப்புப் பெற்றவை.

அகுஸ்தீன் அன்றைய உலகின் கலாச்சார மையமாக இருந்த ரோம் நகருக்கு யாரிடமும் சொல்லாமல் பயணமாகிச் சென்றார். இதை அறிந்த மோனிக்கா மகனைத் தேடி ரோமுக்குச் சென்றார். அதற்குள் அகுஸ்தீன் மிலன் (Milan) சென்றுவிட்டார். அங்கேயும் மோனிக்கா மகனைப் பின்தொடர்ந்தார். மிலன் நகர பேராயரான அம்புரோசால் (Ambrose) மனமாற்றம் அடைந்த அகுஸ்தீன், 17 வருட எதிர்ப்புக்குப் பின் திருமுழுக்கு பெற்றார். அகுஸ்தீன் எழுதிய சுயசரித நூலாகிய " ஒப்புதல்கள்” (Confessions) என்னும் புத்தகத்தில் தம் இளமைக்கால அனுபவங்களையும் தாம் தவறான வழியில் சென்றதையும் பின் தன் தாயின் இறை வேண்டுதலால் மனம் மாறியதையும் விரிவாக விளக்கியுள்ளார்.

இறப்பு:

இத்தாலி நாட்டை விட்டு ஆப்பிரிக்காவுக்குப் பயணமாகச் செல்லுவதற்கு அகுஸ்தீனும் மோனிக்காவும் ரோம் நகரின் துறைமுகமாகிய “ஓஸ்டியா” (Ostia) நகரில் காத்திருந்தபோது மோனிக்கா நோய்வாய்ப்பட்டு மரித்தார். ஓஸ்டியா நகரிலேயே அவர் அடக்கம் செய்யப்பட்டார். அவரது கல்லறை சிறிதுகாலம் கவனிப்பாரற்றுக் கிடந்தாலும், 6ம் நூற்றாண்டில் மோனிக்காவின் மீப்பொருள்கள் ஓஸ்டியாவில் புனித அவுரா என்பவர் கோவிலுக்குக் கொண்டுசெல்லப்பட்டு அங்கு புனித அவுரா கல்லறை அருகே மோனிக்கா அடக்கம் செய்யப்பட்டார்.

† Saint of the Day †

(August 27)

✠ St. Monica ✠

Mother, Widow, Religious Laywoman:

Born: 332 AD

Thagaste, Numidia, Roman Empire

Died: 387

Ostia, Italy, Roman Empire

Venerated in:

Roman Catholic Church

Eastern Orthodox Church

Anglican Communion

Oriental Orthodox Church

Lutheranism

Major Shrines: Basilica of Sant'Agostino, Rome, Italy

Feast: August 27

Patronage:

Difficult marriages, Disappointing children, Victims of adultery or unfaithfulness, victims of (verbal) Abuse, and Conversion of relatives, Manaoag, Pangasinan, Philippines, Don Galo, Parañaque City, Santa Monica, California, United States, Saint Monica University, Buea, Cameroon, Pinamungajan, Cebu, Philippines, St. Monique Valais, Binangonan, Rizal, Santa Monica Parish Church (Angat), Bulacan, Mexico, Pampanga, Sta. Monica Parish Church, Pavia, Iloilo, Sta. Monica Parish Church, Hamitic, Antique, Sta. Monica Parish Church, Pan-ay, Capiz

Saint Monica also is known as Monica of Hippo, was an early Christian saint and the mother of St. Augustine of Hippo. She is remembered and honored in most Christian denominations, albeit on different feast days, for her outstanding Christian virtues, particularly the suffering caused by her husband's adultery, and her prayerful life dedicated to the reformation of her son, who wrote extensively of her pious acts and life with her in his Confessions. Popular Christian legends recall Saint Monica weeping every night for her son Augustine.

Because of her name and place of birth, Monica is assumed to have been born in Thagaste (present-day Souk Ahras, Algeria). She is believed to have been a Berber on the basis of her name. She was married early in life to Patricius, a Roman pagan, who held an official position in Tagaste. Patricius had a violent temper and appears to have been of dissolute habits; apparently, his mother was the same way. Monica's alms, deeds, and prayer habits annoyed Patricius, but it is said that he always held her in respect.

Monica had three children who survived infancy: sons Augustine and Navigius and daughter Perpetua. Unable to secure baptism for them, she grieved heavily when Augustine fell ill. In her distress she asked Patricius to allow Augustine to be baptized; he agreed, then withdrew this consent when the boy recovered.

But Monica's joy and relief at Augustine's recovery turned to anxiety as he misspent his renewed life being wayward and, as he himself tells us, lazy. He was finally sent to school at Madauros. He was 17 and studying rhetoric in Carthage when Patricius died.

Augustine had become a Manichaean at Carthage; when upon his return home he shared his views regarding Manichaeism, Monica drove him away from her table. However, she is said to have experienced a vision that convinced her to reconcile with him.

At this time she visited a certain (unnamed) holy bishop who consoled her with the now-famous words, "the child of those tears shall never perish." Monica followed her wayward son to Rome, where he had gone secretly; when she arrived he had already gone to Milan, but she followed him. Here she found Ambrose and through him, she ultimately had the joy of seeing Augustine convert to Christianity after 17 years of resistance.

In his book Confessions, Augustine wrote of a peculiar practice of his mother in which she "brought to certain oratories, erected in the memory of the saints, offerings of porridge, bread, water, and wine." When she moved to Milan, the bishop Ambrose forbade her to use the offering of wine, since "it might be an occasion of gluttony for those who were already given to drink". So, Augustine wrote of her:

In place of a basket filled with fruits of the earth, she had learned to bring to the oratories of the martyrs a heart full of purer petitions, and to give all that she could to the poor--so that the communion of the Lord's body might be rightly celebrated in those places where, after the example of his passion, the martyrs had been sacrificed and crowned.

~ Confessions 6.2.2

Mother and son spent 6 months of true peace at Rus Cassiciacum (present-day Cassago Brianza) after which Augustine was baptized in the church of St. John the Baptist in Milan. Africa claimed them, however, and they set out on their journey, stopping at Civitavecchia and at Ostia. Here death overtook Monica, and Augustine's grief inspired the finest pages of his Confessions.

Saint Monica was buried at Ostia, and at first seems to have been almost forgotten, though her body was removed during the 6th century to a hidden crypt in the church of Santa Aurea in Ostia. Monica was buried near the tomb of St. Aurea of Ostia. It was later transferred to the Basilica of Sant'Agostino, Rome.

*_🌿புனித மோனிகாவுக்கு செபம்_*

புனித மோனிகாவே !  மிகச்சிறந்த கத்தோலிக்க அன்னைக்கு  உதாரணமே !  'நமது இறைப்பணியை நாம் நமது குடும்பத்தில் இருந்து ஆரம்பித்தல் வேண்டும்' என்பதற்கு எடுத்துக்காட்டாக விளங்கியவரே ! உமது  ஆழமான நம்பிக்கை மிகுந்த ஜெபங்களின்  மூலம்   இறைவனுக்கும், உமது  குடும்ப உறவுகளுக்கும் பாலமாக இருந்து ஆன்மாக்களை மீட்ட புனிதரே !  மகனின் ஒழுங்கற்ற வாழ்வின் மூலம் வேதனையுற்ற உமது மனம் "இவ்வளவு கண்ணீர் வழிந்தோட காரணமாக இருந்த மகன் ஒரு நாள் மனம் திரும்புவார் " என்ற ஆயரின் ஆறுதல் மிகுந்த வார்த்தைகள் உம்மை திடப்படுத்தியதே ! மகன் மனம் மாற முப்பது ஆண்டுகள் கண்ணீர் சிந்தி மன்றாடிய உமது ஆழமான விசுவாசத்திற்கு பரிசாக உமது மகன் அகுஸ்தீனாரை இறைவன் புனிதர் நிலைக்கு உயர்த்தினாரே!  அசைக்க முடியாத அந்த ஆழமான விசுவாசத்தை எங்களுக்கு எல்லாம் வல்ல இறைவன் தந்தருள வேண்டி எங்களுக்காக மன்றாடும். தனது மகனுக்காக, மகளுக்காக கண்ணீர் சிந்தும் எண்ணற்ற தாய்மார்களின் வேதனையுற்ற உள்ளங்களுக்கு ஆண்டவர் ஆறுதலும்,  நம்பிக்கையும் அளித்திட  வேண்டி அவர்களுக்காக மன்றாடும். எங்கள் பிள்ளைகள் ஞானத்தில் சிறந்து விளங்கிடவும், எந்நாளும் ஆண்டவர் வழியில் நடந்திடவும் விண்ணகத்தில் இருந்து எங்களுக்காக தொடர்ந்து மன்றாடும்  அம்மா.! 

ஆமென் .

புனித யூத்தலியா (ஆகஸ்ட் 27)

புனித யூத்தலியா 

(ஆகஸ்ட் 27)

இவர் சிசிலியைச் சார்ந்தவர். இவருக்கு ஒரு சகோதரர் இருந்தார்.

இவருடைய தாயார் இரத்தப்போக்கினால் பாதிக்கப்பட்டிருந்தார். ஒரு நாள் அவர் ஒரு கனவு கண்டார். அந்தக் கனவில் மூன்று புனிதர்கள் தோன்றி அவரிடம், "நீ கிறிஸ்துவின்மீது நம்பிக்கைகொண்டு திருமுழுக்குப் பெற்றால், உன்னிடமுள்ள இரத்தப்போக்கு நின்றுவிடும்" என்று சொல்லிவிட்டு மறைந்து போனார்கள்.

கனவில் தோன்றிய மூன்று புனிதர்கள் தன்னிடம் சொன்னதுபோன்று யூத்தலியாவின் தாயார் ஆண்டவர் இயேசுவின்மீது நம்பிக்கை கொண்டு, திருமுழுக்குப் பெற்றார். இதனால் அவருடைய இரத்தப்போக்கு நின்றுபோனது.

தன்னுடைய தாயிடமிருந்து இரத்தப்போக்கு நின்றதையும், அவர் இயேசுவின் மீது நம்பிக்கை கொண்டதையும் நேரடியாகப் பார்த்த யூத்தலியாவும் இயேசுவின்மீது நம்பிக்கை கொண்டார்.

இச்செய்தி யூத்தலியாவின் சகோதரனுக்குத் தெரியவந்தது. அவன் தன் தாயிடம் "நீங்கள் கிறிஸ்துவை மறுதலியுங்கள்" என்று சொல்ல, அவர் அதற்கு முடியாது என்று சொல்ல, அவன் அவரைத் தாக்கத் தொடங்கினான்; ஆனால் அவர் அவனிடமிருந்து தப்பித்து ஓடிவிட்டார்.

இதையெல்லாம் பார்த்துக்கொண்டிருந்த யூத்தலியா, "நீ ஏன் இவ்வாறு நடந்து கொள்கிறாய்?" என்று கேட்ட பொழுது, பதிலுக்கு அவன் "அப்படியானால் நீயும் கிறிஸ்துவின்மீது நம்பிக்கை கொண்டிருக்கிறாயா?" என்றான். இவர் "ஆமாம், நான் கிறிஸ்துவின்மீது நம்பிக்கை கொண்டிருக்கிறேன்" என்று சொன்னதும், அவன் இவரைக் கொடூரமாகத் தாக்கிக் கொலை செய்தான்.

இவ்வாறு யூத்தலியா ஆண்டவர் இயேசுவின் மீது கொண்ட நம்பிக்கைக்காகத் தன்னுயிர் துறந்தார்

பெர்கமோ நகர்ப் புனித அலெக்சாண்டர்(-303)(ஆகஸ்ட் 26)

பெர்கமோ நகர்ப் புனித அலெக்சாண்டர்

(-303)

(ஆகஸ்ட் 26)

இவர் உரோமையை ஆண்டு வந்த தியோகிளசியன் என்பவனுடைய படையில் போர்வீரராக, நூற்றுவர் தலைவராகப் பணிபுரிந்து வந்தார்.

அக்காலத்தில் உரோமை ஆண்டு வந்த மன்னர்களால் கிறிஸ்தவர்களுக்கெதிரான வன்முறைகள் தொடர்ந்து கட்டவிழ்த்து விடப்பட்டன. இதனால் கிறிஸ்தவர்கள் பலவாறாகச் சித்திரவதை செய்யப்பட்டுக் கொல்லப்பட்டார்கள்.

இந்நிலையில் உரோமையை ஆண்டு வந்த தியோகிளசியன் என்ற மன்னன் தனக்கு கீழ் பணிபுரிந்து வந்த அலெக்சாண்டரிடம் கிறிஸ்துவைப் பின்பற்றுகிறவர்களைக் கூண்டோடு அளிக்குமாறு கட்டளை பிறப்பித்தான். இதற்கு இவர் மறுப்புத் தெரிவித்தார். அவன் ஏன் என்று கேட்டபொழுது, "நான் நம்பிக்கை கொண்டிருக்கும் கிறிஸ்துவின்மீது நம்பிக்கை கொண்டிருக்கும் யாரையும் நான் துன்புறுத்துவதில்லை" என்று உறுதியாகச் சொன்னார்.

இதனால் வெகுண்டெழுந்த மன்னன் கி.பி.303 ஆண்டு இவரைக் கொலை செய்தான்.

இவர் பெர்கமோ நகரின் பாதுகாவலராக இருக்கிறார்.

புனிதர் தெரெசா ஜோர்னெட் இபார்ஸ் August 26

† இன்றைய புனிதர் †

(ஆகஸ்ட் 26)

✠ புனிதர் தெரெசா ஜோர்னெட் இபார்ஸ் ✠

(St. Teresa Jornet Ibars)

கன்னியர்/ நிறுவனர்:

(Virgin/ Founder)

பிறப்பு: ஜனவரி 9, 1843

அய்டோனா, ல்லேய்டா, ஸ்பெய்ன் அரசு

(Aytona, Lleida, Kingdom of Spain)

இறப்பு: ஆகஸ்ட் 26, 1897 (வயது 54)

லிரியா, வலென்சியா, ஸ்பெய்ன் அரசு

(Liria, Valencia, Kingdom of Spain)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

முக்திபேறு பட்டம்: ஏப்ரல் 27, 1958 

திருத்தந்தை 12ம் பயஸ்

(Pope Pius XII)

புனிதர் பட்டம்: ஜனவரி 27, 1974 

திருத்தந்தை ஆறாம் பவுல்

(Pope Paul VI)

பாதுகாவல்:

"கைவிடப்பட்ட முதியோரின் சின்னஞ்சிறு சகோதரிகள் சபை" (Little Sisters of the Abandoned Elderly) 

ஆன்மீக சபைகளால் மறுக்கப்பட்ட மக்கள் (People rejected by religious orders)

முதியோர் (Elderly people)

நினைவுத் திருநாள்: ஆகஸ்ட் 26

புனிதர் தெரெசா ஜோர்னெட் இபார்ஸ், ஸ்பேனிஷ் ரோமன் கத்தோலிக்க மறைப்பணியாளரும், "கைவிடப்பட்ட முதியோரின் சின்னஞ்சிறு சகோதரிகள்" (Little Sisters of the Abandoned Elderly) என்ற சபையின் நிறுவனரும் ஆவார்.

ஸ்பெயின் நாட்டின் “ல்லேய்டா” (Lleida) பிராந்தியத்தின் “அய்டோனா” (Aytona) எனும் சிறு நகரில், 9 ஜனவரி 1843ல் விவசாய குடும்பமொன்றில் பிறந்த இபார்ஸின் தந்தை பெயர் “ஃபிரான்சிஸ்கோ ஜோஸ் ஜோர்னேட்” (Francisco José Jornet) ஆகும். தாயாரின் பெயர், “அன்டோனியிட்டா இபார்ஸ்” (Antonieta Ibars) ஆகும்.

சிறுவயதிலிருந்தே எழைகளின்பால் தீவிர பற்று கொண்ட இவர், பல துன்பங்களுக்கு உட்படுத்தப்பட்டார். அனைத்து துன்பங்களையும் பொறுமையோடு எதிர்கொண்டார். ஏழைகளின் நிலை கண்டு எப்போதுமே கவலை கொண்டிருந்தார்.

இவர் சிறுவயதிலிருந்து, தான் ஓர் துறவியாக வேண்டுமென்று ஆசை கொண்டார். தன் விருப்பத்தை பல துறவற இல்லத்தில் தெரிவித்தார். ஆனால் இவரை, துறவறத்திற்கு சேர்த்துக்கொள்ள யாரும் முன்வரவில்லை. எந்த துறவற சபையினரும் அவரை ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை. இதனால் ஓர் ஆசிரியராக படித்து, பின்னர் பள்ளியில் ஆசிரியர் பணியை செய்தார். தமது பத்தொன்பது வயதில் “பார்சிலோனா” (Barcelona) நகரில் ஆசிரியை பணி செய்கையில், துறவு வாழ்க்கைக்கு தாம் அழைக்கப்படுவதாக உணர்ந்தார்.

கி.பி. 1868ம் ஆண்டு, “பர்கோஸ்” (Burgos) நகருக்கு அருகேயுள்ள “எளிய கிளாரா” (Poor Clares) மடத்தில் இணைய விண்ணப்பித்தார். ஆனால் அப்போதிருந்த ஆன்மீகத்துக்கேதிரான சட்டங்கள், அவரை சபையில் இணைய தடுத்தன. அதனால், பின்னர் கி.பி. 1870ம் ஆண்டு, “மதச்சார்பற்ற கார்மேல்” (Secular Carmelites) சபையில் உறுப்பினராக இணைந்தார்.

அவரது தந்தையின் இறப்பு மற்றும் அவரைப் பீடித்த ஒரு கடுமையான நோய் காரணமாக, அவர் நீண்ட காலத்திற்கு தமது வீட்டிலேயே தங்க நேரிட்டது. பின்னர், தமது ஆன்மீக வழிகாட்டியின் ஆலோசனைகளின்படி, பிராந்தியத்திலுள்ள முதியோரை அழைத்து வந்து சரியாக அவர்களை கவனிக்க ஆரம்பித்தனர். கி.பி. 1872ம் ஆண்டு, இதற்கான முதல் இல்லத்தை “பர்பாஸ்ட்ரோ” (Barbastro) என்னும் இடத்தில் தொடங்கினார். அவரது சொந்த சகோதரியான மரியா இதற்கு உதவினார்.

நாளடைவில் தன் விருப்பத்தை, தன்னுடைய ஆன்ம வழிகாட்டியிடம் தெரிவித்தார். அவர் காட்டிய வழியில் சென்ற தெரசா, கி.பி. 1872ம் ஆண்டு பார்பஸ்ட்ரோ (Barbastro) என்ற ஊரில், ஒரு துறவற சபையை தொடங்கினார். இச்சபைக்கு "கைவிடப்பட்ட முதியோரின் சின்னஞ்சிறு சகோதரிகள்" (Little Sisters of the Abandoned Elderly) என்ற பெயரை சூட்டினார்.

கி.பி. 1873ம் ஆண்டு, மே மாதம், 8ம் தேதி, “வலென்சியா” (Valencia) நகரில் தமது சபையின் தலைமை இல்லத்தை நிறுவினார். சபையின் தலைமைப் பொறுப்பையும் தாமே ஏற்றார். தமது சபையின் சகோதரிகளிடம், ஏழைகளுக்காக தமது வசதிகளை தியாகம் செய்யுமாறு கற்பித்தார். கி.பி. 1887ம் ஆண்டு, திருத்தந்தை “பதின்மூன்றாம் லியோ” (Pope Leo XIII) சபைக்கான அங்கீகாரத்தை வழங்கினார்.

கி.பி. 1897ல், ஸ்பெயின் நாட்டில் காலரா (Cholera) நோய் பரவியது. இந்நோயால் பாதிக்கப்பட்டோருக்கு உதவிட இவரும் இவரது சபையின் சகோதரிகளும் தீவிரமாக செயல்பட்டனர். இம்முயற்சிகளில் மிகவும் மனம் தளர்ந்த தெரேசா சபையின் தலைமைப் பொறுப்பிலிருந்து ஓய்வு பெற்றார். மிகவும் தளர்ச்சியடைந்த தெரெசா, காசநோய் (Tuberculosis) பாதிக்கப்பட்டு, கி.பி. 1897ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம், 26ம் தேதி “லிரியா” (Liria) நகரில் மரணம் அடைந்தார்.

Saint of the Day : (26-08-2020)

Saint Teresa de Gesu, Jornet y Ibars

Also known as : Teresa of Jesus Ibars

Raised on a farm. Teacher at Lérida. Tried to join the religious life, but was refused. At the suggestion of her spiritual director, she founded the Little Sisters of the Poor at Barbastra on 27 January 1872. The congregation expanded to 58 houses in Teresa's lifetime.

Born :

9 January 1843 at Aytona, Lleida, Spain

Died :

26 August1897 in Liria, Valencia, Spain of natural causes

Canonized :

27 January 1974 by Pope Paul VI

Patronage :

people rejected by religious orders

---JDH---Jesus the Divine Healer---

August 25​Saint of the day:Saint Genesius of Rome

August 25

​

Saint of the day:

Saint Genesius of Rome

​

Patron Saint of actors, clowns, comedians,

converts, dancers, musicians, stenographers, printers, lawyers, epileptics, thieves, torture victims

 

Prayer:

 

The Story of Saint Genesius of Rome

​

Creation and Redemption are part of a grand masterpiece of love initiated by God, the Divine Artist. He created the world out of love, in love and for love. All who dwell upon it can become a manifestation of His Beauty - by responding to His invitations of grace.

​

There is an integral connection between beauty and the Christian vocation to manifest the presence of the living God in this world. Beauty is a path to encountering the God who is its source and summit.

To be fully Christian is to be fully human, and fully alive. We are paintbrushes in the hand of God the Divine Artist, and through us He intends to manifest his beauty.

​

In Saint John Paul's "Letter to Artists" he referred to all artists as "Images of the Creator." He wrote, "to communicate the message entrusted to her by Christ, the Church needs art. Art must make perceptible, and as far as possible attractive, the world of the spirit, of the invisible, of God."

​

The late Pope explained, "Beauty is a key to the mystery and a call to transcendence. It is an invitation to savor life and to dream of the future. That is why the beauty of created things can never fully satisfy. It stirs that hidden nostalgia for God, which a lover of beauty like Saint Augustine could express in incomparable terms: "Late have I loved you, beauty so old and so new: late have I loved you!" (John Paul II)

​

He called Christian artists to create "epiphanies of beauty" and encouraged the flourishing of all the arts in a great renewal of humanity for our age. His letter began with these words from the Book of Genesis: "God saw all that He had made, and it was very good (Genesis 1:31)." It still is. Included among artists are actors and playwrights.

​

In the early years of the first Christian Millennium, the theatre was debased and inhuman because human culture had become debased. Even though Christians desired to participate in the culture, they often avoided the theatre because of this.

That is one of the reasons why the story of the actor and martyr named St. Genesius is so unique and inspiring.

It is also very timely.

​

We live in an age when the theatre is again becoming debased. As our culture moves away from God, it is losing an understanding of the dignity of the human person. When a culture rejects God, it rejects beauty.

​

That is why we need contemporary Christian artists to create new "epiphanies of beauty" for a new missionary age. The story of St. Genesius needs to be re-told in this hour. The witness of his martyrdom, along with his intercession, can help inspire new Christian playwrights, actors and artists.

​

What we know about St. Genesius comes from an ancient Christian tradition which was affirmed in a seventh century document called the Acts of the Martyrs which tells his story.

​

During the brutal persecution of Christians under the evil emperor Diocletian in the third and fourth centuries, a pagan man named Genesius wrote a play mocking Christianity.

​

The emperor Diocletian traveled to Rome in the year 303 to celebrate twenty years as an emperor. Genesius knew of the emperors hatred of Christianity and thought he could advance himself by writing and performing in a play which mocked the Christian faith which Diocletian was hell bent on destroying.

​

Christian tradition tells us that Genesius decided that the best way to learn this Christian way in order to write such a satirical play and act in it, was to deceive members of the Christian community into believing that he wanted to enter the catechumenate and prepare for Baptism.

​

He was successful. They accepted him into the catechumenate.

It was during the months of instruction in preparation for Baptism that Genesius decided to make the Christian claims that Baptism washed away sin and brought the baptized into a new life in Jesus Christ the subject of his play.

He planned to mock the claim on stage, in front of Diocletian! However, during the period of instruction in the Christian Way, he found himself increasingly drawn to the Savior whom the Christians proclaimed and became conflicted.

He finally left the catechumenate and rejected the claims of Christianity.

He then decided to proceed with his blasphemous plan to write a play which was a parody of Christianity and perform it in front of the Emperor. He wanted to curry favor with this evil emperor and enhance his standing in the empire.

When the time came for the performance of the play, before the emperor, Genesius appeared on stage, playing a bedridden sick man who cried out to be Baptized. An actor playing a Christian priest came to baptize the sick man. The entire play was supposed to mock the Savior Jesus Christ and the Christian way of life.

​

But, the Lord had other plans.

As the actor playing the Christian priest poured water over the head of Genesius, the grace of God fell upon him. He encountered the Risen Jesus Christ and saw the truth of the Christian faith. According to the Acts, Genesius began to give testimony to Jesus Christ in front of all who were watching and affirmed the Christian faith. He boldly called on Diocletian to give his life to Jesus Christ in these words:

​

I came here today to please an earthly Emperor but what I have done is to please a heavenly King. I came here to give you laughter, but what I have done is to give joy to God and his angels. From this moment on, believe me, I will never mock these great mysteries again. I now know that the Lord Jesus Christ is the true God, the Light, the Truth and the Mercy of all who have received his gift of baptism. O great Emperor, believe in these mysteries! I will teach you, and you will know the Lord Jesus Christ is the true God."

Diocletian became enraged. He had this holy, newly baptized Christian, tortured and beheaded when he refused to renounce his faith in Jesus Christ the Lord. Genesius is the Patron Saint of Actors. St. Genesius, pray for us!

புனித பேட்ரிசியா (-665)(ஆகஸ்ட் 25)

புனித பேட்ரிசியா (-665)

(ஆகஸ்ட் 25)

இவர் கான்ஸ்டான்டிநோப்பிளை ஆண்டு வந்த இரண்டாம் கான்ஸ்டன்டைன் என்ற மன்னனின் மகள்.

இவர் வளர்ந்து பெரியவளானபோது இவரது தந்தை இவரை ஒருவருக்கு மணம்முடித்துக் கொடுக்க முடிவு செய்தார். அப்பொழுது இவர் தன் தந்தையிடம், "நான் என்னை ஏற்கெனவே கடவுளுக்கு அர்ப்பணித்து விட்டேன்; அதனால் நான் யாரையும் மணப்பதாக இல்லை" என்று சொல்லி எருசலேமிற்கும், அதன் பின்னர் உரோமைக்கும் தப்பியோடினார்.

உரோமையில் திருத்தந்தை லிபேரியுசைத் சந்தித்த இவர், அவரிடம் தன் விருப்பத்தைச் சொன்னபொழுது, அவர் இவருக்குத் துறவிக்கான ஆடையைக் கொடுத்து, இவருக்கு ஆசி வழங்கி அனுப்பி வைத்தார்.

அந்த ஆடையோடு தன் சொந்த நாட்டிற்குத் திரும்பி வந்த இவர் தனக்குச் சேரவேண்டிய உடைமைகளை விற்று ஏழைகளுக்குக் கொடுத்துவிட்டு, இத்தாலியில் உள்ள நோப்பில்ஸ் நகர் நோக்கிக் கப்பலில் வந்தார். 

அவ்வாறு இவர் வரும் வழியில் இவர் பயணம் செய்த கப்பல் புயலில் சிக்கிக் கொள்ள, இவர் கப்பலில் இறந்தார். 

இவர் நோப்பில்ஸ் நகரின் பாதுகாவலியாக இருக்கிறார்.

புனிதர் ஜோசஃப் கலசன்ஸ் ✠(St. Joseph Calasanz August 25

† இன்றைய புனிதர் †

(ஆகஸ்ட் 25)

✠ புனிதர் ஜோசஃப் கலசன்ஸ் ✠

(St. Joseph Calasanz)

மறைப்பணியாளர், குரு, நிறுவனர்:

(Religious, Priest and Founder)

பிறப்பு: செப்டம்பர் 11, 1557

பெரல்டா டி ல ஸல், அரகன் அரசு

(Peralta de la Sal, Kingdom of Aragon, Crown of Aragon)

இறப்பு: ஆகஸ்ட் 25, 1648 (வயது 90)

ரோம், திருத்தந்தையர் மாநிலம்

(Rome, Papal States).

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

முக்திபேறு பட்டம்: ஆகஸ்ட் 7, 1748

திருத்தந்தை பதினான்காம் பெனடிக்ட்

(Pope Benedict XIV)

புனிதர் பட்டம்: ஜூலை 16, 1767

திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் கிளமன்ட்

(Pope Clement XIII)

முக்கிய திருத்தலம்:

புனித பெண்டலோன், ரோம்

(San Pantaleone, Rome)

நினைவுத் திருநாள்: ஆகஸ்ட் 25

பாதுகாவல்: கத்தோலிக்க பள்ளிகள்

புனிதர் ஜோசஃப் கலசன்ஸ், ஒரு ஸ்பேனிஷ் குருவும், கல்வியாளரும், ஏழைக் குழந்தைகளுக்கு இலவச கல்வியளிக்கும் ஆன்மீக பள்ளிகளின் நிறுவனரும், “பியரிஸ்ட்ஸ்” (Piarists) என்றழைக்கப்படும் (The Order of Poor Clerics Regular of the Mother of God of the Pious Schools) சபையின் நிறுவனருமாவார். “ஜோசஃப் கலசேன்க்ஷியஸ்” மற்றும் ஜோசஃபஸ் அ மாட்ரெடே” (Joseph Calasanctius and Josephus a Matre Dei) ஆகிய பெயர்களாலும் அறியப்படும் இவர், கத்தோலிக்க திருச்சபையால் புனிதராக போற்றப்படுகின்றார்.

ஸ்பெயின் நாட்டின் “அரகன்” (Kingdom of Aragon) அரசின் “பெரல்டா டி ல ஸல்” (Peralta de la Sal) எனுமிடத்தில், கி.பி. 1557ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதம், 11ம் தேதி பிறந்த இவருடைய தந்தை ஒரு குறுநில பிரபுவும் நகர தலைவருமான “பெட்ரோ டி கலசன்ஸ்” (Pedro de Calasanz y de Mur) என்பவர் ஆவார். இவரது தாயார் பெயர், “மரிய கஸ்டன்” (María Gastón y de Sala) ஆகும்.

ஆரம்பக் கல்வியை வீட்டிலிருந்தும், பின்னர் “பெரல்டா” (Peralta) எனுமிடத்திலுள்ள பள்ளியிலும் கற்ற ஜோசஃப், கி.பி. 1569ம் ஆண்டு, “எஸ்டடில்லா” (Estadilla) எனுமிடத்தில், “திரித்துவ சபையின்” (Trinitarian Order) துறவியர் நடத்தும் கல்லூரியில், பண்டைய கிரேக்க இலத்தீன் கலைக்குரிய கல்வி கற்க அனுப்பப்பட்டார். அங்கே கல்வி கற்கும் காலத்தில், தமது பதினான்கு வயதில், தாம் குருத்துவம் பெறவேண்டுமென முடிவெடுத்தார். எனினும், இந்த இறை அழைப்பு, அவரது பெற்றோரின் ஆதரவைப் பெறவில்லை.

“ல்லேய்டா” பல்கலையில் (University of Lleida) உயர் கல்வி கற்ற ஜோசஃப், அங்கே தத்துவம் மற்றும் சட்டம் பயின்றார். “வாலென்சியா பல்கலைக்கழகம்” மற்றும் “கோம்ப்லுடேன்ஸ் பல்கலைக்கழகத்தில்” (The University of Valencia and at Complutense University) இறையியல் கற்றார்.

இதற்கிடையே ஜோசஃபின் தாயாரும் சகோதரர் ஒருவரும் மரித்துப் போகவே, அவரது தந்தை ஜோசஃப் திருமணம் செய்துகொண்டு குடும்ப பொறுப்பை ஏற்கவேண்டும் என விரும்பினார். ஆனால், கி.பி. 1582ம் ஆண்டு இவரை தாக்கிய ஒரு நோய், ஜோசஃபை கல்லறையின் விளிம்பு வரை கொண்டுவந்தது. இது, அவரது தந்தையின் கண்டிப்பாய் தணித்தது. நோயிலிருந்து மீண்ட ஜோசஃப், கி.பி. 1583ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 17ம் தேதி, “ஊர்ஜெல்” மறைமாவட்ட ஆயர் (Bishop of Urgel) “ஹுகோ அம்ப்ரோசியோ” (Hugo Ambrosio de Moncada) என்பவரால் குருத்துவ அருட்பொழிவு செய்விக்கப்பட்டார்.

ஸ்பெயின் நாட்டில் தமது ஆன்மிக பணிக்காலத்தில், ஜோசஃப் பல்வேறு பொறுப்புகளை ஏற்று செய்தார். ஏழைகளுக்கு பல்வேறு சேவையாற்றிய இவர், ஏழைகளுக்கு இலவச உணவளிக்கும் நிறுவனம் ஒன்றினையும் நிறுவி நடத்தினார்.

கி.பி. 1592ம் ஆண்டு, தமது 35 வயதில், தமது ஆன்மிக வாழ்க்கையை மேம்படுத்தும் நம்பிக்கையிலும், சில வகையான நலன்களைப் பாதுகாக்கவும் ஜோசஃப் ரோம் பயணமானார். அவர் தமது வாழ்வின் மீதமுள்ள 56 வருடங்களை அங்கேயே வாழ்ந்தார். முக்கியமாக, பெற்றோர்களை இழந்த அனாதைச் சிறுவர்களுக்கு கல்வி கற்பிக்கும் பணி உள்ளிட்ட தொண்டுப்பணிகளாற்றக்கூடிய அற்புதமான துறையை ரோம் நகரம் இவருக்கு வழங்கியது. ஜோசஃப் “கிறிஸ்தவக் கோட்பாடுகளின் தோழமைக் கூட்டுறவு” (Confraternity of Christian Doctrine) எனும் நிறுவனத்தில் இணைந்தார். தெருக்களில் சுற்றித்திரியும் அனாதைச் சிறார்களை ஒன்றிணைத்து அழைத்து வந்து பள்ளிகளில் சேர்த்தார்.

ரோம் நகரின் “ட்ரஸ்டேவேர்” (Trastevere) பகுதியிலுள்ள (Church of Santa Dorotea) ஆலயத்தின் பங்குத்தந்தையான “அந்தோனி” (Anthony Brendani) இடமும் தந்து, கற்பிக்கும் உதவிகளும் செய்வதாக உறுதியளித்தார். கூடுதலாக இரண்டு குருக்களும் உதவுவதாக வாக்குறுதியளித்தனர். இதனைத் தொடர்ந்து, கி.பி. 1597ம் ஆண்டு, நவம்பர் மாதம், ஐரோப்பாவிலேயே முதல் இலவச பள்ளியை ஜோசஃப் தொடங்கினார்.

கி.பி. 1598ம் ஆண்டு, கிறிஸ்து பிறப்பு பெருநாளன்று, இத்தாலியின் மூன்றாவது நீளமான நதியான “டிபேர்” (Tiber) நதியில் சரித்திரத்திலேயே அதிக அளவான இருபது மீட்டர் உயர (சுமார் 65 அடி) வெள்ளம் பெருக்கெடுத்தோடியது. பேரழிவு பரவலாக இருந்தது. நதியோரம் வசித்த, ஏற்கனவே ஏழைகளான நூற்றுக்கணக்கான குடும்பங்கள் வீடிழந்தன. உணவற்றுப் போயின. வெள்ளத்திற்கு பலியானவர்களின் எண்ணிக்கை 2,000க்கும் மேலானது. ஜோசஃப், “ஆன்மீக சகோதரத்துவம்” (Religious fraternity) எனும் தொண்டு நிறுவனத்துடன் இணைந்து அதிவேகமாக செயலாற்றினார். ஏழை மக்களுக்கு உதவுவதில் தம்மை அர்ப்பணித்துக்கொண்டார். நகரை சுத்தம் செய்வதிலும், மீட்பதிலும் உதவ தொடங்கினார். கி.பி. 1600ம் ஆண்டு, நகரின் மத்தியில் “தெய்வ பக்தியுள்ள” (Pious School) பள்ளியை தொடங்கினார். விரைவிலேயே, அந்த பள்ளி, பல கிளைகளுடன் விரிவடைந்தது.

கி.பி. 1602ம் ஆண்டு, “தெய்வ பக்தியுள்ள பள்ளிகளின் சபை” (Order of the Pious Schools or Piarists) எனும் சபைக்கான அடித்தளமிட்டார். 1610ம் ஆண்டு, தமது சபையின் ஆசிரியர் மற்றும் மாணவர்களுக்கான அடிப்படை ஒழுங்குகளை எழுதினர். ஜோசஃப், செப்டம்பர் 15, 1616 அன்று, “ஃப்ரஸ்கடி” (Frascati) நகரில் முதல் பொது இலவச பள்ளியை தொடங்கினார். சரியாக ஒரு வருடத்தின் பின்னர், கற்பித்தல் சேவைகளுக்காக ஆரம்பிக்கப்பட்ட முதல் ஆன்மீக நிறுவனமான (Pauline Congregation of the Poor of the Mother of God of the Pious Schools) எனும் சபையை, திருத்தந்தை “ஐந்தாம் பவுல்” (Pope Paul V) அங்கீகரித்தார். மார்ச் 25, 1617 அன்று, அவரும் அவரது பதினான்கு உதவியாளர்களும் இவர்களது புதிய சபையின் முதல் உறுப்பினர்களாகி, சீருடையைப் பெற்றனர். ஆரம்பப்பள்ளியில் கற்பிப்பதை தமது முதன்மை ஊழியமாக செய்த முதல் குருக்கள் இவர்களேயாவர்.

ஆரம்ப காலங்களிலிருந்தே ஒரு குழந்தை ஆன்மீகத்தையும் கல்வியையும் சரியாக போதித்தால், அக்குழந்தையின் வாழ்க்கை மகிழ்ச்சியாக அமையும் என்று நியாயமாக நம்பலாம் என்று எழுதி வைத்த ஜோசஃப், “பயத்தையல்ல – அன்பையே வலியுறுத்துங்கள்” (Emphasizing love, not fear) என்றார்.

புனிதர் ஜோசஃப் கலசன்ஸின் வாழ்க்கையின் இறுதி பத்தாண்டு காலம், மிகவும் சோதனையானதாக இருந்தது. அவரது சபையில் நேர்ந்த சில அவல நிகழ்வுகள் அவருக்கு அவப்பெயரை தேடித்தந்தது. கி.பி. 1642ம் ஆண்டு, அவர் கைது செய்யப்பட்டு விசாரனைக்குள்ளாக்கப்பட்டார். “நேப்பிள்ஸ்” (Naples) நகரின் பள்ளியில் தலைமையாசிரியராக இருந்த அருட்தந்தை “ஸ்டேஃபனோ செருபனி” (Father Stefano Cherubini) என்பவர் பள்ளியின் சிறுவர்களை பாலியல் ரீதியாக வல்லுறவு கொண்டதன் பின்விளைவுகள் இவரையும் பாதித்தன.

தமது மாணவர்கள், அவர்களுடைய குடும்பங்கள், சக தோழர்கள் மற்றும் ரோம் நகர மக்கள் ஆகியோரால் அவரது தூய்மைக்காகவும், தைரியத்துக்காகவும் போற்றப்பட்ட புனிதர் ஜோசஃப் கலசன்ஸ், கி.பி. 1648ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம் 25ம் தேதி, தமது 90 வயதில் மரித்தார். “தூய பன்டேலோ” (Church of San Pantale) தேவாலயத்தில் அடக்கம் செய்யப்பட்டார்.

August 25

​

Saint of the day:

Saint Joseph Calasanz

​

Patron Saint of Catholic schools

​

 

Prayer:

 

Saint Joseph Calasanz’ Story

​

From Aragon, where he was born in 1556, to Rome, where he died 92 years later, fortune alternately smiled and frowned on the work of Joseph Calasanz. A priest with university training in canon law and theology, respected for his wisdom and administrative expertise, he put aside his career because he was deeply concerned with the need for education of poor children.

When he was unable to get other institutes to undertake this apostolate at Rome, Joseph and several companions personally provided a free school for deprived children. So overwhelming was the response that there was a constant need for larger facilities to house their effort. Soon, Pope Clement VIII gave support to the school, and this aid continued under Pope Paul V. Other schools were opened; other men were attracted to the work, and in 1621 the community–for so the teachers lived–was recognized as a religious community, the Clerks Regular of Religious Schools–Piarists or Scolopi. Not long after, Joseph was appointed superior for life.

A combination of various prejudices and political ambition and maneuvering caused the institute much turmoil. Some did not favor educating the poor, for education would leave the poor dissatisfied with their lowly tasks for society! Others were shocked that some of the Piarists were sent for instruction to Galileo–a friend of Joseph–as superior, thus dividing the members into opposite camps. Repeatedly investigated by papal commissions, Joseph was demoted; when the struggle within the institute persisted, the Piarists were suppressed. Only after Joseph’s death were they formally recognized as a religious community.

புனித ஒன்பதாம் லூயிஸ், அரசர் (St. Louis IX / Ludwig IX) August 25

இன்றைய புனிதர் : 

(25-08-2020) 

புனித ஒன்பதாம் லூயிஸ், அரசர் (St. Louis IX / Ludwig IX)

பிறப்பு 

25 ஏப்ரல் 1219, 

பிரான்ஸ்

    

இறப்பு 

25 ஆகஸ்டு 1270 

துனிசியா

புனிதர்பட்டம்: 1297, திருத்தந்தை எட்டாம் போனிபாஸ்

அரசராக: 1230, 11 வயதில் 

பாதுகாவல்: முயூனிக், சார்ப்ர்யூக்கன், பெர்லின், பிரான்சிஸ்கன் 3 ஆம் சபைக்கு பாதுகாவலர்

லூயிஸ் ஓர் அரசர் குடும்பத்தில் பிறந்தவர். இவர் தந்தையின் பெயர் லூயிஸ் டி லையன்(Louid de Lion). இவரின் தாய் ப்லான்சே(Blanche). இவரின் தாத்தா பிரான்சு நாட்டு அரசர் இரண்டாம் பிலிப்பு. புனித லூயிஸ் 9 வயதாக இருக்கும்போதே, இவரின் தாத்தா இறந்துவிட்டார். இதனால் இவரின் தந்தை 8 ஆம் லூயிஸ் அரச பதவியேற்றார். 8 ஆம் லூயிசை பதவியேற்ற 3 ஆண்டுகளில் கொள்ளை நோயால் தாக்கப்பட்டு இறந்துவிட்டார். அதனால் லூயிஸ் தனது 12 வயதிலேயே நாட்டின் அரசராக பதவியேற்றார். ஒன்பதாம் லூயிஸ் என்று பெயர் பெற்றார். லூயிஸ் திருமணம் செய்து, 11 குழந்தைகளை ஆண்டவரின் ஆசீரோடு பெற்றார். தன் குழந்தைகளை தானே சிறந்த முறையில் பேணி வளர்த்து பயிற்றுவித்தார். தவப் பற்றிலும், செப ஆர்வத்திலும், ஏழை எளியவர் மீது கொண்ட அன்பிலும் சிறந்து விளங்கினார். தன் நாட்டு மக்களின் ஆன்மீக நலத்திலும் அவர்களிடையே அமைதியை உருவாக்குவதிலும் அக்கறைகொண்டு, ஆட்சி செய்தார். கிறித்துவின் கல்லறையை விடுவிக்குமாறு சிலுவைப்போர் மேற்கொண்டார். இவர் 1226 ஆம் ஆண்டிலிருந்து, தான் இறக்கும்வரை அரசராக இருந்தார். இவர் 1248 ஆம் ஆண்டு 7 வது சிலுவைப்போரையும், 1270 ஆம் ஆண்டு மீண்டும் 8 வது சிலுவைப்போரையும் நடத்தினார். இவர் அரசர்களிலேயே முதல் புனிதர் என்ற பெயர் பெற்றார்.

செபம்:

நல்ல ஆயனாம் எம் இறைவா! பிரான்சு நாட்டில் லூயிஸ் என்ற ஓர் நல்ல அரசரைக் கொடுத்து, உம் மக்களை நீர், அவர் வழியாக உம்மால் ஈர்த்துள்ளீர். இன்றும் அரசர்களாக இருந்து ஆட்சி புரிபவர்களை நீர் வழிநடத்தியருளும். மக்களை நீதியோடும் நேர்மையோடும் ஆட்சி செய்திட உம் அருள் தருமாறு தந்தையே உம்மிடம் மன்றாடுகின்றோம்.

---JDH---தெய்வீக குணமளிக்கும் இயேசு /திண்டுக்கல்.

Saint of the Day : (25-08-2020) 

St. Louis of France

He was born in Poissy, in France on April 25, 1214. His father was king Louis-VIII and mother Blanche, daughter of Alphonso-VIII of Castille. Louis married Margaret on May 27, 1234. He took the reins of French Government when he was 12 years old in 1226 and his mother functioned as Regent and ruled France. He was an ideal Christian monarch and a devote catholic. He started to rule independently from the year 1234. He died due to dysentery at Tunis during the second crusade, on August 25, 1270.

He was canonized by Pope Boniface-VIII in the year 1297.

A congregation of the Sisters of Saint Louis, founded in 1842 is named in his honor. He is also the co-patron of the Third Order of St. Francis.

---JDH---Jesus the Divine Healer---

✠ புனிதர் பர்த்தலமேயு ✠(St. Bartholomew) August 24

இன்றைய புனிதர் : 

(24-08-2020) 

திருத்தூதர் பார்த்தலமேயு (நத்தனியேல்) Apostle Bartholomew

மறைசாட்சி

பிறப்பு 

முதல் நூற்றாண்டு, 

கானா Cana, கலிலேயா

    

இறப்பு 

முதல் நூற்றாண்டு, 

சிரியா

பாதுகாவல்: ஃப்ராங்க்பர்ட், கொடிய நோய்களை தீர்க்க

இவர் ஆண்டவரால் அழைக்கப்பட்டவர். இயேசுவின் 12 சீடர்களுள் ஒருவர். ஆண்டவராகிய இயேசு கிறிஸ்து இறந்து, உயிர்த்து விண்ணேற்றம் பெற்றபின் இந்தியாவிற்கு சென்று மறைப்பணி செய்தார் என்றும் சொல்லப்படுகின்றது. இவர் பிலிப்பு என்ற சீடரின் நண்பர். இவர் ஆர்மேனிய நாட்டிற்கு சென்று, அங்கு விசுவாசத்தை பரப்பினார் என்றும், அதன்பிறகுதான் தலைவெட்டப்பட்டு இறந்தார் என்றும் கூறப்படுகின்றது. 

யோவான் நற்செய்தி 1:45-50 -ல் பின்வரும் இறைவாக்குகள் இவரை பற்றி மேலும் கூறுகிறது. "பிலிப்பு நத்தனியேலை போய்ப்பார்த்து, இறைவாக்கினர்களும், திருச்சட்ட நூலில் மோசேயும் குறிப்பிட்டுள்ளவரை நாங்கள் கண்டுகொண்டோம். நாசரேத்தை சேர்ந்த யோசேப்பின் மகன் இயேசுவின் அவர்" என்றார். அதற்கு நத்தனியேல், நாசரேத்திலிருந்து நல்லது எதுவும் வர முடியுமோ? என்று கேட்டார். பிலிப்பு அவரிடம், "வந்து பாரும்" என்று கூறினார். நத்தனியேல், "என்னை உமக்கு எப்படித் தெரியும்?" என்று அவரிடம் கேட்டார். இயேசு, "பிலிப்பு உம்மை கூப்பிடுவதற்கு முன்பு நீர் அத்திமரத்தின் கீழ் இருந்தபோதே நான் உம்மைக் கண்டேன்" என்று பதிலளித்தார். நத்தனியேல் அவரைப் பார்த்து, "ரபி, நீர் இறைமகன்; நீரே இஸ்ரயேல் மக்களின் அரசர்" என்றார். அதற்கு இயேசு, "உம்மை அத்திமரத்தின் கீழ் கண்டேன் என்று உம்மிடம் சொன்னதாலா நம்புகிறீர்? இதைவிட பெரியவற்றை காண்பீர்" என்றார்.

செபம்:

இரக்கமே உருவான தெய்வமே! உமது விசுவாசத்தைப் பரப்பி, அதன் பலனாக தன் உயிரை ஈந்த அப்போஸ்தலர் பார்த்தலோமேயு வழியில் சென்று, உம் விசுவாசம் இவ்வுலகில் நிலைக்க, உழைப்பதற்கு நல்ல மனதை எமக்கு தந்தருள வேண்டுமென்று இறைவா உம்மை மன்றாடுகின்றோம்.

---JDH---தெய்வீக குணமளிக்கும் இயேசு /திண்டுக்கல்.

Saint of the Day : (24-08-2020) 

St. Bartholomew

St. Bartholomew was one of the twelve apostles of Jesus Christ. He is the same person of Nathaniel mentioned in the Gospel of John. When Philip told Nathaniel about Jesus, We saw the Messiah as told in scriptures, who is the Jesus of Nazareth, Nathaniel then told Can anything good come from Nazareth. Then Philip introduced Nathaniel to Jesus and Jesus told about him Israelite……..incapable of deceit. Bartholomew is mentioned as one of the disciples of Jesus in gospel of Mathew (10: 1 - 4), in the gospel of Mark (3: 13-19) and in the gospel of Luke (6: 12-16). He is mentioned as Nathanael in the gospel of John (1: 45-51). Eusebius of Caesarea and St. Jerome says that Bartholomew went on missionary work to India also. Then along with Apostle Jude, Bartholomew went to Armenia in the first century. By his missionary work, Bartholomew converted Polymius, the king of Armenia to Christianity. But the king’s brother Astyages ordered the execution of Bartholomew. He was martyred in Armenia (Albanopolis) by crucifixion, head downward. St. Bartholomew and St. Jude are considered as the patrons of the Armenian Apostolic Church.

---JDH---Jesus the Divine Healer---

† இன்றைய புனிதர் †

(ஆகஸ்ட் 24)

✠ புனிதர் பர்த்தலமேயு ✠

(St. Bartholomew)

திருத்தூதர், மறைசாட்சி:

(Apostle and martyr)

பிறப்பு: கி.பி. முதலாம் நூற்றாண்டு

கானா, யூதேயா, ரோமப் பேரரசு

(Cana, Judaea, Roman Empire)

இறப்பு: கி.பி. முதலாம் நூற்றாண்டு

அல்பனோபோலிஸ், ஆர்மேனியா

(Albanopolis, Armenia)

ஆர்மேனியாவில் தோல் உரிக்கப்பட்டு சிலுவையில் அறையப்பட்டார்

ஏற்கும் சமயம்:

கிழக்கு அசிரிய திருச்சபை

(Assyrian Church of the East)

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

மரோனைட் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Maronite Catholic Church)

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

(Eastern Orthodox Church)

ஓரியண்டல் மரபுவழி திருச்சபை

(Oriental Orthodoxy)

ஆங்கிலிகன் சமூகம்

(Anglican Communion)

லூதரன் திருச்சபை

(Lutheran Church)

இஸ்லாமியம்

(Islam)

முக்கிய திருத்தலங்கள்: 

புனித பர்த்தலமேயு மடம், ஆர்மேனியா

நினைவுத் திருவிழா: ஆகஸ்டு 24

சித்தரிக்கப்படும் வகை: 

கத்தி, அவரது உரிக்கப்பட்ட தோல்

பாதுகாவல்: 

இறைச்சி வெட்டுநர், புத்தகம் தைப்பவர்கள், மால்ட்டா, ஆர்மேனியா, நரம்பியல் நோய்கள், செருப்பு தைப்பவர்

புனிதர் பர்த்தலமேயு முதலாம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்தவர் ஆவார். யோவான் எழுதிய நற்செய்தியின் முதலாம் அதிகாரத்திலும், 21ம் அதிகாரத்திலும் நத்தனியேல் (Nathanael) என்று அடையாளம் காணப்படும் இவர், பிலிப்புவால் கிறிஸ்து இயேசுவுக்கு அறிமுகம் செய்விக்கப்படுகிறார். இவர், இயேசுவின் பன்னிரு திருத்தூதர்களுள் (அப்போஸ்தலர்களுள்) ஒருவர் ஆவார். இவரின் பெயர் "டாலமியின் (Ptolemy) மகன்" எனவும், "உழுசால் மகன்" எனவும் பொருள்படும். எனவே இது குடும்பப் பெயர் என்பர்.

இவரது நினைவுத் திருவிழா நாள் ஆகஸ்டு 24.

யோவான் நற்செய்தியின் முதல் அதிகாரத்தில் இவர் நத்தனியேல் என அழைக்கப்படுகிறார். அந்நற்செய்தியில் நத்தனியேல் தம்மிடம் வருவதை இயேசு கண்டு, 'இவர் உண்மையான இஸ்ரயேலர், கபடற்றவர்' என்று இவரைக் குறித்துக் கூறினார்.

மேலும் மத்தேயு, மாற்கு, லூக்கா நற்செய்திகளில் திருத்தூதர்கள் பட்டியலில் இவர் இடம் பெறுகிறார். திருத்தூதர் பணிகள் நூலில் இயேசுவின் விண்ணேற்பைக் கண்டவர்களுள் இவரும் ஒருவர்.

தூய ஆவியின் வருகைக்குப் பிறகு ஆர்மீனியா, இந்தியா மற்றும் பல இடங்களில் மறைப்பணி புரிந்தார் என்பது மரபுச் செய்தி. இந்தியாவில் இவர் மறைப்பணியாற்றினார் என்பதற்கான இரண்டு பண்டைய சாட்சியங்கள் உள்ளன. நான்காம் நூற்றாண்டின் தொடக்க காலத்திலிருந்த சரித்திர ஆசிரியரும், ஆயரும், இறையியலாளருமான “யூசேபியஸ்” (Eusebius of Caesarea) ஒருவர் ஆவார். அதன்பின்னர், நான்காம் நூற்றாண்டின் இறுதியில், துறவியும், திருச்சபையின் மறை வல்லுனருமான புனிதர் “ஜெரோம்” (Saint Jerome) ஆவார்.

பண்டைய நகரமான கல்யாண் (Kalyan) என்று அறியப்பட்ட கொங்கன் கடலோரப் (Konkan coast) பகுதியில் உள்ள பம்பாய் (Bombay) பகுதியே புனிதர் பர்த்தலோமின் மறைப்பணிக்கான துறை என்று அருட்தந்தை: (பெருமலில்” (Fr.C. Perumalil SJ) மற்றும் “மோராசெஸ்” (Moraes) கூறுகிறார்கள்.

பாரம்பரியபடி, இவர் ஆர்மேனியாவில் (Armenia) உள்ள “அல்பநோபிளிஸ்” (Albanopolis) எனுமிடத்தில் உயிரோடு தோலுரிக்கப்பட்டு, தலைகீழாக சிலுவையில் அறையப்பட்டு கொல்லப்பட்டதாக கூறப்படுகிறது. இவர், ஆர்மேனிய அரசனான “போலிமியஸ்” (Polymius) என்பவனை கிறிஸ்தவ மறைக்கு மனம் மாற்றியதாகவும், இதனால் ஆத்திரமடைந்த அரசனது சகோதரனான “அஸ்ட்யாஜெஸ்” (Astyages) பர்த்தலமேயுவின் மரண தண்டனைக்கு உத்தரவிட்டதாகவும் கூறப்படுகிறது.

பதின்மூன்றாம் நூற்றாண்டில், இவர் மறைசாட்சியாக மரித்த இடத்தில், பெரிய ஆர்மேனியாவின் “வஸ்புரகன்” (Vaspurakan Province) பிராந்தியத்தில் புனித பர்த்தலமேயு (Saint Bartholomew Monastery) துறவு மடம் கட்டப்பட்டது. இது தற்போது தென்கிழக்கு துருக்கியில் (Southeastern Turkey) உள்ளது.